Stop żelaza z węglem
Wykres żelazo-węgiel
Stop żelaza z węglem – stopy, w których węgiel rozpuszczany jest w żelazie. Węgiel może występować w nich w postaci węgla czystego – grafitu, roztworu stałego w sieci krystalicznej ferrytu lub austenitu albo jako węglika żelaza, np. Fe3C, zwanego cementytem[1][2].
Stopy zawierające poniżej 2,11% (wg norm polskich zaś europejskich 1,75%) węgla to stale lub staliwo, a powyżej tej zawartości tożeliwo.
Wraz ze wzrostem udziału węgla struktura stopu żelaza z węglem przybiera odmienne formy:
przy bardzo niewielkiej zawartości węgla, poniżej 0,0218% udaje się uzyskać niemal czyste żelazo α zwane ferrytem.
przy zawartości 0,77% węgla uzyskuje się perlit będący mieszaniną eutektoidalną ferrytu i cementytu
przy zawartości węgla 4,3%, w krzepnącym stopie, powstaje ledeburyt, który w czasie dalszego chłodzenia w temperaturach poniżej 723 °C przekształca się w ledeburyt przemieniony. Ledeburyt jest eutektyką.
przy zawartościach węgla pomiędzy 0,0218% a 0,77% otrzymuje się stopy podeutektoidalne (stale podeutektoidalne), które są mieszaninami ferrytu i perlitu.
stopy w zakresie 0,77% do 2,11% – stale nadeutektoidalne – są mieszaninami perlitu i cementytu.
stopy o zawartości węgla powyżej 2,11% (żeliwo), są mieszaninami ledeburytu przemienionego i perlitu (do 4,3% węgla) lub cementytu (powyżej 4,3% węgla). W przypadku stosunkowo wolnego chłodzenia w stopach tych może także wystąpić grafit.
Wykres równowagi układu żelazo-węgiel - jest to wykres fazowy węgla w stopie z żelazem. Pierwszą, najczęściej wykorzystywaną i omawianą część wykresu nazywa się także wykresem żelazo - cementyt. Na osi poziomej podana jest procentowa zawartość węgla w stopie, na osi pionowej temperatura. Z wykresu można odczytać jaką strukturę posiada stop, przy założeniu równowagowego procesu wytwarzania. Przy, na przykład, szybkim chłodzeniu stop może zachowywać się w inny sposób (na przykład granica rozpuszczalności węgla w ferrycie wzrasta wraz z wielkością przechłodzenia).
Należy zaznaczyć, że jest to tylko fragment wykresu równowagi układu żelazo-węgiel (zwany wykresem żelazo-cementyt), zawarty pomiędzy 0% a 6,69% (czasem mówi się 6,67%) węgla. Nazwa pochodzi od nazwy faz na granicach wykresu - z lewej jest żalazo (Fe), a z prawej cementyt (Fe3C). Jest on najbardziej istotny ze względów praktycznych, gdyż większe stężenie węgla powoduje zbyt dużą kruchość stopu.
Wykres równowagi stabilnego układu żelazo-węgiel i metastabilnego żelazo-cementyt
Charakterystyczne
punkty wykresu.
Układ metastabilny |
żelazo - cementyt |
|
Układ stabilny |
żelazo - węgiel |
|
Punkt |
stężenie węgla |
przy temp. |
Punkt |
stężenie węgla |
przy temp. |
A |
0 %C |
1538 °C |
A |
0 %C |
1538 °C |
H |
0,09 %C |
1495 °C |
H |
0,09 %C |
1495 °C |
J |
0,17 %C |
1495 °C |
J |
0,17 %C |
1495 °C |
B |
0,53 %C |
1495 °C |
B |
0,53 %C |
1495 °C |
N |
0 %C |
1394 °C |
N |
0 %C |
1394 °C |
D |
6,67 %C |
1227 °C |
D' |
∞(?) %C |
∞(?) °C |
C |
4,3 %C |
1148 °C |
C' |
4,26 %C |
1154 °C |
E |
2,11 %C |
1148 °C |
E' |
2,08 %C |
1154 °C |
F |
6,67 %C |
1148 °C |
F' |
6,67 %C |
1154 °C |
G |
0 %C |
912 °C |
G |
0 %C |
912 °C |
M |
0,0168 %C |
770 °C |
M |
0,0168 %C |
770 °C |
O |
0,45 %C |
770 °C |
O |
0,45 %C |
770 °C |
P |
0,0218 %C |
727 °C |
P' |
0,0205 %C |
738 °C |
S |
0,77 %C |
727 °C |
S' |
0,68 %C |
738 °C |
K |
6,67 %C |
727 °C |
K' |
6,67 %C |
738 °C |
Q |
0,008 %C |
20 °C |
Q |
0,008 %C |
20 °C |
Charakterystyczne linie wykresu.
linia |
stan skupienia |
przemiana |
opis |
AB |
Likwidus |
Początek wydziealnia fazy α(δ) |
Odpowiada zmiennemu stężeniu węgla w fazie ciekłej w wyniku wydzielania fazy α(δ) |
BC |
Likwidus |
Początek wydziealnia fazy γ |
Odpowiada zmiennemu stężeniu węgla w fazie ciekłej w wyniku wydzielania fazy γ |
CD |
Likwidus |
Początek wydziealnia cementytu pierwotnego z roztworu ciekłego |
Odpowiada zmiennemu stężeniu węgla w fazie ciekłej w wyniku wydzielania cementytu |
AH |
Solidus |
Koniec krzepnięcia fazy α(δ) |
Odpowiada zmiennemu stężeniu węgla w kryształach fazy α(δ) |
HJB |
Linia przemiany perytektycznej |
|
ciecz (B) + roztwór α(δ)(H)CHŁODZENIEN/NAGRZEWANIE roztwór γ (J) |
JE |
Solidus |
Koniec krzepnięcia fazy γ |
Odpowiada stężeniu węgla w kryształach roztworu γ |
ECF |
Linia przemiany eutektycznej |
|
ciecz (C) CHŁODZENIEN/NAGRZEWANIE roztwór γ (E) + cementyt (F) |
HN |
|
Początek przemiany alotropowej roztworu α(δ) w wyniku tworzenia się kryształów roztworu γ |
|
JN |
|
Koniec przemiany roztworu α(δ) w roztwór γ |
Odpowiada zmiennemu stężeniu węgla w roztworze γ w wyniku przemiany α(δ) w γ oraz γ w α(δ) |
ES |
|
Początek wydziealnia cementytu wtórnego w roztworze stałym |
Odpowiada zmiennemu stężeniu węgla w roztworze γ |
GOS |
|
Początek przemiany alotropowej roztworu γ w roztwór α |
Odpowiada zmiennemu stężeniu węgla w roztworze γ w wyniku tworzenia się kryształów roztworu α |
MO |
Linia przemiany magnetycznej |
|
roztwór paramagnetyczny CHŁODZENIEN/NAGRZEWANIE roztwór α ferromagnetyczny |
GMP |
|
Koniec przemiany alotropowej roztworu γ w roztwór α |
Odpowiada zmiennemu stężeniu węgla w roztworze α |
PSK |
Linia przemiany eutektoidalnej |
|
roztwór γ (S) CHŁODZENIEN/NAGRZEWANIE roztwór α (P) + cementyt (K) |
PQ |
|
Początek wydzielania cementytu trzeciorzędowego |
Odpowiada zmiennemu stężeniu węgla w roztworze α |
Zobacz też [edytuj]