Kraszewski Józef Ignacy - Majster i czeladnik

Książki/Zapraszamy

Wikiźródła to społeczny projekt, którego celem jest utworzenie wolnego repozytorium tekstów źródłowych oraz ich tłumaczeń w

formie stron wiki. Gromadzimy i przechowujemy tutaj w postaci cyfrowej wcześniej opublikowane teksty (np. utwory literackie).

W polskich Wikiźródłach dostępne jest obecnie

145 555

tekstów

718

autorów i liczba ta codziennie wzrasta – zamieszczone

materiały należą do domeny publicznej lub dostępne są na wolnej licencji. Wszyscy użytkownicy internetu mogą korzystać z

nich bezpłatnie i bez ograniczeń.

Przyłącz się do nas! Każdy może rozwijać Wikiźródła – także Ty, bez żadnych formalności, możesz dodawać nowe materiały i

porządkować te już zamieszczone.

Wszyscy tutaj pracujemy społecznie, w poszanowaniu praw użytkowników, wolontariuszy i autorów. Ciągle brakuje nam

ochotników… Pomóż nam! Wystarczy 5 lub 10 minut dziennie… choć większość z nas przebywa tu znacznie dłużej ;-)

Jak edytować? To proste!!!

Zapoznaj się ze stroną

Pomocy

lub pobierz mini-poradnik (

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Wikiźródła_-

_pierwsze_kroki.pdf

).

Zapraszamy!!!

Majster i czeladnik

Majster i czeladnik

podanie gminne wileńskie

Józef Ignacy Kraszewski

Nie będzie uczeń nad mistrza

Ogień palił się w piecu, przed nim siedział majster budowniczy Wojciech, sparłszy łokcie na kolanach, tuż przy nim na ławie

pokrytej kobiercem, zięć jego czeladnik Piotr i córka Maria. Cichość panowała uroczysta. Piotr czeladnik spuścił głowę, objął

jedną ręką młodą swoją żonę, a drugą trzymał maleńkiego synka. Stary Wojciech zdawał się ponury i gniewny.

— Słuchaj, Pietrze — rzekł po chwili — ty mi tak drugi raz, jak dziś, wobec ludzi, nie domawiaj! Szanuj moje siwe włosy!

Pamiętaj, że ta ręka i głowa wpoiły w ciebie to, co umiesz! Bo jak się drugi raz odważysz, won z moich oczu! precz! ty, żona

twoja i dziecię! Wolę mieszkać sam jeden, jak widzieć cię pod bokiem urągającego się z mojej starości!

— Jak ci tylko tu zawadzamy, panie teściu! — rzekł Piotr — tak najchętniej się wyniesiem i choć zaraz! Nie na tom ci ja strawił

pół wieku, ucząc się i starając, żebyście mnie potem mieli za partacza! A kiedy chcecie zobaczyć, co ja umiem, pozwólcie mi

domurować tego nowego kościółka... wszakże ledwo fundamenta rzucono, niech przepadnę! jeśli jedna moja robota wszystkiej

waszej nie zaćmi!

— Ho, młokosie! Łatwo gadać jak sroka, ale robić niełatwo. Wierzaj staremu! — odezwał się majster Wojciech ze złośliwym

uśmiechem. — Dobrze! Odtąd ja i palcem nie tknę tej roboty... ani tam zajrzę nawet... jutro jadę do Smoleńska i tam mnie

czekają...a ty rób! To zobaczym, powrócę na sam koniec, powrócę śmiać się z ciebie, jak wyprowadzisz gołe ściany, krzywe

okna i grube gzymsy. Oj, żebyś wówczas pełzał mi po nogach, żebrząc o pomoc, nic, ni! Choćbyś się spiekł ze wstydu... lub we

łzach utopił, nic, nic!

To mówiąc powstał stary i zamilkł, a Piotr czeladnik całując synka w czoło, odpowiedział:

— O tym potem, panie teściu! Ja o to tylko proszę, byś nie psował, a pomoc mi twoja nic nie nada.

— Zobaczym, kto w kunszcie sprawniejszy!

— Zobaczym!

— Mnie samo doświadczenie nauczyło. Spójrz, idź po miastach... wszędzie z daleka czerwienieją mury mojej roboty... a imię

majstra Wojciecha Krzyżaka jest znane na Litwie i Rusi jak drugie niczyje... Moje dzieci rozsypane są po wszystkich grodach

wielkich... i prędzej wymrze całe pokolenie twojego syna... niż jeden z tych kamiennych synów moich się powali! Tyż to śmiesz

się mierzyć ze mną, uczniu mizerny?! Ty chcesz mistrza ubiec w sztuce?!

— Chcę — odparł żywo Piotr — i dopnę swego. — Przysięgam na moją Marię drogą i na małe dziecię, że choćbym miał krwią

własną wszystkie sklejać cegły, wystawię kościół, jakiego dotąd nie widziano. Będzie mały, ale mu wielkie ustąpią i twoja duma

zawstydzona zostanie!

Pełen gniewu stary Wojciech wyszedł i drzwi za sobą drugiej izby zatrzasnął, a Maria, poprawując ogień na kominie, po cichu

odezwała się do męża:

— A ty zawsze ze starym kłócić się musisz! Fe, mój Piętrze! Toć jemu niedługo żyć, na co truć jego ostatnie lata, on z twojej

przyczyny gryzie się bezustannie! A to ojciec mój, Pietrze! On cię tak kochał, on ci oddał mnie wówczas, kiedy ty ubogi nic

prócz rąk nie miałeś!

— A czymże ręce moje pośledniejsze od drugich? — zawołał Piotr. — Nie mogę znieść tego, aby moje imię ginęło ze mną

razem, wówczas kiedy jego imię na szczytach zbudowanych kościołów idzie do przyszłych wieków! Nie! Nie! I ja, Mario, muszę

być sławny! choćby mi to życie kosztować miało! Czuję, że mogę, że muszę pokazać, co umiem!

— Przed tobąż wszystko jeszcze, mój miły! — odpowiedziała Maria, grzejąc ręce u ognia. — Czego się śpieszyć? Przyjdzie na

każdego pora...

— A któż mi zaręczy —- przerwał Piotr — że jutro nie umrę? Dziś jest moje, jutro, Bóg wie! Rad jestem, że mi roboty tego

kościoła odstąpił! Zawstydzi się stary, że mnie mało cenił. Piotr tyle wart, co i on! Bóg mi dopomoże!

To mówiąc uściskał żonę, położył dziecię w kolebce i zaczął się szybko po izbie przechadzać.

Był to smutny wieczór jesienny; mury nowego kościołka Świętej Anny, otoczone jeszcze rusztowaniem, zastanawiały już

wszystkich. Tłumy ludu biegły, jak na zjawisko, mistrzowskiej tej przypatrywać się budowie. Wszyscy wznosili pod niebiosa

czeladnika Piotra i nie było tego, kto by nie powiedział, że uczeń majstra przesadził. Radowała się dusza Piotra i oczy jego

pasły się pochlebnym dlań widokiem, a w głowie snuły mu się już myśli sławy i nieśmiertelności.

Wieczór był chłodny; Piotr i Maria stali na smętarzu i poglądali oboje na kościołek. Piotr był wesół, ściskał żonę i wołał, ukazując

jej dzieło swoje:

— Patrz! Czyś ty kiedy co takiego widziała? Jutro rusztowania precz pójdą, a wszystko błyśnie nową pięknością. O, żeby tylko

stary jak najprędzej wrócił! Spojrzy on i duma jego spadnie tak nisko, jak nisko moją sztukę cenił!

Maria westchnęła i spuściła w dół oczy. Piotr pożerał wzrokiem kościółek; wtem z dala kroki czyjeś słyszeć się dały i nim się mieli

czas obejrzeć, stary Wojciech przyskoczył ku nim. Oczy jego iskrzące się od gniewu zwrócone były na nową budowę, usta sine

drżały, trząsł się pełen złości i zaledwie zięcia i córkę zobaczył, zaczął wołać natychmiast:

— O, cieszycie się z mego upokorzenia, wyrodki! Toć to twoja wdzięczność, Pietrze! Za to, żem ci dał dom i żonę wówczas,

kiedyś ty nie miał gdzie położyć głowy...! Prawda! Prawda! Dwa razy już tu patrzeć kryjomo chodziłem! Wyznaję, jam takiego

nie postawił kościołka! Cieszże się z wygranej! Nie mógłżeś tego zrobić po mojej śmierci? Wszak niedługo czekać było ci

trzeba... Chyli się już ta głowa do grobu... ale nie! Obrzydłe stworzenie! Chciało za życia mego jeszcze sławę moją wtrącić do

grobu!

I starzec płakał, a przed nim stali zięć i córka. W oczach Piotra malowała się dzika radość, w oczach Marii łzy połyskiwały.

— Przebacz, mój ojcze! — rzekła z cicha. — Wszakżeś mu sam budować kazał, a miałże źle budować?

— A no cóż tak budował, aby mnie zawstydzić? Nie! Nie! Ty psi synu! Z diabłem musiałeś mieć schadzki! On ci pomagał! A jak

ksiądz święconą wodą ten mur pokropi, padną czartowskie gzymsy i łeb ci hardy rozbiją!

To mówiąc starzec łzy otarł; gniew okropny wrzał w jego oczach, a Piotr i Maria spokojnie stali... W tej chwili zza chmur wszedł

księżyc i oświecił tę scenę, przydając piękności nowemu kościółkowi.

Stary Wojciech zdawał się uspokajać i nagle głosem umiarkowanym rzekł do zięcia:

— Chodź, pokaż mi to z bliska, wejdziem na rusztowanie...

— Noc teraz, toć nie zobaczym! — rzekł Piotr. — Jutro rano obejrzeć będzie można.

— Nie bój się! Moje oko i w nocy zobaczy to, nad czym wiek strawiło. Chodź, przypatrzę się twemu dziełu... pierwszemu i

ostatniemu, bo ci czart pewno więcej takich myśli nie nastarczy. Chodź!

I oba poszli, a Maria, tuląc się od zimna w chustkę, patrzyła na nich, jak wdzierali się po drabinach na wierzch rusztowania.

Księżyc świecił przepysznie, cisza panowała wkoło, słychać było każde słowo rozmawiających. Stary Wojciech im szedł dalej,

tym groźniej odzywał się do zięcia. Stanęli wreszcie na rusztowaniu przed frontem. Oczy starego zwróciły się na misterne okna,

drobne gzymsy i ozdoby, zatrząsł się ze złości i obracając się do zięcia zawołał:

— Pietrze! Przesadziłeś mnie... Kiedyś tak zaczął, czy wiesz, jak skończysz?

— Skończyłem tylko na upokorzeniu dumy, panie teściu! A dawnoż to urągałeś się ze mnie? Dawnoż to mówiłeś, że mi będzie

potrzeba pomocy twojej?

— Tak mówiłem! — krzyknął przeraźliwie majster. — A teraz ci powiem, że ten, kto ci pomógł budować, niech cię przyjdzie

ocalić!

Nim wyrzekł te słowa, silną ręką chwycił Piotra za szyję i pchnął go uderzeniem nogi z rusztowania.

Krzyknął przeraźliwie biedny czeladnik i chwycił się jeszcze rękoma za wiszącą u rusztowania deskę. Maria krzyknęła także i

pobiegła jak szalona ku kościołowi, wołając:

— Ojcze! Ojcze! To mąż mój! Ojcze! Ratuj!

A Piotr chwiejącej się deski trzymając, tracąc siły co chwila, wołał przytłumionym głosem:

— Ratuj! Mario! Ratujcie!

Stary majster nic nie słyszał... nic nie chciał słyszeć... porwał ogromną cegłę z rusztowania, ugodził nią oburącz w głowę

nieszczęśliwego i ciało jego padło na kupę gruzów przed kościółkiem.

Tekst jest

własnością publiczną

(public domain). Szczegóły licencji na stronie

autora

.

* 28 lipca 1812, Warszawa

† 19 m arca 1887, Genewa

Polski pisarz, historyk, najpłodniejszy autor w historii literatury polskiej.

Liczba tekstów: 68

Alfabetyczny spis tekstów tego autora

Autor:Józef Ignacy Kraszewski

Józef Ignacy Kraszewski

(Bogdan Bolesławita, Kaniowa)

Kontrola autorytatyw na : GND:

118777955

| LCCN:

n50044016000000

|

VIAF:

182315214

|

WorldCat

|

CBN Polona

Wikipedia: Biogram

Wikicytaty:

Cytaty

Commons:

Galeria

Dzieła dostępne w

Wikiźródłach

Epika

Bajka o kurce i kogutku

Biografia sokalskiego organisty

Dziad i baba

Głupi Maciuś

Historja Sawki

Kwiat paproci

Łoktek na łożu śmierci

Majster i czeladnik

Marcin Kaptur

Motyl

Nauczyciele sieroty

Profesor Milczek

(1872)

Rejent Wątróbka

(1886)

Stańczyk

Szpieg

(1864)

Tatarzy na weselu

Upiór

Wiściarze

W oknie

(1886)

Z chłopa król

Z dziennika starego dziada

Powieści

Budnik

(1847)

Capreä i Roma

(1859; informacje)

Chata za wsią

(1854)

Chore dusze

(1880)

Djabeł

(1855)

Historja kołka w płocie

(1860)

Król i Bondarywna

. Powieść historyczna

Krzyżacy 1410

Kunigas

Macocha

Ostrożnie z ogniem

Rzym za Nerona

(1865)

Tomko Prawdzic

(1850)

Ulana

(1842; informacje)

Złote jabłko

(1853; informacje)

Liryka

Baltyk

Dlaczego?

Ojczyzna

Ziemio!...

Publicystyka i opracowania naukowe

Sztuka u Słowian, szczególnie w Polsce i Litwie przedchrześcijańskiéj

Dante. Studja nad Komedją Bozką

Trylogia saska

Hrabina Cosel

(1873; informacje)

Brühl

(1874)

Z siedmioletniej wojny

(1875)

Cykl powieści historycznych Dzieje Polski

1.

Stara baśń: powieść z IX wieku

(1876, informacje)

2.

Lubonie: powieść z X wieku

(1876, informacje)

3.

Bracia Zmartwychwstańcy: powieść z czasów Chrobrego

(informacje)

4.

Masław: powieść z XI wieku

(informacje)

5.

Boleszczyce: powieść z czasów Bolesława Szczodrego

(1877, informacje)

6.

Królewscy synowie: powieść z czasów Władysława Hermana i Krzywoustego

(1877, informacje)

7.

Historya prawdziwa o Petrku Właście palatynie którego zwano Duninem: opowiadanie historyczne z XII wieku

(1878,

informacje)

8.

Stach z Konar: powieść historyczna z czasów Kazimierza Sprawiedliwego

(1879, informacje)

9.

Waligóra: powieść historyczna z czasów Leszka Białego

(informacje)

10.

Syn Jazdona: powieść historyczna z czasów Bolesława Wstydliwego i Leszka Czarnego

(1879, informacje)

11 .

Pogrobek: powieść z czasów przemysławowskich

(1880, informacje)

12.

Kraków za Łoktka: powieść historyczna

(1880, informacje)

13.

Jelita: powieść herbowa z r. 1331

(1881, informacje)

14.

Król chłopów: powieść historyczna z czasów Kazimierza Wielkiego

(1881, informacje)

15.

Biały książę: czasy Ludwika Węgierskiego

(informacje)

16.

Semko: czasy bezkrólewia po Ludwiku. Jagiełło i Jadwiga

(1881, informacje)

17.

Matka królów: czasy Jagiełłowe

(1882, informacje)

18.

Strzemieńczyk: czasy Władysława Warneńczyka

(informacje)

19.

Jaszka Orfanem zwanego żywota i spraw pamiętnik: Jagiełłowie do Zygmunta

(informacje)

20.

Dwie królowe

(1884, informacje)

21.

Infantka: powieść historyczna

(1884, informacje)

22.

Banita: czasy Stefana Batorego

(1884, informacje)

23.

Bajbuza: czasy Zygmunta III

(informacje)

24.

Na królewskim dworze: czasy Władysława IV

(informacje)

25.

Boży gniew: czasy Jana Kazimierza

(informacje)

26.

Król Piast: (Michał książę Wiśniowiecki)

(informacje)

27.

Adama Polanowskiego dworzanina króla Jegomości Jana III notatki

(informacje)

28.

Za Sasów

(informacje)

29.

Saskie ostatki (August III)

(1886, informacje)

Dzieła niedostępne w Wikiźródłach

Powieści

Historia o Janaszu Korczaku i o pięknej miecznikównie: powieść z czasów Jana Sobieskiego

(informacje)

Wielki nieznajomy

Poeta i świat

(1839; informacje)

Całe życie biedna

(1840; informacje)

Latarnia czarnoksięska

(1843-1844; informacje)

Milion posagu

(1847; informacje)

Półdiablę weneckie

(1865; informacje)

Sto Diabłów

(1870; informacje)

Dziennik Serafiny

(1876; informacje)

Ada: sceny i charaktery z życia powszedniego

(1878)

Metamorfozy

Niesklasyfikowane

Boża opieka. Powieść osnuta na opowiadaniach XVIII wieku

Bracia rywale

Bratanki

Cet czy licho?

Czercia mogiła

Cześnikówny

Cztery wesela

Dziś i lat temu trzysta : studjum obyczajowe

Dziwadła

Emisariusz

Ewunia

Grzechy hetmańskie

Herod baba

Historia o bladej dziewczynie spod Ostrej Bramy

Hołota

Interesa familijne

Jak się pan Paweł żenił i jak się ożenił

Jesienią

Kamienica w Długim Rynku

Kartki z podróży

Klasztor

Klin klinem

Komedianci

Kopciuszek

Kordecki

Kościół Świętomichalski w Wilnie

Krzyż na rozstajnych drogach

Lalki: sceny przedślubne

Listy do rodziny

Lublana

Ładny chłopiec

Maleparta

Męczennicy. Marynka

Męczennicy. Na wysokościach

Mogilna. Obrazek współczesny

Na bialskim zamku

Na cmentarzu - na wulkanie

Na Polesiu

Na tułactwie

Nad modrym Dunajem

Nad Sprewą

Nera

Niebieskie migdały

Noc majowa

Ongi

Orbeka

Pałac i folwark

Pamiętnik panicza

Pamiętniki nieznajomego

Pan i szewc

Pan Karol

Pan Major

Pan Walery

Panie kochanku: anegdota dramatyczna we trzech aktach

Papiery po Glince

Polska w czasie trzech rozbiorów 1772-1799

Pomywaczka: obrazek z końca XVIII wieku

Przed burzą

Przygody pana Marka Hinczy. Rzecz z podań życia staroszlacheckiego

Pułkownikówna

Ramułtowie

Raptularz pana Mateusza Jasienickeigo. Z oryginału przepisany mutatis mutandis

Resurrecturi

Resztki życia

Roboty i prace: sceny i charaktery współczesne

Sąsiedzi:Wilczek i Wilczkowa

Sekret pana Czuryły. Historia jednego rezydenta wedle podań współczesnych opowiedziana

Sieroce dole

Skrypt Fleminga

Sprawa kryminalna

Stara Panna

Stare dzieje

Staropolska miłość

Starosta warszawski: obrazy historyczne z XVIII wieku

Starościna Bełska: opowiadanie historyczne 1770-1774

Stary sługa

Szaławiła

Śniehotowie

Tradycje kodeńskie: opowiadanie z lat 1790-1792

Trapezologion

Trzeci maja: dramat historyczny w pięciu aktach

Tryumf wiary. Obrazek historyczny z czasów Mieczysława I-go

U babuni

Wilno. Od początków jego do roku 1750

W starym piecu

Wielki świat małego miasteczka

Wspomnienia Odessy, Jedysanu i Budżaku: dziennik przejażki w roku 1843 od 22 czerwca do 11 września

Z życia awanturnika

Zadora

Zaklęta księżniczka

Zemsta Czokołdowa

Złoty Jasieńko

Zygzaki

Żacy krakowscy w roku 1549

Żeliga

Żywot i przygody hrabi Gozdzkiego. Pan starosta Kaniowski

Mistrz Twardowski

(1840)

Wspomnienia Wołynia, Polesia i Litwy

(1840)

Zygmuntowskie czasy: powieść z roku 1572

(1846)

Ostap Bondarczuk

(1847)

Sfinks

(1847)

Jaryna

(1850)

Ostatni z Siekierzyńskich

(1851)

Ładowa Pieczara

(1852)

Powieść bez tytułu

(1854)

Dwa światy

(1856)

Dzieci wieku

(1857)

Jermoła

(1857)

Boża czeladka

(1858)

Dziecię Starego Miasta

(1863)

Dola i niedola. Powieść z ostatnich lat XVIII wieku

(1864)

Moskal: obrazek współczesny narysowany z natury

(1865)

Na wschodzie. Obrazek współczesny

(1866)

Żyd: obrazy współczesne

(1866)

Dziadunio

(1868)

Tułacze

(1868)

Pamiętnik Mroczka

(1870)

Czarna Perełka

(1871)

Sceny sejmowe. Grodno 1793

(1873)

Warszawa 1794

(1873)

Morituri

(1874-1875)

Kawał literata

(1875)

Powrót do gniazda

(1875)

Serce i ręka

(1875)

Żywot i sprawy Imć pana Medarda z Gołczwi Pełki z notat familijnych spisane

(1876)

Pan na czterech chłopach

(1879)

Syn marnotrawny

(1879)

Szalona

(1880)

Barani Kożuszek

(1881)

Pod Blachą: powieść z końca XVIII wieku

(1881)

W pocie czoła. Z dziennika dorobkiewicza

(1884)

Inne

Czcigodnemu J.I. Kraszewskiemu

–

Maria Konopnicka

Do J. I. Kraszewskiego

–

Ludwik Kondratowicz

J. I. Kraszewskiemu

–

Adam Asnyk

Kantata na jubileusz J. I. Kraszewskiego

–

Adam Asnyk

Nad mogiłą. Pamięci J. I. Kraszewskiego

–

Maria Konopnicka

Zobacz też

Wikiprojekt Kraszewski 2012

Tekst lub tłumaczenie polskie tego autora (tłumacza) jest własnością publiczną (public domain),

ponieważ prawa autorskie do tekstów wygasły (expired copyright).

Article Sources and Contributors

Książki/Zapraszamy Source:

https://pl.wikisource.org/w/index.php?oldid=524668

Contributors: Wieralee

M ajster i czeladnik Source:

https://pl.wikisource.org/w/index.php?oldid=108380

Contributors: Awersowy, Chesterx,

Teukros

Autor:Józef Ignacy Kraszewski Source:

https://pl.wikisource.org/w/index.php?oldid=524345

Contributors: Ajsmen91,

Ankry, Awersowy, Chesterx, Electron, Kubaro, Maćko, Niki K, Sp5uhe, Tommy Jantarek, Vearthy, Wieralee, Wyciorek, 4

anonymous edits

Image Sources, Licenses and Contributors

Wikisource-newberg-pl.png Source:

https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Plik:Wikisource-newberg-pl.png

License: logo Contributors: Nicholas Moreau, adaptation User:Niki K

Crystal_Clear_action_info.png Source:

https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Plik:Crystal_Clear_action_info.png

License: GNU Free Documentation License Contributors: Amada44, Augiasstallputzer, Chiccodoro, CyberSkull, Rillke,

Rocket000, Stannered, Überraschungsbilder, 6 anonymous edits

PD-icon.svg Source:

https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Plik:PD-icon.svg

License: Public Domain Contributors:

Various. See log. (Original SVG was based on File:PD-icon.png by Duesentrieb, which was based on Image:Red

copyright.png by Rfl.)

Józef_Ignacy_Kraszewski.JPG Source:

https://pl.wikisource.org/w/index.php?

title=Plik:J%C3%B3zef_Ignacy_Kraszewski.JPG

License: Public Domain Contributors: Mathiasrex, 1 anonymous edits

Wikiquote-logo.svg Source:

https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Plik:Wikiquote-logo.svg

License: Public Domain

Contributors: -xfi-, Dbc334, Doodledoo, Elian, Guillom, Jeffq, Krinkle, Maderibeyza, Majorly, Nishkid64, RedCoat, Rei-

artur, Rocket000, 11 anonymous edits

Commons-logo.svg Source:

https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Plik:Commons-logo.svg

License: logo

Contributors: SVG version was created by User:Grunt and cleaned up by 3247, based on the earlier PNG version,

created by Reidab.