Proroctwo Izajaszowe

46:1 - Złaman jest Bel, skruszon jest Nabo: stały się bałwany ich bestiam i bydlętom, brzemiona wasze ciężkiej wagi aż do zmordowania.

46:2 - Spruchniały i skruszyły się społem: nie mogły zbawić noszącego, a dusza ich w niewolą pójdzie.

46:3 - Słuchajcie mię domie Jakóbów, i wszystek ostatku domu Izraelowego, wy, których nosi żywot mój, których piastuje łono moje.

46:4 - Aż do starości ja sam, i aż do szedziwości ja nosić będę: jam uczynił, ja też poniosę: ja piastować będę i zbawię.

46:5 - Komuście mię przyrównali i przypodobali, i przymierzyli i podobnym uczynili?

46:6 - Którzy znosicie złoto z worka, a srebro na szali ważycie: najmując złotnika, aby uczynił Boga, i upadają i kłaniają się.

46:7 - Noszą go na ramionach dźwigając i stawiając na miejscu jego: i będzie stał, a nie ruszy się z miejsca swego: ale gdy zawołają do niego, nie usłyszy: nie wybawi ich z utrapienia.

46:8 - Pomnicie na to, a wstydajcie się: nawróćcie się przestępnicy do serca.

46:9 - Pomnicie na pierwszy wiek, żemci ja jest Bóg, a niemasz więcej Boga, i niemasz mnie podobnego.

46:10 - Który opowiadam z pierwu ostatnią rzecz: a z początku to co się jeszcze nie stało, mówiąc: Rada moja stać będzie, i stanie się wszystka wola moja:

46:11 - Który wzywam ze wschodu słońca ptaka, a z dalekiej ziemie męża wolej mojej. I rzekłem, a przywiodę to: utworzyłem, a uczynię to.

46:12 - Słuchajcie mię twardego serca, którzyście daleko od sprawiedliwości.

46:13 - Przybliżyłem sprawiedliwość moję, nie oddali się, a zbawienie moje nie omieszka. Dam na Siome zbawienie, a w Izraelu sławę moję.