Salvatore Cutugno[edytuj]

Toto Cutugno
Imię i nazwisko	Salvatore Cutugno
Pseudonim	Toto
Data i miejsce urodzenia	7 lipca 1943 Fosdinovo   Włochy
Pochodzenie	Włochy
Gatunek	pop poezja śpiewana
Zawód	piosenkarz
Aktywność	od 1975
Strona internetowa

Salvatore Cutugno (ur. 7 lipca 1943 w Fosdinovo, Włochy) – włoski piosenkarz znany jako Toto Cutugno, kompozytor muzyki pop. Zwycięzca Festiwalu Piosenki Włoskiej w 1980.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Kilka miesięcy po narodzinach jego rodzina przeprowadziła się do La Spezii, gdzie ojciec Salvatore musiał uzupełnić służbę wojskową jako marynarz.

Już jako dziecko Toto wykazywał duże zainteresowanie muzyką, więc jego ojciec – trębacz, zachęcał syna do ćwiczeń. W wieku dziecięcym dołączył do do miejscowego zespołu muzyki. Grał m.in. na gitarze, perkusji, pianinie i saksofonie. Uczył się także gry na akordeonie i w wieku trzynastu lat wziął udział w regionalnym konkursie, zdobywając trzecie miejsce. W wieku lat dziewiętnastu zdecydował się dołączyć do składu zespołu prowadzonego przez maestro Manusardi. Pojechał na tournée po Finlandii na sześć miesięcy. Kiedy wrócił do Włoch stworzył własny zespół o nazwie „Tati e Toto”. W ten sposób stał się gwiazdą grywającą głównie w barach i pubach półwyspu, występując z repertuarem i piosenkami, które samodzielnie komponował.

Od 1975 stał się sławnym kompozytorem we Francji, dzięki piosence „Africa” wykonywanej przez Joe Dassina pod tytułem L'été indien. Utwór wkrótce stał się międzynarodowym hitem. W 1976 sława Toto jako kompozytora i autora tekstów potwierdzona została przez inny utwór nagrany i zaprezentowany przez Joe Dassina – Et si tu n’existais pas. Od tego momentu Toto dostawał coraz więcej ofert współpracy i wkrótce stał się gwiazdą dzięki komponowaniu piosenek dla Mirielle Mathieu, Dalidy,Johnny’ego Hallidaya, Michel Sardou, Claudea Francoise, Hervea Vilard i Sheili weFrancji, a także w ojczystym kraju Modugno, Gigioli Cinquetti czy Ornelli Vanoni.

Piosenki Toto wykonywane były nie tylko przez wyżej wymienionych piosenkarzy – grane były też przez duże orkiestry takie jak F. Pourcel, Caravelli i P. Mauriat. W 1976 roku Toto po raz pierwszy wziął udział w Festivalbar z piosenką Nel cuore nei sensi i tym razem zdobył bardzo wysokie miejsce. Ta sama piosenka wykonana we Francji przez Gerarda Lenormana dostała się na listę dziesięciu najlepszych utworów.

W 1977 z zespołem Albatros Toto po raz kolejny brał udział w Festiwalu piosenki odbywającym się w Sanremo. Skomponowany przez Toto utwór Gran Premio odniósł sukces podczas festiwalu.

W 1978 artystyczne życie i dążenia Toto zmieniły się diametralnie i bardzo pozytywnie. Salvatore zdecydował się opuścić zespół i jako samodzielny i niezależny artysta skomponował piosenkę Donna Donna Mia zaprezentowaną szerokiej widowni dzięki programowi „Scommentiamo” prowadzonemu przez Mike Bongiorno. Utwór dotarł tym samym na szczyt listy przebojów.

Podczas tego samego okresu Toto napisał pierwszą piosenkę dla Adriano Celentano, który właśnie dzięki utworowi Soli, pozostał na liście dziesięciu najlepszych utworów w sprzedaży największej liczby płyt w ciągu miesiąca. W 1979 Toto zredagował pierwszy utwór, który nie tylko pisał, lecz także wykonał samodzielnie Voglio l’anima. Piosenka następnie wykonywana była przez innych włoskich, a także zagranicznych piosenkarzy. W 1980 Toto odniósł wielki sukces – zajął pierwsze miejsce na festiwalu Sanremo z Solo noi, a także pierwsze miejsce na festiwalu „Yamaha Songs Internacional” z piosenką Igrzyska olimpijskie, zagraną dla Miguela Bose oraz czwarte miejsce jako autor piosenki Innamorati na Festivalbar.

Tego samego roku skomponował także album i tytułowy utwór Il tempo se ne va dla Adriano Celentano. Album odniósł duży sukces. Później Toto skomponował Flash – utwór będący ścieżką dźwiękową programu TV przedstawionego przez Mike Bongiorno.

W 1981 ukazał się album Toto – La Mia Musica. Utwór ten także wykonywany był przez wielkich międzynarodowych artystów. W 1983Toto powrócił na festiwal w Sanremo z L’italiano, gdzie odniósł spektakularny sukces – jury jednogłośnie przyznało artyście pierwsze miejsce. To wydarzenie ściśle połączone jest z innymi konkursami – piosenka L’italiano została przetłumaczona przez różnych artystów i wykonywana w różnych językach, sprzedając się w milionowych nakładach. Przyniosło to niebywałą sławę w krajach takich jak Izrael i Korea. W 1984 Toto wrócił do Sanremo z utworem Serenata, uzyskując drugi wynik w ogólnej klasyfikacji.

W 1985 brał udział w Festiwalu Sanremo tylko jako kompozytor dwóch piosenek. Jedną z ich jest wykonana przez Jose Luisa Rodrigueza (znanego bardziej jako „El Puma”) piosenka C’est Venice. Drugi dobrze znany meksykański piosenkarz to Luis Miguel, odkryty przez Toto. We Włoszech, w wieku 15 zajął on drugie miejsce dzięki piosence Noi ragazzi di oggi. W 1985 Toto opublikował kolejny singel Mi piaccerebbe andare al mare al lunedi (Chciałbym pojechać nad morze w poniedziałek).

W 1986 Salvatore otrzymał nagrodę za piosenkę L’italiano, gdyż przez ostatnich pięć lat krążki z tym utworem cieszyły się najlepszą sprzedażą na całym świecie. Toto ponownie brał udział w Festiwalu Sanremo z utworem Azzurra Malinconia.

W 1990 Toto zajął drugie miejsce na festiwalu w Sanremo z piosenką Gli amori. Utwór był wykonywany także przez Raya Charlesa, który dał unikatowy występ, chcąc przekazać widowni teatru Ariston uczucia i głębię piosenek Toto.

W tym samym roku Toto odniósł inny wielki sukces – wygrał w Zagrzebiu konkurs Eurowizji z „Insieme 1992”. W 1991 razem z Gigi Sabani przedstawił program TV Piacere Raiuno, jak również prowadził 36 edycję konkursu Eurowizji, który miał miejsce w Studios Cinecitta w Rzymie.

Jeszcze w 1991 Toto wraz z Rafaellą Carrà i Fabriziem Frizzim przedstawiał program TV w Rai 1 „Vela d’Oro”. W 1992 wyszedł kolejny album – Non e facile essere uomini. Latem Salvatore prowadził program Rai 1 „Butto mi stasera”, zaś jesienią przedstawiał z Alba Parietti program „In domenica”.

W międzyczasie napisał piosenkę Se mi ami (Jeśli kochasz mnie), która wykonana została na Festiwalu w Sanremo przez Claudia Mori. W 1995 Toto wrócił na Festiwal Sanremo z Voglio andare a vivere in campagna. Miał w tym momencie wielki radiowy sukces za sobą. Tytuł piosenki jest jednocześnie nazwą równocześnie ukazującego się albumu. W 1990 Toto przedstawił program o nazwie „Sei Forte” dla Tele Montecarlo.

Jego działania zawsze spotykają się z poparciem przyjaciela – Franco Nisi – będącego dyrektorem Radio Italia Solo Musica Italiana.

W 1997 Toto był ponownie w Sanremo z utworem „Faccia Pulita”, który został włączony do albumu „Canzoni nascoste”. W 1999nadzorował muzyczne zarządzanie programu „l Fatti Vostri”, Raidue. W roku 2000 wydał nowy album.

Toto znowu wziął udział z dużym sukcesem w Festiwalu Sanremo w 2005 z nową romantyczną piosenką, prezentowaną wspólnie z Annalisą Minetti, „Come noi nessuno al mondo”. Zdobył 1. miejsce w kategorii „Classici” i 2. miejsce w klasyfikacji ogólnej.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

• 2005 – „Come noi nessuno al mondo”

• 1997 – „Canzoni Nascoste”

• 1995 – „Voglio andare a vivere in Campagna”

• 1990 – „Gli amori”

• 1990 – „The very best of Toto Cutugno”

• 1987 – „Mediterraneo”

• 1986 – „Azzurra Malinconia”

• 1983 – „L'Italiano”

• 1980 – „Solo Noi”