Pierre de Ronsard (ur. 11 września 1524, zm. 27 grudnia 1585) - poeta francuski, główny przedstawiciel renesansowej poezji francuskiej, przywódca Plejady, nazywany księciem poetów^[1].

W swojej twórczości, doskonałej formalnie, nasyconej erudycyjnymi aluzjami wprowadził do poezji francuskiej formy antyczne (ody, elegie, hymny czy epopeje) oraz włoskie sonety miłosne inspirowane przez Petrarkę. To właśnie dwa zbiory sonetów: Do Marii i Na śmierć Marii ugruntowały jego sławę. Był poetą opiewającym subtelne doznania miłosne i erotyczne. Podobnie jak w wierszach Petrarki, również w jego lirykach dominują uczuciowość i emocjonalizm^[1].

W duchu epikureizmu opisywał piękno kobiet, przyrody, a także wysławiał radość życia i ulotność szczęścia.