SCENARIUSZ GRUPOWYCH ZAJĘĆ LOGOPEDYCZNYCH
Temat zajęć: Spotkanie w Indiańskiej wiosce
Scenariusz przeznaczony jest dla dzieci w wieku przedszkolnym
i szkolnym
Cele:
rozwijanie świadomości własnego ciała i przestrzeni,
rozwijanie zaufania do siebie,
zdobywanie pewności siebie i poczucia bezpieczeństwa w otoczeniu,
kształtowanie pozytywnych odczuć w kontakcie z innym człowiekiem,
nawiązywanie kontaktu i współpracy z partnerem i grupą.
Metody:
Metoda Ruchu rozwijającego W. Sherborne,
Metoda M. i Ch. Knill,
Muzykoterapia.
Forma pracy:
indywidualna,
grupowa
Środki dydaktyczne:
koce, karimaty, plakietki z indiańskimi imionami, gazety, piłka do skakania, płyta CD, kasety z muzyką
Przebieg zajęć:
Część wstępna
Powitanie dzieci: dzień do-bry (uderzamy dłońmi o podłogę), dzień do-bry (uderzamy dłońmi o kolana), dzień do-bry (klaszczemy), dzień do-bry (klaszczemy nad głową). Nadanie dzieciom imion poprzez rozdanie plakietek samoprzylepnych z imionami indiańskimi np. Biała chmurka, Jesienny Deszcz, Groźny Grzmot itp. Przywitanie się w parach. Witają się nasze dłonie, łokcie, stopy, kolana, plecy itp.
Część pierwsza: „Poznanie własnego ciała”
Wyczuwanie nóg (w ruchu).
maszerowanie i bieganie z podnoszeniem wysoko kolan - wyczuwanie nóg,
chodzenie, bieganie na sztywnych nogach,
chodzenie, bieganie na miękkich nogach,
chodzenie z otwartym parasolem pod wiatr,
chodzenie jak po gorącym piasku, który parzy w stopy,
chodzenie skacząc po kamieniach przez górski strumyk.
Zabawa „Rób tak, nie rób tak”.
Terapeuta wykonuje różne ruchy, mówiąc przy tym w przypadkowej kolejności: „rób tak” - wtedy grupa naśladuje jego ruchy, „nie rób tak” - wtedy grupa stoi nieruchomo. Jeśli ktoś się pomyli siada z boku i obserwuje innych.
Naśladowanie opadających liści. Dzieci zajmują miejsca na kocach.
Relaks,
Kołysanie,
Wymachiwanie rękoma,
Zginanie i rozprostowanie rąk,
Zaciskanie i otwieranie dłoni,
Pocieranie dłoni , Klaskanie,
Głaskanie głowy,
Głaskanie brzucha,
Głaskanie policzków.
Wyczuwanie dolnych części ciała
wyczuwanie kolan. Siedząc - przyciąganie kolan do siadu skulnego, chowanie głowy i rozprostowywanie się do pozycji leżącej,
wyczuwanie nóg siedząc - kolana wyprostowane: dotykanie palcami stóp podłogi, uderzanie o podłogę piętami, następnie całą stopą,
wyczuwanie pośladków - ślizgając się w siadzie po podłodze, skacząc na piłce, siad skulny, kręcenie się wokół własnej osi w jedna i drugą stronę.
Część druga: Ćwiczenia na poczucie bezpieczeństwa
rozluźnienie mięśni w leżeniu na plecach, kładziemy liść na brzuchu i oddychamy obserwując jak się unosi jedna osoba robi „mostek” (klęk podparty), druga przechodzi pod nią, nad nią, dookoła utworzenie pociągu przez grupę, pociąg wjeżdża do tunelu utworzonego przez część grupy.
Część trzecia: Ćwiczenia ułatwiające nawiązanie kontaktu i współpracy z partnerem i grupą
Ćwiczenia „z”
Para staje naprzeciw siebie i na przemian wykonuje przysiady,
Jeden- leżenie tyłem, drugi przetacza partnera jak kłodę,
Jeden- leżenie przodem, ręce w przód (lub tyłem), drugi ciągnie za ręce lub nogi (jadą na wycieczkę),
Siedząc tyłem do siebie, przepychają się plecami,
„Rowerek”,
Jeden siad skulny, drugi przeskakuje partnera,
Ćw. „Lustro” - naśladowanie ruchów partnera.
Ćwiczenia „przeciwko”
próba przesunięcia skały (partner siedzi oparty),
próba przewrócenia partnera leżącego na plecach lub brzuchu na druga stronę,
przepychanie stopami, dłońmi.
Ćwiczenia „razem”
Zabawa „złap za” - w rytm muzyki dzieci poruszają się po sali, po wyłączeniu pada polecenie złap za np. kolano, ucho, rękę,
kołysanie jednej osoby w kocu,
kilku ćwiczących (4 - 6) w klęku podpartym w rzędzie kołysze ćwiczącego, który leży na ich plecach. Rząd naśladuje falę przesuwa się do przodu i do tyłu. Trzeba uważać, żeby ćwiczący nie spadł z pleców, na zakończenie rząd siada, a dwóch ostatnich podtrzymuje ręce i nogi tego, który zsuwa się na podłogę,
kilka osób kładzie się na plecach tworząc koło, rozszerzają nogi i ręce, reszta stara się przechodzić między nimi
Ćw. „waga” : chwytanie się za ręce i wykonywanie przysiadów,
Ćw. „domek” :część grupy w dwójkach w klęku podpartym tworzy domek, reszta dzieci swobodnie biega, na znak wyłączonej piosenki mają się schronić do dowolnego domku, następuję zamiana, tak aby każde dziecko mogło być w domku.
Część czwarta: Ruch kreatywny
Zgniatanie gazet w rytm muzyki i wrzucanie do „ogniska”,
Taniec przy ognisku (swobodny),
Taniec lambado.
Część piąta: Zakończenie
Pożegnanie dzieci: do-wi-dze-nia (uderzamy dłońmi o podłogę), do-wi-dze-nia (uderzamy dłońmi o kolana), do-wi-dze-nia (klaszczemy), do-wi-dze-nia (klaszczemy nad głową).
Opracowała:
Bożena Wrońska - neurologopeda