Kilka lat temu australijskie

media doniosły, że naukowcy

w Londynie odkryli

„naturalny system

produkujący cyjanek potasu, wytwarzany

przez rośliny”, którego zadaniem

byłoby lokalizowanie i niszczenie

komórek rakowych u ludzi. Roślinne

źródło cyjanku aktywnie niszczącego

komórki rakowe, to KCN

zawarty przede wszystkim w pestkach

moreli, czyli źródle zniesławionej

i zakazanej witaminy B17 Laetrile.

Nie jest to wcale nowe odkrycie,

ale tylko lekko zmodyfikowana

wersja pracy sławnego biochemika

Ernsta Krebsa, który 40 lat wcześniej

zidentyfikował i wyodrębnił witaminę

B17.

Krebs i jego współpracownicy zaatakowani

zostali przez AMA (American

Medical Association) i międzynarodowe

kompanie farmaceutyczne.

Jeśli nie wiadomo, o co chodzi,

chodzi o pieniądze. Tak też jest

i w tym przypadku. Witamina B17

nie może zostać opatentowana, co

w połączeniu z łatwością dostępu do

niej z naturalnych źródeł stwarza zagrożenie

spadku zysków, głównie na

lekach antyrakowych, wielkich koncernów

farmaceutycznych. Jeśli wiedza

o dobroczynnych właściwościach

Laetrile stałaby się ogólnie dostępna,

przemysł farmakologiczny poniósłby

olbrzymie straty z tytułu zaniechania

chemioterapii (choć na razie

do tego jeszcze nikogo nie namawiamy).

Wszystko to przyczyniło

się do gigantycznej akcji mającej na

celu dezinformację i nastraszenie ludzi

trującymi właściwościami produktów

zawierających Laetrile. Zapewne

wielu z nas słyszało ostrzeżenia

przed zjadaniem pestek owoców

zawierających trujący cyjanek

potasu. Całkowicie natomiast pomijane

są dowody skuteczności działania

B17 w terapii przeciwko wszystkim

rodzajom raka.

Lecznicze działanie B17 opisano

już w egipskich papirusach sprzed

5 tys. lat, proponując użycie wody migdałowej

do leczenia raka skóry. Podobne

zapiski o stosowaniu gorzkich

migdałów pochodzą z Chin sprzed

4500 lat. W nowożytnej medycynie

pierwsze informacje o tym, że B17

skutecznie leczy raka, pojawiły się

ponad 50 lat temu. Jej gorącym propagatorem

był wspomniany wcześniej

biochemik dr Ernest Krebs. Szacuje

się, że od tego czasu około 100 tys.

chorych na raka wyleczonych zostało

Laetrile. Skuteczne działanie B17

udowodniono w niezależnych badaniach

w ponad 20 krajach, zarówno

w przypadku ludzi, jak i zwierząt.

Skuteczność wyleczeń sięga ponad 90

proc., ale pod warunkiem, że pacjent

wcześniej nie został osłabiony naświetlaniem

czy tzw. chemią. Jednym

z najbardziej znanych współczesnych

ośrodków leczących

Laetrile jest meksykańska

klinika dra Ernesta

Contrerasa Rodrigueza.

Wieloletnie badania

dra Krebsa wskazują

na fakt, że rak

– oprócz uwarunkowań

genetycznych

– jest po prostu skutkiem

niedoboru witaminy

B17, już dawno

temu usuniętej z naszych wysoko

przetworzonych, „cywilizowanych”

diet. Krebs postuluje, że tzw. „czynniki

rakotwórcze” są skutkiem niedoboru

witaminy B17. Wiarygodność

twierdzenia dra Krebsa ilustrować

może przykład niedoboru witaminy

C, czyli szkorbut. Podobnie

jak z rakiem, nie istnieje żadne wcześniejsze

ostrzeżenie o szkorbucie;

organizm nie sygnalizuje niczym, że

ciału zaczyna brakować zapasów witaminy

C. W bardzo krótkim czasie

osoba zupełnie zdrowa może zachorować.

Leczenie szkorbutu przebiega

również gwałtownie. W ciągu

kilku dni (a czasami godzin) stosowania

wysokich dawek witaminy

C szkorbut zanika, pojawiając się

ponownie tylko wtedy, gdy zapasy

witaminy ponownie spadną poniżej

pewnego poziomu. Tak więc, jeśli

Ernst Krebs ma rację, alternatywne

metody leczenia (Essiac, tlen

i terapie elektromagnetyczne) skazane

są na wątpliwe efekty. W przypadku

raka zastąpienie utraconej

witaminy B17 w naszych dietach mogłoby

przyczynić się do większej

efektywności innych metod leczenia

albo też zupełnie je zastąpić.

Witaminę B17 Laetrile dr Krebs

ekstrahował z pestek moreli, a następnie

syntetyzował w formę

krystaliczną przy użyciu własnego, unikatowego

procesu. Wtedy amerykańskie

stowarzyszenie farmakologiczne

zaczęło bombardować media opowieścią

o nieszczęsnym małżeństwie, które

zatruło się po zjedzeniu surowych

pestek moreli w San Francisco. Opowieść

dostała się na czołówki wszystkich

gazet w USA, chociaż kilku podejrzliwym

dziennikarzom, którzy usiłowali

ustalić tożsamość nieszczęsnej

pary, nigdy się to nie udało, pomimo

uporczywych wysiłków. Nacisk ze strony

lobby farmakologicznego trwał. Od

tego momentu spożywanie pestek moreli

lub B17 Laetrile stało się jednoznaczne

z popełnianiem samobójstwa.

Tymczasem już w latach 50. dr Ernst

Krebs udowodnił ponad wszelką wątpliwość,

że B17 była zupełnie nieszkodliwa

dla ludzi. Po przetestowaniu witaminy

na zwierzętach napełnił dużą

strzykawkę skoncentrowaną dawką

Laetrile, którą następnie wstrzyknął

sobie w ramie. Przeżył i nadal żyje,

ciesząc się dobrym zdrowiem.

Dlaczego? Otóż witamina jest

nieszkodliwa dla zdrowych tkanek

z bardzo prostego powodu: każda

molekuła B17 zawiera jedną jednostkę

cyjanku, jedną jednostkę benzaldehydu

i dwie jednostki glukozy. Molekuła

jest niczym szczelnie zamknięta

konserwa. Żeby cyjanek mógł stać

się niebezpieczny, trzeba najpierw

otworzyć naszą konserwę (molekułę).

Dokonać tego może tylko enzym,

zwany beta-glucosidase, który

jest obecny w całym ciele ludzkim

w śladowych ilościach, natomiast jego

ilość znacznie wzrasta tylko w jednym

miejscu – w komórkach rakowych.

Cyjanek jest więc uwalniany

tylko w miejscu, gdzie znajduje się

rak, całkowicie niszcząc komórki rakowe,

a benzaldehyd uwalnia się

w tym samym czasie. Benzaldehyd

jest śmiertelnie niebezpieczną trucizną,

która wówczas działa łącznie

z cyjankiem, wytwarzając truciznę sto

razy silniejszą, niż każdy z nich

z osobna. A co z bezpieczeństwem

zdrowych komórek? Otóż inny enzym,

rhodanese, zawsze obecny

w zdrowych komórkach w większych

ilościach niż uwalniający cyjanek enzym

beta-glucosidase, ma zdolność

zupełnego rozdrobnienia i przetworzenia

– zarówno cyjanku,

jak i benzaldehydu

– w produkty korzystne

dla zdrowia. Komórki

rakowe nie zawierają

w ogóle rodanezu, a więc

ich los jest przesądzony.

Co zatem mamy

jeść, żeby pozbyć się

komórek rakowych, nasycając

jednocześnie

nasz organizm zbawienną

witaminą B17?

Najwięcej Laetrile zawierają

jądra pestek

moreli, brzoskwiń, śliwek,

czereśni, wiśni, jabłek

i gruszek. Aby zapobiec

nowotworom,

wystarczy zjadać tyle

pestek lub ich jąder, ile

ich występuje w zjedzonych

przez nas owocach. Jeśli jemy

dziennie sześć śliwek, powinniśmy

profilaktycznie jeść 6 jąder

pestek z takiej samej ilości owoców.

Podczas rozwiniętej postaci

choroby nowotworowej liczba ta

powinna wzrosnąć nawet do trzydziestu

sześciu. Powinniśmy wzbogacić

naszą dietę w kaszę jaglaną

oraz wszelkie odmiany jagód, borówek

i dzikiego bzu. Radzimy jednak

terapię taką wpierw omówić

z lekarzem onkologiem. Od jego

uznania zależy, czy powinniśmy

spróbować takiej diety przed chemią,

albo być może zamiast chemii.

Wysokie stężenie witaminy B17

otrzymywane jest także przez jedzenie

naturalnych produktów spożywczych

w ich surowym lub kiełkującym

stadium. Nie oznacza to jednak,

że umiarkowane gotowanie

i inne ingerowanie zniszczy dobroczynną

witaminę. Wystarczy poddawać

przygotowywane posiłki krótkiej

obróbce termicznej wzorowanej

na kuchni chińskiej, a możemy

być pewni, że nie ominie nas dobroczynne

działanie Laetrile.

Czytelnikom, którzy chcieliby

dogłębnie przestudiować historię witaminy

B17, polecam książkę Edwarda

Griffina „Świat bez raka”.

ZENON ABRACHAMOWICZ

Natura w walce

z rakiem

Czy to możliwe, żeby skuteczne

lekarstwo na raka istniało już od wielu

lat i było w zasięgu ręki każdego z nas?

Doktor Ernst Krebs