Przygotowanie do zwolnienia: okres na 6 miesięcy przed spodziewanym warunkowym zwolnieniem lub terminem końca kary, jest przeznaczony na przygotowanie skazanego do życia na wolności. Opracowuje się program wolnościowy, który jest zwykle realizowany dzięki zasobom samego zainteresowanego przy pomocy administracji więziennej, z wykorzystaniem środków oddziaływania stosowanych w wykonywaniu kary pozbawienia wolności. Zaliczają się do nich:
zatrudnienie,
nauczanie w szkołach więziennych,
udział w kursach zawodowych,
terapia uzależnień,
udział w różnego rodzaju programach,
kontakty z rodziną i instytucjami zewnętrznymi,
udział w zajęciach artystycznych i sportowych,
poradnictwo w sprawach obywatelskich,
praca socjalna polegająca na rzecznictwie spraw skazanych w urzędach, itp.
Działania związane z przygotowaniem do readaptacji społecznej skazanych (po opuszczeniu zakładu karnego):
pokrywanie kosztów czasowego zakwaterowania lub udzielanie schronienia w ośrodku dla bezdomnych,
organizowanie i finansowanie poradnictwa prawnego, promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej
organizowanie i finansowanie kursów przygotowania zawodowego lub pokrywanie kosztów związanych z udziałem w takich kursach oraz składaniem egzaminów kwalifikacyjnych,
pokrywanie kosztów związanych ze specjalistycznym leczeniem lub rehabilitacją zdrowotną, uzyskiwaniem orzeczeń o niepełnosprawności lub niezdolności do zatrudnienia, udzielaniem pomocy psychologicznej oraz udziałem w terapii uzależnień, organizowanej poza placówką terapeutyczną,
pomoc rzeczową w formie żywności lub bonów żywnościowych, odzieży, leków, protez, przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych, środków sanitarnych, podręczników i innych pomocy naukowych, niezbędnych przedmiotów wyposażenia domowego lub narzędzi i wyposażenia potrzebnego do wykonywania wyuczonego zawodu albo prowadzenia na własny rachunek działalności gospodarczej,
okresową dopłatę do bieżących zobowiązań czynszowych za lokal mieszkalny, do którego osoba ubiegająca się o pomoc ma tytuł prawny,
finansowanie przejazdów środkami komunikacji publicznej lub pokrywanie kosztów transportu specjalnego, zgodnie ze wskazaniami lekarskimi,
pokrywanie kosztów związanych z uzyskaniem dowodu osobistego oraz innych niezbędnych dokumentów,
udzielanie świadczeń pieniężnych na określony cel i okres wskazany przez organ udzielający pomocy, w szczególnie uzasadnionych wypadkach.