Lekcja 1
O czym w lekcji?
Jak czytać diagramy akordów?
Pierwsze akordy na gitarze
Bicie (rytm) 4/4
Praktyczne ćwiczenie
Jak czytać diagramy akordów?
Naszą przygodę z gitarą zaczniemy od gry akordami.
Gra na gitarze polega bardzo często właśnie na graniu akordów, czyli kilku dźwięków np. tworzących podkład pod śpiew lub melodię graną na innym instrumencie.
Jak to zrobić?
Należy przycisnąć palcami struny go gryfu w odpowiednich miejscach.
Gryf będę przedstawiał w następujący sposób:
<!--[if !vml]--><!--[endif]-->
Przyjęło się w literaturze i programach dla gitarzystów przedstawiać gryf właśnie w powyższy sposób.
Struny
Struna nazwana E1 (najcieńsza) jest przedstawiana najwyżej na diagramach.
Gitarzysta trzymający instrument widzi to inaczej – struna E1 jest najniżej. Przyzwyczaisz się szybko do takiej notacji.
Litera E w nazwie struny oznacza, że jak uderzymy w pustą strunę, to usłyszymy dźwięk E.
Cyfra 1 oznacza, że uznajemy tę strunę jako pierwszą (licząc je po kolei)
Czyli H2, to struna druga i uderzona wyda dźwięk H itd….
Progi
Rzymskimi liczbami przyjęto się oznaczać numery progów (metalowych sztabek) na gryfie.
Rzymską liczbę I zapisuję nie pod progiem (pionową kreską), tylko pomiędzy początkiem gryfu, a I progiem (zobacz diagram poniżej)
Dlaczego?
Ponieważ jest to miejsce, w którym trzeba przycisnąć strunę, by oparła się ona właśnie o próg i wydała czysty dźwięk właściwy dla danej struny i danego progu.
Pierwsze akordy na gitarze
Poniższy diagram przedstawia akord a-moll.
a-moll
Widać, że struna pierwsza powinna wybrzmiewać pusta (oznaczyłem to pustą kropką po lewej stronie gryfu)
Druga struna powinna być przyciśnięta pierwszym palcem lewej ręki pomiędzy początkiem gryfu, a pierwszym progiem (dalej będę mówił przyciśnięta na pierwszym progu)
Trzecia struna – trzeci palec przyciska drugi próg
Czwarta struna – drugi palec, drugi próg
Piąta i szósta struna pozostają puste.
Uderz teraz akord – powinien zabrzmieć czysto
(przyjmuję założenie, że masz nastrojony instrument do dźwięków jak na pierwszym diagramie. Jeśli nie jest nastrojony, a nie wiesz jak to zrobić, to poproś o pomoc kogoś doświadczonego. Ja powiem Ci więcej o strojeniu gitary w jednej z kolejnych lekcji. Możesz też nabyć tuner – urządzenie do strojenia. Ja zdecydowanie polecam tunero-metronom firmy BOSS http://implebot.pl/link/A6333/1/3699635/511bf5)
Struny nie powinny „brzęczeć”, „dzwonić o progi” lub nie powinny pozostawać wytłumione.
Chcę, nauczyć Cię dziś bicia gitarowego jak w tym pliku:
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/przyklad2-sama_gitara.mp3
Jest to przykład oparty na harmonii utworu Arahja grupy Kult.
(rytmicznie powinno się użyć innego bicia, ale do tego jeszcze wrócimy w kolejnych lekcjach ;))
Cechą tego przykładu jest prostota zmieniania chwytów pomiędzy poszczególnymi akordami.
Pozostałe chwyty jakie będą Ci potrzebne do zagrania tego przykładu, to d-moll, E-dur i A-dur7
d-moll
W tym diagramie zwracam Twoją uwagę na znak przekreślenia przy szóstej strunie.
Oznacza on, że należy w ten sposób uderzyć struny gitary, by ta jedna struna nie wybrzmiewała.
<!--[if !vml]--><!--[endif]-->
E-dur
<!--[if !vml]--><!--[endif]-->
A-dur7
Bicie (rytm) 4/4
Bicie jakiego się teraz nauczysz przedstawiłem na na poniższym diagramie.
Jak to zrobić?
Chwyć lewą ręką pierwszy akord, a prawą ręką wykonasz za chwilę tzw. "bicie" (czyli rytmiczne uderzenia w struny)
Strzałki w dół na tym diagramie oznaczają uderzenie od góry do dołu (od struny E6 do E1)
Uderzenie to robi się najczęściej trzema palcami (wskazującym, środkowym i serdecznym) podgiętymi lekko do środka dłoni.
Strzałki w górę na tym diagramie oznaczają uderzenie od dołu do góry (od struny E1 do E6)
Uderzenie to wykonaj używając kciuka odgiętego lekko na zewnątrz dłoni.
Ważne, byś wszystkie struny uderzał mniej więcej z równą siłą.
Wszystkie palce powinny być dosyć swobodne. Powinny lekko sprężynować - czyli delkatnie usztywnione ...
...ale nie sztywne!!!
Uderzaj w struny na wysokości otworu znajdującego się w pudle rezonasowym.
W tym miejscu uderzając uzyskach wyraźne, pełne, głośne brzmienie gitary.
<!--[endif]-->
W diagramie z biciem znajdują się cyfry i spójniki "i" prezentujące tempo.
Już od pierwszych lekcji licz sobie tempo: "raz i dwa i trzy i cztery i"
Idealnie, byś grał z metronomem, na którym ustawiasz sobie tempo dostosowane do Twoich obecnych możliwości.
Jeśli nie posiadasz jeszcze dobrego metronomu (lub wspomnianego przeze mnie tunero-metronomu), to tymczasowo możesz użyć metronomu programowego. Jest tego sporo w sieci.
Znalazłem coś takiego na stronie http://www.jamcenter.com/metronomepop.html.
Jest to metronom nie wymagający instalowania na komputerze, a jedynie dostępu do sieci.
Ustaw tempo 112 BPS (trochę wolniejsze niż w moim przykładzie) lub 120 BPS (trochę szybsze niż w moi m przykładzie. Niestety nie da się ustawić pośrednich wartości Możesz, a nawet powinneś zacząć od tempa wolniejszego przy pierwszych próbach.
Zauważ, że uderzenia masz robić tylko na "raz ... dwa i....... i cztery i"
Jednak ręką powinieneć ruszać w górę i w dół nawet wtedy, gdy nie robisz uderzeń.
W dół na "raz... dwa... trzy...cztery..."
W górę na "... i ...i ...i ...i"
Czyli chodzi o to, by realizując bicie ręka cały czas płyninie poruszała się ruchem jak w wahadle - góra- dół, góra-dół....
Posłuchaj teraz bicia razem z rytmem perkusji:
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/lekcja1-przyklad.mp3
Dobra rada! Bądź zdyscyplinowany. Już od pierwszych ćwiczeń kontroluj tempo. Graj z perkusją lub metronomem. |
Zagraj bicie jak w przykładzie.
Zamiast metronomu możesz użyć rytmu perkusji z przykładu powyżej.
Pobierz ode mnie plik z tego miejsca:
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/przyklad2-perc_bossa.mp3
Praktyczne ćwiczenie
Gdy już wyćwiczysz bicie na pojedynczych akordach, zacznij grać całe ćwiczenie.
Kolejne akordy graj w następuj ącej kolejności:
d-moll | d-moll | a-moll | a-moll | E-dur | E-dur | a-moll | A-dur7 :||
W powyższym zapisie (stosowanym często w opracowaniach) pionowe kreski rozdzielają poszczególne takty.
Jeden takt, to jeden przebieg poznanego powyżej bicia.
Czyli gramy 2 takty d-moll,
następnie 2 takty a-moll,
później 2 takty E-dur
...1 takt a-moll
i na końcu 1 takt A-dur7
Znak muzyczny :|| na końcu mówi nam o tym, że należy wszystko zagrać jeszcze raz od począku.
Ty graj to wiele razy "w pętli"
Uwaga! W zapisie akordów często pomija się słowo dur pisząc nazwę akordu wielką literą, a słowo moll pisząc nazwę akordu małą literą.
(dur lub moll określa charakter akordu. Wyjaśnię Ci to w lekcji teoretycznej)
Np. zapis A, oznacza akord A-dur,
a zapis a, oznacza akord a-moll
Czyli powyższy przykład wystarczy zapisać w taki sposób:
d | d | a | a | E | E | a | A7 :||
O czym w lekcji?
Skala chromatyczna
Skala molowa
Triada harmoniczna
Skala chromatyczna to taka, w której występują wszystkie określone dźwięki muzyki europejskiej
Najmniejsza odległość pomiędzy nazwanymi dźwiękami, to pół tonu (półton)
Czyli można też powiedzieć, że skala chromatyczna to taka, w której każdy kolejny dźwięk oddalony jest od poprzedniego o pół tonu.
Na gitarze kolejne półtony gramy na kolejnych progach.
Przykład:
Skala chromatyczna od dźwięku A, to:
A B H C Cis D Dis E F Fis G Gis A
Na gitarze możemy zagrać ją np. naciskając kolejne progi na 5 strunie.
[pusta struna] - wiesz już z praktycznej części lekcji 1, że pustą strunę piątą (5) stroi się właśnie do dźwięku A (stąd nosi ona nazwę A5)
(formalnie gitarę stroi się do dźwięku A w innym miejscu gitary (A kamertonowe 440 Hz), ale na ten temat powiem Ci więcej w lekcji o strojeniu gitary)
[I próg] - Idąc dalej, czyli naciskając strunę na pierwszym progu piątej struny uzyskujemy dźwięk B…
[II próg] - Na drugim progu piątej struny dźwięk H
[III próg] - Trzeci próg, to dźwięk C…
[IV próg] - Czwarty próg, to dźwięk Cis…
itd.
<!--[if !vml]-->
<!--[endif]-->
Na wybranych (najczęściej siedmiu) dźwiękach skali chromatycznej zbudowane są inne skale.
I tak np. skala a-moll zawiera dźwięki:
A H C D E F G A
...to skala a-moll naturalna.
Dziś jednak chcę Ci powiedzieć o akordach z przykładu do pierwszej lekcji, a akordy (podkład - harmonię utworu) buduje się w oparciu o skalę moll harmoniczną.
Różni się ona od melodycznej tylko siódmym składnikiem.
A H C D E F Gis A
Gdy dźwięki skali molowej harmonicznej przyrównamy do skali chromatycznej, wtedy zobaczymy, że różne dźwięki skali a-moll nie są oddalone od siebie o taką samą odległość (np. dźwięk A od H o 2 półtony, czyli cały ton, a dźwięk H od C o jeden półton)
To charakteryzuje daną skalę (związany jest z tym „klimat” jaki skala buduje)
A B H C Cis D Dis E F Fis G Gis A (skala chromatyczna)
A H C D E F Gis A (skala molowa harmoniczna)
2 1 2 2 1 3 1 (odległość miedzy składnikami w półtonach)
Teraz pytanie do mnie:
Dlaczego proponuję Ci zapoznanie się ze skalami?
Odp. Ponieważ w oparciu o skalę zbudowane jest praktycznie wszystko w muzyce:
Melodia, akordy – czyli harmonia, improwizacje – czyli solówki.
W dzisiejszej lekcji zajmiemy się małym fragmentem - budową akordów (na razie w nieco uproszczonej wersji)
3 podstawowe i najważniejsze akordy w tonacji nazywamy triadą harmoniczną.
Wiele utworów oparte jest jedynie na triadzie harmonicznej
Triada harmoniczna, to akordy zbudowane na I, IV i V stopniu skali.
A H C D E F Gis A
I IV V
Teraz pytanie:
Czym jest akord?
Akord jest złożeniem kilku współbrzmiących dźwięków. Trzech (trójdźwięk), czterech (czterodźwięk) lub pięciu (pięciodźwięk)
Z jakich dźwięków składa się akord?
Na początek na potrzeby dzisiejszej lekcji przyjmiemy uproszczone, ale prawdziwe rozumowanie, że jest to co drugi dźwięk skali.
Jeżeli chcę zbudować akord w oparciu o pierwszy stopień skali (dźwięk A), to pierwszym składnikiem (dźwiękiem) jest A, później H pomijam, C biorę do akordu, D pomijam, E biorę do akordu.
Czyli mam akord a-moll złożony z dźwięków A C E
Teraz wróćmy do diagramu akordu a-moll z lekcji praktycznej i zbadajmy, że rzeczywiście gramy tylko dźwięki A C E
Struna E1 pozostaje pusta i bardzo dobrze, ponieważ jest to składnik akordu a-moll
Struna H2 nie może pozostać pusta, ponieważ dźwięk H nie należy do akordu a-moll (A C E). W diagramie widzimy, że powinniśmy nacisnąć pierwszy próg. Jak popatrzysz na skalę harmoniczną, to zauważysz, że kolejnym dźwiękiem, po H jest C. Dlatego pierwszy próg nam pasuje, ponieważ C jest składnikiem akordu a-moll
Struna G3 nie może być pusta, bo dźwięk G nie występuje w akordzie a-moll (A C E). Pierwszy próg by nam nie pasował, bo po G w skali harmonicznej jest Gis. Dopiero kolejny dźwięk (na drugim progu), to A, które jest z akordu
Struna D4 też nie może pozostać pusta, więc szukamy dźwięku na tej strunie, który pasuje do akordu. Dis na I progu nie pasuje, ale pasuje E na II progu.
Struna A5 może pozostać pusta, bo dźwięk a należy do akordu a-moll (A C E)
Struna E6 również może pozostać pusta (jest to dźwięk z akordu)
Akord zbudowany na IV stopniu (dźwięku D) w skali a-moll będzie zawierał następujące dźwięki:
D F A (pominęliśmy E i Gis ze skali)
Jest to akord d-moll
Akord zbudowany na V stopniu (dźwięku E) w skali a-moll będzie zawierał następujące dźwięki:
E Gis H (pominęliśmy F i A ze skali)
Jest to akord E-dur
Uwaga! Skąd wiemy czy dany akord jest durowy, czy molowy wyjaśnię w jednej z kolejnych lekcji.
Ważna cecha triady harmonicznej
Jak przyjrzymy się dźwiękom, z których zbudowane są 3 akordy triady, to zauważymy, że zawierają on wszystkie dźwięki ze skali.
Mówi się, że: triada harmoniczna w pełni reprezentuje skalę
A H C D EE F Gis A - skala a-moll harmoniczna
A C E - akord a-moll (tonika)
D F A – akord d-moll (subdominanta)
H E Gis - akord E-dur (dominanta
Z powyższego zestawienia widać, że jeden dźwięk - E znajduje się zarówno w akordzie tonicznym jak i dominantowym. To bardzo "przyjemny" dźwięk, na którym w przyszłości będziesz mógł silnie bazować np. w improwizacjach ;-)
Podsumowanie:
Triada harmoniczna w a-moll wygląda następująco:
I stopień, dźwięk A – akord zbudowany na skali, to a-moll (tonika) - dźwięki A C E
IV stopień, dźwięk D – akord zbudowany na skali, to d-moll (subdominanta) - dźwięki D F A
V stopień, dźwięk E – akord zbudowany na skali, to E-dur (dominanta) - dźwięki E Gis H
Tyle teorii na dziś.
Teraz możesz zadać sobie pytanie:
Jak wykorzystam tę wiedzę w przyszłości?
Odpowiedzi można mnożyć.
Przykład może być taki: Gdy będziesz dopasowywał akordy do utworu opracowując go w konkretnej tonacji - a-moll, wtedy zacznij od jednego z akordów triady (a-moll, d-moll lub E-dur) – z dużym prawdopodobieństwem dopasujesz.
Jeśli jednak nie, to „kombinuj” z akordami zbudowanymi na pozostałych dźwiękach skali a-moll naturalnej H, C, F lub G (h-zmn, C-dur, F-dur, G-dur)
Więcej o tych akordach w następnych lekcjach.
Nie próbuj raczej grać akordu Es-dur, czy dis-moll, ponieważ widać, że będą to akordy spoza skali (są oczywiście jakieś bardzo rzadkie wyjątki :) )
W kolejnej teoretycznej lekcji dowiesz się o triadzie harmonicznej w tonacji durowej, transpozycji (zmianie tonacji) i tercjowej budowie akordów.
Dzisiejszy przykład oparty jest o harmonię znanego i lubianego utworu „Piwo” zespołu Zdrowa Woda.
Posłuchaj najpierw tego co chcę uzyskać u Ciebie „na wyjściu”
Przykład 1:
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/lekcja2-przyklad-Piwo.mp3
Tak jak w poprzedniej lekcji, dzisiejszy przykład zawiera jedynie akordy triady harmonicznej (trzy najważniejsze akordy dla danej tonacji), jednak tym razem opartej na skali A-dur (a nie a-moll) Skoro jest to inna skala, to akordy będą miały inny charakter (durowy)
Na temat szczegółów przeczytasz w lekcji teoretycznej.
Za kilka lekcji wrócimy do tego przykładu. Urozmaicimy go harmonicznie i rytmicznie, gdy będziemy uczyć się rytmu blues’a na gitarze.
Tonika
<!--[if !vml]--><!--[endif]-->
A-dur
Subdominanta
D-dur
Tak jak w pierwszej lekcji dla akordu d-moll, tak i tu dla D-dur zwracam Twoją uwagę, że struna E6 jest przekreślona – nie uderzaj jej!
Dominanta
E-dur
Ten akord już znasz. E-dur występuje również w triadzie opartej na skali z pierwszej lekcji (a-moll harmoniczna)
Poniżej na diagramie przedstawiłem bicie jakiego się dziś nauczysz. Jest to prosty przykład bicia, który będziemy modyfikować w kolejnych lekcjach.
Zobacz, że wszędzie uderzenia są równo w ćwierćnutach.
Czyli uderzaj równo:
- na „raz” w dół (uderzaj razem palcami: wskazującym, środkowym i serdecznym)
- na „dwa” w górę (uderzaj paznokciem kciuka. Prawie pionowo do góry)
- na „trzy” w dół (również trzema palcami razem)
Rzecz, która stawia na początku pewne wyzwanie to fakt, że ostatnie uderzenie w biciu (czyli na „trzy”) i następujące po nim uderzenie na „raz” w kolejnym takcie są uderzeniami w dół. Czyli ręka w tym biciu nie porusza się już tak równomiernie „góra-dół” jak w biciu 4/4 z poprzedniej lekcji
Odsłuchaj teraz przykładu z samą gitarą
Przykład 2:
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/lekcja2_gitara.mp3
I graj według zapisanego poniżej przeze mnie układu taktów do rytmu perkusji:
Przykład 3
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/lekcja2_perkusja-slow_blues_tempo68.mp3
Zapraszam Cię Czesławie do ćwiczenia.
A | D | A | E |
A | D | A E | A E :||
Formalnie rzecz ujmując utwór ten jest w metrum 12/8 lub 4/4 z podziałem w triolach ósemkowych. Wrócę do tego w przyszłości w jednej z lekcji teoretycznych.
Teraz nie bądźmy formalistami : ) i traktujmy go jako utwór na 3/4 w szybkim tempie.
A co praktycznie masz robić?
Praktycznie zagraj w każdym takcie bicie cztery razy.
W pierwszym takcie 4 x A-dur
W drugim 4 x D-dur
…itd. grając dla danego taktu właściwy akord - aż do szóstego taktu włącznie.
W siódmym takcie zagraj 2 x A-dur i 2 x E-dur
Tak samo w takcie ósmym - 2 x A-dur i 2 x E-dur.
Zobacz jak prezentuje utwór Zdrowa Woda na swoim profilu na YouTube:
http://www.youtube.com/watch?v=f0Dd4AR2ALQ
Jestem przekonany, że bardzo dobrze opanowałaś/-eś bicie 4/4 z pierwszej lekcji.
Poćwicz to więc na bazie wybranych utworów.
Kilka moich podpowiedzi – (utworów, które można śmiało zagrać tym biciem) możesz pobrać stąd:
http://implebot.pl/link/A36875/1/3699635/8de7cd
W pliku znajdziesz akordy do utworów:
- „Dzieci” grypy Elektryczne gitary
- „Cisza” grupy Universe
- „Już nie ma dzikich plaż” Ireny Santor
W utworach tych już nie ograniczamy się do akordów triady harmonicznej, a więc trochę wybiegam.
Załączyłem Ci jednak wszystkie potrzebne diagramy, więc wyrażam przekonanie, że sobie z łatwością poradzisz.
----------------
Do
pierwszej lekcji wybrałem utwór w tonacji a-moll.
W drugiej lekcji wybrałem utwór w tonacji A-dur.
Chodziło mi o to, by pokazać wyraźną różnicę pomiędzy
skalą molową (minor) i skalą durową (major) gdy obydwie oparte są
na tym samym dźwięku
Triada harmoniczna w tonacji durowej
składa się podobnie jak w tonacji molowej z akordów zbudowanych na
I, IV i V stopniu skali.
W lekcji praktycznej w utworze „Piwo”
graliśmy właśnie te akordy.
Najpierw rozpiszmy skalę durową
od dźwięku A.
No tak… rozpiszmy…
…ale co to może
znaczyć??? :)
Zacznę od takiego tam wszystkim
znanego
do-re-mi-fa-sol-la-si-do
Znane?
Już
dzieci w przedszkolu uczą się, że jest to skala C-dur :))
Będziemy
bardziej precyzyjni, gdy zamiast „do” użyjemy nazwy dźwięku C…
zamiast „re” dźwięku D… itd.
Dźwięki skali C-dur
to:
C D E F G A H C
Co
tak naprawdę decyduje o tym, że jak ktoś nam zagra, zaśpiewa…
zanuci gamę C-dur, to wiemy, że jest to C-dur?
Już
odpowiadam.
Po pierwsze ZDECYDOWANA większość ludzi nie ma
słuchu absolutnego, a co za tym idzie wcale nie słyszą, że jest
to konkretnie "C"-dur, tylko że jest to ogólnie skala
durowa.
Ale skąd wiemy, że to skala durowa?
Słyszymy to.
Słyszymy „melodię” skali dur.
To odległości (fachowo
interwały) między dźwiękami tej skali nadają jej
melodię.
Zobaczmy więc jakie są te odległości. By to
sprawdzić przyrównajmy gamę (skalę) C-dur do skali chromatycznej
(zawierającej wszystkie dźwięki)
C
Cis D Dis E F Fis G Gis A B H C (skala chromatyczna)
C
D E F G A
H C (skala durowa)
2
2 1 2 2
2 1 (odległość miedzy składnikami w
półtonach)
To teraz
wróćmy do rozpisania skali A-dur
Napiszmy sobie skalę
chromatyczną od A i wpiszmy pierwszy dźwięk skali A-dur, czyli
dźwięk A
A
B H C Cis D Dis E F Fis G Gis A (skala chromatyczna)
A
Co
dalej?
W C-dur kolejny składnik był oddalony od pierwszego
dźwięku o 2 półtony.
To jest właśnie charakterystyczne dla
skali durowej. Więc tu też bierzemy dźwięk oddalony o 2
półtony
A B H C
Cis D Dis E F Fis G Gis A (skala chromatyczna)
A
H
2
(odległość miedzy składnikami w półtonach)
Dalej sądzę, że wszystko jasne… W C-dur kolejnym dźwiękiem
było E oddalone od drugiego składnika (D) o kolejne 2 półtony.
Czyli w budowanej przez nas skali od drugiego składnika - dźwięku
H - 2 półtony, to dźwięk Cis… od Cis - trzeciego składnika,
kolejny oddalony ma być o 1 półton, czyli będziemy mieli dźwięk
D…
Dalej
znowu 2 półtony, czyli dźwięk E. itd.
W efekcie
otrzymujemy skalę durową od A, czyli A-dur.
A
B H C Cis D Dis E F Fis G Gis A (skala chromatyczna)
A
H Cis D E Fis
Gis A (skala durowa)
2 2 1
2 2 2 1
(odległość miedzy składnikami w półtonach)
Przeanalizuj jeszcze raz to co przed chwilą zrobiliśmy. Tym razem na rysunku:
Skoro
mamy już określone z jakich dźwięków składa się skala A-dur,
to teraz możemy określić triadę harmoniczną.
Tonika
Tonika,
czyli akord oparty na I stopniu skali.
Przypominam, że w
poprzedniej lekcji braliśmy co drugi stopień skali.
Budujemy
akord A:
Pierwszy dźwięk A, teraz H pomijamy, do akordu
bierzemy Cis. Pomijamy D i bierzemy do akordu E.
Jako
ćwiczenie przeanalizuj według poznanych informacji, że diagram dla
akordu A jaki podałem Ci w lekcji praktycznej powoduje
faktycznie wybrzmiewanie tych trzech dźwięków: A Cis E. Jest to
akord durowy. …a skąd to wiemy? Wyjaśnimy sobie to jeszcze w tej
lekcji.
Subdominanta
IV
stopień skali, to D. Następnie E pomijamy, Fis bierzemy, pomijamy
Gis i A bierzemy do akordu.
Uzyskany akord składający się z
dźwięków D Fis A, to akord D-dur
Dominanta
V
stopień skali A-dur, to dźwięk E. Przeanalizuj sobie, że akord
zbudowany od V stopnia będzie zawierał dźwięki E Gis i H.
Skala dur reprezentowana triadą harmoniczna
Pamiętasz,
że mówiłem Ci w pierwszej lekcji, że triada harmoniczna w pełni
reprezentuje skalę?
Nie będę tego wprost pokazywał, jak w
poprzedniej lekcji, tylko przebadamy to teraz razem.
Najpierw
ładnie wypiszmy przeanalizowaną przed chwilą triadę
harmoniczną.
Triada harmoniczna w A-dur:
I
stopień,
dźwięk A – akord zbudowany na skali, to A-dur
(tonika – A Cis E)
IV
stopień,
dźwięk D – akord zbudowany na skali, to D-dur
(subdominanta – D Fis A)
V
stopień,
dźwięk E – akord zbudowany na skali, to E-dur
(dominanta – E Gis H)
Teraz zobaczmy, które
dźwięki ze skali chromatycznej pojawiły się w akordach triady:
A
(jest w akordzie A-dur i D-dur). B nie występuje w
żadnym akordzie.
H
(mamy w akordzie E-dur).
C nie występuje w żadnym akordzie.
Cis
(jest w akordzie A-dur)
D
(jest w akordzie D-dur)
Dis nie ma
E
(jest w E-dur i A-dur)
F nie występuje
Fis
(w akordzie D-dur)
G nie występuje
Gis
(w akordzie E-dur)
Teraz jak popatrzysz jeszcze raz na
dźwięki (pogrubione powyżej), które wystąpiły przynajmniej w
jednym akordzie triady, to zobaczysz, że rzeczywiście „zbudowała”
się nam skala A-dur.
Wiem, wiem… Poświęciłem dużo
czasu temu, by wyraźnie udowodnić jeszcze raz stwierdzenie:
„triada
harmoniczna w pełni reprezentuje skalę”
Ten
czas zaowocuje jednak W Twojej karierze muzycznej. Zapewniam Cię!!!
Na
marginesie |
"Transpozycja,
to przeniesienie utworu muzycznego lub jego części o ustalony
interwał w górę lub w dół"
Tak
mniej więcej mówi definicja Wikipedii.
No dobra, tyle
definicja, ale:
* Po pierwsze co to jest
interwał?
* Po drugie transpozycja - „…po
co? (tak praktycznie)”
* Po trzecie
transpozycja - „…jak na gitarze?”
"Interwał,
to odległość między dwoma dźwiękami"
Czyli w transpozycji chodzi o to, by obniżyć lub podwyższyć wszystkie dźwięki o taką samą liczbę półtonów. Zauważ, że w zasadzie my w tej lekcji dokonaliśmy już transpozycji skali C-dur do A-dur. Czyli każdy dźwięk z C-dur obniżyliśmy o 3 półtony w dół. Jeśli będziemy chcieli nazwać taki interwał (trzech półtonów), to nosi on nazwę tercji. Po co dokonaliśmy transpozycji? W tym wypadku chodziło mi o przeniesienie czegoś, co znasz (gama C-dur) do czegoś, co mogę porównać z materiałem z poprzedniej lekcji. Czyli skalę dur od C (C-dur) przenieśliśmy do skali dur od A (A-dur) w celu porównania jej ze skalą molową od A (A-moll)
Transpozycja – Po co? (tak praktycznie)
Po co w rzeczywistych przypadkach stosuje się transpozycje? Podam Ci dwa chyba najczęściej spotykane powody:
Bo wokalista nie daje rady - to chyba najczęstszy przypadek. Jeśli np. gramy w tonacji A-dur i na najwyższych dźwiękach melodii wokalista pieje jak kogut :), to możemy zmienić tonację dokonując transpozycji np. o sekundę wielką (2 półtony) w dół do tonacji G-dur
Bo jest trudno grać – jeżeli np. chcemy opracować na gitary utwór, który pierwotnie bał grany na saksofonach. Taki utwór prawdopodobnie jest w tonacji niezbyt wygodnej dla gitary. Es-dur lub B-dur – typowe, i bardzo wygodne tonacje dla saksofonów. Są to jednak tonacje zupełnie nie wykorzystujące możliwości gitary (nie można skorzystać z silnego brzmienia pustych strun). Wystarczy dokonać transpozycji o sekundę małą (1 półton) w dół, a już będziemy w „gitarowych” tonacjach E-dur lub A-dur.
Może
być więcej powodów, dla których będziesz chciał dokonać
transpozycji. Sam je poznasz prędzej czy później .
Powyżej
dokonaliśmy faktycznej transpozycji w zapisie dźwięków skali
durowej z C do A.
Istnieją metody dokonania transpozycji bez
zmiany zapisu.
W łatwy sposób zrobią to klawiszowcy
wybierając odpowiednią funkcję w menu instrumentu np. +2 (półtony)
lub -3 (półtony)
My gitarzyści też mamy swoje sposoby
J
Poniżej o tych sposobach:
*
kapodaster – podwyższanie tonacji
*
przestrojenie gitary – zazwyczaj obniżenie lub nieznaczne
podwyższenie tonacji
Kapodaster
W naturalny sposób można dokonać transpozycji na gitarze stosując urządzenie o nazwie kadaster.
Być może w części praktycznej lekcji drugiej sięgnąłeś do zaproponowanych ćwiczeń bicia z pierwszej lekcji. Jeśli tak, to wiesz że zaproponowałem użycie kapodastra.
Zobacz (na rysunku), że łapiąc układ akordu G-dur, ale z kapodastrem na 3 progu uzyskujesz akord B-dur. Podobnie będzie z innymi akordami. Np. a-moll „zmienia się” w c-moll, a D-dur, to teraz F-dur. Grasz układ jak dla tonacji G-dur, a wszystko „samo” Ci się transponuje do B-dur Kapodaster może nam pomóc jeśli chcemy dokonać szybkiej transpozycji w górę o kilka półtonów. Pewnie teraz w Twojej głowie rodzi się pytanie: "A czy w dół się tak da?" - Owszem!!! Przestrój gitarę.
Przestrojenie
gitary
Przy
automatycznym transponowaniu w dół w z pomocą może nam przyjść
wspomniane już przeze mnie w pierwszej lekcji urządzenie – tuner.
Uwaga! Do
zmiany stroju gitary o kilka półtonów potrzebny nam będzie
tuner chromatyczny.
|
O
ile można przestrajać gitarę?
Im
grubsze struny tym więcej.
W
praktyce nie stosuje się raczej obniżania stroju gitary o więcej
niż o 3 półtony (czyli do des-moll. Będzie to zmiana o interwał
tercji małej)
Jeśli nie chcesz się pomylić przy
przestrajaniu gitary, to skorzystaj z diagramów poniżej.
Ciekawostka |
Dziś
zajmę się budową najpopularniejszych i najczęściej używanych
akordów w większości gatunków muzycznych.
Te akordy, to
trójdźwięki.
Znasz już z cała pewnością (choćby z moich
diagramów) akordy dur i moll.
Dzisiaj powiem Ci jeszcze o dwóch
trochę innych typach trójdźwięków.
Tercjowa
budowa akordów
Generalna
zasada przy analizie jest następująca:
Akordy
buduje się z interwałów tercji
Już wiesz, że interwał, to odległość między dwoma
dźwiękami.
Tematyce interwałów poświęcę przynajmniej
jedną odrębną lekcję teoretyczną.
Ale już dziś o
interwałach kilka słów:
Pryma
– odległość pomiędzy pierwszym i pierwszym dźwiękiem
skali.
W skali C-dur
od C do C Znasz
to już zapewne dobrze, bo dwa zagrane w czasie strojenia gitary
dźwięki E - na pierwszej pustej strunie i na drugiej strunie na
piątym progu to właśnie odległość prymy (gdy już dostroimy
oczywiście :))
Jeśli nie wiesz o czym piszę, to zapewne
stroisz za pomocą tunera. Spoko – będzie też lekcja o strojeniu
instrumentu.
Sekunda
– odległość pomiędzy pierwszym i drugim dźwiękiem skali.
W
skali C-dur od C do D
Tercja –odległość pomiędzy pierwszym i trzecim dźwiękiem skali W skali C-dur od C do E
Kwarta
– odległość pomiędzy pierwszym i czwartym dźwiękiem skali.
W
skali C-dur od C do F
Kwinta
- odległość pomiędzy pierwszym i piątym dźwiękiem skali.
W
skali C-dur od C do G
Seksta
–odległość pomiędzy pierwszym i szóstym dźwiękiem skali.
W
skali C-dur od C do A
Septyma
–odległość pomiędzy pierwszym i siódmym dźwiękiem skali.
W
skali C-dur od C do H
Oktawa
- odległość pomiędzy pierwszym i ósmym dźwiękiem skali.
W
skali C-dur od C do C’ (niektórzy powiedzą, że to ten sam
dźwięk :) Poniekąd tak jest. Dokładnie to dźwięk drgający z
dokładnie 2 razy większą częstotliwością)
To
co napisałem powyżej o interwałach, to prawidłowy, ale trochę
uproszczony model.
No bo zobacz jak sprawa się ma dla interwału
tercji w poznanych skalach a-moll i A-dur:
Z definicji napisanej
powyżej: Tercja –odległość pomiędzy pierwszym i trzecim
dźwiękiem skali.
Czyli w skali a-moll to odległość od A do
C - 3 półtony
a w skali A-dur to odległość od A do Cis -4
półtony
No to jak to jest 3, czy 4 półtony, to
tercja???
No właśnie, tu już uproszczony model nam nie
wystarczy.
Teorię rozbudowuję więc na razie jedynie dla
tercji:
* tercja
mała
– to odległość 3 półtonów
np. odległość A i C (czyli pierwszy i trzeci składnik skali
molowej)
* tercja
wielka
– to odległość 4 półtonów
np. odległość pomiędzy A i Cis (czyli pierwszy i trzeci składnik
skali durowej)
Teraz już możemy wrócić do meritum –
tercjowej budowy akordów
Akord
moll
(oznaczamy
małą literą np. a
= a-moll
= A-moll)
Skoro
akordy buduje się z tercji, to przebadajmy akord molowy
a-moll
Składa się on z dźwięków A C E (pierwszy, trzeci i
piąty składnik skali a-moll)
Policzmy odległość patrząc na
skalę chromatyczną:
Od
A do B – jeden
Od B do H – dwa
Od H do C – trzy
Czyli
od A do C mamy tercję małą
Teraz już sam policz, że od
drugiego składnika jakim jest C do trzeciego składnika jakim jest E
mamy odległość 4 półtonów.
Wniosek:
Akord
molowy zbudowany jest z tercji małej i tercji
wielkiej
Ćwiczenie
dla Ciebie
-
Przebadaj, że akord D jest rzeczywiście w skali a-moll akordem
molowym.
Akord
dur
(oznaczamy
wielką literą np. A
= a-dur
= A-dur)
Akord
C-dur składa się z dźwięków C E G (pierwszy, trzeci i piąty
składnik skali C-dur)
Jak
widzisz odwrotnie niż w akordzie molowym.
Akord durowy
zbudowany jest z tercji wielkiej i tercji małej
Ćwiczenie
dla Ciebie
Przebadaj, że akord G jest rzeczywiście w skali C-dur akordem durowym.
Przebadaj, że akord E jest rzeczywiście w skali a-moll harmonicznej (!!!) akordem durowym (patrz lekcja pierwsza)
--------
Pozostało nam jeszcze dwie możliwości zbudowania
akordów przez inne połączenie dwóch tercji – tercja mała i
tercja mała (3+3) oraz tercja wielka i tercja wielka (4+4)
Te
akordy spotkasz raczej rzadko w początkowej fazie nauki. Praktycznie
stosuje się je częściej jako krótko wybrzmiewające łączniki
pomiędzy innymi akordami. Rzadziej jako dłużej wybrzmiewające
akordy.
Akord
zmniejszony
(oznaczamy
jako Xzm,
Xdim
lub rzadziej Xmoll5-)
Akord zmniejszony zbudowany jest z tercji małej i tercji
małej.
Ćwiczenie
dla Ciebie
- Przebadaj,
że akord H jest akordem zmniejszonym w skali C-dur
Uwaga!!!
Nie stosuj zapisu Xmoll-5 (czyli znak „-„ przed „5”),
bo nie oznacza to akordu zmniejszonego. (dojdziemy do tego)
Akord
zwiększony
(oznaczamy
jako Xzw, X+ lub X5+)
Akord
zwiększony zbudowany jest z tercji wielkiej i tercji
wielkiej.
Ćwiczenie
dla Ciebie
- Przebadaj, że
akord E w skali a-moll (harmonicznej) może być nie tylko durowy
(jest wtedy wyraźną dominatą) ale też może być właśnie
zwiększony!!!
Dla dociekliwych
Na
zakończenie lekcji skomentuje pewne uproszczenia, jakiego używałem
w dotychczasowych lekcjach.
Mówiłem o dwóch skalach nazywając
je dur i moll.
Formalnie jednak to, co nazywałem skalą durową,
to jest skala jońska, a to co nazywałem skalą molową (naturalną),
to skala eolska.
Na potrzeby tego kursu możemy zostać
przy nazewnictwie skala durowa i skala molowa. Wchodząc w
szczegóły innego kursu, czyli grając solówki gitarowe nie
moglibyśmy stosować tak dużego uproszczenia.
Jest jeszcze
ogromna ilość skal mających charakter molowy i durowy.
Skalę
określamy jako skalę o charakterze durowym, gdy trzeci jej składnik
to tercja wielka.
Analogicznie skalę określamy jako tę o
charakterze molowym, gdy trzeci jej składnik, to tercja mała.
Chcesz
wiedzieć więcej?
Pogooglaj np. użyciem hasła „skale
modalne”
W dzisiejszej lekcji chcę byś zmodyfikował swoje bicie na 3/4 jakiego nauczyłeś się w lekcji drugiej.
Modyfikacja
będzie niewielka, a już za chwilę zobaczysz jak ciekawy efekt
uzyskach po jej wprowadzeniu!!!
Ja
bicie to nazywam "na 3/4", chociaż faktyczny rytm w jakim
je wykorzystasz może być bardzo różny np. na 6/8, 12/8 lub 4/4 w
podziale triolowym.
Myślę,
że w tej chwili nie ma to większego znaczenia.
Ważne,
że nadal można liczyć na trzy - "raz, dwa, trzy, raz, dwa,
trzy"
Zobacz
schemat bicia po modyfikacji na rysunku.
Zauważ,
że całe bicie ma przebieg 2x rytm 3/4.
Modyfikacja
dotyczy jedynie pierwszego przebiegu.
Jak
widzisz liczba i kierunek uderzeń w struny nie uległy
zmianie.
Nadal uderzamy "dół,
góra, dół"
Jedyna
zmiana jest taka, że drugie uderzenie jest nie na "dwa"
tylko minimalnie później - na "i" po tym "dwa"
(czyli jest bliżej uderzenia na "trzy") .
Czyli
jeśli pomiędzy "raz... dwa... trzy..." wrzucilibyśmy
wszędzie "i"
licząc "raz i dwa i trzy i", to uderzamy na:
"raz ...i trzy"
Czyli można to też zapisać "raz
i dwa i trzy i" (pogrubione, to uderzenia)
W
drugim przebiegu uderzenie są jak w poprzedniej lekcji - równo na
"raz, dwa, trzy"
Najlepiej
posłuchaj i zagraj w ten sam sposób:
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/lekcja3_bicie_3-4_modyfikacja_tempo_60.mp3
Gram
tu dwa proste akordy, które już znasz - A-dur i E-dur.
Dokładnie
przykład wygląda tak:
A | A
| A | A | E | E | E | E :||
Na
początku proponuję, byś zagrał razem z przykładem nagranym
przeze mnie, a później przerzucił się na granie z rytmem perkusji
lub metronomem.
Zacznij
od rytmu perkusji w tempie
60:
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/lekcja3_slow_shuffle_tempo_60.mp3
Później
(gdy Twoja ręka będzie już nabierała swobody) zwiększaj tempo
grając w kolejnych prędkościach:
-
tempo 70
- http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/lekcja3_slow_shuffle_tempo_70.mp3
Gdy zaczniesz
się mylić w tempie 70, wtedy wróć do ćwiczeń z tempem 60.
Gdy
nabierzesz swobody (ale nie wcześniej), przejdź do kolejnego
tempa.
- tempo
80 -
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/lekcja3_slow_shuffle_tempo_80.mp3
Znowu...
Dopiero gdy tempo 80 będzie szło swobodnie idź do kolejnej
prędkości.
- tempo
90 -
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/lekcja3_slow_shuffle_tempo_90.mp3
-
i wreszcie tempo 100
-
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/lekcja3_slow_shuffle_tempo_100.mp3
Zobacz
jak mniej więcej efekt osiągniesz gdy trochę
poćwiczysz:
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/lekcja3_bicie_3-4_modyfikacja_tempo_100.mp3
Dobra
rada!
Najlepsze wyniki w szybkim graniu osiągniesz zwiększaj tempo danego dnia tylko
do momentu gdy zaczniesz się mylić.
|
W
dzisiejszych przykładach praktycznych pojawiają się już akordy,
które zagrasz z użyciem poprzeczki barré.
A
co to jest poprzeczka barré?
-
To palec ułożony na gryfie w ten sposób, że przyciska więcej niż
jedną strunę.
Diagramy
akordów barré w zasadzie możesz budować wykorzystując wiedzę
teoretyczną z pierwszej i drugiej lekcji.
Zacznę
może od akordu b-moll.
Diagram
dla tego akordu będzie wyglądał tak:
Zauważ,
że palce 2, 3 i 4 ułożone są w taki sam chwyt, jaki znasz z
akordu a-moll z pierwszej lekcji z tym, że wszystkie są przesunięte
o jeden próg dalej.
Palec
pierwszy ułożony wzdłuż I-go progu w akordzie b-moll
pełni tę samą funkcję, co wybrzmiewające puste struny w akordzie
a-moll.
Można
powiedzieć, że jest to transpozycja akordu.
Teorię
na ten temat poznałeś w 2-giej lekcji (teoretycznej)
Znając
skalę chromatyczną i jeden układ akordu molowego, już możemy
znaleźć każdy inny akord molowy wykorzystując chwyt z poprzeczką
barré.
Gdy przypomnisz
sobie skalę chromatyczną, to zobaczysz jakie to proste.
Łapiąc
chwyt jak w powyżej przedstawionym akordzie b-moll,
ale przesuwając go na inne progi uzyskasz następujące akordy:
a
b h c cis d
dis e f fis g
gis a
I
II III IV V VI
VII VIII IX X XI XII
Rzymska liczka
poniżej nazwy akordu molowego oznacza tu próg, na którym chwytasz
poprzeczkę barré.
Nam
w dzisiejszej lekcji będzie potrzebny akord h-moll.
Złapiesz
go więc w ten sposób:
O
takim chwycie mówi się, że jest akordem h-moll
w 2-giej pozycji
Ćwiczenie
Jako
ćwiczenie dla Ciebie
pozostawiam następujące pytanie:
W
jakiej pozycji należy zagrać powyżej omawiany chwyt, by był to
akord d-moll?
(odpowiedź
znajdziesz w diagramach akordów do tej lekcji :))
A teraz rodzi się pytanie:
"Jak
łapać chwyty barowe, by
struny nie brzęczały?"
Chyba
nie ma dnia, by ktoś z uczestników kursu nie przysłał mi
podobnego pytania...
I pewnie
myślisz, że skoro tak wiele osób zadaje to pytanie, to mam gotową
odpowiedź :)))
Niestety tak
nie jest.
Pytanie jest zadawane przez początkujących na praktycznie wszystkich forach gitarowych.
Też kiedyś zadawałem sobie to pytanie.
Ja nie znam odpowiedzi i takowej nie widziałem w żadnym ze wspomnianych miejsc w sieci Internet czy literaturze.
Anegdota z morałem :) - Jak się dostać do filharmonii – pyta przechodnia gość, trzymający w ręku bilet na koncert - Trzeba dużo ćwiczyć! – odpowiada przechodzień
|
Prawda jest taka, że każdy z nas ma trochę inaczej zbudowane palce i odpowiedź dla każdego jest trochę inna. Trzeba sobie to samemu wypracować i skorzystać z mądrości przedstawionej w anegdocie powyżej.
Nie będę jednak taki i coś Ci jednak doradzę:
Pierwsza
i najważniejsza rada
ode mnie, jest taka:
- graj te akordy jak najczęściej.
Unikaniem grania ich (jak robi wiele osób) szybko nie znajdziesz
rozwiązaniu.
Druga
rada:
- kładź palec na
gryfie trochę bokiem. Pamiętaj, że najczęściej chodzi o
dociśnięcie jedynie dwóch strun na górze i jednej na dole gryfu
lub odwrotnie - jednej na górze i dwóch na dole gryfu.
Zwróć
uwagę na dociskanie końcem palca i jego nasadą.
Zauważyłem,
że wielu początkujących gitarzystów całkiem niepotrzebnie stara
się docisnąć wszystkie 6 strun nie uwzględniając tego, że np.
w akordzie F-dur struny 3, 4 i 5 są dociskane kolejnymi palcami
(środkowym, serdecznym i małym)
Trzecia
rada:
- jeśli absolutnie nie możesz zagrać
akordów z całą poprzeczką barré, to stosuj akordy w prostszej
wersje na mniejszej ilości strun, gdzie przynajmniej przez kilka
strun jest przyciśnięta poprzeczką barré.
Stosuj jednak tę
radę jedynie, gdy musisz -np. masz zagrać dla ludzi (powiedzmy...
występ przed rodziną)
Przykładem takiego
"uproszczonego" akordu jest wersja akordu F-dur
zastosowana przez grupę The Animals w utworze "House of The
Rising Sun" ("Dom wschodzącego słońca")
(wzbudź
ciekawość i znajdź oryginalny "teledysk" z 1964 roku.
Zobacz, że rzeczywiście "maszerujący gitarzyści" na
tym teledysku grają tę wersję akordu F-dur :) Oni jednak grają z
gitarą basową w składzie i to czego nie zagra gitara rytmiczna,
to zostanie uzupełnione właśnie przez basistę.
W dzisiejszych przykładach jest dużo nowych akordów. Wybiegamy już poza triadę harmoniczną...
Dlatego wszystkie diagramy do chwytów zebrałem w jednym miejscu i możesz je sobie pobrać i wydrukować z tego miejsca:
http://implebot.pl/link/A37372/1/3699635/982620
Jako
ćwiczenia praktyczne do utrwalenia poznanego dziś bicia proponuję
Ci dwa utwory.
Jeden bardzo
wolny, a drugi dosyć szybki.
Zacznijmy
od wolnego. Utwór, który w oryginalnej wersji nie zawiera partii
gitary z takim biciem, ale gdybyś chciał go np. zaśpiewać przy
akompaniamencie gitary akustycznej, to takie bicie będzie bardzo
dobrym rozwiązaniem.
"Zabiorę
Cię właśnie tam"
zespołu Kancelarya.
Kawałek
przypomniany ostanio przez sympatycznego Darka z serialu "39 i
pół"
Po ilustarcję
muzyczną odsyłam ...Cię właśnie tam :) czyli na oficjalna stronę
serialu
http://39ipol.plejada.pl/33,6351,1,0,zabiore_cie,wideo_detal.html
Utwór
w oryginalnym wykonaniu grany jest w tonacji E-dur.
Zapis
akordów wygląda tak:
zw.
E | H | cis| A | (grane
4 razy)
ref. A | E | H | cis |
A | E | H | H
|
A z biciem
nagrałem Ci to do odłsuchania w tym pliku
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/lekcja3_zabiore_cie_wlasnie_tam_E-dur.mp3
Jeżeli
akordy barowe idą Ci jeszcze średnio lub chcesz to zaśpiewać w
innej tonacji, to przeniosłem to dla Ciebie (dokonałem
transpozycji) do tonacji G-dur.
W
tonacji G-dur możesz zagrać wszystkie chwyty bez używania
poprzeczki barré:
zw.
G | D | e | C |
(grane 4 razy)
ref. C | G | D | e |
C
| G | D | D |
W
tonacji G-dur
również nagrałem Ci to z biciem - posłuchaj:
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/lekcja3_zabiore_cie_wlasnie_tam_G-dur.mp3
Rytm perkusji do ćwiczenia dla Ciebie możesz pobrać z tego miejsca:
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/lekcja3_slow_shuffle_tempo_50.mp3
Ćwiczenie
dla Ciebie
Jako ćwiczenie
w zmienianiu tonacji (transpozycji) proponuję Ci przeniesienie
utworu do tonacji C-dur.
Zrób to sam (daj sobie tyle czasu ile potrzebujesz) i porównaj z
rozwiązaniem.
Rozwiązanie
znajdziesz w pliku z akordami do lekcji.
Teraz
przechodzimy do drugiego utworu będącego ćwiczeniem
praktycznym.
Będzie to znany
i lubiany na całym świecie utwór szanty:
"Hiszpańskie
dziewczyny" ("Spanish ladies")
Zapis
akordów:
zwrotka
e
| e | C7+ | h |
e | e | C7+ | D |
C | D | G | e |
C7+| C7+| h7 | e |
refren
e
| e | G | D |
e | e | G | D |
C | D | G | D |
C
| C | h7 | e |
Z
poznanym dziś biciem posłuchaj tutaj:
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/lekcja3_hiszpanskie_dziewczyny.mp3
Ja
proponuję Ci grać ten utwór z tym:
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/lekcja3_gospel3_tempo230.mp3
lub tym rytmem:
http://www.gitara-lekcje.pl/mp3/lekcja3_6-8_Pop_tempo_115.mp3
Zobacz
też ilustracje muzyczne w internecie
Moja
pierwsza propozycja pochodzi z oficjalnego profilu YouTube znanego
szantowca Krzysztofa
Malinowskiego
http://implebot.pl/link/A37372/2/3699635/0ee3e2
Proponuje
Ci również sprawdzenie na portalu wrzuta.pl - jest naprawdę sporo
wykonań.
Chyba najbardziej
zbliżone bicie gitarowe do poznanego dziś jest w tym wykonaniu:
http://implebot.pl/link/A37372/3/3699635/cfd16c
----------------
Skale pokrewne
W lekcji pierwszej i drugiej
rozpatrywaliśmy utwory w skalach molowych lub durowych.
Często
utwory nie są jednoznacznie oparte na skalach i akordach ze skali
wyłącznie molowej lub wyłącznie durowej.
Tak też jest z
utworem "Hiszpańskie dziewczyny" z ostatniej lekcji
praktycznej.
Niektóre fragmenty mają stonowany spokojny
(molowy), a inny żywszy, radośniejszy (durowy) charakter.
Nie oznacza wcale, że przy graniu
melodii używa się innych dźwięków.
Nie jest tak, że gramy
czasem w e-moll, a czasem w E-dur, czyli używamy innych dźwięków
w jednym i drugim fragmencie. To by oznaczało wykorzystanie skal
jednoimiennych*.
*Skale jednoimienne Podobny przykład stosowania skal jednoimiennych możesz zaobserwować w jednym z najpopularniejszych utworów na gitarę klasyczną "Romance de Amor" (pozycja obowiązkowa każdego gitarzysty ;)) |
W skalach pokrewnych, które
są naszym dzisiejszym tematem dźwięki są takie same, tylko
energia skierowana trochę inaczej (cokolwiek znaczy na tym etapie
nauki mówienie o energii :))
W przykładzie harmonii do utworu
"Hiszpańskie dziewczyny" pewne fragmenty są wyraźnie
grane w tonacji e-moll, a inne w tonacji G-dur.
Dla potrzeby
omawiania tematu skal pokrewnych posłużę się skalami C-dur i
a-moll.
(Całą teorię możesz później transponować do skal G-dur i e-moll)
Popatrz poniżej na dźwięki skal C-dur i a-moll.
Te dwie skale składają się
z tych samych dźwięków.
To właśnie o takich dwóch skalach
mówimy, że są skalami pokrewnymi.
Skala molowa A-moll
składa się z takich samych dźwięków jak skala durowa C-dur, ale
zbudowana jest od innego dźwięku - VI stopnia skali durowej.
Czterodźwięki w skali dur
W poprzedniej lekcji poznałeś
akordy zbudowane z 3 dźwięków (akordy moll, dur, zmniejszony i
zwiększony)
Często by wprowadzić bardziej zróżnicowany
klimat utworu stosuje się akordy zbudowane z większej ilości
składników.
Dzisiaj zajmiemy się budową
czterodźwięków.
Dokładniej mówiąc będą to te
"najbardziej właściwe" czterodźwięki. Pisząc
"najbardziej właściwe" czterodźwięki mam na myśli
takie, które w swej budowie wykorzystują tercjową budowę
akordów.
Jak buduje się takie akordy?
Najczęściej
mamy do czynienia z akordami molowymi lub durowymi.
W takim
wypadku dokładamy do już istniejącego akordu kolejna
tercję.
Zbudujmy teraz czterodźwięki w oparciu o skale
o jakich dzisiaj mówimy - C-dur i a-moll.
Czterodźwięki - Akordy septymowe
Myślę, że po przestudiowaniu
teorii z poprzedniej lekcji już wiesz dużo. Powiem więc, że do
trójdźwięku zbudowanego na skali C-dur dokładamy kolejny
składnik.
Ostatni składnik w akordzie C-dur, to dźwięk G.
Pomijamy więc dźwięk A i bierzemy do akordu dźwięk H.
Pomiędzy
dźwiękiem G i H mamy odległość czterech półtonów, a więc
kolejną tercję. Jest to tercja wielka.
Teraz
trzeba jakoś nazwać taki czterodźwięk.
Policzmy więc,
którym składnikiem skali jest dołożony dźwięk H. Nazwy akordów
bierze się właśnie z tego liczenia. Ważne jedynie by wiedzieć
jak to interpretować (co grać?)
Policzmy od C do H:
C-1, D-2, E-3,
F-4, G-5, A-6, H-7
Jak widzisz H
jest siódmym składnik skali - czyli licząc odległość pomiędzy
pierwszym dźwiękiem skali czyli C i tym dołożonym dźwiękiem H
mamy odległość siedmiu dźwięków. Nosi od nazwę:
septyma.
Dlatego taki czterodźwięk nazywamy akordem
septymowym
Zanim jednak powiem Ci jak dokładnie go
oznaczyć symbolem, przejdźmy na chwilę do analizy czterodźwięku
opartego na kolejnym dźwięku skali C-dur, czyli D.
Trójdźwięk,
to dźwięki D F A i jak sądzę potrafisz już stwierdzić, że jest
to trójdźwięk molowy.
Dołączmy teraz kolejną tercję
licząc od ostatniego dźwięku, czyli od A.
Jak
widzisz z powyższego diagramu, jest to dźwięk C.
Podobnie jak
wcześniej dla akordu C-dur, tak i teraz policzmy odległość
dźwięków. Od podstawowego (pierwszego) dźwięku akordu d-moll - D
do dołożonego właśnie dźwięku C jest znowu siedem
dźwięków.
Teraz przyjrzyjmy się dokładnie tym dwóm
septymom (z akordu C-dur i d-moll)
Policz półtony w obydwu
przypadkach.
Zauważ, że w C-dur od C do H jest 11 półtonów,
a w d-moll od D do C jest 10 półtonów.
Jedno i drugie jest
septymą, ale podobnie jak w przypadku tercji istnieje 2 typy tego
interwału.
Septyma mała - to odległość 10
półtonów.
Septyma wielka - to odległość 11
półtonów.
Z tą wiedza możemy przejść do
wprowadzenia symboli.
Akord septymowy (z septymą
małą) oznacza się jako: X7
Akord majorowy septymowy
(z septymą wielką) oznacza się jako: X7+, Xmaj7, Xdur7 lub
X <!--[if !ppt]--> <!--[endif]-->∆
(gdzie X oznacza oczywiście nazwę akordu np. C)
I tu
bardzo duża UWAGA!
Zobacz, że np. G7, to będzie akord
z septymą małą (czyli tutaj dźwiękiem F),
a Gdur7 lub
częściej po angielsku Gmaj7, to akord z septyma wielką (czyli
tutaj dźwiękiem Fis)
Ta "durowość" wpisywana jest
właśnie po to, by podkreślić, że septyma jest "wyciągnięta"
ze skali durowej.
Czterodźwięki w skali dur
Teraz zobacz podsumowanie w tabeli
akordów w tonacji C-dur
Trzy uwagi do powyższej
tabeli.
Uwaga pierwsza:
w nawiasach podałem
dodatkowo inne skróty niż do tej pory używałem
dur = maj W zachodnich opracowaniach maj (od major) oznacza akord durowy
moll = min W zachodnich opracowaniach min (od minor) oznacza akord molowy
zmn. = dim Skrót od dim.angielskiego "diminished" (zmniejszony)
zw. = aug. Skrót aug. pochodzi od angielskiego "augmented" (zwiększony)
Uwaga druga:
Jeśli
patrząc na tę tabelę uważasz, że czegoś nie rozumiesz... że
nie ogarniasz tego, to...
...kurde!!! Znaczy, że kiepsko
wytłumaczyłem. Nie jest dobrze. Bardzo się stałem :-(
...no
a może nie starałeś się zrozumieć???
Zapewniam Cię, to
wszystko jest bardzo logiczne...
Napisz mi koniecznie co wydaje
Ci się nie do końca jasne w opisie. Wyjaśnię to inaczej i
poprawię to również dla kolejnych czytających.
Uwaga
trzecia:
W nazywaniu trójdźwięku zbudowanego na 7 stopniu
użyłem nazwy "akord zmniejszony".
Jednak nazywając
już czterodźwięk użyłem nazwy h7/5-, czyli należy to
przeczytać h moll z septymą małą i ze zmniejszoną kwintą.
Wydaje
się, że moglibyśmy użyć nazwy hzm7. Jednak nie można, bo byłoby
to niejednoznaczne.
Dlaczego niejednoznaczne?
Przypomnę Ci
po raz kolejny nadrzędną zasadę przy nazywaniu akordów.
"Logikę
akordów określamy tak, jakby zawsze zbudowane były z tercji"
A
skoro tak, to zobacz.
Nasz akord hzm składa się z dźwięków
H D F.
Teraz pewne przyzwyczajenie u muzyka czytającego nazwę
akordu "zmn" mogłoby mu zasugerować, że skoro
zmniejszony, to zbudowany z tercji małych.
No tak, ale kolejna
tercja mała od ostatniego dźwięku, to byłby dźwięk Gis, tercja
wielka, to dźwięk A.
My wzięliśmy dźwięk A, bo ten jest w
skali C-dur. Dlatego właśnie nie stosuje się nazwy hzm7, tylko
h7/5-.
Często spotykana i w praktyce również stosowana nazwa
dla tego akordu, to "półzmniejszony". Oznaczany
symbolem <!--[if !ppt]--> <!--[endif]--> hØ.
Generalnie chodzi o to, by muzyk
widzący symbol akordu miał jasność o co chodziło twórcy muzyki
lub aranżacji.
Już się domyślam, że zrodziło Ci się
pytanie: "Czy gra się akord będący czterodźwiękiem
zbudowany z samych tercji małych?"
- A owszem!!! I to
bardzo często (oczywiście nie tak często jak moll czy dur)
Dlatego
ten akord ma swoją specjalną nazwę: akord zerowy
Akord "zerowy"
W zasadzie z powyżej
przedstawionego przeze mnie opisu wiesz już jak taki akord jest
zbudowany. Zbudowany jest z czterech dźwięków oddalonych od
siebie o kolejne tercje małe.
Dla akordu opartego o dźwięk H
będą to dźwięki H D F Gis.
Gdy sam dla siebie
będziesz chciał nazwać jakoś dźwięk Gis w tym akordzie, to
wyliczysz sobie z pewnością, że jest to seksta (Gis jest oddalona
o sześć dźwięków od H). Logicznie należy ją jednak traktować
ją jak septymę - nosi wtedy rzadko używaną nazwę septymy
zmniejszonej.
Ja chcę Ci zwrócić uwagę na pewną
CUDOWNĄ właściwość akordu zerowego.
Popatrz na diagram
(akord h0 zbudowany na II stopniu skali a-moll
harmonicznej):
Okazuje się, że gdyby chcieć
dołożyć jeszcze jedną tercję małą do tego akordu, to ponownie
trafiamy dokładnie w pierwszy dźwięk akordu...
...czyli
zamyka nam się koło :)
Teraz spójrzmy na to inaczej. A gdybym
budował czterodźwięk od dźwięku D, który był w h0 drugim
składnikiem, to będę miał dźwięki:
D F GiS H.
Przecież to
te same dźwięki!!!
Super, bo tak rzeczywiście jest.
Dobra rada! h0 =
d0 = f0 =
gis0 Zapamiętaj tę właściwość - to wiele ułatwia.
|
Czterodźwięki w skali moll
Sporo Ci wyjaśniłem bazując na
skali dur, więc dla skali moll podam Ci jedynie tabele pokazujące
to, co wynika z dźwięków.
Zauważ jedynie, że dla skali moll
mamy dwie tabele, bo i mówiliśmy do tej pory o dwóch skalach
molowych: naturalnej i harmonicznej.
Molowa naturalna składa
się z dokładnie z tych samych dźwięków. Dlatego wszystkie akordy
będę takie same. Tabela jest więc formalnością :)
Z
analizy akordów dla pokrewnych skal C-dur i amoll widać, że jeżeli
utwór nie jest jednoznacznie w tonacji molowej lub durowej, (czyli
będzie grany w tonacjach pokrewnych), to i tak wiemy jakich akordów
możemy się spodziewać np. C będzie zawsze durowe, a A zawsze
molowe.
Generalnie tworząc opracowanie najbardziej
powinniśmy uważać z dwoma akordami - E i H.
Z E
jest prosto, bo jest on molowy (e-moll), gdy jesteśmy w
durowej części melodii (bliżej skali C-dur) a jest on durowy
(E-dur), gdy jesteśmy w molowej części melodii (bliżej
skali a-moll)
Z H już jest trochę więcej
możliwości.
Z teorii wiemy, że może być zmniejszony (h0), lub półzmniejszony (hØ) .
<!--[endif]-->
W praktyce jest trochę inaczej. I często jest on po prostu albo molowy albo durowy w większości gatunków muzycznych. Spodziewaj się, że spotkasz go w wersjach "zmniejszony" lub "półzmniejszony" w jazz'ie i klimatycznych utworach pop'owych, R&B itp.
--------------------------------------------------
Właśnie skończyłeś czytać trzecią lekcję o teorii.
Dużo tego???
Zapewniam Cię - wiesz już naprawdę bardzo dużo!
Jeszcze jedna lekcja teoretyczna i przerwiemy trochę wprowadzanie wiedzy.
W następnej lekcji opowiem Ci jeszcze o ciekawie brzmiących i coraz częściej stosowanych tzw. akordach suspendowych (Xsus2 i Xsus4) oraz o akordzie sekstowym (X6) (silnie związanym z dziś poruszonym pojęciem skal pokrewnych)
Piątą lekcję poświęcimy na ćwiczenie zdobytej wiedzy.
Wiem, że będzie to dla Ciebie okazja do tego, by jeszcze raz przeczytać fragmenty wcześniejszych lekcji teoretycznych i zobaczyć jak wiele dobrego możesz wyciągnąć dla siebie z tej teorii.
Zapewniam Cię, że z tą wiedzą i z doświadczeniem, które sam sobie wyrobisz nie będziesz zadawał dziwnych pytań w internecie typu: Czy ktoś może mi podesłać opracowane akordy do "wlazł kotek na płotek"? :))
Uwaga nad uwagami
;)
Pamiętaj, że to tylko teoria... działa bardzo często
- powiedzmy w 90% przypadków. ...no ale nie zawsze. Więc śmiało
eksperymentuj.
W którychś z kolejnych lekcji pokażę Ci, że
np. akord f w tonacji C-dur może być czasem molowy (czyli jednak
f-moll nie F-dur), septyma dla toniki jest czasem mała (czyli jednak
C7 nie C7+). Wyjaśnię Ci też dlaczego w przykładzie do pierwszej
lekcji w tonacji a-moll pojawia się akord A7
Gdyby
traktowali zbyt dosłownie teorię wielcy tego świata, to nie
powstałyby takie standardy jak wspominany już przeze mnie "The
House Of The Rising Sun" The Animals lub najczęściej
coverovany kawałek wszech czasów "Yesterday" zespołu The
Beatles.
Struny
Jeszcze jedna rzecz nie związana ani z teorią, ani praktyką.
Wiele osób pyta mnie o sprzęt. Ten, czy tamten? Tańszy, czy droższy?
Odpowiadam zazwyczaj, że to sprawa indywidualna...
...ale z drugiej strony myślę sobie... skąd osoba zaczynająca grać ma wiedzieć co brać pod uwagę :)
Po każdej lekcji napiszę co nieco o sprzęcie.
Zacznę od strun do gitary klasycznej.
Dla mnie ważne jest, by struny basowe były trwałe, nie strzępiły się i nie śniedziały, a struny wiolinowe nie rozstrajały się przy silnym naciąganiu jakim poddawane są szczególnie w niektórych technikach gry solowej.
Po różnych doświadczeniach ja od kilku lat używam znanych i naprawdę dobrych strun firmy D'Addario.
Posrebrzanie strun basowych w tym komplecie nie ściera się jak w innych jakich używałem, a co za tym idzie długo zachowują nie tylko brzmienie, ale i wygląd.
Wysoka jakość za rozsądną cenę - D'Addario: http://implebot.pl/link/A37720/1/3699635/083d96