MIND MAPPING (dosłownie mapowanie myśli) – szczególny rodzaj notowania, mający według jego twórców zwiększać efektywność pracy i zapamiętywania oraz aktywować intuicję dzięki wykorzystaniu synergicznej współpracy obu półkul mózgowych. Metoda została opracowana przez dwóch brytyjskich naukowców: Tony'ego i Barry'ego Buzana.

Twórcy metody twierdzą, że podczas sporządzania notatek w sposób tradycyjny, aktywna jest jedynie lewa półkula mózgu, odpowiedzialna za myślenie logiczne, linearność, analizę, słowa i liczby. Dzięki użyciu oprócz słów i symboli także kolorów, rysunków oraz efektu trójwymiarowości uaktywnia się prawa półkula mózgu odpowiedzialna za wyobraźnię, rytm, postrzeganie przestrzenie, kolory i Gestalt (obraz całości) a obie półkule synergicznie ze sobą współpracują.

Celem mind mappingu jest podniesienie efektywności pracy a proces nauki i zapamiętywania uczynienie prostszym, szybszym i przyjemniejszym. Sprzyja myśleniu twórczemu, wielokierunkowemu, a nie nudnemu i odtwórczemu. Mapy Myśli w znaczny sposób ograniczają niepotrzebne operacje wymuszane na naszym mózgu.

Zasady sporządzania map myśli

W centralnej części mapy należy umieścić kolorowy rysunek. Od niego powinny odchodzić grube linie z najważniejszymi słowami kluczowymi w postaci wyrazów lub obrazów. Od tych linii mogą odchodzić kolejne cieńsze z mniej ważnymi informacjami a od nich jeszcze kolejne. Mapy myśli nie mają żadnych ograniczeń pod względem wielkości sporządzanych notatek.

Mapy myśli powinny, według zaleceń autorów tej metody, przyjmować promienistą strukturę, co odzwierciedla sposób myślenia opierający się na tworzeniu ciągu następujących po sobie skojarzeń.

Tony Buzan udziela następujących rad tworzenia Map Myśli:

1. Na środku kartki narysuj związany z tematem obrazek składający się z minimum trzech kolorów.

2. Używaj obrazów i symboli na całej mapie.

3. Najważniejsze słowa powinny być najsilniej oznaczone.

4. Na jednej linii może się znajdować tylko jedno słowo lub rysunek.

5. Linie powinny być takiej długości jak słowa.

6. Używaj różnych wielkości i stylów liter.

7. Używaj wielu różnych kolorów.

8. Daj się ponieść swojej wyobraźni - twórz nawet mapy najbardziej abstrakcyjne, absurdalne.

9. Wykreuj swój własny styl tworzenia Map Myśli.

10. Umieszczaj na Mapie Myśli nie tylko same fakty, ale także problemy, skojarzenia, etc.

Zalety korzystania z map myśli

Mapy myśli cechuje brak monotonii towarzyszącej procesowi sporządzania tradycyjnych notatek. Jako że stosujemy różne kolory i wyraziste obrazy, jest to technika notowania bardzo "przyjemna dla oka".

Stworzona w ten sposób sieć powiązań ułatwia dopisywanie informacji oraz nowych koncepcji w wybranym miejscu na kartce bez konieczności tworzenia nowej notatki.

Jest to metoda przygotowana, polecana, ale też lubiana przez różne grupy wystawione na częste sporządzanie notatek, planowanie, opracowywanie strategii i koncepcji itp. Korzystają z niej ludzie w różnym wieku, różnych profesji: studenci i uczniowie, biznesmeni, nauczyciele, wykładowcy i instruktorzy, wynalazcy, projektanci, dziennikarze, politycy, mówcy, prezenterzy, konferansjerzy.

Jedną z większych zalet map myśli jest łatwość w przeprowadzaniu powtórek materiałów. Mapa umożliwia szybkie przejrzenie danego zagadnienia i przypomnienie sobie kluczowych zagadnień.

Rodzaje map myśli:

Artystyczna mapa myśli – znakomicie usprawniają skoordynowanie ręki i oka oraz rozwijają zdolności wizualne i umiejętności obrazowania. Redukuje stres, relaksuje.

Alternatywna mapa myśli – ułatwia podjęcie wielu skomplikowanych decyzji. Ma najczęściej 2 główne gałęzie - ,,tak”, ,,nie”, za którymi przemawiają dalej istotne elementy. Mapy te pozwalają by umysł asymilował szeroki zakres skomplikowanych wzajemnie zależnych okoliczności rozważanej sytuacji.

Pamięciowe mapy myśli – rozwijają umiejętności mózgu w zakresie kalifikacji i grupowania. Zwiększają bystrość umysłu i jasność myślenia oraz oceny. Uczenie się staje szybsze a materiał bardziej zrozumiały.

Prawa ASA - jako prawo tworzenia map myśli:

- Akceptuj- uwolnienie się od wszelkich założeń na temat swoich możliwości umysłowych i dokładne stosowanie do map myśli, poprzez najwierniejsze wykonywanie poleceń.

- Stosuj- polega na jak najczęstszym tworzeniu map myśli , jak tylko to możliwe.

- Adaptuj- odnosi się do ustawicznego rozwoju zdolności tworzenia map myśli.

Nurt psychologiczny – psychologia rozwojowa i stosowana (brak pewności)

FOBIE SZKOLNE

Fobia (wg słownika psychologicznego) to nieuzasadniony, bardzo silny, nie dający sie opanować, chorobliwy lek przed określonymi przedmiotami i sytuacjami, wywołujący tendencje do unikania ich; uczucie leku bywa połączone z przykrymi objawami wegetatywnymi, np. pocenie sie, przyspieszenie bicia serca, suchość w ustach. Fobia jest objawem zaburzeń nerwicowych. Czynnikiem, który powoduje leki może być przedmiot (fobia przedmiotowa) lub sytuacja (fobia sytuacyjna).

Fobia szkolna - to rodzaj nerwicy dziecięcej, związanej z chorobliwym lękiem przed pójściem do szkoły. Występuje na skutek konieczności opuszczenia domu - symbolu bezpieczeństwa i wiąże z niechęcią dzieci do radzenia sobie w nowych sytuacjach bez pomocy rodziców.

Leki szkolne (wg Jaczewskiego):

- lek przed kompromitacja - mimo różnych panujących stereotypów, znacznej części uczniów zale3y na wynikach nauki; wypada umieć wiele, wypada być dobrym uczniem; przy tym nie wypada być uczniem nadmiernie pracowitym ani kujonem; trzeba sie ze swoja pracowitością kryć, nie uchodzi nie mięć czasu na rozrywki i sport; ale by uzyskać dobre wyniki w nauce, trzeba poświęcić jej bardzo wiele czasu; powstaje dylemat...

- lek przed niepowodzeniem szkolnym – związany z pisaniem egzaminów sprawdzających i ze zdawaniem egzaminów wstępnych do szkoły średniej i na uczelnie wy3sza

- leku - poczucie zagrożenia wynikające z braku zdolności odpowiadających stawianym w szkole wymaganiom - mimo ciągłych starań, dziecko nie osiąga wskazanych wyników, a jednocześnie pojawia sie przemęczenie praca szkolna

Objawy somatyczne:

 bóle brzucha

 bóle głowy

 wymioty

 gorączka

 omdlenia

 silny kaszel

 pocenie się

 suchość w ustach

 przyspieszone bicie serca

 drżenie rąk

Objawy te nasilają się po feriach, wakacjach, dłuższej nieobecności w szkole spowodowanej chorobą. Ustępują po osiągnięciu celu przez dziecko, czyli pozostaniu w domu.

Przyczyny fobii

Tkwiące w rodzinie:

 nadopiekuńczość rodziców

 zbyt wysokie wymagania wobec dziecka

 problemy rodzinne (np. przemoc, napięta atmosfera, trudności finansowe)

Tkwiące w środowisku szkolnym:

 lęk przed separacją

 zmiana szkoły

 brak akceptacji ze strony rówieśników

 agresja w szkole

 brak porozumienia z nauczycielem

 kłopoty w nauce

Warunki psychofizyczne dziecka:

 cechy psychofizyczne (np. niepełnosprawność, dysleksja, wady wymowy, problemy emocjonalne, wady wzroku, słuchu)

Czym się różni wagarowanie od fobii szkolnej?

Wagarowicz wybiera sobie lekcje, na niektórych lekcjach jest, niektóre opuszcza, ale nie denerwuje się tym. Dziecko z fobią zostaje w domu, ale prosi o taką możliwość rodziców. Kiedy rodzice odmawiają, udaje, że wychodzi do szkoły. Wraca do domu zaraz po ich wyjściu do pracy. Przede wszystkim ma z tego powodu duże poczucie winy i nie jest tak beztroski jak wagarowicz.

Jak pomóc dziecku?

Nie należy lekceważyć żadnych objawów i jak najwcześniej starać się pomóc dziecku, dlatego trzeba z nim rozmawiać, słuchać go i obserwować. Samotne, opuszczone dziecko odczuwa tak duży lęk, że często szuka ucieczki w alkoholu, narkotykach i seksie. Zdarza się, że brak umiejętności radzenia sobie jest przyczyną samobójstw. Nie można dziecka izolować od rówieśników. Celem każdego rodzica powinien być jak najszybszy powrót ucznia do szkoły. Jednak o tym kiedy to nastąpi, często musi zadecydować samo dziecko po odpowiedniej terapii.

Co można zrobić?

 współpracować z wychowawcą, pedagogiem szkolnym w celu stworzenia przyjaznej atmosfery w szkole

 w razie potrzeby zorganizować nauczanie indywidualne

 udać się wraz z dzieckiem na terapię rodzinną lub do psychologa

 leczyć farmakologicznie zgodnie z zaleceniem lekarza

 pomóc w nauce

 kształtować umiejętności kontaktowania się z rówieśnikami

 posłać dziecko na bajko terapię

Nurt psychologiczny – psychologia stosowana (brak pewności)