1
Politechnika Białostocka
Wydział Elektryczny
Katedra Automatyki i Elektroniki
Instrukcja
do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu:
ELEKTRONIKA ENS1C300 022
UKŁADY FORMOWANIA IMPULSÓW
Aktualizacja: dr hab. inż. Jakub Dawidziuk, prof. PB
BIAŁYSTOK 2013
2
UKŁADY FORMOWANIA IMPULSÓW
1. WPROWADZENIE
Tematem ćwiczenia jest badanie kilku podstawowych aplikacji układów formowania
impulsów. Układy formowania zbudowane zostały przy użyciu wzmacniaczy operacyjnych oraz
komparatorów. W elektronice zarówno analogowej jak i cyfrowej często zachodzi konieczność
kształtowania i generacji różnych przebiegów. Ćwiczący ma możliwość zapoznania się z kilkoma
układami formowani impulsów. Ćwiczący może również samodzielnie zbudować układ całkujący lub
różniczkujący oraz bardziej skomplikowany układ formowania.
2. CEL I ZAKRES
Ć
WICZENIA LABORATORYJNEGO
Celem ćwiczenia jest zbadanie elementarnych układów przekształcających sygnały oraz
zbudowanie i zbadanie układów funkcjonalnych składających się z układów elementarnych.
3. METODYKA BADA
Ń
3.1
Opis stanowiska badawczego
UKŁADY FORMOWANIA IMPULSÓW
+12V
-12V
GND
US1 B
LM 393 B
6
5
7
R1
R2
33k
D1
US1 A
LM 393 A
2
3
8
4
1
-12V
+12V
R3
4,7k
R4
R5
4,7k
UKŁAD GENERUJ
Ą
CY NAPI
Ę
CIE PIŁOKSZTAŁTNE
DETEKTOR PRZEJ
Ś
CIA NAPI
Ę
CIA PRZEZ ZERO
PROSTOWNIK DWUPOŁÓWKOWY
UKŁAD CAŁKUJ
Ą
CY
UKŁAD RÓ
Ż
NICZKUJ
Ą
CY
LM393
PRZERZUTNIK MONOSTABILNY
CD4047
Q
Q
OSC
(+)TRI
(-)TRI
6
8
R
RC
C
3
2
1
AST
Vcc
4
14
10
11
13
5
9
12
7
AST CLR REtri Vss
CD4047
+12V
t
= 1,38 R C
OSC
t = 2,48 R C
Q
C4
KOMPARATOR Z HISTEREZ
Ą
7
8
2
3
4
1
-12V
+12V
4,7k
7
8
2
3
4
1
-12V
+12V
R9
P2
470k
R8
4,7k
R10
10k
R11
10k
LM311
LM311
US4
LM311
US3
LM311
LM317
2
1
3
+12V
C2
100n
P3
4,7k
C2
240
C3
100n
+12V
US2
TL081
2
3
7
4
6
-12V
+12V
R6
10k
P1
200k
-12V
C1
10n
D2
D3
T1
BF245
R7
20k
TL081
US5
US6
Rys 1. Widok makiety do przeprowadzania ćwiczenia
3.2
. Uwagi ogólne
Ć
wiczenie „Układy formowania impulsów” wykonywane jest przy pomocy makiety
przedstawionej na rys. 1. Makieta powinna być zasilana napięciem symetrycznym +/– 12 V. Trzy
przewody zasilające należy doprowadzić z zewnętrznego zasilacza do gniazd bananowych
oznaczonych +12V, GND, –12V.
3
UWAGA:
Doprowadzenie do makiety większych napięć zasilających niż +/– 12 V, lub
zamiana polaryzacji tych napięć może doprowadzić do uszkodzenia makiety.
Ć
wiczący ma możliwość łączenia różnych konfiguracji układu badanego za pomocą
przewodów o różnej długości zakończonych małymi wtykami bananowymi. Generalnie na
makiecie została przyjęta zasada, że gniazda połączone do wejść układów oznaczone są kolorem
ż
ółtym, a gniazda dołączone do wyjść układów mają kolor zielony. Kolorem czerwonym
oznaczony jest plus zasilania (+12V), kolorem niebieskim – minus (–12V). Masa układu
oznaczona jest kolorem czarnym.
Makieta ćwiczenia zawiera następujące bloki: detektor przejścia napięcia przez zero, układ
generujący napięcie piłokształtne, prostownik dwupołówkowy, komparator z histerezą, przerzutnik
monostabilny, układ całkujący (lub różniczkujący).
3.3
. Układ całkujący (lub różniczkujący)
Ć
wiczący ma możliwość zbudowania
prostego
układu
całkującego
lub
różniczkującego. W zależności od typu
układu w odpowiednich podstawkach należy
umieścić
wymienne
rezystory
i
kondensatory.
Zestaw
elementów
RC
dostępny jest w laboratorium.
Rys.
2.
Układ
całkujący
(lub
różniczkujący)
3.4
. Prostownik dwupołówkowy
Prostownik
dwupołówkowy
służy
do
wyprostowania
sygnału
sinusoidalnego
doprowadzonego z zewnętrznego generatora.
Rys. 3. Prostownik dwupołówkowy
UKŁAD CAŁKUJ
Ą
CY
UKŁAD RÓ
Ż
NICZKUJ
Ą
CY
PROSTOWNIK DWUPOŁÓWKOWY
4
3.5
. Detektor przejścia napięcia przez zero
Detektor przejścia napięcia przez zero zbudowany został przy użyciu dwóch komparatorów
umieszczonych w układzie scalonym LM 393.
Pierwszy z komparatorów porównuje napięcie wejściowe ze stałym napięciem około 0,6 V. (a
więc napięciem progowym
diody D1).
Drugi
z
komparatorów
służy
do
odwrócenia w fazie przebiegu
wyjściowego z pierwszego
komparatora.
Rys. 4. Detektor przejścia napięcia przez zero
3.6
Układ generujący napięcie piłokształtne
Układ generujący napięcie piłokształtne opiera się o wtórnik napięciowy zbudowany przy użyciu
wzmacniacza operacyjnego TL081 oraz źródła prądowego wykonanego na tranzystorze polowym
BF245.
Zasada działania
układu
polega
na
rozładowywaniu
kondensatora C1 stałym
prądem
ź
ródła
prądowego. Nachylenie
zbocza
opadającego
zależy
od
szybkości
rozładowywania
pojemności, a w tym
układzie od nastawy
potencjometra P1.
Rys. 5. Układ generujący napięcie piłokształtne
US1 B
LM 393 B
6
5
7
R1
R2
33k
D1
US1 A
LM 393 A
2
3
8
4
1
-12V
+12V
R3
4,7k
4,7k
DETEKTOR PRZEJ
Ś
CIA NAPI
Ę
CIA PRZEZ ZERO
LM393
+12V
R4
R5
UKŁAD GENERUJ
Ą
CY NAPI
Ę
CIE PIŁOKSZTAŁTNE
US2
TL081
2
3
7
4
6
-12V
+12V
10k
P1
200k
-12V
C1
10n
D2
D3
T1
BF245
20k
TL081
5
3.7
Komparator z histerezą
Komparator z histerezą wykonany został przy użyciu dwóch komparatorów LM311.
Pierwszy z komparatorów porównuje
napięcie wejściowe ze stałym napięciem
pochodzącym
z
wyjścia
stabilizatora
LM317.
Drugi z komparatorów służy do
odwrócenia w fazie przebiegu wyjściowego
z pierwszego komparatora oraz dopasowania
poziomów napięć do poziomów zgodnych
ze standardem CMOS. Potencjometr P2
służy do ustawiania szerokości histerezy, a
potencjometr P3 do ustawiania wartości
napięcia na wyjściu stabilizatora LM317.
wejściowego. Stosować go należy w
przypadkach gdy pojawi się trudność z
precyzyjnym ustawieniem wartości napięć
wejściowych.
Rys. 6. Komparator z histerezą
3.8
Przerzutnik monostabilny
Przerzutnik monostabilny wykonany przy użyciu układu CMOS CD4047 umożliwia
formowanie impulsów o określonym
czasie trwania. Czas trwania impulsu na
wyjściu przerzutnika zależy od wartości
elementów zewnętrznych C4 i R11.
Elementy te dobierają ćwiczący.
Układ
przerzutnika
posiada
możliwość
wyzwalania
zarówno
narastającym jak i opadającym zboczem
sygnału wejściowego.
Regulowane źródło napięciowe wykonane
zostało przy pomocy źródła napięcia
odniesienia TL 431. Źródło napięciowe w
układzie wzmacniacza różnicowego służy
do zadawania napięć wejściowych przy
pomiarach wzmocnień różnicowego i
sumacyjnego.
Rys. 7. Przerzutnik monostabilny
KOMPARATOR Z HISTEREZ
Ą
7
8
2
3
4
1
-12V
+12V
4,7k
7
8
2
3
4
1
-12V
+12V
R9
P2
470k
R8
4,7k
R10
10k
10k
LM311
LM311
US4
LM311
US3
LM311
LM317
2
1
3
+12V
C2
100n
P3
4,7k
C2
240
C3
100n
R6
R7
US5
PRZERZUTNIK MONOSTABILNY
CD4047
Q
Q
OSC
(+)TRI
(-)TRI
6
8
R
RC
C
3
2
1
AST
Vcc
4
14
10
11
13
5
9
12
7
AST CLR REtri Vss
CD4047
+12V
t
= 1,38 R C
OSC
t = 2,48 R C
Q
C4
R11
US6
6
4. Realizacja eksperymentu
4.1.
Badanie układu całkującego i różniczkującego
Należy zdjąć oscylogramy sygnałów wyjściowych układu różniczkującego i całkującego przy
pobudzaniu impulsem prostokątnym o dodatniej polaryzacji. Częstotliwość impulsów 1kH,
wypełnienie 1/2. Układy zbadać przy trzech wartościach stałych czasowych ~ 0,1 T, 1T, 10T. (T -
okres impulsów).
4.2. Badanie ogranicznika na diodzie Zenera
Zmontować układ ogranicznika na diodzie Zenera. Na wejście podać przebieg sinusoidalny i
trójkątny. Zdjąć oscylogramy.
4.3.
Układ generujący impulsy o regulowanym przesunięciu względem przejścia przez zero
napięcia sieci
Korzystając z układów elementarnych zawartych w makiecie zbudować układ na wyjściu którego
otrzymujemy impulsy o regulowanym przesunięciu względem przejścia przez zero napięcia sieci.
Wykorzystać kolejno operacje:
a)
formowania impulsów związanych z przejściem przez zero napięcia sieci,
b)
generację napięcia piłokształtnego z impulsów otrzymywanych w poprzednim układzie,
c)
porównywania - przy pomocy komparatora z histerezą - napięcia piłokształtnego z napięciem
zadawanym z wyjścia układu LM317.
d)
wyzwalania odpowiednim zboczem sygnału wyjściowego z komparatora układu uniwibratora
Elementy wymienne i regulacyjne dobrać tak aby uzyskać maksymalny zakres przesuwania
impulsów.
Zdjąć zależność przesuwania impulsu wyjściowego od napięcia sterującego. Określić
nieliniowość przetwarzania.
4.4.
Badanie układu częstotliwościomierza
Sygnał sinusoidalny w zakresie 100 - 1000 Hz podać następującym operacjom:
a)
formowanie impulsów prostokatnych
b)
różniczkowanie
c)
wyzwalanie uniwibratora
d)
całkowanie z dużą
e)
stałą czasową
Zdjąć charakterystykę wartości napięcia wyjściowego od częstotliwości napięcia wejściowego.
Określić nieliniowość przetwarzania. Sporządzić odpowiednie wykresy.
5. Prezentacja i analiza wyników bada
ń
W ćwiczeniu należy zdjąć i przerysować (lub przesłać do komputera niezbędne oscylogramy).
Wszystkie oscylogramy należy opisać (wielkości mierzone, wartości, jednostki).
Wyniki otrzymane z ćwiczenia należy porównać z obliczeniami teoretycznymi.
Na oscylogramach należy nanieść przebiegi teoretyczne oraz otrzymane z obliczeń.
7
6. Sprawozdanie studenckie
Sprawozdanie powinno zawierać:
•
schematy ideowe i blokowe badanych układów;
•
opis działania badanych bloków wraz z oscylogramami;
•
obliczenia wstępne (wykonane w domu) i końcowe;
•
wnioski sformułowane na podstawie wyników pomiarowych.
7. Wymagania BHP
Warunkiem przystąpienia do realizacji ćwiczenia jest zapoznanie się z obowiązującą
w laboratorium instrukcją BHP oraz przestrzeganie w niej zawartych zasad.
8. Literatura
1. Filipkowski A., Układy elektroniczne analogowe i cyfrowe. Warszawa 2003.
2. Nosal Z., Baranowski J., Układy elektroniczne cz. I. /Układy analogowe i liniowe/.
Warszawa 2003.
3. Horowitz P., Hill W. Sztuka elektroniki cz. I. i II. Warszawa 2006.
4. Materiały katalogowe firm:
•
Texas Instruments,
•
National Semiconductor,
•
Philips.