WĘZŁY
ŻEGLARSKIE
Materiały szkoleniowe
Sekcja Żeglarska UKS JEDYNKA
Zawiera zest aw najpop ularniejszyc h węzł ów żeglarskich
O pracowanie: KW LO K & SŻ UKS jedynka
Lębork 2004 Mariusz T arnowski
www.republika.pl/martarnow
Słowo wstępne
Niniejszy skrypt pow stał na zajęciach z Żeglarstw a Śródlądow ego w Gimnazjum nr 1 w Lęborku. Węzły w ramach nauki w ykonyw ali członkow ie Sekcji Żeglarskiej Uczniow skiego Klubu Sportow ego „jedynka” w Lęborku. Sfotografow aliśmy fazy ich w iązania lub już gotow e węzły (w zależności od stopnia złożoności danego węzła) i tak oto powstał niniejszy skrypt.
Zajęcia z żeglarstw a prow adzone są przez cał y rok szkolny. Poza sezonem żegla rskim zajęcia odbyw ają się w szkole a w sezonie na przystani Klubu Wod- nego LOK Lębork nad j. Lubow idz bądź w rejsach morskich lub śródlądo- w ych. W trakcie zajęć dzieci i młodzież pozn ają tematykę żeglarską w zakresie nieco przekraczającym w ymaganą w iedzę na stopień żeglarza jachtow ego.
Na początku w akacji po ostrym treningu praktycznym przystępują do egzami- nów na stopień żeglarza jachtow ego.
Ta sekcja jest początkiem p rzygody z żeglarstw em, którą kontynuują po zdo- byciu patentów w Klubie Wodnym LOK .
Żeglarstwo to nie tylko sport, przygoda, wypoczynek czy wspólna nauka i praca w załodze - to sposób na życie
Powodzenia w nauce węzłó w:
Mariusz Tarnowski I nstr uktor S Ż U KS j edy nk a Kom andor K W L OK L ę bor k
Węzły żeglarskie -SŻ UKS jedynka & KW LOK Lębork
onspekt zawiera węzły najczęściej używane na jachcie. Zostały one wybrane z bogatego ich wachlarza z uwzględnieniem węzłów wystę- pujących w konkursach marynistycznych. Niniejszy konspekt nie
zawiera innych węzłów czy metod wykonywania przeróżnych napraw lin, splotów itd. Nie wykluczone że pokażą się one w kolejnej edycji.
Węzeł zwykły (supeł)
Zgrubienie za bezpie cza ją ce linę prze d wysunię ciem z bloku lub kipy. Trudny do rozwiązania po za ciśnię ciu.
Ósemka
Zgrubienie za bezpie cza ją ce linę prze d wysunię ciem z bloku lub kipy. Ósemkę wiąże się na jczęście j na końca ch szo tó w. Ła twy do ro związania.
Ósemkowy podwójny
Stoso wa ny przy duże j śre dnicy średnic liny i k ipy. Ba rdzie j e leganck i jest supe ł zdwo jony.
Węzeł płaski (prost y)
Jeden z prostszych węzłó w służą cy do łą czenia dwó ch lin o je dnako we j grubości. Nie stoso wa ć przy silnym obciążeniu. Trudny do rozwiąza nia po za ciśnię ciu. Niszczy linę . Źle za- wią za ny płask i nazywany jest przez żegla rzy babsk im.
Prost y niezabezpieczon y
Węze ł mo cny, pe wny do łą cze nia lin o różne j grubo ści. Za- bezpie cza ją c doda tko wo końcó wk i: pó łsztykam i czy ósem- kami bądź też supłam i zabezpie czamy doda tko wo węze ł przed rozwiąza niem .
Płaski podwójny
Do łą czenia lin o zbliżo nych średnica ch. W ytrzymały. Ro z- k łada cięża r na dłuższych odcinka ch styk u i m nie j niszczy liny
Refowy (płaski z pętelką)
Do wią zania refse jzingó w w czasie refo wa nia ża gli. Ła twy do ro związania . Różni się od płask iego tylko pętlą uła twia ją cą ro związanie. Nie jest to węze ł pe wny do re fo wania ra cze j za le cam płask i. Do zwiększa nia po wie rzchni ożaglo wania nie są nam po trzebne szybko rozwią zują ce się wę zły. Szybkość je st za le cana przy zrzucaniu czy refo wa niu żagli prze d na d- ciąga ją cym szto rmem. Węzły k tó re nie są pe wne w trak cie szto rm u mogą na robić po ważnych k łopo tó w.
Szotowy (holowniczy, oczkowy, flagowy bez pętli)
Typo we za stoso wanie po łą cze nia liny z uchem. Nie na leży stoso wa ć przy lina ch mo cno obciążonych, na rażo nych na sza rpanie i o gła dkich ślisk ich po wie rzchnia ch.
Flagowy - tradycyjny
Węze ł flago wy jak sama na zwa wskazuje stoso wany jest to mo co wa nia flagi lub bande ry do flag linki. Pe wnie jszym wę- złem jest wę ze ł fla go wy podwó jny. Fla go wy różni się od szo - to wego cha rak te rystycznym uchem.
Bramszotowy (szotowy podwójny, flagowy podwójny bez pętli)
Węze ł bramszo to wy ma za stoso wanie tak ie jak szo to wy z tym że jest węzłem pe wnie jszym. Jeże li zo sta wim y pę tlę (ucho ) na ko ńcu liny (tak jak w wę źle fla go wym) będzie to wę ze ł flagowy podwójny.
Kapitański
Węze ł kapitański opró cz cie szą cego się dużym po wodze niem wśró d k ursa ntó w zastoso wa nia w cha rak te rze ka jdanek jest po zycją wyjścio wą do tzw. sk ró tu kapitańsk iego
Skrót z węzłem kapitańskim
W ycho dzimy od wę zła kapitańskiego . Wo lne końce prze cią- gam y przez supły, k tó re two rzym y z wo lnych końcó w. Uwa - ga wo lne końce doda tko wo po wykona niu supłó w prze cią- gam y przez ucha wę zła kapitańskiego. Wa dą tego sk ró tu je st to że o ba końce liny m usimy m ie ć wo lne. Jest to ko le j- ny sk ró t liny. Stosujem y wó wczas gdy chcem y sk ró cić linę do pożąda ne j długości. Zastoso wa nie do datko wo prze wią- zó w (na końcach żeby nie wisiały ) pozwa la sk ró cić zna cz-
ne długości liny.
Kluczka
Jeden z prostszych wę złó w. W te n sposób można wykona ć ucho na ko ńcu bądź w środk u liny. Po za ciśnię ciu je st ba r- dzo trudny do rozwiąza nia . Zastoso wanie : element węzła kotwicznego, wiążemy nim sondy, ciężarki rzutkowe.
Kluczka dwugłowa
Pę tla na linie o zamo co - wa nych dwó ch końca ch. Mo żna na przyk ład na linie cumo wnicze j wyko - na ć węze ł w środko we j
czę ści i jeden konie c wyko rzysta ć jako cumę drugą jako szpring. Osobiście zale - cam stoso wanie osobno szpringó w i cum (zna cznie lepie j wykonuje się mane wry po rto we (cumy i szpringi nabiegowo ob- sługiwane z jachtu)).
Ucho cumowe
2
1
3
4
P ro wizo ryczna pę tla na końcu cumy (do zarzucenia na po- ler). Nadmia r liny wybie ram y (oczywiście przez kluzy bądź półkluzy) i obk ładamy na knaga ch.
Bosmański (Ratowniczy bez końca, bezpieczny podwój- ny, pętlowy podwójny)
1 2
Podwó jna pę tla na śro dku lub na końcu liny bez możliwości regula cji wie lkości. Zastę puje ła wkę bosmańską .
Wiążemy go zazwyc zaj na fale grota na którym wc iągają nas na mas zt np. w celu dokonania drobnej naprawy. Warto jednak przy- gotować sobie ławec zkę bosmańską i podczas prac zabezpieczyć się dodatkową liną. W przypadku prac na wys okiej fali (awaryjnie) zastosować dodatkową linę wykluczającą możliwość bujania nami w przechyłach - przywiązać się do masztu (dot. j achtów balas to- wych).
Ciężarek rzutkowy
P ro wizo ryczny do szybk iego wyko nania cięża rek na ko ńcu rzutki. Jak wida ć na po wyższych rysunka ch wyko nanie jest ba rdzo pro ste. Na leży zwró cić uwa gę na sk rę ca nie się liny. Efek t końco wy o trzymujem y po za cią gnię ciu węzła.
Rzutkowy
Służy do wiąza nia rzutki (link i) na końcu cum y lub ho lu. Wę zeł nie za ciąga się . Na większych ja ch- ta ch cum y są o dpo wiednio o więk sze j śre dnicy prze z co cię ż- sze i rzucenie je j nie jest ła twe . Lepie j rzucić rzutkę na cienk ie j
linie i za je j pomo cą ścią gną ć cumę .
Związ wantowy (łącznikowy)
Służy do łą czenia lin o ró żnych grubościa ch lub do a wa ryjne j napra wy
wa nty. W ytrzymuje du-
że obciążenia . Trudny
do rozwiązania po za ci-
śnię ciu. (Jeżeli lina stalowa wanty jest za krótka stosuje się dodatkowy kawałek liny i dwa węzły łącznikowe.) Uwaga! Pamiętać że jeżeli pęknie nam wanta natychmiast wykonać zwrot tak by obciąży ć wantę z drugiej burty dopiero wó w- czas przystąpić do prowizorycznej naprawy.
Związ ósemkowy
Służy do łą czenia dwó ch lin o różnych średnica ch. Mo cne po łą czenie odpo rne na duże obciąże nia . Ła twie jszy do roz- wią za nia niż związ wanto wy. Za czynam y od za wiąza nia ósemk i na je dne j linie po czym przek łada ją c drugą linę
w sposó b jak na zdję ciu wiążemy ró wnież ó semkę na dru- gie j linie opla ta ją c pie rwszą .
Związ wręgowy
Służy do łą czenia lin o różnych średnica ch o raz drutó w sta - lo wych, mosię żnych, miedzianych o raz elastycznych sta ló - we k . Nie nada je się do łą czenia lin nie rdze wnych.
Wantowy (wyblinka, drabinkowy)
Do wiąza nia na wa nta ch np.
drabinki sznuro we j. Uwaga lina na k tó re j wią żemy ten wę ze ł nie może być o mnie j-
sze j średnicy. Wę zeł wó wczas 1
będzie się ślizgał. Da wnie j je den z podsta wo wych wę - złó w.
Wykonujemy go łapiąc prostą linę skrzyżowanymi rękami z góry po czym trzymając linę rozkrzyżowujemy ręce kieru- jąc wewnętrznymi częściami dłoni do siebie i gotowe. Oczy- wiście na wancie (na linie
bez wolnych ko ńców) wiąże 2
się go odtwarzając jego
przebieg (patrz zdjęcie wy-
żej 2).
Wantowy podwójny zwa -
ny be lko wym także chwytem hamulco wym służy do za wią- zywa nia liny na linie lub przedm io cie o większe j średnicy. W ykonuje się go doda ją c jeden pie rście ń. Cha rak te rystyczny po prze czny do cisk obe jmuje te raz trzy pie rścienie a nie jak w wyblince dwa .
Topslowy
Służy do wiązania lin ża gli na ok rągłym drze wcu. Węze ł do-
brze się trzyma drze wca i nie ślizga się . Topslo wy podwó jny ma o je den pie rście ń wię ce j (wykończenie identyczne).
Topslo wy podwójny jest pe wnie jszy le pie j trzyma się drze wca
Węzeł Huntera
Do łą czenia dwó ch lin. Pe w- ne po łą czenie . Zde cydo wa - nie pe wnie jsze po łą czenie niż wę ze ł płask i. Nie ślizga się przy sza rpnię cia ch, wy- trzymuje duże obciąże nia . Węze ł Hunte ra wyko rzysty- wa ny jest przez komando - só w brytyjsk ich do wiązania linek spado chro nó w a także ma zastoso wa nie w wspi- na czce wysokogó rskie j.
Kr zyżowy
Węze ł k rzyżo wy jest ko le jnym wę złem do łą czenia dwó ch lin. Ma ło popula rny. Podobnie jak wę zeł pro sty nieza bezpie- czony wa rto zabezpie czyć wo lne końce np. pó łsztykami.
Zacisk (oplotowy)
Zastoso wa nie po dobne jak wę- zła be lko wego (wyblinkowy po- dwójny) tzn. do za wiązywa nia linki na linie lub prze dmio cie o wię kszych wym ia ra ch. Mo żna zasto so wa ć np. w Optym iście do
mo co wa nia ta lii obciąga cza bomu (lepiej uwzględnić f akt, że na rurce aluminiowej będzie się przes uwał / przy pracy pod kątem
s korzys tać z j akiegoś ogranicznika na belce/).
Ławkowy (szalupowy, holowniczy, faleniowy)
W yko rzystuje się do przywią zania liny ho - lo wnicze j - umożliwia szybk ie zwo lnienie. Stosuje się ró wnie ż do umo co wy wa nia ka - pokó w po d ła wką .
Szt yk (dwa półwęzły, palowy, dwa półs ztychy, chwyt podwój ny).
Na jpro stszy węze ł cu-
mo wniczy do cumo wa nia na pa lu lub pie rścieniu.
Stano wi też wyko ńczenie innych ba rdzie j złożonych wę złó w.
Najczęściej popełnianym błędem przy wiązaniu tego węzła jest
zawiązanie odwrotnie drugiego półsztyku. Pierwszy półsztyk obojętnie czy wiążemy z góry czy z dołu ważne by drugi był jego kopią - tak samo zawiązany.
Knagowy
Węzeł knagowy ma
zasto so wanie przy mo- co wa niu szo tó w, fa łó w,
cum na knadze .
W iąza ć go można za- ró wno w le wo jak
i w pra wo . W ybó r mo- żem y uza leżnić od te go z k tó re j stro ny chcemy by zwisa ł ko nie c liny
1 2 (najczęściej do kokpi- tu).
Osoba k tó ra nie po trafi po pra wnie wykona ć tego węzła na we t
nie ch nie próbuje pod- chodzić do e gzaminó w. Stoso wa ny je st prak- tycznie na każdym
ja chcie .
3 Gotowy
Kotwiczny
Służy do wią zania ko twic, sond, wia de r itp.
Węze ł wyk onujemy
wią żą c na po czątk u
supe ł na linie (zobacz węzeł zwykły). Następnie prze cią-
gam y linę prze z ucho (cumo we, ucho wia dra itd.). W ykonujem y uchwyt iden- tyczny jaki stosuje się do wieszania
k ra wa tó w na re linga ch - zo ba cz rysunek po niże j. W ra ca ją c liną z ucha cumo we go pro wadzim y linie ró wno legle do liny
two rzą ce j supeł (w e fek- cie po wstanie kluczka ).
Kotwiczny II (wędkarski)
1
Po zaciągnięciu
2
Mo że być użyty do wiązania ko twic łodzio wych, hakó w o raz ha czykó w wę dka rsk ich.
Sposób wykonania: na linie nośne j wyko nujem y węze ł zwyk ły podwó jny (pa trz rysunek wyże j,
po czym ściągamy lekko wę zeł za końce .
W e fek cie o trzymamy węze ł przypom i- 3
na ją cy ó semkę. P rzez oba ucha przekła -
dam y ha czyk bądź trzo n ko twicy i za cią - gam y. W przypa dku ko twicy lina nośna po winna prze chodzić prze z pie rścień
ko twiczny by zape wnić je j właściwą pra- cę .
Cumowy żeglarski
Węze ł cumo wniczy do cumo wa nia na pa lu lub pie rścieniu. Mo cny i pe wny uchwyt. Podwó jny chwyt chroni linę przed prze cie raniem.
Półsztyk rybacki
Węze ł cumo wniczy do wiązania na palu lub pie rście niu cu- mo wniczym . Obcią żony wę ze ł nie za ciska się. Różni się od zwyk łego pó łsztyka m.in. że pó łsztyk prze cho dzi przez liny obe jm ują ce pa l czy pie rścień.
Cumowniczy rybacki
Pe wnie jszy od półsztyku ryba ck iego . Ró żni się tylko doda t- ko wym półsztykiem . Gdy wo lny ko nie c doda tko wo jest po- trak to wa ny prze wiązem (umocowany do końca liny nośnej za pomocą kilku zwoi np. juzingu) stosuje się go ró wnie ż w zasto so wania ch węzła ko twiczne go.
Palowy podwójny
Służy do cumo wania na palu i na pie r- ścieniu. Pe wny i mo cny. Po dwó jny chwyt pa la czy pie rścienia zapobiega szybk ie- mu prze cie ra niu się liny.
Łańcuchowy (cumo wy łańcucho wy)
1 2
Używa ny do cumo wania wo lnym ko cem ła ńcucha o raz do sk ra cania
3 łańcucha np. ko twicznego w do-
wo lnym m ie jscu jego długości. W y-
brany już łańcuch ko twicy wiążem y za pomo cą kilku prze chwytó w łań- cucha i pa cho łka bez udziału ko ń- có w (drugi koniec najczęściej jest przymocowany do krętlika w komo- rze łańcuchowej)
Węzeł skrótowy zwykły
Stosuje się do sk ra cania liny na linie k tó ra ma oba końce zamo co wa ne. Po prze wiąza niu wo lnych pę tli (np. ju- zingiem ) możem y sk ra ca ć tym węzłem zna czą ce długości liny.
Skrót łańcuchowy
Na jczę ście j stoso wany przez żegla rzy sk ró t liny przy je dnym końcu wo lnym. Cały węze ł można rozwiąza ć je dnym po ciągnię ciem po zdję ciu za bezpie cze nia . P odobna te chnika je st stoso wana przy kla ro waniu żagli szo tem (-am i) tzw.
ma rlo wanie .
P ie rwszą pę tlę wykonujemy identycznie jak w wę źle ro żko- wym . Późnie j prze ciągam y przez ko le jno po wsta ją ce oka. W ykańczamy węze ł prze ciąga ją c po jedynczy konie c liny no- śne j przez oko .
Szotowy francuski
Tym wę złem można dobrze po łą czyć szo t lub ko ntra szo t z ro giem żagla. Po łą cze nie wytrzymuje silne obciąże nia , od- po rne na sza rpa nie . Nie spra wia trudno ści w rozwią zaniu.
Samotnik
Węze ł tylko wykończe niem różni się o d szo to wego czy fla- go we go. Je st to właściwie ósemka za wiązana na pę tli lub kauszy. Ba rdzo do bry i pe wny węze ł. Po tra fi się ba rdzo mo cno za cisną ć.
Supeł zdwojon y
Zastoso wa nie tak ie jak ósemk i a le ba rdzie j e leganck i. O ce ń- cie sami jego wygląd po za ciśnię ciu. Za le cam gdy lina jest dużo cie ńsza niż otwó r w k ipie.
Chwytowy
Węze ł mo cnie jszy i pe wnie jszy niż węze ł szo to wy (takie sa- mo zastosowanie). Ważne by prze d obcią żeniem dobrze go ufo rmo wa ć i za cisną ć. W ym ia ry ka uszy czy pętli po winny być zbliżone do wymia ru liny ina cze j może się ze ślizną ć.
Skawa
Węze ł dedyko wany do wią zania wę złó w żegla rsk ich.
Hakowy pojedynczy
W iążemy o czywiście na haku a nie na pa lcu W ładzi.
Służy do wią zania ko ńca swo- bo dnego liny na haku. Wę zeł po d obcią żeniem za ciska się na
hak u. Nie pozwa la na zbyt duże obcią żenie liny. Dla zabe zpie-
cze nia konie c swobodny na leży umo co wa ć prze wiązek do liny nośne j.
Hakowy podwójny
Służy do wią zania ko ńca swo- bo dnego liny na haku. W ytrzy- muje większe obciąże nia niż wę ze ł hako wy po je dynczy. Dla zabe zpie czenia konie c swobod- ny na leży umo co wa ć prze wią - zek do liny nośne j.
Stoper
Służy do podwiesza nia bucht na lina ch piono wych np. fała ch, wa n- ta ch itp.
Stano wi element buchty podwiesza - ne j na fale .
Łapacz
1 2
R ysunek po pra we j pokazuje wę zeł po za ciśnię ciu i wyko ń- cze niu. Stosuje się go w ce lu przywiązania liny na drze wcu
ja chtu, ok rągłe j be lce, rurze itp. Węzeł prosty, mo cny i bez- pie czny.
Buchta
Klasyczna buchta jest
1 2 zabe zpie czona przed sa- mo rozwią zaniem się. P rzy
buchto wa niu liny zwra ca ć uwa gę na sk rę t (lewo i prawo skrętne liny). Nie buchto wa ć na łok ciu tylko w rę ku dok łada ją c ko le j- ne zwo je ok rę ca ją c linę
w ta ki spo sób by się nie sk rę cała . Dzięk i temu unik niem y zamieszania gdy trze ba będzie je j szybko użyć.
1
2 Obok prze dsta wiam inny mnie j popula rny sposób
buchto wa nia liny. Jest w da lszym ciągu buchta zabe zpie czona przed sa- mo rozwią zaniem.
Buchta podwieszana na fale
Buchta jest fo rmo wana z wo lnego końca liny (je- den jest do czegoś przymocowany). Po
zbuchto wa niu liny wo lnym ko ńcem wiążem y stope r na fale obciążo nym.
To rozwią zanie nie ma większego zasto so wania na ja chta ch mie czo wych, gdyż w razie wy wro tk i możem y m ie ć problem z rozwią zaniem go w
wo dzie . Do stoso wa nia ra cze j na ja chta ch ba lasto wych.
Radzę na ja chcie m ie czo wym stoso wa ć na fa ła ch buchty samo rozwiązują ce się
Buchta samoczynnie rozwiązująca się
Tak ie buchty stosuje się głó wnie do buchto - wa nia fa łó w. Mo żliwo ść szybk iego rozwiąza nia je st ważna przy szybkim ścią ganiu żagli bądź
po wy wro tce ja chtu m ie- czo wego spa da ją c z knagi ro zwiąże się i je st sza nsa że po zrzuceniu żagli nie zo ba czym y buchty na to - pie masztu.
Uwa ga ! Buchto wa nie za - czynamy o d końca wo lne- go i wykańczam y liną (fa - łem zwisa ją cym bezpo - śre dnio za knagą ). Od- wro tnie je st w z wyk łych
23
buchta ch gdzie wykańczamy buchtę końcem swo bodnym .
Ratowniczy
Węze ł ra to wniczy
je st je dnym z na j- wa żnie jszych wę -
złó w k tó ry po winien zna ć każdy żegla rz. Węze ł ten wią że się na sobie . Można ró wnież wią za ć go w po - sta ci sze lek (np. do pod- no szenia ze śm igło wca ).
Cha rakte rystyczną ce chą tego węzła jest fak t iż nie za ciska on pę tli.
W czasie wiąza nia pam ię ta ć! Tylko trzema palcami jedne j
ręk i. Nie wo lno pozwo lić by lina oplo tła na dga rstek ! (Ma w ra zie sza rpnię cia zsuną ć się z trze ch pa lcó w nie czynią c nam k rzywdy. Węze ł uzna ję za opano wany gdy k ursant za wiązu- je go na lą dzie w 2-3s, a w wo dzie do 5s nie za nurza ją c przy tym gło wy po d wo dę.
Węze ł ra to wniczy wiązany nie na so bie tylko jako pę tlę nie - k tó rzy żegla rze wyko rzystują jako węze ł cumo wniczy rzuca - ją c pę tlę na pole r.
Rożkowy (sterlinkowy, chwyt rożkowy)
A
Węze ł rożko wy jest często stoso wa ny na ja chcie . Jego pod- sta wo we za stoso wanie to zamo co wa nie wo lne go ko ńca fa łu (zwisającego z masztu najczęściej zakończonego kauszą) do samego fa łu.
Na rysunku A wida ć przygo to wa ną pę tlę na ko ńcu liny (fa łu) za pomo cą któ rego na jczęście j wciągam y żagiel na maszt.
Na rysunku B wido czny jest prze ło żony drugi konie c fa łu przez przygo to wa ną pę tlę w rysunku A.
B
Topowy (róża topowa)
A
B
C
Węze ł to po wy używany jest a wa ryjnie na topie masztu. Ucha służą do przyłą cze nia want i sztagu.
Spis treści
Słowo wstępne 2
Węzeł zwykły (supeł) 3
Ósemka 3
Ósemkowy podwójny 3
Węzeł płaski (prosty) 4
Prosty niezabezpieczony 4
Płaski podwójny 4
Refowy (płaski z pętelką) 5
Szotowy (holowniczy, oczkowy, flagowy bez pętli) 5
Flagowy - tradycyjny 6
Bramszotowy (szotowy podwójny, flagowy podwójny bez
pętli) 6
Kapitański 6
Skrót z węzłem kapitańskim 7
Kluczka 7
Ucho cumowe 8
Bosmański 9
Ciężarek rzutkowy 9
Rzutkowy 10
Związ wantowy (łącznikowy) 10
Związ ósemkowy 10
Związ wręgowy 11
Wantowy (wyblinka, drabinkowy) 11
Topslowy 12
Węzeł Huntera 12
Krzyżowy 12
Zacisk (oplotowy) 13
Ławkowy (szalupowy, holowniczy, faleniowy) 13
Sztyk 13
Knagowy 14
Kotwiczny 15
Kotwiczny II (wędkarski) 15
Cumowy żeglarski 16
Półsztyk rybacki 16
Cumowniczy rybacki 16
Palowy podwójny 17
Łańcuchowy 17
Węzeł skrótowy zwykły 18
Skrót łańcuchowy 18
Szotowy francuski 19
Samotnik 19
Supeł zdwojony 19
Chwytowy 20
Skawa 20
Hakowy pojedynczy 20
Hakowy podwójny 21
Stoper 21
Łapacz 21
Buchta 22
Buchta podwieszana na fale 23
Buchta samoczynnie rozwiązująca się 23
Ratowniczy 24
Rożkowy (sterlinkowy, chwyt rożkowy) 24
Topowy (róża topowa) 25
- Węzły na konkurs Polska leży nad Bałtykiem 2003
Sekcja Żeglarska UKS JEDYNKA
Siedziba: Gimnazjum nr 1 im. Józefa Wybic- kiego, 84-300 Lębork
ul. I Armii Wojska Polskiego 10
tel. (059) 86 22-251 (sekretariat), tel. (059) 863 3- 285 (dyrektor), www.republika.pl/uks_1 ; www.republika.pl/martarnow
Opracowanie: SŻ UKS jedynka (2004)
Mariusz Tarnowski
K
2
4
11
24
25