Wypowiedzenie wojny Austrii przez Zgromadzenie Narodowe Francji 20 kwietnia 1792 r
Zgromadzenie Narodowe oświadcza, że naród francuski, wierny zasadom uświęconym przez konstytucję niepodejmowania żadnej wojny w celu podbojów i nieużywania nigdy swych sił zbrojnych przeciwko wolności jakiegokolwiek narodu - chwyta za broń tylko w obronie własnej wolności i niepodległości; że wojna, którą naród jest zmuszony kontynuować, nie jest wojną ludu przeciwko ludowi, lecz słuszną obroną ludu przeciw agresji króla; że Francuzi odróżnią zawsze swoich braci od prawdziwych wrogów, że nie pominą niczego dla umniejszenia grozy wojennej, oszczędzenia lub ocalenia własności, ażeby w ten sposób nieodłączne od wojny nieszczęścia spadły tylko na tych, którzy sprzymierzają się w walce z wolnością; że naród francuski przyjmuje wszystkich cudzoziemców, którzy odstępując od sprawy jego wrogów schronią się pod jego sztandary, aby walczyć pod nimi za jego wolność; że będzie, co więcej, robił wszystko, co w jego mocy, aby mogli się oni osiedlić we Francji.
Zgromadzenie Narodowe po przedyskutowaniu formalnej propozycji Króla i ogłoszeniu stanu pogotowia wypowiada wojnę królowi Węgier i Czech.