ZATWIERDZAM

KIEROWNIK CYKLU SZKOLENIA

.......................................

stopień, imię i nazwisko

dn. ...................................

Grupa Pluton
Podpis
Data zajęć

PLAN - KONSPEKT

do przeprowadzenia praktycznych zajęć ze szkolenia specjalistycznego

ze specjalnościami obsługa spycharki wolnobieżnej

TEMAT 15: Praca maszynami.

14:Obsługiwanie maszyn do prac ziemnych.

16 :Transport maszyn do prac ziemnych.

CELE: Nauczyć - sterować maszynami i osprzętem roboczym maszyn do prac

ziemnych bez obciążenia i z obciążeniem;

- wykonywania maszynami podstawowych prac ziemnych;

- wykonywać czynności obsługiwań bieżących i okresowych.

Zapoznać - z zasadami transportu kolejowego i drogowego maszyn do

prac ziemnych.

Doskonalić - znajomość budowy maszyn do prac ziemnych.

Kształtować - właściwe nawyki użytkowania i obsługiwania maszyn do prac

ziemnych.

METODA: Zajęcia praktyczne.

CZAS: 10 dni szkoleniowych.

MIEJSCE: Przykoszarowy Ośrodek Szkolenia.

LITERATURA:

1. Spycharka DZ-27S. Opis i obsługiwanie. - Inż. 535/89.

2. Informator technologiczno-obsługowy maszyn do prac ziemnych - Inż. 522/87.

ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWE:

1. Spycharka DZ-27S - szt. 4

2. Plansze poglądowe

TEMATY ZAJĘĆ:

14. Obsługiwanie techniczne maszyn do prac ziemnych.

1. Przygotowanie maszyny do pracy, przeglądy kontrolne, obsługiwanie codzienne.

2. Obsługiwania okresowe sprzętu.

15. Praca maszyną.

1. Rozpoznanie miejsca i przygotowanie maszyny do pracy.

2. Sterowanie maszyną bez uruchamiania osprzętu roboczego.

3. Sterowanie maszyną z użyciem osprzętu spycharkowego bez obciążenia.

4. Sterowanie maszyną z użyciem osprzętu spycharkowego z ograniczonych obciążeniem.

5. Wykonywanie typowych prac ziemnych pojedynczo i w zespołach.

16. Transport maszyn do prac ziemnych.

WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO - METODYCZNE :

5 dni przed rozpoczęciem szkolenia praktycznego przeprowadzić instruktaż do

zajęć praktycznych z dowódcami i instruktorami.

Zajęcia przeprowadzić w oparcie o place szkolenia przykoszarowego ośrodka szkolenia, w oparciu o sprzęt i instruktorów kompanii zabezpieczenia szkolenia. Za realizację zajęć zgodnie z programem szkolenia, odpowiedzialni są dowódcy plutonów. Przed przystąpieniem szkolonego do wykonywania czynności praktycznych, instruktorzy zobowiązani są do sprawdzenia znajomości przepisów bezpieczeństwa.

Szkoleni nie pracujący maszynami realizują w ramach zajęć zagadnienia doskonalące

z budowy sprzętu, zasad obsługiwania technicznego.

Prowadzić na bieżąco zestawienie przepracowanego czasu na maszynie przez poszczególnych szkolonych, wraz z ocenami za wykonywane czynności. Każdy dzień szkoleniowy rozpoczynać i kończyć rozprowadzeniem pododdziału.

Bezwzględnie egzekwować od szkolonych przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa podczas użytkowania i obsługiwania maszyn do prac ziemnych.

Na zaistniałe niedociągnięcia w tym zakresie reagować w sposób radykalny

i natychmiastowy.

PRZEPISY BHP PODCZAS EKSPLOATACJI SPYCHARKI DZ-27S

1. Do pracy na spycharce mogą być dopuszczone osoby, które odbyły wymagane przeszkolenie i mają praktyczny staż pracy na tego typu maszynach oraz zaznajomiły się z instrukcją eksploatacji spycharki. Każdy operator przystępujący do pracy na spycharce, powinien posiadać dokumenty uprawniające do prowadzenia i obsługiwania maszyny.

2. Przed rozpoczęciem pracy operator jest zobowiązany dokonać przeglądu technicznego spycharki, a w szczególności mechanizmów sterowania, hamulców, sygnałów, oświetlenia itp.

3. Przestrzeganie przepisów bhp i ppoż. jest jednym z podstawowych obowiązków operatora spycharki i osób zatrudnionych w czasie obsługiwania technicznego.

4. Ścisłe stosowanie przepisów bhp i ppoż. w czasie eksploatacji eliminuje nieszczęśliwe wypadki, powodujące uszkodzenia ciała ludzkiego, kalectwo i wypadki śmiertelne.

5. Spycharka powinna być wyposażona w gaśnicę i apteczkę sanitarną o nieprzekraczalnym okresie gwarancyjnym.

6. Przed ruszeniem z miejsca operator spycharki powinien dać ostrzeżenie w celu zwrócenia uwagi innym żołnierzom.

7. Układ paliwowy silnika powinien być szczelny, nieszczelności będące przyczyną przecieków należy natychmiast usuwać.

8. Wskakiwanie na spycharkę w czasie ruchu, zeskakiwanie z niej oraz stawanie w miejscach do tego nie przeznaczonych jest zabronione.

9. Zabrania się pozostawiać spycharkę z pracującym silnikiem bez nadzoru operatora. Operator jest zobowiązany zatrzymać silnik, zahamować maszynę i zabezpieczyć przed uruchomieniem przez osoby niepowołane.

10. Zabronione jest szczególnie podczas pracy przebywanie osób postronnych w kabinie spycharki lub w bliskiej odległości.

11. Szybkość poruszania się spycharki powinna zapewnić pełne bezpieczeństwo ruchu w danych warunkach terenowych i drogowych.

12. Po zakończeniu pracy lub w czasie przerw należy opuścić lemiesz spycharki - odciążyć układ hydrauliczny.

13. W czasie obsługiwania technicznego lub naprawy instalacji elektrycznej należy odłączać akumulator.

14. Zabrania się dokonywania napraw i obsługiwań technicznych przy pracującym silniku, chyba, że jego uruchomienie jest konieczne do ustalenia rodzaju usterki.

15. W konieczności podnoszenia spycharki podczas naprawy należy stosować zabezpieczenie podstawkami o odpowiedniej nośności lub budować stosy z elementów drewnianych, gwarantujących odpowiedni udźwig i stabilność.

16. W czasie skrawania i przemieszczania gruntu nie wolno dokonywać skrętów spycharką, zwłaszcza podczas pełnego jej obciążenia oraz zabrania się ruchu jałowego lub kontynuowania pracy w razie zanieczyszczania gruntem części bieżnej.

17. Zabrania się pracować spycharką na pochyłościach poprzecznych do kierunku ruchu większych niż 30°.

18. Manewrowanie spycharką na pochyłościach terenu powinno odbywać się na pierwszym biegu przy zmniejszonej prędkości obrotowej silnika, bez stosowania ostrych skrętów.

19. Podczas spychania urobku na nasypie nie wolno wysuwać pługa poza krawędź nasypu - grozi to osunięciem się spycharki. Kierunek spychania ziemi powinien być w każdym miejscu prostopadły do krawędzi skarpy.

20. Zabrania się pracy spycharką z usterkami.

21. W razie stwierdzenia w czasie pracy uszkodzenia spycharki należy ją bezzwłocznie zatrzymać i wyłączyć napęd. Wznawianie pracy spycharki bez usunięcia uszkodzenia jest zabronione.

22. Nie wolno zatrudniać żołnierza na danym stanowisku pracy w razie przeciwwskazań lekarskich oraz bez wstępnego przeszkolenia w zakresie bhp . Przepis ten dotyczy pomocników operatorów i osób współpracujących.

23. Jeżeli światło dzienne jest nie wystarczające oraz o zmroku i w nocy, należy miejsce pracy oświetlić światłem sztucznym zapewniającym dostateczną widoczność.

24. Zabronione jest urządzanie stanowisk pracy maszyn bezpośrednio pod liniami wysokiego napięcia lub w odległości poziomej bliższej niż 15 m licząc od skrajnych przewodów.

25. Odtłuszczanie i czyszczenie spycharki benzyną etylizowaną jest zabronione.

26. Używanie i posługiwanie się narzędziami powinno być zgodne z instrukcją producenta. Nie wolno używać narzędzi uszkodzonych oraz nie odpowiadających normom i warunkom technicznym.

27. Rozmiar kluczy do śrub i nakrętek należy dostosować ściśle do wymiaru śrub i nakrętek. Przedłużanie kluczy rurą lub innym narzędziem jest zabronione.

28. Operator jest zobowiązany do stosowania przydzielonych mu środków ochrony osobistej, w tym odzieży ochronnej.

29. W razie ujawnienia w czasie wykonywania robót ziemnych niewypałów lub przedmiotów trudnych do zidentyfikowania oraz przedmiotów o znaczeniu archeologicznym należy pracę przerwać. Miejsce takie należy ogrodzić i oznakować napisami ostrzegawczymi i bezzwłocznie zawiadomić o znaleziskach przełożonych.

30. Przy nagrzanym silniku pokrywę otworu wlewowego chłodnicy należy otwierać z dużą ostrożnością - w rękawicach lub za pomocą szmaty.

31. Zabrania się wlewania zimnego płynu chłodzącego do przegrzanego silnika.

32. Zabrania się napełniania zbiorników paliwem przy pracującym silniku oraz zbliżaniu się z otwartym ogniem podczas nalewania lub sprawdzania stanu paliwa.

33. Nie wolno uderzać stalowymi przedmiotami w zamknięcia beczek lub naczyń z benzyną przy ich otwieraniu.

34. Płyny przeciwmroźne, używane do chłodzenia silnika, są truciznami - nie wolno zasysać ich ustami.

35. Przy rozruchu silnika podczas chłodów nie wolno podgrzewać go otwartym ogniem, tj. pochodnią, lampą benzynową itp.

36. Gazy znajdujące się w akumulatorze są silnie wybuchowe. Używanie otwartego ognia przy sprawdzaniu poziomu elektrolitu grozi wybuchem.

37. Niedopuszczalna jest praca na lub przy spycharce po wypiciu alkoholu - niezależnie od stopnia nietrzeźwości.

38. Niezależnie od sposobu transportowania spycharki należy stosować się do „Przepisów ruchu drogowego na dogach publicznych”.

39. Operator jest zobowiązany ściśle stosować się do zaleceń kierownictwa służby bhp i inspekcji pracy.

TEMAT: 14/1.

PRZEGLĄD KONTROLNY PRZED WYJAZDEM Z PARKU - przeprowadza operator

spycharki - czas przeglądu 20-30'.

Lp.	Czynność	Warunki techniczne	Narzędzia, materiały
1	2	3	4
1	Sprawdzić poziom paliwa, oleju silnikowego w silniku głównym i rozruchowym, poziom oleju w układzie hydraulicznym oraz poziom płynu w układzie chłodzenia.	Zbiornik paliwa napełniony do dolnej krawędzi wlewu paliwa. Poziom olejów silnikowych między kreskami min. i max. Poziom płynu w układzie chłodzenia 4-5 cm poniżej dolnej krawędzi wlewu do chłodnicy.	Olej napędowy IZ-40DS (pojemność zbiornika 290 l.). etylina E-78 (pojemność zbiornika 8 l.), olej silnikowy Superol CC SAE 10W/30 (w układzie smaro- wania - 27 l.) w układzie hydraulicznym Superol CC SAE 10W/30-110 l. w układzie sterowa- nia Superol CC SAE 10W/30 - 35 l., mechanizm sterowania sprzętem Superol CC SAE 10W/30 1,7 l., układ chłodzenia - płyn Borygo (poj. 35 l.), olej Selektol SC SAE 20W/30 - 1,9 l.
2.	Sprawdzić stan techniczny i naciągu pasków klinowych wentylatora i paska klinowego prądnicy.	Naciąg pasków wentylatora sprawdzać od strony przeciwległej do rolki napinającej. Ugięcie pasku wentylatora 8-14mm pod działaniem siły 4 kg w połowie odległości między kołem pasowym wału napędowego, a kołem pompy wodnej. Ugięcie paska napędu prądnicy 10-15 mm.	Narzędzia operatora
3.	Sprawdzić instalację elektryczną, spra- wność oświetlenia zewnętrznego oraz pozostałych odbiorników.	Akumulator pewnie zamocowany, żarówki dokręcone i zakonserwowane wazeliną techniczną. Lampy przednie, tylne, oświetlenie kabiny i wskaźników, dmuchawa oraz wycieraczki - sprawne.	Klucz płaski 14x17,wazelina techniczna
4.	Sprawdzić instrukcję hydrauliczną.	Nie dopuszcza się wycieków oleju hydraulicznego z uszczelnień cylindrów hydraulicznych i połączeń przewodów. Przewody elastyczne nie mogą mieć śladów pęknięć, przetarć itp.	Narzędzia operatora.
5.	Sprawdzić stan techniczny osprzętu spycharkowego.	Zwrócić uwagę na stan zabezpieczenia sworzni, stan noży skrawających i ich zamocowanie.
6.	Sprawdzić układ jezdny, mechanizmy skrętu i hamulec spycharki.	Wyregulowana prawidłowo gąsienica powinna mieć 7-15mm ugięcia na odcinku między osią koła napędzającego i tylną rolką podtrzymującą.. Napiąć gąsienicę , należy wtłoczyć smar do mechanizmu napinającego.	Smar, smarownica ręczna, smar ŁT-4.

OBSŁUGIWANIE CODZIENNE (OC) - przeprowadza się po każdym dniu pracy,

czas obsługiwania 1-2h.

Lp.	Czynność	Warunki techniczne	Narzędzia, materiały
1	2	3	4
1	Umyć spycharkę, usunąć zanieczyszczenia z podzespołów. Usunąć usterki stwierdzone podczas pracy	Zabrania się używać do mycia i czyszczenia oleju napędowego.
2.	Sprawdzić i uzupełnić ilość paliwa, poziom oleju w misce olejowej silnika wysokoprężnego, w misce olejowej silnika rozruchowego, poziom oleju w układzie hydraulicznym, poziom płynu w układzie chłodzenia.	Podczas uzupełniania paliwem olejami i płynem układów spycharki do pojemności nominalnej lub wskazanej, zachować czystość.	Urządzenie napełniające zbiornik, lejek z sitkiem.
3.	Nasmarować łożysko oporowe i mechanizm włączania sprzęgła głównego spycharki.	Wtłoczyć smar smarownicą ręczną, wykonując 8-10 ruchów dźwignią smarownicy do kalamitki z prawej strony obudowy sprzęgła głównego.	smarownica, smar ŁT-4, czyściwo.
4.	Sprawdzić i w razie potrzeby dokręcić połączenia śrubowe mechanizmów zewnętrznych i zespołów spycharki.		Komplet narzędzi operatora.

TEMAT: 14/2.

Obsługiwanie okresowe nr 1 (OO-1)

Obsługiwanie okresowe nr 1 przeprowadza operator spycharki co 50 mth pracy spycharki. W czasie obsługiwania należy wykonać wszystkie czynności wchodzące w skład obsługiwania bieżącego, a ponadto:

• sprawdzić i wyregulować sprzęgło główne i mechanizm blokujący;

• sprawdzić i wyregulować mechanizm sterowania skrętem i mechanizm hamulcowy;

• sprawdzić i w razie potrzeby uzupełnić do właściwego poziomu olej w pompie wtryskowej i regulatorze obrotów;

• spuścić osad i zanieczyszczenia zbiornika paliwa, filtrów dokładnego i wstępnego oczyszczania paliwa.

Po wykonaniu powyższych czynności należy układ zasilania spycharki odpowietrzyć:

• przesmarować mechanizm włączania sprzęgieł bocznych;

• przesmarować łożyska rozpórek wózków nośnych;

• rozmontować i wyczyścić filtr powietrza silnika głównego, wkłady filtra przedmuchać,

kierując strumień sprężonego powietrza, od wewnątrz na zewnątrz wkładów;

• zdemontować, wyczyścić i przemyć filtr turbosprężarki;

• spuścić osad i zanieczyszczenia ze zbiornika paliwa silnika rozruchowego.

Obsługiwanie okresowe nr 2 (OO-2)

Obsługiwanie okresowe nr 2 przeprowadza operator spycharki wspólnie z przydzielonym mechanikiem sprzętu inżynieryjnego z pododdziału remontowego, po każdych 150 mth pracy spycharki.

W czasie obsługiwania należy wykonać czynności wchodzące w skład obsługiwania okresowego nr 1, a ponadto:

• wymienić olej w silniku głównym spycharki;

• wymienić olej w układzie hydraulicznym;

• wymienić olej w skrzyni biegów i w przekładni głównej spycharki;

• wymienić olej w przekładniach bocznych;

• wymienić olej w reduktorze silnika rozruchowego;

• wymienić olej w rolkach nośnych i podtrzymujących;

• usunąć zanieczyszczenia i olej z obudowy sprzęgła głównego i obudów sprzęgieł bocznych

• rozmontować i przemyć filtr wstępnego oczyszczania paliwa;

• wymienić wkład dokładnego oczyszczania paliwa silnika głównego;

• przemyć i nasycić olejem silnikowym wkład filtru powietrza silnika rozruchowego;

• wykręcać, oczyścić i wyregulować odstęp między elektrodami świec zapłonowych silnika rozruchowego;

• przesmarować spycharkę zgodnie z tabelą smarowania;

• sprawdzić połączenia śrubowe i stan zabezpieczeń podzespołów oraz mechanizmów spycharki.

Podstawowe regulacje maszyn.

Przy spycharce DZ-27S przeprowadzamy następujące regulacje:

1. Regulacja luzów zaworowych silnika głównego - 0,3 mm

2. Regulacja luzów zaworowych silnika rozruchowego - 0,2 - 0,25 mm

3. Regulacja mech. odprężnika - wzmóc zawór 0,7-2,5 mm, luz między

dźwigniami zaworów, a końcówkami popych. mech. odprężnika 0,45-1 mm

4. Regulacja wtryskiwaczy - 200-210 kG/cm2

5. Regulacja kąta wyprzedzenia wtrysku - Instr.Inż.535/89 str.29

6. Regulacja gaźnika - równomierna praca przy 600 obr/min.

7. Ustawienie zapłonu silnika rozruchowego - przerwa na stykach przerywacza 0,25-

0,35 mm

8. Przerwa na elektrodach świec - 0,6-0,7 mm

9. Regulacja naciągu paska klinowego - 4kG ugięcie 10-15 mm .

10.Regulacja naciągu gąsienicy - zwis gąsienicy 7-15 mm .

11.Regulacja sprzęgła silnika rozruchowego

12.Ustawienie kąta wyprzedzenia zapłonu - Instrukcja Inż. 535/89 str.37

13..Regulacja obrotów silnika rozruchowego

14..Regulacja sprzęgła - luz między tarczą dociskową, a tuleją

włączającą 10±1 mm , a luz między

dźwigniami i tuleją włączającą 0+0,2mm

15.Regulacja mechanizmu wspomagania włącz. - ogranicznikiem znajdującym się na

sprzęgła kolumnie pedału sprzęgła ustawić luz 0,5-1 mm między dźwignią naciskającą, a tłoczyskiem mechanizmu wspomagania. Podczas naciskania pedału sprzęgła tłoczyska powinny zagłębiać się o 14±1 mm .

16.Regulacja mechan. ster. skrętem i hamulców - skok dźwigni sterowania skrętem od

65-80 mm (w prawo, w lewo) Instrukcja Inż. 535/89 str.46.

17.Regulacja ciśnienia w układzie hydraulicznym - co OT-2 i OT-3 - ciśnienie max 10-11 MPa. Manometr włączyć w linii pompa - rozdzielacz WSOWI w.709/89 str.11

TEMAT: 15.

Rozruch silnika spycharki

DZ - 27 S

Przed uruchomieniem należy sprawdzić stan techniczny układów spycharki , szczególnie układów mających wpływ na bezpieczeństwo pracy. Następną czynnością jest sprawdzenie ilości paliwa i poziomu oleju w silniku głównym i rozruchowym oraz poziomu płynu chłodzącego. Przed uruchomieniem silnika należy dzwignię zmiany biegów ustawić

w położeniu neutralnym.

Uruchamianie silnika rozruchowego:

1. Sprawdzić czy dźwignie skrzyni biegów są w położeniu neutralnym a dźwignie biegów reduktora silnika rozruchowego w położeniu "wyłączone"

2. Otworzyć zawory zbiornika paliwa silnika zasadniczego i rozruchowego.

3. Podczas uruchomiania silnika zimnego dźwignię sterowania przepustnicą powietrza wyciągnąć do siebie, dźwignie przepustnicy gaźnika ustawić w położeniu środkowym.

4. Włączyć "masę" i naciskając przycisk rozrusznika uruchomić silnik .

5. Podgrzać silnik na małych obrotach a następnie na średnich otwierając stopniowo przepustnicę ssania.

6. Silnik rozruchowy można uruchomić ręcznie za pomocą korby ( P-23U ) lub linki silnik

(PA - 700) . Podczas uruchamiania silnika zabrania się nawijania linki na rękę.

Uruchamianie silnika zasadniczego:

Po podgrzaniu silnika rozruchowego należy przysłonić chłodnicę . Ustawić dźwignię odprężnika w położeniu rozruch .Następnie płynnym ruchem zazębić koło zębate mechanizmu włączania reduktora zespołu rozruchowego z wieńcem koła zamachowego silnika spycharki. W temperaturze poniżej +5⁰ C należy włączyć pierwszy bieg reduktora zespołu rozruchowego i obracać wałem silnika zasadniczego przez 1-2 min.

W temperaturze powyżej +5⁰C czynność ta nie jest konieczna. Po włączeniu drugiego biegu reduktora obracać wałem korbowym silnika zasadniczego bez włączenia dopływu paliwa do momentu uzyskania ciśnienia oleju nie mniej niż 1KG/cm² przed turbosprężarką na wskaźniku ciśnienia oleju turbospreżarki. Po spełnieniu tego warunku przestawić dźwignię odprężnika w położenie robocze . Kontynuując obracanie wału korbowego uruchomić silnik zasadniczy i włączyć dopływ paliwa dodając gazu. Po uruchomieniu silnika ustawić dźwignię reduktora w położeniu neutralnym .Dźwignie mechanizmu sprzęgła silnika rozruchowego ustawić w położeniu górnym , wyłączyć zapłon silnika rozruchowego , zamknąć dopływ paliwa. Podgrzać silnik zasadniczy na małych obrotach . Silnik uważa się za gotowy do pracy gdy jego temperatura osiągnie + 40⁰ C a ciśnienie oleju w układzie olejenia 2 -3 KG/cm² .

UWAGA: Uruchamiając silnik spycharki wyprodukowanej po 1986 roku posiadającej rozrusznik elektryczny należy podgrzać powietrze w kolektorze dolotowym za pomocą świecy żarowej przez okres 1,5 - 3 min a następnie uruchomić silnik ( obracając wałem korbowym przez 20s ). W przypadku niepowodzenia próbę ponowić po upływie 1 min.

UWAGA! Zabrania się pracy silnika głównego spycharki na obrotach biegu jałowego w czasie dłużnym niż 30 minut przy temperaturze płynu chłodzącego poniżej +70*C, zarówno podczas rozruchu, jak i podczas dalszej eksploatacji.

Sterowanie spycharką w czasie pracy

Sprawdzić załączenie pompy hydraulicznej i działanie mechanizmu podnoszenia

i opuszczania lemiesza, unieść lemiesz w górne położenie. Ustawić dźwignię przyspiesznika na minimalne stabilne obroty silnika głównego, wcisnąć pedał sprzęgła, ustawić dźwignię zmiany biegów i dźwignię zmiany prędkości jazdy w żądane położenie (do przodu, wstecz, szybciej, wolniej). Następnie zwiększając obroty silnika dźwignia przyspiesznika, płynnym ruchem zwolnić pedał sprzęgła, powodując jego włączenie i ruch spycharki do przodu lub do tylu.

Podczas jazdy sterowanie spycharką odbywa się za pomocą dźwigni mechanizmu sterowania skrętem i pedałem hamulca.

Sprawna spycharka zachowuje prosty kierunek jazdy bez konieczności manipulowania dźwignią mechanizmu sterowania skrętem.

Aby skręcić ciągnikiem należy zatrzymać jedną z gąsienic, wyłączając odpowiednie sprzęgło boczne, w czasie skrętu ostrego należy zahamować hamulcem nośnym gąsienicę odłączonym, ostre skręty wykonuje się tylko na pierwszym biegu. Nie dokonywać ostrych skrętów podczas spychania urobku.

Dźwignię mechanizmu kierowania skrętem należy przesuwać płynnie, aby skręcanie spycharki następowało bez napięć i zrywów.

Zakręty o dużym promieniu należy wykonywać nie włączając hamulca. Podczas jazdy do pracy spycharki nie wolno trzymać częściowo wciśniętego sprzęgła (nogi na pedale sprzęgła), gdyż doprowadzi to do szybszego zużycia okładzin sprzęgła.

Podczas zmiany biegów nie należy jednocześnie przestawiać dźwigni zmiany biegów i zmiany prędkości jazdy w położenie neutralne, gdyż włączenie biegu będzie utrudnione.

Aby nie dopuścić do uszkodzenia skrzyni biegów zabrania się użytkowania spycharki przy ciśnieniu oleju w układzie smarowania spycharki. W mechanizmach przeniesienia napędu poniżej 0,7 kG/cm2. Spadek ciśnienia sygnalizuje zapalenie się czerwonej lampki na tablicy rozdzielczej.

W celu sprawdzenia sprawności czujnika ciśnienia i działania lampki kontrolnej należy po uruchomieniu silnika głównego wyłączyć sprzęgło. Wtedy powinna włączyć się lampka awaryjnego ciśnienia.

Przeszkody terenowe pokonuje się na najniższym biegu. Niedopuszczalna jest zmiana biegów podczas jazdy z góry i pod górę należy włączyć taki bieg, który umożliwia podjazd (zjazd) pod góre (z góry) bez konieczności redukowania.

Operator podczas jazdy (pracy) powinien obserwować wskazania przyrządów znajdujących się na tablicy rozdzielczej i w wypadku wskazań odbiegających od normalnych - zatrzymać spycharkę i stwierdzić przyczynę niesprawności.

Aby zatrzymać spycharkę należy zmniejszyć dopływ paliwa następnie wyłączyć sprzęgło, przestawić dźwignię zmiany biegów i zakresów szybkości w położenie neutralne i włączyć sprzęgło.

Po zatrzymaniu spycharki stopniowo zmniejszać obroty silnika, następnie w celu wyłączenia, przerwać dopływ paliwa, przesuwając dźwignię przyspiesznika w dolne położenie.

Sterowanie organem roboczym

Lewa dźwignia służy do sterowania siłownikami pługa spycharki. Przednie położenie dźwigni rozdzielacza odpowiada położeniu pływającemu pługa.

Przesunięcie dźwigni do siebie odpowiada podnoszeniu lub opuszczaniu pługa, dalsze przesuwanie dźwigni do siebie odpowiada położeniu rozdzielacza „ zamknięte” - „neutralne”.

Aby nie spowodować uszkodzenia w układzie hydraulicznym i przedłużyć okres działania pompy hydraulicznej należy we właściwym czasie (w skrajnym położeniu tłoczyska siłowników) przesuwać dźwignię z położenia podnoszenie lub opuszczanie w położenie zamknięte - „neutralne” lub „pływające”, w których następuje działanie zaworu bezpieczeństwa.

Roboty przygotowawcze ( przygotowanie miejsca pracy ).

Po otrzymaniu zadania do wykonania (wykonanie ukrycia, wykopu,) należy:

1. Ocenić teren ze względów taktyczno-bojowych (jego przydatność na ukrycie, pole ostrzału, dojazdy, położenie przeciwnika itp.)

2. Ocenić teren pod względem inżynieryjnym (oczyścić z niewybuchów, sprawdzić czy teren nie jest uzbrojony - przewody elektryczne, wodne, gazowe itp.)

3. Ocenić czy w danym terenie maszyna jest w stanie wykonać zadanie.

4. Przystąpić do wytyczenia i wytrasowania wykonywanego wykopu.

5. Przyjąć odpowiednią technologię wykonywania wykopu i przystąpić do pracy.

Jazda, oraz holowanie

- przeszkody terenowe pokonuje się na najniższym biegu pamiętając o możliwościach

trakcyjnych;

- jazda na wzniesieniach i spadkach tylko do 30*;

- praca na pochyłościach do 10* (pochyłościach poprzecznych).

- spycharka DZ-27 S może holować, ale tylko na zasadzie wyciągania sprzętu z grząskiego

gruntu, holowanie tego typu sprzętem jest nieekonomiczne, spycharkę można

wykorzystywać jako pchacz do zgarniarek D-357P w trudnych warunkach gruntowych.

Wykonywanie typowych prac ziemnych

DZ -27S

- wymiary lemiesza - 3,25 x 1,38 m

- maksymalna objętość urobku transportowana na lemieszu - ok. 3m3

- wydajność przy ścinaniu i równaniu terenu - ok. 850m2/h

- ok. 50 m3/h

- maksymalna głębokość skrawania - 20 cm

Stosuje się dwa sposoby napełniania lemiesza: płaski i grzebieniowy.

Sposób płaski polega na równomiernym skrawaniu warstwy gruntu o grubości 10-15 cm. Sposób grzebieniowy polega na większym początkowo zagłębieniu lemiesza i stopniowym wypływaniu lemiesza i stopniowym wypłacaniu go w miarę napełniania gruntem. Sposób płaski stosuje się w gruntach lżejszych, natomiast grzebieniowy w gruntach cięższych. Sposób grzebieniowy zapewnia krótszą drogę napełniania oraz większą objętość gruntu na lemieszu w przypadku gruntów wyższych kategorii. Jednak praca sposobem grzebieniowym wymaga większych umiejętności operatora.

Na wydajność spycharek istotnie wpływa sposób przemieszczania urobku. Rozróżnia się również dwa sposoby przemieszczania : terenowy i korytowy. W praktyce spycharki pracują najczęściej sposobem terenowym. Sposób korytowy stosuje się w przypadku przmie-

szczania gruntów sypkich na dalsze odległości. Zaletą tego sposobu w porównaniu z terenowym jest większa objętość gruntu na lemieszu, a tym samym większa wydajność spycharki. Natomiast wadą jest obsypywanie się gruntu w rolki bieżne gąsienic, a szczególnie w czasie pracy w gruntach sypkich.

Oprócz tego w czasie pracy sposobem korytowym występują większe opory przemieszczania gruntu. W celu utrzymania większej objętości gruntu na lemieszu przy sposobie terenowym stosuje się pracę kilku spycharek równolegle, tzn. lemiesz obok lemiesza. Ze względu na długie czasu nawrotu spycharek przy pracy równoległej, sposób ten może być stosowany w czasie przemieszczania gruntu na odległość ponad 80 m. Wówczas wydajność spycharek wzrasta do około 20%. Równoległa praca spycharki wymaga dużej umiejętności operatora.

Wykopy pod schrony i na ukrycia techniki bojowej.

Wykonując spycharkami wykopy lub nasypu stosuje się również szereg sposobów, które zapewniają dużą wydajność pracy. Wykopy spycharkami wykonuje się nie głębsze

niż 2 m. W przypadku wykonywania wykopu o szerokości do 20 m, spycharka pracuje według trasy eliptycznej, dokonując nawrotów na nasypie. Kąt nachylania skarp nie może być większy niż 30 stopni ze względu na niebezpieczeństwo utraty stateczności przez spycharkę.

W przypadku wykonywania wykopu o szerokości ponad 80 m bardziej celowym jest ruch spycharki wahadłowej. W gruntach sypkich dobre wyniki daje przemieszczenie ziemi

z wykopu sposobem korytowym.

Przy wykonywaniu rowu przeciwczołgowego i innych kanałów o szerokości do 6m celowa jest koncentracja trzech spycharek pracujących tu, że dwie spycharki pracują na odcinkach 60-100 m przemieszczając grunt do środka, a trzecią wypycha go na boki. Tak wykonany rów wymaga jeszcze wykonania koparkami jednoczerpakowymi. Spycharką można również wykonywać wykopy okrągłe o średnicy nie mniejszej niż 15 m i głębokości do 1,5 m.

W pierwszej fazie wykonuje się zarys wykopu. Następnie sposobem korytowym wypycha się z wykopu podstawową masę gruntu. Spycharka pracuje wówczas według schematu ósemkowego, zmieniając co pewien czas kierunku ruchu (linia ciągła i kreskowana).

W trzecim etapie odbywa się odspojenie i przesunięcie gruntu z pozostałych wycinków kołowych wykopu na otaczający teren i plantowanie go wokoło wykopu.

Spycharki będące na wyposażeniu wojska wykonują wykopy dla ukrycia ludzi

i sprzętu oraz stanowiska ogniowe dla broni pancernej i artylerii.

Na rysunku przedstawiono schemat wykopu dla pojazdów mechanicznych oraz sposób jego wykonania.

A1

C1

B

C2

A2

SCHEMAT PRZEBIEGU PRACY SPYCHARKI PRZY WYKONYWANIU WYKOPU DLA UKRYCIA POJAZDU

Najpierw spycharka odspaja zewnętrzną warstwę gruntu i przemieszcza go w kierunku A1 i A2 oraz B. W przypadku występowania darni przesuwa się ją nieco dalej, aby później wykorzystać do maskowania.

Podstawową masę gruntu przemieszcza się w kierunku B zachowując kąt wjazdu

γ≤30°. W końcowej fazie wyrównuje się dno wykopu oraz zjazd przemieszczając grunt w kierunku C1, C2. Na zakończenie poprawia się zwały gruntu wokół wykopu. Tym sposobem spycharką można przemieścić z wykopu 85-95% gruntu z całej jego objętości. Pozostały grunt można usunąć koparką średnioczerpakową lub ręcznie.

Przy wykonywaniu prac pochylenie skarp ukrycia uzależniona jest od kategorii gruntu

i wynosi:

• od 1:1 do 3:2 (stosunek wysokości do podstawy) - w gruntach piaszczystych

i piaszczysto gliniastych;

- od 3:2 do 3:1 - w gruntach piaszczysto-gliniastych i gliniastych;

• od 3:1 do 5:1 - w gruntach gliniastych zwartych.

Wymiary wjazdów (wyjazdów) określa się w następujący sposób:

1. szerokość wjazdu

- szer. pojazdu gąsienicowego + 1 m

- szer. pojazdu kołowego + 0,5 m

2. pochylenie wjazdu

- dla pojazdu gąsienicowego do 25°

- dla pojazdu kołowego 10°-15°

Długość ukryć: długość pojazdu minus 0,5 m.

Szerokość ukryć: szerokość pojazdu plus 1 m.

Głębokość ukrycia: tak aby sprzęt był ukryty całkowicie.

Wysokość przedpiersia do 0,5 m.

TEMAT: 16 .

Rodzaje środków transportowych.

Do przewozu gąsienicowych maszyn do prac ziemnych służą przyczepy niskopodwoziowe i platformy kolejowe.

W poniższej tabeli przedstawione są wymiary przyczep niskopodwoziowych załadowanych niektórymi rodzajami sprzętu technicznego.

Wymiary przyczep niskopodwoziowych

z ładunkiem niektórych rodzajów sprzętu technicznego.

]L.p.	Marka transportowanego pojazdu	Przyczepa PN-150		Przyczepa PN-420		Przyczepa CzMZAP-520B
		Szerokość [mm]	Wysokość [mm]	Szerokość [mm]	Wysokość [mm]	Szerokość [mm]	Wysokość [mm]
1.	bez ładunku	3000	1100 (do pow. ładunku)	3100	1130 (do pow. ładunku)	3200	1160 (do pow. ładunku)
2.	T-72	-	-	3370	3320	3370	3350
3.	BLG-67	-	-	3500	4530	3500	4560
4.	PT-76	3140	3295	3140	3325	3200	3355
5.	TOPAS	3140	3100	3140	3130	3200	3160
6.	MTLB	3000	3155	3100	3185	3200	4015
7.	BRDM-2	300	3410	3100	3440	3200	3470

Ładowności przyczep są następujące:

• PN-150 - 15 000 kg (doraźnie, z ograniczeniami 20 000 kg);

• PN-420 - 44 000 kg;

• CzMZAP-520B - 40 000 kg .

Do przewozu większości pojazdów kołowych i lekkich gąsienicowych używa się następujących platform kolejowych:

• platformy Kbkm - 3 osie obliczeniowe, 17 t, szerokość 2,7 m.;

• platformy Ks - 3 osie obliczeniowe, 24 t, szerokość 2,74 m.;

Do przewozu czołgów i pojazdów specjalnych, których ciężar przekracza 24 t, a szerokość jest większa niż 2,80 m., używa się następujących platform:

• platformy Sp - 3 osie obliczeniowe, 42 t, szerokość 3,10 m.;

• platformy Rammps - 3 osie obliczeniowe, 60 t, szerokość 3,10 m.;

• platformy Sap - 3 osie obliczeniowe, 65 t, szerokość 3,10 m.

Szczegółowe normy załadowcze podaje instrukcja Szefostwa Komunikacji.

Sposoby mocowania sprzętu technicznego.

Na przyczepach niskopodwoziowych załadowany pojazd powinien stać dokładnie na środku przyczepy. Przewożony pojazd powinien być bardzo starannie zabezpieczony przed zsunięciem. Służą do tego ściągacze i podkładki zakładane pod koła lub gąsienice.

Ściągacze (łańcuchowe lub linowe) powinny być skrzyżowane ze sobą, a wytrzymałość na rozerwanie pojedynczego ściągacza nie może być mniejsza niż półtora ciężaru przewożonego obiektu. Podkładki powinny być w pełni sprawne, a po umocowaniu ściśle przylegać do gąsienic lub kół. W celu zwiększenia siły oporowej podkładek koła jezdne w samochodzie lub koła nośne w pojeździe gąsienicowym można zabezpieczyć przed przesunięciem do przodu i do tyłu belkami (klockami, podkładami kolejowymi). Belki powinny przylegać do co najmniej 2 par kół (przednich i tylnych) i być zabezpieczone przed możliwością przesunięcia się pod naciskiem sił bezwładności pojazdu.

Podczas załadowania sprzętu technicznego na platformy kolejowe należy przestrzegać następujących zasad:

• wykonywać każde polecenie kierującego załadunkiem (oficera załadunkowego lub przedstawiciela Komendy Odcinka Kolejowego);

• przestrzegać zasad mocowania na platformach podanych w odpowiednich instrukcjach;

• używać jedynie w pełni sprawnych elementów mocujących (drut na ściągacze powinien być wyżarzony, każdy klin musi być umocowany dwoma gwoździami lub klamrami, kliny muszą być całe, nie popękane lub odłupane);

• ściągacze powinny być przymocowane do podłogi lub ramy stalowej platformy pod kątem nie mniejszym niż 45^o, parami (tylne i przednie), przeciwnie do siebie skierowane;

• pojazdy po zamocowaniu muszą być zahamowane. Należy przy tym wykluczyć możliwość samoczynnego uruchomienia silnika po zerwaniu mocowania i ruszeniu pojazdu z miejsca.

Podstawowe metody mocowania sprzętu przewożonego na platformach kolejowych podają odpowiednie instrukcje Służby Komunikacji Wojskowej. Opisy z rysunkami zawiera "Instrukcja o przewozach wojskowym transportem kolejowym" Szef. Kom. 7/63.

Pokaz załadunku maszyny do prac ziemnych na przyczepę niskopodwoziową.

Słuchacze obserwują proces załadunku spycharki DZ-27S na przyczepę niskopodwoziową, przeprowadzany przez żołnierzy pododdziału zabezpieczenia.

1. Przewożenie spycharki koleją

Do przewożenia spycharki transportem kolejowy wyko­rzystuje się platformy Sp/Sap. Spycharkę należy ustawić dokładnie w osi podłużnej wagonu ze względu na szerokość lemiesza 3200 mm oraz na środku wagonu, zwracając uwagę na ustawienie spycharki tak, aby środek ciężkości spychar­ki znajdował się w osi poprzecznej wagonu.

Na platformę spycharka wjeżdża z ramy czołowej lub bocznej. Wprowadzając spycharkę należy dążyć do wykonywa­nia jak najmniejszej liczby manewrów na wagonie ze wzglę­dów bezpieczeństwo.

Po ustawieniu należy włączyć pierwszy bieg na normal­nym zakresie prędkości oraz zahamować hamulce skrętu.

Spycharkę na platformie mocuje się w następujący sposób:

• pod każdą gąsienicę podłożyć z obu stron półpodkłady kolejowe i przymocować je do podłogi platformy gwoździami lub klamrami;

• zabezpieczyć płaszczyzny boczne gąsienic półpodkładami, przymocowanymi do podłogi przed przesunięciem spychar­ki;

• usztywnić spycharkę na platformie odciągami z miękkiego stalowego /odpuszczonego/ drutu o średnicy 6 mm splecionego w linki po 8 szt., mocowanego w przedniej części do połączenia ramienia górnego z lemieszem z prawej i lewej strony, a z tyłu - do zaczepu holowniczego spycharki.

Spycharkę z platformy kolejowej rozładowuje się po odcięciu odciągów, wyjęcia półpodkładów zabezpieczających.

Spycharka zjeżdża na własnym biegu na rampę czołową lub boczną.

Przewożenie spycharki koleją.

1 - środek ciężkości spycharki; 2 - półpodkłady kolejowe; 3 - platforma kolejowa Sp /Sap/; 4- klamry mocujące /gwoździe/; 5 - odciągi tylne; 6 - odciągi przedniej; 7 - półpodkłady kolejowe zabezpieczające przed przemiesz­czeniem poprzeczny.

2. Przewożenie spycharki na przyczepach niskopodwoziowych

Spycharkę DZ-27S można przewozie na przyczepach lub naczepach o nośności powyżej

17 ton.

.

Przewożenie spycharki na przyczepie P-40.

1 - przyczepa P-40; 2 - klin drewniany; 3 - boczne opory przyczepy.

Podczas załadunku należy zwrocie uwagę na ustawienie spycharki dokładnie w osi przyczepy.

Po wjechaniu na przyczepa należy włączyć pierwszy bieg na normalnym zakresie prędkości, zahamować hamulce boczne i wyłączyć silnik główny spycharki, a następnie zabezpie­czyć przed przemieszczeniem podczas jazdy po nierównoś­ciach drogowych.

Podczas przewożenia należy mieć na uwadze wysokość spycharki, wynoszącą 3087 mm .

W czasie przewożenia spycharki na przyczepie lub na­czepie zabrania się przebywania osób

w kabinie operatora.

OPRACOWAŁ:

.....................................

---