ęęłęóOgólna kwestia następstwa czasów w j. angielskim.

W języku angielskim bardzo często dochodzi do sytuacji gramatycznej, która w języku polskim nazywana jest następstwem czasów. Chodzi o to, iż po niektórych wyrażeniach lub w niektórych przypadkach obowiązuje nas zasada następstwa czasów, czyli zmiany czasu na przeszły mimo, iż w języku polskim zdanie nadal będziemy tłumaczyć jako teraźniejsze.

Następstwo czasów zachodzi na przykład przy stosowaniu takich określeń jak:

"as soon as" - kiedy tylko

"afterwards" - potem

Oba te wyrażenia sugerują, iż nastąpiło jakieś wydarzenie, któro będzie opowiedziane w zdaniu, wobec czego zastosujemy tu zasadę następstwa czasów:

As soon as he called, she run away from the house. - Kiedy tylko on zadzwonił, ona wybiegła a domu.

She took off the shoes and the coat. Afterwards she came in. - Zdjęła buty I płaszcz. Zaraz potem weszła.

Następstwo czasów stosujemy również wówczas gdy mamy do czynienia z tak zwanymi 'Hypothetical and unreal tenses'. Stosujemy wówczas czasy przeszłe chociaż mówimy o teraźniejszości lub sytuacjach hipotetycznych, które się nie wydarzyły. Oto przykłady takich wyrażeń :

I wish... - chciałabym...

I wish I knew him better.

If only - gdybym tylko....

If only I knew him better!

It's time - już czas...

It's time we went home.

I'd rather - wolałabym...

I'd rather you didn't smoke here.

Suppose/ imagine - powiedzmy że/ wyobraź sobie....

Imagine you were very rich? How would you spend your money?

Z następstwem czasów mamy przede wszystkim do czynienia kiedy stosujemy mowę zależną (reported speech). Mowę zależną stosujemy wówczas, gdy chcemy przytoczyć czyjeś słowa np.:

1. 'I'm living In London'. - mieszkam w Londynie.

He said that he was living in London. - on powiedział, że mieszka w Londynie

2. ' My brother is very well'. - mój brat ma się świetnie.

She said that her brother was very well. - ona powiedziała, że jej brat ma się świetnie

Następstwo czasów w mowie zależnej przejawia się w następujących zmianach:

AM/ IS	WAS
ARE	WERE
DO/ DOES	DID
HAVE/ HAS	HAD
WILL	WOULD
CAN	COULD

Poszczególne czasy zmieniają się w następujący sposób:

PRESENT SIMPLE - PAST SIMPLE

I don't know you. - She said she didn't know him.

PRESENT CONTINUOUS - PAST CONTINUOUS

The rain is raining. - He said the rain was raining.

PAST SIMPLE - PAST PERFECT

I kissed him. - She said she had kissed him.

PRESENT PERFECT - PAST PERFECT

I have lost my wallet. - He said he had lost his wallet.

PRESENT PERFECT CONTINUOUS - PAST PERFECT CONTINUOUS

I have been driving for 10 hours. - He said he had been driving for 10 hours.

FUTURE SIMPLE - FUTURE IN THE PAST

I will bring it tomorrow. - She said she would bring it the next day.

FUTURE CONTINUOUS - FUTURE CONTINUOUS IN THE PAST

I will be waiting for you. - He said he would be waiting for me.

Według zasady następstwa czasów zmieniają się również czasowniki modalne:

CAN	COULD
MUST	HAD TO
MAY	MIGHT

Nie zawsze jednak musi dochodzić do następstwa czasów. Kiedy zdanie, które przykładowo powiedzieliśmy rano jest nadal aktualne wieczorem jest nadal aktualne, wówczas może pozostać ten sam czas.

It is very hot (In the Morcing) - It is still very hot (In the evening).

Następstwo czasów zachodzi również przy innych kwestiach gramatycznych (np. w okresach warunkowych) ale najlepiej jest to wytłumaczone właśnie, przy tych poszczególnych przykładach.