By Adm on 18/06/2014 in Historia, Judaizm i islam, Lechia, My Lechici

STANISŁAW TWORKOWSKI

POLSKA BEZ ŻYDÓW

Nakładem Stronnictwa Narodowego powiatu Warszawskiego

WARSZAWA 193 9.

Złożono w linotypowni Z. Źółtowskiego Druk. H. Hyndle i M. Styss, Warstawa, Zielna 41

Autor niniejszej książki podał to przystępnej formie garść informacji i uwag w sprawie żydowskiej, o roli Żydów w Polsce i ich rozkładowym wpływie na społeczeństwa

chrześcijańskie.

Niechaj ta książka idzie w świat i służy każdemu, kto nad zagadnieniem żydowskim dotąd się nie zastanawiał i niech dopomaga najszerszym warstwom polskiego społeczeństwa do uświadomienia, jak groźnym dla naszego narodowego życia jest niebezpieczeństwo żydowskie.

JĘDRZEJ GIERTYCH.

polska bez zydow

I Żydzi groźnym wrogiem Polski.

W listopadzie 1938 r. obchodziliśmy dwudziestolecie niepodległości naszej Ojczyzny. Było święto. Powiewały chorągwie narodowe. Odbyły się nabożeństwa, defilady, przedstawienia.

Tak wyglądała uroczystość niepodległości na zewnątrz, ale wewnątrz swej duszy narodowej, Polacy dobrze wiedzą, iż niepodległość nasza jest niezupełną.

Wprawdzie wyzwoliła się Polska z niewoli trzech okrutnych ciemięzców, którzy zatruwali nam duszę, deptali naszą ziemię i męczyli naród polski, ale pozostał najgroźniejszy, czwarty wróg, który się wżarł do duszy narodu polskiego, depcze naszą ziemię i zjada nasz chleb doczesny.

Tym czwartym groźnym wrogiem Polski są Żydzi.

+++

Na wybrzeżu afrykańskim istniało w starożytności miasto Kartagina, które doszedłszy przy pomocy handlu i przekupstwa do niezmiernych bogactw i potęgi, poczęło zagrażać niepodległości Rzymu.

Wpływ na rządy państwa miał podówczas mąż surowych obyczajów, wielki nauczyciel i reformator swego narodu – Katon. Oceniał on należycie niebezpieczeństwo grożące Rzymowi

W gorących i wspaniałych przemówieniach do ludu i senatu, lekceważącego handlujących „geszefciarzy”, nawoływał do nieubłaganej walki z Kartaginą.

Każde przemówienie Katona rozpoczynało i kończyło się słowami:

Carthago delenda est – Kartagina musi być zniszczona.

Katon osiągnął cel swoich wysiłków. Naród się ocknął w ostatniej chwili i po strasznych wojnach, kosztem niesłychanych strat, zniszczył Kartaginę i ocalił swoją Ojczyznę.

+ + +

Pośród tych, którzy walczyli o Polskę Niepodległą i Wielką, na wzór Polski Chrobrego, stanął wolą Opatrzności naznaczony na duchowe przewodnictwo Narodu, wielki wskrzesiciel niepodległości naszej, Roman Dmowski

Potęgą swej woli i geniuszem rozumu przyczynił się do wyzwolenia Polski z jarzma trzech zaborców i wskazał narodowi czwartego, może najgorszego wroga, którym jest Żydostwo.

Roman Dmowski walczył z tym najeźdźcą całe życie i ludziom, wiernym Jego idei Wielkiej Polski, skupionym w Obozie Narodowym i całemu wreszcie narodowi polskiemu, walkę z żydostwem przekazał, jako największy narodowy i państwowy obowiązek, bez spełnienia którego nie będzie nigdy Polski prawdziwie wielkiej, prawdziwie zjednoczonej,narodowej,wiernej Chrystusowi Panu i Jego świętej Ewangelii.

Aby Polska była według testamentu Chrobrego – Polską Jagiełłów, Batorych i Dmowskich, Polską „przed­murzem chrześcijaństwa”, Polską o którą prosimy Królową naszą i Matkę, Panienkę Jasnogórską:

… polską godziwą,Polską sprawiedliwą, Ojczyzną dla ubogich,

Polską dla Polaków,Polską Katolickiego nabożeństwa, Polską dla ludzi wolnych, sytych, czystego sumienia, uczciwości i miłosierdzia – Wielką Polską”… +)

to Naród Polski musi usunąć z pośród siebie Żydów.

Usunąć z naszej Ziemi i jej granic.

Usunąć z naszej gospodarki narodowej, handlu przemysłu, rzemiosła.

Usunąć z naszego ducha, z naszych szkół nauki, z książki, z pism, filmu, teatru, muzyki.

„Judea delenda est” – Żydzi muszą opuścić Polskę!

Z „Modlitwy o Wielką Polskę”.

II Żydzi przed przyjściem Zbawiciela.

Aby się wyzwolić z pod jarzma czwartego najeźdźcy trzeba dobrze poznać Żydów i ich historię.

Żydów powołał Pan Bóg na wiele wieków przed Chrystusem Panem, i uczynił „narodem wybranym”. Wy­branie polegało na tym, iż Żydzi mieli być na ziemi tym jedynym narodem, który miał przechowywać wiarę w prawdziwego Boga, i przygotować ludzkość na przyjś­cie Zbawiciela.

„Wybranemu narodowi” posyłał Pan Bóg świętych mężów, proroków, królów i kapłanów, którzy otrzymywa­ne od Boga prawdy zapisywali w świętych Księgach Sta-Tego Testamentu.

Naród żydowski w planach Bożych miał być, jakgdy-by szlachetną szkółką ludzką wśród dzikości pogaństwa; miał być urodzajną glebą, z której wyrośnie Mesjasz, aMesjaszem tym, czyli oczekiwanym przez grzeszną ludzkość Bogiem – Człowiekiem, był Jezus Chrystus.

Żydzi jednak już w tych prastarych czasach, otrzymu­jąc na każdym kroku od Boga rozmaite dobrodziejstwa, lekceważyli prawa Boskie, a w momencie, kiedy im Bóg

dyktował przez Mojżesza na górze SynajDziesięcioro Bożego Przykazania, bezwstydnie i bluźnierczo ulepili u «stóp góry, złotego cielca i poczęli naokoło niego tańczyć, czcząc złoto, jako swego boga i cel ostateczny.

Karał ich Bóg surowo za to sprzeniewierzenie i za ich. nikczemny charakter. Oddawał w niewolę, burzył im. świątynie.

Chwilowo, pod wpływem kary Bożej Żydzi się nawra­cali, ale poprawa była nieszczera; niebawem znów powra­cali do swoich występków.

„Odrzucę was…

I dam was na urąganie wiekuiste i na sromotę wiecz­ną, która nigdy nie będzie zapomniana”. (Jeremiasz-23, 30)

Taką straszliwą karą napiętnował Bóg sprzeniewier-czego Izraela.

Wszelako Bóg wypełnił to co zapowiedział przez Pro­roków. W noc Bożego Narodzenia, przyszedł na ziemię-Mesjasz, Zbawiciel ludzkości.

W stajni Betleemskiej narodziło się z Matki – Dziewicy DziecięBoże,Pan nasz i Bóg, Jezus Chrystus.

III Jezus Chrystus a Żydzi.

Jezus Chrystus przyszedł na ziemię aby odkupić ludz­kość z jej upadku, zwanego grzechem pierworodnym.

Buntowi, pysze człowieka – Adama, przeciwstawił się przez uległość woli Bożej i pokorę, Człowiek – Je­zus, ale ten Człowiek był zarazem Bogiem, który zadosucz-uczynil majestatowi Ojca za winy całej ludzkości, poczy­nając od pierwszych naszych rodziców, aż do ostatniego człowieka, który będzie żył na ziemskim globie.

Chrystus Pan nas odkupił, i przez swój Boski przy­kład i najświętszą naukę, stał się wzorem i dro­gowskazem ludzkości… Światłem, które jaśnieje pośród ciemności życia, i życiem, które nawet śmierć nie potrafi unicestwić.

W Nim jest jedyna nadzieja człowieka, jedyne wyz­wolenie z naszego zła i niemocy. Jego nauka to najdosko­nalsze prawo, które, gdyby ludzie chcieli wprowadzić w swoje doczesne sprawy, usunęłoby bezpowrotnie nie­dolę ucisk i krzywdę, i dałoby człowiekowi pokój i szczęś­cie.

Jak zachowywali się Żydzi wzglę­demChrystusaPanaiJegonauki?

Od chwili wystąpienia Jezusowego, obserwowali Go z zaciekawieniem i niepokojem.

Tak, to był oczekiwany Mesjasz.

Na Nim spełniły się proroctwa. Nauka i cuda, towa­rzyszące Mistrzowi z Nazareth, również potwierdzały Boskie posłannictwo Jezusa. Żydzi jednak nie takiego oczekiwali Mesjasza.

Wbrew woli Bożej, wbrew Pismu świętemu, Mojże­szowi i prorokom, marzyli oni o Mesjaszu, który im da potęgę doczesną, potęgę złotego cielca.

Jezus gardził złotem. Urodzony w stajence, ubogi tak,-

„iż lisy mają jamy, a ptaki niebieskie gniazda, a Syn człowieczy niema gdzieby

głowę skłonił”. (Ewang. Św. Mateusza 8, 20)

głosił Ewangelię ubóstwa, miłości i pokory, a szukanie Królestwa niebieskiego postawił jako główny cel ludzkie­go życia we wszystkich jego przejawach i formach, w ro­dzinie i społeczeństwie, w ustroju narodowym i państwo­wym, w polityce, rządach i gospodarce…

Żydzi zawiedli się na Chrystusie Panu. Zawód ten rychło zamienił się w straszliwą, szatańską nienawiść.

Powstał przeciwko Jezusowi spisek, na czele którego stanęła ówczesna Najwyższa Rada Żydowska Sanhedryn – ten pierwszy zarodek lóż masońskich – która rozpoczęła nieubłaganą walkę z Bogiem – Człowiekiem, walkę, trwającą aż do dnia dzisiejszego.

Zbawiciel, którego Boskie Serce pełne było współczu­cia i wyrozumiałości dla nędzy ludzkiej, zarówno ducho­wej jak i materialnej, który przebaczył żałującej za swe winy grzesznicy i pokutującemu łotrowi na krzyżu, nie mógł znaleźć w swym sercu przebaczenia dla tych „wę­żów”, rodzaju jaszczurczego”, „obłudników pełnych nie­prawości i łupiestwa”. (Ewang. św. Mateusza 23.)

Oznajmił ludzkości, iż Żydzi utracili na wieki swe posłannictwo a ich przywódcom, faryzeuszom oświadczył:

„Wyście z ojca diabła i pożądliwości ojca waszego czynić chcecie”. (Ewang. św. Jana 8, 44),

i rzucił im przerażające, ośmiokrotne: „biada”.

Żydzi postanowili Jezusa zamordować.

Rozpoczął się najbardziej zbrodniczy proces na ziemi. Piłat, który jako namiestnik rzymski, miał wydać wyrok na Niewinnego, próbował ratować Chrystusa.

W tym celu zestawił dwie osoby, będące symbolami dobra i zła na świecie. Jezusa – Najwyższe Dobro i Świętość, oraz Barabasza – nikczemnego zbrodniarza.

Było to jakby zestawienie dwóch idei, z których jedną miał wybrać naród żydowski. Żydzi wybrali zbrodnię. Ich ideą stał się Barabasz.

Boga-Człowieka skazali na śmierć krzyżową, a niena­wiść ku Niemu przekazali następnym pokoleniom:

„Krew Jego na nas i na syny nasze”. (Ewang. św. Mateusza 27, 25).

I od tego czasu, kiedy postać Boga – Człowieka stała się dla nas najwyższą świętością, a krzyż Jego, naszą je­dyną nadzieją, dla Żydów Jezus i Jego dzieło stało się przedmiotem nienawiści.

Z całą zaciekłością, właściwą tej okrutnej, namiętnej rasie, występują przeciwko tworzącemu się Kościołowi, na co skarży się już Paweł Apostoł:

„Żydzi, którzy Pana zabili Jezusa i proroków i nas prześladowali, i Bogu się nie podobają, i wszyst­kim ludziom się sprzeciwiają, przeszkadzając nam przepowiadać poganom, iżby byli zbawieni, aby zaw­sze dopełniać grzechów swoich; przyszedł bowiem na nich gniew Boży aż do końca”. (List do Tessalo-niczan 2, 15 – 17).

Wypędzeni z ziemi obiecanej, odtrąceni od Boga, prze­stali oczekiwać Mesjasza, utworzyli sobie nową religię, za­wartą w Talmudzie, według której Żydzi są mesjaszem świata, a celem tego mesjanizmu ży­dowskiego jest zniszczenie chrystianizmu i rzucenie narodów świata pod nogi Izraela,na wieczną niewolę i pohańbienie.

Przy pomocy Antychrysta i złota dążą Żydzi do urze­czywistnienia swej pseudo-mesjańskiej idei, a tam gdzie bodaj na chwilę uda im się osiągnąć władzę, płynie stru­mieniami krew chrześcijan. Kościoły są wysadzane w po­wietrze. Stawiane są pomniki Judaszowi Iskariocie, a roz­strzeliwane posągi Chrystusa Pana; zaś w tabernakulum, w którym przechowywana jest nasza najwyższa Świętość, Jezus – Eucharystyczny, zbrodnicze ręce żołdaków wrzuca­ją wybuchające granaty (Rosja Sowiecka i Hiszpania czer­wona w 1938 r.).

IV. Talmud.

Chcąc naprawdę poznać kim są Żydzi, trzeba uważ­nie przeczytać księgę, która jest odbiciem duszy żydow­skiej, według której każdy Żyd myśli, działa i nienawidzi Jest to Talmud, księga przewrotno­ści i kłamstwa,

„.który, jako całość, jako kodeks życia i kodeks prawa jest jedynym w swojej potworności i nie­dorzeczności.” 1)

Księga pełna najgłupszych zabobonów, przepojona na* wskroś taką nienawiścią, jakiej my, chrześcijanie i aryj-czycy, nawet zrozumieć nie możemy.

Talmud ujmuje życie duchowe i doczesne Żyda w klamry drobiazgowych przepisów.

Każdy krok Żyda jest w tej przedziwnie potwornej książce odmierzony.

Od najmłodszych lat Żydziak w kahale słucha „mą­drości” Talmudu, która streszcza się w nakazie:

Zachować swoją odrębność i niena­widzić.

Nienawidzić przede wszystkim Jezusa Chrystusa, Je­go Najświętszą Matkę i chrześcijan. W Talmudzie jest pełno najohydniejszych bluźnierstw przeciwko Panu Jezu­sowi, nie możemy ich tu oczywiście przytaczać, ze względu na profanację naszych największych świętości.

Talmud jest tak zbrodniczą księgą, iż wielokrotnie władze świeckie i duchowne wydawały przeciwko niej su­rowe rozporządzenia. Np. Grzegorz XIII (1581 r.) na tych, którzy przechowują książki talmudyczne, naznacza karę:

…„niech ukarzą przestępcę rózgami, dogaler, nawet na zawsze,na konfiskatę mienia, wygnanie i inne surowe kary”.

Podobnie wystąpił Klemens VIII (1593), potępiając

„Talmud… zawierający obelgi, bluźnierstwa prze­ciwko Bogu, Trójcy Św… Krzyżowi św… Kościoło­wi.. Stolicy Apostolskiej, oraz bezwstydne i rozpust­ne… opowiadania”

Podajemy dla uświadomienia czytelnika niektóre ustępy z Talmudu:

KIM SĄ CHRZEŚCIJANIE WEDŁUG TALMUDU?

Nazywamy się w Talmudzie: „A k u m”, czyli bał­wochwalcy. Goj, co znaczy – poganin. „N o-chrim” – obcy.

Jesteśmy „mordercami”

„Nie będzie się przyjaźnił Izraelita z akumem, dla tego, że oni są podejrzani o morderstwo”. (Księga Szulchan aruch). Jesteśmy „nierządnicy i zboczeńcy”.

„Nie należy umieszczać zwierząt w zagrodach go-gojów,ponieważpodejrzanisąoskłonnośćdo czworonożnych”. (?) Jesteśmy jako zwierzęta.

„Kobieta (żydówka) jeśli wyjdzie z łaźni rytual­nej (mykwy), a zobaczy psa lub osła lub „akum” (chrześcijanina) lub świnię: powinna się z powro­tem umyć”. (Szulchan aruch).

„Stworzył ich (Bóg) w kształcie ludzi na cześć Izraela, nie są bowiem stworzeni w innym celu, jak dla służenia im (Żydom) dniem i nocą; i nie można im dać nigdy odpoczynku ni dniem ni nocą…

Nie przystoi bowiem Izraelicie, aby mu służyły zwierzęta we własnej postaci, lecz zwierzęta w po­staci ludzkiej”.(Talmud, Księga Midrasz talpiot).

„Psa więcej należy szanować niż jego (chrześci­janina)”.

„Nasienie jego (goja) uważa się za nasienie zwierzęcia”, a pożycie małżeńskie chrześcijan „jest jak parzenie się zwierząt”. (Tabnud, traktat Ganhe-drin 74 b. Tosefeta).

„.-Wszystkie dusze ich są nieczyste i zanieczysz­czają wszystkich, którzy się do nich zbliżają-.” (Księ­ga Zohar). Po śmierci dusze nasze idą do piekła.

„Odszczepiepcy, (chrześcijanie) zdrajcy idą do piekła”. (Traktat Rosz-ha-szana 17 a).

ł) Tak o talmudzie wyraził się Henryk LSwe, Żyd, który studiował i tłumaczył talmud. (Według X. Trzeciaka „Talmud o gojach a kwestia żydowska w Polsce”).

*)Ks. Dr. St Trzeciak: „Talmud o gojach a kwestia żydow­ska w Polsce”, str. 106, 107.

Żyd powinien chrześcijan unikać, gdyż są: Nieczyści:

„Jeśli Żyd kupuje od „akuma” naczynie służące do stołu, odlane z metalu albo szklane… powinien je umyć w mykwie”.

Szkodliwi:

„Niechniekarmiąniemowlęciażydowskiego z karmicielki(chrześcijanki)ponieważ mleko jej zatwardzaserceiwytwarza w nim złą naturę”. (Szulchan aruch część Jore, dea § 31 art. 7 Hagah).

Chrześcijanom należy szkodzić.

„Goim, jako niewolnicy, bydlęta służące synom Izraela, należą do Żyda życiem swoim i majątkiem…”

„Oszukanie” goja „jest dozwolone”. (Talmud, traktat Baba Kamma 113 b.).

„Dozwala się Żydom przyjść do akuma (chrześci­janina) jemu pożyczyć, z nim handlować znisz­czyć go”. (Szulchan aruch, część Choszen ha miszpat § 156 art. 5).

„Wolno Żydowi udawać chrześcijanina dla lepsze­go oszukania”. *) (Szulchan aruch, część Jore dea § 157 art. 2).

„Jeżeli może (Żyd) oszukać ich (bałwochwalców czyli chrześcijan), żeby go uważali za czciciela gwiazd (akuma – chrześcijanina)wtedywolno(udawać).

Wolno Żydowi przeciw chrześcijaninowi krzywoprzy-sięgać:

„Przysiągł rabbi Akiba swojemi wargami, lecz w sercu swoim natychmiast tę przysięgę unieważ­nił”. (Traktat mały Kalia 1 b).

•) Wobec powyższego przepisu, w naszej walce z zalewem żydowskim w Polsce, powinniśmy odnosić się do Żydów chrzczo­nych z wielką rezerwą, a nawet uważać ich za niebezpieczniejszych dla Narodu i Państwa od Żydów niechrzczonych. (Oczywiście, nie dotyczy to Żydów, którzy naprawdę szczerze, dla pobudek ducho­wych przyjęli chrzest). Stwierdzamy jednak, iż szczerze nawróco­nych Żydów jest tak nieznaczny procent, iż nie możemy go brać pod uwagę.

„Chrześcijan należy mordować, ponieważ sąciemię-życielami_”

„Pewne jest, że niewola (Żydów) będzie trwała aż dotąd, dopóki nie zostaną wytępieni z ziemi spra­wujący rządy nad ludami, czczącymi bożków”. (Księ­ga Zohar, cz. I, 219 b.).

„Izraelita nie może nigdy według prawa swego zaniechać tępienia gojów, nie wolno im dać wcale spokoju, nie wolno zostawić żadnego miejsca”. „Gdzie Izraelici górują siłami, niegodziwością jest pozostawiać między nimi jakiego bałwochwalcę – _ani przejść nawet nie pozwólmy przez ziemię”.

…„Lecz albo niech do odstępstwa od kultu nakło­nią, albo niech zabiją”… (Majmonides, Hilhot akum, rozdz. X, § 1 i § 7).

„Żyd zabijając chrześcijanina nie grzeszy, lecz, jak uważają, składa Bogu przyjemną ofiarę”.

„Zniszcz życie klifot (chrześcijanina) i zabij je; będziesz bowiem miły Majestatowi Boskiemu, jako ten, który składa ofiarę kadzidła”. (Sefer Or Izrael 1776).

„Najlepszy wśród gojów zasługuje na śmierć”. (Aboda zara 26 b, Tosefta).

„Ze wszystkich jednak władz na ziemi najbardziej nienawistną jest władza duchowa idąca z Rzymu.

Żydzi wszelkimi sposobami pragną zgładzić Królestwo Rzymskie (Kościół) gdyż wtedy dopiero nastąpi wyswobo­dzenie Izraela”…4)

„W zburzeniu Rzymu leży rychłe odkupienie na­sze”. (Ceror hamor. szofetim).

*) Zrozumiałem jest dlaczego Żydzi, tam gdzie się dorwą do władzy, tak bezlitośnie mordują chrześcijan, zwłaszcza du­chownych i inteligencję.

Podalismy tutaj tylkoniektórezasadyTalmudu, według których kształtuje się dusza żydowska.

Odsłaniają one jednak dostatecznie moralność żydow­ską; swoją potwornością mówią nam, kim są Żydzi wśród społeczeństw chrześcijańskich i jak wielkie niebezpie­czeństwo zagraża narodowi, jeśli się w nim zagnieździ żydostwo.

Jeżeli nie ma się spełnić na nas bluźniercza modlitwa, w której Żydzi modlą się w wigilię swej paschy:

„Wylej na nich (na chrześcijan) gniew swój, szał gniewu twego niech ich

ogarnie”.

tak jak się spełnia ta straszliwa modlitwa na nieszczęsnej Rosji, to musimy ten gniew szatana płynący z nienawiści, uprzedzić gniewem płynącym ze Sprawiedliwości, tym bardziej, że naród żydowski w Polsce staje się dla nas nie tylko przez wpływy swoje i bogactwa, ale przez czte-romilionową liczbę, narodem zagrażającym niepodległo­ści Polski. 5)

5) Wyczerpującą, źródłową prace o Talmudzie oraz jego tłu­maczenie wraz z tekstem hebrajskim, podaje w swym znakomitym dziele „Chrześcijanin w Talmudzie” Ks. Justyn Pranajtis oraz Ks. Dr. Stanisław Trzeciak w dziełach: „Mesjanizm a kwestja żydow­ska” i „Talmud o gojach a kwestja żydowska”.

Przytoczone przepisy Talmudu zaczerpnięte są z dzieła X. Pranajtisa.

V. Żydzi w Polsce.

Ze wszystkich narodów świata najbardziej jest za­grożony przez niebezpieczeństwo żydowskie naród polski. Nic w tym dziwnego, – Państwo Polskie posiada najwięk­szą ilość „narodu wybranego”. W całym świecie jest około 16 milonów Żydów, z czego na Polskę przypada przeszło 4 miliony. Załączona statystyka wykazuje, jak dalece jesteśmy zagrożeni potopem żydowskim.

Polska

- 4.000.000 (cztery miliony)1)

ponieważ ludności w Polsce jest 35 milionów, stąd Żydzi stanowią w niej największy na świe­cie procent: 11% – 12%.

1) Żydzi zresztą stale napływają do Polski. W roku 1928, jak to stwierdził p. minister spraw wewnętrznych Sławoj-Składkow-ski, wpuszczono ich z Rosji do Polski 600.000 (sześćset tysięcy), choć ich „papiery nie były w porządku”. (Der Moment z dnia 28.XI.1928. Nr. 276, podaję za Ks. Dr. Trzeciakiem „Talmud o go­jach a kwestja żydowska w Polsce”). Ostatnimi czasy, Żydzi usu–wani z państw „totalistycznych” (Niemcy, Włochy), uciekają do Polski, uważając ją za swoje „zlewisko”, wobec czego liczba 4 mi­lionów jest nieścisła i Żydów jest napewno więcej.

Stany Zjednoczone

- 4.500.000

Wynosi to zaledwie 3,5%, ponieważ Stany Zjed­noczone, liczą 120 milionów mieszkańców.

Rosja Sowiecka

- 2.800.000

Wynosi to przy 107 mi­lionach mieszkańców tyl­ko 1,6%. Co prawda nie­wielki ten procent stano­wi warstwę rządzącą w Rosji bolszewickiej.

Rumunia- 1.050.000

Na 18 milionów miesz­kańców Żydów 5,7%.

960.000 550.000 340.000 230.000 150.000 100.000 70.000

Azja960

Afryka550

Anglia340

Francja230

Holandia 150

Grecja100

Włochy70

W innych państwach liczba Żydów wącha się od kilku, do kilkudziesięciu tysięcy.

Z powyższych zestawień widać, iż w Polsce znajduje się największy ściek, do którego spływa żydostwo całego świata.

W samej Warszawie, która na 1.265.000 miesz­kańców liczy 353.000 Żydów2), znajduje się więcej „narodu wybranego”, aniżeli w Anglii, Francji czy innych państwach.

Co wpłynęło na to, iż ziemia nasza polska stała się do­mem zajezdnym, do którego ściąga z całego świata źydostwo?

Przede wszystkim:

Dogodne położenie geograficzne Polski, która leżąc na wielkiej równinie na drodze z Europy do Azii, stanowi wygodny punkt handlowy. Poza tym. przez Polskę biegnie sieć komunikacyjna, ułatwia­ jąca handel Zachodu ze Wschodem.

Polska gościnność, połączona z jakąś nierozumną dobrotliwością,któraudzielałazawszegościnywszelkiego rodzaju przybłędom i włóczęgom, oraz przyjmowała z otwartymi ramionami wszystko, co wyrzucały ze swych granic inne narody.

Szlachecki wstręt dawnej Polski do handlu (nie­ wątpliwie podsycany przez Żydów) i nieumiejęt­ność,połączonazniewyrobieniemhandlowym w Polsce dzisiejszej.

Dzięki całkowitemu opanowaniu handlu, Żydzi stali się właścicielami kapitału narodowego, który im umożliwia wywieranie wpływu na rządy, prze­nikanie do wszystkich dziedzin życia narodowego, oraz ugruntowywanie i pomnażanie swojej liczeb­ności.

>) Przytoczoną statystykę podaję według dzieła Ks. Dr. Trzeciaka: „Talmud o gojach- a kwestia żydowska w Polsce”, atr. 346

STOSUNEK ŻYDÓW DO NOWEJ „OJCZYZNY”.

Jakub Lejbowicz, Frank Dobrucki, fałszywy żydowski mesjasz,przywódcaŻydówpolskich,agentmasoński i szpieg rosyjski w jednej osobie, ojciec duchowny tak zwanych „f r a n k i s t ó w”, czyli Żydów, którzy dla łat­wiejszego podboju Polski, przyjęli (i przyjmują) chrzest, pisał w 1755 r. następujące słowa o Polsce:

„Żydzi nie mogli się mieć lepiej w Palestynie, jak ich potomkowie w Polsce.. Nie tylko przez taką lud­ność, ale także przez niesłychane swobody i rozkosze ludu żydowskiego w Polsce.. („Rozkosze” żydowskie zbiegły się dziwnie z upadkiem naszej niepodległoś­ci – mój przypisek). Ja bym ten kraj nazwał prę­dzej żydowskim, niż polskim, judzką, nie polską zie­mią, bo te miliony mieszczan i chłopów polskich dla Żydów jedynie żyją, na nich w pocie czoła pracu­ją i sam Bóg po Palestynie Polskę musiał dla Żydów na nową ziemię obiecaną a Kraków na nową Jerozo­limę przeznaczyć”.*).

Za te „swobody i rozkosze” i „pracę w pocie czoła mi­lionów mieszczan polskich i chłopów” na utrzymanie Ży­dów, Żydzi tej „Ziemi Obiecanej” i jej gospodarzom szko­dzili wszelkimi sposobami”.

Chcieli i chcą wyniszczyć naród polski oraz przekształ­cić Polskę w Judeo-Polskę, – punkt zborny i twierdzę, skąd będą wyruszać na podbój świata.

Dzieje Polski to zacięta walka tej części narodu, który będąc świadomy niebezpieczeństwa grożącego Polsce ze strony tych najgorszych i najzawziętszych naszych wro­gów, walczył z zalewem żydowskim, niestety, wspomaga­nym przez pewien odłam Polaków nikczemnie wy­sługujących sięŻydom.

2)Ks. Dr. Trzectak: „Talmud o gojach a kwestia żydowska w Polsce”, str. 347.

OBRONA PRZED ZALEWEM ŻYDOWSKIM.

Ślady niszczycielskiej działalności Żydów, oraz ślady walki Polaków z żydostwem, odnajdujemy w dziejach Polski.

I tak na przykład:

„Rok 1407… Popełnili dużo zbrodni i doszli do bo­gactw za pomocą lichwy… i chociaż ich… staro­sta mocno bronił (jak widzimy nie wiele się zmieniło od tego czasu – mój przyp.) to im „pod Władysławem Królem pospólstwo domy pod­paliło”.

Rok 1547. „Wypędzono ich z Rawy… ale te plu­skwy, jak się wykorzenia, choć ich wykurzą, znowu się z cuchnącego łakomstwa naszych panów wylęgną”.

Rok 1572. „Król Zygmunt August karze Żydów karą 100 tysięcy złotych za fałszowanie monet”.

Rok 1657. „W Sandomierzu dla otwartej zdrady, kazał Żydów wielki wojownik Czarniecki w pień wyciąć. .

„Mieszczanie zaś (lwowscy), którzy wiele ucierpie­li z powodu zdrady Żydów przed wojskami szwedz­kimi… wnieśli skargę i prośbę do króla Jana Ka­zimierza… by Żydzi w ich mieście mieszkać nie mo­gli.Na co król się zgodził”.

Fałszerstwo, lichwa, zdrada, demo-i a 1 i z a c j aludu…

„Polska jest piekłem wieśniaków a Żydzi., jak czar­ni djabli w tym piekle na arendach i karczmach do­piekają ubogich wieśniaków”.4)

Takie postępowanie Żydów, zmuszało rząd i społe­czeństwo do czujności i walki. Nadmienić trzeba, iż Żydzi paraliżowali działalność ówczesnych „narodowców” wy­wierając przy pomocy złota i kobiet – żydówek wpływ na czynniki „oficjalne”. Są poszlaki i to bardzo prawdopo­dobne, iż niewygodnych swej polityce ludzi, a nawet mo­narchów, którzy zbyt ostro występowali przeciwko Ży­dom, ci usuwałi za pomocą trucizny.

«)Ks. Dr. SL Trzeciak: „Talmud o gojach a kwestia t. dow-«ka w Polsce”, str. 308, 309, 310.

Takie krążą wieści o śmierci dzielnego króla Olbrachta, który powagą swoją. poparł mieszczaństwo Poznania, Lwowa, Sandomierza walczące z Żydostwem, wysiedlił Żydów z Krakowa i wie­lu rozkazał stracić za szpiegostwo na rzecz Turcji „Inte­ligentnego, wykształconego i ambitnego Olbrachta znie­nawidzili Żydzi”. 5). Jan Olbracht umarł w 41 r. w zagad­kowych okolicznościach „leczony” przez nadwornego le­karza, Żyda Izaaka z Hiszpanii.

Te same podejrzenia nasuwa śmierć Aleksandra Ja-giellończyka, który zamierzał usunąć Żydów z Litwy. Le­czył go nieznanego pochodzenia „cudowny lekarz” wpędza­jąc przedwcześnie do grobu.7).

Koło wielkiego reformatora i odnowiciela Polski, Stefana Batorego, również kręcili się Żydzi, którzy wspól­nie z protestanckimi sekciarzami, chcieli króla pozyskać dla celów judeo – sekciarskich. I wielki ten król budu­jący potęgę państwa na ideałach narodowych i katolickich, umarł również nagle w okolicznościach dotychczas przez historię nie wyjaśnionych. Są przypuszczenia, że byl otruty; wśród lekarzy byli Żydzi jak: Eleazar Aszkienazy, Dawid Majer i inni

*)AntoniZawadzki:„PolskaprzedrozbiorowaiŻydzi”,, str. 55, 5«.

*)A. Zawadzki: „Polska przedrozbiorowa i Żydzi” str. 59. *)Jak wyżej, str. 82, 85.

KOŚCIÓŁ KATOLICKI W POLSCE PRZECIWKO ŻYDOM.

Na czele akcji antyżydowskiej w dawnej Polsce stał Kościół Katolicki, który znając dobrze ducha i cele ży­dowskie, ostrzegał społeczeństwo polskie przed niszczyciel­ską działalnością Żydów i organizował walkę z „potopem” żydowskim.

Przytoczymy Uchwały Synodalne prze­ciw Żydom w dawnej Polsce, dodając od siebie uwagę, iż jakkolwiek wydane są przed kilkuset laty, nic nie straciły na swej żywotności i czas najwyższych, aby je Polsce dzi­siejszej przypomnieć.

Episkopat Polski zebrany na Synodzie w r. 1542 w Piotrkowie uchwala zwrócić się do króla Zygmunta Sta­rego, aby:

„Pomnąc na wielkie szkody i straty, jakie dzieją się Kościołowi i chrześcijańskiej ludności w całym państwie polskim z powodu przyjmowania na jego terytorium tak wielkiej liczby przewrotnych i bez­bożnych Żydów, wypędzonych z sąsiednich i innych krajów, zamknął całkowicie dostęp i napływ Żydów do Polski, zmniejszył i ograniczył ich liczbę w Pań­stwie, zabronił im wogóle osiedlania się w tych miejscowościach, w których dotąd ich wcale nie było i nie pozwolił im na wykupywanie domów z rąk chrześcijan, zobowiązując przy tym Żydów, pod groź­bą konfiskaty, do odprzedania w określonym czasie poprzednim właścicielom zpowrotem tych domów i nieruchomości, które już od nich nabyli”.

Synod Warszawski w r. 1561. zwraca się do króla Zygmunta aby:

„Żydów nie wyznaczano na urzędy publiczne, kie­rownicze i do poboru cła, jak się to dzieje, niestety, w wielu miejscowościach Polski”.

Synod Piotrkowski w 1589 r.

„Obowiązuje Biskupów, by wprowadzili w życie dawne ustawy, grożące karami chrześcijanom za po­sługiwanie Żydom.”

Synod Chełmski w 1604 r. uchwala:

„Wobec takiej przewrotności żydowskiej wszyscy wierni katolicy, pomni na odpowiedzialność przed Bogiem na Sądzie, powinni zerwać wszelkie stosun­ki z Żydami, nie popierać ich wcale i ze wszystkich sił powściągać ich niegodziwość.”

Synod Poznański w 1642 r. stwierdza:

„„Nie można tolerować już dalej wzmagającego się z każdym dniem zuchwalstwa Żydów, którzy nie-tylko przez zajmowanie się handlem i rzemiosłem pozbawiają chrześcijan środków do życia, ale nadto okazują się wrogami religii chrześcijańskiej…”

Synod Płocki w 1643 r. zaznacza:

„Ze względu na niegodziwość żydowską „słuszną jest rzeczą i zgodną ze świętymi kanonami, ażeby chrześcijanie całkowicie zerwali z żydami*

Synod Przemyski w1723 r. głosi:

„Żydzi, ten gad jadowity, ci wygnańcy palestyń­scy, którzy już zaleli całą Ruś i szerzą się po całym Królestwie Polskiem, bogacąc się z krzywdy i wy­zysku chrześcijan, pełni pychy, nienawiści i chy-trości, stawiając sobie za główny cel swej przewrot-nei działalności: podstęp, zbrodnie i wszelkiego ro­dzaju występki, bluźnderstwa, zniewagi i wyszydza­nie tajemnic Wiary naszej świętej. Jakże nad wyraz bolesną jest rzeczą, iż wielu z pośród polskich mag­natów popiera Żydów, dając im łatwiejszy do siebie dostęp, aniżeli katolikom, łudząc się nadzieją przy­szłych zysków i pożyczek pieniężnych, od Żydów, a nie bacząc na to, że pieniądze w nieuczciwy sposób nabyte, prędko utracą i ściągną na siebie i na swoje potomstwo karę Bożą i utratę błogosławieństwa Bożego.”

Konstytucje prowincjonalne piszą:

„Wszystkim chrześcijanom pod karą klątwy na­

kazujemy, aby nie przyjmowali Żydów ani Żydówek

na uczty, ani też, aby z nimi nie odważali się jeść, ani

pić, ani też, aby z nimi nie tańczyli, ani bawili się

na weselach czy świętach, aby chrześcijanie nie ku­

powali u Żydówchrześcijanie mają być zmusze­

ni przez kary kościelne, aby się powstrzymywali od

handlu z nimi.

Książętom zaś nakazujemy, aby z tego powodu (bojkotu) nie wyrządali przykrości chrześcijanom…

„Nakazujemy usilnie,abyŻydzi niemieszkali razem zmieszani z chrześcijanami, aby mieszkania żydów oddzielone zostało od wspólnego mieszkania chrześcijan wałem, murem albo rowem.-”

Wyjątek z Listu pasterskiego Biskupa Żmudżkiego, Józef ata Karpa z 1727 r.

„Niema na świecie drugiego narodu, któryby tak był przewrotny i zobobonny, tak wrogi i nienawist­ny wierze chrześcijańskiej jak naród żydowski, któ­rego głównym i jedynym dążeniem jest zawsze to, by podstępnie, przez kradzieże, oszukaństwa i tru­ciznę wyniszczał i rozpraszał wszelkie dobra, ma­jątki, bogactwa chrześcijan. I jakże bolesne, jednocześnie poniżające jest to, że wPolscejest wielu takich którzy

Żydów popierają, pozwalają im na w s z y”s t k o, wydzierżawiają im cła publiczne- a nawet dobra ziemskie, poddając jednocześnie pod ich władzę ludność chrześcijańską…”

Przytoczone wyjątki z uchwał synodalnych i listów episkopatu dawnej Polski, jakżeż są wymowne w Polsce dzisiejszej. Czy można z nich coś ująć, lub grozę niebez­pieczeństwa żydowskiego pomniejszyć?

Zakończymy te głosy wielkich Biskupów Polaków, duszpasterzy naszego narodu, głosem namiestnika Chry­stusowego Benedykta XIV, przytaczając wyjątki z jego słynnej encykliki z roku 1751 wystosowanej w przededniu rozbioru Polski, do episkopatu polskiego:

„…Dowiedzieliśmy się od wiarogodnych osób, zna­jących stosunki w Polsce, jako też z uskarzania się tych, którzy w tym Królestwie mieszkają, że się tak wielka liczba żydów rozmnoży­ła” w Polsce, iż niektóre miejscowości miasta i miasteczka… teraz zrujnowane i wielką liczbą Ży­dów napełnione tak dalece, że w nich mało co znaj­duje się. chrześcijan…

(Życiom) kupiectwa i handle… staranie o publicz­nych dochodach zlecone.

Arendy, karczmy, pola, wsie w dzierżawę powie­rzone…

Ponieważ Żydzi handlem się zajmują, gdy han­dlem znaczną sumę pieniędzy nazbierają, z wielką li­chwą i wyniszczeniem pożyczają ubogim chrześcija­nom-

-z miłosierdzia do naszej społeczności przyjęci, tę nam zapłatę oddają według pospolitego przysłowia: mysz w torbie, wąż na łonie, ogień na ręku, zwykli swoim gospodarzom oddawać.

Encyklika, wskazując na niebezpieczeństwo żydowskie Ojczyźnie naszej grożące, przypomina pc stanowienia pa­pieży,nakazująceograniczeniewpływówżydowskich i walkę z ich zalewem, (oczywiście środkami godziwymi, nie sprzecznymi z prawem Boskim, co i my głosimy) koń­czy się wreszcie apelem do Nuncjusza i Episkopatu pol­skiego, który musi się stać apelem dla dzisiejszej Polski i celem naszego narodowego wysiłku, aby:

„ze szlachetnego Królestwa Pol­skiego ta zakała i hańba (żydowska) usunięta

została”.8)

ŻYDZI A ROZBIÓR POLSKI

Rozbiór Polski rozpoczął się właściwie w roku 1697 z chwilą wstąpienia na tron polski Sasów. „Za króla Sasa jedz, pij i popuszczaj pasa”, oto hasło przygotowujące rozbiór, hasło demoralizowania narodu, którego plon po swych przyjacielach Sasach zbierał w r. 1773 Fryderyk, król pruski Historia tych smutnych czasów wiąże się z prawdziwym najazdem żydostwa na Polskę, które opa­nowało całkowicie życie gospodarcze kraju. Już wtedy Żydzi wchodzili w spiski z naszymi wrogami szykującymi rozbiór. O ostatnim polskim królu Stanisławie Ponia-towskim, podaje Żyd, Miesis również b. ciekawą wzmian­kę: „W; jego żyłach płynęła też krew żydowska”. 9)

W czasie rozbiorów i po rozbiorach, kiedy naród pró­bował przeciwstawić się najeźdźcy, Żydzi zdradzają Pola­ków a gorliwie wysługują się naszym ciemięzcom.

Historia nam podaje następujące fakty:

•) Przytoczone wyjątki z uchwał synodalnych, listu paster­skiego, oraz wyjątek z encykliki papieża Benedykta XIV, cytuję według dzieła Ks. Dr. St. Trzeciaka: „Talmud o gojach a kwestja żydowska w Polsce”, str.: 281-285 i 296-305.

•) M. Mieses: „Polacy chrześcijanie pochodzenia żydow­skiego”, str. XL.

Po powstaniu w 1831 r.

„Car Mikołaj hojnie łaską swoją wszystkich Ży­dów obsypywał, szczególnie Żydów w Królestwie, którzy mu się nie mało na szkodę powstańców przy­służyli.”

„Po upadku powstania, pisze X. prof. Trzeciak, miejsce szlachty i inteligencji polskiej, która częścio­wo wyginęła, częściowo została zesłana na Sybir lub wyjechała z kraju na tułaczkę, zajęli Żydzi chrzcze­ni, którzy dla awansu przyjmowali religję chrześci­jańską; chrzciły się również i Żydówki i wychodzi­ły za mąż za chrzczonych Żydów dla podtrzymania ducha i rasy. Wielkie majątki szlacheckie zajmowali Żydzi chrzczeni, którzy dorabiali się wielkich fortun- W policji politycznej zajęci byli przeważnie Żydzi chrzczeni i niechrzczeni”… 10)

Rola Żydów w powstaniu 1863 r. jest podobna do roli w 1831 r. Żydzi służą Moskalom, denuncjują powstańców. Niekiedy ta zdradziecka robota przybiera osobliwe formy. Jedni zdradzają powstanie a drudzy stają na czele akcji powstańczej. Fakt ten tłumaczy się tym, iż powsta­nie, które było rozpaczliwą i bohaterską walką narodu przeciw najeźdźcy – odpowiadało zamiarom żydostwa, pragnącego zguby Polaków – bowiem w powstaniu ginął najlepszy element polski o co właśnie Żydom i ich sprzy­mierzeńcom chodziło.

Stąd też, gdy Żyd Artur Goldman (skądinąd skarbnik powstańczy) zdradza bohaterskiego wodza powstania 1863 r. Romualda Traugutta, to jednocześnie na czele akcji powstańczej stają Żydzi wychrzczeni: Karol Majewski i Józef Piotrówski. 11)

10)Ks. Dr. St. Trzeciak: „Talmud o gojach a kwestja żydow­ ska w Polsce”, str. 321.

11)Według Ks. prof. Trzeciaka: „Talmud a kwestja żydow­ ska w Polsce”, str.: 322 i następne.

Najokrutniejsi prześladowcy Polaków w okresie nie­woli, to albo Żydzi – talmudyści, albo Żydzi mieszańcy. Przecież kanclerz Bismarck okrutniejszy w tępieniu Pola-Mv od Murawiewa – Wiesziatieia, był mieszańcem żydowskim12)

ŻYDZI A WALKA O NIEPODLEGŁOŚĆ POLSKL

W czasie walki o niepodległość narodu polskiego, Ży-dzi wystąpywali gdzie tylko mogli, aby tej niepodległości przeszkadzać,zwłaszcza niepodległości całko­witej, niezależnej od „obcych agentur”, niepodległości, która miała na celu nie małą, cherlawą, ale Wielką Polskę.

Wiemy jaką rolę odegrał przy tworzeniu granic Pol­ski, zwłaszcza w okresie traktatu Wersalskiego, wielki syn jej, Roman Dmowski. Żydzi użyli wówczas wszelkich swoich wpływów, aby nie dopuścić Romana Dmow-sMego na przedstawiciela Polski, gdyż uważali to za policzek dla siebie.

Gdy jednak mimo to Dmowski zwyciężył, Żydzi, ma­jąc wpływ na Wilsona (prezydenta Ameryki) i Lloyda Georgeła (przedstawiciela Anglii), utrudniali za wszelką cenę Dmowskiemu przeprowadzenie sprawy granic za­chodnich i sprawy Gdańska, tak jak tego. domagała się racja stanu Wielkiej PolskL Żydzi nam wówczas narzucili hańbiący traktat o mniejszościach, a gdy sejm polski w 1919 r. uchwalił odpoczynek niedzielny, poseł żydowski Grun-baum, odważył rzucić sejmowi i Polsce bezczelną groźbę:

„W tej chwili straciliście panowie Wilno, Mińsk i Galicję polską”.

Zb. Krasnowski: kwiatowa polityka żydowska”.

Dzięki bohaterstwu żołnierza polskiego, zapowiedź bezczelnego Żyda ziściła się tylko częściowo, ale to wy­starczy, aby-oświetlić stosunek Żydów, do Polski w chwili walki o Jej granice.

ŻYDZI W 1920 R.

Podobnie jak w ciągu naszych całych dziejów, ży-dostwo zdradzało Polskę i knuło przeciwko niej nieustan­ne spiski, tak i w 1920 r. w tym roku tak ciężkim i krwa­wym a jednocześnie opromienionym blaskiem „Cudu nad Wisłą”, Żydzi przeważnie odgrywali rolę nikczemnych zdrajców, dążących do wywołania w kraju anarchii, zdra­dzających na froncie i przygotowujących razem z bolsze­wikami plan zamiany Polski na Republikę Sowieckich Rad, na stworzenie z naszej Ojczyzny, państwa czerwone­go Antychrysta, w którym rolę boga, pana i władcy, podob­nie jak w nieszczęsnej Rosji, miał pełnić Żyd.

Podajemy garść suchych faktów historycznych, które lepiej od wszelkich wywodów oświetlają rolę Zydów w stosunku do Polski w tym pamiętnym roku Skorupków i Pogonowskich, roku Radzymina i Ossowa…

Wyjątkizkomunikatów%.polawalki

Komunikat z dn. 18 IV 1919 r. Front Litewsko – białoruski

„…Wczorajsze walki o Lidę, były uporczywe… Pie­chota nasza musiała łamać bagnetem opór wroga, zwłaszcza suwalski pułk piechoty, który wśród cięż­kich walk ulicznych, biorąc dom za domem, oczysz­czał miasto od nieprzyjaciela.

Miejscowa ludność żydowska wspomagała bolszewików, strzela­jącdonaszychżołnierzy…”

Komunikat z dn. 19IV1919 r.

„…W walkach pod Dubienką.„ Stwierdzono w tym okręgu, że walczy po stronie bolszewickiej oddział ochotniczy żydowski z Włodawy”…

Komunikat z dn. 24.VIII.1920 r.

„.„Po zajęciu przez 1 dywizję Legionów dn. 22 b. m. rano Białegostoku… trwały w tym samym mie-śctie jeszcze przez 20 godzin zaciekłe walki uliczne z przybyłą na pomoc z Grodna 55-ą dywizją sowiec­ką i miejscową ludnością żydowską, która wydatnie zasilała szeregi bolszewickie.”

Raport dowódcy 5 p. ułanow do SzefaSztabuGeneralnego.

„…Dn. 21 czerwca 1920 r. na odcinku IV batalionu 106 p. p. na Słuczy, 3 żołnierzy Żydów przyłapano na rozmowie z bolszewikami, którzy proponowali zdra­dzić nas i wspólnie przełamać front”…

Kilka przytoczonych wyjątków z komunikatów woj­skowych, tylko w małej mierze odsłaniają zbrodniczą ak­cję Żydów w czasie wojny 1920 r.

. To ich stanowisko jest groźnym ostrzeżeniem dla Pol­ski, jak bardzo niebezpiecznym w czasie wojny jest ele­ment żydowski, odbywający służbę w wojsku polskim.

Jednym z pierwszych zadań rządu narodowego w Pols­ce jest natychmiastowe usunięcie źydostwa z naszej Armii… jako czynnika, o którym tragiczne przyżycia 1920 roku aż nadto dowiodły, iż w chwili wojny może stać się groźnym dla narodu polskiego i całości jego granic, zwłaszcza przy tak ogromnej ilości Żydów podlegających prawu służby wojskowej.

Domagajmy się usilnie usunięcia z Armii Polskiej Żydów, zarówno chrzczonych jak i wyznawców talmudu.

Ustawa o wyłączeniu Żydów z powszechnego obowiąz­ku służby wojskowej, jest konieczną dla bezpieczeństwa Państwa.

VI. Żydzi wychrzczeni.

Najniebezpieczniejszym gatunkiem Żyda jest Żyd wychrzczony. Chrzest bowiem ułatwia takiemu Żydowi przenikanie do społeczeństwa. Otwiera mu drogę do sta­nowisk, urzędów, ułatwia przenikanie do ośrodków kultu­ralnych, jednym słowem Żyd, grając obłudną rolę chrześ­cijanina, usypia czujność społeczeństwa i łatwiej przepro­wadza swoje cele.

Szczególniej groźne są dla chrześcijan masowe chrzty Żydów,-co ma miejsce zwykle wtedy, kiedy społeczeństwo zamierza otrząsnąć się z wpływów żydostwa.

Żyd przymujący chrzest dla ubocznych celów, postę­puje zgodnie z talmudem, który uczy:

„Jeżeli może (Żyd) oszukać ich (chrześcijan), że­by oni uważali go za czciciela gwiazd (akuma – chrześcijanina), wtedy wolno (udawać). (Szulchan arucłi, Jore dea § 157, art 2 Hagah).”

Słynny list księcia żydowskiego z r. 1489, pisany z Konstantynopola do Żydów we Francji, również to po­twierdza następującymi słowami:

„Powiadacie, że król Francji zmusza was zostać chrześcijaninami. Zostańcienimi…lecz

niechaj prawo Mojżesza zostanie zachowanewsercachwaszych.

Powiadacie, że zmuszają was. do wyzbycia się wa­szych ‚majątków – czyńcie wasze dzieci kupcami, aby stopniowo one odebrały chrześcijanom ich ma­jątki.

Powiadacie, że godzą na wasze życie – czyńcie wasze dzieci lekarzami i aptekarzami, aby one poz­bawiały życia chrześcijan.

Powiadacie, że burzą wasze synagogi – czyńcie wasze dziecikanonikamiikapłanami,

aby one zburzyły ich kościoły czyńcie tak, aby

wasze dzieci zostały adwokatami, notariuszami, aby ciągle się wtrącały do spraw państwowych, abyście ujarzmiając chrześcijan, mogli świat opanować i pomścić się na chrześcijanach.

Nie uchylajcie się od spełnienia tego rozkazu, który wam dajemy, ponieważ doświadczycie sami, że z poniżonych, jakimi jesteście, dojdziecie do po-tęgi.”

Znane są w dziejach ludzkości zjawiska przyjmowa­niu chrztu przez gromady żydowskie, którzy tą drogą wdarli się do duszy narodu, rozłożyli ją i doprowadzili do straszliwych spustoszeń. Tak np. stało się w Hiszpanii, gdzie w XV w. tysiące Żydów przyjęło pozorny chrzest. Są to tak zwani maranowie. Przygotowali oni w przeciągu czterech wieków grunt dla najstraszliwszej rewolucji, któ­ra miała zgubić naród hiszpański i na Zachodzie Europy stworzyć nowe gniazdo Antychrysta – drugą Bolszewię. Przecież przed wybuchem rewolucji narodowej w 1936 r. pod wodzą gen. Franco, będącej obroną zdrowej części narodu hiszpańskiego przed komunizmem, na czele czer­wonej Hiszpanii stał prezydent Zamorra(żyd maran),

S. Kowalski: „Żydzi chrzczeni”, str. 21 – 22.

ministrami byli: de Los Rios (min. sprawiedliwości), Miguel Maura (min. spr. wew.) i inni Żydzi marani Do hiszpańskich zbirów i podpalaczy świata należał i Bela Kuhn, który po nieudanej rewolucji wę-gierskiej chciał na półwyspie Pirenejskim zrobić „interes” Izraela. Dopomagało tej zbrodniczej akcji Żydostwo świata, z patronem Blumem (Żydem) b. premie-i Francji na czele.

Straszliwa przestroga jaką dali światu Żydzi wychrz-i ich sojusznicy w Hiszpanii, powinna być groźnym upomnieniem dla Narodu Polskiego, w którym obok Ży­dów talmudystów, znajdują się tysiące Żydów wychrzezo-nyh, czyli tak zwanych „mechesów” albo „fran-k i s t ó w”.

Może ktoś nam zadać pytanie: Czy naprawdę Żyd nie może zostać dobrym chrześcijaninem, katolikiem?

Może to co piszemy o Żydach wychrzczonych jest przesadą?

Niech nam na to pytanie odpowie szczerze nawróco­ny Żyd:

„Chcąc pozostać szczerym, nie mogę wszakże za­znaczyć, że prawdziwe nawrócenie, nawet u jedno­stek spośród Żydów, jest zjawiskiem wyjątkowym i w najbliższej przyszłości, jako zjawisko częstsze, mało prawdopodobnym.

Iluż to Żydów przyjęło chrzest jedynie po to, aby utorować sobie karierę życiową, ułatwić studia, uzy­skać posadę i Ł p.

Iluż to Żydów stało się paszportowymi katolika­mi jedynie w celu poślubienia katoliczki, z miłości czy poprostu dla majątku? Jak dużo jest takich, któ­rzy wprawdzie z początku szczerze w porywie duszy przeszli na łono Kościoła, ale później coraz bardziej

się od Kościoła oddalali, wiarę utracili i stali się za­gorzałymi wrogami Kościoła…”

Faktem jest, że pomiędzy kierowniczymi jedno­stkami masonerii, wśród czynnych bezbożni­ków, socjalistów, komunistów odse­tek Żydów przechrztów jest bardzo znaczny”. 2)

Powyższe rozważania byłego Żyda, który naprawdę stał się katolikiem, potwierdza bezczelne zdanie Żyda, adwokata z Czechosłowacji, wypowiedziane na kongresie neofitów w Londynie:

„Zmienialiśmy religię, jak się zmienia skarpetki. Jestem wychrztą, bo w dzieciństwie ojciec mnie wychrzciŁ Nie jestem nawet obrzezany. Moja żona jest chrześcijanką, lecz moje dzieci są bezwyznanio­we. Nie wierzę w waszą nową wiarę, jak nie wierzę w swoją własną katolickość.” 3)

Polsce zagrazawielkie niebezpieczeństwo ze strony „mechesów”, którzy, zwłaszcza w górnych warstwach pań­stwowych, stanowią wielki procent t zw. „elity”.

Cały szereg nazwisk pozornie polskich kończących się na „ski” – nazwisk szlacheckich z herbami, należy do Żydów.

Podajemy garść popularniejszych nazwisk według ksiazki żyda Miesesa: „Polacy – chrześcijanie pochodzenia żydowskiego”: Adamowscy, Brzezińscy, Brzozowscy, Dą­browscy, Dębowscy, Dobrzańscy, Górscy, Kozłowscy, Krzyżanowscy, Lańckorońscy, Łabęccy, Majewscy, Matu­szewscy, Niedzielscy, Nowiccy, Pawłowscy Piaseccy, Rudniccy, Sobolewscy, Wołowscy Zwaniccy i in.

2) „Konwertyta w sprawie żydowskiej”,PrzeglądPow­szechny”, Nr. 7 -8z roku 1938.

3)S. Kowalski: .Żydzi chrzczeni”, sfer. 33.

Przenikanie Żydów do inteligencji polskiej rozpoczęło sie u nas dosyć dawno. Kroniki wspomninają, iż niejaki Turczynowicz w XVIIIw.ochrzcił 2000żydówek, które powychodziły za szlachciców.

Wspomniana już działalność „mechesa” Jakuba Fran­ka, przysporzyła nam również tysiące polskich „maranów” czyłi „frankistów”.

Wyżej wspomniany żyd Mieses twierdzi, iż w r. 1791 było w Polsce 24 tysiące frankistów, liczba ta do dziś wzro-sla pięciokrotnie. Stąd „milion ludności chrześcijańskiej, w Polsce, ludności wyłącznie burżuazyjnej, albo szlachty spokrewniona z frankistami”.

Wielka ilość wychrztów wchodzących do „elity” na­wa, wyjaśnia nam fakt, dlaczego znaczna część

ej inteligencji oddana jest żydom. Dlaczego w chwili kiedy chłop polski i robotnik życie swoje oddaje w walce o wyzwolenie Polski z wpływów żydowskich, większość inteligencji nie tylko walki tej nie prowadzi, ale nawet się jej przeciwstawia. Co więcej warstwa „oświecona” (oczywiście nie cała) otacza jakąś przedziwną opieką ży-dostwo wbrew woli całego narodu polskiego.

Wiadomo: „Kruk krukowi oka nie wydziobie” a w „eli­cie** czyli warstwie kierowniczej narodu, znajdujemy właśnie znaczny procent Żydów wychrzczonych, żyjących w wielkiej przyjaźni z Żydami – talmudystami. Oni są dyrektorami banków, profesorami uniwersytetów, oni wciskają się do ministerstw i najwyższych urzędów pań­stwa. Nadają ton literaturze, prasie, sztuce.

W tym przenikaniu Żydów do duszy narodu, dopoma­ga jeszcze system t zw. „Esterek” czyli podsuwanie wyż­szym dygnitarzom i wpływowym osobistościom Żydówek ty czy cos, w tym rodzaju.

VII. Przenikanie Żydów do życia narodowego.

Ażeby przedstawić, jakim sposobem, gdzie i w jakim celu żydzi chrzczeni i niechrzczeni usiłują zdobyć wpływ na społeczeństwo polskie, podajemy szereg notatek z na­szej codziennej prasy; niechaj one choć w małej cząstce przedstawią grozę żydowskiego zaboru:

Warszawski Dziennik Narodowy z dn. 15. II. 1939, pisze co następuje:

„Donosiliśmy przed kilku dniami o przejściu na wiarę katolicką b. posła z B. B., a obecnego Dy­rektora Banku Gospodarstwa Kra­jowego p. Minkowskiego. Według żar-gonówki „Tugblatt” (z dn. 7 lutego 1939 r.) chrztu dokonał ks. Korniłowicz; rodzicami chrzestnymi byli: hr. Branicka i Anatol Min­ko w s k i, rodzony brat neofity, Dyrektor „Pocisku” (Fabryka amunicji).

Gdynia i Żydzi.

..Naród w Walce” w nr. 8 z dn. 18.DC1938 r. podaje ta­kie wiadomości z Gdyni:

„Co tylko nam się rzuca (w Gdyni) w oczy, to wszystko żydowskie, albo w żydowskiej dyspozycji A więc Łuszczarnia ryżu (zaopatruje całą Polskę w ryż – przyp. aut.), właściciele osławieni Mazurowie(Żydzi) z Warszawy.

Olejarnia – wyłącznie żydowski kapitał.

Składy zbożowe – wiadomo, eksport zboża znajduje się w Polsce nieomal wyłącznie w rę­kach żydowskich.

Stocznia gdyńska – główny dyrektor pochodzi z lwowskich Żydów, chociaż, jak powiadają, ochrzczony.

A teraz handel zamorski:

Import i eksport (to, co się sprowadza z zagranicy, lub wysyła zagranicę), eksport be­konów, masła, jaj ze znikomymi wyjąt­kami, czysto żydowski

Owoce południowe – wyłącznie żydowskie.

Towary kolonialne – sami Żydzi i to przeważnie najgorszego typu międzynarodowego.”

Żydzi w szkolnictwie.

„.Dziwne jest to, że oficjalne, nakazane przez Ministerstwo podręczniki szkolne, są pisane przez Żydów, że z ich książek dzieci polskie uczyć się będą historii polskiej i języka polskiego.

Podajemy niektóre nazwy podręczników napisa­nych przez Żydów i osoby pochodzenia żydowskiego (nazwisko pochodzeniażydowskiego podkreślamy).

Serejski M. H.: „Historia powszechna” dla I kL

St. Kostka Peliński: „Wczoraj i dziś”, wypisy na IVkL

Łoziński Emanuel (dyr. gimn. I miejskiego w Warszawie) i Kolczyńska: „Książka polska* na I kL

Auerbaeh i Dąbrowska: Disce latinae* na I kL

Cieślińska O. i Niewiarowska: „Podręcznik do ję­zyka francuskiego” kL I – IV.

Żóttowska G. i Dewitzowa: „Podręcznik do ję­zyka niemieckiego” kL I – IV.

Forelle i Raabe B.: ,3iologia” dla kL IV. i) W podręcznikach szkolnych, zatwierdzonych przez Ministerstwo do użytku szkolnego, znajdują się wiersze Żyda T u w i m a – komunizującego bluźniercy, nawołu­jącego w swoich poezjach do dezercji i rewolucji2), któ­ry w wierszu „Hagiografia” wyszydza świętych Pań­skich; w wierszu dotyczącym wojska, nawołuje:

„Rżnij karabin o bruk ulicy” co uzupełnia drugi poeta „polski”, Żyd SłonimskL:

„Odrzućcie bagnet, mundur i kask, Tornister, pas i Ładownicę, Ze śpiewem wyjdźcie na ulicę”.

W Polsce mamy 5628 nauczycieli wyznania mojże­szowego.

W samym szkolnictwie publicznym i państwowym pracuje ponad 1800 Żydów, nie licząc bezwyznaniowców i wychrzczonych…3)

+++

„W tym kongresie wyrzutków społeczeństwa polskie­go (dotyczy to kongresu Rady Delegatów Wojskowych Polaków w Petersburgu, który to kongres wystąpił prze­ciwko tworzeniu się wojska polskiego na wschodzie po upadku Rosji carskiej – przyp. autora), brał udział Żyd Mandelbaum-Drzewieski (pseudonim „towa-

1)„Naród w Walce” z dn. 18.IX 1938 r. 2)Na tę działalność komunistyczną zwraca uwagę „Polska w artykule p. t „Pacyfistyczna mafia” („Naród w Wal­ce” i dn. l9.II 1939 r.).

3)„Naród w Walce” z dn. 18.IX 1938 r.

rzysz Promień”). „Towarzysz” ten był komisarzem oświa­ty bolszewickiej Obecnie jest dygnitarzem w Związku Nauczycielstwa Polskiego. 4)

Szkodliwość obcowania młodzieży chrześcijańskiej z żydowską w szkole.

Uchwała 122 Pierwszego Polskiego Synodu Plenarne­go z roku 1936

„~nalega, aby wierni z prawa i obowiązku doma­gali się, by nauczanie w obecnym ustroju szkolnym odpowiadało w całości zasadom nauki katolickiej i aby młodzież nie narażało na szkody religijne i mo­ralne przez niestosowną koedukację, przez łączenie młodzieży katolickiej z żydowską

i przez powierzanie wychowania młodzieży kato­lickiej nauczycielom innowiercom”…

Całkowite usunięcie Żydów zarówno nauczycieli, jak i uczniów z polskich szkół, jest najistotniejszą potrzebą i koniecznością Narodu i Państwa Polskiego. Tymczasem w polskich szkołach uczą polską młodzież w wielu wypad­kach Żydzi, tak jak i młodzież polska musi w szkole przestawać z młodzieżą żydowską.

Z nieskończonej ilości przykładów szkodliwego wpły­wu Żydów na polską młodzież, załączamy tylko dwa przy­kłady.

Żydówki szerzą w szkole wśród swoich koleżanek komunizm.

„„Hanka (Żydówka) posiadała wiele więcej wiado­mości ode mnie… Tak powstała moja z nią przyjaźń. Cho­dziłyśmy na spacery, przychodziła do domu mego i wów­czas przygotowywała mnie do życia, „przerabiała”, jak to ona mówiła. Opowiadała mi wiele o życiu kobiet sowiec­kich, o ustroju ZSRR. Podczas spacerów w parku Pade-rewskiego, mówiła mi o polityce. Wtedy dowiedziałam się, że Hanka jest komunistką. Zaczęły się gorące przekony­wania mnie; ja miałam mniej argumentów, ale ona mnie nie przekonała. Dowiedziałam się, że na terenie szkoły jest piętnaście komunistek. Zauważyłam niezwykłą harmonię wśród nich. Teraz los mnie przerzucił do innej szkoły, a Żydówki w tamtej szkole, agitują wśród innych dziew­cząt – tak samo nieuświadomionych, jak ja_ Często zbierają owoce ze swej pracy.” 5)

4) Z niedrukowanej pracy majora J. Źychowskiego: „Histo­ria I PoL Korpusu”. Zdaje aie, że o tym samym komisarzu bolsze­wickim, p. Mandelbaumie, wspomina EL Błakiewiczówna w ksiązce „Ścieżki obok drogi”, str. 57.

Środowisko żydowskie w gimnazjach przyczyną demoralizacji uczennic.

W pierwszych dniach lutego r. b. aresztowano we Lwowie 45-letniego Żyda Henryka Rappaporta, podające­go się za adwokata, za to, iż zwabiał i sprowadzał do siebie nieletnie uczenice szkół lwowskich.

Małą odporność uczenie Polek tłumaczy „Słowo Na­rodowe” tym, iż Polki, będące mniejszością w prywatnych szkołach lwowskich, „ulegajążydowskiejsupremacji…

Przydusiła je masa żydowska. Ich zainteresowa­nia zwracają się w kierunku zabaw, strojów, randek, fryzur,

„Nieodporny aryjski element w masie żydowskiej uległ nieświadomie zepsuciu”.

Kiedy młodzież próbowała się bronić i odseparo-wywać od Żydówek, „nauczycielki” Polki (?) w tej szkole niedwuznacznie i z satysfakcją upoka­rzały uczennice Polki!!.„

Wreszcie wniosek z tego ponurego procesu – procesu deprawowania duszy młodzieży polskiej w mieszanych Środowiskach żydowsko-polskich:

„Żaden proces, żadna kara choćby dożywotniego więzienia dla Żyda, żadne konferencje nauczyciel-sko – rodzicielskie, żadne usuwanie uczenie ze szkoły i ich leczenie w szpitalu, nie załatwią sprawy… nie wynagrodzą strasznej krzywdy, którą wyrządził – w tym wypadku Raport polskiemu narodowi”

„Trzeba wszystkich Żydów usunąć pod grozą od­powiedzialności za losy Narodu, wobec Boga i historii i trzeba usunąć tych także Polaków, którzy już chyba przez lekkomyślność i brak uświadomienia, pomaga­ją szerzyć Żydom w narodzie polskim moralną gan­grenę”. •)

Nafta a Żydzi.

Nie trzeba dowodzić, iż nafta w państwie współczes­nym odgrywa niesłychanie ważną rolę. Cała technika nowoczesna, opiera się na węglu i nafcie. Jest ona podsta­wowym czynnikiem obronności państwa. Polska pod tym względem znajduje się w szczęśliwym położeniu, posiada bowiem bogate złoża naftowe w Małopolsce.

Kto rządzi kopalniami nafty?

„Polski przemysł naftowy dzieli sięnacztery główne grupy: „Standart”, założony z grupy *Vac-

•)„Warsz. Dz Narod.” z dn. 17.II 1939 r.

cum Oi1″ (Żydzi wiedeńscy) i „Standart Nobel”. 2)„Limanowa” i „Galicja” (Żydzi wiedeńscy i lwow­scy), finansowana przez „Dom bankowy Lessing,’ w Niderland Stein nad Renem. 3) „Małopolska” – potężna grupa, pozostająca w kontakcie z „Lewiata-nem” oraz 4) „Pen” (Polski Eksport Naftowy), w którym są kapitały państwowe.

Najbogatsze tereny naftowe Podkarpacia, znaj­dują się w okolicach Kropiwnika, Borysławia i Mrażnicy-., znajdują się one w rękach żydowskich, rodziny Lindenbaumów, którzy ciągną z tych tere­nów wielomilionowe zyski, o wiele większe, niż za­robek łączny wszystkich polskich kierowników, in­żynierów i rolników.

Na liście lwowskiej (masońskiej, żydowskiej) loży Bnei-Brith, znajdują się następujące nazwiska potentatów, właścicieli i dyrektorów „polskiej” nafty:

„Lipa Schutzman, wiceprezes „Krajowego T-wa Naftowego”, członek zarządu lwowskiego kahalu, właściciel kopalń.

Dr. Józef Parnas, syndyk koncernu „Małopolska”, członek lwowskiego kanału, właściciel kopalń.

Marek Aleksandrowicz, Jakub Goldman, współ­właściciele Sp. Akt „Gazy”.

Dr. Witold (?) Wiesenberg, b. syndyk koncernu „Małopolska”.

Dr. Izydor Kreisberg, zarządca fundacji „Dawi­da Lindabauma spadkobierców”.

Leon Schutzman, syn Lipy, prezes kanału Bo-rysław, właściciel kopalń.

Maurycy Freund, dyrektor „Małopolski” w Bory-sławiu.

Filip Herman, dyrektor admin. państwowego „Polminu”.

Karol Bauer, dyr. „Małopolski w Borysławiu. Zaśdo„Rotary-Clubu”(organizacjamasońska) należą:

5150Dr. Stanisław Schaetzel dyrektor „Krajowego T-wa Naftowego”.

Dr. Jerzy Kozicki, poseł, dyrek. koncernu „Mało­polska”.

Inż. O. W. Theisberg – Wyszvński,geolog „Pioniera”.

Ziemia i Żydzi.

„Warszawski Dziennik Narodowy” pisze w numerze z dn. 7.III.1939, co następuje:

- Ogółem w trzech województwach (stanisła­wowskim, tarnowskim, lwowskim) Żydzi są właści­cielami 150 tysięcy hektarów ziemi, dzierżawią zaś 46 tysięcy 330 hektarów”-.

Kto oddaje w dzierżawę Żydom polską ziemię?

Jako odpowiedź na powyższe pytanie, załączamy wy­jątek z artykułu „Warsz. Dz. Narodowego” z dn. 2 marca 1939 r., p. Ł: „Arystokraci, ziemianie, Żydzi. 36 tysięcy hek­tarów ziemi polskiej w Małopolsce Wschodniej w ręku Żydów”:

stanisławowskie

„Organ ministra Poniatowskiego „Zespół”, ogłasza nazwiska ziemian, którzy majątki swe puścili w dzierżawę Żydom w trzech.województwach połud-niowo-wschodnich. Oto, według „Zespołu” (nr. 6 z 12 lutego br.), nazwiska ziemian, którzy w woj. stanisławowskim zrezygnowali z gospodarowania na ziemi polskiej we własnym imieniu i w imieniu na­rodu, wśród którego żyją.

7) Według Merkuryusza Polskiego” Nr. 14 z dn. 19.III. 38 r. p. t. „inz Stanisław Szczepanowsłd pogromca masonów naf­towych”.

Jest ich 34, wśród nich, niestety, szereg przedsta­wicieli czołowej arystokracji polskiej. Ogółem zie-miaństwo polskie oddało w tym województwie około 12 tysięcy hektarów ziemi w ręce ży­dowskie.

Książę Andrzej i Sebastian Lubomirscy i Cecy­lia Bourbon, wydzierżawili Salomonowi Edelsteinowi majątek Wownia.

Księżna Cecylia Bourbon i Sebastian Lubomirski wydzierżawili Hellerom maj. Pukienicze.

Ks. Cecylia Lubomirska wydzierżawiła Chaimko-wi Klingerowi maj. Kawsko.

Ks. Andrzej Lubomirski wydzierżawił Mendelowi Bardachowi maj. Uhersko.

Ks. Henryk i Sebastian Lubomirscy wydzierża­wili Mendelowi Cuckerbergowi maj. Pietnkzany.

Ks. Maria Woroniećka wydzierżawiła Natnsi i Jojne Rothbaumom maj. Siechów i Uhełna.

Ks. Henryk Lubomirski wydzierżawił Maksymi­lianowi Jeemanowi maj. Tejsarów i Pczany”, i t d.

tarnopolskie.

Dużo gorzej pod tym względem przedstawia się sytuacja w woj. tarnopolskim, gdzie Żydom dzierża­wi majątki 51 ziemian.

Są to między innymi znowu przedstawiciele czo­łowej arystokracji polskiej, m. in. we­dług „Zespołu” (nr. 7 z 19″lutego br.):

Agenor Gołuchowski wydzierżawił Markusowi Seidmanowi folwark Gusztyn, oraz Maksymilianiwi Flatchnerowi folwark Gusztynek.

Wanda Grodacka wydzierżawiła folwark Piłat-kowice Mendlotoi Maybergerowu

Jerzy Potocki odstąpił w dzierżawę Saulotai Dy-werowifolwark Torhów” i t. d

lwowskie

„W województwie lwowskim na omawianej liście ziemian figuruje ich (według „Zespołu”, nr. 8 z 26 lutego far.) — 34 i 4 instytucje polskie, Żydzi władają tu 13.830 ha ziemi polskiej, dzierżawionymi od Po-laków.

Ks. Leon Sapieha wydzierżawił majątek Tarnaw-ce Żydowi Marcelemu. Grossowi.

Maria Zamoyska. wydzierżawiła folwark Cuniów GródekJagielloński)ŻydowiMakuaom

Maria Zyberk-Plater dzierżawi folwark Bojanice oraz folw. Opułsko żydowskiej spółce Odzywolski i MillerMeilech.

Również Andrzej Zyberk-Plater i Jam. Zyberk-Plater dzierżawią fołwark Siebieczów Żydowi Eha-szotoi Ratowf i t cL.

+++

Polskie odznaczenia żydowskiej fabrykacji Narodowa Agencja Informacyjnadonosi,że krzyże „Virtuti Militari, medale i Krzyże Niepodległości oraz or­dery „Polonia Restituta”, produkują wyłącznie firmy ży­dowskie, m.in. J. Berliner (Warszawa, plac Krasinskich 2). Polskie odznaczenia żydowskiej fabrykacji — to istot­nie skandal niebywały! Kawaler „Virtuti Militari” naraził życie, a Żyd zarabia na tym pieniądze- 6)

ŻYDZI W WOLNYCH ZAWODACH.

Żydzi w dentystyce.

Według „Dziennika Urzędowego” organu Izb lekar-sko-dentystycznych, mamy lekarzy-dentystów w Polsce następującą liczbę:

Izba Warszawska Izba Krakowska Izba Poznańska Izba Wileńska

Ogółem w całym Państwie

2.077

praktykuje„1.415

(Inne wyznania 153 lek. dent). »)

2ydźi w medycynie.

Medycyna, podobnie jak inne zawody, jest niesłycha­nie zażydzona. Według urzędowej statystyki, („Dziennik Urzędowy Izb Lekarskich” Nr. 7, 1938 r.), ilość lekarzy w Izbach Lekarskich Rzeczypospolitej, przedstawia się następująco:

nie pod. rzym.-kat. gr.-k. praw. prot.Żydów bezw. wyzn.

1.068282712

71010

Krakowska

5 64 299 —

259

Lwowska758299

Łódzka3984

Pozn.-Pomorska1.1578

Śląska409—

WanŁ-BłałostŁ2364

WiL-NowogT.542—

Czyli na ogólną liczbę wszystkich lekarzy w Polsce, która wynosi 11.846 osób, Żydów jest 4073. Nie wiemy, ilu Żydów lekarzy znajduje się w liczbie lekarzy katolików czy chrześcijan. Zapewne znaczny procent Śmiało można powiedzieć, iż Żydów (talmudystów i chrzczonych) znaj­duje się w medycynie ponad 50%.

•)„Naród w Walce” z dn. 5.III.1939 r.

„Naród w Walce” x da. 22X1939 r.

Kto „pracuje” w prasie?

„Naród w walce” w Nr. 10 z dn. 15JCII. 1938 r. pisze: ,,_. W spółce „Domu Pras y”, do której na­leżą pisma: „E x p r e s s Porann y”, „Dobry W i e c z ó r”, „D z i e ń D ob r y” i „Prze­gląd Sportowy” — pracują następujący Ży­dzi: Marschak Leopold, Jan Drobniewski (Goldner), Świeżawski, Kamil Norden (Jankla Migona), Josek Stejnert, Bergman, Bejlin, Rozenholz, Maks Soko­łów, Lipszyc, Kornkowolski, Szereszewski i inni”.

Poza wymienioną prasą brukową służą Żydom i są redagowane przy pomocy Żydów następujące pisma: „Wia­domości literackie”, „Robotnik”, „Dziennik ludowy”, „Ostatnde wiadomości”, „Piąta rano”, „Szpilki”, „Kino”, i inne.

Oczywiście wmianka o kilku brukowcach warszaw­skich i ich pracownikach, nie wyczerpują grozy, jaka zwi­sa nad Polską wskutek opanowania prasy różnego rodzaju i piśmiennictwa w ogóle, przez Żydów i ich służalców.

+++

Żydzi w teatrze. (Wzmianka dotycząca tylko Warszawy).

Teatr Letni: Dyrektor Szacki-Szatter (Żyd).

Teatr Narodowy (?): Kierownik literacki — Pomper Pomirowski, Stanisławski (Bartman), Broniszówna (Chwat), Kersen (Lanker), Tichówna i Lipiński Leuer— Żydzi

Teatr Polski: p. Węgierko i Billauer-Borowski, Leś-mianówna, Szyfmanówna — Z y d z L

Kierownik administracyjny teatrów miejskich Kara-siński, Pinkus, Szyfinan

— Żydzi”)11)„Naród w Walce” z dn. 1SJUL1939 r.

Żydzi w adwokaturze.

Adwokatów w Polsce jest ogółem 7.800, wtym Żydów — 4300 czyli 55%.

Aplikantów ogółem —3.600, w tym Żydów — 2.600.

Niektóre Izby adwokackie, jak naprzykład Lwowska, posiadają 85% żydów, Krakowska ma ich aż 90%.

Są miasta w Polsce, gdzie na dużą liczbę adwokatów niema ani jednego Polaka, np: w Drohobyczu jest aż 126 adwokatów Żydów, 4 adwokatów Polaków, podobno zmu­szeni są to miasto opuścić, gdyż nie mają środków utrzy­mania, choć istnieją tam wielkie instytucje państwowe,

jak „Polmin”. M)

Żydzi w prasie.

Niezmiernie doniosłą rolę, zwłaszcza w czasach dzi­siejszych odgrywa prasa. Ona narzuca ludziom pogląd na życie, ona karmi i wychowywa tłumy.

A w jaki sposób?

Przeczytajcie „brukowce” warszawskie, czy znajdzie­cie tam jakąś myśl, ideę?- Szpalty tych piśmideł przepeł­nione są opisami zbrodni, łajdactwem łotrostw ubranych niekiedy w powabną, humorystyczną szatę. Ma to wszyst­ko swój ukryty sens.

Kłamstwa i bzdury prasy brukowej ogłupiają czytel­nika odwodząc go od myślenia, co jest bardzo na rękę roz­maitym „reżimom” oraz żydostwu.

Karmiony brukową strawą „obywatel” zatraca poczu­cie uczciwości, charakter, głupieje i jako taki — o co cho­dzi głównie żydostwu — stanowić będzie narzędzie w rę­ka Izraela.

10)Według statystyki p. mec. Jana Optata Sokołowskiego. 56

+++

Biura, dyrektorzy, zarząd — w 90% żydowski. Pola­cy stanowią znikomy procent, pełniąc rolę woź­nych i tp.12)

Polska pieśń.

Od szeregu lat w całym naszym biednym kraju roz-wają tony „foxów”, „tang”, które pod względem treści, słów, jak i mełodii, są odbiciem duszy żydowskiej.

Gdy Jankiel Mickiewiczowski grał na cymbałach, to miłe rodaki tylko słuchały, teraz, gdy Żydzi grają, to już „cymbały” skaczą w takt żydowskiej muzyki i śpiewają „najmodniejsze”tanga.

Jakaś zaraza tych melodii i tych śpiewańpadła na kraj cały i ciąży nad nim, jak straszliwa melodia chochoła grającego w „Weselu” Wyspiańskiego: „Miałeś chamie złoty róg”.

12) Według jednodniówki „W natarciu” z października 193S i broszury M. Wisniewicza „Żydzi w życiu kulturalnym Polski”

„Artyści”-dekoratorzy-operatorzy-sce-harzyści filmowi: Marian (?) Czauski Aleksander (?) Ford, Józef Leites, Konrad (?) Tom, Janusz Warnecki, Michał Wyszyn-ski, Seweryn (?) Steinwurzel, Jerzy (?) Steń, Alfred Niemirski, Anatol Sztera, Jerzy (?) Nell, Jacek (?) Rotmil, Stefan (?) Norris, Napoleon (tylko nie ten z Korsyki, a prawdopodobnie z Gę­siej) Sedek. Jednym słowem sami Żydzi, oprócz innych również Żydów.

Kina żydowskie w Warszawie:

Atlantic, Bałtyk, Capitol, Gasino, Colossetwn. Europa, Hollywood, Imperiał, Palladium, Pan, Kiałto, Stylowy, światowid, Victoria, Adria, Amor, Antinea, Bis, Czary, Eden, Elitę, Fama, Filharmonia, Florida, Fo­rum, Helios, Majestic, Maska, Mewa, Mucha, Nowa Tombola, Po­pularny, Raj, Rex, Rirfera, Roxy, Sfinks, Syrena, Ton, Uciecha, Unia, Wanda. (Według przytoczonej jednodniówki „W natarciu”).

Autorów, dekoratorów, reżyserów Żydów w teatrach warszawskich jest ogółem 35%.

Żydzi w filmie.

Kino, ten potężny środek oddziaływania na tłumy w 80% jest opanowany przez Żydów.

Szerzą też Żydzi przy pomocy twoich filmów zgni­liznę, brud, niewiarę, a w najlepszym razie bezmyślność i głupotę.

Podajemy niektóre instytucje i naz­wiskaŻydóww filmie:

Rada naczelna Przemyski, Filmowego w Polsce.

Prezes, Ordyński — Blumefeld. wiceprezes, Gleisner, sekretarz, Krawicz — Żydzi. Resztę zarządu w 55% stano­wią Żydzi.

Polski Związek Przemysłowców Filmowych,

Prezes Gleisner, członkowie zarządu: Czaban, Gryn-baum, Jankołowicz i inni — 85% Żydów.

Związek właścicieli Kino-Teatrów.

Prezes Czarnecki (Żyd). Zarząd: Finkelstein, Dein, Częstochowski i inni — 60% Żydów.

Wypożyczalnie filmów.

„Metro-Goldwyn-Meyer”, „National Film Corpora­tion”, „Paramount Films”, „Universal Pictures Corpora­tion”. Są to wielkie międzynarodowe Koncerny filmo­we — należące przeważnie do Żydów.

Przedstawicielstwo na Polskę wyżej wymienionych Koncernów, znajduje się w ręku żydowskim.

Oto spis „pieśniarzy”, ulubieńców bezmyślnego tłumu „gojów” i „gojek”: Gold, Kataszek, Petersburski, Górzyń-ski, Gordon, Hemar, Włast, Kagan, Skrzypkowski, Szer-Szeń, Orliński.

A nazwy tych „pieśni”, takich rodzimych, takich rze-czywiście „naszych”: „Pod samowarem” — „Pod aba-żurem”, „Rafałek”, „Rebeka”, „Gazu! Gazu!”, „Lim. ba”, „Rumba”, „Jo-Jo” — są one jednak już przebrzmiałe. Natomiast modne, najmodniejsze, sam cymes, są melodii nowego majufesu” „Lambeth-walk”, którą w karnawale roku pańskiego 1939 tańczyli we wszystkich tanc-budach tubylcy „obywatele”, „Akum”, „Nochram”, „Edom”, „Goim” — czyli jednym słowem bracia rodacy.

Orkiestra „Polskiego Radia” pod dyrekcją p. „Zdzisła^ Grunberga – Górzyńskiego, gra na płytach gramofonowych z firmy „Wekslef”. Dyrygent Filharmonii, p. Fitel-”berg, od „naszych”, wdzięcznie dyryguje, a nieśmiertelny, -też „nasz” — złotym krzyżem zasługi udekorowany — profesor Ludwik Urstein przy fortepianie.lS)

Żydzi w handlu i przemyśle.