Anatomia Ćwiczenia 2010.11.08
Temat: Naczynia krwionośne , włosowate (kapilary)
Naczynia krwionośne:
Do naczyń krwionośnych zalczamy:
Tętnice – naczynia kwionosne, które prowadza krew z serca na obwod
Żyły - zbieaja krew na obwodzie i prowadza ja do serca
Naczynia włosowate – maja liczne polaczenia i tworzą siec.
Tetnice po
odejściu od serca dziela się na wielokrotnir na coraz mniejsze
tetnice, te zas na tettnice które rozpadaja się na naczynia
wlosowane krew z naczyn włosowatych zbierana jest orzez zyly.
Tetnice w zaleznosnc od wielkości dzielimy na duże, średnie i
małe. Pod względem budwy sciany odróżniamy tettnice typu
sprężystego ( z rguly duze ) i mienione ( średnie i małe )
Ściana tetnicy zbudowana jest z trzech warstw.
Blona wewnetrzna – śródbłonek i tkanka łaczna
Blona srodkowa – miesniowka gladka przebiegająco okrężnie
Blona zewnetrzna – tkanka laczna
Ściana żyły zbudowana podobnie, poszczególne warsty siacy sa cinsze. Zyly zwykle na swoim przebiegu maja zastawki, które pozwalają na jednokierunkowy przepływ krwi.
Naczynia włosowate (kapilary) – sa ciękie, maja liczne polaczenia i tworzą siec.
Naczynia krazenia malego:
Pien plucny
Naczynia krazenia duzego:
Aorta
Aorta wstepujaca – biegnie za mostkiem , ku gorze i po strnie prawej. Od jej odcinka odchodza dwie tetnice : Wiencowe
Łuk aorty : leży na rękojeścią mostka, od stony wypukłej aorty idąc z prawa na lewo odchodza kolejno:
- pień raminno-głowowy –na wysokości stawu mostkowo-obojczykowego dzieli się na tetnice podobojczykowa prawa i tetnice szyjną wspolną prawa.
-tetnica szyjna wspolna lewa – biegnie na szyji obok tchawicy i krtani i dzieli się na TT. Szyjną zew.- unaczyniają szyje, twarz, gardło , jamę ustna i nosową
- tetnice podobojczykową lewą – oddaje na swoim przebiegu TT. Piersiowa , kregowa i przedłuza się w pachowaś
Aorta zstepujaca –
stanowi najdłuższy odcinek aorty i dzieli się na piersiowa i
brzuszna
Piersiowa – biegnie w śródpiersiu tylnym i dolnym
Galezie oskrzelowe
Przelykowe
Srodpiersiowe
10 par tętnic międzyżebrowych
Aorta brzuszna – biegnie w jamie brzusznej zaotrzewnowo, zewnetrzotrzewnowo po stronie lewej i do przedu od odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Na swoim przebiegu oddaje galezie scinne, trzewne nieparzyste i parzyste oraz galezie przebiegu oddaje galezie koncowe: TT. Biodrowe wspolne oraz nieparzysta krzyzowa
Gałęzie scienne – unaczyniaja sciany jamy przysznej
Gałęzie trzewne unaczyniają narzady jamy brzusznej.
Gałęzie trzewne nieparzyste to:
Pien trzewny dzieli się na szereg galezi, które ostatecznie unaczynaja orzadek, śledzionę. Trzustke, watrobe i dwunastnice
Tetnica krezowa gorna i dolna
Galezie trzewne parzyste to:
Tetnica nerkowa
Jadrowe lub jajnikowe
Nadnerczowe
Tetnice biodrowe
wspolne – powstaja z podzialu aorty. Kazda z nich dzieli się
na t. biodrową zewnetrzna i wewnetrzną.
Biodrowa zewnętrza –
przechodzi w udowa podkolanowa ta dzieli się na piszczelowo przednia
i tylna, których końce dochodzą do stopy.
Naczynia żylne
W
układzie, żylnym odróżniamy dwa rodzaje żył.
Żyły powierzchniowe, które biegną w tkance podskórnej, zbieraja krew ze skury i tkanki podskórnej.
Żyły głębokie towarzysza odpowiednim tętnicą i biegną głęboko pod powięzią
Obydwa układy maja
ze sobą liczne polaczenia w postaci tzw. żył przeszywających.
Krew zylna z głowy i szyi jest zbierana przez zyly szyjnej
wewnętrzne (prawa i lewa) natomiast z konczyn gornych i gornego
odcinka klatki piersiowej przez zyly pachowe, które przechodzą w
żyły podobojczykowe.
Na kończynie górnej występują duże
zyly powierzchowne
ż. odpromieniowa
ż. odłokciowa
Żyła szyjna
wewnętrzna łączy się z podobojczykową i powstaje ztla
ramienno-głowowa. Z polaczenia żyły ramienno-glowowej prawej i
lewej powstaje zyla glowna gorna.
Krew zylna z konczyny dolnej
zbierana jes przez zylę udową, która uchodzi od miednicy większej
i przechodzi w zyle biodrowa zewnetrzna. Laczy się ona z zyla
biodrowa wewnetrzna, która zbiera krew z miednicy mniejszej i
powstaje zyla biodrowa wspolna. Z polaczenia zyl biodrowych wspolnych
powstaje zyla glowna dolna. Do ważniejszych zyl uchodzących do zyly
głównej dolnej zalicza się. Zyły nerkowe i wątrobowe.
Żyła wrotna – powstaje z polaczenia zyły krezkowej górnej , dolnej , oraz zyły śledzionowej . Biegnie ona do wenki watroby gdzie dzieli się na gałęzie rozpadające się ostatecznie na naczynia włosowate . Krwe z naczyc włosowatych watroby jest odprowadzana przez zyły watarobowej do żyły głownej dolnej . Żłyla wrotna zbiera krwe z nie parzystych narządów jamy brzusznej : żoładek , watroba, sledziona, trzystka, jelito ciekie , grube , żyłą wrotna sa doprowadzane do watroby :
Cukry
tłuszcze
białko
sole mineralne
witaminy
Zyły krążenia
dzielimy na kilka układów:
układ zyly głównej gornej –
nie ma zastawek, zbiera krew ze scian klatki piersiowej, Glowy, szyi,
oraz konczyny gornej.
Układ zyly głównej dolnej – najgrubsza zyla organizmu ludzkiego
Układ zyly wrotnej
Układ zyly serca
Krążenie płodowe
U płodu krążenie krwi przebiega w sposób odmienny niż u człowieka dorosłego.
Proces wymiany produktów przemiany materii między krwią matki a krwią płodu
następuje w łożysku.
Natleniona i zaopatrzona w produkty odżywcze krew z łożyska odpływa do żyły
pępkowej wchodzącej w skład pępowiny. Żyła ta biegnie do wnęki wątroby. Część
krwi kieruje się do naczyń wątroby, część przechodzi przez przewód żylny do żyły
głównej dolnej , z której krew uchodzi do przedsionka prawego serca. Tu krew
natleniona idąca z łożyska miesza się z krwią żylną płodu. Do przedsionka prawego
dochodzi jeszcze pewna ilość krwi żylnej z żyły głównej górnej.
Z p.p krew częściowo przechodzi do komory prawej a częściowo do p.lewego przez
istniejący w życiu płodowym otwór w przegrodzie międzyprzedsionkowej tzw.
owalny .
Z komory prawej krew zostaje skierowana do pnia płucnego. Ponieważ płuca płodu są
nieczynne, krążenie płucne zostaje wyłączone. Krew przechodzi przez przewód
tętniczy Botalla do aorty, do której zostaje wyrzucona również krew z lewej komory.
Gałęzie aorty rozprowadzają krew po całym organiźmie płodu. Część zostaje
skierowana przez tętnice pępkowe ( jest dwie) do łożyska. Krew natlenowana jest
w żyle pępkowej.
Automatyzm serca
Mięsień sercowy kurczy się pod wpływem bodźców wytwarzanych i przewodzonych w
układzie przewodzącym serca. Zdolność układu do wytwarzania rytmicznych bodźców
nazywa się automatyzmem serca. Nadrzędnym ośrodkiem automatyzmu jest
- węzeł zatokowo-przedsionkowy znajdujący się w prawym przedsionku , pozostałe
części układu są mu podlegle
- węzeł przedsionkowo-komorowy - leżący w przegrodzie międzyprzedsionkowej
- pęczek przedsionkowo-komorowy (Hisa) - leżący w przegrodzie międzykomorowej
i jego odnogi : prawa i lewa zakończone włóknami Purkinjego.
Czynność układu przewodzącego podlega wpływom CUN, do serca dochodzą włókna
nerwowe układu autonomicznego nerwu X : przywspółczulne – zwalniają czynność serca
wspó1czulne - przyspieszają
Każdemu skurczowi mięśnia sercowego towarzyszą pewne efekty elektryczne o bardzo
niskim potencjale – są to prądy czynnościowe serca.