1 z 49
Dz.U.06.85.591
ROZPORZ
Ą
DZENIE
MINISTRA ZDROWIA
1)
z dnia 27 kwietnia 2006 r.
w sprawie metod pobierania próbek okre
ś
lonych
ś
rodków spo
ż
ywczych do celów urz
ę
dowej kontroli
poziomów zanieczyszcze
ń
oraz przygotowywania próbek i wytycznych dla metod analitycznych
stosowanych do oznaczania zawarto
ś
ci tych zanieczyszcze
ń
2)
(Dz. U. z dnia 19 maja 2006 r.)
Na podstawie
art. 9
ust. 4c ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych
ż
ywno
ś
ci i
ż
ywienia (Dz. U. z 2005
r. Nr 31, poz. 265 i Nr 178, poz. 1480) zarz
ą
dza si
ę
, co nast
ę
puje:
§ 1.
Rozporz
ą
dzenie okre
ś
la:
1) metody pobierania oraz przygotowywania próbek okre
ś
lonych
ś
rodków spo
ż
ywczych do celów urz
ę
dowej kontroli
poziomów zanieczyszcze
ń
3)
;
2) wytyczne dla metod analitycznych stosowanych do oznaczania zawarto
ś
ci zanieczyszcze
ń
.
§ 2.
Metody pobierania próbek wybranych
ś
rodków spo
ż
ywczych do celów urz
ę
dowej kontroli poziomów ołowiu, kadmu,
rt
ę
ci i 3-monochloropropano-1,2-diolu (3-MCPD) oraz przygotowywanie próbek i wytyczne dla metod analitycznych
stosowanych do oznaczania zawarto
ś
ci tych zanieczyszcze
ń
okre
ś
la zał
ą
cznik nr 1 do rozporz
ą
dzenia.
§ 3.
Metody pobierania próbek wybranych
ś
rodków spo
ż
ywczych do celów urz
ę
dowej kontroli poziomów ochratoksyny A
oraz przygotowywanie próbek i wytyczne dla metod analitycznych stosowanych do oznaczania zawarto
ś
ci ochratoksyny A
okre
ś
la zał
ą
cznik nr 2 do rozporz
ą
dzenia.
§ 4.
Metody pobierania próbek wybranych
ś
rodków spo
ż
ywczych do celów urz
ę
dowej kontroli poziomów aflatoksyn oraz
przygotowywanie próbek i wytyczne dla metod analitycznych stosowanych do oznaczania zawarto
ś
ci aflatoksyn okre
ś
la
zał
ą
cznik nr 3 do rozporz
ą
dzenia.
§ 5.
Metody pobierania próbek wybranych
ś
rodków spo
ż
ywczych do celów urz
ę
dowej kontroli poziomów patuliny oraz
przygotowywanie próbek i wytyczne dla metod analitycznych stosowanych do oznaczania zawarto
ś
ci patuliny okre
ś
la
zał
ą
cznik nr 4 do rozporz
ą
dzenia.
§ 6.
Metody pobierania próbek oraz kryteria wyboru metod analitycznych stosowanych w urz
ę
dowej kontroli zawarto
ś
ci
cyny w
ś
rodkach spo
ż
ywczych w opakowaniach metalowych okre
ś
la zał
ą
cznik nr 5 do rozporz
ą
dzenia.
2 z 49
§ 7.
Metody pobierania próbek wybranych
ś
rodków spo
ż
ywczych do celów urz
ę
dowej kontroli poziomów benzo[a]pirenu
oraz przygotowywanie próbek i wytyczne dla metod analitycznych stosowanych do oznaczania zawarto
ś
ci benzo[a]pirenu
okre
ś
la zał
ą
cznik nr 6 do rozporz
ą
dzenia.
§ 8.
Metody pobierania próbek wybranych
ś
rodków spo
ż
ywczych do celów urz
ę
dowej kontroli poziomów toksyn
Fusarium (deoksyniwalenol, zearalenon, fumonizyny B
1
i B
2
i toksyny T-2 i HT-2) oraz przygotowywanie próbek i kryteria dla
metod analizy stosowanych do oznaczania zawarto
ś
ci toksyn Fusarium okre
ś
la zał
ą
cznik nr 7 do rozporz
ą
dzenia.
§ 9.
Rozporz
ą
dzenie wchodzi w
ż
ycie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyj
ą
tkiem § 8, który wchodzi w
ż
ycie z
dniem 1 lipca 2006 r.
4)
______
1)
Minister Zdrowia kieruje działem administracji rz
ą
dowej - zdrowie, na podstawie
§ 1
ust. 2 rozporz
ą
dzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 31 pa
ź
dziernika 2005 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 220,
poz. 1901).
2)
Rozporz
ą
dzenie wdra
ż
a postanowienia:
1) w zał
ą
czniku nr 1 do rozporz
ą
dzenia:
a) dyrektywy Komisji 2001/22/WE z dnia 8 marca 2001 r. ustanawiaj
ą
cej metody pobierania próbek i metody analiz do
celów urz
ę
dowej kontroli poziomów ołowiu, kadmu, rt
ę
ci i 3-MCPD w
ś
rodkach spo
ż
ywczych (Dz. Urz. WE L 77 z 16.03.2001,
str. 14; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 26, str. 201),
b) dyrektywy Komisji nr 2005/4/WE z dnia 19 stycznia 2005 r. zmieniaj
ą
cej dyrektyw
ę
2001/22/WE ustanawiaj
ą
c
ą
metody pobierania próbek i metody analiz do celów urz
ę
dowej kontroli poziomów ołowiu, kadmu, rt
ę
ci i 3-MCPD w
ś
rodkach
spo
ż
ywczych (Dz. Urz. UE L 19 z 21.01.2005, str. 50);
2) w zał
ą
czniku nr 2 do rozporz
ą
dzenia:
a) dyrektywy Komisji 2002/26/WE z dnia 13 marca 2002 r. ustanawiaj
ą
cej metody pobierania próbek i metody analiz do
celów urz
ę
dowej kontroli poziomów ochratoksyny A w
ś
rodkach spo
ż
ywczych (Dz. Urz. WE L 75 z 16.03.2002, str. 38, z
pó
ź
n. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 29, str. 280),
b) dyrektywy Komisji 2004/43/WE z dnia 13 kwietnia 2004 r. zmieniaj
ą
cej dyrektyw
ę
98/53/WE i dyrektyw
ę
2002/26/WE w odniesieniu do metod pobierania próbek i metod analiz do celów urz
ę
dowej kontroli poziomów aflatoksyny i
ochratoksyny A w
ż
ywno
ś
ci dla niemowl
ą
t i małych dzieci (Dz. Urz. UE L 113 z 20.04.2004, str. 14; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 8, str. 311),
c) dyrektywy Komisji 2005/5/WE z dnia 26 stycznia 2005 r. zmieniaj
ą
cej dyrektyw
ę
2002/26/WE w odniesieniu do
metod pobierania próbek i metody analiz do celów urz
ę
dowej kontroli poziomów ochratoksyny A w
ś
rodkach spo
ż
ywczych
(Dz. Urz. UE L 27 z 29.01.2005, str. 38);
3) w zał
ą
czniku nr 3 do rozporz
ą
dzenia:
a) dyrektywy Komisji 98/53/WE z dnia 16 lipca 1998 r. ustanawiaj
ą
cej metody pobierania próbek oraz metody analiz do
celów urz
ę
dowej kontroli poziomów niektórych substancji zanieczyszczaj
ą
cych w
ś
rodkach spo
ż
ywczych (Dz. Urz. WE L 201
z 17.07.1998, str. 93, z pó
ź
n. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 4, str. 50),
b) dyrektywy Komisji 2002/27/WE z dnia 13 marca 2002 r. zmieniaj
ą
cej dyrektyw
ę
98/53/EC ustanawiaj
ą
c
ą
metody
pobierania próbek oraz metody analiz do celów urz
ę
dowej kontroli poziomów niektórych substancji zanieczyszczaj
ą
cych w
ś
rodkach spo
ż
ywczych (Dz. Urz. WE L 75 z 16.03.2002, str. 44; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 35, str.
304),
3 z 49
c) dyrektywy Komisji 2003/121/WE z dnia 15 grudnia 2003 r. zmieniaj
ą
cej dyrektyw
ę
98/53/EC ustanawiaj
ą
c
ą
metody
pobierania próbek oraz metody analiz do celów urz
ę
dowej kontroli poziomów niektórych substancji zanieczyszczaj
ą
cych w
ś
rodkach spo
ż
ywczych (Dz. Urz. UE L 332 z 19.12.2003, str. 38; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 7, str.
682),
d) dyrektywy Komisji 2004/43/WE z dnia 13 kwietnia 2004 r. zmieniaj
ą
cej dyrektyw
ę
98/53/WE i dyrektyw
ę
2002/26/WE w odniesieniu do metod pobierania próbek i metod analiz do celów urz
ę
dowej kontroli poziomów aflatoksyny i
ochratoksyny A w
ż
ywno
ś
ci dla niemowl
ą
t i małych dzieci (Dz. Urz. UE L 113 z 20.04.2004, str. 14; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 8, str. 311);
4) w zał
ą
czniku nr 4 do rozporz
ą
dzenia - dyrektywy Komisji 2003/78/WE z dnia 11 sierpnia 2003 r. ustanawiaj
ą
cej metody
pobierania próbek i metody analizy do celów urz
ę
dowej kontroli poziomów patuliny w
ś
rodkach spo
ż
ywczych (Dz. Urz. UE L
203 z 12.08.2003, str. 40; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 31, str. 402);
5) w zał
ą
czniku nr 5 do rozporz
ą
dzenia - dyrektywy Komisji 2004/16/WE z dnia 12 lutego 2004 r. ustanawiaj
ą
cej metody
pobierania próbek i metody analizy do celów urz
ę
dowej kontroli poziomów cyny w
ż
ywno
ś
ci konserwowanej (Dz. Urz. UE L 42
z 13.02.2004, str. 16; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 33, str. 82);
6) w zał
ą
czniku nr 6 do rozporz
ą
dzenia - dyrektywy Komisji 2005/10/WE z dnia 4 lutego 2005 r. ustanawiaj
ą
cej metody
pobierania próbek i metody analizy do celów urz
ę
dowej kontroli poziomów benzo[a]pirenu w
ś
rodkach spo
ż
ywczych (Dz. Urz.
UE L 34 z 08.02.2005, str. 15);
7) w zał
ą
czniku nr 7 do rozporz
ą
dzenia - dyrektywy Komisji 2005/38/WE z dnia 6 czerwca 2005 r. ustanawiaj
ą
cej metody
pobierania próbek i metody analizy do celów urz
ę
dowej kontroli poziomów toksyn Fusarium w
ś
rodkach spo
ż
ywczych (Dz.
Urz. UE L 143 z 07.06.2005, str. 18).
3)
Najwy
ż
sze dopuszczalne poziomy zanieczyszcze
ń
ołowiem, kadmem, rt
ę
ci
ą
, cyn
ą
, 3-monochloropropano-1,2-diolem
(3-MCPD), azotanami i azotynami, benzo[a]pirenem, histamin
ą
, mikotoksynami: ochratoksyn
ą
A, aflatoksynami i patulin
ą
oraz toksynami Fusarium (deoksyniwalenol, zearalenon, fumonizyny B
1
i B
2
i toksyna T-2 i HT-2) w
ż
ywno
ś
ci,
składnikach
ż
ywno
ś
ci, dozwolonych substancjach dodatkowych, substancjach pomagaj
ą
cych w przetwarzaniu
ż
ywno
ś
ci i
w napojach alkoholowych, przeznaczonych do obrotu lub do produkcji innych
ś
rodków spo
ż
ywczych okre
ś
laj
ą
rozporz
ą
dzenia Komisji (WE):
1) nr 466/2001 z dnia 8 marca 2001 r. ustalaj
ą
ce najwy
ż
sze dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszcze
ń
w
ś
rodkach
spo
ż
ywczych (Dz. Urz. WE L 77 z 16.03.2001, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 6, str. 64), zwane
dalej "rozporz
ą
dzeniem nr 466/2001";
2) nr 221/2002 z dnia 6 lutego 2002 r. zmieniaj
ą
ce rozporz
ą
dzenie (WE) nr 466/2001 ustalaj
ą
ce najwy
ż
sze dopuszczalne
poziomy dla niektórych zanieczyszcze
ń
w
ś
rodkach spo
ż
ywczych (Dz. Urz. WE L 37 z 07.02.2002, str. 4; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 6, str. 487);
3) nr 257/2002 z dnia 12 lutego 2002 r. zmieniaj
ą
ce rozporz
ą
dzenie (WE) nr 194/97 ustalaj
ą
ce najwy
ż
sze dopuszczalne
poziomy dla niektórych zanieczyszcze
ń
w
ś
rodkach spo
ż
ywczych oraz rozporz
ą
dzenie (WE) nr 466/2001 ustalaj
ą
ce
najwy
ż
sze dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszcze
ń
w
ś
rodkach spo
ż
ywczych (Dz. Urz. WE L 41 z 13.02.2002,
str. 12; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 6, str. 490) - w odniesieniu do aflatoksyn;
4) nr 472/2002 z dnia 12 marca 2002 r. zmieniaj
ą
ce rozporz
ą
dzenie (WE) nr 466/2001 ustalaj
ą
ce najwy
ż
sze dopuszczalne
poziomy dla niektórych zanieczyszcze
ń
w
ś
rodkach spo
ż
ywczych (Dz. Urz. WE L 75 z 16.03.2002, str. 18; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 13, str. 9) - w odniesieniu do ochratoksyny A;
5) nr 563/2002 z dnia 2 kwietnia 2002 r. zmieniaj
ą
ce rozporz
ą
dzenie (WE) nr 466/2001 ustalaj
ą
ce najwy
ż
sze dopuszczalne
poziomy dla niektórych zanieczyszcze
ń
w
ś
rodkach spo
ż
ywczych (Dz. Urz. WE L 86 z 03.04.2002, str. 5; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 7, str. 25);
6) nr 1425/2003 z dnia 11 sierpnia 2003 r. zmieniaj
ą
ce rozporz
ą
dzenie (WE) nr 466/2001 w odniesieniu do patuliny (Dz.
Urz. UE L 203 z 12.08.2003, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 7, str. 511);
4 z 49
7) nr 2174/2003 z dnia 12 grudnia 2003 r. zmieniaj
ą
ce rozporz
ą
dzenie (WE) nr 466/2001 w odniesieniu do aflatoksyn (Dz.
Urz. UE L 326 z 13.12.2003, str. 12; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 7, str. 678);
8) nr 242/2004 z dnia 12 lutego 2004 r. zmieniaj
ą
ce rozporz
ą
dzenie (WE) nr 466/2001 w odniesieniu do cyny
nieorganicznej w
ż
ywno
ś
ci (Dz. Urz. WE L 42 z 13.02.2004, str. 3);
9) nr 455/2004 z dnia 11 marca 2004 r. zmieniaj
ą
ce rozporz
ą
dzenie 466/2001/WE w odniesieniu do patuliny (Dz. Urz. WE
L 74 z 12.03.2004, str. 11; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 8, str. 213);
10) nr 683/2004 z dnia 13 kwietnia 2004 r. zmieniaj
ą
ce rozporz
ą
dzenie (WE) nr 466/2001 w zakresie dotycz
ą
cym
aflatoksyn i ochratoksyny A w
ż
ywno
ś
ci dla niemowl
ą
t i małych dzieci (Dz. Urz. WE L 106 z 15.04.2004, str. 3; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 8, str. 306);
11) nr 78/2005 z dnia 19 stycznia 2005 r. zmieniaj
ą
ce rozporz
ą
dzenie (WE) nr 466/2001 w zakresie metali ci
ęż
kich (Dz.
Urz. UE L 16 z 20.01.2005, str. 43);
12) nr 208/2005 z dnia 4 lutego 2005 r. zmieniaj
ą
ce rozporz
ą
dzenie (WE) nr 466/2001 w odniesieniu do
wielopier
ś
cieniowych w
ę
glowodorów aromatycznych (Dz. Urz. UE L 34 z 08.02.2005, str. 3);
13) nr 856/2005 z dnia 6 czerwca 2005 r. zmieniaj
ą
ce rozporz
ą
dzenie (WE) nr 466/2001 w odniesieniu do toksyn Fusarium
(Dz. Urz. UE L 143 z 07.06.2005, str. 3);
14) nr 1822/2005 z dnia 8 listopada 2005 r. zmieniaj
ą
ce rozporz
ą
dzenie (WE) nr 466/2001 w odniesieniu do azotanów w
niektórych warzywach (Dz. Urz. UE L 293 z 09.11.2005, str. 11).
4)
Niniejsze rozporz
ą
dzenie było poprzedzone
rozporz
ą
dzeniem
Ministra Zdrowia z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie
maksymalnych poziomów zanieczyszcze
ń
chemicznych i biologicznych, które mog
ą
znajdowa
ć
si
ę
w
ż
ywno
ś
ci,
składnikach
ż
ywno
ś
ci, dozwolonych substancjach dodatkowych, substancjach pomagaj
ą
cych w przetwarzaniu albo na
powierzchni
ż
ywno
ś
ci (Dz. U Nr 120, poz. 1257 oraz z 2005 r. Nr 2, poz. 9), które traci moc z dniem wej
ś
cia w
ż
ycie
niniejszego rozporz
ą
dzenia na podstawie
art. 6
ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o warunkach
zdrowotnych
ż
ywno
ś
ci i
ż
ywienia oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 178, poz. 1480).
ZAŁ
Ą
CZNIKI
ZAŁ
Ą
CZNIK Nr 1
METODY POBIERANIA PRÓBEK WYBRANYCH
Ś
RODKÓW SPO
ś
YWCZYCH DO CELÓW URZ
Ę
DOWEJ
KONTROLI POZIOMÓW OŁOWIU, KADMU, RT
Ę
CI I 3-MONOCHLOROPROPANO-1,2-DIOLU (3-MCPD) ORAZ
PRZYGOTOWYWANIE PRÓBEK I WYTYCZNE DLA METOD ANALITYCZNYCH STOSOWANYCH DO
OZNACZANIA ZAWARTO
Ś
CI TYCH ZANIECZYSZCZE
Ń
I. METODY POBIERANIA PRÓBEK
Ś
RODKÓW SPO
ś
YWCZYCH DO CELÓW URZ
Ę
DOWEJ KONTROLI
POZIOMÓW OŁOWIU, KADMU, RT
Ę
CI I 3-MCPD
1. Cel i zakres
Próbki przeznaczone do urz
ę
dowej kontroli zawarto
ś
ci ołowiu, kadmu, rt
ę
ci i 3-MCPD w
ś
rodkach spo
ż
ywczych powinny
by
ć
pobierane zgodnie z opisanymi poni
ż
ej zasadami. Otrzymane w ten sposób próbki zbiorcze uwa
ż
a si
ę
za
reprezentatywne dla partii lub cz
ęś
ci partii, z których zostały pobrane. Ocena zgodno
ś
ci partii z przyj
ę
tymi w rozporz
ą
dzeniu
nr 466/2001 maksymalnymi dopuszczalnymi poziomami powinna by
ć
dokonana przez porównanie z wynikami uzyskanymi
dla zbadanej próbki
5 z 49
2. Definicje
Partia: mo
ż
liwa do zidentyfikowania ilo
ść
ś
rodka spo
ż
ywczego, dostarczona w jednym terminie, dla której
urz
ę
dowo stwierdzono,
ż
e posiada te same wspólne cechy, jak: pochodzenie, odmiana, rodzaj opakowania, jednostka
pakuj
ą
ca, dostawca i oznakowanie. Dla ryb porównywalna musi by
ć
tak
ż
e ich wielko
ść
.
Podpartia: cz
ęść
du
ż
ej partii wskazana w celu zastosowania metody pobierania próbek na tej wydzielonej cz
ęś
ci.
Ka
ż
da cz
ęść
partii musi by
ć
fizycznie wyodr
ę
bniona i mo
ż
liwa do zidentyfikowania.
Jednostka losowania: ilo
ść
wyrobu lub materiału, stanowi
ą
ca spójn
ą
cało
ść
i pobierana jednorazowo z jednego miejsca w
celu utworzenia cz
ęś
ci próbki.
Uwagi:
1. Jednostka losowania mo
ż
e składa
ć
si
ę
z wi
ę
cej ni
ż
jednej jednostki poddawanej badaniu, np. paczka ciastek, ale
rezultatem jej badania jest jeden wynik.
2. Jednostk
ą
losowania mo
ż
e by
ć
pojedyncza jednostka wyrobu, para lub zbiór jednostek lub mo
ż
e to by
ć
okre
ś
lona ilo
ść
materiału, jak okre
ś
lona długo
ść
, obj
ę
to
ść
, masa. Jednostka losowania nie musi pokrywa
ć
si
ę
z jednostk
ą
handlow
ą
,
dostawcz
ą
, produkcyjn
ą
lub wysyłkow
ą
.
Próbka pierwotna: ilo
ść
materiału pobrana z jednego miejsca partii lub cz
ęś
ci partii.
Próbka zbiorcza: próbka otrzymana przez poł
ą
czenie wszystkich próbek pierwotnych pobranych z partii lub cz
ęś
ci partii.
Próbka laboratoryjna: próbka przeznaczona do badania laboratoryjnego.
3. Postanowienia ogólne
3.1. Personel
Próbki powinny by
ć
pobierane przez upowa
ż
niony i wykwalifikowany personel.
3.2. Materiał
Z ka
ż
dej partii podlegaj
ą
cej badaniu nale
ż
y pobra
ć
odr
ę
bne próbki.
3.3. Wymagane
ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci
W trakcie pobierania próbek i przygotowywania próbek laboratoryjnych nale
ż
y podj
ąć
ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci zapobiegaj
ą
ce
wszelkim zmianom, które mog
ą
mie
ć
wpływ na zawarto
ść
ołowiu, kadmu, rt
ę
ci i 3-MCPD, niekorzystnie oddziaływa
ć
na wynik
oznaczenia analitycznego lub spowodowa
ć
,
ż
e próbki zbiorcze nie b
ę
d
ą
reprezentatywne.
3.4. Próbki pierwotne
W miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci próbki pierwotne powinny by
ć
pobierane z ró
ż
nych miejsc partii lub cz
ęś
ci partii. Odst
ę
pstwo od tej
zasady nale
ż
y odnotowa
ć
w protokole, o którym mowa w pkt 3.8.
3.5. Przygotowanie próbki zbiorczej
Próbka zbiorcza powstaje przez poł
ą
czenie i dokładne wymieszanie wszystkich próbek pierwotnych. Masa takiej próbki
powinna wynosi
ć
co najmniej 1 kg, chyba
ż
e nie jest to uzasadnione ze wzgl
ę
dów praktycznych, np. gdy próbki pobierano z
jednego opakowania.
3.6. Dzielenie próbki zbiorczej na próbki laboratoryjne w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z przepisami, na potrzeby obrotu
handlowego i arbitra
ż
u
Próbki laboratoryjne pobrane w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z przepisami, na potrzeby obrotu handlowego i arbitra
ż
u
wyodr
ę
bnia si
ę
z ujednorodnionej próbki zbiorczej, je
ż
eli nie koliduje to z przepisami pa
ń
stw członkowskich Unii Europejskiej
6 z 49
w zakresie pobierania próbek. Wielko
ść
próbek laboratoryjnych pobranych w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z przepisami musi
umo
ż
liwia
ć
przynajmniej dwukrotne wykonanie analizy.
3.7. Pakowanie i transport próbek zbiorczych i laboratoryjnych
Ka
ż
d
ą
próbk
ę
zbiorcz
ą
lub laboratoryjn
ą
nale
ż
y umie
ś
ci
ć
w czystym pojemniku wykonanym z chemicznie oboj
ę
tnego
materiału, zapewniaj
ą
cym odpowiedni
ą
ochron
ę
przed zanieczyszczeniem, zabezpieczaj
ą
cym przed utrat
ą
analizowanych
składników poprzez adsorpcj
ę
na wewn
ę
trznej
ś
ciance pojemnika oraz przed uszkodzeniem w czasie transportu. Nale
ż
y
podj
ąć
wszelkie niezb
ę
dne
ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci w celu unikni
ę
cia zmian w składzie próbek zbiorczych i laboratoryjnych, jakie
mogłyby wyst
ą
pi
ć
podczas transportu lub przechowywania.
3.8. Piecz
ę
towanie i etykietowanie próbek zbiorczych i laboratoryjnych
Ka
ż
d
ą
próbk
ę
przeznaczon
ą
do urz
ę
dowej kontroli zamyka si
ę
i piecz
ę
tuje w miejscu pobrania próbek oraz etykietuje w
sposób umo
ż
liwiaj
ą
cy jej identyfikacj
ę
zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
cymi regułami. Dla ka
ż
dej pobranej próbki sporz
ą
dza si
ę
protokół
umo
ż
liwiaj
ą
cy jednoznaczn
ą
identyfikacj
ę
ka
ż
dej partii, w którym podaje si
ę
dat
ę
oraz miejsce pobrania próbek wraz ze
wszystkimi informacjami istotnymi dla wykonania analizy.
Uwaga: Informacje na etykiecie powinny by
ć
zapisane w sposób trwały.
4. Plany pobierania próbek
Optymalnie pobieranie próbek powinno odbywa
ć
si
ę
w punkcie, w którym produkt jest wprowadzany do ła
ń
cucha
ż
ywieniowego i mo
ż
liwa jest ju
ż
identyfikacja poszczególnych partii. Nale
ż
y stosowa
ć
tak
ą
metod
ę
pobierania próbek, która
gwarantuje,
ż
e próbka zbiorcza jest reprezentatywna dla kontrolowanej partii.
4.1. Liczba próbek pierwotnych
W przypadku
ś
rodków ciekłych, dla których mo
ż
na zało
ż
y
ć
równomierny rozkład zanieczyszczenia w partii, wystarczy pobra
ć
z danej partii jedn
ą
próbk
ę
pierwotn
ą
, która stanowi próbk
ę
zbiorcz
ą
. Nale
ż
y poda
ć
odno
ś
nik do numeru partii. Produkty
ciekłe zawieraj
ą
ce hydrolizowane białko ro
ś
linne (HVP) lub płynny sos sojowy nale
ż
y przed pobraniem próbki pierwotnej
mocno wstrz
ą
sn
ąć
lub ujednorodni
ć
w inny odpowiedni sposób.
Uwaga: O ile nie ustalono inaczej, wszystkie
ś
rodki spo
ż
ywcze ciekłe z osadem, niejednorodne, nale
ż
y przed
pobraniem próbek starannie wymiesza
ć
.
W przypadku innych
ś
rodków spo
ż
ywczych minimalna liczba próbek pierwotnych, które nale
ż
y pobra
ć
z danej partii, powinna
by
ć
zgodna z tabel
ą
1. Próbki pierwotne powinny mie
ć
zbli
ż
on
ą
mas
ę
. Odst
ę
pstwo od tej procedury nale
ż
y odnotowa
ć
w
protokole, o którym mowa w pkt 3.8.
Tabela 1
Minimalna liczba próbek pierwotnych, jakie nale
ż
y pobra
ć
z partii
Masa partii (kg)
Minimalna liczba próbek pierwotnych, które nale
ż
y
pobra
ć
< 50
3
od 50 do 500
5
> 500
10
W przypadku partii składaj
ą
cych si
ę
z pojedynczych opakowa
ń
liczb
ę
opakowa
ń
, które maj
ą
by
ć
pobrane w celu utworzenia
próbki zbiorczej, podano w tabeli 2.
7 z 49
Tabela 2
Liczba opakowa
ń
(próbek pierwotnych), które nale
ż
y pobra
ć
w celu utworzenia próbki zbiorczej w przypadku, gdy partia składa
si
ę
z pojedynczych opakowa
ń
Liczba opakowa
ń
lub
jednostek w partii
Liczba opakowa
ń
lub jednostek losowania, które nale
ż
y
pobra
ć
od 1 do 25
1 opakowanie lub jednostka losowania
od 26 do 100
około 5 %, co najmniej 2 opakowania lub jednostki
losowania
> 100
około 5 %, nie wi
ę
cej ni
ż
10 opakowa
ń
lub jednostek
losowania
Uwaga: W przypadku opakowa
ń
o małej masie nale
ż
y pobra
ć
odpowiednio wi
ę
ksz
ą
ich liczb
ę
, tak aby masa próbki
zbiorczej była wystarczaj
ą
ca do wykonania bada
ń
.
4.2. Pobieranie próbek z obrotu
Pobieranie próbek
ś
rodków spo
ż
ywczych znajduj
ą
cych si
ę
w obrocie powinno by
ć
zgodne, o ile to mo
ż
liwe, z powy
ż
szymi
zasadami. Je
ż
eli nie jest to mo
ż
liwe, mog
ą
zosta
ć
zastosowane inne obowi
ą
zuj
ą
ce procedury pobierania próbek z obrotu
handlowego, pod warunkiem
ż
e zapewniaj
ą
one reprezentatywno
ść
próbek dla badanej partii.
5. Zgodno
ść
partii lub cz
ęś
ci partii ze specyfikacj
ą
Laboratorium kontrolne bada próbk
ę
laboratoryjn
ą
pobran
ą
w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z przepisami rozporz
ą
dzenia
nr 466/2001, przeprowadzaj
ą
c co najmniej dwie niezale
ż
ne analizy i obliczaj
ą
c
ś
redni
ą
z uzyskanych wyników.
Partia zostaje przyj
ę
ta, je
ż
eli
ś
rednia warto
ść
uzyskanych wyników nie przekracza odpowiedniego maksymalnego
dopuszczalnego poziomu okre
ś
lonego w rozporz
ą
dzeniu nr 466/2001, przy uwzgl
ę
dnieniu rozszerzonej niepewno
ś
ci pomiaru
oraz korekty o warto
ść
odzysku, o którym mowa w "Raporcie Komisji Europejskiej na temat zale
ż
no
ś
ci pomi
ę
dzy wynikami
analitycznymi, niepewno
ś
ci
ą
pomiaru, współczynnikami odzysku oraz ustaleniami w ustawodawstwie Unii Europejskiej w
dziedzinie
ż
ywno
ś
ci"
1)
, zwanym dalej "raportem".
Partia zostaje odrzucona, je
ż
eli nie ma w
ą
tpliwo
ś
ci,
ż
e
ś
rednia warto
ść
uzyskanych wyników przekracza odpowiedni
maksymalny dopuszczalny poziom zanieczyszczenia, z uwzgl
ę
dnieniem rozszerzonej niepewno
ś
ci pomiaru oraz korekty o
warto
ść
odzysku. Niniejsze zasady interpretacji maj
ą
zastosowanie do wyników analitycznych uzyskanych dla próbek
pobranych w ramach urz
ę
dowej kontroli.
II. PRZYGOTOWANIE PRÓBEK I WYTYCZNE DLA METOD ANALITYCZNYCH STOSOWANYCH DO
OZNACZANIA ZAWARTO
Ś
CI OŁOWIU, KADMU, RT
Ę
CI I 3-MCPD
1. Wprowadzenie
Podstawowym wymaganiem jest uzyskanie reprezentatywnej i jednorodnej próbki laboratoryjnej bez wprowadzenia
wtórnych zanieczyszcze
ń
.
2. Przygotowanie próbek
8 z 49
Istnieje wiele zadowalaj
ą
cych specjalnych procedur przygotowania próbek, które mo
ż
na stosowa
ć
w odniesieniu do
ś
rodków spo
ż
ywczych.
Za zadowalaj
ą
ce uznano procedury opisane w normie PN-EN 13804:2003 Artykuły
ż
ywno
ś
ciowe. Oznaczanie
pierwiastków
ś
ladowych. Kryteria sprawno
ś
ci, zasady ogólne i przygotowywanie próbek, ale inne mog
ą
by
ć
równie
odpowiednie.
Podczas przygotowania próbek nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na nast
ę
puj
ą
ce kwestie:
1) w przypadku warzyw bada si
ę
wył
ą
cznie cz
ęść
jadaln
ą
;
2) dla mał
ż
y, skorupiaków i małych ryb, je
ż
eli s
ą
spo
ż
ywane w cało
ś
ci, w analizowanym materiale nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
trzewia.
3. Metody analiz stosowane przez laboratorium i wymagania dotycz
ą
ce ich kontroli w laboratorium
3.1. Definicje
Poni
ż
ej podano szereg najcz
ęś
ciej u
ż
ywanych definicji, które powinno stosowa
ć
laboratorium:
r - powtarzalno
ść
; warto
ść
, której z prawdopodobie
ń
stwem 95 % nie przekracza warto
ść
bezwzgl
ę
dna ró
ż
nicy
mi
ę
dzy dwoma pojedynczymi wynikami badania otrzymanymi w spełnionych warunkach powtarzalno
ś
ci (tj. ta sama próbka, ta
sama metoda, to samo laboratorium, ten sam wykonawca, przy u
ż
yciu tego samego wyposa
ż
enia, w krótkich odst
ę
pach
czasu) r = 2,8 x s
r
;
s
r
- odchylenie standardowe, obliczane na podstawie wyników badania otrzymanych w spełnionych warunkach
powtarzalno
ś
ci;
RSD
r
- wzgl
ę
dne odchylenie standardowe powtarzalno
ś
ci, obliczone na podstawie wyników otrzymanych w
warunkach powtarzalno
ś
ci [(s
r
/) x 100], gdzie jest
ś
redni
ą
z wyników uzyskanych przez wszystkie laboratoria dla wszystkich
próbek;
R - odtwarzalno
ść
; warto
ść
, której z prawdopodobie
ń
stwem 95 % nie przekracza warto
ść
bezwzgl
ę
dna ró
ż
nicy
mi
ę
dzy dwoma pojedynczymi wynikami badania otrzymanymi w spełnionych warunkach odtwarzalno
ś
ci (tj. dla identycznego
materiału, t
ą
sam
ą
metod
ą
, otrzymane w ró
ż
nych laboratoriach, przez ró
ż
nych wykonawców, przy u
ż
yciu ró
ż
nego
wyposa
ż
enia, w dłu
ż
szym przedziale czasu), R = 2,8 x s
R
;
s
R -
odchylenie standardowe, obliczane na podstawie wyników badania uzyskanych w spełnionych warunkach
odtwarzalno
ś
ci;
RSD
R
- wzgl
ę
dne odchylenie standardowe odtwarzalno
ś
ci, obliczone na podstawie wyników otrzymanych w
warunkach odtwarzalno
ś
ci [(s
R
/) x 100];
HORRAT
r
- współczynnik HORRAT dla powtarzalno
ś
ci; uzyskane RSD
r
podzielone przez warto
ść
RSD
r
oszacowan
ą
na podstawie równania Horwitza przy zało
ż
eniu,
ż
e r = 0,66 R;
HORRAT
R
- współczynnik HORRAT dla odtwarzalno
ś
ci; uzyskane RSD
R
podzielone przez warto
ść
RSD
R
oszacowan
ą
na podstawie równania Horwitza [RSD
R
= 2
(1-log C)
, gdzie C - st
ęż
enie wyra
ż
one jako bezwymiarowy stosunek
wagowy, np. 1 ppm = 1 x 10
-6
]
2)
;
Granica
wykrywalno
ś
ci - najmniejsza zmierzona zawarto
ść
oznaczanego składnika próbki, na podstawie której mo
ż
na
wnioskowa
ć
o obecno
ś
ci takiego składnika z wystarczaj
ą
c
ą
pewno
ś
ci
ą
statystyczn
ą
. Granica wykrywalno
ś
ci liczbowo
odpowiada warto
ś
ci trzech odchyle
ń
standardowych
ś
redniej z serii oznacze
ń
próbki
ś
lepej (n > 20);
Granica
oznaczalno
ś
ci - najmniejsza zawarto
ść
oznaczanego składnika próbki, która mo
ż
e by
ć
oznaczona ilo
ś
ciowo z
9 z 49
wystarczaj
ą
c
ą
pewno
ś
ci
ą
statystyczn
ą
. Je
ś
li dokładno
ść
i precyzja s
ą
stałe w zakresie st
ęż
e
ń
zbli
ż
onych do granicy
wykrywalno
ś
ci, granica oznaczalno
ś
ci liczbowo odpowiada warto
ś
ci sze
ś
ciu odchyle
ń
standardowych
ś
redniej z serii
oznacze
ń
próbki
ś
lepej (n > 20);
Precyzja - stopie
ń
zgodno
ś
ci pomi
ę
dzy niezale
ż
nymi wynikami badania otrzymanymi w okre
ś
lonych warunkach;
Specyficzno
ść
- zdolno
ść
metody do dokładnego i specyficznego oznaczania danego składnika w obecno
ś
ci innych
składników próbki w ustalonych warunkach badania;
Poprawno
ść
metody - stopie
ń
zgodno
ś
ci pomi
ę
dzy warto
ś
ci
ą
ś
redni
ą
otrzyman
ą
na podstawie du
ż
ej serii wyników badania i
przyj
ę
t
ą
warto
ś
ci
ą
odniesienia.
3.2. Wymagania ogólne
1. Metody analizy powinny by
ć
sprawdzone w zakresie nast
ę
puj
ą
cych kryteriów: specyficzno
ść
, dokładno
ść
(poprawno
ść
), precyzja (powtarzalno
ść
i odtwarzalno
ść
), granica wykrywalno
ś
ci, czuło
ść
, praktyczno
ść
, zakres stosowania
oraz inne kryteria, które mog
ą
by
ć
wybrane, o ile zajdzie taka potrzeba.
Metody analizy stosowane do celów kontroli
ż
ywno
ś
ci musz
ą
by
ć
zgodne z wymaganiami okre
ś
lonymi w pkt 1 i 2 zał
ą
cznika
nr III do rozporz
ą
dzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli
urz
ę
dowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z prawem paszowym i
ż
ywno
ś
ciowym oraz regułami
dotycz
ą
cymi zdrowia zwierz
ą
t i dobrostanu zwierz
ą
t (Dz. Urz. UE L 191 z 30.04.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200).
2. Dokładne warto
ś
ci precyzji powinny by
ć
uzyskane w mi
ę
dzylaboratoryjnych badaniach porównawczych
prowadzonych zgodnie z mi
ę
dzynarodowym ujednoliconym protokołem dla bada
ń
biegło
ś
ci laboratoriów analitycznych
opracowanym przez Mi
ę
dzynarodow
ą
Organizacj
ę
Normalizacyjn
ą
ISO/IUPAC/AOAC. Warto
ś
ci powtarzalno
ś
ci i
odtwarzalno
ś
ci nale
ż
y wyra
ż
a
ć
w formie ogólnie przyj
ę
tej (np. jako przedział ufno
ś
ci wyznaczony z prawdopodobie
ń
stwem 95
%).
Do oznaczania zawarto
ś
ci ołowiu w winie nale
ż
y stosowa
ć
metod
ę
podan
ą
w rozdziale 35 zał
ą
cznika do rozporz
ą
dzenia
Komisji (EWG) nr 2676/90 z dnia 17 wrze
ś
nia 1990 r. okre
ś
laj
ą
cego wspólnotowe metody analizy wina (Dz. Urz. WE L 272 z
03.10.1990, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 10, str. 192).
3.3. Wymagania szczegółowe
3.3.1. Analiza ołowiu, kadmu i rt
ę
ci
Nie podano okre
ś
lonych metod oznaczania zawarto
ś
ci ołowiu, kadmu i rt
ę
ci. Laboratoria powinny stosowa
ć
metody
zwalidowane, je
ś
li to mo
ż
liwe, z procesem walidacji opartym na analizie certyfikowanego materiału odniesienia w
mi
ę
dzylaboratoryjnych badaniach porównawczych.
Laboratoria powinny stosowa
ć
metody spełniaj
ą
ce kryteria wyboru podane w tabeli 3.
Tabela 3
Kryteria wyboru dotycz
ą
ce metod analiz ołowiu, kadmu i rt
ę
ci
Parametr
charakterystyki
Warto
ść
/uwagi
Zakres stosowania
Ś
rodki spo
ż
ywcze wymienione w rozporz
ą
dzeniu nr
466/2001
10 z 49
Granica wykrywalno
ś
ci
Nie wi
ę
cej ni
ż
jedna dziesi
ą
ta dopuszczalnej warto
ś
ci
okre
ś
lonej w rozporz
ą
dzeniu nr 466/2001, chyba
ż
e
warto
ść
dopuszczalna dla ołowiu wynosi poni
ż
ej 0,1
mg/kg. W tym przypadku - nie wi
ę
cej ni
ż
jedna pi
ą
ta
warto
ś
ci dopuszczalnej
Granica oznaczalno
ś
ci
Nie wi
ę
cej ni
ż
jedna pi
ą
ta dopuszczalnej warto
ś
ci
okre
ś
lonej w rozporz
ą
dzeniu nr 466/2001, chyba
ż
e
warto
ść
dopuszczalna dla ołowiu wynosi poni
ż
ej 0,1
mg/kg. W tym przypadku - nie wi
ę
cej ni
ż
dwie pi
ą
te
warto
ś
ci dopuszczalnej
Precyzja
Warto
ś
ci HORRAT
r
lub HORRAT
R
, uzyskane w
mi
ę
dzylaboratoryjnych badaniach porównawczych w celu
walidacji, powinny by
ć
poni
ż
ej 1,5
Odzysk w %
80-120 (jak okre
ś
lono w mi
ę
dzylaboratoryjnych badaniach
porównawczych)
Specyficzno
ść
Metoda wolna od interferencji matrycy lub interferencji
spektralnych
3.3.2. Analiza 3-MCPD
Nie podano okre
ś
lonych metod oznaczania zawarto
ś
ci 3-MCPD. Laboratoria powinny stosowa
ć
metody zwalidowane, je
ś
li to
mo
ż
liwe, z procesem walidacji opartym na analizie certyfikowanego materiału odniesienia w mi
ę
dzylaboratoryjnych
badaniach porównawczych.
Laboratoria powinny stosowa
ć
metody spełniaj
ą
ce kryteria wyboru podane w tabeli 4.
Tabela 4
Kryteria wyboru dotycz
ą
ce metod analizy 3-MCPD
Parametr charakterystyki
Zalecana warto
ść
St
ęż
enie
Próby
ś
lepe
poni
ż
ej granicy
wykrywalno
ś
ci
-
Odzysk
75-110%
w całym zakresie
st
ęż
e
ń
Granica oznaczalno
ś
ci
10 (lub mniej) µg/kg
suchej masy
-
Odchylenie standardowe sygnału
dla próby
ś
lepej
poni
ż
ej 4 µg/kg
-
Wewn
ą
trzlaboratoryjne
oszacowanie precyzji -
odchylenie standardowe
pomiarów powtarzanych
przy ró
ż
nych st
ęż
eniach
< 4 µg/kg
< 6 µg/kg
< 7 µg/kg
< 8 µg/kg
< 15 µg/kg
20 µg/kg
30 µg/kg
40 µg/kg
50 µg/kg
100 µg/kg
11 z 49
3.3.3. Kryteria sprawno
ś
ci - niepewno
ść
metody jako kryterium jej wyboru
Do oceny przydatno
ś
ci danej metody analitycznej do zastosowania w laboratorium mo
ż
e by
ć
równie
ż
wykorzystana
niepewno
ść
pomiaru. Metoda stosowana w laboratorium powinna umo
ż
liwi
ć
otrzymywanie wyników mieszcz
ą
cych si
ę
w
zakresie maksymalnej niepewno
ś
ci standardowej.
Maksymaln
ą
niepewno
ść
standardow
ą
oblicza si
ę
według nast
ę
puj
ą
cego wzoru:
gdzie:
Uf - maksymalna niepewno
ść
standardowa,
LOD - granica wykrywalno
ś
ci metody,
C - st
ęż
enie badane,
a
- współczynnik liczbowy zale
ż
ny od warto
ś
ci C; warto
ś
ci
a
podane s
ą
w poni
ż
szej tabeli:
C (µg/kg)
a
Ł 50
0,2
51-500
0,18
501-1.000
0,15
1.001-10.000
0,12
ł 10.000
0,1
Je
ż
eli metoda analityczna zapewnia otrzymanie wyników z niepewno
ś
ci
ą
pomiarów ni
ż
sz
ą
od maksymalnej niepewno
ś
ci
standardowej, b
ę
dzie ona tak samo odpowiednia jak metoda, która spełnia kryteria podane w tabelach 3 i 4.
3.4. Ocena poprawno
ś
ci analitycznej, obliczanie odzysku oraz przedstawianie wyników
Je
ś
li jest to mo
ż
liwe, poprawno
ść
analizy ocenia si
ę
poprzez wł
ą
czenie do serii pomiarów odpowiednich certyfikowanych
materiałów odniesienia.
Wynik analizy podaje si
ę
w postaci skorygowanej lub nieskorygowanej o warto
ść
odzysku. Nale
ż
y przedstawi
ć
sposób
podawania wyników oraz warto
ść
odzysku. Analityk powinien bra
ć
pod uwag
ę
raport.
Wynik analizy powinien by
ć
podany w postaci
x ± U, gdzie:
x - wynik analizy,
U - niepewno
ść
pomiaru (niepewno
ść
rozszerzona, przy zastosowaniu współczynnika rozszerzenia 2, co daje przedział
ufno
ś
ci około 95 %).
3.5. Normy jako
ś
ci w laboratorium
Laboratorium musi przestrzega
ć
przepisów art. 12 rozporz
ą
dzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urz
ę
dowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z prawem paszowym i
ż
ywno
ś
ciowym oraz regułami dotycz
ą
cymi zdrowia zwierz
ą
t i dobrostanu zwierz
ą
t (Dz. Urz. UE L 191 z 30.04.2004, str. 1; Dz.
12 z 49
Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200).
3.6. Sposób wyra
ż
ania wyników
Wyniki podaje si
ę
w takich samych jednostkach, w jakich wyra
ż
ono maksymalne dopuszczalne poziomy okre
ś
lone w
rozporz
ą
dzeniu nr 466/2001.
______
1)
Raport Komisji Europejskiej na temat zale
ż
no
ś
ci pomi
ę
dzy wynikami analitycznymi, niepewno
ś
ci
ą
pomiaru,
współczynnikami odzysku oraz ustaleniami w ustawodawstwie Unii Europejskiej w dziedzinie
ż
ywno
ś
ci (2004);
Wydawnictwa Metodyczne Pa
ń
stwowego Zakładu Higieny, Warszawa, 2005.
2)
W. Horwitz "Ocena metod analitycznych dla celów uregulowa
ń
dotycz
ą
cych
ż
ywno
ś
ci i leków", Anal. Chem., 1982, 54,
67A-76A.
ZAŁ
Ą
CZNIK Nr 2
METODY POBIERANIA PRÓBEK WYBRANYCH
Ś
RODKÓW SPO
ś
YWCZYCH DO CELÓW URZ
Ę
DOWEJ
KONTROLI POZIOMÓW OCHRATOKSYNY A ORAZ PRZYGOTOWYWANIE PRÓBEK I WYTYCZNE DLA
METOD ANALITYCZNYCH STOSOWANYCH DO OZNACZANIA ZAWARTO
Ś
CI OCHRATOKSYNY A
I. METODY POBIERANIA PRÓBEK WYBRANYCH
Ś
RODKÓW SPO
ś
YWCZYCH DO CELÓW URZ
Ę
DOWEJ
KONTROLI POZIOMÓW OCHRATOKSYNY A
1. Cel i zakres
Próbki przeznaczone do urz
ę
dowej kontroli poziomu ochratoksyny A w
ś
rodkach spo
ż
ywczych powinny by
ć
pobierane
według ni
ż
ej podanych zasad. Próbka zbiorcza otrzymana w ni
ż
ej podany sposób powinna by
ć
w pełni reprezentatywna dla
partii. Ocena zgodno
ś
ci z przyj
ę
tymi maksymalnymi dopuszczalnymi poziomami w rozporz
ą
dzeniu nr 466/2001 powinna by
ć
dokonana przez porównanie z wynikami uzyskanymi dla zbadanej próbki.
2. Definicje
Partia: mo
ż
liwa do zidentyfikowania ilo
ść
ś
rodka spo
ż
ywczego dostarczonego w jednym czasie, okre
ś
lona urz
ę
dowo
jako posiadaj
ą
ca te same cechy charakterystyczne, takie jak: pochodzenie, odmiana, rodzaj opakowania, jednostka
pakuj
ą
ca, dostawca i oznakowanie.
Podpartia: okre
ś
lona cz
ęść
partii umo
ż
liwiaj
ą
cej zastosowanie metody oddzielnego pobierania próbek. Ka
ż
da
podpartia musi by
ć
fizycznie wydzielona i mo
ż
liwa do identyfikacji.
Próbka pierwotna: ilo
ść
produktu pobrana z pojedynczego miejsca partii lub podpartii.
Próbka zbiorcza: poł
ą
czone wszystkie próbki pierwotne pobrane z partii lub podpartii.
3. Zasady ogólne
3.1. Personel
Pobieranie próbek musi by
ć
dokonane przez upowa
ż
niony personel.
3.2. Pobieranie próbek
13 z 49
Próbki z ka
ż
dej partii musz
ą
by
ć
pobierane oddzielnie. Zgodnie z podanymi zasadami du
ż
e partie powinny by
ć
podzielone na
podpartie, z których próbki nale
ż
y pobiera
ć
oddzielnie.
3.3.
Ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci
W czasie pobierania i przygotowania próbek nale
ż
y przedsi
ę
wzi
ąć
wszelkie
ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci dla unikni
ę
cia działa
ń
, które
mog
ą
mie
ć
wpływ na zawarto
ść
ochratoksyny A lub niekorzystnie oddziaływa
ć
na przebieg analizy b
ą
d
ź
spowodowa
ć
,
ż
e
próbka zbiorcza nie b
ę
dzie reprezentatywna.
3.4. Próbki pierwotne
W miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci próbki pierwotne powinny by
ć
pobierane z ró
ż
nych miejsc partii lub podpartii, obejmuj
ą
cych cało
ść
.
Odst
ę
pstwa od tej zasady powinny by
ć
odnotowane w protokole.
3.5. Przygotowanie próbki zbiorczej
Próbka zbiorcza powstaje przez poł
ą
czenie próbek pierwotnych.
3.6. Kontrpróbki
Kontrpróbki dla celów potwierdzenia prawidłowo
ś
ci oznaczenia, arbitra
ż
u i jako materiał odniesienia powinny by
ć
pobrane ze
zhomogenizowanej próbki.
3.7. Opakowanie i transport próbek
Ka
ż
da próbka powinna by
ć
umieszczona w czystym, oboj
ę
tnym chemicznie pojemniku, odpowiednio zabezpieczaj
ą
cym przed
zanieczyszczeniem i uszkodzeniem podczas transportu. Nale
ż
y zachowa
ć
wszelkie
ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci, aby unikn
ąć
jakiejkolwiek zmiany składu próbki podczas transportu lub przechowywania.
3.8. Plombowanie i oznaczenie próbek
Ka
ż
da urz
ę
dowo pobrana próbka powinna by
ć
zaplombowana w miejscu pobrania i oznakowana w sposób umo
ż
liwiaj
ą
cy jej
identyfikacj
ę
, zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
cymi zasadami.
Dane dotycz
ą
ce ka
ż
dej próbki musz
ą
by
ć
przechowywane w celu umo
ż
liwienia jednoznacznego zidentyfikowania ka
ż
dej
partii towaru; powinny one zawiera
ć
dat
ę
i miejsce pobrania wraz ze wszystkimi dodatkowymi informacjami, istotnymi dla
wykonania analizy.
4. Zasady szczegółowe
4.1. Ró
ż
ne rodzaje partii
Ś
rodki spo
ż
ywcze mog
ą
znajdowa
ć
si
ę
w obrocie luzem, w kontenerach lub opakowaniach jednostkowych (torby, worki,
opakowania detaliczne itp.). Zasady pobierania próbek mog
ą
by
ć
zastosowane w przypadku wszystkich form, w jakich
ś
rodki
spo
ż
ywcze s
ą
wprowadzane do obrotu.
Nie naruszaj
ą
c zasad podanych w pkt 4.3, 4.4 i 4.5, mo
ż
na u
ż
y
ć
nast
ę
puj
ą
cego wzoru jako wytycznej dla pobierania próbek z
partii w opakowaniach jednostkowych (torby, worki, opakowania detaliczne itp.). Cz
ę
stotliwo
ść
pobierania próbki (SF)
gdzie:
- masa: wyra
ż
ona w kg,
- cz
ę
stotliwo
ść
pobierania próbek (SF): ka
ż
dy n-ty worek lub torba, z której musi by
ć
pobrana próbka pierwotna (cyfry
dziesi
ę
tne powinny by
ć
zaokr
ą
glone do najbli
ż
szej liczby całkowitej).
14 z 49
4.2. Masa próbki pierwotnej
Masa próbki pierwotnej powinna wynosi
ć
około 100 g, chyba
ż
e podano inaczej. W przypadku partii w opakowaniach
detalicznych masa próbki jest zale
ż
na od masy opakowania detalicznego.
4.3. Ogólne zasady pobierania próbek dla zbó
ż
, suszonych owoców winogron i kawy palonej
Tabela 1
Podział partii na podpartie w zale
ż
no
ś
ci od
ś
rodka spo
ż
ywczego i masy partii
Produkt
Masa partii
(tony)
Masa lub
liczba
podpartii
Liczba próbek
pierwotnych
Masa próbki
zbiorczej
(kg)
Zbo
ż
a i produkty
zbo
ż
owe
ł 1.500
> 300 i < 1.500
ł 50 i Ł 300
< 50
500 ton
3 podpartie
100 ton
100
100
100
3-100
(*)
10
10
10
1-10
Suszone owoce
winogron (koryntki,
rodzynki i sułtanki)
ł 15
< 15
15-30 ton
-
100
10-100
(**)
10
1-10
Palone ziarna kawy,
mielona kawa palona i
kawa rozpuszczalna
ł 15
<15
15-30 ton
-
100
10-100
(**)
10
1-10
(*)
Zale
ż
nie od masy partii - patrz: tabela 2
(**)
Zale
ż
nie od masy partii - patrz: tabela 3
4.4. Procedury pobierania próbek dla zbó
ż
i produktów zbo
ż
owych (partie
ł
50 ton) oraz dla palonych ziaren kawy,
mielonej kawy palonej, kawy rozpuszczalnej i suszonych owoców winogron (partie
ł
15 ton)
4.4.1. Je
ż
eli podpartie mog
ą
by
ć
fizycznie rozdzielone, to ka
ż
da partia musi zosta
ć
podzielona na podpartie zgodnie z
tabel
ą
1 w pkt 4.3. Bior
ą
c pod uwag
ę
,
ż
e masa partii nie zawsze jest dokładn
ą
wielokrotno
ś
ci
ą
masy podpartii, masa podpartii
mo
ż
e ró
ż
ni
ć
si
ę
od podanej w tabeli masy o maksimum 20 %.
4.4.2. Próbki musz
ą
by
ć
pobierane z ka
ż
dej podpartii oddzielnie.
4.4.3. Liczba próbek pierwotnych wynosi 100.
4.4.4. Masa próbki zbiorczej = 10 kg.
4.4.5. Je
ś
li nie jest mo
ż
liwe zastosowanie opisanej wy
ż
ej metody pobierania próbek z uwagi na konsekwencje
handlowe wynikaj
ą
ce z uszkodzenia partii (spowodowanego rodzajem opakowania,
ś
rodkami transportu itp.), mo
ż
e zosta
ć
zastosowana alternatywna metoda pobierania próbek, pod warunkiem
ż
e jest mo
ż
liwie jak najbardziej reprezentatywna i
została w pełni opisana i udokumentowana.
4.5. Procedury pobierania próbek dla zbó
ż
i produktów zbo
ż
owych (partie < 50 ton) oraz dla palonych ziaren kawy,
mielonej kawy palonej, kawy rozpuszczalnej suszonych owoców winogron (partie < 15 ton)
Dla partii zbó
ż
poni
ż
ej 50 ton oraz dla partii palonych ziaren kawy, mielonej kawy palonej, kawy rozpuszczalnej oraz
suszonych owoców winogron poni
ż
ej 15 ton stosuje si
ę
plan pobierania próbek w ilo
ś
ci 10-100 próbek pierwotnych w
15 z 49
zale
ż
no
ś
ci od masy próbki i otrzymuje si
ę
próbk
ę
zbiorcz
ą
1-10 kg. Dla bardzo małych partii (
Ł
0,5 ton) zbó
ż
i produktów
zbo
ż
owych mo
ż
liwe jest pobranie mniejszej liczby próbek pierwotnych, pod warunkiem
ż
e masa próbki zbiorczej tak
ż
e i w tym
przypadku powinna wynosi
ć
przynajmniej 1 kg.
Warto
ś
ci podane w tabelach 2 i 3 mog
ą
zosta
ć
wykorzystane do okre
ś
lenia liczby próbek pierwotnych.
Tabela 2
Liczba próbek pierwotnych w zale
ż
no
ś
ci od masy partii zbó
ż
i produktów zbo
ż
owych
Masa partii (tony)
Liczba próbek pierwotnych
Ł 0,05
3
> 0,05 i Ł 0,5
5
> 0,5 i Ł 1
10
> 1 i Ł 3
20
> 3 i Ł 10
40
> 10 i Ł 20
60
> 20 i Ł 50
100
Tabela 3
Liczba próbek pierwotnych w zale
ż
no
ś
ci od masy partii palonych ziaren kawy, kawy mielonej palonej, kawy rozpuszczalnej i
suszonych owoców winogron
Masa partii (tony)
Liczba próbek pierwotnych
Ł 0,1
10
> 0,1 i Ł 0,2
15
> 0,2 i Ł 0,5
20
> 0,5 i Ł 1,0
30
> 1,0 i Ł 2,0
40
> 2,0 i Ł 5,0
60
> 5,0 i Ł 10,0
80
> 10,0 i Ł 15,0
100
4.6. Pobieranie próbek
ż
ywno
ś
ci przeznaczonej dla niemowl
ą
t i małych dzieci
Nale
ż
y stosowa
ć
zasady pobierania próbek zbó
ż
i produktów zbo
ż
owych podane w pkt 4.5.
Oznacza to,
ż
e liczba próbek pierwotnych, w zale
ż
no
ś
ci od masy partii, wynosi od co najmniej 10 do nie wi
ę
cej ni
ż
100, tak
jak podano w tabeli 2:
- masa próbki pierwotnej powinna wynosi
ć
około 100 gramów. W przypadku partii w opakowaniach detalicznych masa
próbki pierwotnej zale
ż
y od masy opakowania detalicznego,
- masa próbki zbiorczej - 1 do 10 kg, wystarczaj
ą
co wymieszanej.
16 z 49
4.7. Zasady pobierania próbek wina i soku winogronowego
Masa próbki zbiorczej wynosi przynajmniej 1 kg, chyba
ż
e nie jest to mo
ż
liwe ze wzgl
ę
du na rodzaj opakowa
ń
towaru w partii
(np. gdy próbka składa si
ę
z jednej butelki).
Minimaln
ą
liczb
ę
próbek do pobrania z partii okre
ś
la tabela 4. Liczba próbek jest zale
ż
na od postaci, w której dane produkty
s
ą
zazwyczaj wprowadzane do obrotu. W przypadku produktów płynnych przewo
ż
onych luzem, dana partia jest wymieszana
tak dokładnie, jak jest to mo
ż
liwe bez uszczerbku dla jako
ś
ci danego produktu, r
ę
cznie lub mechanicznie bezpo
ś
rednio przed
pobraniem próbek. W tym przypadku przyjmuje si
ę
,
ż
e rozmieszczenie ochratoksyny A wewn
ą
trz danej partii jest jednorodne.
Z tego wzgl
ę
du wystarczy pobra
ć
trzy próbki pierwotne z partii, by otrzyma
ć
próbk
ę
zbiorcz
ą
. Masa próbek pierwotnych,
składaj
ą
cych si
ę
na ogół z butelki lub opakowania zbiorczego, jest podobna.
Masa próbki pierwotnej powinna wynosi
ć
przynajmniej 100 gramów, tak aby masa próbki zbiorczej wynosiła przynajmniej 1
kg. Odst
ę
pstwo od tej procedury musi by
ć
rejestrowane zgodnie z zapisem pkt 3.8.
Tabela 4
Minimalna liczba próbek do pobrania z partii
Forma wprowadzenia do obrotu
Masa partii (w
litrach)
Minimalna liczba
próbek do pobrania
Luzem (sok winogronowy, wino)
...
3
Butelki/opakowania sok
winogronowy
Ł 50
3
Butelki/opakowania sok
winogronowy
50 do 500
5
Butelki/opakowania sok
winogronowy
> 500
10
Butelki/opakowania wino
Ł 50
1
Butelki/opakowania wino
50 do 500
2
Butelki/opakowania wino
> 500
3
4.8. Pobieranie próbek z obrotu
Pobieranie próbek z obrotu nale
ż
y wykona
ć
, o ile to mo
ż
liwe, zgodnie z zasadami podanymi powy
ż
ej. Je
ż
eli nie jest to
mo
ż
liwe, mo
ż
na zastosowa
ć
inne, wydajne procedury pobierania próbek z obrotu detalicznego, zapewniaj
ą
c odpowiedni
ą
reprezentatywno
ść
dla ocenianej partii.
5. Dopuszczenie partii lub podpartii
1) mo
ż
e by
ć
dopuszczona, je
ś
li wyniki badania próbki zbiorczej s
ą
zgodne z przyj
ę
tymi tolerancjami, po uwzgl
ę
dnieniu
niepewno
ś
ci pomiaru oraz odzysku;
2) nie mo
ż
e by
ć
dopuszczona, je
ś
li wyniki badania próbki zbiorczej przekraczaj
ą
warto
ś
ci maksymalne po uwzgl
ę
dnieniu
niepewno
ś
ci pomiaru oraz odzysku.
II. PRZYGOTOWANIE PRÓBEK I WYTYCZNE DLA METOD ANALITYCZNYCH STOSOWANYCH DO
OZNACZANIA ZAWARTO
Ś
CI OCHRATOKSYNY A
17 z 49
1. Uwaga
Rozkład ochratoksyny A jest niejednorodny, próbki powinny by
ć
przygotowywane, a zwłaszcza homogenizowane, ze
szczególn
ą
ostro
ż
no
ś
ci
ą
.
Cały materiał, który zostanie dostarczony do laboratorium, musi by
ć
wykorzystany do bada
ń
.
2. Przygotowanie próbki do dostarczenia do laboratorium
Próbki nale
ż
y drobno zemle
ć
i starannie wymiesza
ć
, stosuj
ą
c czynno
ś
ci, które zapewni
ą
całkowit
ą
homogenno
ść
.
W przypadku gdy maksymalne poziomy dotycz
ą
suchej masy, oznacza si
ę
j
ą
w cz
ęś
ci zhomogenizowanej próbki,
stosuj
ą
c procedur
ę
, która zapewni dokładne oznaczenie suchej masy.
3. Podział próbek w celu potwierdzenia prawidłowo
ś
ci oznaczenia i arbitra
ż
u
Kontrpróbki dla celów potwierdzenia prawidłowo
ś
ci oznaczenia, arbitra
ż
u i jako materiał odniesienia powinny by
ć
pobrane ze zhomogenizowanej próbki, zgodnie z zasadami dotycz
ą
cymi pobierania próbek.
4. Metody analiz u
ż
ywane w laboratorium i wymagania dla laboratorium
4.1. Definicje
Poni
ż
ej podano niektóre z cz
ęś
ciej stosowanych w laboratorium definicji.
Najcz
ęś
ciej u
ż
ywane dotycz
ą
parametrów dla precyzji - powtarzalno
ść
i odtwarzalno
ść
.
r - powtarzalno
ść
; warto
ść
, poni
ż
ej której powinna znajdowa
ć
si
ę
ró
ż
nica pomi
ę
dzy dwoma pojedynczymi wynikami
oznaczenia otrzymanymi w warunkach powtarzalno
ś
ci (tzn. ta sama próbka, ten sam wykonawca, ten sam aparat, to samo
laboratorium, krótki odst
ę
p czasu); spodziewana warto
ść
mo
ż
e znajdowa
ć
si
ę
dla okre
ś
lonego prawdopodobie
ń
stwa (typowo
95 %); r = 2,8 x s
r
;
s
r
- odchylenie standardowe, obliczone z wyników uzyskanych w warunkach powtarzalno
ś
ci;
RSD
r
- wzgl
ę
dne odchylenie standardowe, obliczone z wyników uzyskanych, w warunkach powtarzalno
ś
ci [(s/) x
100], gdzie jest
ś
redni
ą
z wyników uzyskanych przez wszystkie laboratoria dla wszystkich próbek;
R - odtwarzalno
ść
; warto
ść
, poni
ż
ej której powinna si
ę
znajdowa
ć
całkowita ró
ż
nica pomi
ę
dzy poszczególnymi
wynikami uzyskanymi w warunkach odtwarzalno
ś
ci (ten sam materiał oznaczany przez ró
ż
nych wykonawców w ró
ż
nych
laboratoriach, stosuj
ą
cych t
ę
sam
ą
metod
ę
); spodziewana warto
ść
mo
ż
e znajdowa
ć
si
ę
dla okre
ś
lonego
prawdopodobie
ń
stwa (typowo 95 %); R = 2,8 x s
R
;
s
R
- odchylenie standardowe, obliczone z wyników uzyskanych w warunkach odtwarzalno
ś
ci;
RSD
R
- wzgl
ę
dne odchylenie standardowe, obliczone z wyników uzyskanych w warunkach odtwarzalno
ś
ci [(s
R
/) x
100].
4.2. Wymagania ogólne
Metody analizy stosowane do celów kontroli
ż
ywno
ś
ci musz
ą
by
ć
zgodne z wymaganiami okre
ś
lonymi w pkt 1 i 2 zał
ą
cznika
nr III do rozporz
ą
dzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli
urz
ę
dowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z prawem paszowym i
ż
ywno
ś
ciowym oraz regułami
dotycz
ą
cymi zdrowia zwierz
ą
t i dobrostanu zwierz
ą
t (Dz. Urz. UE L 191 z 30.04.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200).
18 z 49
4.3. Wymagania szczegółowe
Je
ż
eli nie podano okre
ś
lonych metod oznaczania poziomów ochratoksyny A w
ś
rodkach spo
ż
ywczych, laboratoria mog
ą
wybra
ć
ka
ż
d
ą
metod
ę
spełniaj
ą
c
ą
nast
ę
puj
ą
ce kryteria:
Charakterystyka metody dla ochratoksyny A
Poziom (
µ
g/kg)
Ochratoksyna A
RSD
r
(%)
RSD
R
(%)
odzysk(%)
< 1
ł 40
ł 60
50 do 120
1-10
ł 20
ł 30
70 do 110
- Granica wykrywalno
ś
ci stosowanych metod nie musi by
ć
ustalana, je
ż
eli warto
ść
precyzji jest dana dla
odpowiedniego st
ęż
enia,
- Warto
ść
precyzji jest obliczana z równania Horwitza:
RSD
R
= 2
(1-0,5 log C)
,
gdzie:
- RSD
R
jest wzgl
ę
dnym odchyleniem standardowym obliczonym z wyników uzyskanych w warunkach odtwarzalno
ś
ci
[(s
R
/) x 100],
- C jest st
ęż
eniem wyra
ż
onym jako stosunek (np. 1 = 100 g/100 g; 0,001 = 1.000 mg/kg).
Jest to ogólne równanie dla precyzji, które nie jest zale
ż
ne od analitu oraz matrycy, lecz dla wi
ę
kszo
ś
ci rutynowo u
ż
ywanych
metod analizy wył
ą
cznie od st
ęż
enia.
4.4. Obliczenie odzysku i podawanie wyniku
Wynik oznaczenia mo
ż
e by
ć
podany skorygowany lub nie o warto
ść
odzysku. Sposób zapisu oraz warto
ść
odzysku musz
ą
by
ć
podane.
Wynik analizy skorygowany o odzysk nale
ż
y stosowa
ć
do kontroli zgodno
ś
ci (patrz pkt 5).
Wynik analizy powinien by
ć
podawany jako x ± U, gdzie x jest wynikiem analizy, a U jest niepewno
ś
ci
ą
pomiaru, przy
zastosowaniu współczynnika 2 dla poziomu ufno
ś
ci około 95 %.
4.5. Normy jako
ś
ci w laboratorium
Laboratorium musi przestrzega
ć
przepisów art. 12 rozporz
ą
dzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urz
ę
dowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z prawem paszowym i
ż
ywno
ś
ciowym oraz regułami dotycz
ą
cymi zdrowia zwierz
ą
t i dobrostanu zwierz
ą
t (Dz. Urz. UE L 191 z 30.04.2004, str. 1; Dz.
Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200).
ZAŁ
Ą
CZNIK Nr 3
METODY POBIERANIA PRÓBEK WYBRANYCH
Ś
RODKÓW SPO
ś
YWCZYCH DO CELÓW URZ
Ę
DOWEJ
KONTROLI POZIOMÓW AFLATOKSYN ORAZ PRZYGOTOWYWANIE PRÓBEK I WYTYCZNE DLA METOD
ANALITYCZNYCH STOSOWANYCH DO OZNACZANIA ZAWARTO
Ś
CI AFLATOKSYN
19 z 49
I. METODY POBIERANIA PRÓBEK WYBRANYCH
Ś
RODKÓW SPO
ś
YWCZYCH DO CELÓW URZ
Ę
DOWEJ
KONTROLI POZIOMÓW AFLATOKSYN
1. Cel i zakres
Próbki przeznaczone do urz
ę
dowej kontroli poziomu aflatoksyn w
ś
rodkach spo
ż
ywczych powinny by
ć
pobierane
zgodnie z podanymi ni
ż
ej zasadami. Tak uzyskane próbki zbiorcze powinny by
ć
traktowane jako reprezentatywne dla partii.
Badania w kierunku zgodno
ś
ci z przyj
ę
tymi maksymalnymi dopuszczalnymi poziomami podanymi w rozporz
ą
dzeniu nr
466/2001 powinny by
ć
wykonywane w próbkach laboratoryjnych uzyskanych w sposób podany poni
ż
ej.
2. Definicje
Partia: mo
ż
liwa do zidentyfikowania ilo
ść
ś
rodka spo
ż
ywczego dostarczonego w jednym czasie, okre
ś
lona
urz
ę
dowo jako posiadaj
ą
ca te same cechy charakterystyczne, takie jak: pochodzenie, odmiana, rodzaj opakowania,
jednostka pakuj
ą
ca, dostawca i oznakowanie.
Podpartia: okre
ś
lona cz
ęść
partii umo
ż
liwiaj
ą
cej zastosowanie metody osobnego pobierania próbek. Ka
ż
da
podpartia musi by
ć
fizycznie wydzielona i mo
ż
liwa do identyfikacji.
Próbka pierwotna: ilo
ść
produktu pobrana z pojedynczego miejsca partii lub podpartii.
Próbka zbiorcza: poł
ą
czone wszystkie próbki pierwotne pobrane z partii lub podpartii.
Próbka laboratoryjna: próbka przeznaczona do badania w laboratorium.
3. Zasady ogólne
3.1. Personel
Pobieranie próbek musi by
ć
dokonane przez wykwalifikowany personel, zgodnie z przyj
ę
tymi ustaleniami.
3.2. Pobieranie materiału
Próbki z ka
ż
dej partii musz
ą
by
ć
pobierane osobno. Zgodnie z zasadami podanymi w pkt 5 du
ż
e partie powinny by
ć
podzielone na podpartie, z których próbki powinny by
ć
równie
ż
pobierane osobno.
3.3.
Ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci
W czasie pobierania i przygotowania próbek laboratoryjnych musz
ą
by
ć
przestrzegane wszelkie
ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci dla
unikni
ę
cia czynno
ś
ci, które mog
ą
mie
ć
wpływ na zawarto
ść
aflatoksyn lub niekorzystnie oddziaływa
ć
na oznaczenie
analityczne b
ą
d
ź
spowodowa
ć
niereprezentatywno
ść
próbki zbiorczej.
3.4. Próbki pierwotne
W miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci próbki pierwotne powinny by
ć
pobierane z ró
ż
nych miejsc obejmuj
ą
cych cał
ą
parti
ę
lub podparti
ę
.
Odst
ę
pstwa od tej zasady powinny by
ć
odnotowane w protokole.
3.5. Przygotowanie próbki zbiorczej i próbki laboratoryjnej
Próbka zbiorcza powstaje przez poł
ą
czenie i dokładne wymieszanie próbek pierwotnych. Po wymieszaniu próbka zbiorcza
musi by
ć
podzielona na próbki laboratoryjne zgodnie z zasadami podanymi w pkt 5.
Dla zapewnienia reprezentatywno
ś
ci próbki dla partii lub podpartii niezb
ę
dne jest jej wymieszanie.
3.6. Kontrpróbki
Kontrpróbki dla celów potwierdzenia prawidłowo
ś
ci oznaczenia, arbitra
ż
u i jako materiał odniesienia powinny by
ć
pobrane z
20 z 49
homogenizowanej próbki laboratoryjnej zgodnie z ogólnie przyj
ę
tymi zasadami.
3.7. Opakowywanie i transport próbek laboratoryjnych
Ka
ż
da próbka laboratoryjna powinna by
ć
umieszczona w czystym, oboj
ę
tnym chemicznie pojemniku, odpowiednio
zabezpieczaj
ą
cym przed zanieczyszczeniem i uszkodzeniem podczas transportu. Dla unikni
ę
cia jakiejkolwiek zmiany składu
próbki laboratoryjnej podczas transportu lub przechowywania nale
ż
y zachowa
ć
wszelk
ą
ostro
ż
no
ść
.
3.8. Plombowanie i etykietowanie próbek laboratoryjnych
Ka
ż
da urz
ę
dowo pobrana próbka powinna by
ć
zaplombowana w miejscu pobrania i oznaczona w sposób umo
ż
liwiaj
ą
cy jej
identyfikacj
ę
zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
cymi zasadami. Dane dotycz
ą
ce ka
ż
dej próbki musz
ą
by
ć
przechowywane tak, aby mo
ż
na
było jednoznacznie zidentyfikowa
ć
ka
ż
d
ą
parti
ę
towaru; powinny zawiera
ć
dat
ę
i miejsce pobrania wraz ze wszystkimi
dodatkowymi informacjami istotnymi dla wykonania analizy.
4. Zasady dodatkowe
4.1. Partie w zale
ż
no
ś
ci od rodzaju opakowa
ń
Ś
rodki spo
ż
ywcze mog
ą
by
ć
w obrocie handlowym luzem, w kontenerach lub opakowaniach jednostkowych (torby, worki,
opakowania detaliczne itp.). Zasady pobierania próbek mog
ą
by
ć
zastosowane do wszystkich ró
ż
norodnych form, w jakich
artykuły s
ą
wprowadzane do obrotu.
Bez naruszania zasad podanych w pkt 5, nast
ę
puj
ą
cy wzór mo
ż
e by
ć
u
ż
yty jako wytyczne dla pobierania próbek z partii
towaru w opakowaniach jednostkowych (torby, worki, opakowania detaliczne itp.):
gdzie:
- masa wyra
ż
ona w kg,
- SF - cz
ę
stotliwo
ść
pobierania próbek: ka
ż
dy n-ty worek lub torba, z której musi by
ć
pobrana próbka pierwotna (cyfry
dziesi
ę
tne powinny by
ć
zaokr
ą
glone do najbli
ż
szej liczby całkowitej).
4.2. Masa próbki pierwotnej
Masa próbki pierwotnej powinna wynosi
ć
około 300 g, chyba
ż
e pkt 5 podaje inaczej oraz z wyj
ą
tkiem przypraw, dla których
masa próbki pierwotnej wynosi około 100 g. W przypadku partii towaru w opakowaniach detalicznych masa próbki jest
zale
ż
na od masy opakowania detalicznego.
4.3. Liczba próbek pierwotnych dla partii mniejszych ni
ż
15 ton
Liczba próbek pierwotnych, które nale
ż
y pobra
ć
, zale
ż
y od masy partii i wynosi nie mniej ni
ż
10 i nie wi
ę
cej ni
ż
100, chyba
ż
e
podano inaczej w pkt 5. Liczb
ę
próbek pierwotnych podaje tabela 1.
Tabela 1
Liczba pobieranych próbek pierwotnych w zale
ż
no
ś
ci od masy partii
Masa partii (tony)
Liczba próbek pierwotnych
Ł 0,1
10
> 0,1 i Ł 0,2
15
> 0,2 i Ł 0,5
20
21 z 49
> 0,5 i Ł 1,0
30
> 1,0 i Ł 2,0
40
> 2,0 i Ł 5,0
60
> 5,0 i Ł 10,0
80
> 10,0 i Ł 15,0
100
5. Zasady szczegółowe
5.1. Ogólny opis zasad pobierania próbek orzechów ziemnych, orzechów, owoców suszonych, przypraw i zbo
ż
a
Ogólne zasady podaje tabela 2.
Tabela 2
Zasady podziału partii na podpartie w zale
ż
no
ś
ci od rodzaju produktu i masy partii
Rodzaj produktu
Masa partii
(tony)
Masa lub
liczba
podpartii
Liczba próbek
pierwotnych
Masa próbki
zbiorczej
(kg)
Figi suszone i inne
owoce suszone
ł 15
< 15
15-30 ton
-
100
10-100*
30
Ł 30
Orzechy arachidowe,
pistacje, orzechy
brazylijskie i inne
orzechy
ł 500
> 125 i < 500
ł 15 i ł 125
< 15
100 ton
5 podpartii
25 ton
-
100
100
100
10-100*
30
30
30
Ł 30
Zbo
ż
a
ł 1.500
> 300 i < 1.500
ł 50 i Ł 300
< 50
500 ton
3 podpartie
100 ton
-
100
100
100
10-100*
30
30
30
1-10
Przyprawy
ł 15
< 15
25 ton
-
100
10-100*
10
1-10
* W zale
ż
no
ś
ci od masy partii towaru - patrz pkt 4.3 lub 5.3.
5.2. Orzechy ziemne, pistacje, orzechy brazylijskie
Suszone figi
Zbo
ż
e (partie
ł
50 ton), przyprawy
5.2.1. Zasady pobierania próbek
1. Je
ż
eli podpartia mo
ż
e by
ć
wyodr
ę
bniona fizycznie, to ka
ż
da partia musi by
ć
podzielona na podpartie, zgodnie z
tabel
ą
2. Nie zawsze mo
ż
na podzieli
ć
parti
ę
ś
ci
ś
le według podanych wskaza
ń
(masy podpartii mog
ą
nie by
ć
wielokrotno
ś
ciami masy partii), wtedy masa podpartii mo
ż
e przekracza
ć
wymienion
ą
warto
ść
o 20 %.
2. Z ka
ż
dej podpartii próbki musz
ą
by
ć
pobrane osobno.
22 z 49
3. Liczba próbek pierwotnych powinna wynosi
ć
100. W przypadku partii towaru o masie mniejszej ni
ż
15 ton liczba
próbek pierwotnych jest zale
ż
na od masy partii i wynosi nie mniej ni
ż
10 i nie wi
ę
cej ni
ż
100 (patrz pkt 4.3).
4. Próbka zbiorcza o masie 30 kg musi by
ć
wymieszana i podzielona przed rozdrobnieniem na trzy równe próbki
laboratoryjne o masie 10 kg (podział na 3 próbki laboratoryjne nie jest konieczny w przypadku orzechów ziemnych, orzechów
i owoców suszonych oraz kukurydzy przeznaczonych do dalszego sortowania lub innych zabiegów fizycznych maj
ą
cych na
celu obni
ż
enie zawarto
ś
ci aflatoksyn, wymaga to jednak wyposa
ż
enia umo
ż
liwiaj
ą
cego homogenizacj
ę
30 kg próbki). Je
ż
eli
próbka zbiorcza wa
ż
y mniej ni
ż
10 kg, nie ma potrzeby dzielenia jej na 3 próbki laboratoryjne.
5. Próbka laboratoryjna: próbka powstała z podzielenia próbki zbiorczej o masie 10 kg (ka
ż
da z próbek
laboratoryjnych musi by
ć
drobno rozdrobniona i dokładnie wymieszana dla uzyskania homogenno
ś
ci).
6. Je
ż
eli pobranie próbek według powy
ż
szych wskaza
ń
jest niemo
ż
liwe z powodu handlowych konsekwencji
zniszczenia partii (np. u
ż
yte opakowanie lub
ś
rodek transportu), mo
ż
e by
ć
zastosowana inna metoda pobierania próbek, pod
warunkiem
ż
e jest ona tak reprezentatywna jak to mo
ż
liwe oraz w pełni opisana i udokumentowana.
5.2.2. Ocena partii lub podpartii
1. Orzechy ziemne, orzechy, owoce suszone i kukurydza przeznaczone do sortowania lub innych zabiegów
fizycznych maj
ą
cych na celu obni
ż
enie zawarto
ś
ci aflatoksyn oraz przyprawy:
1) partia mo
ż
e by
ć
dopuszczona, je
ż
eli wyniki badania próbki zbiorczej lub
ś
redniej z próbek laboratoryjnych s
ą
zgodne z przyj
ę
tymi maksymalnymi poziomami po uwzgl
ę
dnieniu niepewno
ś
ci pomiaru oraz odzysku;
2) nie mo
ż
e by
ć
wprowadzona do obrotu, je
ż
eli wyniki badania próbki zbiorczej lub
ś
redniej z próbek
laboratoryjnych przekraczaj
ą
warto
ś
ci maksymalne, po uwzgl
ę
dnieniu niepewno
ś
ci pomiaru oraz odzysku.
2. Orzechy ziemne, orzechy, suszone owoce i zbo
ż
a przeznaczone bezpo
ś
rednio do konsumpcji oraz zbo
ż
a, z
wył
ą
czeniem kukurydzy, przeznaczone do sortowania lub innych zabiegów fizycznych:
1) partia mo
ż
e by
ć
dopuszczona, je
ż
eli wyniki badania ka
ż
dej z próbek laboratoryjnych s
ą
zgodne z przyj
ę
tymi
tolerancjami, po uwzgl
ę
dnieniu niepewno
ś
ci pomiaru oraz odzysku;
2) nie mo
ż
e by
ć
wprowadzona do obrotu, je
ż
eli wyniki badania co najmniej jednej z próbek laboratoryjnych
przekraczaj
ą
warto
ś
ci maksymalne, po uwzgl
ę
dnieniu niepewno
ś
ci pomiaru oraz odzysku;
3) próbki zbiorcze o masie mniejszej ni
ż
10 kg:
a) partia mo
ż
e by
ć
dopuszczona, je
ż
eli wyniki badania próbki zbiorczej s
ą
zgodne z przyj
ę
tymi maksymalnymi
poziomami, po uwzgl
ę
dnieniu niepewno
ś
ci pomiaru oraz odzysku,
b) nie mo
ż
e by
ć
dopuszczona do obrotu, je
ż
eli wyniki badania próbki zbiorczej przekraczaj
ą
warto
ś
ci
maksymalne, po uwzgl
ę
dnieniu i niepewno
ś
ci pomiaru oraz odzysku.
5.3. Orzechy inne ni
ż
orzechy ziemne, pistacje i orzechy brazylijskie
Owoce suszone inne ni
ż
figi
Zbo
ż
e (partie o masie
Ł
50 ton)
5.3.1. Zasady pobierania próbek
Dla tych produktów mog
ą
by
ć
stosowane zasady podane w pkt 5.2.1. Bior
ą
c pod uwag
ę
niewielk
ą
liczb
ę
przypadków
zanieczyszczenia wymienionych produktów i/lub nowe formy opakowa
ń
, w których produkty mog
ą
by
ć
w obrocie handlowym,
dopuszcza si
ę
prostsze metody pobierania próbek.
Dla partii zbó
ż
mniejszych ni
ż
50 ton mo
ż
e by
ć
stosowany plan pobierania próbek polegaj
ą
cy na pobraniu od 10 do 100
próbek pierwotnych, ka
ż
da o masie 100 g, składaj
ą
cych si
ę
na próbk
ę
zbiorcz
ą
o masie od 1 do 10 kg. Liczb
ę
próbek
pierwotnych w zale
ż
no
ś
ci od masy partii podaje tabela 3.
23 z 49
Tabela 3
Liczba pobieranych próbek pierwotnych zbo
ż
a w zale
ż
no
ś
ci od masy partii
Masa partii (tony)
Liczba próbek pierwotnych
Ł 1
10
> 1 i Ł 3
20
> 3 i Ł 10
40
> 10 i Ł 20
60
> 20 i Ł 50
100
5.3.2. Ocena partii lub podpartii
Patrz pkt 5.2.2.
5.4. Mleko
5.4.1. Zasady pobierania próbek
Zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
cymi zasadami, przy czym:
1) liczba próbek pierwotnych nie mniej ni
ż
5;
2) masa próbki zbiorczej nie mniej ni
ż
0,5 kg lub 0,5 l.
5.4.2. Ocena partii lub podpartii
1. Partia mo
ż
e by
ć
dopuszczona, je
ż
eli wyniki badania próbki zbiorczej s
ą
zgodne z przyj
ę
tymi maksymalnymi
poziomami, po uwzgl
ę
dnieniu niepewno
ś
ci pomiaru oraz odzysku.
2. Partia nie mo
ż
e by
ć
dopuszczona do obrotu, je
ż
eli wyniki badania próbki zbiorczej przekraczaj
ą
warto
ś
ci
maksymalne, po uwzgl
ę
dnieniu niepewno
ś
ci pomiaru oraz odzysku.
5.5. Przetwory, produkty zło
ż
one
5.5.1. Produkty mleczne
5.5.1.1. Zasady pobierania próbek
Zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
cymi zasadami, przy czym liczba próbek pierwotnych nie mniej ni
ż
5.
5.5.1.2. Ocena partii lub podpartii
1. Partia mo
ż
e by
ć
dopuszczona, je
ż
eli wyniki badania próbki zbiorczej s
ą
zgodne z przyj
ę
tymi maksymalnymi
poziomami, po uwzgl
ę
dnieniu niepewno
ś
ci pomiaru oraz odzysku.
2. Partia nie mo
ż
e by
ć
dopuszczona do obrotu, je
ż
eli wyniki badania próbki zbiorczej przekraczaj
ą
warto
ś
ci
maksymalne, po uwzgl
ę
dnieniu niepewno
ś
ci pomiaru oraz odzysku.
5.5.2. Inne przetwory, zawieraj
ą
ce bardzo małe cz
ą
stki, np. m
ą
ka, pasta z fig, masło orzechowe z orzechów ziemnych
(zanieczyszczenie aflatoksynami ma rozkład jednorodny)
5.5.2.1. Zasady pobierania próbek
1. Liczba próbek pierwotnych powinna wynosi
ć
100. Dla partii o masie poni
ż
ej 50 ton liczba próbek pierwotnych
powinna by
ć
pomi
ę
dzy 10 a 100, w zale
ż
no
ś
ci od masy partii (patrz tabela 3).
24 z 49
2. Masa próbki pierwotnej powinna wynosi
ć
ok. 100 g. W przypadku gdy partia składa si
ę
z opakowa
ń
detalicznych, masa próbki pierwotnej jest zale
ż
na od masy opakowania detalicznego.
5.5.2.2. Liczba próbek
1. Liczba próbek zbiorczych, jak
ą
nale
ż
y pobra
ć
, zale
ż
y od masy partii. Podział du
ż
ych partii na podpartie
powinien by
ć
dokonany zgodnie z zasadami podanymi dla zbo
ż
a w pkt 5.1 w tabeli 2.
2. Dla ka
ż
dej podpartii próbki musz
ą
by
ć
pobrane osobno.
5.5.2.3. Ocena partii lub podpartii
1. Mo
ż
e by
ć
dopuszczona, je
ż
eli wyniki badania próbki zbiorczej s
ą
zgodne z przyj
ę
tymi maksymalnymi
poziomami, po uwzgl
ę
dnieniu niepewno
ś
ci pomiaru oraz odzysku.
2. Nie mo
ż
e by
ć
dopuszczona do obrotu, je
ż
eli wyniki badania próbki zbiorczej przekraczaj
ą
warto
ś
ci
maksymalne, po uwzgl
ę
dnieniu niepewno
ś
ci pomiaru oraz odzysku.
5.6. Inne przetwory, zawieraj
ą
ce du
ż
e cz
ą
stki (zanieczyszczenie aflatoksynami ma rozkład niejednorodny)
Zasady pobierania próbek i dopuszczenia do spo
ż
ycia lub przetwórstwa s
ą
takie same, jak podano w pkt 5.2 i 5.3 dla
surowców rolnych.
5.7.
ś
ywno
ść
przeznaczona dla niemowl
ą
t i małych dzieci
5.7.1. Nale
ż
y stosowa
ć
zasady pobierania próbek takie jak dla mleka i produktów z niego otrzymanych oraz produktów
zło
ż
onych, jak podano w pkt 5.4, 5.5 i 5.6.
5.7.2. Dopuszczenie partii:
1) partia mo
ż
e by
ć
dopuszczona, je
ś
li wyniki badania próbki zbiorczej s
ą
zgodne z przyj
ę
tymi maksymalnymi
poziomami, po uwzgl
ę
dnieniu niepewno
ś
ci pomiaru oraz odzysku;
2) partia nie mo
ż
e by
ć
dopuszczona, je
ś
li wyniki badania próbki zbiorczej przekraczaj
ą
warto
ś
ci maksymalne, po
uwzgl
ę
dnieniu niepewno
ś
ci pomiaru oraz odzysku.
6. Pobieranie próbek z obrotu detalicznego
Je
ż
eli to mo
ż
liwe, pobieranie próbek
ś
rodków spo
ż
ywczych z obrotu detalicznego powinno by
ć
wykonane zgodnie z
podanymi zasadami pobierania próbek. Je
ż
eli to niemo
ż
liwe, mo
ż
na zastosowa
ć
inne procedury pobierania próbek z obrotu
detalicznego, zapewniaj
ą
c odpowiedni
ą
reprezentatywno
ść
dla ocenianej partii.
II. PRZYGOTOWYWANIE PRÓBEK I WYTYCZNE DLA METOD ANALITYCZNYCH STOSOWANYCH DO
OZNACZANIA ZAWARTO
Ś
CI AFLATOKSYN
1. Wst
ę
p
1.1. Uwaga
Cały materiał, który zostanie dostarczony do laboratorium, musi by
ć
wykorzystany do bada
ń
.
1.2. Ustalanie udziału masy łupiny do j
ą
dra w całych orzechach
Przyj
ę
te tolerancje dotycz
ą
cz
ęś
ci jadalnych.
Poziom aflatoksyn w cz
ęś
ci jadalnej mo
ż
na bada
ć
:
1) w wyłuskanych j
ą
drach i oznaczy
ć
poziom aflatoksyn bezpo
ś
rednio w cz
ęś
ci jadalnej;
25 z 49
2) w homogenizowanych orzechach w łupinach. Nale
ż
y ustali
ć
udział j
ą
der w próbce zbiorczej. Masa j
ą
der powinna
by
ć
szacowana po ustaleniu współczynnika masy łupin do j
ą
dra orzechów. Współczynnik ten jest u
ż
ywany do obliczenia
masy j
ą
der w próbkach w czasie ich pobierania i badania. Nale
ż
y losowo pobra
ć
ok. 100 orzechów z partii lub z ka
ż
dej próbki
zbiorczej.
Współczynnik mo
ż
e by
ć
uzyskany, dla ka
ż
dej próbki laboratoryjnej, poprzez zwa
ż
enie całych orzechów, obłuskanie i
powtórne zwa
ż
enie łupin i j
ą
der orzechów. Mo
ż
e by
ć
on ustalony przez laboratorium na podstawie oceny wielu próbek.
Niemniej, je
ż
eli okre
ś
lona próbka laboratoryjna budzi jakiekolwiek w
ą
tpliwo
ś
ci, współczynnik dla niej powinien by
ć
ustalony
na podstawie zbadania 100 uprzednio zachowanych losowo wybranych orzechów.
2. Przygotowanie próbki po dostarczeniu do laboratorium
Próbki nale
ż
y drobno zemle
ć
i starannie wymiesza
ć
, stosuj
ą
c czynno
ś
ci, które zapewni
ą
cafkowit
ą
homogenno
ść
.
W przypadku gdy maksymalne poziomy dotycz
ą
suchej masy, oznacza si
ę
j
ą
w cz
ęś
ci zhomogenizowanej próbki,
stosuj
ą
c procedur
ę
, która zapewni dokładne oznaczenie suchej masy.
3. Podział próbek dla celów potwierdzenia prawidłowo
ś
ci oznaczenia i arbitra
ż
u
Kontrpróbki dla celów potwierdzenia prawidłowo
ś
ci oznaczenia, arbitra
ż
u i jako materiał odniesienia powinny by
ć
pobrane ze zhomogenizowanej próbki laboratoryjnej zgodnie z ogólnie przyj
ę
tymi zasadami.
4. Metody analiz stosowane w laboratorium
4.1. Definicje
Podawane parametry dla precyzji - powtarzalno
ść
i odtwarzalno
ść
r - powtarzalno
ść
; warto
ść
, poni
ż
ej której powinna si
ę
znajdowa
ć
ró
ż
nica pomi
ę
dzy dwoma pojedynczymi
wynikami oznaczenia otrzymanymi w warunkach powtarzalno
ś
ci (tzn. ta sama próbka, ten sam wykonawca, ten sam aparat,
to samo laboratorium, krótki odst
ę
p czasu); spodziewana warto
ść
mo
ż
e znajdowa
ć
si
ę
dla okre
ś
lonego prawdopodobie
ń
stwa
(typowo 95 %); r = 2,8 x s
r
;
s
r
- odchylenie standardowe, obliczone z wyników;
RSD
r
- wzgl
ę
dne odchylenie standardowe, obliczone z wyników uzyskanych w warunkach powtarzalno
ś
ci [(s
r
/) x
100], gdzie jest
ś
redni
ą
z wyników uzyskanych przez wszystkie laboratoria dla wszystkich próbek;
R - odtwarzalno
ść
; warto
ść
, poni
ż
ej której powinna si
ę
znajdowa
ć
całkowita ró
ż
nica pomi
ę
dzy poszczególnymi
wynikami uzyskanymi w warunkach odtwarzalno
ś
ci (ten sam materiał oznaczany przez ró
ż
nych wykonawców w ró
ż
nych
laboratoriach, stosuj
ą
cych t
ę
sam
ą
metod
ę
); spodziewana warto
ść
mo
ż
e znajdowa
ć
si
ę
dla okre
ś
lonego
prawdopodobie
ń
stwa (typowo 95 %); R = 2,8 x s
R
;
s
R
- odchylenie standardowe, obliczone z wyników uzyskanych w warunkach odtwarzalno
ś
ci;
RSD
R
- wzgl
ę
dne odchylenie standardowe, obliczone z wyników uzyskanych w warunkach odtwarzalno
ś
ci [(s
R
/) x
100].
4.2. Ogólne wymagania
Metody analizy stosowane do celów kontroli
ż
ywno
ś
ci musz
ą
by
ć
zgodne z wymaganiami okre
ś
lonymi w pkt 1 i 2 zał
ą
cznika
nr III do rozporz
ą
dzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli
urz
ę
dowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z prawem paszowym i
ż
ywno
ś
ciowym oraz regułami
dotycz
ą
cymi zdrowia zwierz
ą
t i dobrostanu zwierz
ą
t (Dz. Urz. UE L 191 z 30.04.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200).
26 z 49
4.3. Wymagania szczegółowe
Wymagania szczegółowe okre
ś
la tabela 4.
Tabela 4
Kryteria dla metod analitycznych stosowanych w urz
ę
dowej kontroli
Parametr
Zakres st
ęż
e
ń
Warto
ść
zalecana
Maksymalna
dopuszczalna
warto
ść
Próba
ś
lepa
cały
pomijalnie mała
Odzysk - aflatoksyna
M
1
0,01-0,05 µg/kg
> 0,05 µg/kg
60-120 %
70-110 %
Odzysk - aflatoksyny
B
1
, B
2
, G
1
, G
2
,
< 1,0 µg/kg
1-10 µg/kg
> 10
µg/kg
50-120 %
70-110 %
80-110 %
Precyzja RSD
R
cały
wynika z równania
Horwitza
2 x warto
ść
wynikaj
ą
ca z
równania
Horwitza
Precyzja RSD
r
mo
ż
e by
ć
obliczona jako 0,66 warto
ś
ci RSD
R
dla odpowiedniego
st
ęż
enia
Warto
ś
ci podane w tabeli 4 dotycz
ą
zarówno aflatoksyny B
1
, jak i sumy aflatoksyn B
1
, B
2
, G
1
, G
2
.
Je
ż
eli b
ę
dzie podawana suma aflatoksyn B
1
, B
2
, G
1
, G
2
, to odpowied
ź
ka
ż
dej z nich w systemie analitycznym musi by
ć
znana lub równowa
ż
na.
Granica wykrywalno
ś
ci stosowanych metod nie musi by
ć
ustalana, je
ż
eli warto
ść
precyzji jest dana dla odpowiedniego
st
ęż
enia.
Warto
ść
precyzji jest obliczana z równania Horwitza:
RSD
R
= 2
(1-0,5 log C)
,
gdzie:
- RSD
R
jest wzgl
ę
dnym odchyleniem standardowym obliczonym z wyników uzyskanych w warunkach odtwarzalno
ś
ci [(s
R
/)
x 100],
- C jest st
ęż
eniem wyra
ż
onym jako stosunek (np. 1 = 100 g/100 g; 0,001 = 1.000 mg/kg).
Jest to ogólne równanie dla precyzji, które nie jest zale
ż
ne od analitu oraz matrycy, lecz dla wi
ę
kszo
ś
ci rutynowo u
ż
ywanych
metod analizy zale
ż
y wył
ą
cznie od st
ęż
enia.
4.4. Obliczanie odzysku
4.4.1. Wynik oznaczenia mo
ż
e by
ć
podany skorygowany lub nie o warto
ść
odzysku. Sposób zapisu oraz warto
ść
odzysku musz
ą
by
ć
podane.
27 z 49
4.4.2. Wynik analizy skorygowany o odzysk nale
ż
y stosowa
ć
do kontroli zgodno
ś
ci (patrz pkt 5.2.2, 5.3.2, 5.4.2, 5.5.1.2
i 5.5.2.3).
4.4.3. Wynik analizy powinien by
ć
podawany jako x ± U, gdzie x jest wynikiem analizy, a U jest niepewno
ś
ci
ą
pomiaru,
przy zastosowaniu współczynnika 2 dla poziomu ufno
ś
ci około 95 %.
4.5. Normy jako
ś
ci w laboratorium
Laboratoria musz
ą
przestrzega
ć
przepisów o urz
ę
dowej kontroli
ż
ywno
ś
ci okre
ś
lonych w rozporz
ą
dzeniu (WE) nr 882/2004
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urz
ę
dowych przeprowadzanych w celu
sprawdzenia zgodno
ś
ci z prawem paszowym i
ż
ywno
ś
ciowym oraz regułami dotycz
ą
cymi zdrowia zwierz
ą
t i dobrostanu
zwierz
ą
t (Dz. Urz. UE L 191 z 30.04.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200).
ZAŁ
Ą
CZNIK Nr 4
METODY POBIERANIA PRÓBEK WYBRANYCH
Ś
RODKÓW SPO
ś
YWCZYCH DO CELÓW URZ
Ę
DOWEJ
KONTROLI POZIOMÓW PATULINY ORAZ PRZYGOTOWYWANIE PRÓBEK I WYTYCZNE DLA METOD
ANALITYCZNYCH STOSOWANYCH DO OZNACZANIA ZAWARTO
Ś
CI PATULINY
I. METODY POBIERANIA PRÓBEK WYBRANYCH
Ś
RODKÓW SPO
ś
YWCZYCH DO CELÓW URZ
Ę
DOWEJ
KONTROLI POZIOMÓW PATULINY
1. Cel i zakres
Próbki przeznaczone do urz
ę
dowej kontroli poziomu patuliny w
ś
rodkach spo
ż
ywczych powinny by
ć
pobierane według
ni
ż
ej podanych zasad. Próbka zbiorcza, otrzymana w ni
ż
ej podany sposób, powinna by
ć
w pełni reprezentatywna dla partii.
Ocena powinna by
ć
dokonana przez porównanie zgodno
ś
ci wyników dla zbadanej próbki z maksymalnymi dopuszczalnymi
poziomami przyj
ę
tymi w rozporz
ą
dzeniu Komisji (WE) 1425/2003 z dnia 11 sierpnia 2003 r. zmieniaj
ą
cym rozporz
ą
dzenie
(WE) nr 466/2001 w odniesieniu do patuliny, zwanym dalej "rozporz
ą
dzeniem nr 1425/2003".
2. Definicje
Partia: mo
ż
liwa do zidentyfikowania ilo
ść
ś
rodka spo
ż
ywczego dostarczonego w jednym czasie, okre
ś
lona
urz
ę
dowo jako posiadaj
ą
ca te same cechy charakterystyczne, takie jak: pochodzenie, odmiana, rodzaj opakowania,
jednostka pakuj
ą
ca, dostawca i oznakowanie.
Podpartia: okre
ś
lona cz
ęść
partii umo
ż
liwiaj
ą
cej zastosowanie metody oddzielnego pobierania próbek. Ka
ż
da
podpartia musi by
ć
fizycznie wydzielona i mo
ż
liwa do identyfikacji.
Próbka pierwotna: ilo
ść
produktu pobrana z pojedynczego miejsca partii lub podpartii.
Próbka zbiorcza: poł
ą
czone wszystkie próbki pierwotne pobrane z partii lub podpartii.
3. Zasady ogólne
3.1. Personel
Pobieranie próbek musi by
ć
dokonane przez upowa
ż
niony personel.
3.2. Pobieranie próbek
Próbki z ka
ż
dej partii musz
ą
by
ć
pobierane oddzielnie.
28 z 49
3.3.
Ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci
W czasie pobierania i przygotowania próbek nale
ż
y przedsi
ę
wzi
ąć
wszelkie
ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci dla unikni
ę
cia działa
ń
, które
mog
ą
mie
ć
wpływ na zawarto
ść
patuliny lub niekorzystnie oddziaływa
ć
na przebieg analizy b
ą
d
ź
spowodowa
ć
,
ż
e próbka
zbiorcza nie b
ę
dzie reprezentatywna.
3.4. Próbki pierwotne
W miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci próbki pierwotne powinny by
ć
pobierane z ró
ż
nych miejsc partii lub podpartii, obejmuj
ą
cych cało
ść
.
Odst
ę
pstwa od tej zasady powinny by
ć
odnotowane w protokole.
3.5. Przygotowanie próbki zbiorczej
Próbka zbiorcza powstaje przez poł
ą
czenie próbek pierwotnych. Powinna by
ć
nie mniejsza ni
ż
1 kg, chyba
ż
e nie jest to
wykonalne, tj. pobierana z jednego opakowania.
3.6. Kontrpróbki
Kontrpróbki dla celów potwierdzenia prawidłowo
ś
ci oznaczenia, arbitra
ż
u i jako materiał odniesienia powinny by
ć
pobrane ze
zhomogenizowanej próbki.
3.7. Opakowanie i transport próbek
Ka
ż
da próbka powinna by
ć
umieszczona w czystym, oboj
ę
tnym chemicznie pojemniku, odpowiednio zabezpieczaj
ą
cym przed
zanieczyszczeniem i uszkodzeniem podczas transportu. Nale
ż
y zachowa
ć
wszelkie
ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci, aby unikn
ąć
jakiejkolwiek zmiany składu próbki podczas transportu lub przechowywania.
3.8. Plombowanie i oznaczenie próbek
Ka
ż
da urz
ę
dowo pobrana próbka powinna by
ć
zaplombowana w miejscu pobrania i oznakowana w sposób umo
ż
liwiaj
ą
cy jej
identyfikacj
ę
, zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
cymi zasadami.
Dane dotycz
ą
ce ka
ż
dej próbki musz
ą
by
ć
przechowywane w celu umo
ż
liwienia jednoznacznego zidentyfikowania ka
ż
dej
partii towaru; powinny one zawiera
ć
dat
ę
i miejsce pobrania wraz ze wszystkimi dodatkowymi informacjami, istotnymi dla
wykonania analizy.
4. Plan pobierania próbek
Przyj
ę
ta metoda pobierania zapewnia,
ż
e próbka zbiorcza jest reprezentatywna dla całej kontrolowanej partii.
Liczba próbek pierwotnych
Próbka zbiorcza powinna by
ć
nie mniejsza ni
ż
1 kg (pkt 3.5), z wyj
ą
tkiem przypadków, gdy nie jest to mo
ż
liwe, np. je
ż
eli
pobiera si
ę
próbk
ę
pojedynczego opakowania.
Minimalna liczba próbek pierwotnych pobieranych z partii powinna by
ć
zgodna z liczb
ą
podan
ą
w tabeli 1. W przypadku
produktów płynnych partia powinna by
ć
dokładnie wymieszana r
ę
cznie lub mechanicznie bezpo
ś
rednio przed pobraniem
próbki. W tym przypadku zakłada si
ę
jednorodny rozkład patuliny w danej partii. W zwi
ą
zku z powy
ż
szym do utworzenia
próbki zbiorczej wystarczy pobra
ć
z partii trzy próbki pierwotne.
Próbki pierwotne powinny mie
ć
zbli
ż
on
ą
mas
ę
. Masa próbki pierwotnej powinna wynosi
ć
co najmniej 100 g, natomiast
próbki zbiorczej co najmniej 1 kg. Odst
ę
pstwo od podanej procedury musi by
ć
odnotowane w protokole.
Tabela 1
Minimalna liczba próbek pierwotnych pobieranych z partii
29 z 49
Masa partii (w kg)
Minimalna liczba pobieranych próbek
pierwotnych
< 50
3
50-500
5
> 500
10
Je
ż
eli partia składa si
ę
z opakowa
ń
jednostkowych, to liczba opakowa
ń
pobieranych dla utworzenia próbki zbiorczej jest
podana w tabeli 2.
Tabela 2
Liczba opakowa
ń
(próbek pierwotnych) pobieranych dla utworzenia próbki zbiorczej z partii składaj
ą
cej si
ę
z opakowa
ń
jednostkowych
Liczba opakowa
ń
lub jednostek w partii
Liczba pobieranych opakowa
ń
lub
jednostek
1-25
1 opakowanie lub jednostka
26-100
około 5 %, co najmniej 2 opakowania
lub jednostki
>100
około 5 %, maksymalnie 10 opakowa
ń
lub
jednostek
5. Zgodno
ść
partii lub podpartii z wymaganiami
Laboratorium kontrolne powinno wykona
ć
powtórn
ą
analiz
ę
próbki laboratoryjnej w przypadku, gdy uzyskany wynik z
pierwszej analizy wynosi mniej ni
ż
20 % poni
ż
ej lub powy
ż
ej najwy
ż
szego dopuszczalnego poziomu, i wyliczy
ć
ś
redni
ą
z
wyników.
Partia jest dopuszczona, je
ż
eli wynik pierwszej analizy wynosi wi
ę
cej ni
ż
20 % poni
ż
ej maksymalnego dopuszczalnego
poziomu lub, gdy potrzebna była powtórna analiza, je
ż
eli
ś
rednia nie przekracza odpowiedniego maksymalnego
dopuszczalnego poziomu ustanowionego w rozporz
ą
dzeniu nr 1425/2003.
Partia jest odrzucona, je
ż
eli
ś
rednia po uwzgl
ę
dnieniu niepewno
ś
ci pomiaru oraz odzysku przekracza odpowiedni
maksymalny dopuszczalny poziom zgodnie z rozporz
ą
dzeniem nr 1425/2003.
II. PRZYGOTOWYWANIE PRÓBEK I WYTYCZNE DLA METOD ANALITYCZNYCH STOSOWANYCH DO
OZNACZANIA ZAWARTO
Ś
CI PATULINY
1. Uwaga
Uwzgl
ę
dniaj
ą
c,
ż
e rozkład patuliny w niektórych
ś
rodkach spo
ż
ywczych jest niejednorodny, próbki powinny by
ć
przygotowywane, a zwłaszcza homogenizowane, ze szczególn
ą
ostro
ż
no
ś
ci
ą
.
Cały materiał, który zostanie dostarczony do laboratorium, musi by
ć
wykorzystany do bada
ń
.
2. Przygotowanie próbki po dostarczeniu do laboratorium
30 z 49
Próbk
ę
nale
ż
y dokładnie rozdrobni
ć
i starannie wymiesza
ć
, stosuj
ą
c czynno
ś
ci, które zapewni
ą
całkowit
ą
homogenno
ść
.
3. Podział próbek w celu potwierdzenia prawidłowo
ś
ci oznaczenia i arbitra
ż
u
Kontrpróbki dla celów potwierdzenia prawidłowo
ś
ci oznaczenia, arbitra
ż
u i jako materiał odniesienia powinny by
ć
pobrane ze zhomogenizowanej próbki, zgodnie z zasadami dotycz
ą
cymi pobierania próbek.
4. Metody analizy u
ż
ywane w laboratorium i wymagania dla laboratorium
4.1. Definicje
Poni
ż
ej podano niektóre z cz
ęś
ciej stosowanych w laboratorium definicji.
Najcz
ęś
ciej u
ż
ywane dotycz
ą
parametrów dla precyzji - powtarzalno
ść
i odtwarzalno
ść
.
r - powtarzalno
ść
; warto
ść
, poni
ż
ej której powinna znajdowa
ć
si
ę
ró
ż
nica pomi
ę
dzy dwoma pojedynczymi
wynikami oznaczenia otrzymanymi w warunkach powtarzalno
ś
ci (tzn. ta sama próbka, ten sam wykonawca, ten sam aparat,
to samo laboratorium, krótki odst
ę
p czasu); spodziewana warto
ść
mo
ż
e znajdowa
ć
si
ę
dla okre
ś
lonego prawdopodobie
ń
stwa
(typowo 95 %); r = 2,8 x s
r
;
s
r
- odchylenie standardowe, obliczone z wyników uzyskanych w warunkach powtarzalno
ś
ci;
RSD
r
- wzgl
ę
dne odchylenie standardowe, obliczone z wyników uzyskanych w warunkach powtarzalno
ś
ci [(s
r
/) x
100], gdzie jest
ś
redni
ą
z wyników uzyskanych przez wszystkie laboratoria dla wszystkich próbek;
R - odtwarzalno
ść
; warto
ść
, poni
ż
ej której powinna si
ę
znajdowa
ć
całkowita ró
ż
nica pomi
ę
dzy poszczególnymi
wynikami uzyskanymi w warunkach odtwarzalno
ś
ci (ten sam materiał oznaczany przez ró
ż
nych wykonawców w ró
ż
nych
laboratoriach, stosuj
ą
cych t
ę
sam
ą
metod
ę
); spodziewana warto
ść
mo
ż
e znajdowa
ć
si
ę
dla okre
ś
lonego
prawdopodobie
ń
stwa (typowo 95 %); R = 2,8 x s
R
;
s
R
- odchylenie standardowe, obliczone z wyników uzyskanych w warunkach odtwarzalno
ś
ci;
RSD
R
- wzgl
ę
dne odchylenie standardowe, obliczone z wyników uzyskanych w warunkach odtwarzalno
ś
ci [(s
R
/) x
100].
4.2. Wymagania ogólne
Metody analizy stosowane do celów kontroli
ż
ywno
ś
ci musz
ą
by
ć
zgodne z wymaganiami okre
ś
lonymi w pkt 1 i 2 zał
ą
cznika
nr III do rozporz
ą
dzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli
urz
ę
dowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z prawem paszowym i
ż
ywno
ś
ciowym oraz regułami
dotycz
ą
cymi zdrowia zwierz
ą
t i dobrostanu zwierz
ą
t (Dz. Urz. UE L 191 z 30.04.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200).
4.3. Wymagania szczegółowe
Je
ż
eli nie podano okre
ś
lonych metod oznaczania poziomów patuliny w
ś
rodkach spo
ż
ywczych, laboratoria mog
ą
wybra
ć
ka
ż
d
ą
metod
ę
spełniaj
ą
c
ą
nast
ę
puj
ą
ce kryteria:
Tabela 3
Charakterystyka metody dla patuliny
Poziom (µg/kg)
Patulina
RSD
r
(%)
RSD
R
(%)
odzysk (%)
31 z 49
< 20
Ł 30
Ł 40
50-120
20-50
Ł 20
Ł 30
70-105
> 50
Ł 15
Ł 25
75-105
1. Granica wykrywalno
ś
ci stosowanych metod nie musi by
ć
ustalana, je
ż
eli warto
ść
precyzji jest dana dla
odpowiedniego st
ęż
enia.
2. Warto
ść
precyzji jest obliczana z równania Horwitza:
RSD
R
= 2
(1-0,5 log C)
gdzie:
- RSD
R
jest wzgl
ę
dnym odchyleniem standardowym obliczonym z wyników uzyskanych w warunkach odtwarzalno
ś
ci
[(s
R
/) x 100],
- C jest st
ęż
eniem wyra
ż
onym jako stosunek (np. 1 = 100 g/100 g; 0,001 = 1.000 mg/kg).
Jest to ogólne równanie dla precyzji, które nie jest zale
ż
ne od analitu oraz matrycy, lecz dla wi
ę
kszo
ś
ci rutynowo u
ż
ywanych
metod analizy zale
ż
y wył
ą
cznie od st
ęż
enia.
4.4. Obliczenia odzysku
Wynik oznaczenia mo
ż
e by
ć
podany skorygowany lub nie o warto
ść
odzysku. Sposób zapisu oraz warto
ść
odzysku musz
ą
by
ć
podane. Wynik analizy skorygowany o odzysk nale
ż
y stosowa
ć
do kontroli zgodno
ś
ci.
Wynik analizy powinien by
ć
podawany jako x ± U, gdzie x jest wynikiem analizy, a U jest niepewno
ś
ci
ą
pomiaru.
4.5. Normy jako
ś
ci w laboratorium
Laboratorium musi przestrzega
ć
przepisów art. 12 rozporz
ą
dzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urz
ę
dowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z prawem paszowym i
ż
ywno
ś
ciowym oraz regułami dotycz
ą
cymi zdrowia zwierz
ą
t i dobrostanu zwierz
ą
t (Dz. Urz. UE L 191 z 30.04.2004, str. 1; Dz.
Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200).
ZAŁ
Ą
CZNIK Nr 5
METODY POBIERANIA PRÓBEK DO CELÓW URZ
Ę
DOWEJ KONTROLI ZAWARTO
Ś
CI CYNY W
Ś
RODKACH
SPO
ś
YWCZYCH W OPAKOWANIACH METALOWYCH ORAZ PRZYGOTOWYWANIE PRÓBEK I KRYTERIA
WYBORU METOD ANALITYCZNYCH STOSOWANYCH DO OZNACZANIA ZAWARTO
Ś
CI CYNY
I. METODY POBIERANIA PRÓBEK DO CELÓW URZ
Ę
DOWEJ KONTROLI ZAWARTO
Ś
CI CYNY W
Ś
RODKACH SPO
ś
YWCZYCH W OPAKOWANIACH METALOWYCH
1. Cel i zakres
Próbki przeznaczone do urz
ę
dowej kontroli zawarto
ś
ci cyny w
ś
rodkach spo
ż
ywczych w opakowaniach metalowych
powinny by
ć
pobierane zgodnie z opisanymi poni
ż
ej zasadami. Otrzymane w ten sposób próbki zbiorcze uwa
ż
a si
ę
za
reprezentatywne dla partii. Ocena zgodno
ś
ci partii powinna by
ć
dokonana przez porównanie wyników uzyskanych dla
zbadanych próbek laboratoryjnych z maksymalnymi dopuszczalnymi poziomami przyj
ę
tymi w rozporz
ą
dzeniu Komisji (WE) nr
242/2004 z dnia 12 lutego 2004 r. zmieniaj
ą
cym rozporz
ą
dzenie (WE) nr 466/2001 w odniesieniu do cyny nieorganicznej w
32 z 49
ż
ywno
ś
ci.
2. Definicje
Partia: mo
ż
liwa do zidentyfikowania ilo
ść
ś
rodka spo
ż
ywczego, dostarczona w jednym terminie, dla której
urz
ę
dowo stwierdzono,
ż
e posiada te same wspólne cechy, jak: pochodzenie, odmiana, rodzaj opakowania, jednostka
pakuj
ą
ca, dostawca i oznakowanie.
Podpartia: cz
ęść
partii wskazana w celu zastosowania metody pobierania próbek na tej wydzielonej cz
ęś
ci. Ka
ż
da
cz
ęść
partii musi by
ć
fizycznie wyodr
ę
bniona i mo
ż
liwa do zidentyfikowania.
Próbka pierwotna: ilo
ść
materiału pobrana z jednego miejsca partii lub podpartii.
Próbka zbiorcza: próbka otrzymana przez poł
ą
czenie wszystkich próbek pierwotnych pobranych z partii lub podpartii.
Próbka laboratoryjna: próbka przeznaczona dla laboratorium.
3. Postanowienia ogólne
3.1. Personel
Próbki powinny by
ć
pobierane przez upowa
ż
niony i wykwalifikowany personel.
3.2. Materiał
Z ka
ż
dej partii, podlegaj
ą
cej badaniu, nale
ż
y pobra
ć
odr
ę
bne próbki.
3.3. Wymagane
ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci
W trakcie pobierania próbek i przygotowywania próbek laboratoryjnych nale
ż
y podj
ąć
ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci zapobiegaj
ą
ce
wszelkim zmianom, które mog
ą
mie
ć
wpływ na zawarto
ść
cyny, niekorzystnie oddziaływa
ć
na wynik oznaczenia
analitycznego lub spowodowa
ć
,
ż
e próbki zbiorcze nie b
ę
d
ą
reprezentatywne.
3.4. Próbki pierwotne
W miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci próbki pierwotne powinny by
ć
pobierane z ró
ż
nych miejsc partii lub podpartii. Odst
ę
pstwo od tej zasady
nale
ż
y odnotowa
ć
w protokole.
3.5. Przygotowanie próbki zbiorczej
Próbka zbiorcza powstaje przez poł
ą
czenie i dokładne wymieszanie wszystkich próbek pierwotnych. Jest homogenizowana w
laboratorium.
3.6. Kontrpróbki
Kontrpróbki słu
żą
ce do sprawdzenia zgodno
ś
ci z przepisami, dla potrzeb obrotu handlowego i arbitra
ż
u, wyodr
ę
bnia si
ę
z
ujednorodnionej próbki zbiorczej, je
ż
eli nie koliduje to z przepisami pa
ń
stw członkowskich w zakresie pobierania próbek.
3.7. Pakowanie i transport próbek
Ka
ż
d
ą
próbk
ę
nale
ż
y umie
ś
ci
ć
w czystym pojemniku wykonanym z chemicznie oboj
ę
tnego materiału, zapewniaj
ą
cym
odpowiedni
ą
ochron
ę
przed zanieczyszczeniem oraz przed uszkodzeniem w czasie transportu. Nale
ż
y podj
ąć
wszelkie
niezb
ę
dne
ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci w celu unikni
ę
cia zmian w składzie próbek, jakie mogłyby wyst
ą
pi
ć
podczas transportu lub
przechowywania.
3.8. Piecz
ę
towanie i etykietowanie próbek
Ka
ż
d
ą
próbk
ę
przeznaczon
ą
do urz
ę
dowej kontroli zamyka si
ę
i piecz
ę
tuje w miejscu pobrania próbek oraz etykietuje w
sposób umo
ż
liwiaj
ą
cy jej identyfikacj
ę
zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
cymi przepisami. Dla ka
ż
dej pobranej próbki zbiorczej sporz
ą
dza
33 z 49
si
ę
protokół umo
ż
liwiaj
ą
cy jednoznaczn
ą
identyfikacj
ę
ka
ż
dej partii, w którym podaje si
ę
dat
ę
oraz miejsce pobrania próbek
wraz ze wszystkimi informacjami istotnymi dla wykonania analizy.
4. Plany pobierania próbek
Zastosowana metoda pobierania próbek powinna gwarantowa
ć
,
ż
e próbka zbiorcza jest reprezentatywna dla
kontrolowanej partii.
4.1. Liczba próbek pierwotnych
Minimalna liczba próbek pierwotnych, które nale
ż
y pobra
ć
z danej partii, powinna by
ć
zgodna z tabel
ą
1. Próbki pierwotne
pobrane z ka
ż
dej puszki powinny mie
ć
zbli
ż
on
ą
mas
ę
i dawa
ć
w sumie próbk
ę
zbiorcz
ą
(zgodnie z pkt 3.5).
Tabela 1
Liczba puszek (próbek pierwotnych), które nale
ż
y pobra
ć
w celu utworzenia próbki zbiorczej
Liczba puszek - w partii lub podpartii
Liczba puszek, które nale
ż
y pobra
ć
1-25
co najmniej 1 puszk
ę
26-100
co najmniej 2 puszki
> 100
5 puszek
Uwaga: Maksymalne dopuszczalne poziomy odnosz
ą
si
ę
do zawarto
ś
ci ka
ż
dego opakowania, ale w celu ułatwienia
badania niezb
ę
dne jest stosowanie próbek zbiorczych. Je
ż
eli wynik oznaczenia zawarto
ś
ci cyny w próbce zbiorczej jest
ni
ż
szy, ale bliski maksymalnej dopuszczalnej zawarto
ś
ci, i je
ż
eli istnieje obawa,
ż
e w poszczególnych opakowaniach poziom
ten mo
ż
e by
ć
przekroczony, mo
ż
e by
ć
konieczne przeprowadzenie dalszych bada
ń
.
4.2. Pobieranie próbek z obrotu
Pobieranie próbek
ś
rodków spo
ż
ywczych znajduj
ą
cych si
ę
w obrocie powinno by
ć
zgodne, o ile to mo
ż
liwe, z powy
ż
szymi
zasadami. Je
ż
eli nie jest to mo
ż
liwe, mog
ą
zosta
ć
zastosowane inne obowi
ą
zuj
ą
ce procedury pobierania próbek z obrotu
handlowego, pod warunkiem
ż
e zapewniaj
ą
one reprezentatywno
ść
próbek dla badanej partii.
5. Zgodno
ść
partii lub podpartii ze specyfikacj
ą
Laboratorium kontrolne bada próbk
ę
laboratoryjn
ą
pobran
ą
w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z przepisami, wykonuj
ą
c co
najmniej dwie niezale
ż
ne analizy i obliczaj
ą
c
ś
redni
ą
z uzyskanych wyników.
Partia lub podpartia zostaje przyj
ę
ta, je
ż
eli
ś
rednia warto
ść
uzyskanych wyników nie przekracza odpowiedniego
maksymalnego dopuszczalnego poziomu okre
ś
lonego w rozporz
ą
dzeniu nr 466/2001, bior
ą
c pod uwag
ę
niepewno
ść
wyniku i
poprawk
ę
na odzysk.
Partia lub podpartia jest niezgodna z wymaganiami (okre
ś
lonymi w rozporz
ą
dzeniu nr 466/2001), je
ż
eli
ś
rednia warto
ść
uzyskanych wyników bez w
ą
tpienia przekracza odpowiedni maksymalny dopuszczalny poziom zanieczyszczenia, przy
uwzgl
ę
dnieniu niepewno
ś
ci wyniku i poprawki na odzysk.
II. PRZYGOTOWYWANIE PRÓBEK I KRYTERIA WYBORU METOD ANALITYCZNYCH STOSOWANYCH DO
OZNACZANIA
ZAWARTO
Ś
CI
CYNY
W
Ś
RODKACH
SPO
ś
YWCZYCH
W
OPAKOWANIACH
METALOWYCH
34 z 49
1.
Ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci i ogólne wymagania dotycz
ą
ce cyny
Podstawowym wymaganiem jest uzyskanie reprezentatywnej i jednorodnej próbki laboratoryjnej bez wprowadzenia
wtórnych zanieczyszcze
ń
.
Analityk powinien zapewni
ć
,
ż
e próbki nie zostan
ą
zanieczyszczone podczas ich przygotowywania do analizy.
Gdziekolwiek to mo
ż
liwe, urz
ą
dzenia kontaktuj
ą
ce si
ę
z próbk
ą
powinny by
ć
wykonane z materiałów oboj
ę
tnych, np. tworzyw
sztucznych takich jak polipropylen, PTFE i in., i powinny zosta
ć
umyte w kwasie w celu zminimalizowania ryzyka
zanieczyszczenia. Ostrza tn
ą
ce mog
ą
by
ć
wykonane ze stali nierdzewnej wysokiej jako
ś
ci. Wszystkie próbki otrzymane przez
laboratorium zostaj
ą
u
ż
yte do przygotowania materiału badanego. Jedynie bardzo dokładnie ujednorodnione próbki daj
ą
reprezentatywne wyniki.
Istnieje wiele odpowiednich specjalnych procedur przygotowania próbek, które mog
ą
zosta
ć
zastosowane. Za
zadowalaj
ą
ce uznano procedury opisane w normie PN-EN 13804:2003 Artykuły
ż
ywno
ś
ciowe. Oznaczanie pierwiastków
ś
ladowych. Kryteria sprawno
ś
ci, zasady ogólne i przygotowywanie próbek, ale inne mog
ą
by
ć
równie odpowiednie.
2. Post
ę
powanie z otrzyman
ą
próbk
ą
w laboratorium
Całkowit
ą
próbk
ę
zbiorcz
ą
nale
ż
y dokładnie zmieli
ć
(je
ż
eli jest to wskazane) oraz dokładnie wymiesza
ć
, stosuj
ą
c
sprawdzon
ą
procedur
ę
, prowadz
ą
c
ą
do pełnego ujednorodnienia.
3. Wydzielenie kontrpróbek
Kontrpróbki słu
żą
ce do sprawdzenia zgodno
ś
ci z przepisami, dla potrzeb obrotu handlowego i arbitra
ż
u nale
ż
y pobra
ć
z
ujednorodnionej próbki zbiorczej, je
ż
eli nie koliduje to z przepisami pa
ń
stw członkowskich w zakresie pobierania próbek.
4. Metody analiz stosowane przez laboratorium i wymagania dotycz
ą
ce ich kontroli w laboratorium
4.1. Definicje
Poni
ż
ej podano szereg najcz
ęś
ciej u
ż
ywanych definicji, które powinno stosowa
ć
laboratorium:
r - powtarzalno
ść
; warto
ść
, której z prawdopodobie
ń
stwem 95 % nie przekracza warto
ść
bezwzgl
ę
dna ró
ż
nicy
mi
ę
dzy dwoma pojedynczymi wynikami badania otrzymanymi w spełnionych warunkach powtarzalno
ś
ci (tj. ta sama próbka, ta
sama metoda, to samo laboratorium, ten sam wykonawca, przy u
ż
yciu tego samego wyposa
ż
enia, w krótkich odst
ę
pach
czasu), r = 2,8 x s
r
;
s
r
- odchylenie standardowe, obliczane na podstawie wyników badania otrzymanych w spełnionych warunkach
powtarzalno
ś
ci;
RSD
r
- wzgl
ę
dne odchylenie standardowe powtarzalno
ś
ci, obliczone na podstawie wyników otrzymanych w
warunkach powtarzalno
ś
ci [(s
r
/) x 100], gdzie jest
ś
redni
ą
z wyników uzyskanych przez wszystkie laboratoria dla wszystkich
próbek;
R - odtwarzalno
ść
; warto
ść
, której z prawdopodobie
ń
stwem 95 % nie przekracza warto
ść
bezwzgl
ę
dna ró
ż
nicy
mi
ę
dzy dwoma pojedynczymi wynikami badania otrzymanymi w spełnionych warunkach odtwarzalno
ś
ci (tj. dla identycznego
materiału, t
ą
sam
ą
metod
ą
, otrzymane w ró
ż
nych laboratoriach, przez ró
ż
nych wykonawców, przy u
ż
yciu ró
ż
nego
wyposa
ż
enia, w dłu
ż
szym przedziale czasu), R = 2,8 x s
R
;
s
R
- odchylenie standardowe obliczane na podstawie wyników badania uzyskanych w spełnionych warunkach
odtwarzalno
ś
ci;
RSD
R
- wzgl
ę
dne odchylenie standardowe odtwarzalno
ś
ci, obliczone na podstawie wyników otrzymanych w
warunkach odtwarzalno
ś
ci [(s
R
/) x 100];
35 z 49
HORRAT
r
- współczynnik HORRAT dla powtarzalno
ś
ci; uzyskane RSD
r
podzielone przez warto
ść
RSD
r
oszacowan
ą
na podstawie równania Horwitza przy zało
ż
eniu,
ż
e r = 0,66R;
HORRAT
R
- współczynnik HORRAT dla odtwarzalno
ś
ci; uzyskane RSD
R
podzielone przez warto
ść
RSD
R
oszacowan
ą
na podstawie równania Horwitza;
U - niepewno
ść
rozszerzona, wyznaczana przy zastosowaniu współczynnika rozszerzenia k = 2, dla poziomu
ufno
ś
ci około 95 %.
4.2. Wymagania ogólne
Metody analizy stosowane do celów kontroli
ż
ywno
ś
ci musz
ą
by
ć
zgodne z wymaganiami okre
ś
lonymi w pkt 1 i 2 zał
ą
cznika
nr III do rozporz
ą
dzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli
urz
ę
dowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z prawem paszowym i
ż
ywno
ś
ciowym oraz regułami
dotycz
ą
cymi zdrowia zwierz
ą
t i dobrostanu zwierz
ą
t (Dz. Urz. UE L 191 z 30.04.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200).
4.3. Wymagania szczegółowe
Na poziomie Wspólnoty nie zalecono dot
ą
d okre
ś
lonych metod oznaczania zawarto
ś
ci cyny w
ś
rodkach spo
ż
ywczych w
opakowaniach metalowych. Laboratoria mog
ą
stosowa
ć
ka
ż
d
ą
metod
ę
zwalidowan
ą
, pod warunkiem
ż
e spełnia ona kryteria
wyboru podane w tabeli 2. Walidacja powinna (o ile to mo
ż
liwe) obejmowa
ć
analiz
ę
certyfikowanego materiału odniesienia.
Tabela 2
Kryteria wyboru dla metod analizy cyny
Parametr charakterystyki
Warto
ść
/uwagi
Zakres stosowania
ś
rodki spo
ż
ywcze wymienione w rozporz
ą
dzeniu Komisji
(WE) nr 242/2004 z dnia 12 lutego 2004 r.
zmieniaj
ą
cym rozporz
ą
dzenie (WE) nr 466/2001 w
odniesieniu do cyny nieorganicznej w
ż
ywno
ś
ci
Granica wykrywalno
ś
ci
nie wi
ę
cej ni
ż
5 mg/kg
Granica oznaczalno
ś
ci
nie wi
ę
cej ni
ż
10 mg/kg
Precyzja
warto
ś
ci HORRAT
r
lub HORRAT
R
, uzyskane w
mi
ę
dzylaboratoryjnych badaniach porównawczych w celu
walidacji, powinny by
ć
poni
ż
ej 1,5
Odzysk %
80-105 (jak okre
ś
lono w mi
ę
dzylaboratoryjnych
badaniach porównawczych)
Specyficzno
ść
metoda wolna od interferencji matrycy i
interferencji spektralnych
4.3.1. Kryteria wyboru - niepewno
ść
Podej
ś
cie uwzgl
ę
dniaj
ą
ce niepewno
ść
wyniku mo
ż
e by
ć
równie
ż
zastosowane do oszacowania, czy dana metoda analizy jest
odpowiednia do stosowania w laboratorium. Metoda stosowana w laboratorium powinna umo
ż
liwi
ć
otrzymywanie wyników
mieszcz
ą
cych si
ę
w zakresie maksymalnej niepewno
ś
ci standardowej.
Maksymaln
ą
niepewno
ść
standardow
ą
mo
ż
na obliczy
ć
, stosuj
ą
c nast
ę
puj
ą
cy wzór:
36 z 49
gdzie:
Uf - maksymalna niepewno
ść
standardowa,
LOD - granica wykrywalno
ś
ci metody,
C - st
ęż
enie.
Je
ż
eli metoda analityczna umo
ż
liwia otrzymanie wyników z niepewno
ś
ci
ą
mniejsz
ą
od maksymalnej niepewno
ś
ci
standardowej, mo
ż
e by
ć
ona stosowana równowa
ż
nie z metod
ą
spełniaj
ą
c
ą
kryteria podane w tabeli 2.
4.4. Obliczanie odzysku i podawanie wyników
Wynik oznaczenia analitycznego mo
ż
e zosta
ć
podany w postaci skorygowanej lub nieskorygowanej o warto
ść
odzysku.
Sposób przedstawienia wyników i poziom odzysku musi zosta
ć
podany. Wynik analizy skorygowany o warto
ść
odzysku jest
stosowany w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z wymaganiami.
Nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
"Ujednolicone wytyczne dotycz
ą
ce uwzgl
ę
dniania informacji o odzysku w pomiarach analitycznych",
opracowane pod auspicjami IUPAC/ISO/AOAC. Zalecenia te s
ą
pomocne przy okre
ś
laniu odzysku.
Wynik analizy podaje si
ę
w postaci x ± U, gdzie x jest wynikiem analitycznym, a U niepewno
ś
ci
ą
wyniku.
4.5. Normy jako
ś
ci w laboratorium
Laboratorium musi przestrzega
ć
przepisów art. 12 rozporz
ą
dzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urz
ę
dowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z prawem paszowym i
ż
ywno
ś
ciowym oraz regułami dotycz
ą
cymi zdrowia zwierz
ą
t i dobro-stanu zwierz
ą
t (Dz. Urz. UE L 191 z 30.04.2004, str. 1;
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200).
4.6. Inne wymagania dotycz
ą
ce analizy
4.6.1. Badania biegło
ś
ci
Udział w odpowiednich programach bada
ń
biegło
ś
ci, zgodnych z "Mi
ę
dzynarodowym zharmonizowanym protokołem dla
bada
ń
biegło
ś
ci w analitycznych laboratoriach chemicznych" opracowanym pod auspicjami IUPAC/ISO/AOAC.
Niektóre z tych programów specjalnie wł
ą
czaj
ą
oznaczanie zawarto
ś
ci cyny w
ś
rodkach spo
ż
ywczych i zalecany jest udział
wła
ś
nie w takich badaniach, a nie w ogólnym programie oznaczania zawarto
ś
ci metali w
ż
ywno
ś
ci.
4.6.2. Wewn
ę
trzna kontrola jako
ś
ci
Laboratoria powinny by
ć
w stanie wykaza
ć
,
ż
e stosuj
ą
procedury wewn
ę
trznej kontroli jako
ś
ci. Ich przykłady s
ą
podane w
"Przewodniku ISO/AOAC/IUPAC dotycz
ą
cym wewn
ę
trznej kontroli jako
ś
ci w chemicznych laboratoriach analitycznych".
4.6.3. Przygotowanie próbek
Nale
ż
y zapewni
ć
, aby cyna zawarta w próbce badanej znalazła si
ę
w cało
ś
ci w analizowanym roztworze. W szczególno
ś
ci
podkre
ś
la si
ę
,
ż
e zastosowana procedura roztwarzania próbek musi zapewnia
ć
, aby nie wytr
ą
cały si
ę
zhydrolizowane zwi
ą
zki
SnIV (np. zwi
ą
zki takie jak SnO
2
, Sn(OH)
4
, SnO
2
x H
2
O).
Próbki przygotowane do analizy powinny by
ć
rozpuszczone w 5 mol/l HCl. Jednak SnCl
4
jest lotny, wi
ę
c roztworów nie nale
ż
y
gotowa
ć
.
ZAŁ
Ą
CZNIK Nr 6
METODY POBIERANIA PRÓBEK WYBRANYCH
Ś
RODKÓW SPO
ś
YWCZYCH DO CELÓW URZ
Ę
DOWEJ
KONTROLI POZIOMÓW BENZO[a]PIRENU ORAZ PRZYGOTOWANIE PRÓBEK I WYTYCZNE DLA METOD
37 z 49
ANALITYCZNYCH STOSOWANYCH DO OZNACZANIA ZAWARTO
Ś
CI BENZO[a]PIRENU
I. METODY POBIERANIA PRÓBEK DO CELÓW URZ
Ę
DOWEJ KONTROLI POZIOMÓW BENZO[a]PIRENU W
Ś
RODKACH SPO
ś
YWCZYCH
1. Cel i zakres
Próbki przeznaczone do urz
ę
dowej kontroli poziomów zawarto
ś
ci benzo[a]pirenu w
ś
rodkach spo
ż
ywczych pobierane
wył
ą
cznie zgodnie z zasadami okre
ś
lonymi w niniejszym zał
ą
czniku mog
ą
by
ć
uwa
ż
ane za reprezentatywne dla danej partii.
Ocena zgodno
ś
ci partii powinna by
ć
dokonana przez porównanie uzyskanych wyników zbadanych próbek laboratoryjnych z
najwy
ż
szymi dopuszczalnymi poziomami przyj
ę
tymi w rozporz
ą
dzeniu Komisji (WE) nr 208/2005 z dnia 4 lutego 2005 r.
zmieniaj
ą
cym rozporz
ą
dzenie (WE) nr 466/2001 w odniesieniu do wielopier
ś
cieniowych w
ę
glowodorów aromatycznych.
2. Definicje
Partia: mo
ż
liwa do zidentyfikowania ilo
ść
ś
rodka spo
ż
ywczego, dostarczona w jednym terminie, dla której
urz
ę
dowo stwierdzono,
ż
e posiada te same wspólne cechy, takie jak: pochodzenie, odmiana, rodzaj opakowania, jednostka
pakuj
ą
ca, dostawca i oznakowanie.
Podpartia: cz
ęść
du
ż
ej partii wskazana w celu zastosowania metody pobierania próbek na tej wydzielonej cz
ęś
ci.
Ka
ż
da cz
ęść
partii musi by
ć
fizycznie wyodr
ę
bniona i mo
ż
liwa do zidentyfikowania.
Próbka pierwotna: ilo
ść
materiału pobrana z jednego miejsca partii lub podpartii.
Próbka zbiorcza: próbka otrzymana przez poł
ą
czenie wszystkich próbek pierwotnych pobranych z partii lub podpartii.
Próbka laboratoryjna: próbka przeznaczona do badania laboratoryjnego.
3. Postanowienia ogólne
3.1. Personel
Próbki powinny by
ć
pobierane przez upowa
ż
niony i wykwalifikowany personel.
3.2. Materiał
Z ka
ż
dej partii podlegaj
ą
cej badaniu nale
ż
y pobra
ć
odr
ę
bne próbki.
3.3. Wymagane
ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci
W trakcie pobierania i przygotowywania próbek nale
ż
y podj
ąć
ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci zapobiegaj
ą
ce wszelkim zmianom, które
mog
ą
mie
ć
wpływ na zawarto
ść
benzo[a]pirenu, niekorzystnie oddziaływa
ć
na wynik oznaczenia analitycznego lub
spowodowa
ć
,
ż
e próbki zbiorcze nie b
ę
d
ą
reprezentatywne.
3.4. Próbki pierwotne
W miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci próbki pierwotne powinny by
ć
pobierane z ró
ż
nych miejsc partii lub podpartii. Odst
ę
pstwo od tej zasady
nale
ż
y odnotowa
ć
w protokole.
3.5. Przygotowanie próbki zbiorczej
Próbka zbiorcza powstaje przez poł
ą
czenie i dokładne wymieszanie wszystkich próbek pierwotnych. Próbka zbiorcza zostaje
ujednorodniona w laboratorium.
3.6. Kontrpróbki do bada
ń
laboratoryjnych
Kontrpróbki do bada
ń
laboratoryjnych w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z przepisami, dla potrzeb obrotu handlowego i arbitra
ż
u,
38 z 49
wyodr
ę
bnia si
ę
z ujednorodnionej próbki zbiorczej.
3.7. Pakowanie i transport próbek
Ka
ż
d
ą
próbk
ę
nale
ż
y umie
ś
ci
ć
w czystym pojemniku wykonanym z chemicznie oboj
ę
tnego materiału, zapewniaj
ą
cym
odpowiedni
ą
ochron
ę
przed zanieczyszczeniem i uszkodzeniem w czasie transportu. Nale
ż
y podj
ąć
wszelkie niezb
ę
dne
ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci w celu unikni
ę
cia zmian w składzie próbek, jakie mogłyby wyst
ą
pi
ć
podczas transportu lub
przechowywania.
3.8. Piecz
ę
towanie i etykietowanie próbek
Ka
ż
d
ą
próbk
ę
przeznaczon
ą
do urz
ę
dowej kontroli zamyka si
ę
i piecz
ę
tuje w miejscu pobrania próbek oraz etykietuje w
sposób umo
ż
liwiaj
ą
cy jej identyfikacj
ę
zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
cymi przepisami. Dla ka
ż
dej pobranej próbki sporz
ą
dza si
ę
protokół umo
ż
liwiaj
ą
cy jednoznaczn
ą
identyfikacj
ę
ka
ż
dej partii, w którym podaje si
ę
dat
ę
oraz miejsce pobrania próbek wraz
ze wszystkimi dodatkowymi informacjami istotnymi dla wykonania analizy.
4. Plany pobierania próbek
Zastosowana metoda pobierania próbek powinna gwarantowa
ć
,
ż
e próbka zbiorcza jest reprezentatywna dla
kontrolowanej partii.
4.1. Liczba próbek pierwotnych
W przypadku olejów, dla których mo
ż
na zało
ż
y
ć
równomierny rozkład benzo[a]pirenu w partii, wystarczy pobra
ć
z danej partii
trzy próbki pierwotne dla przygotowania próbki zbiorczej. Nale
ż
y wskaza
ć
numer partii. W przypadku oliwy z oliwek lub oliwy z
wytłoków oliwnych szczegółowe metody pobierania próbek okre
ś
la rozporz
ą
dzenie Komisji (WE) nr 1989/2003 z dnia 6
listopada 2003 r. zmieniaj
ą
ce rozporz
ą
dzenie (EWG) nr 2568/91 w sprawie wła
ś
ciwo
ś
ci oliwy z oliwek i oliwy z wytłoczyn
oliwek oraz w sprawie odpowiednich metod analizy (Dz. Urz. UE L 295 z 13.11.2003, str. 57; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 3, t. 40, str. 483).
W przypadku innych
ś
rodków spo
ż
ywczych minimalna liczba próbek pierwotnych, które nale
ż
y pobra
ć
z danej partii, powinna
by
ć
zgodna z tabel
ą
1. Próbki pierwotne powinny mie
ć
zbli
ż
on
ą
mas
ę
, nie mniejsz
ą
ni
ż
100 g ka
ż
da próbka.
Tabela 1
Minimalna liczba próbek pierwotnych, jakie nale
ż
y pobra
ć
z partii
Masa partii (kg)
Minimalna liczba pobieranych
próbek pierwotnych
< 50
3
50-500
5
> 500
10
W przypadku partii składaj
ą
cych si
ę
z pojedynczych opakowa
ń
liczb
ę
opakowa
ń
, które maj
ą
by
ć
pobrane w celu utworzenia
próbki zbiorczej, okre
ś
la tabela 2.
Tabela 2
Liczba opakowa
ń
(próbek pierwotnych) pobieranych w celu utworzenia próbki zbiorczej w przypadku, gdy partia składa si
ę
z
pojedynczych opakowa
ń
39 z 49
Liczba opakowa
ń
lub jednostek w
partii lub podpartii
Liczba pobieranych opakowa
ń
lub
jednostek losowania
*)
1-25
1 opakowanie lub jednostka
26-100
około 5 %, co najmniej 2
opakowania lub jednostki losowania
> 100
około 5 %, maksymalnie 10 opakowa
ń
lub jednostek losowania
*)
Jednostka losowania oznacza jednostk
ę
okre
ś
lon
ą
w cz
ęś
ci I pkt 2 zał
ą
cznika nr 1 do rozporz
ą
dzenia.
Uwaga: W przypadku opakowa
ń
o małej masie nale
ż
y pobra
ć
odpowiednio wi
ę
ksz
ą
ich ilo
ść
, tak aby masa próbki zbiorczej
była wystarczaj
ą
ca do wykonania bada
ń
.
4.2. Pobieranie próbek z obrotu
Je
ż
eli jest to mo
ż
liwe, pobieranie próbek
ś
rodków spo
ż
ywczych z obrotu detalicznego powinno by
ć
wykonywane zgodnie
z okre
ś
lonymi wy
ż
ej zasadami pobierania próbek. Je
ż
eli nie jest to mo
ż
liwe, mo
ż
na zastosowa
ć
inne skuteczne procedury
pobierania próbek z obrotu detalicznego, pod warunkiem
ż
e zapewniaj
ą
one odpowiedni
ą
reprezentatywno
ść
ocenianej partii.
5. Zgodno
ść
partii lub podpartii ze specyfikacj
ą
Laboratorium kontrolne bada próbk
ę
laboratoryjn
ą
pobran
ą
w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z przepisami. Je
ż
eli wynik
pierwszej analizy ró
ż
ni si
ę
o 20 % (jest ni
ż
szy lub wy
ż
szy) od dopuszczalnego maksymalnego poziomu, analiz
ę
nale
ż
y
powtórzy
ć
i obliczy
ć
ś
redni
ą
z uzyskanych wyników.
Partia zostaje przyj
ę
ta, je
ż
eli wynik pierwszej analizy lub - w przypadku konieczno
ś
ci przeprowadzenia powtórnej analizy
-
ś
rednia warto
ść
uzyskanych wyników nie przekracza odpowiedniego maksymalnego dopuszczalnego poziomu (okre
ś
lonego
w rozporz
ą
dzeniu nr 466/2001), z uwzgl
ę
dnieniem niepewno
ś
ci pomiaru oraz korekty o warto
ść
odzysku.
Je
ż
eli wynik pierwszej analizy lub - w przypadku konieczno
ś
ci przeprowadzenia powtórnej analizy -
ś
rednia warto
ść
uzyskanych wyników przekracza maksymalny dopuszczalny poziom w sposób niekwestionowany, przy uwzgl
ę
dnieniu
niepewno
ś
ci pomiaru i korekty o warto
ść
odzysku, dana partia jest niezgodna z maksymalnym dopuszczalnym poziomem
(okre
ś
lonym w rozporz
ą
dzeniu nr 466/2001).
II. PRZYGOTOWANIE PRÓBEK I WYTYCZNE DLA METOD ANALITYCZNYCH STOSOWANYCH DO
OZNACZANIA ZAWARTO
Ś
CI BENZO[a]PIRENU W
Ś
RODKACH SPO
ś
YWCZYCH
1.
Ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci i ogólne wytyczne dotycz
ą
ce benzo[a]pirenu w próbkach
ż
ywno
ś
ci
Podstawowym wymaganiem jest uzyskanie reprezentatywnej i jednorodnej próbki laboratoryjnej bez wprowadzenia
wtórnych zanieczyszcze
ń
.
Analityk powinien zapewni
ć
,
ż
e próbki nie zostan
ą
zanieczyszczone podczas ich przygotowywania do analizy. Szkło
laboratoryjne przed u
ż
yciem nale
ż
y przemy
ć
acetonem lub heksanem o wysokiej czysto
ś
ci analitycznej, aby zminimalizowa
ć
ryzyko zanieczyszczenia. W miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci aparatura wchodz
ą
ca w kontakt z próbk
ą
powinna by
ć
wykonana z chemicznie
oboj
ę
tnego materiału, np. aluminium, szkła lub stali nierdzewnej polerowanej. Nale
ż
y unika
ć
tworzyw sztucznych, takich jak
40 z 49
polipropylen, politetrafluoroetylen (PTFE) itp., gdy
ż
mo
ż
e zachodzi
ć
adsorpcja analitu na tych materiałach.
Cała próbka dostarczona do laboratorium musi by
ć
wykorzystana do przygotowania materiału do bada
ń
. Jedynie
dokładnie zhomogenizowane (jednorodne) próbki daj
ą
powtarzalne wyniki.
2. Przygotowanie próbki po dostarczeniu do laboratorium
Cał
ą
próbk
ę
zbiorcz
ą
nale
ż
y dokładnie zmieli
ć
(je
ż
eli jest to wskazane) i starannie wymiesza
ć
, stosuj
ą
c procedur
ę
, która
pozwoli osi
ą
gn
ąć
całkowit
ą
homogenizacj
ę
.
3. Podział próbek w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z przepisami, dla potrzeb obrotu handlowego i arbitra
ż
u
Kontrpróbki słu
żą
ce do sprawdzenia zgodno
ś
ci z przepisami, dla potrzeb obrotu handlowego i arbitra
ż
u, nale
ż
y
wyodr
ę
bni
ć
ze zhomogenizowanego materiału.
4. Metody analiz stosowane przez laboratorium i wymagania dotycz
ą
ce ich kontroli w laboratorium
4.1. Definicje
Poni
ż
ej podano szereg najcz
ęś
ciej u
ż
ywanych definicji, które powinno stosowa
ć
laboratorium:
r - powtarzalno
ść
; warto
ść
, poni
ż
ej której powinna si
ę
znajdowa
ć
z okre
ś
lonym prawdopodobie
ń
stwem (typowo 95
%) bezwzgl
ę
dna ró
ż
nica pomi
ę
dzy dwoma pojedynczymi wynikami badania otrzymanymi w warunkach powtarzalno
ś
ci (tzn. ta
sama próbka, ten sam wykonawca, ten sam aparat, to samo laboratorium, krótki odst
ę
p czasu), R = 2,8 x s
r
;
s
r
- odchylenie standardowe, obliczane na podstawie wyników badania otrzymanych w warunkach powtarzalno
ś
ci;
RSD
r
- wzgl
ę
dne odchylenie standardowe powtarzalno
ś
ci, obliczone na podstawie wyników otrzymanych w
warunkach powtarzalno
ś
ci [s
r
/) x 100];
R - odtwarzalno
ść
; warto
ść
, poni
ż
ej której powinna si
ę
znajdowa
ć
z okre
ś
lonym prawdopodobie
ń
stwem (typowo
95 %) bezwzgl
ę
dna ró
ż
nica pomi
ę
dzy poszczególnymi wynikami uzyskanymi w warunkach odtwarzalno
ś
ci (tj. ten sam
materiał otrzymywany przez ró
ż
nych wykonawców w ró
ż
nych laboratoriach, stosuj
ą
cych standardow
ą
metod
ę
badawcz
ą
), R
= 2,8 x s
R
;
s
R
- odchylenie standardowe obliczane na podstawie wyników badania uzyskanych w warunkach odtwarzalno
ś
ci;
RSD
R
- wzgl
ę
dne odchylenie standardowe, obliczone na podstawie wyników otrzymanych w warunkach
odtwarzalno
ś
ci [(s
R
/) x 100], w którym jest
ś
redni
ą
z wyników uzyskanych przez wszystkie laboratoria dla wszystkich próbek;
HORRAT
r
- uzyskane RSD
r
podzielone przez warto
ść
RSD
r
oszacowan
ą
na podstawie równania Horwitza, przy
zało
ż
eniu,
ż
e r = 0,66R;
HORRAT
R
- uzyskane RSD
R
, podzielone przez warto
ść
RSD
R
oszacowan
ą
na podstawie równania Horwitza;
U - niepewno
ść
rozszerzona, przy zastosowaniu współczynnika rozszerzenia k = 2 (poziom ufno
ś
ci około 95 %).
4.2. Wymagania ogólne
Metody analizy stosowane do celów kontroli
ż
ywno
ś
ci musz
ą
by
ć
zgodne z wymaganiami okre
ś
lonymi w pkt 1 i 2 zał
ą
cznika
nr III do rozporz
ą
dzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli
urz
ę
dowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z prawem paszowym i
ż
ywno
ś
ciowym oraz regułami
dotycz
ą
cymi zdrowia zwierz
ą
t i dobrostanu zwierz
ą
t (Dz. Urz. UE L 191 z 30.04.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200).
4.3. Wymagania szczegółowe
41 z 49
Nie zaleca si
ę
stosowania okre
ś
lonych metod oznaczania zawarto
ś
ci benzo[a]pirenu w
ż
ywno
ś
ci; laboratorium mo
ż
e wybra
ć
ka
ż
d
ą
zwalidowan
ą
metod
ę
spełniaj
ą
c
ą
kryteria sprawno
ś
ci wskazane w tabeli. Walidacja powinna, je
ś
li to mo
ż
liwe,
obejmowa
ć
certyfikowany materiał odniesienia.
Tabela 3
Kryteria sprawno
ś
ci metod analitycznych oznaczania benzo[a]pirenu
Parametr
Warto
ść
/uwagi
Zakres stosowania
ś
rodki spo
ż
ywcze okre
ś
lone w
rozporz
ą
dzeniu (WE) nr 208/2005
Granica wykrywalno
ś
ci
nie wi
ę
cej ni
ż
0,3 µg/kg
Granica oznaczalno
ś
ci
nie wi
ę
cej ni
ż
0,9 µg/kg
Precyzja
warto
ś
ci HORRAT
r
lub HORRAT
R
ni
ż
sze
ni
ż
1,5 uzyskane w
mi
ę
dzylaboratoryjnych badaniach
porównawczych dla potrzeb walidacji
Odzysk
50%-120%
Specyficzno
ść
metoda wolna od interferencji
matrycy lub interferencji
spektralnych, weryfikacja wskaza
ń
dodatnich
4.3.1. Kryteria sprawno
ś
ci - sposób wyra
ż
ania niepewno
ś
ci w postaci funkcji
Do oceny przydatno
ś
ci metody analitycznej do zastosowania w laboratorium mo
ż
e by
ć
równie
ż
wykorzystana niepewno
ść
pomiaru. Laboratorium powinno stosowa
ć
metod
ę
, która zapewni uzyskanie wyników mieszcz
ą
cych si
ę
w zakresie
maksymalnej niepewno
ś
ci standardowej. Maksymaln
ą
niepewno
ść
standardow
ą
oblicza si
ę
za pomoc
ą
nast
ę
puj
ą
cego
wzoru:
gdzie:
Uf - maksymalna niepewno
ść
standardowa,
LOD - granica wykrywalno
ś
ci metody,
C - badane st
ęż
enie.
Je
ś
li metoda analityczna zapewnia uzyskanie wyników z niepewno
ś
ci
ą
pomiarów ni
ż
sz
ą
od maksymalnej niepewno
ś
ci
standardowej, mo
ż
e by
ć
ona stosowana równowa
ż
nie z metod
ą
spełniaj
ą
c
ą
kryteria podane w tabeli.
4.4. Obliczanie odzysku i przedstawianie wyników
Wynik analizy podaje si
ę
w postaci skorygowanej lub nieskorygowanej o warto
ść
odzysku. Nale
ż
y przedstawi
ć
sposób
podawania wyników oraz warto
ść
odzysku. Do oceny zgodno
ś
ci ze specyfikacj
ą
nale
ż
y stosowa
ć
wynik analizy skorygowany
o odzysk zgodnie z zasad
ą
okre
ś
lon
ą
w cz
ęś
ci I pkt 5.
Analityk powinien bra
ć
pod uwag
ę
"Raport Komisji Europejskiej na temat zwi
ą
zku mi
ę
dzy wynikami analitycznymi,
42 z 49
niepewno
ś
ci
ą
pomiaru, współczynnikami odzysku i przepisami ustawodawstwa Unii Europejskiej w dziedzinie
ż
ywno
ś
ci
(European Commission Report on the relationship between analytical results, the measurement of uncertainty, recovery
factors and the provisions in EU food legislation)".
Wynik analizy powinien by
ć
podany w postaci x ± U, gdzie:
x - wynik analizy,
U - niepewno
ść
pomiaru.
4.5. Normy jako
ś
ci w laboratorium
Laboratorium musi przestrzega
ć
przepisów art. 12 rozporz
ą
dzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urz
ę
dowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z prawem paszowym i
ż
ywno
ś
ciowym oraz regułami dotycz
ą
cymi zdrowia zwierz
ą
t i dobro-stanu zwierz
ą
t (Dz. Urz. UE L 191 z 30.04.2004, str. 1;
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200).
4.6. Zalecenia
4.6.1. Badania biegło
ś
ci
Zaleca si
ę
udział laboratorium w odpowiednich programach bada
ń
biegło
ś
ci, zgodnych z dokumentem "Mi
ę
dzynarodowy
zharmonizowany protokół dotycz
ą
cy bada
ń
biegło
ś
ci w chemicznych laboratoriach analitycznych"
7)
.
4.6.2. Wewn
ę
trzna kontrola jako
ś
ci
Laboratorium musi wykaza
ć
,
ż
e stosuje procedury wewn
ę
trznej kontroli jako
ś
ci, np. procedury okre
ś
lone w "Przewodniku
ISO/AOAC/IUPAC dotycz
ą
cym wewn
ę
trznej kontroli jako
ś
ci w chemicznych laboratoriach analitycznych"
8)
.
______
7)
ISO/AOAC/IUPAC International Harmonised Protocol for Proficiency Testing of (Chemical) Analytical Laboratories, wydany
przez: M. Thompson and R. Wood, Pure Appl. Chem., 1993, 65, 2123-2144 (opublikowany tak
ż
e w J. AOAC
International, 1993, 76, 926).
8)
ISO/AOAC/IUPAC International Harmonised Guidelines for Internal Quality Control in Analytical Chemistry Laboratories,
wydany przez: M. Thompson and R. Wood, Pure Appl. Chem., 1995, 67, 649-666.
ZAŁ
Ą
CZNIK Nr 7
METODY POBIERANIA PRÓBEK WYBRANYCH
Ś
RODKÓW SPO
ś
YWCZYCH DO CELÓW URZ
Ę
DOWEJ
KONTROLI POZIOMÓW TOKSYN FUSARIUM ORAZ KRYTERIA DLA METOD ANALIZY STOSOWANYCH DO
OZNACZANIA ZAWARTO
Ś
CI TOKSYN FUSARIUM
I. METODY POBIERANIA PRÓBEK DO CELÓW URZ
Ę
DOWEJ KONTROLI POZIOMÓW TOKSYN FUSARIUM
1. Cel i zakres
Próbki przeznaczone do urz
ę
dowej kontroli poziomów toksyn Fusarium (deoksyniwalenol, zearalenon, fumonizyny B
1
i
B
2
i toksyny T-2 i HT-2) w
ś
rodkach spo
ż
ywczych pobierane wył
ą
cznie zgodnie z zasadami okre
ś
lonymi w zał
ą
czniku mog
ą
by
ć
uwa
ż
ane za reprezentatywne dla poszczególnych partii. Ocena zgodno
ś
ci partii powinna by
ć
dokonana przez porównanie
uzyskanych wyników zbadanych próbek laboratoryjnych z maksymalnymi dopuszczalnymi poziomami przyj
ę
tymi w zał
ą
czniku
nr I do rozporz
ą
dzenia nr 466/2001.
2. Definicje
43 z 49
Partia: identyfikowalna ilo
ść
ś
rodka spo
ż
ywczego dostarczona w tym samym czasie i uznana w sposób urz
ę
dowy
jako posiadaj
ą
ca wspólne cechy takie jak: pochodzenie, odmiana, rodzaj opakowania, jednostka pakuj
ą
ca, dostawca i
oznakowanie;
Podpartia: wyznaczona cz
ęść
partii w celu zastosowania metody pobierania próbek na wyznaczonej cz
ęś
ci; ka
ż
da
podpartia musi by
ć
fizycznie oddzielna i identyfikowalna;
Próbka pierwotna: ilo
ść
produktu pobrana z jednego miejsca partii lub podpartii;
Próbka zbiorcza: poł
ą
czone wszystkie próbki pierwotne pobrane z partii lub podpartii.
3. Przepisy ogólne
3.1. Personel
Próbki powinny by
ć
pobierane przez upowa
ż
niony i wykwalifikowany personel.
3.2. Pobieranie próbek
W przypadku ka
ż
dej partii, która ma zosta
ć
zbadana, pobieranie próbek musi zosta
ć
przeprowadzone oddzielnie.
Zgodnie z pkt 4.3 du
ż
e partie powinny zosta
ć
podzielone na podpartie, a próbki pobierane oddzielnie.
3.3.
Ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci
Podczas pobierania próbek i przygotowywania próbek laboratoryjnych musz
ą
zosta
ć
podj
ę
te niezb
ę
dne
ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci w
celu unikni
ę
cia wyst
ą
pienia jakichkolwiek zmian, które mogłyby wpłyn
ąć
na zawarto
ść
toksyn Fusarium, wpłyn
ąć
niekorzystnie na oznaczanie lub spowodowa
ć
,
ż
e próbki zbiorcze stan
ą
si
ę
niereprezentatywne.
3.4. Próbki pierwotne
W miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci próbki pierwotne powinny zosta
ć
pobrane z ró
ż
nych miejsc rozmieszczonych w całej partii lub podpartii.
Odst
ą
pienie od tej procedury musi zosta
ć
odnotowane w protokole.
3.5. Przygotowanie próbki zbiorczej
Próbk
ę
zbiorcz
ą
tworzy si
ę
przez ł
ą
czenie próbek pierwotnych.
3.6. Kontrpróbki
Kontrpróbki do celów oznaczania, obrotu handlowego i arbitra
ż
u pobierane s
ą
z homogennej próbki zbiorczej.
3.7. Pakowanie i przekazywanie próbek
Ka
ż
da próbka powinna by
ć
umieszczona w czystym, chemicznie oboj
ę
tnym pojemniku, odpowiednio zabezpieczaj
ą
cym przed
zanieczyszczeniem i uszkodzeniem w czasie transportu. Nale
ż
y przedsi
ę
wzi
ąć
wszelkie konieczne
ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci w celu
unikni
ę
cia jakichkolwiek zmian w składzie próbki, które mogłyby powsta
ć
w czasie transportu lub przechowywania.
3.8. Plombowanie i etykietowanie próbek
Ka
ż
da próbka pobrana do celów urz
ę
dowej kontroli
ż
ywno
ś
ci powinna by
ć
plombowana w miejscu pobrania i oznakowana w
sposób umo
ż
liwiaj
ą
cy jej identyfikacj
ę
.
Ka
ż
de pobranie próbki musi by
ć
rejestrowane w celu umo
ż
liwienia jednoznacznej identyfikacji ka
ż
dej partii; nale
ż
y poda
ć
równie
ż
dat
ę
i miejsce pobrania próbki wraz z dodatkowymi informacjami, które mog
ą
by
ć
przydatne dla analityka.
4. Zasady szczegółowe
4.1. Ró
ż
ne rodzaje partii
44 z 49
Ś
rodki spo
ż
ywcze mog
ą
znajdowa
ć
si
ę
w obrocie luzem, w pojemnikach lub opakowaniach jednostkowych, takich jak worki,
torby, opakowania detaliczne. Procedura pobierania próbek mo
ż
e by
ć
stosowana dla wszystkich form artykułów, które s
ą
wprowadzane do obrotu.
Bez uszczerbku dla zasad okre
ś
lonych w pkt 4.3, 4.4 i 4.5 przedstawiony poni
ż
ej wzór mo
ż
e by
ć
wykorzystany jako
wskazówka odno
ś
nie do pobierania próbek z partii b
ę
d
ą
cych przedmiotem obrotu w opakowaniach jednostkowych, takich jak
worki, torby, opakowania do sprzeda
ż
y detalicznej.
gdzie:
- masa wyra
ż
ona w kg,
- cz
ę
stotliwo
ść
pobierania próbek (SF) - ka
ż
dy n-ty worek lub torba, z których musi zosta
ć
pobrana próbka pierwotna
(cyfry dziesi
ę
tne powinny zosta
ć
zaokr
ą
glone do najbli
ż
szej liczby całkowitej).
4.2. Masa próbki pierwotnej
Masa próbki pierwotnej powinna wynosi
ć
około 100 gramów, o ile nie ustalono inaczej w zał
ą
czniku. W przypadku partii w
opakowaniach detalicznych masa próbki pierwotnej zale
ż
y od masy opakowania detalicznego.
4.3. Ogólne zasady pobierania próbek zbó
ż
i produktów zbo
ż
owych
Tabela 1
Podział partii na podpartie w zale
ż
no
ś
ci od produktu i masy partii
Produkt
Masa partii
(tony)
Masa lub liczba
podpartii
Liczba próbek
pierwotnych
Masa próbki
zbiorczej (kg)
Zbo
ż
a i
produkty
zbo
ż
owe
ł 1.500
> 300 i < 1.500
ł 50 i Ł 300
< 50
500 ton
3 podpartie
100 ton
-
100
100
100
3-100
*)
10
10
10
1-10
*)
W zale
ż
no
ś
ci od masy partii zgodnie z tabel
ą
2 w pkt 4.5.
4.4. Procedura pobierania próbek zbó
ż
i produktów zbo
ż
owych dla partii
ł
50 ton
4.4.1. Je
ż
eli podparti
ę
mo
ż
na oddzieli
ć
fizycznie, to ka
ż
da partia musi zosta
ć
podzielona na podpartie zgodnie z tabel
ą
1. Nie zawsze partia mo
ż
e by
ć
podzielona
ś
ci
ś
le według podanych wskaza
ń
(masa partii nie zawsze stanowi dokładn
ą
wielokrotno
ść
masy podpartii), wówczas masa podpartii mo
ż
e przekroczy
ć
wymienion
ą
mas
ę
o maksimum 20 %.
4.4.2. Z ka
ż
dej podpartii próbki musz
ą
zosta
ć
pobrane oddzielnie.
4.4.3. Liczba próbek pierwotnych: 100. Masa próbki zbiorczej wynosi 10 kg.
4.4.4. Je
ś
li nie jest mo
ż
liwe przeprowadzenie pobierania próbek za pomoc
ą
metody opisanej w tym punkcie z uwagi na
konsekwencje handlowe wynikaj
ą
ce z uszkodzenia partii z powodów takich, jak opakowania zbiorcze,
ś
rodki transportu,
mo
ż
e zosta
ć
zastosowana alternatywna metoda pobierania próbek, pod warunkiem
ż
e jest mo
ż
liwie jak najbardziej
reprezentatywna, w pełni opisana i udokumentowana.
4.5. Procedura pobierania próbek zbó
ż
i produktów zbo
ż
owych dla partii < 50 ton
45 z 49
W przypadku partii zbó
ż
i produktów zbo
ż
owych poni
ż
ej 50 ton plan pobierania próbek powinien obejmowa
ć
10-100 próbek
pierwotnych w zale
ż
no
ś
ci od masy partii, daj
ą
c próbk
ę
zbiorcz
ą
1-10 kg. W przypadku bardzo małych partii (
Ł
0,5 tony)
mo
ż
na pobra
ć
mniejsz
ą
liczb
ę
próbek pierwotnych, ale próbka zbiorcza, ł
ą
cz
ą
ca wszystkie próbki pierwotne, powinna
wynosi
ć
równie
ż
w tym przypadku co najmniej 1 kg.
Warto
ś
ci podane w tabeli 2 mog
ą
by
ć
u
ż
yte do okre
ś
lenia liczby próbek pierwotnych, które nale
ż
y pobra
ć
.
Tabela 2
Liczba próbek pierwotnych, które powinny by
ć
pobrane w zale
ż
no
ś
ci od masy partii zbó
ż
i produktów zbo
ż
owych
Masa partii (tony)
Liczba próbek pierwotnych
Ł 0,05
3
> 0,05 i Ł 0,5
5
> 0,5 i Ł 1
10
> 1 i Ł 3
20
> 3 i Ł 10
40
> 10 i Ł 20
60
> 20 i Ł 50
100
4.6. Procedura pobierania próbek
ż
ywno
ś
ci przeznaczonej dla niemowl
ą
t i małych dzieci
4.6.1. Procedura pobierania próbek zbó
ż
i produktów zbo
ż
owych podana w pkt 4.5 ma zastosowanie w odniesieniu do
ż
ywno
ś
ci przeznaczonej dla niemowl
ą
t i małych dzieci.
Liczba próbek pierwotnych, które powinny by
ć
pobrane, zale
ż
y od masy partii, przy czym minimalna ich liczba wynosi 10, a
maksymalna 100, zgodnie z tabel
ą
2 w pkt 4.5. W przypadku bardzo małych partii (
Ł
0,5 tony) mo
ż
na pobra
ć
mniejsz
ą
liczb
ę
próbek pierwotnych, ale próbka zbiorcza, ł
ą
cz
ą
ca wszystkie próbki pierwotne, powinna wynosi
ć
równie
ż
w tym przypadku co
najmniej 1 kg.
4.6.2. Masa próbki pierwotnej musi wynosi
ć
około 100 g. W przypadku partii w opakowaniu do sprzeda
ż
y detalicznej
masa próbki zale
ż
y od masy opakowania do sprzeda
ż
y detalicznej, a w przypadku bardzo małych partii (
Ł
0,5 tony) próbki
pierwotne musz
ą
mie
ć
tak
ą
mas
ę
,
ż
eby poł
ą
czenie próbek pierwotnych dawało próbk
ę
zbiorcz
ą
o masie co najmniej 1 kg.
4.6.3. Masa próbki zbiorczej odpowiednio wymieszanej wynosi 1-10 kg.
4.7. Pobieranie próbek na etapie obrotu detalicznego
Pobieranie próbek
ś
rodków spo
ż
ywczych na etapie obrotu detalicznego musi w miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci by
ć
zgodne z przepisami
pobierania próbek okre
ś
lonych w pkt 4.4 i 4.5. W przypadku kiedy jest to niemo
ż
liwe, nale
ż
y zastosowa
ć
inne skuteczne
procedury pobierania próbek, pod warunkiem
ż
e zapewniaj
ą
odpowiedni
ą
reprezentatywno
ść
badanej partii.
5. Dopuszczenie partii lub podpartii
5.1. Partia mo
ż
e by
ć
dopuszczona, je
ś
li próbka zbiorcza jest zgodna z maksymalnym dopuszczalnym poziomem, z
uwzgl
ę
dnieniem niepewno
ś
ci pomiaru i warto
ś
ci odzysku.
5.2. Partia nie mo
ż
e by
ć
dopuszczona, je
ś
li próbka zbiorcza przekracza jednoznacznie maksymalny dopuszczalny
poziom, z uwzgl
ę
dnieniem niepewno
ś
ci pomiaru i warto
ś
ci odzysku.
46 z 49
II. PRZYGOTOWYWANIE PRÓBEK I WYTYCZNE DLA METOD ANALIZY STOSOWANYCH DO OZNACZANIA
POZIOMÓW TOKSYN FUSARIUM
1.
Ś
rodki ostro
ż
no
ś
ci
W zwi
ą
zku z tym,
ż
e rozmieszczenie toksyn Fusarium jest niejednorodne, próbki powinny by
ć
przygotowane, zwłaszcza
homogenizowane, z najwi
ę
ksz
ą
ostro
ż
no
ś
ci
ą
.
Cały materiał otrzymany przez laboratorium powinien zosta
ć
wykorzystany do bada
ń
.
2. Przygotowanie próbki dostarczonej do laboratorium
Ka
ż
da próbka laboratoryjna powinna by
ć
drobno zmielona i starannie zmieszana, przy wykorzystaniu metody, odno
ś
nie
do której wykazano,
ż
e umo
ż
liwia uzyskanie całkowitej homogenno
ś
ci.
W przypadku gdy maksymalny poziom ma zastosowanie do suchej masy, zawarto
ść
suchej masy w produkcie jest
okre
ś
lana na cz
ęś
ci próbki homogennej, przy wykorzystaniu metody, odno
ś
nie do której wykazano,
ż
e dokładnie okre
ś
la
zawarto
ść
suchej masy.
3. Podział próbek do celów potwierdzenia prawidłowo
ś
ci oznaczenia i arbitra
ż
u
Powtarzane próbki do celów oznaczania, handlu i arbitra
ż
u oraz odniesienia s
ą
pobierane ze zhomogenizowanego
materiału.
4. Metody analizy stosowane w laboratorium i wymagania dla kontroli laboratorium
4.1. Definicje
Poni
ż
ej zamieszczono kilka najcz
ęś
ciej stosowanych definicji, których laboratorium jest zobowi
ą
zane u
ż
ywa
ć
.
Najcz
ęś
ciej podawanymi parametrami precyzji s
ą
powtarzalno
ść
i odtwarzalno
ść
.
r - powtarzalno
ść
; warto
ść
, poni
ż
ej której powinna znajdowa
ć
si
ę
bezwzgl
ę
dna ró
ż
nica mi
ę
dzy dwoma
pojedynczymi wynikami oznaczenia, otrzymanymi w powtarzalnych warunkach, tj. ta sama próbka, ten sam wykonawca, ta
sama aparatura, to samo laboratorium i krótki odst
ę
p czasu, b
ę
dzie zawierała si
ę
w granicach okre
ś
lonego
prawdopodobie
ń
stwa (typowo 95 %) i st
ą
d r = 2,8 x s
r
;
s
r
- odchylenie standardowe, obliczone na podstawie wyników otrzymanych w warunkach powtarzalno
ś
ci;
RSD
r
- wzgl
ę
dne odchylenie standardowe, obliczone na podstawie wyników otrzymanych w warunkach
powtarzalno
ś
ci [(s
r
/) x 100];
R - odtwarzalno
ść
; warto
ść
, poni
ż
ej której powinna znajdowa
ć
si
ę
ró
ż
nica bezwzgl
ę
dna mi
ę
dzy dwoma
pojedynczymi wynikami oznaczenia, otrzymanymi w powtarzalnych warunkach, tj. z identycznego materiału otrzymanego
przez wykonawców w ró
ż
nych laboratoriach, przy u
ż
yciu znormalizowanych metod analitycznych, b
ę
dzie zawierała si
ę
w
granicach okre
ś
lonego prawdopodobie
ń
stwa (zwykle 95 %); R = 2,8 x s
R
;
s
R
- odchylenie standardowe, obliczone na podstawie wyników otrzymanych w warunkach odtwarzalno
ś
ci;
RSD
R
- wzgl
ę
dne odchylenie standardowe, obliczone na podstawie wyników otrzymanych w warunkach
odtwarzalno
ś
ci [(s
R
/) x 100].
4.2. Wymagania ogólne
Metody analizy stosowane do celów kontroli
ż
ywno
ś
ci musz
ą
by
ć
zgodne z wymaganiami okre
ś
lonymi w pkt 1 i 2 zał
ą
cznika
47 z 49
nr III do rozporz
ą
dzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli
urz
ę
dowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z prawem paszowym i
ż
ywno
ś
ciowym oraz regułami
dotycz
ą
cymi zdrowia zwierz
ą
t i dobrostanu zwierz
ą
t (Dz. Urz. UE L 191 z 30.04.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200).
4.3. Wymagania szczegółowe
4.3.1. Kryteria analityczne metody
W przypadku gdy
ż
adne specjalne metody oznaczania poziomów toksyn Fusarium w
ś
rodkach spo
ż
ywczych nie s
ą
wymagane przez wspólnotowe ustawodawstwo, laboratoria mog
ą
wybra
ć
dowoln
ą
metod
ę
z zastrze
ż
eniem,
ż
e wybrana
metoda spełnia nast
ę
puj
ą
ce kryteria:
a) parametry analityczne metody dla deoksyniwalenolu
Deoksyniwalenol
Poziom (µg/kg)
RSD
r
(%)
RSD
R
(%)
odzysk (%)
> 100 i Ł 500
Ł 20
Ł 40
60-110
> 500
Ł 20
Ł 40
70-120
b) parametry analityczne metody dla zearalenonu
Zearalenon
Poziom (µg/kg)
RSD
r
(%)
RSD
R
(%)
odzysk (%)
Ł 50
Ł 40
Ł 50
60-120
> 50
Ł 25
Ł 40
70-120
c) parametry analityczne metody dla fumonizyny B
1
i B
2
Fumonizyna B
1
lub B
2
Poziom (µg/kg)
RSD
r
(%)
RSD
R
(%)
odzysk (%)
Ł 500
Ł 30
Ł 60
60-120
> 500
Ł 20
Ł 30
70-110
d) parametry analityczne metody dla toksyn T-2 i HT-2
Toksyna T-2
Poziom (µg/kg)
RSD
r
(%)
RSD
R
(%)
odzysk (%)
50-250
Ł 40
Ł 60
60-130
> 250
Ł 30
Ł 50
60-130
Toksyna HT-2
48 z 49
Poziom (µg/kg)
RSD
r
(%)
RSD
R
(%)
odzysk (%)
100-200
Ł 40
Ł 60
60-130
> 200
Ł 30
Ł 50
60-130
Granica wykrywalno
ś
ci stosowanych metod nie musi by
ć
ustalana, je
ż
eli warto
ść
precyzji jest dana dla odpowiedniego
st
ęż
enia.
Warto
ść
precyzji jest obliczana z równania Horowitza:
gdzie:
RSD
R
- wzgl
ę
dne odchylenie standardowe obliczone na podstawie wyników otrzymanych w warunkach
odtwarzalno
ś
ci [(s
R
/) x 100]
C - st
ęż
enie wyra
ż
one jako stosunek (tj. 1 = 100 g/100 g; 0,001 = 1.000 mg/kg).
Jest to ogólne równanie dla precyzji, które nie jest zale
ż
ne od analitu oraz matrycy, lecz dla wi
ę
kszo
ś
ci rutynowo u
ż
ywanych
metod analizy wył
ą
cznie od st
ęż
enia.
4.3.2. Podej
ś
cie "zgodno
ść
z przeznaczeniem"
W przypadku wyst
ę
powania ograniczonej liczby w pełni uznanych metod analitycznych mo
ż
na alternatywnie korzysta
ć
z
podej
ś
cia "zgodno
ś
ci z przeznaczeniem", definiuj
ą
c jeden parametr, funkcj
ę
zgodno
ś
ci, aby oceni
ć
akceptowalno
ść
metod
analitycznych. Funkcja zgodno
ś
ci jest funkcj
ą
niepewno
ś
ci, która okre
ś
la maksymalne poziomy niepewno
ś
ci uznawane za
odpowiednie do celu.
Zakładaj
ą
c ograniczon
ą
liczb
ę
metod analizy, w pełni zweryfikowanych w badaniach mi
ę
dzylaboratoryjnych, zwłaszcza dla
oznaczania toksyn T-2 i HT-2, mo
ż
na wykorzysta
ć
podej
ś
cie oparte na funkcji niepewno
ś
ci, okre
ś
laj
ą
ce maksymaln
ą
dopuszczaln
ą
niepewno
ść
do oszacowania odpowiednio
ś
ci ("zgodno
ś
ci z przeznaczeniem") metody analizy, której ma u
ż
y
ć
laboratorium. Laboratorium mo
ż
e u
ż
y
ć
metody, która daje rezultaty w granicach maksymalnej niepewno
ś
ci standardowej.
Maksymaln
ą
niepewno
ść
standardow
ą
mo
ż
na obliczy
ć
za pomoc
ą
nast
ę
puj
ą
cego wzoru:
gdzie:
Uf - niepewno
ść
maksymalna standardowa (µg/kg),
LOD - granica wykrywalno
ś
ci metody (µg/kg),
a
- stały liczbowy czynnik, którego u
ż
ywa si
ę
w zale
ż
no
ś
ci od warto
ś
ci C. Warto
ś
ci, które maj
ą
by
ć
u
ż
ywane, s
ą
okre
ś
lone w tabeli 3,
C - okre
ś
lone st
ęż
enie (µg/kg).
Je
ż
eli metoda analityczna umo
ż
liwia uzyskanie wyników z niepewno
ś
ci
ą
ni
ż
sz
ą
ni
ż
maksymalna niepewno
ść
standardowa, to
metoda jest uwa
ż
ana za równie odpowiedni
ą
co metoda spełniaj
ą
ca kryteria analityczne podane w pkt 4.3.1.
Tabela 3
Warto
ś
ci liczbowe, które maj
ą
by
ć
u
ż
ywane dla stałej
a
we wzorze okre
ś
lonym w tym punkcie, w zale
ż
no
ś
ci od okre
ś
lonego
49 z 49
st
ęż
enia
C (µg/kg)
a
Ł 50
0,2
51-500
0,18
501-1.000
0,15
1.001-10.000
0,12
> 10.000
0,1
4.4. Obliczenie odzysku i podawanie wyników
Wynik analizy podaje si
ę
w postaci skorygowanej lub nieskorygowanej o warto
ść
odzysku. Nale
ż
y przedstawi
ć
sposób
podawania wyników oraz warto
ść
odzysku. Do oceny zgodno
ś
ci ze specyfikacj
ą
nale
ż
y stosowa
ć
wynik analizy skorygowany
o odzysk zgodnie z zasad
ą
okre
ś
lon
ą
w cz
ęś
ci I pkt 5.
Analityk powinien bra
ć
pod uwag
ę
raport.
Wynik analityczny powinien by
ć
podany w postaci x ± U, gdzie:
x - wynik analityczny,
U - niepewno
ść
rozszerzona pomiaru.
4.5. Laboratoryjne normy jako
ś
ci
Laboratorium musi przestrzega
ć
przepisów art. 12 rozporz
ą
dzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urz
ę
dowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodno
ś
ci z prawem paszowym i
ż
ywno
ś
ciowym oraz regułami dotycz
ą
cymi zdrowia zwierz
ą
t i dobro-stanu zwierz
ą
t (Dz. Urz. UE L 191 z 30.04.2004, str. 1;
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200).