Roślinne kultury tkankowe to hodowla roślin, tkanek lub pojedynczych komórek na sztucznych pożywkach w sterylnych warunkach.
materiał wyjściowy do kultur in vitro, wykładamy na pożywkę, nosi nazwę eksplantatu pierwotnego. Może nim być merystemy wierzchołkowe, mikrospory, pyłek, zalążki, zalążnie, blaszka liściowa, merystemy kątowe, frag.pędu, korzenie, cebule, bulwy, rozłogi
czynniki od których zależy wynik kultury in vitro dzielimy na wewnętrzne (związane z eksplantatem) oraz na zewnętrzne Do których należą światło, natężenie, cykl dobowy, temperatura- stała, różnice 2-3 st.C i pożywka.
do pierwszej grupy czynników oprócz wieku rośliny dawcy i jej stanyu fizjologicznego należą genotyp rośliny dawcy eksplantatu (rodzaj, gatunek, odmiana), rodzaj organu, tkanki oraz jego wielkość, stopień zróżnicowania eksplantatu, stan fizjologiczny rośliny dawcy eksplantatu
w skład pożywki wchodzą makroelementy i mikroellemęty podawane w postaci soli rozpuszczalnych w wodzie , a także związki organiczne, aminokwasy , źródło węgla organicznego, substancje zestalające i dodatkowe i w zależność od celu kultury regulatory wzrostu.
regulatory wzrostu są transportowane w roślinie Od miejsca, gdzie są wytwarzane do miejsca gdzie wywierają Swoje działanie i należą do nich auksyny, gibereliny, cytokininy, brasinosteroidy i inhibitory wzrostu
Auksyny są to związki organiczne które charakteryzuje zdolność wywoływania wzrostu elongacyjnego (wydłużeniowego) komórek łodygi w sposób podobny do kwasu IAA (indolilo 3- octowy) oprócz którego należą do nich IAA, NAA (kwas naftanylo 3 ocyowy), 2,4 D (diclorofenoksyoctowy), IBA (kwas indolilo 3 butylowy), 2,4,5 T (trichlorofenoksyoctowy)
najczęściej stosowaną w kulturach in vitro gibereliną jest giberelinowy GA3, który silnie stymuluje wzrost międzywęźli I wydłużenie się pędów, a u niektórych roślin pobudzają kwitnienie.
Mikrorozmnażanie może polegac na bezpośrednij i pośrednij (przez fazę kalusa) embriogenezie somatycznej i organogenezie, a także za pośrednictwem pąków wierzchołkowych i kątowych.
powstawanie przybyszowych struktur jednobiegunowych tj. pędów, korzeni, kwiatów bezpośrednio z komórek pobranych z roślin dawcy to organogeneza zaś proces formowania de novo zawiązków organów przybyszowych z komórek kalusa Powstającego wtórnie na eksplantacje roślinnym to organogeneza pośrednia
zarodki somatyczne formują się bezpośrednio tylko z tych komórek roślinnych które są kompetentne już w momencie izolowania z rośliny macierzystej czyli z proembriogenicznie zdeterminowanych komórek - PEDCs, czyli komórek predysponowanych do różnicowania zarodków
somatyczne zarodki Mogą być bezpośrednio lub po wysuszeniu i otoczkowaniu wykorzystywane jako sztuczne nasiona ponieważ w rozwoju zarodka somatycznego nie ma procesu tworzenia się bielma większość z nich wymaga, aby w otoczce znalazło się tzw sztuczne …….. zawierające ………………….
prawidłowy przebieg embriogenezy somatycznej in vitro zależy od spełnienia dwóch warunków.Do zapoczątkowania Procesu niezbędna jest w pożywce obecność auksyny lub auksynopochodnej a chwilą rozpoczęcia procesu konieczne jest obniżenie stężenia lub jej całkowite usunięcie z pożywki, gdyż hamuje rozwój zarodków
bariery krzyżowalności gatunków można podzielić na bariery izolacyjne do których należy oddalenie giograficzne niezgodność zakwitania a także bariery prezygotyczne (przedzapłodnieniowe) i postzygotyczne (pozazapłodnieniowe) związane z przebiegiem zapylenia i zapłodnienia.
Rozwój zarodka haploidalnego z niezapłodnionej Komórki jajowej to partogeneza haploidalna zaś innym rodzajem partogenezy jest apogamia Która polega na powstaniu zarodka z innej komórki woreczka zalążkowego niż komórka jajowa.
metoda bulbosowa polega na eliminacji chromosomów z zarodaka mieszanicowego co po raz pierwszy stwierdzono na zarodkach Hordeum bulbosum i H. vulgare
podstawowymi korzyściami wynikającymi z wprowadzenia systemu haploidalnego do hodowli to skrócenie czasu produkcji lini homozygotycznych, zwiększenie efektywność selekcji pożądanych rekombinantów, utrwalanie addytywnej Zmienności w czystych liniach
zgodnie z odpowiednią ustawą organizm modyfikowany genetycznie to inny niż organizm człowieka w którym materiał genetyczny został zmieniony w sposób nie zachodzący w warunkach naturalnych wskutek krzyżowania lub naturalnej rekombinacji
metody wprowadzania obcych genów do roślin można podzielić na mikroinfekcję metoda węglikowa, mikrowstrzeliwanie polegające na wprowadzeniu obcego DNA naniesionego na mikropociski wstrzeliwane do komórek za pomocą armatki genowej metoda ta należy do grupy metod transformacji bezpośredniej
zdolność trwałej integracji z gnomem rośliny ma fragment plazmidu bakterii AGROBACTERIUM tumefaciens i A. rhizogenes zwany T-DNA. . Jest on ograniczony z obu stron sekwencjami granicznymi. Usunięcie fragmętu DNA plazmidowego plazmidowego obszaru między sekwencjami granicznymi i wstawienie w to miejsce DNA dawcy Nie zakłóca procesów przeniesienia i integracji T-DNA z DNA rośliny.