PAST SIMPLE teoria


PAST SIMPLE

Czasu Past Simple używa się do wyrażenia czynności, które odbyły się w przeszłości i nie mają one żadnego związku z teraźniejszością.

Czas Past Simple jest typowym czasem do wyrażenia:

1. Opisów zdarzeń z przeszłości i opowiadań (następujące po sobie zdarzenia)

2. Czynności, które zostały wykonane w konkretnym czasie, który już jest zakończony.

3. Zwyczaje w przeszłości

Operator: did (występuje w zdaniach pytających i przeczących)

Określenia czasu:

Zdania twierdzące:

podmiot + orzeczenie (czasownik w II formie) + reszta zdania

You played the piano very well.
Ty bardzo dobrze zagrałeś na pianinie.

Zdania pytające:

did + podmiot + orzeczenie (bezokolicznik) + reszta zdania

Did you play the piano very well?
Czy ty bardzo dobrze zagrałeś na pianinie?

Zdania przeczące:

podmiot + did not (didn't) + orzeczenie (bezokolicznik) + reszta zdania

You didn't play the piano very well.
Ty nie zagrałeś na pianinie bardzo dobrze.

Zdania pytające z zaimkiem pytającym:

Jeżeli chcemy zadać pytanie, rozpoczynające się od innego słowa niż "czy", zdanie ma postać:

zaimek pytający + did + podmiot + orzeczenie (bezokolicznik) + reszta zdania



Przykładowe zaimki pytające:

what - co, jaki, jaka, jakie
who - kto
when - kiedy
where - gdzie
which - który
why - czemu, dlaczego
whose - czyj, czyja, czyje
how much - ile (pytanie o rzeczy niepoliczalne i pieniądze)
how many - ile (pytanie o rzeczy policzalne)
how long - jak długo
which way - którędy

Czas Past Simple dla czasownika "be" (być):

I was - ja byłem, ja byłam
you were - ty byłeś, ty byłaś
he was - on był
she was - ona była
it was - ono było / to było
we were - my byliśmy, my byłyśmy
you were - wy byliście, wy byłyście
they were - oni byli, one były

II forma czasowników:

Czasowniki w języku angielskim podzielić można na dwa typy:
regularne i nieregularne. Dla czasowników regularnych drugą formę tworzymy poprzez dodanie do bezokolicznika końcówki -ed / -d. W przypadku czasowników nieregularnych drugą formę należy zaczerpnąć z tabeli czasowników nieregularnych.

Zasady dodawania końcówki -ed / -d w II formie czasowników regularnych:

Końcówkę -d dodajemy do czasownika regularnego, jeśli kończy się on na literę -e:

like - I liked (lubić - lubiłem),
live - he lived (mieszkać - on mieszkał),
hate - we hated (nienawidzić - my nienawidziliśmy).


Jeżeli czasownik kończy się na spółgłoskę + samogłoskę -y, dodajemy do niego końcówkę -ed, zmieniając -y w -i:

try - he tried (spróbować - on spróbował),
carry - she carried (przynieść - ona przyniosła).


Jeżeli czasownik składa się z jednej sylaby (w wyjątkowych sytuacjach również z dwóch), a trzy jego ostatnie (czasem jedyne) litery to: spółgłoska + samogłoska + spółgłoska, wówczas przed dodaniem końcówki -ed należy podwoić ostatnią literę czasownika:

stop - he stopped (zatrzymać się - on się zatrzymał),
admit - they admitted (przyznać - oni przyznali).


W wypadku pozostałych zakończeń, do czasownika dodajemy końcówkę -ed.

Piszemy na początku lub na końcu zdania



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Past Simple teoria i ćwiczenia
Lekcja 5 Czas Past Simple, lekcje
past simple, korepetycje - materiały
Past Simple
present i past simple i continuous
Past Simple Użycie
Past Simple i Present Perfect
past simple
present perfect vs past simple dec 9
past simple ex
present i past simple i continuous odpowiedzi
past simple
Past Simple or Present Perfect
past simple or past continuos
czasy, PAST SIMPLE, PAST SIMPLE
past simple vs past continuous Nieznany
Past Simple regular verbs
BO, Teoria Simplex, Teoria
Past Simple

więcej podobnych podstron