BÓSTWA ZIEMSKIE
Etna - bogini wulkanu Etna na Sycylii
Amphictyonis - bogini wina i przyjaźni między narodami
Anthousai - nimfy kwiatów
Aristaeus - bóg pszczelarstwa, sera, pasterstwa, uprawy oliwek i polowania
Artemis - bogini dzikich zwierząt, ptaków i ryb słodkowodnych, myślistwa, rybołówstwa
Attis - bogini wegetacji i małżonka Cybele
Britomartis - bogini łowiectwa i sieci rybackich
Cabeiri - bogowie misteriów na Lemnos i Samotrake
Aitnaios, Alkon, Eurymedon, Onnes, Tony
Centaury - pół-ludzie, pół-konie: Asbolus, Chariclo - żona Chirona, Chiron - najstarszy i najmądrzejszy z Centaurów, Eurytion, Nessus - przewoźnik na rzece Euenus, Pholus
Cercopes - para złodziei plądrujących Lydię w zachodniej Anatolii
Akmon, Passalos
Chloris - bogini kwiatów i żona Zephyrus
Comus - bóg ucztowania, zabawy i świętowania
Corymbus - bóg owoców bluszczu
Curetes - opiekunowie małego Zeusa na górze Ida
Cybele - frygijski odpowiednik Rei
Daktyle - niższe bóstwa reprezentujące palce rąk: Acmon, Damnameneus, Delas, Epimedes, Herakles, Iasios, Kelmis, Skythes
Dionizos - bóg wina, pijackich orgii i dzikiej roślinności
Driady - nimfy frzew i lasów (patrz - nimfy)
Gaia - pierwotna bogini ziemi
Epimeliades - nimfy górskich pastwisk i stad owiec
Hamadryades - driady dębów
Hefajstos - bóg metalurgii i kowalstwa
Hermes - bóg stad, dróg i kamieni granicznych
Hory:
- boginie porządku naturalnego: Eunomia - porządku, Dike - sprawiedliwości, Irena - pokoju
- boginie wiosennego rozkwitania: Thallo, Auxo, Karpo
- boginie dobrobytu: Pherousa, Euporie, Orthosie
Boginie naturalnych części czasu i pór dnia: Auge - pierwsze świeatło poranka, Anatole - wschód słońca, Mousika - godzina porannej muzyki, Gymnastika - godzina porannej gimnastyki, Nymphe - godzina porannych ablucji, Mesembria - południe, Sponde - libacje poobiednie, Elete - modlitwa, godziny popołudniowe, Akte - jedzenie i przyjemności, godziny popołudniowe, Hesperis - wieczór, Dysis - zachód słońca, Arktos - nocne niebo
Boginie pór roku: Eiar - wiosna, Theros - lateo , Pthinoporon - jesień, Cheimon - zima
Korybantes - tancerze czczący Cybele : Damneus, Idaios, Kyrbas, Okythoos, Prymneus, Pyrrhichos
Menady - szalony nimfy z orszaku Dionizosa, bachantki
Meliady - nimfy jesionowe
Naiady - nimfy wodne: Daphne, Metope
Nymphai Hyperboreioi - nimfy łucznictwa: Hekaerge - zdystansowania, Loxo - trajektorii, Oupis - celu
Oready - nimfy górskie: Adrasteia - niańka Zeusa, Echo
Okeanidy - nimfy wodne: Beroe, Calypso, Clytie, Eidyia (patrz - nimfy)
Ourea - pierwotne bóstwo gór
Palici - bóstwa sycylijskich gejzerów i wód termalnych
Pan - bóg pasterzy, pastwisk i płodności
Potamoi - bogowie rzeki: Acheloos, Acis, Acheron, Alpheus, Asopus, Cladeus, Eurotas, Cocytus, Lethe, Peneus, Phlegethon, Styks, Skamander
Priapus - bóg urodzaju ogrodów
Satyrowie - duchy płodności: Krotos - wielkim myśliwym i muzyk
Sylen - bóg tańca i winobrania
Telete - bogini orgii dionizyjskich
Zagreus - pierwsze wcielenie Dionizosa w misteriach orfickich
NIMFY
żeńskie bóstwa niższej rangi, personifikacje sił natury, klasyfikowane wg miejsca zamieszkiwania lub reprezentowanych zjawisk i żywiołów
NIMFY NIEBIAŃSKIE
AURAI - skrzydlate nimfy wiatrów, córki Okeanosa lub Boreasza
ASTERIAE - nimfy gwiezdne, córki Atlasa
HESPERYDY - Eegle, Aretuza, Erytheia, Hesperia
HIADY - nimfy zsyłające deszcze: Ambrozja, Eudora, Ajsle, Koronis, Dione, Polykso, Fajo
PLEJADY - nimfy gwiezdnych konstelacji, córki Atlasa i Plejone: Maja, Elektra, Tajgete, Alkjone, Kalaeno, Sterope, Merope
NIMFY ZIEMSKIE
ALSEIDY - nimfy zagajników i gęstwin leśnych
AULONIADY - nimfy pastwisk
LEJMONIADY - nimfy łąk
NAPAEJE - nimfy leśnych dolin i grot
KRINAEJE - nimfy fontann i studni
OREADY - nimfy gór i jaskiń: Britomartis, Echo, Ojnone, Pitys
NIMFY DRZEW I ROŚLIN
ANTUSAI - nimfy kwiatów
MELIADY - nimfy jesionowe,
DRIADY - nimfy duchów drzew: Atlantea, Driope, Erato, Fogalia, Titorea
HAMADRIADY - nimfy uosabiające drzewa:
Katja-orzech, Balanos-dąb, Kranea-dereń, Morea-morwa, Aigeiros-czarna topola, Ptelea-wiąz, AMpelos-winorośl, Syke-figa, Epimeljady-jabłonie, Kissje-bluszcz
NIMFY WODNE
NEREIDY - 50 córek Nereusa i Doris, nimfy morskie: m.in. Amfitryta, Autonoe, Gaatea, Tetyda, Azja, Aretuza, Kalypso, Clio, Dione
NAJADY - nimfy wód śródlądowych: KRINEAJE - nimfy fontann, LIMNADY - nimfy jezior, PEGAEJE - nimfy źródeł, POTAMIDY - nimfy rzek, ELEIONOMAI - nimfy bagien
OKEANIDY - córki Okeanosa i Tetydy, nimfy morskie:
Styks, Abarbarea, Admete, Ajtne, Ajtra, Akaste, Amfiro, Azja, Asterope, Bateja, Chariklo, Chryzejda, Daejra, Dodone, Doris, Efydateja, Ejdyda, Elektra, Eudore,
Europe, Eurynome, Filyra, Galaksaura, Helike, Hippo, Ianejra, Klitia, Ianthe, Ifianassa, Kefejra, Kerkeis, Klimene, Kreuza, Ksante, Leukippe, Limnoreja, Meliboja,
Melite, Melobosis, Menesto, Metis, Nycheja, Okyrroe, Pasitoe, Pejto, Prymno, Rhodia, Zeuxo
MENADY - bachantki, nimfy z orszaku Dionizosa
MUZY
PIERWSZE MUZY
Melete - ćwiczenie, Mneme - pamięć, Aoide - śpiew
MUZY KLASYCZNE
Kallipe - poezja epicka, Clio - historia, Erato - poezja miłosna, Euterpe - poezja liryczna, Melpomena - tragedia, Polihymnia - poezja sakralna, chóralna, muzyka, Terpsychora - taniec, Tjalia - komiedia, Urania - astronomia
BÓSTWA ROLNICZE
Aphaea - niższa bogini płodności i rolnictwa
Carme - kreteński duch przewodzący dożynkom
Carmanor - kreteński bóg żniw
Chryzotemis - bogini dożynek, córka Demeter i Carmanora
Cyamites - pół-bożek fasoli
Demeter - bogini płodności, rolnictwa, zbóż i zbiorów
Despoina, córką Posejdona i Demeter, bogini tajemnic arkadyjskich
Dionizos - bóg winorośli i wina
Eunostus - bogini młynów
Hestia - dziewicza bogini ogniska domowego
Persephone - królowa świata podziemnego, żona Hadesa i bogini wzrostu wiosennego
Philomelus - pół-bóga rolnictwa, wynalazca wozu i pługa
Plutus - boga bogactwa i obfitości zbiorów, syn Demeter
BESTIE, DEMONY I INNE STWORY NADNATURALNE
Arimaspi – jednooki lud zamieszkujący krainę Issedonen leżącą na północ od Morza Kaspijskiego.
Kabirowie – bóstwa chtoniczne zamieszkujące podziemia, służebnicy Rei. Kabirami byli Kastro i Polluks
Centaury i Centaurydy – mityczne stwory o postaci pół-ludzi, pół-koni. Upite winem na dworze króla Lapitów Pejritoosa wszczęły bójkę, a walkę z nimi – centauromachię - podjęli herosi Herkales, Nestro i Tezeusz. Najsłynniejsze centaury to Chiron - nauczyciel herosów Asklepiosa, Jazona, Heraklesa, Achillesa, Eneasza, Nessos – podarował Dejanirze słyną szatę i Folos, który zmarł od zatrutej strzały Heraklesa.
Korybanci – kapłani frygijskiej bogini Kybele, ekstatyczni tancerze
Kureci – plemię biorące udział w sporze o dzika kaledońskiego
Cyklopi
Kynokefale - stworzenia o ciele ludzi i głowie psa/szakala.
Polifem – cyklop, syn Posejdona i nimfy Toosy, uwięził Odyseusza, który oślepił go wypalając mu jedyne oko.
Daktyle – męskie plemię związane z matką-Ziemią (Rea); byli jednocześnie kowalami i uzdrowicielami.
Daimones – dobre duchy, personifikacje losu człowieka
Giganci – olbrzymi zrodzeni z krwi okaleczonego Uranosa.
Athos – gigant, rzucił w Zeusa górą, którą ten odrzucił na Macedonię, w ten sposób powstała góra Atos
Geryon – gigant z wyspy Erythei, miał trzy tułowia, trzy głowy i sześć rąk; miał psa Ortrosa, zabity przez Heraklesa (10 praca – uprowadzenie czerwonego bydła Geryona)
Enkelados – gigant, zginął od pioruna Zeusa, pogrzebany na Sycylii; wybuchy Etny to tchnienia Enkeladosa
Mimas – gigant zabity przez Hefajstosa podczas gigantomachii
Hekatonchejrowie – pierwsi, sturęcy synowie Gai i Uranosa
Hyperborejczycy – mieszkańcy Hyperborei – krainy w Eurazji, siedziby boga wiatru Boreasza; wiedli przyjemne życie, a znudzeni popełniali samobójstwo.
Ipotane – prototyp satyra i centaura, pół-człowiek, pół-koń
Kobaloi – złośliwe duchy wprowadzające ludzi w błąd
Lajstrygonowie – plemię olbrzymów-ludożerców, zatopili 11 okrętów Odyseusza pożerając załogi; mieszkali w Telepyli, krainie białych nocy.
Machlyes - libijskie plemię matriarchalne, którego kobiety podejmowały coroczną bitwę z sąsiadami
Monopod – mityczny karzeł z jedną, wielką nogą; Skiapod to monopod chroniący się przed słońcem w cieniu własnej nogi
Nimfy
Anthousai – nimfy kwiatów o włosach jak hiacynty
Dryades – nimfy drzew
Eleionomae – nimfy bagien
Epimelides – nimfy jabłoni
Hamadryades – nimfy żyjące w różnych gatunkach drzew
Lampades – nimfy podziemi, czarów i rozdroży
Leimakides = Lejmoniady – nimfy łąk
Limnades – odmiana Najad, nimfy słodkowodnych jezior
Meliae – nimfy jesionowe
Napaeae – nimfy lesistych dolin i grot
Nereides – córki Nereusa i Doris, nimfy pomagające żeglarzom w walce ze sztormami
Oceanides – córki Okeanosa i Tetydy, nimfy źródeł, rzek, jezior itp.
Oreades – nimfy górskie
Pan – bóg pasterzy, stad, górskiej dziczy i ludowej muzyki; postać podobna do fauna i satyra
Panotii – mityczna ludzka rasa o wielkich uszach zakrywających całe ciało
Satyr – demon leśny, bóstwo płodności, wraz z menadami brali udział w orszaku Dionizosa, Satyrem był Sylen
Satyrzyce – żeńska odmiana satyra
Sylen – satyr, któremu pomógł Midas, otrzymując w podzięce od Diojniizosa umiejętność zamieniania wszystkiego w złoto.
Telchines – mieszkańcy Rodos, zrodzeni z krwi wykastrowanego Uranosa, podobnie jak Erynie; wspaniali kowale, wykonali trójząb Posejdona i sierp, którym Kronos okaleczył Uranosa
Ampfisbanea – mrówkożerny wąż o dwóch głowach
Areion – nieśmiertelny koń potrafiący mówić
Balios i Ksantos – nieśmiertelne konie Achillesa, podarowane mu przez Peleusa, który z kolei otrzymał je w prezencie od Posejdona
Bazyliszek – król wężów, zabijający jednym spojrzeniem
Dzik kalidoński – dzik zesłany przez Artemidę do Kalidonu jako kara za niezłożenie ofiary. W urządzonym przez Meleagera polowaniu wzięło udział wielu herosów.
Łania kerynejska – łania o złotych rogach, srebrnej sierści i brązowych racicach; schwytanie łani było trzecią pracą Heraklesa
Chimera – potwór ziejący ogniem, dziecko Tyfona i Echidny, zabita przez Bellerofonta na Pegazie
Byk Kreteński – (1) byk, pod którego postacią Zeus porwał z Tyru Europę, (2) z Persefoną spłodził Minotaura, pojmany żywcem przez Heraklesa (siódma praca), zabity pod Maratonem przez Tezeusza
Maciora Kromjońska – ogromna świnia hodowana przez Feę, zabita przez Tezeusza
Piekielne psy
Cerber – trójgłowy pies strzegący bram piekła, uniemożliwiający zmarłym ucieczkę zza Styksu; syn Tyfona i Echidny, brat Ortrosa
Ortros – dwugłowy pies, brak Cerbera, zgwałcił Echidnę płodząc Sfinksa i Lwa nemejskiego, strzegł trzody Geryona, zabity przez Heraklesa
Dragon – (1) ogromny wąż, dziecki Tyfona i Echidny, (2) Lerneńska Hydra była wężem morskim, (3) Ladon, wąż strzegący złotych jabłek w ogrodzie Hesperyd (4) Kolchodzki dragon – strzegący Złote Runo (4) Pyton, wąż wyroczni delfickiej
Dzik erymantejski – dzik goniący ludzi na śmierć na stokach góry Erymantos. Zabity przez Heraklesa w czwartej jego pracy
Gryfon – potwór z ciałem lwa, głową i skrzydłami orła, strażnik skarbu Apollina w kraju Hiperborejczyków, pucharu Dionizosa i koła losu Nemezis, częsty motyw sztuki scytyjskiej
Hippokampy – pół-konie, pół-ryby, z ichtiocentaurami, Trytonem i Nereidami tworzyły orszak Posejdona i Amfitryty, ciągnęły rydwan Posejdona
Hippalectryon – mityczna hybryda, pół-koń, pół-kurczak z żółtymi piórami,
Ichtiocentaury – pół-ludzie, pół-ryby z końskimi kopytami, stworzy z orszaku Posejdona
Karkinos – gigantyczny krab, wspomagał Hydrę w walce z Heraklesem
Kalkotaury – dwa wielkie byki o brązowych racicach; Jazon miał zdobyć złote runo w nagrodę za okiełznanie byków i użycie do orki.
Laelaps – pies, który nigdy nie chybiał zdobyczy
Klacze Diomedesa – karmione ludzkim mięsem klacze trackiego króla Diomedesa, ich schwytanie było ósmą pracą Herkulesa, Pożarły Diomedesa rzuconego im przez Heraklesa
Lew nemejski (kleonajski) – lew mający skórę odporną na przebicie – jego zabicie (uduszenie) i oprawienie było jedną z prac Herkulesa
Onocentaury – pół-ludzie, pół-osły,
Ophiotaurus – skrzyżowanie byka i węża, wyszły z Chaosu z Gają i Uranosem, zabite przez Tytanów w trakcie tytanomachii
Pegaz – Skrzydlaty koń zrodzony z krwi tryskającej z głowy Meduzy odciętej przez Perseusza. Okiełznał go Bellerofont i zwyciężył na nim Chimerę. W drodze na Olimp Pegaz zrzucił Bellerofonta i sam wspiął się na świętą górę.
Feniks – mityczny ptak, symbol słońca i odradzania się; co 500 lar spalał się na ołtarzu w Heliopolis (Egipt), potem odradzał się i odlatywał, by powrócić po 5 wiekach
Ptaki stymfalijskie – poświęcone Aresowi, zabijające ludzi ptaki o żelaznych dziobach i skrzydłach; ich wytrzebienie było szóstą pracą Heraklesa
Lis teumezyjski – ogromny lis, nieuchwytny potomek Echidny, którego miał upolować Lealaps. Zeus zamienił obydwa zwierzęta w głazy.
POTWORY I MONSTRA
Argus Panoptes (Argos) 0- strażnik jałówki-nimfy Io, nazywany wszystkowidzącym z powodu swoich stu oczu; zabił Echidnę
Ketos – potomek Forkosa i Keto, potwór morski zabity przez Perseusza
Charybda – obok Scylli, potwór czyhający na podróżnych w Cieśninie Messyńskiej; za chciwość i żarłoczność ukarana przez Zeusa wiecznym pochłanianiem i wypluwaniem wody morskiej
Chrysaor – syn Meduzy i Posejdona, brat Pegaza, skrzydlaty dzik
Delphyne – żeński dragon strzegący wyroczni delfickiej z polecenia Gai
Echidna – żywiący się ludzkim mięsem potwór o ciele pół-kobiety, pół-węża, córka Tartaru i Gai (Chrysaora i Kallirhoe)
Empusa – widmo o jednej oślej nodze, zabijające ludzi i wypijające ich krew, służka Hekate
Eurynomos – stwór świata podziemnego, sługa Hekate
Erynie (Eumenidy) – boginie zemsty, kary i wyrzutów sumienia, zmusiły Orestesa do poddania się sądowi Ateny po zabójstwie matki, a po jego uniewinnieniu stały suię duchami opiekuńczymi Aten
Gello – demon nieurodzaju, aborcji, śmiertelności dzieci
Gorgony – straszne, skrzydlate siostry o wężowych włosach, zamieniające spojrzeniem w kamień, córki Forkosa i Keto; Meduza – jedyna śmiertelna, została zabita przez Perseusza, a jej głowę Atena umieściła na egidzie. Z jej krwi zrodzili się Pegaz i Chrysaor.
Euryale – jedna z nieśmiertelnych Gorgon
Meduza – jedyna śmiertelna Gorgona
Steno – Gorgona o mosiężnych rękach i kłach i wężowych włosach
Graje – Deino, Enyo, Pemphredo, okropne staruchy o jednym oku i jednym zębie, strażniczki Gorgon
Harpie – Aello, Nicothoe, Ocypete, Podarge; skrzydlate bóstwa wiatrów, siostry Iris; uprowadzały ludzi i torturowały w drodze do Tartaru; jedna z harpii – Podarge - była matką koni Achillesa
Kampe – chtoniczny potwór strzegący w Tartarze Hekatonchejrów i Cyklopów
Lamia – piękny demon pożerający dzieci i mężczyzn zwabionych jej urodą; jedna z Bachantek - Menad
Minotaur – pół-człowiek, pół byk zrodzony ze związku byka zesłanego przez Posejdona i żony Minosa Pazyfae. Dedal zbudował krowę, w której ukryta Pazyfae została zapłodniona przez byka.
Mormo – demon bijący niegrzeczne dzieci; służka Hekate
Mormolyke – demon wabiący urodą młodych mężczyzn i wysysający z nich krew
Scylla – potwór czuhający z Charybdą na żeglarzy w Cieśnienie Mesyńskiej; czarodziejka Kikre zazdrosna o zakochanego w Scylli rybaka Glaukosa, zamieniła nimfę z potwora z tułowiem zbudowanym z sześciu psów (które pożarły sześciu towarzyszy Odyseusza)
Syreny – pół-kobiety, pół-ryby; nimfy morskie wabiące śpiewem i uśmiercające żeglarzy
Sfinks – żeński demon o głowie i piersiach kobiety, ciele lwa, orlich skrzydłach i wężowym ogonie, córka Echidny i Ortrosa. Edyp rozwiązał zagadkę Sfinksa, który pożarł sam siebie.
Sybaris – żeński dragon pożerający ludzi; Aksios zajął miejsce poświęconego w ofierze Alkyobeusa, rzucił demona o skałę, z której wytrysnęło źródło.
Talos – olbrzym podarowany Minosowi przez Hefajstosa; zginął uśpiony czarami Medei i wykrwawiony.
Tyfon – najstraszniejsze monstrum greckiej mitologii; syn Gai i Tartrosa, poczęty po przegranej Gigantów w walce z olimpijczykami. Przygnieciony przez Zeusa Etną.
HEROSI, ŚMIERTELNICY
Achilles – największy grecki bohater spod Troi, syn Peleusa i Tetydy, ukryty przez matkę wśród córek Lykomedesa, odkryty przez Odyseusza i sprowadzony do Troi. Gniew Achillesa i jego konflikt z Agamemnonem jest głównym wątkiem Iliady
Agamemnon – dowódca Greków pod Troją, zabity przez żonę Klitajmestrę i jej kochanka Aigistosa, pomszczony przez syna Orestesa
Agenor – król Fenicjan, ojciec uprowadzonej przez Zeusa pod postacią byka Europy, która urodziła z nim trzech mitycznych królów Minosa, Radamantisa i Sarpedosa, późniejszego założyciela Teb Kadmosa i prześladowanego przez Harpie i uwolnionego przez Argonautów Pineusa
Aigistos – kuzyn Agamemnona, zastępującego go w rządzeniu Mykenami; kochanek Klitajmestry i zabójca Agamemnona, zabity przez Orestesa
Ajaks Wielki – wojownik grecki spod Troi, uległ tylko Achillesowi, pomagał przy pochówku Achillesa. Gdy zbroję Achillesa otrzymał Odyseusz, Ajax z wściekłości zabił się
Ajaks Mały – najszybszy biegacz po Achillesie, zhańbił Kasandrę w świątyni Ateny, za co został utopiony przez bogów w czasie powrotu do domu
Alkmene – matka Heraklesa, którego spłodziła z Zeusem pod postacią jej męża Amfitriona
Amfitrion – mąż Alkmene, pod którego podszył się Zeus płodząc Heraklesa
Andromeda – etiopska księżniczka poświęcona w ofierze Ketosowi, uwolniona przez Perseusza, matka jego wielu dzieci (w tym przodków Heraklesa i królów perskich), po śmierci uwieczniona w gwiazdozbiorze z Perseuszem
Arachne – znakomita tkaczka, zamieniona przez Atenę w czółenko (?)
Argos – założyciel miasta Argos
Ariadne – córka Minosa, podarowała Tezeuszowi miecz i kłębek wełny, aby mógł wydostać się z labiryntu po zabiciu Minotaura
Atalanta – anazonkowata, niezamężna, szybka łowczyni, brała udział w polowaniu na dzika kaledońskiego (?)
Bellerofont – okłamany przez wzgardzoną żonę Proitosa, króla Tirynsu, wysłany do Likii, gdzie miał być zamordowany, uszedł przeznaczeniu, zwyciężył chimerę, próbował osiągnąć szczyt Olimpu na grzbiecie Pegaza
Dedal – kreteński wynalazca i budowniczy, twórca brązowej krowy Pasiphae i labiryntu, uciekł przez Minosem z Krety na Sycylię na zbudowanej przez siebie lotni (skrzydłach). Ojciec Ikara
Danaidy – 50 córek protoplasty Greków Danaosa, miały poślubić 50 synów Egiptosa i zabić ich w czasie noc poślubnej. Tylko jedna ochroniła męża, za co zesłana została do Tartaru, gdzie za karę napełnia beczkę wodą za pomocą sita.
Deukalion – syn Prometeusza, uszedł sprowadzonemu przez Zeusa potopowi
Elektra – córka Agamemnona i Klitajmestry, pomogła Orestesowi pomścić śmierć ojca
Europa – uprowadzona przez Zeusa pod postacią byka na Kretę. Matka (z Zeusem) Minosa
Eurysteusz – król Myken, słynne z dwunastu prac zadanych Heraklesowi
Hekabe – żona Priama, matka Hektora, Parysa i innych trojańskich bohaterów
Hektor – najważniejszy bohater i wódz Trojan, syn Priama
Helena – księżniczka, królowa Sparty, córka Zeusa i Ledy. Jako najpiękniejsza kobieta świata stała się przyczyną wojny trojańskiej po jej uprowadzeniu przez Parysa do Troi
Herakles – największy z herosów, bóg zdrowia i wyroczni, opiekun stadionów i pałaców
Hero – kapłanka Afrodyty w Helesponcie, który co noc przepływał jej kochanek Leander
Jazon – przywódca wyprawy Argonautów po złote runo, które zdobywa z pomocą Medei
Ikar – syn Dedala, zabił się spadając na ziemię, gdy słońce roztopiło wosk sklejający jego skrzydła
Iksion – pierwszy morderca krewniaka, za co został zesłany do Tartaru
Kassandra – córka Priama, wróżka, której nikt nie wierzył
Laokoon – kapłan Apolla, ostrzegał Trojan przed przyjęciem konia trojańskiego, uduszony wraz z synami przez dwa węże zesłane przez sprzyjającą Grekom Atenę
Leander – kochanek Hero, utonął podczas przeprawy przez Hellespont
Medea – czarodziejka, córka kolchidzkiego króla, z miłości pomogła Jazonowi zdobyć złote runo, uciekła z nim do Grecji, zamordowała z zazdrości własne dzieci, gdy Jazon wybrał córkę Kreona Glauke
Melampos – uzdrowiciel i jasnowidz, rozumiejący mowę zwierząt
Menelaos – król Sparty, brak Agamemnona, mąż Heleny uprowadzonej przez Parysa
Minos – król Krety, wybudował labirynt dla ukrycia Minotaura, potwora zrodzonego przez jego żonę Pasifae z Posejdonem pod postacią byka, prowadził wojnę z Atenami, aby wyżywić Minotaura (?)
Nestor – król Pylos, Argonauta, próbował załagodzić konflikt między Agamemnonem i Achillesem
Edyp – syn króla Teb, którego bezwiednie zabija i którego żonę a swoją matkę poślubia
Odyseusz – król Itaki, najsłynniejszy z greckich bohaterów spod Troi
Oknos – skazany na wyplatanie sznura z Binsen, którego koniec zjada osioł (?)
Orestes – syn Agamemnona i Klitajmestry, brat Ifigenii
Orfeusz – śpiewak, wynalazca muzyki i tańca, Argonauta
Parys – syn Priama z Troi, porwał Helenę
Pazyfae – żona Minosa, urodziła z Posejdonem Minotaura (?) krowa Dedala
Penelopa – żona Odyseusza, odrzucająca wielu zalotnik ów podczas jego nieobecności
Perseusz – syn króla z Argos, pokonał Meduzę, pokazując jej głowę zmienił Atlasa w kamień
Priam – król Troi, mąż Hekabe, ojciec Hektora, Parysa i innych bohaterów trojańskich
Pyrra – jedyna kobieta, która przeżyła potop deukalijski
Syzyf – zdradził plany bogów i za karę w Tartarze dźwiga na szczyt wzniesienia głaz, który ciągłe spada
Tantal – przodek Tantalidów, król Lidii, praprzodek Agamemnona, zaprzyjaźniony początkowo z bogami (mógł z nim nawet biesiadować), potem skłócony, ponieważ ugotował swojego syna i dał bogom do zjedzenia. Za karę musiał cierpieć głód, pragnienie, chociaż stał w morzu i nad nim rosły jabłonie. Nad nim wisiał ogromny głaz. Potomkowie: Pelops i Niobe
Ksantos – grecki wojownik podczas wojny trojańskiej
Telemach – syn Odyseusza i Penelopy, pomaga powracającemu ojcu zabić zalotników Penelopy
Tezeusz – jeden z najsłynniejszych bohaterów greckiej mitologii, król Aten, Argonauta, myśliwy kaledoński, zwycięzca Minotaura i byka maratońskiego, założyciel igrzysk panatenajskich i istmijskich, uwolniony z Podziemi przez Heraklesa po nieudanej próbie uprowadzenia Persefony.