EAiE
|
Imię i nazwisko: 1.Robert Bogdański 2.Jakub Frańczak |
ROK: I Grupa: 1 |
Zespół: 7 |
||||
Pracownia fizyczna I |
Temat :Licznik Geigera-Mullera
|
Nr. Ćwiczenia: 91 |
|||||
Data wykonania 07.06.1997 |
Data oddania: |
Zwrot do poprawy: |
Data oddania: |
Data zaliczenia: |
OCENA: |
||
Wprowadzenie:
Zasady działania ogromnej większości detektorów promieniowania jądrowego opierają się na zjawisku jonizacji ośrodka gazowego, ciekłego lub stałego.
Wszystkie wymienione detektory gazowe mają najczęściej postać kondensatora cylindrycznego, w którym pobocznica jest elektrodą ujemną, natomiast elektrodę dodatnią stanowi drut rozciągnięty wzdłuż osi cylindra. Cząstka padająca na licznik powoduje jonizację gazu, czyli wytworzenie par: jon dodatni- swobodny elektron. Jest to tzw. jonizacja pierwotna. Powstała elektrony i jony są przyciągane przez elektrody i tworzy się krótkotrwały impuls prądowy, który na oporze szeregowym daje impuls napięcia.
Na rysunku krzywa 1 odpowiada cząstce wytwarzającej N1 par jonów, krzywa 2- cząstce wytwarzającej N2>N1 par jonów.
W zakresie małych napięć, poniżej pewnej wartości U ,jony ulegają rekombinacji zanim zdążą dojść do odpowiednich elektrod. Ze wzrostem natężenia pola rośnie część ładunku zbieranego przez elektrody aż do nasycenia, tj. do stanu, w którym wszystkie wytworzone elektrony i jony osiągają odpowiednie elektrody. Straty na rekombinację są wtedy zaniedbywalne. W zakresie nasycenia pracują komory jonizacyjne.