DROGA DO POKOJU
30 października 1991 r. rozpoczęła się
międzynarodowa konferencja pokojowa w
Madrycie (Hiszpania), z udziałem prezydenta USA
Billa Clintona, prezydenta Rosji Michaiła
Gorbaczowa, premiera Izraela Icchaka Szamira
oraz ministrów spraw zagranicznych Libanu, Syrii,
Jordanii i przedstawicieli Palestyńczyków. Pierwsza
runda rozmów odbyła się bez Organizacji
Wyzwolenia Palestyny (OWP), gdyż udzielnie
poparcia dla Saddama Husajna skompromitowało
ją. Przedstawiciele Palestyńczyków znajdowali się
w delegacji jordańskiej. Negocjacje pokojowe
kontynuowano w grudniu w Waszyngtonie, a
następnie przez kilka miesięcy w różnych
europejskich miastach.
W listopadzie 1991 r. do Izraela przybyło 8 tysięcy imigrantów, w
grudniu przybyło 11 tysięcy imigrantów, w tym 10 tysięcy z krajów
byłego Związku Radzieckiego. W sumie, w 1991 r. do Izraela
przyjechało 170 500 śydów, w tym 144 800 z ZSRR. Ponad połowa
tych przyjezdnych osiedliła się na terenach między Hajfą a Tel-
Awiwem, a także w południowej części kraju, gdzie warunki
mieszkaniowe są lepsze. Więcej niż 50% imigrantów jest bez pracy.
Przybysze otrzymują wsparcie finansowe ze strony rządu przez
pierwsze pół roku, podczas których mieszkają w centrach absorpcji,
intensywnie ucząc się języka hebrajskiego oraz poszukując
mieszkania i pracy.
26 stycznia 1992 r. palestyńscy bojówkarze zastrzelili 4
młodych Palestyńczyków oskarżonych o współpracę z
Izraelem.
W 1992 r. Iran zakupił w Rosji najszybsze na
świecie bombowce szturmowe Su-24 oraz czołgi T-
72. Zakupił także od Indii reaktor jądrowy
produkcji radzieckiej.
18 marca 1992 r. Knesset przyjął ustawę o wyborze premiera w
powszechnym głosowaniu obywateli. Pierwszy raz zastosowano ją w
1996 r.
23 czerwca 1992 r. odbyły się w Izraelu wybory do XIII Knesetu.
Zdecydowane zwycięstwo odniosła lewicowa Partia Pracy.
13 lipca 1992 r. premierem izraelskiego rządu został wybrany
Itzhak Rabin. Sprawował swoje obowiązki do 4 listopada 1995 r.
W 1992 r. w zamachu terrorystycznym na
ambasadę Izraela w Brazylii zginęło ponad 20
osób.
W 1992 r. palestyńska grupa terrorystyczna
Hezbollah przeprowadziła zamach bombowy na
synagogę w Istambule, w Turcji. Nikt nie odniósł
obrażeń.
W 1992 r. izraelscy komandosi z jednostki
Sayeret Shaldag zlikwidowali w Libanie, we
współpracy z dwoma śmigłowcami AH-64 znanego
terrorystę Hezbollahu Abasa Moussawi. W
niejasnych do dzisiaj okolicznosciach komandosi
Sayeret Shaldag zamordowali też jego żonę i
dziecko.
W 1992 r. minister spraw zagranicznych OWP,
Faruk Kadumi, powiedział: "...widzimy kres takich
sztucznych państw, jak ZSRR, Jugosławia czy
Izrael. Ich struktury wykazują objawy choroby...".
Organizacja Wyzwolenia Palestyny nigdy nie
przestała negować istnienia Państwa Izrael.
7 grudnia 1992 r., w piątą rocznicę wybuchu Intifady,
palestyńscy terroryści zamordowali w Gazie 3 izraelskich
żołnierzy.
W grudniu 1992 r. palestyńscy terroryści z Hamasu
porwali izraelskiego podoficera, żądając w zamian
uwolnienia szejka Ahmeda Jasina, duchowego przywódcę
Hamasu, skazanego w 1989 r. na karę dożywocia w
Izraelu. Izrael odmówił żądaniom terrorystów, którzy
brutalnie zamordowali porwanego Izraelczyka.
17 grudnia 1992 r. Izrael w odwecie deportował 415
działaczy palestyńskiej organizacji terrorystycznej Hamas
do Libanu. Wzywali oni społeczność arabską do świętej
wojny Dżihad, do zniszczenia Państwa Izrael i
wymordowania śydów. Władze libańskie odmówiły
przyjęcia Palestyńczyków, i dlatego przez kilka tygodni
znajdowali się oni na wąskim pasie ziemi niczyjej.
Do końca grudnia 1992 r. w czasie pięciu lat Intifady
zginęło 490 Izraelczyków, z czego 180 zginęło na
terytoriach okupowanych (55 zabitych to osadnicy
żydowscy). Równocześnie zginęło 831 Palestyńczyków,
głównie w starciach z izraelskimi siłami bezpieczeństwa.
Kolejnych 809 Palestyńczyków zostało zabitych przez
swych rodaków - za współpracę z Izraelem. W samym
tylko 1992r. Palestyńczycy podpalili w Jerozolimie 448
samochodów.
W 1992 r. w Izraelu na 5 0192 000 mieszkańców, 4 145 000 to
śydzi. Liczba mieszkańców Izraela wzrosła w przeciągu roku o
2,6%. W ciągu całego 1992 r. przybyło do Izraela około 76 500
imigrantów, w tym 64 tys. z krajów byłego Związku Radzieckiego.
--------------------------------------------------
Materiały opracowywane na podstawie: patrz Bibliografia.