Czasu przeszłego uprzedniego ciągłego (“past perfect continuous”) używamy przede wszystkim, gdy chcemy opisać czynności lub stany rzeczy, które miały swój początek w przeszłości przed innym opisywanym zdarzeniem i nie zostały przed nim zakończone bądź trwały przez dłuższy czas.
Aby skonstruować zdanie w czasie przeszłym uprzednim, stosujemy konstrukcję: podmiot + “had been” + forma “-ing”.
(1) I'd been playing volleyball when she arrived.
Grałem w siatkówkę, kiedy ona przyjechała. (w domyśle: grałem przez jakiś czas przed jej przyjazdem).
(2) The fire had been burning for some time before everybody gathered around.
Ogień palił się jakiś czas przed tym, zanim wszyscy się wokół niego zgromadzili.
W obydwu przypadkach wykonawca czynności rozpoczął ją w jakimś momencie w przeszłości (ktoś zaczął grać w siatkówkę, ogień się rozpalał), a gdy zdarzyła się następna rzecz opisywana w zdaniu (ktoś przyjechał, wszyscy gromadzili się wokół ognia), poprzednia czynność dalej trwała.
Pytania w czasie przeszłym uprzednim ciągłym mają następująca strukturę: “had” + podmiot + “been” + czasownik z końcówką “-ing”
(3a) Had they been gossiping about her when she walked into the room?
Czy plotkowali o niej (już od jakiegoś czasu), gdy weszła do pokoju?
(3b) *Had they been gossip about her when she walked into the room?
(3c) *Had they been gossiped about her when she walked into the room?
(4) Had you been playing volleyball when she arrived?
Czy grałeś w siatkówkę, zanim ona przyjechała?
Zdania zaprzeczone tworzymy w czasie przeszłym uprzednim w następujący sposób: podmiot + “had not” (“hadn't”) + “been” + czasownik z końcówką “-ing”:
(5) They hadn't been walking along the street when the bus arrived. (zdanie przeczące)
Oni nie spacerowali ulicą, zanim nadjechał autobus.