CZAS PAST CONTINUOUS
Czasu przeszłego ciągłego („past continuous”) używamy, by opowiedzieć o czynności, która zaczęła się przed opisywanym momentem w przeszłości i jeszcze w nim trwała. Możemy ten moment określić poprzez podanie czasu lub odniesienie do jakiegoś innego zdarzenia, które wtedy nastąpiło. Poniżej opisany jest sposób konstruowania zdań z wykorzystaniem czasu przeszłego ciągłego.
Czas przeszły ciągły ma następującą strukturę: czasownik posiłkowy „be” `być' w czasie przeszłym („was”/”were”) + forma „-ing”.
(1) They were walking along the street that evening.
Spacerowali ulicą tamtego wieczora.
(2) She was smiling at him all the time.
Uśmiechała się do niego przez cały czas.
Tworzenie formy ciągłej „-ing” opisane jest w haśle FORMA “-ING”.
Oto struktura pytań w czasie przeszłym ciągłym: “was/were” + podmiot (osoba wykonująca czynność) + czasownik w formie “-ing”
(3a) Were they walking along the street that evening?
Czy oni spacerowali ulicą tamtego wieczora?
(3b) *Did they walking along the street every evening?
(3c) *Were they walked along the street every evening?
(3d) *Were they walk along the street every evening?
(4a) She was smiling at him all the time.
Uśmiechała się do niego przez cały czas.
(4b) Was she smiling at him all the time?
Czy ona się do niego przez cały czas uśmiechała?
W przeczeniach w czasie przeszłym ciągłym czasownik posiłkowy przyjmuje formę “wasn't/weren't” (“was not/were not”.
(5a) They weren't walking along the street that evening.
Oni nie spacerowali tamtego wieczora ulicą.
(5b) *They weren't walked along the street every evening.
(5c) *They weren't walk along the street every evening.
Czasu przeszłego ciągłego używamy przede wszystkim w sytuacji, gdy opowiadamy o zdarzeniu z przeszłości, które nie zakończyło się w momencie, do którego się odnosimy, lecz cały czas trwało.
(6) I was making dinner then.
Robiłam wtedy kolację.
(7) It was getting warmer all the time.
Przez cały czas się ocieplało.
W szczególności możemy przy pomocy czasu przeszłego ciągłego opisać:
- zdarzenie, które zostało nagle zakłócone przez jakieś inne - krótsze i niespodziewane (wyrażone najczęściej w czasie przeszłym prostym)
(8) I was making dinner when I saw a shooting star outside my window.
Robiłam kolację, gdy zobaczyłam przez okno spadająca gwiazdę.
(9) He was driving his car when he heard the news on the radio.
Jechał samochodem, gdy usłyszał nowiny w radiu.
- ogólną sytuację z przeszłości
(10) People were talking, the music was playing, everybody was laughing - it was a wonderful party.
Ludzie rozmawiali, muzyka grała, wszyscy się śmiali - to była wspaniała impreza.
(11) I was running across the street and that terrible dog was chasing me!
Biegłem przez ulicę, a ten straszny pies mnie ścigał!
- to, że dwa zdarzenia miały miejsce jednocześnie, a my chcemy podkreślić nie tyle ich wynik, lecz przebieg, trwanie
(12) I was reading my book while my child was playing a computer game.
Czytałam książkę, a moje dziecko w tym czasie grało w grę komputerową.
(13) Our dog was sleeping while we were driving home.
Nasz pies spał, gdy jechaliśmy do domu.
- nasze podirytowanie, niezadowolenie z czegoś, co powtarzało się w przeszłości (wówczas dodajemy zazwyczaj do czasu przeszłego ciągłego słówko “always” `zawsze')
(14) We were always getting stuck in a traffic jam in the morning.
Zawsze rano staliśmy w korku.
(15) These guys were always telling stupid jokes.
Ci faceci zawsze opowiadali głupie kawały.
Czasami czasu przeszłego ciągłego używamy też, aby wyrazić uprzejmą prośbę lub zaproszenie - właściwą konstrukcją jest wówczas “I was hoping (that)...” `miałam nadzieję, że...' lub “I was wondering if/whether...” `zastanawiałam się, czy...':
(16) I was hoping that you could come tomorrow to visit us?
Miałam nadzieję, że zajdziesz jutro nas odwiedzić?
(17) I was wondering if you would like to taste this wine?
Zastanawiałem się, czy nie miałabyś ochoty spróbować tego wina?