5. ZASADY PROJEKTOWANIA ULICY W PRZEKROJU PODŁUZNYM

Oś ulic w przekroju podłużnym (niweleta) składa się z odcinków prostych o stałym pochyleniu oraz krzywych wypukłych i wklęsłych.

Niweleta – jest to rzut osi drogi na płaszczyznę pionową.

Przy projektowaniu niwelety zaleca się:

• dostosować jej przebieg do ukształtowania terenu i warunków gruntowo-wodnych

• zapewnić odprowadzenie wody z korpusu drogi przez wzniesienie jej krawędzi ponad otaczający teren

• nie przekraczać dopuszczalnych pochyleń

• zapewnić wymagane warunki widoczności’

• powiązać wysokość niwelety w otaczającym terenem i wysokością uzbrojenia inżynieryjnego

• zapewnić powiązanie z punktami o ustalonej wysokości np. skrzyżowania, mosty, wiadukty, przejazdy kolejowe

Maksymalne zalecanych i maksymalnych pochylenia podłużne niwelety ulicy zależą od przyjętej Vp.

Stosowanie pochyleń większych niż maksymalne zalecane należy ograniczać do odcinków nie dłuższych niż 1km.

Vp	120	100	80	70	60	50	40	30
Max pochylenie	4%	5%	6%	7%	8%	9%	10%	12%

Minimalne zalecane pochylenie podłużne jezdni na odcinku prostym, ze względu na odprowadzanie wody, wynosi 0,5%. Dopuszcza się wyjątkowo stosownie pochylenia podłużnego jezdni 0,3% na terenie płaskim lub w przypadku modernizacji ulicy, pod warunkiem zastosowania ścieków zapewniających odprowadzenie wody opadowej.

Na terenach bardzo płaskich dopuszcza się stosowanie pochylenia podłużnego jezdno 0,2% z równoczesnych zwiększeniem pochyleni poprzecznego jezdni do 3%.

Pochylenie podłużne jezdni na skrzyżowaniach (w tym na odcinku akumulacji) nie powinno być większe niż:

• 3% w przypadku ulic klasy E i GP

• 3,5% G i Z

• 4% L i D

• na wlotach podporządkowanych na odcinku o długości co najmniej 20m od krawędzi jezdni ulicy z pierwszeństwem przejazdu, pochylenie podłużne jezdni nie większe niż 3%

Pochylenie podłużne jezdni w miejscach gdzie zlokalizowane są przystanki komunikacji autobusowej i tramwajowej, pochylenie podłużne nie powinno być większe niż 2,5%.

Na ulicach klasy E i GP, gdy pochylenie podłużne przekracza 3% należy rozważyć zwiększenie pasów ruchu w kierunku pod górę.

Załamania niwelety w przekroju podłużnym należy łagodzić łukami pionowym, wklęsłymi i wypukłymi. Wartości promieni łuku pionowego ustala się na podstawie Vp. Załamania o różnicy pochyleń równej lub mniejszej niż 1, mnożna nie łagodzić wyokrąglać łukami pionowymi – nie dotyczy to ulic klasy E i GP.

W przypadku łuków wklęsłych w całości położonych na spadku większym niż 0,5% zaleca się stosowanie promieni łuków co najmniej dwukrotnie większych niż zalecane dla danej Vp.