Zajęcia origami. cz. 1. Dla dzieci przedszkolnych i klas I-II.
"Wyprawa do Jodłowego Lasu"

Materiały:
papier ksero kolor A 4
Kredki pastelowe
Taśma papierowa
Koła origami mix kolorów różnej wielkości
Klej do papieru w sztyfcie
Nożyczki
Odtwarzacz CD
Płyta CD

Wzory wykonane techniką origami:
Ala i Ola
Pociąg
Sowa
Muchomor
Ślimak
Wiewiórka
Zajączek
Żabka
Ptaszek

Czas trwania zajęć:
90 minut

Na dzisiejsze spotkanie zaprasza was Ola i Ala. Razem z dziewczynkami udamy się w podróż kolorowym pociągiem. Wysiadamy na stacji Las Jodłowy. Wybierzmy się do lasu i przekonajmy, co ciekawego można zobaczyć i kogo spotkać w lesie.

(Nasze opowiadanie ilustrujemy pokazując kolejne obrazki wykonane techniką origami płaskie z koła. )
Rytmiczne kreślenie jodełek:
- Składamy kartkę formatu A4 na połowę, rozkładamy każdą z powstałych połówek zaginamy do środka. Odwracamy tak, aby „grzbiety” złożeń znajdowały się na wierzchu kartki. Jedna ręką trzymamy kartkę, w drugą bierzemy pastelową kredkę w kolorze zielonym. Kreślimy ukośne kreski raz na prawo od wypukłości, raz na lewo. Po zapełnieniu pierwszego „grzbietu” zmieniamy kredkę na inny odcień zieleni. (Rysowanie do muzyki marszowej).
- Po wykreśleniu trzech pełnych jodełek wycinamy drzewka i dorysowujemy mały pień.
- Przylepiamy las na zieloną kartkę i doklejamy grzybki z kół origami 3 cm.
Inna opcja to: wszyscy uczestnicy naklejają swoje drzewka na arkuszu papieru pakowego, następnie rysują to, co dziewczynki mogły w lesie spotkać: grzyby, kwiatki, jeże, wiewiórkę itp.

Idąc przez las zauważamy sowę, która cichym lotem przefrunęła obok i przysiadła
na konarze drzewa. Dziewczynki wiedziały, że sowa bezszelestnie porusza się
w lesie, ponieważ jej pióra pokryte są aksamitnym puszkiem. Sowy obdarzone są doskonałym słuchem i dobrym wzrokiem. Mieszkają w lasach, czasem możemy spotkać je w parkach lub ogrodach. Nagle sowa przekrzywiła głowę i powiedziała, jeśli chcecie znaleźć się w zaczarowanym świecie oraz usłyszeć, co mówią zwierzęta w lesie zróbcie to, co ja.

Ćwiczenie kinezjologiczne: Sowa - jedną ręką chwytamy mocno mięśnie barku, głowę powoli odwracamy w lewo a potem w prawo, podbródek trzymamy prosto. Głową sięgamy maksymalnie w prawo i w lewo, aby rozluźnić mięśnie szyjne. Robimy wdech, gdy głowa jest w skrajnym położeniu tu gdzie ręka trzyma ramię, wydech w czasie obrotu głowy. Powtarzamy trzymając drugą ręką drugie ramię. A teraz spróbujmy wydychać powietrze pohukując jak sowa.
(Ćwiczenie usprawnia koncentrację, skupienie uwagi, zapamiętywanie, słuch i pamięć długoterminową, formułowanie myśli i zdań w pamięci.)  

Teraz możecie pójść za mną powiedziała sowa i bezszelestnie przemykała między drzewami.
Nagle dziewczynki znalazły się na leśnej polanie, na jej środku stał  domek. Niezwykły domek. To był olbrzymi muchomor. W jego nóżce znajdowały się drzwiczki i okienko. Przy domku była tabliczka z napisem Kamil Ś. Czy wiecie, kto w nim mieszka. Gdy sowa zahukała z domku wyszedł kolorowy ślimak. Dziewczynki zdziwiły się, że mieszka w domku z muchomora, gdy na swoich plecach ma własny. Ślimak powiedział, że niektórzy jego kuzyni mieszkają w swoich skorupkach, ale on ma liczną rodzinę i dlatego przeniósł się do obszerniejszego domku. Ślimaki zamieszkują w morzach, w wodach słodkich i na lądzie. Ślimaki bardzo słabo widzą i poruszają sie powoli. Nagle z drzewa zaczęły spadać orzechy, dziewczynki spojrzały do góry, to ruda wiewiórka Ada robiła porządki w swojej dziupli. Wiewiórki jesienią zbierają duże ilości pożywienia przygotowując zapasy na zimę, które gromadzą pod korzeniami drzew, w dziuplach lub ptasich gniazdach. Żyją w lasach i parkach. W Polsce są pod ochroną. Gdy Ada dostrzegła przyglądające się jej dzieci zwinnie zeskoczyła z gałęzi. Rozdała każdemu po orzechu i zaprosiła do wspólnej zabawy.

Zgniatamy jedną ręką kartkę papieru w kulkę i rzucamy do celu. Każdy stara się wcelować "orzechem" do pojemnika. (Ćwiczenie usprawnia rękę, której nie używamydo pisania)

Nagle zza krzaczka wyskoczył zajączek i zawołał: witam was, jestem Szarak, mieszkam wraz z rodziną w wygodnej kotlince. Świetnie biegam. Moje nogi ludzie nazywają skokami a uszy, słuchami, mogę nimi poruszać we wszystkich kierunkach. Spróbujcie także i wy poćwiczyć swoje uszy.

Ćwiczenie kinezjologiczne: Kapturek myśliciela. Za pomocą kciuka i palca wskazującego delikatnie odchylamy małżowinę uszną do tyłu, następnie, masujemy ją od góry po łuku ucha, schodząc palcami aż do płatka ucha. (Ćwiczenie ułatwia słuchowe przekraczanie linii środkowej. Powoduje wzrost umysłowej i fizycznej sprawności. Poprawia formułowanie zdań, myśli w pamięci.)

Zaczęło zmierzchać pora wracać na stację, ale słyszę jakiś odgłos (nagranie z kumkaniem żaby). Czy wiecie, jakie zwierzę wydaje takie odgłosy. Tak, to ja. Powiedziała zielona żabka Śmieszka . Potrafię świetnie skakać i pływać. Palce moich tylnych nóg pokryte są błoną pławną. Mam długi i lepki język. Mam wielu kuzynów, niektórzy są bardzo mali a największy z nich żaba goliat dochodzi nawet do 40 cm i waży około 3 kg. A czy wy umiecie pływać żabką. Podczas rozmowy z żabką Śmieszką przyfrunął barwny ptak i powiedział, że musimy wracać, na stacji czeka na nas pociąg. Żegnamy się ze zwierzętami.
Utrwalmy nasze spotkanie, wykonajcie obrazki ze spotkanymi zwierzętami techniką origami płaskie z koła.

Opowieść o wyprawie do lasu możemy kształtować według naszych potrzeb, więcej opowiedzieć o roślinach lub zwierzętach, wprowadzić więcej zabaw.

Postaci dzieci i zwierzat wzorowane na obrazkach z książek D. Dziamskiej

---