Księgi Ekklesiastika

29:1 - Kto czyni miłosierdzie, pożycza bliźniemu swemu: a kto przemaga ręką, chowa przykazanie.

29:2 - Pożyczaj bliźniemu twemu czasu potrzeby jego: a zasię oddawaj też bliźniemu czasu swego.

29:3 - Utwierdzaj słowo, a obchodź się z nim wiernie: a na każdy czas najdziesz coć potrzeba.

29:4 - Mnodzy rzecz pożyczoną poczytali za rzecz nalezioną, i czynili przykrość tym, którzy je ratowali.

29:5 - Póki nie wezmą, całują ręce dającego, a w obiecowaniu głos swój uniżają:

29:6 - Ale czasu oddania będzie prosił o czas, i będzie mówił słowa tęsknice i szemrania, i będzie się skarżył na czas:

29:7 - A jeśli będzie mógł oddać, będzie się ociągał, łe dwie połowicę iścizny odda, i będzie to policzał za rzecz nalezioną.

29:8 - A jeśli nie, zbawi go pieniędzy jego, i będzie go miał nieprzyjacielem bez przyczyny:

29:9 - I łajaniem i złorzeczeństwem odda mu, a miasto czci i dobrodziejstwa odda mu potwarzą.

29:10 - Wiele ich nie pożyczali, nie ze złości, ale się bali aby nie byli oszukani bez przyczyny.

29:11 - A wszakoż nad człowiekiem pokornym bądź serca mężniejszego, a nie wlecz go dla jałmużny.

29:12 - Dla przykazania wspomóż ubogiego: a dla niedostatku jego nie opuszczaj go próżnego.

29:13 - Utrać pieniądze dla brata i przyjaciela twego: a nie kryj ich pod kamieniem na stracenie.

29:14 - Połóż skarb twój w przykazaniach Nawyższego, a będzieć pożyteczniej niźli złoto.

29:15 - Zamkni jałmużnę w sercu ubogiego,

29:16 - A ta cię wyprosi ode wszego złego.

29:17 - Barziej niźli tarcz mocarza, i niźli włócznia przeciwko nieprzyjacielowi twemu będzie walczyła.

29:18 - Człowiek dobry ręczy za bliźniego swego:

29:19 - A który wstyd stracił, opuści go.

29:20 - Nie zapominaj łaski rękojmiego: abowiem dał za cię duszę swoję.

29:21 - Przed rękojmiem ucieka grzeszny i nieczysty.

29:22 - Dobra rękojmie przypisuje sobie grzesznik: a niewdzięcznego serca człowiek opuszcza tego, który go wybawił

29:23 - Mąż ręczy za bliźniego swego: a gdy straci wstyd, będzie opuszczon od niego.

29:24 - Rękojemstwo złe, pogubiło wiele tych, co się im dobrze powodzi, i zruszyło je jako nawałności morskie.

29:25 - Ludzie możne obróciwszy w koło z domu wypędziło, i tułali się między cudzemi narody.

29:26 - Grzesznik przestępujący przykazanie Pańskie wpa

29:27 - Podpomagaj bliźniego według możności twojej, a strzeż się, abyś nie upadł.

29:28 - Przedniejsze potrzeby żywota człowieczego, woda, i chleb, i odzienie, i dom, ku okryciu szkaradości.

29:29 - Lepsze jest życie ubogiego pod dachem z deszczek, niż kosztowne potrawy w gościnie bez domu.

29:30 - Mało za wiele niech ci się podoba, a nie usłyszysz urągania tułania się.

29:31 - Nędzny żywot przenosić się z domu do domu? i gdzie będzie komorą mieszkał, nie pocznie sobie bezpiecznie, ani gęby otworzy.

29:32 - Będziesz przyjmował gościa i karmił, i napavvał niewdzięczne: a nadto słów przykrych słuchać będzie.

29:33 - Chodź sam komorniku, a przykryj stół: a co masz pogotowiu, nakarmi insze.

29:34 - Ustąp dla poczciwości przyjaciół moich: dla potrzeby domu mego mam brata gościa.

29:35 - Ciężko to człowiekowi mającemu rozum: łajanie dla domu, a urąganie pożyczającego.