Stara Pieśń

Lasy, bory, wilcze plemiona
Bieszczadzkie szczyty, korony drzew
Wśród szumu liści, wśród wody szmeru
Nieliczni słyszą pradawną pieśń

Pieśń o pradziejach, których moc wielka
Ukryta jest wśród lasów i skał
Pieśń o tradycji, słowiańskiej dumie
Która na przekór najeźdźcom trwa

Niezwyciężona jest moc przyrody
Siła gromu, majestat skał
Niezwyciężone są Święte Bory
I wicher, który w nich grał

Pieśń o Wierze Starej, Swaroga Blasku, 
Peruna gromie, Chorsa poświacie
Trwających we śnie Sławii Czakramach
Stworzach i Zduszach, pradawnej chwale

Nieliczni jeszcze, lecz wierni Bogom Starym
Uporem swoim tradycję trzymamy
Niech dzwony obcej wiary omijają nasze pola
Nie biją nam więcej - my swoją siłę mamy!

Niezwyciężona jest siła przyrody
Gromu moc, kropli wody czystej śpiew
Niezakłócony szum dębów w Świętym Gaju
Słońce - dawca życia, Księżyc - nocy czerń

Świętowita cztery poważne oblicza
Zwrócone ku słowiańskiej nacji...
Swaróg, Perun, Dadźbóg, Mokosz
Moc natury jest z Tobą, gdy potrafisz ją docenić

Różne regiony Sławii pradawnej
Bogów swych na swój sposób czciły
Wielki Pan - Perun, Trzygłów - Weles
Sfera nieba, sfera ziemi - praw natury przestrzegaj!

(Muzyka: Grom Lorak / Tekst: Wilczyn Warszyc)
Do Góry

Już Sztandar Łopocze, Już Serca Goreją

Bierz włócznię w dłoń, bierz i walcz!
Walcz jak ja, walcz jak brat!
Walcz jak on!

Z symbolem Słońca biegniemy ku wolności
By pomścić naszych ojców, by pomścić naszych braci
Na ustach niesiem pieśń o męstwie i ojczyźnie
A w rękach dzierżym miecze, sztandary i topory

Jutrzenka swobody wita nas uśmiechem
Wschodzące teraz słońce otacza nas opieką
Prastare dęby zaszumią nam przy boju
A kruki rozdziobią poległych w walce wrogów

Popatrz na horyzont i powiedz mi co widzisz
To nasi wrogowie szykują się do walki
Są już coraz bliżej, gotuj się do starcia
Nie lituj nikogo i rozlej psów tych krew!

I dzisiaj także Perun nam łaskawy
Więc chwaląc jego dobroć do domu wracamy
Odpocząć czas przyszedł, lecz czujność chowając
Bo wróg łakomy ziemi, a my jej nie oddamy!

Leśne Duchy

(Utwór instrumentalny) 

Jantaru Blask

Jantaru blask mocą swą przemawia
Do wielu obcych dawnego świata
Wikingów łodzie, rzymskie legiony
Celtyckie drogi - żądne morskich łez

1.
Gdy w ciemnym borze rzymska wyprawa
Po bursztynowy, słowiański kwiat
Trafia w noc czarną, nieposkromioną
Stworza i Zdusza idą na świat

2.
Gdy młodzi Rzymianie służący trybunowi
Który w wyprawie swej życia widzi cel
Schwytani krasawek-fej mocą wielką
Los ich marny będzie... ból i śmierć

Jantaru potęga Pomorza waleczna
Broni i sławi, walczy i żyje
Z szacunkiem przybyły - otrzyma nagrodę
Kto krew widzi tylko - zniszczony zostanie

3.
Bursztynem piaski bałtyckie skąpane
Matka Natura Słowianom szczodra...
Złota Sławii wiele pożąda głów świata dawnego
Złoto Sławii wybranym moc dawać będzie!!!

Od Karkonoszy Po Tatry

Hej! Wy w dole! To do Was wołamy
My góry, my skały, my częścią krajobrazu
Patrzymy od stuleci na sławską tę krainę
Z podziwu wyjść nie możem, my z Wami dziatwy, z Wami!

Turnie, granie, hale, kamienie i opoki
Skały, głazy wielkie, przepaści, kotliny

Rzeźbione my od wieków przez Bogów wspólnych dłonie
My mocne, my twarde, trwożące lecz przepiękne
My silne, my trwałe, my wiary nie zmienimy
My lechickiej braci za przykład posłużymy

Turnie, granie, hale, kamienie, opoki
Skały, głazy wielkie, przepaści, kotliny

(Fragment melodii ludowej z filmu "Janosik")
autorstwa Jerzego Matuszkiewicza)

Bogów Dar

Bogów dar to dla nas bracia
Ta pomorska nasza ziemia
Co ją Bałtyk od północy
Z dumą płaszczem fal oblewa

Tutaj lasy i doliny
Bory gęste zwierza pełne
Nad szczytami drzew wysokich
Orzeł biały hen szybuje

Tutaj w mgły tajemnej szacie
Tkwią kurhany przodków naszych
Co przed laty krwią zrosili
Naszą ziemię ukochaną

Tutaj w mgły tajemnej szacie
Tkwią kurhany przodków naszych!

Teraz jeno dąb samotny
Świadkiem tamtych dni pozostał
Tu w tym miejscu gaj był Święty
Teraz krzyż obcego Boga

I choć wieki kłamstw i zdrady
Skryły mrokiem dawną chwałę
Wciąż w gęstwinie starych lasów
Echa wiary ojców z nami!

To w tej ziemi moc i piękno
Ona źródłem życia nam i siłą
W niej dziedzictwo naszej rasy
Z nią są my na wieki siłą

Z nią są my na wieki siłą!!!

Ostatnia Wędrówka Ku Krainie Welesa

(Utwór instrumentalny) 

By Przypomnieć Zamierzchłe Czasy (Pomścimy Ojców Krew)

Czy słyszycie szept dębów w Świetych Gajach?
Czy słyszycie ojców naszych wołanie?
Wstańcie synowie tej ziemi
Czas przerwać 1000 lat hańby!!!

Czas by przypomnieć zamierzchłe czasy
Gdy o potędze Sławii legendy były
Gdy wrogowie pierzchli z pola bitwy
Gdy walczyć mieli z pogańską watachą

Teraz niewielu nas już pozostało
Co Bogom wciąż wierni i sile natury
Lecz gdy huk gromu zabrzmi
Do walki rwiemy się dumnie

Czas by znów przedrzeć dawne szlaki
Co krwią i honorem znaczone
To my samotne wilki czekamy na sygnał
Nienawiści ogień w nas płonie!

Ostatniej bitwy czas jescze nie nadszedł
Lecz zemsta nasza będzie okrutna
Swastyki znak na wietrze zawieje
Gdy semicki pies będzie konał!

Ojcowie z dumą będą spoglądać
Że wiary naszej płomień wciąż nie zgasł
A gdy na nas przyjdzie i koniec
Do Nawii pójdziemy w ostanią drogę

I Niech wiatr niesie po całym Pomorzu
Do wszystkich nieśmiertelne te słowa
Sława na wieki Arji , sława dumnej Sławii
Sława zwycięstwu, lechickiej Polsce!

Sława na wieki Arji , sława dumnej Sławii
Sława zwycięstwu, lechickiej Polsce!

Posąg Belbuka

(Utwór instrumentalny) 

Pieśń O Słońcu I Księżycu

(Utwór instrumentalny) 

Pomorska Przyroda

Jeszcze czyste wody toczy tu Grabowa, Uniesta i Parsęta
Jeszcze górują na okolicą niebotyczne jodły karniszewickie
Jeszcze po niebie szybuje majestatycznie orzeł bielik
A stare dęby dożywają w spokoju swoich dni

Jeżeli umiesz na chwilę stanąć w biegu życia
Da się usłyszeć bijące zielone serca przyrody
Od Ciebie również zależy, jak długo jeszcze...