Dydaktyka cz.4
dodany: 29/08/2006 kategoria: Dydaktyka
METODY NAUCZANIA - to sposób postępowania
nauczyciela z uczniami, w celu osiągnięcia zamierzonego celu.
Wg Okonia - systematycznie stosowany sposób pracy nauczyciela z uczniami, umo\
liwiający
opanowanie wiedzy wraz z umiejętnością posługiwania się nią w praktyce, jak równie\
rozwijanie
zainteresowań umysłowych i zdolności.
Wg Zaczyńskiego - celowo i systematycznie stosowany sposób kierowania pracą uczniów w
procesie dydaktycznym u\
yty ze świadomością mo\
liwości jego zastosowania.
Metody oparte na słowie:
1. Opowiadanie - polega na zaznajomieniu uczniów z jakimiś rzeczami, zjawiskami w formie
ich słownego opisu. Wykorzystywane jest w młodszych klasach szkoły podstawowej,
dlatego musi być obrazowe.
2. Wykład - słu\
y przekazywaniu uczniom jakiś informacji z zakresu ró\
nych dziedzin
naukowych. Stosowany jest najczęściej w szkolnictwie wy\
szym. Wymaga od słuchaczy
myślenia hipotetyczno-dedukcyjnego.
1. Wykład konwencjonalny - treść jest bezpośrednio przekazywana przez nauczyciela w
gotowej formie do zapamiętania.
2. Wykład problemowy jest ilustracją jakiegoś problemu naukowego lub praktycznego
3. Wykład konwersatoryjny - polega na przeplataniu fragmentów mówionych wykładu
z wypowiedziami słuchaczy.
3. Pogadanka - jej istota polega na rozmowie kierowanej przez nauczyciela z uczniami.
Nauczyciel zmierzając do osiągnięcia sobie znanego celu stawia pytania uczniom, na które
oni udzielają odpowiedzi. Jest to najstarsza metoda dydaktyczna, stosowana ju\
przez
Sokratesa. Jest ona przede wszystkim wykorzystywana w ni\
szych klasach szkoły
podstawowej.
4. Dyskusja - polega na wymianie poglądów na określony temat, mo\
na wykorzystać ją
dopiero w najwy\
szych klasach szkoły podstawowej oraz w szkole średniej. Dyskusja,
bowiem wymaga specjalnego przygotowania uczestników.
5. Praca z ksią\
ką - jeden z najwa\
niejszych sposobów zarówno poznawania jak i utrwalania
nowych wiadomości. Samodzielne korzystanie z ksią\
ek przez uczniów mo\
e mieć formę -
uczenia się z podręcznika, - sporządzania notatek, - lektury uzupełniającej.
Metody oglądowe - oparte na obserwacji
Pokaz - demonstrowanie uczniom czegoś, to metoda oparta na obserwacji. Pokaz bywa metodą
towarzyszącą, która występuje z inną.
Metody oparte na działalności praktycznej:
" Metoda laboratoryjna - polega na tym, \
e uczeń samodzielnie przeprowadza eksperyment
(np. na chemii). Mo\
e występować w dwóch odmianach:
" tradycyjna - uczniowie samodzielnie wykonują eksperyment pod okiem nauczyciela
" problemowa - uczniowie samodzielnie wykonują eksperyment, nie wiedząc, z jakim
skutkiem
" Metoda zajęć praktycznych - stosowana na zajęciach praktycznych, ma miejsce wtedy, gdy
uczniowie wykonują czynności związane z zawodem (szkoły zawodowe)
Metody problemowe - inaczej gry dydaktyczne.
Gry dydaktyczne pierwszy uporządkował i przeniósł z zachodniej dydaktyki Kraszewski. Są to
metody z grupy aktywizującej np. gry komputerowe.
Gry dydaktyczne to rodzaj metod nauczania - nale\
ących do grupy metod problemowych, które
organizują treści kształcenia w modele rzeczywistych zjawisk, sytuacji, w celu zbli\
enia procesu
poznawczego ucznia do poznania bezpośredniego, dzięki dostarczeniu okazji do manipulowania
modelem.
Podział gier dydaktycznych:
1. Burza mózgów - ta metoda przeznaczona jest do samodzielnego, szybkiego wymyślania
przez uczniów zbioru hipotez przy wykorzystaniu myślenia intuicyjnego.
2. Metoda sytuacyjna - zwana metodą przypadków - polega na bardzo dokładnym rozpatrzeniu
jakiegoś przypadku, tak skonstruowanego, \
e jest on typowy, często wykorzystujemy w
szkolnictwie medycznym, wojskowym.
3. Metoda symulacyjna - inaczej inscenizacja - to udawanie kogoś np. nauczyciela, robi się
wszystko tak jakby się nim było. Uczeń jest aktywny.
Wszystkie wykorzystane tu materiały w tekstach Dydaktyka cz.1-cz.9 zostały zaczerpnięte ze
strony: http://www.e-pedagogika.info/dydaktyka.html