:: Periodyk Poetycki ::









;) Zorki radość o poranku



Obudziło mnie rano 
Do drzwi ciche stukanie. 
Biegnę, krzyczę "momencik..." 
Ależ brudne mieszkanie! 

Sprzątnęłam to i owo, 
Wyglądam przez judasza... 
A za drzwiami nikogo! 
Nie zaczekał, zła nasza... 

Ledwie się odwróciłam 
A tu "puk puk puk" znowu 
Co za dowcipniś, myślę 
Wnet mu wygarnę zdrowo 

Otwieram drzwi... o raju! 
Toż szczęście jakich mało! 
Stoi za nimi Leśmian 
Z wielką puchą kakao!!!

- Donald