Straż ogniowa w Kazimierzu Dolnym powstała w 1906 roku z inicjatywy Pana Kazimierza Rucińskiego, który był jednocześnie jej założycielem.

Kazimierz Ruciński przez okres 21 lat pełnił funkcję Naczelnika tejże straży tj. do roku 1927, w którym odszedł od nas na wieczną wartę.

Utworzenie straży ogniowej w naszym mieście związane było z potrzebą ochrony dobytku mieszkańców, ale także z ochroną zabytków naszego historycznego miasta. Miało to realne uzasadnienie w ówczesnej , bardzo trudnej sytuacji miasta nawiedzanego częstymi pożarami. Wspomnieć należy pożar w 1866 roku , który strawił niemal całe miasto..

Zwarta drewniana zabudowa pokryta gontem lub strzechą nie stanowiła dla ognia przeszkody. Jeśli dodać do tego nieostrożne obchodzenie się z ogniem, ludzka tragedia była nieunikniona.

Pierwszą remizą była drewniana szopa przy ulicy Puławskiej za kościołem Farnym. Beczkowozy zaś stały na Rynku pod Magistratem. Wieść o pożarze oznajmiał dzwon kościoła Farnego oraz sygnałówka strażacka.

Oprócz ludzi , do straży należały obowiązkowo konie kazimierskich gospodarzy oddawane przez swoich właścicieli z wielką ochotą.

Dwa lata później, w roku 1908 przy Straży powstała orkiestra dęta , która dawała koncerty w ruinach zamku , w muszli nad Wisłą. Swoją grą uświetniała także wszelkie uroczystości zarówno państwowe jak i kościelne.

Kolejny wieli pożar miał miejsce w 1915 roku. W okresie tym na szczęście działała już straż ogniowa.

Po akcji gaśniczej straż otrzymała dwa wozy konne z zamontowanymi sikawkami oraz beczkowozy o większej pojemności niż dotychczasowe.

Od założenia straży w 1906 roku strażacy godnie brali czynny udział we wszelkiego rodzaju świętach obchodzonych w samej straży, a także w mieście oraz w uroczystościach państwowych jak i kościelnych reprezentując na sobie mundury strażackie.

W 1936 roku straż ogniowa otrzymała sztandar, który został uroczyście poświęcony w kościele Farnym.

Od tego momentu strażacy z dumą reprezentują nie tylko swój mundur, ale także otrzymany sztandar.

Od 1927 roku ( po śmierci swojego założyciela, pierwszego Naczelnika straży ogniowej, druha Kazimierza Rucińskiego) do 1944 roku Naczelnikami byli:

Druh Frankowski,

Druh Skólski,

Druh Wójcikiewicz ,

Druh Rudnicki,

Funkcję Prezesa pełnił wówczas Tadeusz Ulanowski

W latach 1935 – 1936 strażacy wybudowali murowaną remizę, gdzie obecnie znajduje się kuchnia i stołówka Zespołu Szkół przy ul. Nadwiślańskiej. Tutaj także odbywały się próby orkiestry oraz organizowano zabawy.

Budynek ten jednak nie służył strażakom długo. Przed wybuchem II wojny światowej na prośbę władz miasta straż przekazała budynek remizy na rzecz Szkoły Rzemiosł. W zamian za to otrzymała plac obok byłej targowicy przy Ulicy Senatorskiej. Na tym miejscu wzniesiono nową drewnianą remizę pokrytą już nie gontem ani strzechą, ale blachą. Mieściła ona dwa duże boksy na cztery wozy konne ( dwa z sikawkami i drabinami oraz dwa beczkowozy ). Oprócz boksów znajdowała się tam niewielka dyżurka. Wszelkie spotkania i zebrania druhów odbywały się w boksach.

Wybuch II wojny światowej i okupacja niemiecka nie przerwała działalności straży. Niemcy wysiedlili Ojców Franciszkanów z ich klasztoru i utworzyli tam posterunek gestapo. W tym okresie zaginęła cała dokumentacja straży, oraz zaprzestała swojej działalności i istnienia orkiestra dęta. Dnia 18 listopada 1942 roku wczesnym rankiem gestapo dokonało mordu na mieszkańcach Kazimierza i okolicznych wiosek. Do dziś ten dzień nosi nazwę „ Krwawa Środa”. Pamięć o ofiarach tego straszliwego dnia jest żywa zarówno wśród druhów OSP, jak i mieszkańców miasta. Rokrocznie w dniu 18 listopada straż wraz z mieszkańcami , aby uczcić pamięć pomordowanych udaje się pod pomnik znajdujący się przu klasztorze Ojców Franciszkanów. Znajdują się tam tablice upamiętniające tą tragedię mieszkańców Kazimierza i okolic z „Krwawej Środy” 18.11.1942 r.

Po Naczelniku Rudnickim funkcję tę przejął druh Jan Trojanowski. Jednostka liczyła wówczas 25 druhów.

Ważnym wydarzeniem było otrzymanie w 1948 roku pierwszej motopompy konnej. Jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej co roku uczestniczyła i uczestniczy w powiatowych i gminnych zawodach gotowości bojowej, na których zajmuje czołowe miejsca.

Wielu druhów OSP legitymuje się ponad 50 – letnia służbą w straży. Odznaczeni są długoletnią wysługą lat jak i złotymi medalami „Za zasługi dla pożarnictwa”. Do szczególnie zasłużonych w naszej OSP należał druh Jan Trojanowski, który do straży wstąpił w 1930 roku. Odchodząc z funkcji Naczelnika został uhonorowany tytułem „Honorowy Naczelnik”. Funkcję tą pełnili po nim druhowie : Tadeusz Sietko oraz Bronisław Rodzik .Od 1955 roku funkcję Naczelnika pełnił druh Edward Dunia.

3 października 1955 roku OSP otrzymała od Komendy Powiatowej Straży Pożarnej w Puławach samochód bojowy

„ Star”i została przemianowana z typu „ M” na typ straży „S”.

Komenda Powiatowa przydzieliła kierowcę na stały etat, którym został druh Jan Araucz..

W szeregach naszej straży było 30 druhów. Działalność nasza nie ograniczała się i nie ogranicza tylko do gaszenia pożarów. Prowadzona jest stała działalność prewencyjna w zapobieganiu powstawania pożarów. Przeprowadzone są stałe kontrole posesji, a także znajdujących się na terenie gminy zakładów.

Jesteśmy Gminną Ochotniczą Strażą Pożarną. Nasz Naczelnik nadzoruje poszczególne jednostki na terenie całej gminy i pełni jednocześnie funkcję Prezesa Gminnego OSP. Obecnie jest 10 jednostek OSP na terenie gminy. Nasi druhowie niosą pomoc w każdej klęsce, czy to powódź czy to jaka inna tragedia, jaka nawiedzi nasz teren ( wypompowywanie wody z zalanych piwnic, czy ewakuacja ludności ).

W drewnianej remizie przy ulicy Senatorskiej straż działała do 1974 roku. Za starą remizą powstał nowy budynek. Znajdują się tam 3 boksy, dyżurka dla kierowców i świetlica. Na piętrze oraz na poddaszu znajdują się pokoje gościnne, łazienki, taras nad boksami i – jak było wspomniane – nowa świetlica.

Jeszcze przed oddaniem budynku w marcu 1974 roku zmarł długoletni Naczelnik Edward Dunia. Funkcję tą po nim objął po nim Ryszard Załuski. Prezesem zaś był Edward Kobiałka.

Pierwszym kierowcą w nowej remizie na posterunku OSP został druh Henryk Wasiłek. Powstał także całodobowy posterunek z czterema kierowcami :druhem Stanisławem Sobczakiem, druhem Andrzejem Rodzikiem oraz druhem Andrzejem Przychodzeń. Kierowcy odbywali szkolenia w Komendzie Wojewódzkiej uzyskując dyplom zawodowych strażaków.

Druh Andrzej Rodzik pełni funkcję komendanta gminnego oraz jest zastępcą Naczelnika OSP w Kazimierzu.

W marcu 1977 roku na wniosek komendanta gminnego druha Andrzeja Rodzika w OSP powstał zespół muzyczny i kapela.

W skład zespołu i kapeli weszli druhowie : Andrzej Rodzik, Bogdan Kuzioła, Mieczysław Sosik, Antoni Lis, Henryk Siwiec, Roman Czapla, Zdzisław Sobiesiek, Marek Sosik, oraz solistki Anna Kuzioła i Janina Kuzioła.

W dniu 29 maja 1977 roku z rocznym opóźnieniem społeczeństwo Kazimierza ufundowało sztandar dla OSP z okazji 70-tej rocznicy istnienia i działalności jednostki.

Za uroczystości przekazania sztandaru grał zespół OSP Kazimierz.

Podczas przekazania sztandaru jednostce wielu zasłużonych druhów otrzymało odznaczenia i wyróżnienia związkowe. Sam Sztandar odznaczono „ZŁOTYM MEDALEM ZA ZASŁUGI DLA POŻARNICTWA”.

W dniach 27-27 maja 1978 roku w Kazimierzu zorganizowany został „ Festyn Ludowo-Strażacki”połączony z otwarciem Muzeum Pożarnictwa w Strażnicy. W festynie udział wzięły różne zespoły i orkiestry strażackie, w tym nasza kapela.

Na Dużym i Małym Rynku odbywały się pokazy strego sprzętu strażackiego, sikawek, wozów konnych i drabin, połączone z występami zespołów.

Po otwarciu Muzeum Pożarnictwa pomieszczenia dla OSP zostały znacznie uszczuplone. Do jej dyspozycji pozostał jeden boks na samochód bojowy, dyżurka dla kierowców, pomieszczenia sanitarne oraz magazyn na paliwo.

Zespół muzyczny wraz z kapelą były zapraszane do Komendy Wojewódzkiej w Lublinie i na zawody do Świdnika. Kapela i zespół występowały podczas spaceru statkiem po Wiśle, Dni Miejscowości, Dożynek Gminnych , podczas imprez w Domu Kultury organizowanych dla seniorów naszego miasta jak również podczas uroczystości strażackich oraz zabaw organizowanych w remizach na terenie gminy.

Kapela otrzymywała również zaproszenia i brała udział w różnych Festiwalach do 1979 roku. Z powodu trudności lokalowych i innych działalność swoją zakończyła , a instrumenty i sprzęt zostały sprzedany , po części darowane.

W tym okresie również z uwagi na brak pomieszczenia świetlicy -druhowie wykonali wykop pod istniejącą świetlicą (w której mieścił się sprzęt muzealny )- i systemem gospodarczym istniejące bardzo niskie pomieszczenie ok1,40m adaptowali na naszą świetlicę OSP.

Muzeum Pożarnictwa w kazimierskiej OSP istniało od maja 1978roku do 1994, kiedy to z niewiadomych przyczyn zostało przeniesione w inne miejsce. Pomieszczenia muzealne zajął inny lokator. Nawet urządzona przez druhów świetlica pod budynkiem została zajęta przez Szkolne Schronisko Młodzieżowe. Dużą świetlicę zmodernizowano i mieści się tam obecnie stołówka dla owego schroniska oraz inne pomieszczenia.. OSP odzyskała dwa boksy na samochody bojowe oraz małą świetlicę na parterze.

W 1983 roku Prezesem OSP w Kazimierzu został druh Henryk Wasiłek . Pełni tą funkcję do chwili obecnej ciesząc się wśród wszystkich dużym autorytetem .

Po śmierci Naczelnika Ryszarda Załuskiego funkcję tą objął druh Krzysztof Kośmiński . W niedługim czasie funkcję tą przejmuje druh Łukasz Czapla . Z racji wyjazdu funkcję kolejno przejmuje druh Stanisław Wolski .W tym okresie w jednostce OSP jest 53 druhów.

Funkcję komendanta gminnego pełnili kolejno druhowie: Andrzej Rodzik , Jerzy Baranowski i Ryszard Niezbecki .

W dniu 24 lipca 1994 roku nasze miasto podpisało porozumienie partnerstwa z niemieckim miastem Staufen.

Co dwa lata nasi strażacy goszczą w Niemczech, a niemieccy u nas.

Nasza OSP należy do krajowego systemu ratownictwa. Na wyposażeniu znajdował się samochód bojowy „Star”, bojowy „ Star 244” samochód terenowy „Uaz”, sprzęt ratowniczy „ LUKAS, podnośnik SH 18, łódź oraz system zdalnego załączania syren.

W roku 1998 po uroczystej Mszy Św. Odbyło się poświęcenie samochodu bojowego „Star 244”.

Cała 100-letnia historia naszej OSP mówi i świadczy o nas. Mówi, że strażacy byli i są gotowi nieść ratunek i pomoc w każdej potrzebie oraz o każdej porze dnia i nocy. Zawsze brali i biorą czynny udział w uroczystościach strażackich, państwowych, miejskich i kościelnych. Z godnością i zaufaniem dla społeczeństwa będziemy z poświęceniem nieść pomoc każdemu w potrzebie.

Nasze motto:

„POD PATRONATEM ŚWIĘTEGO FLORIANA

BOGU NA CHWAŁĘ – LUDZIOM NA POŻYTEK”.