Temat: Los emigranta ukazany w Ludziach bezdomnych Stefana Żeromskiego. Rozwiń temat, analizując podany fragment. Wykorzystaj wiedzę o innych bohaterach utworu, zwróć uwagę na przyczyny emigracji.

Stefan Żeromski w „ludzi bezdomnych” doskonale opisuje emigrantów. Przedstawia ich życie na obczyźnie.

Utwór ten to powieść społeczna. W naturalistyczny sposób ukazuje losy ludzi z różnych klas. Został napisany u schyłku XiX wieku, więc miały na niego wpływ filozofie młodopolskie. Ukazany tutaj fragment jest dowodem na luźną kompozycję utworu. Z głównym wątkiem przedstawiającym losy doktora Tomasza Judyma łączy go niewiele. Losy Wiktora oraz jego rodziny opisane są przez trzecioosobowego, wszystkowiedzącego narratora. Jest to narracja personalna prowadzona z punktu widzenia pani Judymowej.

Głównym powodem emigracji Wiktora Judyma są przyczyny materialne. Chce on zwiększyć swoje zarobki, aby zapewnić lepsze życie swojej rodzinie. Można podejrzewać również, że musiał opuścić ojczyznę z powodów politycznych, bo brał udział w strajku robotników. Na miejsce swojej emigracji wybrał Szwajcarie. Mieszka tam w malutkim dwuizbowym mieszkaniu, które jest wyposażone w proste i schludne sprzęty. Prosi swoją żonę o to, aby wraz z dziećmi dołączyła do niego. Argumentuje to tym, że musi wydawać dużo pieniędzy na niesmaczne i obce mu jedzenie. Można wnioskować z tego również to, że czuje się osamotniony i tęskni za rodziną. Wiktor Judym narzeka również na zachowanie Szwajcarów, które odbiega od zwyczajów Polaków. Mimo, że nie zna doskonale języka, stara się pokazać żonie jakim jest światowym człowiekiem, kosmopolitą. Sądzi, że świat nie ma przed nim granic i chce wyruszyć do Ameryki, aby zarabiać jeszcze więcej. Nie zamierza wrócić do ojczyzny. Cały czas szuka dla siebie miejsca do życia, w którym będzie czul się naprawdę szczęśliwy.

Judymowa na prośbę męża jedzie wraz z dziećmi do niego. Tęskni za swoim małżonkiem i boi się, że Wiktor zostawi ją na zawsze. Wie, że przyłączenie się do partnera przyniesie całej rodzinie korzyści finansowe. Kobieta ta jest już zmęczona ciężką pracą w fabryce i widzi w wyjeździe szanse na lepsze życie dla niej jak i również dla dzieci. Początkowo czuje się pewnie, uważa, że po przekroczeniu granicy nie zmieniło się wiele. Cieszy się, że zdobędzie nowe doświadczenia i poszerzy swoją wiedzę o świecie. Przez nieznajomość języka czuje się obco w nowym środowisku. Nieznany jej wcześniej ludzie stają się bliscy tylko dlatego, że może się z nimi porozumieć. Bardzo tęskni za domem. Czuje się wyobcowana i samotna. Nie może przyzwyczaić się do nowego kraju. Przeraża ją myśl, że już nigdy nie wróci do ojczyzny.

Poza granicami ojczyzny przebywa również korespondencyjny przyjaciel Tomasza Judyma –Leszczykowski. Został zmuszony do opuszczenia ojczyzny z powodów represji po powstaniu styczniowym. Nie miał domu, musiał tułać się po Europie. Mieszkał w wielu miejscach, imał się różnych zajęć. Długi pobyt za granicą sprawił, że stracił swoje nazwisko i dostał nowsze, prostsze w wymowie – Les. Stracił też płynność w porozumiewaniu się językiem ojczystym. W listy do Judyma wplatał wiele zagranicznych słówek. Przebywanie poza granicami kraju nie przeszkadzało mu w byciu filantropem. Wspierał finansowo zakład w Cisach i pomagał studentom.

Obaj bracia Joanny Podborskiej również są emigrantami. Wacław został przymusowo zesłany na Syberię, a Henryk wyjechał do Szwajcarii. Okłamywał siostrę, która go finansowała, że studiuje. Okazało się, że ma tam duże problemy i wpadł w długi.

Emigrant to nie tylko osoba, która opuszcza kraj, wystarczy, że opuści swoje miejsce zamieszkania. Taką osobą jest sam Tomasz Judym. Nie może znaleźć swojego miejsca w świecie. Szuka celu w życiu. Zaraz po studiach odbywa praktyki lekarskie w Paryżu, później wraca do Warszawy. Niestety jego powrót nie wygląda tak jak to sobie wyobraził. Czeka do tam wiele niepowodzeń. Później podejmuje pracę w Cisach, którą musi porzucić. Ma nadzieje, że znajdzie wreszcie swój dom w Zagłębiu Dolnośląskim.

Los człowieka na obczyźnie jest bardzo trudny. Emigrant musi zmierzyć się z wieloma przeciwnościami losu i pokonać wiele barier, np. brak znajomości języka. Ludzie znajdujący się poza granicami kraju cierpią na samotność i wyobcowanie. Widać, że dla wszystkich ojczyzna jest bardzo ważna. Każdy człowiek chce należeć do jakiegoś miejsca i móc je nazwać swoim domem.