Imię i nazwisko : Maciej Pikniczka			Wydział : Elektryczny	Kierunek: Elekroautomatyka Okrętowa
Grupa nr: III	Ćwiczenie nr: 2	Data wykonania: 22.03.1999	Data oddania: 29.03.1999
Temat : Badanie zjawiska fotoelektrycznego			Uwagi :	Ocena :

Temat: Badanie zjawiska fotoelektrycznego

1 Wstęp teoretyczny

Zgodnie z hipotezą Einsteina, światło to strumień szczególnych cząstek - fotonów,

z których każdy niesie bardzo małą, ściśle określoną porcję energii - kwant energii.

Foton światła niesie o energii :

oddziałując z elektronem przekazuje mu całą energię. Jeżeli energia ta jest wystarczająca do pokonania sił, jakimi elektron jest związany z metalem, istnieje skończone prawdopodobieństwo wyrwania elektronu z powierzchni metalu. Mówimy wtedy o zjawisku fotoelektrycznym zewnętrznym. Energia kinetyczna elektronu jest równa energii fotonu pomniejszonej o pracę potrzebną na wyrwanie elektronu

z powierzchni metalu.

Jest to równanie Einsteina - Millikana.

Natomiast zjawiskiem fotoelektrycznym wewnętrznym nazywa się zmianę oporu elektrycznego półprzewodników pod wpływem oświetlenia. Pochłonięcie kwantu promieniowania o odpowiedniej energii powoduje wzbudzenie elektronu z pasma podstawowego do pasma przewodnictwa, czyli - powstanie pary nośników: dziury

i elektronu. Względna zmiana oporu będzie tym większa, im większa będzie liczba nośników dodatkowych w porównaniu z nośnikami w półprzewodniku nieoświetlonym.

Względna zmiana oporu fotoopornika pod wpływem oświetlenia zależy od kształtu próbki.

2 Ćwiczenie 1

Wyznaczanie charakterystyki prądowo napięciowej fotokomórki:

Użyte przyrządy

- woltomierz magnetoelektryczny kl. 0,5

- μ amperomierz kl. 1

- miarka

- zasilacz prądu stałego

- fotokomórka

W celu wykonania ćwiczenia zestawiono układ wg. poniższego schematu, a następnie ustawiono fotokomórkę w znanej odległości „L” od punktowego źródła światła. Zmieniając napięcie „U” od 10 do 100 [V] notowano wychylenie μ amperomierza. Pomiary powtórzono dla trzech różnych odległości „L”.

Wyszukiwarka