Kraków, 2012-02-21
PROJEKT
Opis oraz przekrój geologiczny mapy ćwiczeniowej nr 33
2011/2012
Studia Stacjonarne
Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu
Inżynieria Naftowa i Gazownicza
Adrian Raczyński
Gr. IV
Opis mapy 3
Wstęp 3
Morfologia oraz hydrografia 3
Stratygrafia i litologia 3
Tektonika 3
Część graficzna 4
Mapa nr 33 5
Przekrój geologiczny mapy nr 33 6
Profil otworu wiertniczego 7
Syntetyczny profil geologiczny 8
1. Wstęp
Opracowanie projektu szczegółowej, odkrytej mapy geologicznej nr 33, w skali 1:10000. Mapa pochodzi z „Atlasu do ćwiczeń z kartografii geologicznej” prof. Stefana Alexandrowicza.
2. Morfologia i hydrografia
Analizowany obszar mapki nr 33 charakteryzuje się występowaniem w dolinach 2 rzek, które w konsekwencji łączą się w jedną płynącą w kierunku SSE. Najwyższy punkt na mapce ma ponad 1150 metrów n.p.m. i znajduje się w NNW mapy, natomiast najniższy ma poniżej 850 metrów n.p.m. i znajduje się w SSE mapy. Obszar mapki wznosi się w trzech kierunkach: NE, NW i SW.
3. Stratygrafia i litologia
Utwory występujące na mapie pochodzą z ery mezozoicznej i kenozoicznej. Najstarsze utwory pochodzą z okresu górnej jury i składają się z dolomitów, ich miąższość wynosi ponad 500 metrów. Następnie mamy wapienie dolnej kredy o miąższości powyżej 300 metrów oraz margle górnej kredy o miąższości 150 metrów. Kolejnymi utworami na mapie są zlepieńce paleocenu o miąższości 100 metrów. Najmłodszymi utworami rozpoznanymi na mapie są piaskowce eocenu, których miąższość nie jest dokładnie rozpoznana ale wynosi ponad 300 metrów.
4. Tektonika
Tektonika obszaru objętego mapką nr 33 ma charakter fałdowy. Jest to fałd zerodowany, w którym występują wyraźne ślady synkliny i antykliny. Jądro synkliny znajduje się w SW badanego obszaru i tworzą go warstwy Eocenu i Paleocenu. Warstwy po lewej stronie synkliny zapadają w kierunku NE pod kątem 29°. Natomiast po jej prawej stronie w kierunku SW pod kątem ok. 65°. Idąc dalej w kierunku NE napotykamy na warstwy dolnej kredy i górnej jury, które przed zerodowaniem tworzyły jądro antykliny. Jej warstwy po prawej stronie upadają w kierunku NE pod kątem ok. 28°.