Opracowanie instrukcji eksploatacji sieci cieplnej wykonano w oparciu o zapisy:
Ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2012 r. poz. 1059 - tekst jednolity, z późniejszymi zmianami);
Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 15 stycznia 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemów ciepłowniczych (Dz.U. z 2007 r. Nr 16 poz. 92);
Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 17 kwietnia 2010 r w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło. (Dz.U. z 2010 r. Nr 194 poz. 1291);
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 28 marca 2013 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach energetycznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 492).
Źródłami ciepła dla rozpatrywanego systemu ciepłowniczego są:
(PODAĆ DANE DOTYCZĄCE ŹRÓDEŁ PRACUJĄCYCH NA SIEĆ CIEPŁOWNICZĄ WRAZ Z WSKAZANIEM GRANIC EKSPLOATACJI POMIĘDZY POSZCZEGÓLNYMI ŹRÓDŁAMI JEŻELI JEST ICH WIĘCEJ NIŻ JEDNO).
W przypadku na sieć ciepłowniczą pracują co najmniej dwa źródła wspólna praca obydwu źródeł ma miejsce w czasie sezonu grzewczego. Poza okresami wspólnej pracy obydwu źródeł, sieć zasilana jest tylko z źródła ……, a ciepłownia ……wchodzi do ruchu tylko na wypadek postoju źródła podstawowego (zwykle w okresie poza sezonem grzewczym).
Dostawa ciepła dla odbiorców w
dzielnicach:……. odbywa się sezonowo dla potrzeb centralnego
ogrzewania oraz całorocznie dla potrzeb przygotowania ciepłej wody.
Ciepło rozprowadzane jest do poszczególnych węzłów cieplnych
wodną siecią ciepłowniczą o parametrach obliczeniowych 125/70°C.
Sieć ciepłownicza wykonana jest w technologii kanałowej,
napowietrznej i preizolowanej.
Wydłużenia liniowe są kompensowane kompensatorami
U-kształtowymi,
oraz kompensacją naturalną typu „L” lub „Z”.
Podstawowe parametry charakteryzujące sieć ciepłowniczą:
Temperatury zasilania i powrotu w warunkach obliczeniowych,
Moc przyłączeniowa (wszystkich źródeł ciepła łącznie),
Przepływ obliczeniowy (wszystkich źródeł ciepła łącznie),
Wysokość n.p.m. najniższego punktu sieci ciepłowniczej,
Wysokość n.p.m. najwyższego punktu sieci ciepłowniczej,
Minimalne ciśnienie statyczne,
Dopuszczalne ciśnienie robocze.
Wielkość mocy zamówionej przez odbiorców zasilanych z sieci.
Prowadzącym eksploatację sieci ciepłowniczej jest (WSKAZAĆ JEDNOZNACZENIE PROWADZĄCEGO EKSPLOATACJĘ )
4. Schemat sieci ciepłowniczej
Sieci uruchamiane jako nowe lub po remoncie połączonym z częściową lub całkowitą wymianą przewodów, a także sieci dłużej nie eksploatowane, przed napełnieniem wodą uzdatnioną należy płukać dla usunięcia z rur nieczystości jak: błoto, zgorzelina, piasek i inne zanieczyszczenia.
Czas płukania powinien zapewnić przetłoczenie czynnika płuczącego przez odcinek sieci przy jednoczesnym uzyskaniu możliwie maksymalnej prędkości przepływu tego czynnika.
Płukanie można uznać za prawidłowe, gdy:
czynnik popłuczny nie wykazuje śladów zanieczyszczeń,
w odmulaczach lub filtrach po kolejnym przepuszczeniu czynnika nie stwierdza się zanieczyszczeń.
Odwodnienie służące do płukania sieci, należy wykonać w sposób zabezpieczający przed zalaniem kanał i izolację termiczną.
Przed przystąpieniem do napełniania i uruchamiania sieci należy dokonać oględzin sieci i urządzeń w celu określenia stanu technicznego i stwierdzenia ich gotowości do uruchomienia.
W czasie sprawdzania należy zwrócić szczególną uwagę na:
stan armatury odcinającej (możliwość pewnego odcięcia, brak wycieków z uszczelnienia);
stan armatury odcinającej odcinki nie przewidziane do uruchomienia;
stan podpór, punktów stałych i usytuowanie przewodów względem podpór;
stan komór i kanałów (brak zawilgoceń, stan budowlany, ocena włazów, drabinek, zasuw, zaworów);
stan izolacji cieplnej;
stan układów i obwodów sterowania, oraz elektrycznych.
Dyspozytor sieci wyznacza osobę odpowiedzialną za realizację programu uruchomienia.
Fakt napełniania lub uruchamiania sieci ciepłowniczej powinien być wcześniej zgłoszony i uzgodniony z Dyspozytorem sieci z podaniem godziny rozpoczęcia czynności, planowanego czasu trwania napełniania, względnie uruchamiania i orientacyjnej ilości nośnika zużytego do napełnienia sieci.
Napełnianie i uruchamianie powinno być dokonywane:
w porozumieniu z dyspozytorem, dozorem źródła ciepła, oraz odbiorcami;
w sposób nie powodujący wystąpienia zakłóceń w źródle ciepła, oraz w odcinkach sieci już napełnionych i uruchomionych;
pod nadzorem osoby sprawującej bezpośredni dozór nad eksploatacją sieci ciepłowniczej.
Przed przystąpieniem do napełniania sieci należy sprawdzić, czy wszystkie zawory odwadniające i odpowietrzające są zamknięte.
Szybkość napełniania sieci należy regulować w sposób zapewniający należyte odpowietrzenie odcinka napełnianego, oraz nie powodujący spadku ciśnienia w odcinkach przewodów już napełnionych (co może spowodować zapowietrzenie tych odcinków).
Sieć magistralną należy napełniać odcinkami wydzielonymi przez zamknięte zasuwy (zawory), otwierając sukcesywnie poszczególne zawory.
Wszelkie nieszczelności armatury należy na bieżąco usuwać lub przerwać napełnianie na czas usunięcia awarii. Napełnianie powinno zostać również wstrzymane w przypadku stwierdzenia:
nieprawidłowości ułożenia rurociągów na podporach i pracy kompensatorów;
nieprawidłowości działania urządzeń zabezpieczających, odpowietrzających, odwadniających;
nieszczelności których usunięcie wymaga opróżnienia sieci;
zagrożenia bezpieczeństwa obsługi i otoczenia.
Dalsze napełnianie może być wznowione po usunięciu ww. nieprawidłowości.
W czasie napełniania wszystkie zawory odpowietrzające na napełnianym odcinku powinny być otwierane kolejno, począwszy od najniżej położonego odpowietrzenia, a po wypłynięciu z nich ciągłego strumienia wody zamykane. Wypływ wody ciągłym strumieniem świadczy o całkowitym napełnieniu odcinka.
Odpowietrzenia należy również otwierać dla kontroli po każdym spadku ciśnienia wody w sieci poniżej ciśnienia atmosferycznego.
Należy zwracać szczególną uwagę na zabezpieczenie przed zalaniem komór i kanałów.
Napełnianie sieci należy prowadzić przewodem powrotnym do czasu uzyskania w sieci odpowiedniego ciśnienia statycznego. W trakcie napełnienia poszczególnych odcinków sieci należy ustalić miejsce spinające przewód zasilający z powrotnym, tak aby było możliwe napełnienie przez przewód powrotny również przewodu zasilającego.
W celu zapobieżenia uszkodzeniu elementów kompensacyjnych sieci w trakcie jej napełniania, szybkość napełniania należy uzależnić od temperatury wprowadzanego nośnika. Należy zwrócić szczególną uwagę na to, aby temperatura nośnika napełniającego sieć nie przekraczała 95°C.
Wzrost temperatury wody w rurociągach sieci ciepłowniczej przy uruchamianiu jak też w czasie eksploatacji nie powinien przekraczać 1°C w ciągu 1 minuty i nie więcej niż 30°C w ciągu 1 godziny.
Napełnianie sieci przy temperaturze zewnętrznej poniżej 0°C należy prowadzić wodą podgrzaną z szybkością zapobiegającą wychłodzeniu i zamarznięciu wody w odcinkach napełnianych.
Ciśnienie statyczne w najwyższym punkcie sieci ciepłowniczej nie może być niższe od wymaganego ciśnienia zapobiegającego odparowaniu wody w temperaturze obliczeniowej.
Najwyższe
ciśnienie nośnika mierzone w najniższym punkcie sieci nie może
przekraczać
1,6 MPa.
Po napełnieniu sieci i uzyskaniu w niej wymaganego ciśnienia statycznego należy przystąpić do uruchamiania sieci.
Uruchomienie sieci należy rozpocząć wywołując obieg nośnika poprzez stopniowe uruchamianie pomp obiegowych w źródle lub poprzez otwarcie zaworów łączących uruchamiany odcinek z siecią pracującą. Należy przy tym pamiętać, że najpierw otwieramy zasuwy (zawory) na przewodzie powrotnym, a dopiero po jego całkowitym otwarciu otwieramy zasuwy (zawory) na przewodzie zasilającym.
Kierujący uruchomieniem sieci zobowiązany jest prowadzić uruchomienie i wszelkie próby w ścisłej łączności z Dyspozytorem sieci.
Natężenie przepływu nośnika ciepła powinno odpowiadać bilansowi i stopniowi wykorzystania zamówionej mocy cieplnej dla odbiorów zasilanych z tego odcinka sieci. Utrzymanie przepływów nośnika ciepła w poszczególnych odcinkach sieci ciepłowniczej, powinno być zapewnione przy zachowaniu odpowiednich ciśnień dyspozycyjnych. Uzyskanie odpowiedniej gradacji tych ciśnień należy realizować poprzez odpowiednie nastawy armatury odcinająco - regulacyjnej. Nastaw armatury odcinająco - regulacyjnej należy dokonywać w takim stopniu aby nie dopuścić do powstania kawitacji na elementach dławiących. Przy określaniu stopnia zadławienia należy się kierować spadkiem ciśnienia na elemencie regulacyjnym. Spadek ten nie powinien przekraczać wartości określonej w DTR armatury regulacyjnej.
Na przyłączu sieci do węzła cieplnego zastosowane powinny być zawory regulacyjne różnicy ciśnień. Nastawy na ww. zaworach regulacyjnych powinny zapewniać przepływ nominalny wynikający z zamówionej mocy dla danego przyłącza przy maksymalnie otwartej armaturze regulacyjnej w węźle cieplnym. Nastawy elementów regulacyjnych na sieciach powinny być korygowane każdorazowo przy zmianie zapotrzebowania mocy cieplnej. Należy dokonywać kontroli poprawności nastaw armatury regulacyjnej poprzez weryfikację wielkości natężenia nośnika ciepła oraz występujących na tych przyłączach ciśnień. Kontrola powinna być dokonywana na początku sezonu grzewczego, przy zmianie mocy zamówionej, oraz w trakcie przeglądu węzła.
Opisać procedurę bieżącej kontroli parametrów nośnika ciepła wg. przyjętych zasad u danego prowadzącego eksploatację.
Okresowe pomiary parametrów nośnika ciepła, w tym ciśnień, temperatur, natężenia przepływu należy prowadzić w trakcie przeglądu węzła.
Rejestrację parametrów nośnika ciepła, w tym ciśnień, temperatur, natężenia przepływu, oraz ilości wody uzupełniającej należy prowadzić w punktach pomiarowo-kontrolnych w źródle ciepła i poszczególnych węzłach cieplnych.
Zakres i częstotliwość przeprowadzania przeglądów sieci ciepłowniczej określono w Załączniku nr 8 do Programu pracy sieci ciepłowniczych.
Sprawdzanie szczelności sieci polega na przeprowadzaniu próby wodnej. Przed przeprowadzaniem tej próby należy przeprowadzić oględziny rurociągów. Przy oględzinach należy zwracać szczególną uwagę na warunki bezpieczeństwa pracy przy rurociągu.
Próbę wodną należy przeprowadzić z zachowaniem następujących warunków:
przed próbą rurociąg powinien być napełniony wodą,
przed próbą należy rurociąg dokładnie odpowietrzyć,
próbę należy przeprowadzać odcinkami,
ciśnienie próbne powinno wynosić 1,5 ciśnienia roboczego lecz nie mniej niż ciśnienie robocze zwiększone o 3 bar,
ciśnienie próbne należy utrzymywać przez 10 minut,
oględziny rurociągu należy przeprowadzać przy ciśnieniu roboczym (po obniżeniu z ciśnienia próbnego),
wyniki badania można uznać za pozytywne, jeśli spadek ciśnienia w ciągu 2 godz. nie przekracza 10% ciśnienia roboczego.
Ponadto w warunkach eksploatacyjnych należy przeprowadzać kontrolę szczelności sieci polegającą na przejściu całej sieci i oględzinach przewodów, izolacji, komór, kanałów, armatury zabezpieczającej, odwadniającej, odpowietrzającej.
Parametry fizyko-chemiczne nośnika ciepła są kontrolowane przez dostawcę ciepła w źródle ciepła.
Zasady bezpiecznej pracy w trakcie usuwania awarii sieci ciepłowniczych i prowadzenia prac eksploatacyjnych regulują: Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 28 marca 2013 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy urządzeniach energetycznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 492)
W
szczególności w przypadku konieczności usuwania awarii na sieciach
(i instalacjach) ciepłowniczych oraz prowadzenia prac
eksploatacyjnych należy pamiętać o następujących
zasadach:
Wszystkie prace eksploatacyjne mogą wykonywać tylko osoby uprawnione i upoważnione. (§6. ww. rozporządzenia).
Prace w komorach, kanałach i rurociągach sieci ciepłowniczych nie mogą być wykonywane w temperaturze powyżej 40 oC. Osobom usuwającym awarię w komorach, kanałach i rurociągach sieci ciepłowniczych w temperaturze powyżej 40 oC, należy zapewnić: napoje chłodzące i środki obniżające temperaturę powietrza; środki ochrony indywidualnej, przerwy w pracy i miejsce odpoczynku, ustalane indywidualnie w zależności od warunków i specyfiki pracy. (§13.1. i 2. ww. rozporządzenia).
Prace
przy instalacjach ciepłowniczych wymagające wyłączenia tych
instalacji
z ruchu należy wykonywać po:
odłączeniu odcinków instalacji, na których mają być prowadzone prace, poprzez zamknięcie armatury lub urządzeń odcinających dopływ nośnika ciepła;
zabezpieczeniu armatury lub urządzeń odcinających dopływ nośnika ciepła, przed przypadkowym otwarciem;
rozprężeniu, odwodnieniu i wychłodzeniu instalacji – jeżeli wymaga tego technologia prac;
sprawdzeniu szczelności armatury lub urządzeń odcinających dopływ nośnika ciepła;
oznaczeniu strefy pracy oraz armatury lub urządzeń odcinających dopływ nośnika ciepła znakami lub tablicami bezpieczeństwa.
Jeżeli niewystarczającym zabezpieczeniem jest zamknięcie armatury lub urządzeń odcinających dopływ nośnika ciepła, należy zastosować dodatkowe środki techniczne. Ww. wymagania nie dotyczą prac, dla których zastosowana technologia nie przewiduje wyłączeń urządzeń lub instalacji z ruchu. (§17.1.÷3. ww. rozporządzenia).
Prowadzenie prac w komorach i kanałach sieci ciepłowniczych, powinno być poprzedzone:
sprawdzeniem czy w przestrzeni, w której będą prowadzone prace, występuje stężenie tlenu umożliwiające bezpieczną pracę;
dokonaniem pomiaru stężenia par cieczy lub gazów w przestrzeniach, w których prowadzone będą prace;
sprawdzeniem, czy stężenie par cieczy lub gazów nie przekracza: dopuszczalnych wartości określonych w przepisach dotyczących najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy lub wartości określonych w przepisach dotyczących ochrony przeciwpożarowej;
w przypadku gdy stężenie par cieczy lub gazów przekracza dopuszczalne wartości, o których powyżej – doprowadzeniem do obniżenia tych stężeń.
Jeżeli nie jest możliwe obniżenie stężeń poniżej wartości dopuszczalnych, o których mowa powyżej, prowadzenie prac jest dopuszczalne po zapewnieniu odpowiednich środków ochronnych, zawartych w instrukcji prowadzenia tych prac.
Dokonywanie pomiarów stężeń i ich wyniki należy rejestrować. (§10.1.÷3. ww. rozporządzenia).
Prace stwarzające możliwość wystąpienia szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzkiego należy wykonywać na podstawie polecenia pisemnego. Do prac takich można w szczególności zaliczyć prace: wewnątrz rurociągów sieci cieplnych oraz w wykopach – z zakresu konserwacji, remontów, kontrolno-pomiarowego, wykonywane przy rurociągach sieci ciepłowniczych. Szczegółowy wykaz prac stwarzających możliwość wystąpienia szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzkiego, powinien być ustalony i aktualizowany w oparciu o przepisy wydane na podstawie art. 23715 Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (Dz.U. z 2014 poz. 1502 – tekst jednolity, z późniejszymi zmianami), oraz wyniki identyfikacji zagrożeń i oceny ryzyka związanego z zagrożeniami, mogącymi wystąpić podczas wykonywania prac.
Prace stwarzające możliwość wystąpienia szczególnego zagrożenia dla zdrowia lub życia ludzkiego wykonują co najmniej dwie osoby w celu zapewnienia asekuracji, o czym należy pamiętać zwłaszcza w przypadku prac w komorach sieci ciepłowniczych – asekuracja przez osobę znajdującą się na zewnątrz komory. (§28.1.÷4. ww. rozporządzenia).
Polecenie pisemne wykonania pracy wydaje prowadzący eksploatację lub osoby przez niego upoważnione. Polecenie zawiera przynajmniej:
numer polecenia;
określenie osób odpowiedzialnych za organizację oraz wykonanie pracy;
określenie zakresu prac do wykonania i strefy pracy;
określenie warunków i środków ochronnych niezbędnych do zapewnienia bezpiecznego przygotowania i wykonania poleconych prac;
wyznaczenie terminu rozpoczęcia i zakończenia prac oraz przerw w ich wykonaniu.
Prowadzący eksploatację może określić dodatkowy zakres informacji, które powinny zostać umieszczone w poleceniu pisemnym. (§29.1.÷3. ww. rozporządzenia).
Bez pozwolenia dozwolone jest:
wykonywanie czynności związanych z ratowaniem zdrowie lub życia ludzkiego;
zabezpieczanie urządzeń energetycznych przed zniszczeniem;
prowadzenie przez osoby uprawnione i upoważnione prac eksploatacyjnych zawartych w instrukcjach eksploatacji.
(§30. ww. rozporządzenia).
Szczegółowe procedury stwierdzania i usuwania awarii na sieciach ciepłowniczych (i zewnętrznych instalacjach odbiorczych) powinny być zawarte w programie pracy sieci ciepłowniczych.
Do najbardziej typowej awarii występujących na sieciach należy pęknięcie (rozszczelnienie) przewodu. Z reguły pierwszą oznaką uszkodzenia jest gwałtowny wzrost ubytków nośnika ciepła połączony ze spadkiem ciśnienia w sieci.
W takim przypadku należy niezwłocznie przystąpić do:
lokalizacji miejsca uszkodzenia;
wyłączenia odcinka sieci z ruchu i jego opróżnienia,
usunięcia awarii.
W przypadku, gdy usuwanie awarii wymaga odkrycia odcinka sieci należy:
sprawdzić szczelność zamknięcia zasuw lub zaworów na wyłączanym odcinku;
uzgodnić trasy urządzeń podziemnych (kabli energetycznych, sieci teletechnicznej, przewodów gazowych, wodociągowych, kanalizacyjnych, itp.);
zabezpieczyć wykop przed możliwością osuwania się ziemi;
zabezpieczyć dostęp do wykopu barierkami ochronnymi;
zapewnić możliwość korzystania z drabiny w celu bezpiecznego zejścia do i wyjścia z wykopu;
odwodnić miejsce prowadzenia prac spawalniczych;
zapewnić możliwość korzystania ze sprzęt oświetleniowego, w razie zaistnienia takiej konieczności;
zapewnić możliwość korzystania z wymaganego sprzętu ochrony osobistej (pasy, liny bezpieczeństwa, kaski itp.).
Po usunięciu awarii należy dokonać napełnienia i uruchomienia sieci.
W przypadku wystąpienia awarii z uszkodzeniem armatury, po odszukaniu miejsca jej wystąpienia, należy:
dokonać wyłączenia i ewentualnego opróżnienia odcinka sieci, na którym znajduje się uszkodzona armatura,
dokonać wymiany uszkodzonej armatury lub jej naprawy.
Jeżeli uszkodzona armatura znajduje się w komorze należy:
zapewnić możliwość korzystania z drabiny w celu bezpiecznego zejścia do i wyjścia z komory;
odwodnić miejsce prowadzenia prac spawalniczych;
zapewnić możliwość korzystania ze sprzęt oświetleniowego, w razie zaistnienia takiej konieczności;
zapewnić możliwość korzystania z wymaganego sprzętu ochrony osobistej (pasy, liny bezpieczeństwa, kaski itp.).
Po usunięciu awarii należy dokonać napełnienia i uruchomienia sieci.
W przypadku uszkodzenia punktu stałego sieci ciepłowniczej należy:
dokonać wyłączenia i ewentualnego opróżnienia odcinka sieci na którym wystąpiła awaria, w sposób określony w punkcie 14;
przywrócić pierwotne ułożenie rurociągu;
odbudować uszkodzony punkt stały.
W zależności od warunków wykonywania robót mających an celu usunięcie awarii, należy:
zapewnić możliwość korzystania z drabiny w celu bezpiecznego zejścia do i wyjścia z komory/kanału/wykopu;
odwodnić miejsce prowadzenia prac spawalniczych;
zapewnić możliwość korzystania ze sprzęt oświetleniowego, w razie zaistnienia takiej konieczności;
zapewnić możliwość korzystania z wymaganego sprzętu ochrony osobistej (pasy, liny bezpieczeństwa, kaski itp.).
Po usunięciu awarii należy dokonać napełnienia i uruchomienia sieci w sposób określony w punkcie 7.
W przypadku usuwania awarii polegającej na opadnięciu sieci ciepłowniczej z podpory, należy:
dokonać wyłączenia i ewentualnego opróżnienia odcinka sieci na którym wystąpiła awaria,
przywrócić pierwotne ułożenie rurociągu;
odtworzyć elementy stabilizujące ułożenie przewodów sieci na podporze.
W zależności od warunków wykonywania robót mających na celu usunięcie awarii, należy:
odwodnić miejsce prowadzenia prac spawalniczych;
zapewnić możliwość korzystania ze sprzęt oświetleniowego, w razie zaistnienia takiej konieczności;
zapewnić możliwość korzystania z wymaganego sprzętu ochrony osobistej (pasy, liny bezpieczeństwa, kaski itp.).
Po usunięciu awarii należy dokonać napełnienia i uruchomienia sieci.
Fakt wyłączenia i opróżnienia sieci ciepłowniczej powinien być uzgodniony i zgłoszony do Dyspozytora sieci z podaniem godziny zatrzymania, przewidywanego czasu trwania postoju, określeniem ilości i adresów wyłączonych obiektów, oraz podaniem ilości wyłączonych mieszkań.
Przed opróżnieniem sieci ciepłowniczej należy odłączyć od niej wszystkie wewnętrzne instalacje odbiorców pozostawiając w nich wodę.
Wyłączenie z ruchu odcinka sieci należy rozpocząć od powolnego zamykania armatury na przewodzie zasilającym, a dopiero po jej całkowitym zamknięciu, w przypadku konieczności opróżnienia sieci, należy zamknąć armaturę na przewodzie powrotnym. Po wyłączeniu odcinka sieci należy sprawdzić szczelność zamknięcia armatury poprzez porównanie ciśnień przed i za nią.
W przypadku wyłączenia z ruchu sieci w temperaturze zewnętrznej poniżej 0°C należy zapewnić cyrkulację w wyłączonych odcinkach w celu zabezpieczenia tych odcinków przed zamarznięciem.
Z chwilą przerwania obiegu wody w sieci należy utrzymywać ciśnienie statyczne, aby nie dopuścić do zapowietrzenia sieci.
Ciśnienie statyczne w najwyższym punkcie sieci ciepłowniczej nie może być niższe od ciśnienia odparowania wody, odpowiadające maksymalnej temperaturze obliczeniowej obowiązującej dla tej sieci.
Najwyższe
ciśnienie nośnika mierzone w najniższym punkcie sieci nie może
przekraczać
1,6 MPa.
Opróżnianie sieci z wody powinno być przeprowadzane tylko w niezbędnych przypadkach związanych z:
planowanymi remontami lub inwestycjami,
wystąpieniem awarii sieci,
zauważonym pogorszeniem stanu technicznego sieci zagrażającym bezpieczeństwu obsługi i otoczenia,
wyłączenia odcinka z eksploatacji.
W sezonie grzewczym, opróżnianie sieci z wody wymaga uprzedniego wyłączenia danego odcinka sieci z ruchu.
W przypadku potrzeby dokonania remontu lub usunięcia awarii należy dążyć do opróżnienia jak najmniejszych odcinków sieci wykorzystując istniejącą na sieci armaturę odcinającą. Ciśnienie w pozostałej części sieci należy utrzymywać na poziomie wymaganego poziomu ciśnienia statycznego. W przypadku potrzeby opróżnienia sieci na czas wykonywania remontu lub usunięcia awarii, zaleca się opróżnić tylko jeden przewód na odcinku wynikającym z usytuowania armatury odcinającej.
Opróżnioną część sieci należy odłączyć od pozostałych części sieci, w sposób pewny przy pomocy armatury odcinającej i zawiesić tablice ostrzegawcze, oraz przekazać informacje do Dyspozytora sieci.
Sieć ciepłowniczą opróżnia się przez otwarcie odwodnień i odpowietrzeń na opróżnianym odcinku.
Wodę wypływającą z odwodnień należy usuwać z komór, aby nie dopuścić do zatopienia kanałów lub zawilgocenia izolacji cieplnej.
Wpuszczanie do kanalizacji wody o temperaturze powyżej 40°C jest zabronione.
W razie braku możliwości schłodzenia w sieci wody do temperatury niższej od 40°C, przed odprowadzeniem do kanalizacji należy ją zmieszać z wodą wodociągową w stosunku pozwalającym na osiągniecie odpowiedniej temperatury.
Wyłączając z ruchu węzeł cieplny należy zwrócić uwagę aby nie wywoływać w instalacji wewnętrznej ciśnienia wyższego od dopuszczalnego, a więc należy zamykać najpierw armaturę zainstalowaną na przewodach zasilających, a następnie na przewodach powrotnych.
Odwadnianie komór i kanałów odbywać się powinno w najniższych punktach sieci poprzez istniejące w komorach przewody kanalizacyjne. Wodę wypływającą z odwodnień należy usuwać z komór, aby nie dopuścić do zatopienia kanałów lub trwałego zawilgocenia izolacji cieplnej. Można również stosować beczkowozy w celu późniejszego wykorzystania wypompowanego nośnika.
W okresie wyłączenia sieci ciepłowniczej z eksploatacji personel obchodowy zobowiązany jest przeprowadzać obchody sieci zgodne z harmonogramem. W celu utrzymania należytego stanu technicznego sieci ciepłowniczej w czasie postoju, należy dokonywać konserwacji tej sieci. Należy prowadzić okresową konserwację armatury odcinającej i regulacyjnej. Elementy
stalowe, jak rury, wsporniki, inne części nie współpracujące ze sobą należy oczyścić i pomalować dla zabezpieczenia przed korozją. Komory sieci ciepłowniczej, studzienki odwadniające oraz ich elementy jak: włazy, zamknięcia, włazów, drabinki wejściowe, podłoga, strop i ściany, należy utrzymywać w należytym stanie technicznym, oraz czystości.
W przypadku okresowego wyłączenia odcinków sieci z ruchu, celem ochrony powierzchni wewnętrznych przed korozją, sieci te powinny być cały czas napełnione wodą zmiękczoną.
Remonty sieci powinny być planowane poza sezonem grzewczym. Terminy remontów i ich zakres powinien być uzgodniony z odbiorcami i dostawcami ciepła. Zakres prac remontowych powinien ujmować wszystkie czynności pozwalające na odtworzenie i przywrócenie parametrów eksploatacyjnych remontowanych sieci.
Przystąpienie do remontu poszczególnych odcinków sieci ciepłowniczej powinno nastąpić po ich wyłączeniu, oznakowaniu i zabezpieczeniu.
Prace odtworzeniowe izolacji na sieci napowietrznej mogą być prowadzone na pracującej sieci przy zachowaniu szczególnej ostrożności i ze ścisłym zachowaniem przepisów BHP. Przejęcie do eksploatacji sieci ciepłowniczej po remoncie powinno nastąpić na podstawie:
przedstawionych protokołów z prób, pomiarów i innych protokołów z prac wykonywanych w czasie remontu;
stwierdzenia zgodności przeprowadzonych prac z planowanym zakresem remontów.
Prowadzona konserwacja sieci powinna zapewnić utrzymanie jej dobrego stanu technicznego i uniknięcie konieczności wcześniejszego dokonania jej remontu. Konserwacja sieci (wraz z jej osprzętem, armaturą itp.) powinna być dokonywana według harmonogramu przyjętego przez prowadzącego eksploatację.. Do przeprowadzenia konserwacji sieci można wykorzystywać okresy, w których, z różnych przyczyn, jest ona wyłączona z ruchu.
Konserwacja sieci powinna być prowadzona w następującym zakresie:
części metalowe jak rury, wsporniki, drabinki, inne części nie współpracujące ze sobą należy oczyścić i pomalować dla zabezpieczenia przed korozją;
części metalowe współpracujące ze sobą jak podpory ślizgowe (łożysko i ślizg), wrzeciona zaworów, śruby, itp., należy oczyścić i zabezpieczyć przez pomalowanie olejem z grafitem lub smarem stałym;
udrożnienia komór sieci ciepłowniczej i studzienek odwadniających;
elementy komór, jak włazy, zamknięcia, włazów, drabinki wejściowe, podłoga, strop i ściany należy utrzymywać w należytym stanie technicznym.
Przystąpienie do prac modernizacyjnych może nastąpić dodatkowo po:
wykonaniu i uzgodnieniu stosownej dokumentacji projektowej;
dokonaniu właściwych uzgodnień branżowych w zakresie istniejącego uzbrojenia terenowego i jeżeli to konieczne, w zakresie organizacji ruchu pojazdów i pieszych na czas prowadzenia prac.
Zatrzymanie i opróżnienie sieci przed remontem lub modernizacją należy wykonać zgodnie z zapisami punktu 14 niniejszego opracowania. Przekazywanie sieci do remontu i jej przejmowanie po remoncie do eksploatacji opisuje punkt 17 niniejszego opracowania.
Węzeł cieplny składa się z następujących modułów:
przyłączeniowego,
centralnego ogrzewania (c.o.),
przygotowania ciepłej wody użytkowej (c.w.u.).
Moduł przyłączeniowy składa się z:
armatury odcinającej,
zaworu regulacyjnego różnicy ciśnień,
układu pomiarowo – rozliczeniowego,
spinki przyłącza wraz z zaworem,
armatury filtrującej i pomiarowej (filtra i manometrów).
Moduł c.o. składa się z:
armatury odcinającej, odwadniającej i odpowietrzającej,
zaworu regulacyjnego,
wymiennika ciepła,
zespołu pompowego,
urządzeń zabezpieczających,
układu uzupełniania zładu opartego o reduktor ciśnienia wraz z wodomierzem,
armatury filtrującej i pomiarowej (filtra i manometrów).
Moduł c.w.u. składa się z:
armatury odcinającej, odwadniającej i odpowietrzającej,
zaworu regulacyjnego,
wymiennika ciepła,
zespołu pompowego,
urządzeń zabezpieczających,
armatury filtrującej i pomiarowej (filtra i manometrów).
Uruchomienie węzła należy rozpocząć od uzupełnienia zładu w instalacji odbiorczej do wymaganego poziomu ciśnienia oraz odpowietrzenia instalacji.
Po uruchomieniu zespołu pompowego należy sprawdzić parametry pracy instalacji odbiorczej.
Po uruchomieniu modułu c.o. od strony instalacji odbiorczej należy otworzyć armaturę odcinającą pierwotną stronę modułu rozpoczynając od zaworu zasilającego.
Jeżeli węzeł wyposażony jest w moduł c.w.u. to kolejną czynnością powinno być stopniowe otwieranie dopływu wody zimnej tak, aby instalacja odbiorcza uległa napełnieniu.
W trakcie napełnienia instalacji należy doprowadzić do nastawienia zaworu regulacyjnego do wartości ciśnienia wymaganego przez tą instalację.
Po otwarciu pozostałych zaworów odcinających i ustabilizowaniu się układu można przystąpić do uruchomienie pompy cyrkulacyjnej.
Po uruchomieniu modułu c.w.u. od strony instalacji odbiorczej należy otworzyć armaturę odcinającą pierwotną stronę modułu rozpoczynając od zaworu zasilającego.
Należy doprowadzić do maksymalnego otwarcia zaworu regulacyjnego, a następnie należy przystąpić do uruchamiania przyłącza. W tym celu należy dokonać otwarcia zaworów odcinających przyłącze rozpoczynając od zaworu na zasilaniu. W przypadku gdy temperatura sieci wynosi powyżej 95°C, wówczas należy rozpocząć uruchamianie przyłącza od zaworu powrotnego i napełnianie węzła poprzez zawór spinający. Po napełnieniu i odpowietrzeniu obiegu pierwotnego węzła należy otworzyć zawór na zasilaniu i zamknąć zawór spinający.
W dalszej kolejności należy przystąpić do ustawienia wymaganego natężenia przepływu nośnika wynikającego z mocy zamówionej.
Po wyżej wymienionych czynnościach, układ sterowania należy wprowadzić w stan pracy automatycznej, sprawdzając jednocześnie wielkości nastaw.
Należy sprawdzić stan filtrów w węźle cieplnym przez określenie występujących na nich spadków ciśnień, a w przypadku stwierdzenia dużych spadków ciśnień należy przeczyścić siatki filtrów.
Po kompleksowym uruchomieniu węzła należy obserwować jego pracę do momentu ustabilizowania się jego parametrów na oczekiwanym poziomie.
W celu wyłączenia węzła cieplnego z ruchu należy zamknąć zawory odcinające przyłącze od węzła.
Dla wyłączenia instalacji c.o. należy wyłączyć pompę obiegową bez spuszczania wody z instalacji, oraz odciąć instalację zaworami odcinającymi.
Dla wyłączenia instalacji c.w.u. należy wyłączyć pompę cyrkulacyjną bez spuszczania wody z instalacji oraz odciąć instalację zaworami odcinającymi.
W przypadku odcięcia instalacji w trakcie sezonu grzewczego, dla zapewnienia obiegu przez przyłącze do budynku należy otworzyć zawór na spince, a następnie zamknąć zawory odcinające właściwy moduł.
W celu utrzymania nośnika w sieci należy w okresie letnim zapewnić otwarte zawory na przewodzie powrotnym sieci.
W przypadku gdy praca instalacji odbiorczej powoduje przekroczenie wymaganych parametrów pracy węzła lub tez stwarza zagrożenie dla życia lub mienia, należy ją odłączyć od węzła poprzez zawory odcinające, oraz dokonać wyłączenia węzła.
Temperatura w pomieszczeniu węzła nie może przekraczać 40°C, gdyż może to spowodować niewłaściwą pracę urządzeń i doprowadzić do ich uszkodzenia lub nadmiernie szybkiego zużycia.
W trakcie obsługi urządzeń węzła cieplnego należy bezwzględnie przestrzegać zasad BHP i ppoż., oraz instrukcji obsługi poszczególnych urządzeń.
Przed przystąpieniem do przygotowania uruchomienia węzłów cieplnych nowych lub po modernizacji należy dokonać odbioru technicznego zgodnie z dokumentacją powykonawczą i obowiązującymi oddzielnymi przepisami dotyczącymi wykonywania odbioru.
posiadają aktualne badania lekarskie.