Dzik erymantejski – dzik goniący ludzi na śmierć na stokach góry Erymantos. Zabity przez Heraklesa w czwartej jego pracy

Gryfon – potwór z ciałem lwa, głową i skrzydłami orła, strażnik skarbu Apollina w kraju Hiperborejczyków, pucharu Dionizosa i koła losu Nemezis, częsty motyw sztuki scytyjskiej

Hippokampy – pół-konie, pół-ryby, z ichtiocentaurami, Trytonem i Nereidami tworzyły orszak Posejdona i Amfitryty, ciągnęły rydwan Posejdona

Hippalectryon – mityczna hybryda, pół-koń, pół-kurczak z żółtymi piórami,

Ichtiocentaury – pół-ludzie, pół-ryby z końskimi kopytami, stworzy z orszaku Posejdona

Karkinos – gigantyczny krab, wspomagał Hydrę w walce z Heraklesem

Kalkotaury – dwa wielkie byki o brązowych racicach; Jazon miał zdobyć złote runo w nagrodę za okiełznanie byków i użycie do orki.

Laelaps – pies, który nigdy nie chybiał zdobyczy

Klacze Diomedesa – karmione ludzkim mięsem klacze trackiego króla Diomedesa, ich schwytanie było ósmą pracą Herkulesa, Pożarły Diomedesa rzuconego im przez Heraklesa

Lew nemejski (kleonajski) – lew mający skórę odporną na przebicie – jego zabicie (uduszenie) i oprawienie było jedną z prac Herkulesa

Onocentaury – pół-ludzie, pół-osły,

Ophiotaurus – skrzyżowanie byka i węża, wyszły z Chaosu z Gają i Uranosem, zabite przez Tytanów w trakcie tytanomachii

Pegaz – Skrzydlaty koń zrodzony z krwi tryskającej z głowy Meduzy odciętej przez Perseusza. Okiełznał go Bellerofont i zwyciężył na nim Chimerę. W drodze na Olimp Pegaz zrzucił Bellerofonta i sam wspiął się na świętą górę.

Feniks – mityczny ptak, symbol słońca i odradzania się; co 500 lar spalał się na ołtarzu w Heliopolis (Egipt), potem odradzał się i odlatywał, by powrócić po 5 wiekach

Ptaki stymfalijskie – poświęcone Aresowi, zabijające ludzi ptaki o żelaznych dziobach i skrzydłach; ich wytrzebienie było szóstą pracą Heraklesa

Lis teumezyjski – ogromny lis, nieuchwytny potomek Echidny, którego miał upolować Lealaps. Zeus zamienił obydwa zwierzęta w głazy.

POTWORY I MONSTRA

Argus Panoptes (Argos) 0- strażnik jałówki-nimfy Io, nazywany wszystkowidzącym z powodu swoich stu oczu; zabił Echidnę

Ketos – potomek Forkosa i Keto, potwór morski zabity przez Perseusza

Charybda – obok Scylli, potwór czyhający na podróżnych w Cieśninie Messyńskiej; za chciwość i żarłoczność ukarana przez Zeusa wiecznym pochłanianiem i wypluwaniem wody morskiej

Chrysaor – syn Meduzy i Posejdona, brat Pegaza, skrzydlaty dzik

Delphyne – żeński dragon strzegący wyroczni delfickiej z polecenia Gai

Echidna – żywiący się ludzkim mięsem potwór o ciele pół-kobiety, pół-węża, córka Tartaru i Gai (Chrysaora i Kallirhoe)

Empusa – widmo o jednej oślej nodze, zabijające ludzi i wypijające ich krew, służka Hekate

Eurynomos – stwór świata podziemnego, sługa Hekate

Erynie (Eumenidy) – boginie zemsty, kary i wyrzutów sumienia, zmusiły Orestesa do poddania się sądowi Ateny po zabójstwie matki, a po jego uniewinnieniu stały suię duchami opiekuńczymi Aten

Gello – demon nieurodzaju, aborcji, śmiertelności dzieci

Gorgony – straszne, skrzydlate siostry o wężowych włosach, zamieniające spojrzeniem w kamień, córki Forkosa i Keto; Meduza – jedyna śmiertelna, została zabita przez Perseusza, a jej głowę Atena umieściła na egidzie. Z jej krwi zrodzili się Pegaz i Chrysaor.

Euryale – jedna z nieśmiertelnych Gorgon

Meduza – jedyna śmiertelna Gorgona

Steno – Gorgona o mosiężnych rękach i kłach i wężowych włosach

Graje – Deino, Enyo, Pemphredo, okropne staruchy o jednym oku i jednym zębie, strażniczki Gorgon

Harpie – Aello, Nicothoe, Ocypete, Podarge; skrzydlate bóstwa wiatrów, siostry Iris; uprowadzały ludzi i torturowały w drodze do Tartaru; jedna z harpii – Podarge - była matką koni Achillesa

Kampe – chtoniczny potwór strzegący w Tartarze Hekatonchejrów i Cyklopów

Lamia – piękny demon pożerający dzieci i mężczyzn zwabionych jej urodą; jedna z Bachantek - Menad

Minotaur – pół-człowiek, pół byk zrodzony ze związku byka zesłanego przez Posejdona i żony Minosa Pazyfae. Dedal zbudował krowę, w której ukryta Pazyfae została zapłodniona przez byka.

Mormo – demon bijący niegrzeczne dzieci; służka Hekate

Mormolyke – demon wabiący urodą młodych mężczyzn i wysysający z nich krew

Scylla – potwór czuhający z Charybdą na żeglarzy w Cieśnienie Mesyńskiej; czarodziejka Kikre zazdrosna o zakochanego w Scylli rybaka Glaukosa, zamieniła nimfę z potwora z tułowiem zbudowanym z sześciu psów (które pożarły sześciu towarzyszy Odyseusza)

Syreny – pół-kobiety, pół-ryby; nimfy morskie wabiące śpiewem i uśmiercające żeglarzy

Sfinks – żeński demon o głowie i piersiach kobiety, ciele lwa, orlich skrzydłach i wężowym ogonie, córka Echidny i Ortrosa. Edyp rozwiązał zagadkę Sfinksa, który pożarł sam siebie.

Sybaris – żeński dragon pożerający ludzi; Aksios zajął miejsce poświęconego w ofierze Alkyobeusa, rzucił demona o skałę, z której wytrysnęło źródło.

Talos – olbrzym podarowany Minosowi przez Hefajstosa; zginął uśpiony czarami Medei i wykrwawiony.

Tyfon – najstraszniejsze monstrum greckiej mitologii; syn Gai i Tartrosa, poczęty po przegranej Gigantów w walce z olimpijczykami. Przygnieciony przez Zeusa Etną.

HEROSI, ŚMIERTELNICY

Achilles – największy grecki bohater spod Troi, syn Peleusa i Tetydy, ukryty przez matkę wśród córek Lykomedesa, odkryty przez Odyseusza i sprowadzony do Troi. Gniew Achillesa i jego konflikt z Agamemnonem jest głównym wątkiem Iliady

Agamemnon – dowódca Greków pod Troją, zabity przez żonę Klitajmestrę i jej kochanka Aigistosa, pomszczony przez syna Orestesa

Agenor – król Fenicjan, ojciec uprowadzonej przez Zeusa pod postacią byka Europy, która urodziła z nim trzech mitycznych królów Minosa, Radamantisa i Sarpedosa, późniejszego założyciela Teb Kadmosa i prześladowanego przez Harpie i uwolnionego przez Argonautów Pineusa

Aigistos – kuzyn Agamemnona, zastępującego go w rządzeniu Mykenami; kochanek Klitajmestry i zabójca Agamemnona, zabity przez Orestesa

Ajaks Wielki – wojownik grecki spod Troi, uległ tylko Achillesowi, pomagał przy pochówku Achillesa. Gdy zbroję Achillesa otrzymał Odyseusz, Ajax z wściekłości zabił się

Ajaks Mały – najszybszy biegacz po Achillesie, zhańbił Kasandrę w świątyni Ateny, za co został utopiony przez bogów w czasie powrotu do domu

Alkmene – matka Heraklesa, którego spłodziła z Zeusem pod postacią jej męża Amfitriona

Amfitrion – mąż Alkmene, pod którego podszył się Zeus płodząc Heraklesa

Andromeda – etiopska księżniczka poświęcona w ofierze Ketosowi, uwolniona przez Perseusza, matka jego wielu dzieci (w tym przodków Heraklesa i królów perskich), po śmierci uwieczniona w gwiazdozbiorze z Perseuszem

Arachne – znakomita tkaczka, zamieniona przez Atenę w czółenko (?)

Argos – założyciel miasta Argos

Ariadne – córka Minosa, podarowała Tezeuszowi miecz i kłębek wełny, aby mógł wydostać się z labiryntu po zabiciu Minotaura

Atalanta – anazonkowata, niezamężna, szybka łowczyni, brała udział w polowaniu na dzika kaledońskiego (?)

Bellerofont – okłamany przez wzgardzoną żonę Proitosa, króla Tirynsu, wysłany do Likii, gdzie miał być zamordowany, uszedł przeznaczeniu, zwyciężył chimerę, próbował osiągnąć szczyt Olimpu na grzbiecie Pegaza

Dedal – kreteński wynalazca i budowniczy, twórca brązowej krowy Pasiphae i labiryntu, uciekł przez Minosem z Krety na Sycylię na zbudowanej przez siebie lotni (skrzydłach). Ojciec Ikara

Danaidy – 50 córek protoplasty Greków Danaosa, miały poślubić 50 synów Egiptosa i zabić ich w czasie noc poślubnej. Tylko jedna ochroniła męża, za co zesłana została do Tartaru, gdzie za karę napełnia beczkę wodą za pomocą sita.

Deukalion – syn Prometeusza, uszedł sprowadzonemu przez Zeusa potopowi

Elektra – córka Agamemnona i Klitajmestry, pomogła Orestesowi pomścić śmierć ojca

Europa – uprowadzona przez Zeusa pod postacią byka na Kretę. Matka (z Zeusem) Minosa

Eurysteusz – król Myken, słynne z dwunastu prac zadanych Heraklesowi

Hekabe – żona Priama, matka Hektora, Parysa i innych trojańskich bohaterów

Hektor – najważniejszy bohater i wódz Trojan, syn Priama

Helena – księżniczka, królowa Sparty, córka Zeusa i Ledy. Jako najpiękniejsza kobieta świata stała się przyczyną wojny trojańskiej po jej uprowadzeniu przez Parysa do Troi

Herakles – największy z herosów, bóg zdrowia i wyroczni, opiekun stadionów i pałaców

Hero – kapłanka Afrodyty w Helesponcie, który co noc przepływał jej kochanek Leander

Jazon – przywódca wyprawy Argonautów po złote runo, które zdobywa z pomocą Medei

Ikar – syn Dedala, zabił się spadając na ziemię, gdy słońce roztopiło wosk sklejający jego skrzydła

Iksion – pierwszy morderca krewniaka, za co został zesłany do Tartaru

Kassandra – córka Priama, wróżka, której nikt nie wierzył

Laokoon – kapłan Apolla, ostrzegał Trojan przed przyjęciem konia trojańskiego, uduszony wraz z synami przez dwa węże zesłane przez sprzyjającą Grekom Atenę

Leander – kochanek Hero, utonął podczas przeprawy przez Hellespont

Medea – czarodziejka, córka kolchidzkiego króla, z miłości pomogła Jazonowi zdobyć złote runo, uciekła z nim do Grecji, zamordowała z zazdrości własne dzieci, gdy Jazon wybrał córkę Kreona Glauke

Melampos – uzdrowiciel i jasnowidz, rozumiejący mowę zwierząt

Menelaos – król Sparty, brak Agamemnona, mąż Heleny uprowadzonej przez Parysa

Minos – król Krety, wybudował labirynt dla ukrycia Minotaura, potwora zrodzonego przez jego żonę Pasifae z Posejdonem pod postacią byka, prowadził wojnę z Atenami, aby wyżywić Minotaura (?)

Nestor – król Pylos, Argonauta, próbował załagodzić konflikt między Agamemnonem i Achillesem

Edyp – syn króla Teb, którego bezwiednie zabija i którego żonę a swoją matkę poślubia

Odyseusz – król Itaki, najsłynniejszy z greckich bohaterów spod Troi

Oknos – skazany na wyplatanie sznura z Binsen, którego koniec zjada osioł (?)

Orestes – syn Agamemnona i Klitajmestry, brat Ifigenii

Orfeusz – śpiewak, wynalazca muzyki i tańca, Argonauta

Parys – syn Priama z Troi, porwał Helenę

Pazyfae – żona Minosa, urodziła z Posejdonem Minotaura (?) krowa Dedala

Penelopa – żona Odyseusza, odrzucająca wielu zalotnik ów podczas jego nieobecności

Perseusz – syn króla z Argos, pokonał Meduzę, pokazując jej głowę zmienił Atlasa w kamień

Priam – król Troi, mąż Hekabe, ojciec Hektora, Parysa i innych bohaterów trojańskich

Pyrra – jedyna kobieta, która przeżyła potop deukalijski

Syzyf – zdradził plany bogów i za karę w Tartarze dźwiga na szczyt wzniesienia głaz, który ciągłe spada

Tantal – przodek Tantalidów, król Lidii, praprzodek Agamemnona, zaprzyjaźniony początkowo z bogami (mógł z nim nawet biesiadować), potem skłócony, ponieważ ugotował swojego syna i dał bogom do zjedzenia. Za karę musiał cierpieć głód, pragnienie, chociaż stał w morzu i nad nim rosły jabłonie. Nad nim wisiał ogromny głaz. Potomkowie: Pelops i Niobe

Ksantos – grecki wojownik podczas wojny trojańskiej

Telemach – syn Odyseusza i Penelopy, pomaga powracającemu ojcu zabić zalotników Penelopy

Tezeusz – jeden z najsłynniejszych bohaterów greckiej mitologii, król Aten, Argonauta, myśliwy kaledoński, zwycięzca Minotaura i byka maratońskiego, założyciel igrzysk panatenajskich i istmijskich, uwolniony z Podziemi przez Heraklesa po nieudanej próbie uprowadzenia Persefony.