40 mm granatnik lekki PALLAD-D polskiej konstrukcji jest przeznaczony do wsparcia ogniowego na szczeblu drużyny w pododdziałach powietrznodesantowych. Stanowi dodatkowy środek ogniowy strzelca. Broń powstała na bazie granatnika podwieszanego Pallad (zastosowanego w karabinku-granatniku wz. 74 kalibru 7,62 mm). Granatnik został wprowadzony do uzbrojenia Wojska Polskiego w 1983 r. w miejsce karabinków granatników wz. 60/72.

Ogólna charakterystyka broni
Przeznaczenie: do zwalczania siły żywej i nieopancerzonego sprzętu wojskowego.
Typ broni: indywidualna broń strzelecka.
Zasada działania broni: broń nieautomatyczna, jednostrzałowa.
Ryglowanie: zamek odchylny z ryglem wahliwym.
Mechanizm spustowy: dźwigniowy
Mechanizm uderzeniowy: kurkowy, kurek napinany podczas zamykania zamka.
Mechanizm zabezpieczający: bezpiecznik nastawny dźwigniowy oraz automatyczny - przyciskowy (wymagający prawidłowego uchwycenia broni dłonią).
Dane taktyczno-techniczne broni
Kaliber: 40 mm.
Długość broni: z kolbą rozłożoną - 670 mm, z kolbą złożoną - 395 mm.
Długość lufy: 267 mm.
Liczba (skok bruzd prawoskrętnych): 16 (1220 mm).
Długość linii celowniczej: 67 mm.
Masa broni: 2,3 kg.
Masa torby z 10 nabojami: 2,8 kg.
Odległość celowania: 0-430 m.
Prędkość początkowa pocisku: 78 m/s.
Odległości strzelania: torem płaskim - 30-430 m, torem stromym - 170-400 m.
Szybkostrzelność: 8 strz./min.
Amunicja
Typ naboju: 40x47 mm, z dwukomorowym układem miotającym.
Rodzaje stosowanych nabojów:
z pociskiem odłamkowym NGO-74, ćwiczebny NGC-74 oraz balistyczny NGB-74.
Masa naboju: 250 g.
Masa pocisku: 193 g.
Masa ładunku prochowego: 0,63 g.
Masa materiału wybuchowego (NGO-74): 33,5 g.
Standardowe wyposażenie broni:
futerał na granatnik, torba na naboje, osłona wylotu lufy, wycior, szczotka, przecieracz, wkrętak uniwersalny, wypychacz i olejarka.
Tytuł i sygnatura instrukcji: „7,62 mm karabinek-granatnik wz. 1974 r. i 40 mm granatnik lekki wz. 1983 r. Opis i użytkowanie. Sposoby i zasady strzelania”. Sygn. Uzbr. 2342/84.
Producent: Z.M. Tarnów SA

---