Podział systema–tyczny	Środowisko życia	Kształt, budowa ciała,	Pokrycie ciała, ruch	Odżywiane, układ pokarmowy	Oddychanie, układ oddechowy	Układ krążenia	Narządy zmysłów, układ nerwowy	Układ wydalniczy	Układ rozrodczy
Gromada: WROTKI	wolno żyjące. wody morskie, na lądzie- miejsca wilgotne (mech, porosty)	Ciało wrotka podzielone jest na trzy odcinki: głowę, tułów i nogę. Mają najczęściej kształt wydłużony z szerokim przednim końcem, tzw. aparatem wrotnym. Aparat wrotny lub rzęskowy ma postać tarczy z rozmieszczonymi na niej rzęskami. Tylny koniec ciała zwęża się tworząc krótszą lub dłuższą nogę zakończoną dwoma palcami. Bezpośrednio pod cienką hypodermą znajduje się jama ciała wypełniona płynem, w której położone są wszystkie narządy wewnętrzne oraz pęczki mięśni. Mięśnie wrotka utworzone są przeważnie przez pojedyncze wielkie komórki.	Ciało pokryte jest cienką kutikulą. Warstwa okrywająca ciało jest na tyle przejrzysta, że widoczne są przez nią narządy wewnętrzne wrotka. Po stronie grzbietowej głowy oraz po bokach tułowia znajdują się brodawki czuciowe zakończone szczecinkami. Otwór gębowy położony jest na tarczy aparatu, otwór odbytowy u nasady nogi. Aparat wrotny składa się z dwóch nieciągłych pasm rzęsek schodzących do zagłębienia otworu gębowego oraz kilku rzędów membranelli położonych bliżej strony grzbietowej.	ozpoczyna się otworem gębowym leżącym na brzusznej stronie aparatu wrotnego. Tuż za otworem znajduje się silnie umięśniona gardziel (mastaks). W gardzieli widoczny jest wyraźnie aparat zastawkowy, składający się z trzech chitynowych zębów. Wszystkie części aparatu żującego podłączone są ze sobą i z gardzielą licznymi mięśniami. Gardziel przechodzi w krótki, urzęsiony przełyk, łączący się z dużym, również urzęsionym żołądkiem. Do przedniej części żołądka otwiera się jeden gruczoł zwany gruczołem trzustkowo-wątrobowym. Krótkie urzęsione jelito uchodzi do szerokiej kloaki, otwierającej się odbytem u nasady nogi.	Oddychają całą powierzchnią ciała. Wymiana gazów zachodzi także prawdopodobnie przy pomocy narządów wydalniczych, przez które przechodzi duża ilość wody (przenosi ona tlen i dwutlenek węgla).	Nie mają układu krwionośnego.	Znaczna koncentracja neuronów Występowanie trzech centrów  leżących pod ścianą ciała: Zwój mózgowy- po stronie grzbietowej, w przednim odcinku ciała Zwój narządu rzęskowego- po stronie brzusznej Zwój nożny- w końcu odcinka tułowiowego NARZĄDY ZMYSŁÓW Fotoreceptory- proste nieparzyste plamki pigmentowe w dolnej części zwojów mózgowych (zwane kubkami wzrokowymi) Szczecinki zmysłowe dotykowe i chemiczne- na odcinku głowowym i na tastrach Chemoreceptory- narząd retrocerebralny	składa się z dwóch rurkowatych protonefrydiów leżących po bokach przewodu pokarmowego. Rurki te na wysokości żołądka skręcają się w pętlę i uchodzą do pęcherza moczowego. Pęcherz otwiera się do kloaki. System protonefridialny oprócz utrzymania równowagi wodnej, eliminuje też azotany, amoniak i fosforany, choć teoretycznie membrana powinna zadbać o zatrzymanie ich. Zjawisko to określane jako wydzielanie (w odróżnieniu od wydalania) jest znane też jako regeneracja fosforu i azotu, i wrotki mogą w ten sposób przywrócić do obiegu około 10-20% fosforu i 20-50% azotu w środowisku wodnym, skutecznie konkurując w tym względzie z bakteriami	Większość wrotków jest rozdzielnopłciowa i występuje u nich dymorfizm płciowy Jajniki mogą być pojedyncze lub parzyste, jajowody otwierają się do kloaki. Wrotki w warunkach niekorzystnych przechodzą w stan anabiozy lub encystacji, lub znoszą jaja przetrwalne, które mogą przetrwać setki lat w niekorzystnych warunkach, by podjąć rozwój w warunkach sprzyjających Wrotki mają także zdolność do rozmnażania się w drodze partenogenezy przez wiele pokoleń, bez udziału samców.

*CIEKAWOSTKI

Liczba komórek ciała wrotków jest stała dla danego gatunku. Każdy organ zbudowany jest ze ściśle określonej liczby komórek.

Przedstawiciele rodziny Bdelloidea , według analizy genomu, od 80 mln lat rozmnażają się bezpłciowo. Dodatkowo odporni oni są na działanie skrajnych temperatur, silnych trucizn, próżnię, całkowitego wysuszenia ciała, a także promieniowania (nawet 1000 Grejów). –

U rodziny Bdelloidea odkryto nietypowe sekwencje DNA, normalnie obecne w materiale genetycznym bakterii, grzybów czy roślin.

Prowadzone są na nich badania dotyczące możliwości ich życia i rozwoju w niskiej i zerowej grawitacji.