DARMOWY EBOOK
Aneta Krasuska
Tajemnice
Tajemnice
Mszy Świętej
Mszy Świętej
Copyright © for Polish edition by
Data: 10.10.2010 r.
Darmowa publikacja, dostarczona przez
Niniejsza publikacja może być kopiowana oraz dowolnie
rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej
przez Wydawcę. Zabronione są jakiekolwiek zmiany
w zawartości publikacji bez pisemnej zgody Wydawcy.
Zabrania się także jej odsprzedaży.
Tytuł: Tajemnice Mszy Świętej
Autor: Aneta Krasuska
Dystrybucja w Internecie, za zgodą Autora
Księgarnia Maryja
ul. Narutowicza 37
21-500 Biała Podlaska
WWW: www.KsiegarniaMaryja.pl
E-MAIL: bok@ksiegarniamaryja.pl
Wszelkie prawa zastrzeżone.
All rights reserved.
TAJEMNICE MSZY ŚWIĘTEJ – Aneta Krasuska
●
str.
3
SPIS TREŚCI
I. ŚWIĘCI O CUDACH MSZY ŚWIĘTEJ
.......................................................4
II. ANIOŁOWIE STRÓŻOWIE NA MSZY ŚWIĘTEJ
......................................9
III. MOMENT KONSEKRACJI (PODNIESIENIA)
.......................................11
..............................................................................13
......................................................15
TAJEMNICE MSZY ŚWIĘTEJ – Aneta Krasuska
●
str.
4
I. Święci o cudach Mszy Świętej
I. Święci o cudach Mszy Świętej
Czy słyszałeś o najpiękniejszym darze ofiarowanym człowiekowi
przez Boga?
Czy wiedziałeś, że jest nim Msza Święta?
„O, jak straszne tajemnice dzieją się w czasie Mszy Św. Wielka
tajemnica dokonuje się w czasie Mszy Św.” - przeczytamy
w
Święty Bonawentura powie, że cuda, które dzieją się w czasie
odprawiania Mszy Świętej są tak liczne jak gwiazdy na niebie
i ziarnka piasku na plażach.
„Msza Święta to szczyt mojego szczęścia. O, gdyby ludzie rozumieli
wartość ofiary Mszy Świętej, staraliby się jak najczęściej, ze
skruchą serca jej słuchać” doda Służebniczka Boża Wanda
Malczewska.
Msza Święta jest więc największym cudem na świecie. Nic nie jest
w stanie przewyższyć łask i błogosławieństw, które zyskują wierni
podczas Eucharystii.
Najważniejszą tajemnicą Mszy jest fakt, że Syn Boży ponownie
staje się człowiekiem.
Tak! Jezus jest rzeczywiście obecny we Mszy Świętej!
TAJEMNICE MSZY ŚWIĘTEJ – Aneta Krasuska
●
str.
5
I. Święci o cudach Mszy Świętej
Jezus łączy się z nami, by czcić Boga, to Jemu czyni zadośćuczynienie
za nasze grzechy. Modli się za nas i udziela nam łask.
Święty Augustyn: „Jakże wysoką godność otrzymuje kapłan,
w którego rękach Chrystus ponownie staje się człowiekiem”.
Msza Święta jest narodzinami Jezusa Chrystusa. Za każdym razem,
kiedy jest odprawiana Msza, Pan rodzi się na Ołtarzu, podobnie
jak stało się to w Betlejem.
W 1263 r. pewien kapłan z Niemiec wpadł w pokusę i miał
wątpliwość co do rzeczywistej obecności Pana Jezusa w Eucharystii.
(...) Odprawiał Mszę Św. w kościele św. Krystyny i oto w chwili,
w której podnosił Hostię nad kielichem, zamiast trzymać Chleb
w ręku, uczuł i zobaczył prawdziwe Ciało, zbroczone krwią...
Msza Święta jest Ofiarą Kalwarii. We Mszy Świętej Zbawiciel
umiera, jak umarł w Pierwszy Wielki Piątek. W każdej Mszy krew
Jezusa ponownie przelewana jest za nas. Chrystus daje to samo
ciało, które wydał za nas na krzyżu, tą samą krew, którą wylał za
odpuszczenie naszych grzechów. To On czyni zadość za nasze winy.
Rozmowa ze świętym Ojcem Pio:
- Ojcze, czym jest twoja Msza Święta?
- Świętym połączeniem się z Męką Jezusa Chrystusa.
- Ojcze, powiedz jakie cierpienia odczuwasz w czasie Mszy Świętej?
- Wszystkie, które Jezus wycierpiał w swojej męce. Cierpię, lecz
niewspółmiernie do Jego cierpień, tylko tyle, ile znieść może
człowiek.
TAJEMNICE MSZY ŚWIĘTEJ – Aneta Krasuska
●
str.
6
I. Święci o cudach Mszy Świętej
Bycie z Chrystusem, wiszącym na krzyżu - takie były Msze Święte
Ojca Pio.
Wanda Malczewska: „Gdy wychodzę z domu na Mszę Świętą
przedstawiam sobie, że idę na górę Kalwarię, gdzie najdroższy mój
Jezus ma zakończyć swe życie śmiercią krzyżową”.
Poprzez uczestnictwo we Mszy Świętej składamy Bogu
najwyższą chwałę, jakiej tylko mógłby On pragnąć. Składamy Mu
najdoskonalsze podziękowanie za wszystkie dobrodziejstwa, którymi
nas obdarzył. Czynimy wówczas większe zadośćuczynienie za nasze
winy, niż gdybyśmy odbywali najbardziej surową pokutę.
Św. Wawrzyniec Justynian: „Nie ma równie wielkiej modlitwy
lub dzieła, równie podobających się Bogu, tak pożytecznych dla
nas, jak Msza Święta”.
Fornerius: „Dzięki jednej jedynej Mszy Świętej (...) sprawiamy
Bogu większą przyjemność, odnosimy więcej korzyści
i otrzymujemy więcej łask, niż poprzez najdłuższe i najuciążliwsze
pielgrzymki”.
Msza Święta uwalnia nas od grzechu. Mało tego, nie możemy zrobić
nic lepszego dla nawrócenia grzeszników niż ofiarowanie za nich
Najświętszej Ofiary Mszy Świętej.
Ze wspomnień Ojca Mateo Crawley: „Mój ojciec był
protestantem, matka moja była katoliczką i wychowywała dzieci
w wierze katolickiej. Jej największym pragnieniem było dożyć
nawrócenia męża. Działała z wielkim taktem i rozwagą, polegała
TAJEMNICE MSZY ŚWIĘTEJ – Aneta Krasuska
●
str.
7
I. Święci o cudach Mszy Świętej
raczej na modlitwie i przykładzie, niż przekonywaniu. Pewnego
dnia przyjechał do nas misjonarz z zakonu pasjonistów. (...).
Dziwnym zarządzeniem Opatrzności sposób mówienia misjonarza
wywołał u mego ojca duże poruszenie. Zgodził się nawet pójść na
Mszę Świętą sprawowaną przez owego kapłana. (...). Mój poczciwy
ojciec wkrótce potem rozpoczął przygotowanie i przyłączył się do
Kościoła katolickiego.”
Św. Augustyn: „Kto pobożnie słucha Mszy Świętej, otrzyma
przebaczenie wszystkich grzechów do tej chwili popełnionych oraz
siłę, aby się wyzwolić od grzechów śmiertelnych”.
Msza Święta jest największą pomocą jaką możemy ofiarować duszom
czyśćcowym. Żadne modlitwy, żadne umartwienia nie mogą tak
dopomóc cierpiącym w czyśćcu, jak Msza Święta.
Świadectwo Cataliny Rivas: „Przed ołtarzem zaczęły się
pojawiać jakieś ciemne postacie, szare, które wznosiły ręce do
góry. Najświętsza Dziewica powiedziała, że to błogosławione dusze
czyśćcowe, które czekają na wasze modlitwy, aby doznać ochłody.
Nie przestawajcie się modlić za nie. One modlą się za was, jednak
nie mogą prosić same za siebie.”
Kiedy św. Bernard odprawił Mszę Świętą w kościołku w Tre
Fontane, w okolicach Bazyliki Św. Pawła w Rzymie, ujrzał nagle
drabinę, która od ziemi sięgała Nieba, a po drabinie aniołów, którzy
z czyśćca wyprowadzali dusze i wiedli do Nieba.
Msza Święta wyprasza nam dobrą śmierć. „Wiedz, Matyldo, że
kto ma zwyczaj słuchać Mszy Św., będzie w chwili śmierci
TAJEMNICE MSZY ŚWIĘTEJ – Aneta Krasuska
●
str.
8
I. Święci o cudach Mszy Świętej
pocieszony obecnością Aniołów i Świętych jego obrońców, którzy
go dzielnie będą bronić przed wszelkimi sidłami diabelskimi, tak, że
w pokoju odda Bogu duszę swoją” - zwrócił się do świętej Matyldy
sam Pan Jezus, by uspokoić Jej lęki przed śmiercią.
TAJEMNICE MSZY ŚWIĘTEJ – Aneta Krasuska
●
str.
9
II. Aniołowie Stróżowie na Mszy Świętej
II. Aniołowie Stróżowie na Mszy Świętej
„Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w czasie twojej
drogi i doprowadził cię do miejsca, które ci wyznaczyłem”.
(Wj 23, 20)
Każdy z nas ma przyjaciela, który jest z nami w każdym momencie,
od urodzenia mimo, że często nie zdajemy sobie z tego sprawy.
Chodzi o naszego Anioła Stróża, który się nami stale opiekuje. To
Pan Bóg oddał nas jemu, a on wykonuje swoje zadanie w najlepszy
z możliwych sposób: z oddaniem i miłością, w dzień i w nocy. Ile to
razy nasi Aniołowie Stróże uratowali nas od jakiegoś wypadku czy
powstrzymali nas od popełnienia grzechu?!
Również Aniołowie otaczają podczas Mszy Świętej ołtarz i pomagają
kapłanowi odprawiać Eucharystię. Zstępują z Niebios całe ich
zastępy, by asystować w Najświętszej Ofierze i wznosić nasze
błagania w tej godzinie miłosierdzia. Dzieje się tak podczas każdej
Mszy Świętej, chociaż tego nie widzimy.
Czy katolicy kiedykolwiek zastanawiają się nad tą prawdą,
że w trakcie Mszy modlą się otoczeni tysiącami aniołów?
: „Jednego dnia, gdy uczestniczyłam
we Mszy Świętej, ujrzałam wielkie mnóstwo świętych aniołów
zstępujących i gromadzących się wokół ołtarza, ze wzrokiem
skierowanym na kapłana. Śpiewali niebiańskie kantyki, które
napełniały rozkoszą moje serce”.
TAJEMNICE MSZY ŚWIĘTEJ – Aneta Krasuska
●
str.
10
II. Aniołowie Stróżowie na Mszy Świętej
przeczytamy: „Nagle zaczęły się
pojawiać postacie, których nie widziałam wcześniej. Było to tak,
jakby z każdej osoby, która znajdowała się w katedrze, ktoś się
wyłaniał. (...) Nasza Matka powiedziała: «Spójrz. To są Aniołowie
Stróżowie wszystkich ludzi, którzy tutaj są. Jest to chwila, w której
Anioł Stróż zanosi ofiary i prośby każdego z obecnych przed Ołtarz
Pana...» (...) Kiedy zgromadzenie odmawiało: Święty, Święty,
Święty, nagle wszystko, co było za celebransami, znikło. Po lewej
stronie, za Arcybiskupem, jakby po przekątnej, pojawiły się tysiące
Aniołów - małych i dużych. (...) Słychać było cudowną muzykę,
jakby niezliczone chóry o różnych głosach. Wszyscy harmonijnie
mówili, łącząc się z ludem: Święty, Święty, Święty...”
Jeden ze współbraci powiedział kiedyś do
: „Ojcze, nasze
oczy nie są zbyt dobre, bo nie widzimy wszystkich małych cząstek
Najświętszej Eucharystii, które upadają podczas udzielania
Komunii Świętej”. Ojciec Pio mu odpowiedział: „Jak sądzisz, co
Aniołowie robią wokół ołtarza?” Wówczas zrozumiał, że nieważne
jak mała cząstka spada, Aniołowie są zawsze gotowi, aby zebrać ją
i przynieść z powrotem do puszki.
Pamiętajmy, że będąc w kościele klęczymy w chórze mnóstwa
Aniołów, którzy z największą czcią asystują Tej dostojnej i wzniosłej
Ofierze. A kiedy ofiarujemy Tę świętą Ofiarę ku czci jakiegoś
Świętego lub Anioła i dziękujemy Bogu za łaski, jakich im użyczył, to
wyjednowujemy im większą cześć, radość i szczęśliwość, i zyskujemy
ich szczególną miłość i ich szczególną opiekę nad nami.
TAJEMNICE MSZY ŚWIĘTEJ – Aneta Krasuska
●
str.
11
III. Moment Konsekracji (podniesienia)
III. Moment Konsekracji (podniesienia)
W czasie modlitwy eucharystycznej, kiedy celebrans wypowiada
słowa konsekracji, stajemy się uczestnikami najważniejszych
wydarzeń w historii ludzkości: Męki, Śmierci i Zmartwychwstania
Chrystusa.
To Jezus daje nam w Eucharystii Siebie Samego, swoje prawdziwe,
uwielbione Ciało i Krew. Dając nam Siebie pod postaciami chleba
i wina, pragnie nas przebóstwiać, przemieniać mocą Ducha
Świętego, abyśmy dostępowali udziału i w miłości i w wiecznym
życiu Trójcy Świętej.
tak opisuje moment tego największego cudu:
„Celebrans wypowiedział słowa Konsekracji. (...) Światło otoczyło
go i stało się bardzo mocne na twarzy, tak, że nie mogłam już
dostrzec jego rysów. Kiedy podniósł hostię zobaczyłam jego dłonie.
Miały na grzbiecie znaki, z których wychodziło wielkie światło. To
był Jezus! To był On: Swoim Ciałem otaczał Ciało celebransa, jakby
okalał miłośnie dłonie arcybiskupa. W tym momencie Hostia
zaczęła się jakby powiększać i cudowna Twarz Jezusa patrzyła
z niej na Swój lud...”
Podczas Podniesienia powinien nas przepełniać najgłębszy szacunek
i miłość, bo Jezus prawdziwie rodzi się na dłoniach kapłana,
podobnie jak narodził się w Betlejem. Gdy kapłan podnosi
Najświętszą Hostię, powinniśmy patrzeć na naszego Boga
w radosnym uniesieniu, podobnie jak aniołowie patrzą na Niego
TAJEMNICE MSZY ŚWIĘTEJ – Aneta Krasuska
●
str.
12
III. Moment Konsekracji (podniesienia)
w niebie.
Podczas Konsekracji Najdroższej Krwi powinniśmy wiedzieć, że cała
Drogocenna Krew, którą Jezus przelał na Kalwarii, znajduje się
w kielichu, i że razem z kapłanem ofiarowujemy ją na chwałę Bożą
oraz w naszych własnych intencjach.
Składajmy w tej ofierze nas samych, naszą słabość i grzechy,
wszystkie nasze zamierzenia, naszych bliskich, dusze w czyśćcu
cierpiące - łączmy to we wszystkich kielichach ofiarowywanych Bogu
w tym momencie w każdym zakątku świata.
uważała Mszę Świętą za największy dar, jaki
Pan nam pozostawił na ziemi. To w ofierze Mszy Świętej kapłani, na
mocy władzy danej im przez Pana: „To czyńcie na moją
pamiątkę”, przemieniają wino w Najświętszą Krew, a chleb
w Przenajświętsze Ciało.
Zapoznajmy się z jej świadectwem: „Od podniesienia zatapiam się
w Panu Jezusie, obecnym na ołtarzu. (...) Wynurzam Mu szczerze
i otwarcie wszystkie bóle i radości swoje i całego Kościoła, i całego
narodu. Tu polecam dusze zmarłych i wszystkie dusze w Czyśćcu
cierpiące. Jest to chwila, kiedy można wszystko uprosić u Pana
Jezusa, byle prosić z wiarą i czystym, wolnym od grzechów
śmiertelnych sercem. Pan Jezus mile nas słucha i przemawia do
duszy.”
TAJEMNICE MSZY ŚWIĘTEJ – Aneta Krasuska
●
str.
13
IV. Komunia Święta
IV. Komunia Święta
to największy skarb na ziemi, to klucz do Nieba... lecz
jest jeszcze coś, co nadaje Mszy wartość najwyższą... jest to
przyjmowanie Komunii Świętej.
Wówczas w pełni i owocnie uczestniczymy we Mszy Św., jednoczymy
się wewnętrznie z Chrystusem.
„Pan Wieczernik przygotował, swój zaprasza lud” - śpiewamy
w jednej z pieśni religijnych.
Komunia to szczególny moment Eucharystii. Chrystus, który do tej
pory był obecny obok mnie, za chwilę przyjdzie do mnie, zamieszka
w moim sercu, będzie w nim obecny.
Otrzymujemy więc Pana Jezusa, który stając się naszą własnością,
wzywa nas byśmy z Nim płakali i cierpieli, zaprasza byśmy się Nim
weselili i radowali.
Przyjmując Ciało Pańskie zgadzamy się, aby Chrystus przemieniał
nasze życie. Od tej chwili On jest w nas. Komunia święta jest
oddaniem się Jemu na własność, pozwoleniem, by Pan posługiwał
się mną jako swoim narzędziem.
„Trudno by mi było przeżyć dzień, gdybym nie była u komunii
świętej” - pisze siostra Faustyna - „On jest tarczą moją, bez
Ciebie, Jezu, nie umiem żyć”. (Dz. 826).
TAJEMNICE MSZY ŚWIĘTEJ – Aneta Krasuska
●
str.
14
IV. Komunia Święta
„Wiesz, córko Moja, że miły jest mi żar serca twojego, a jak ty
gorąco pragniesz połączyć się ze Mną w Komunii świętej, tak i Ja
pragnę ci się oddać cały, a w nagrodę twej gorliwości odpocznij
przy sercu Moim”. (Dz. 826)
Komunia Święta jest nie tylko zapowiedzią Nieba, ale jest zadatkiem
wiecznej szczęśliwości - „Kto się karmi Chrystusem w Eucharystii,
nie potrzebuje wyczekiwać zaświatów, żeby otrzymać życie
wieczne; posiada je już na ziemi, jako przedsmak przyszłej pełni,
która obejmie człowieka do końca (...)” (J 6, 54)
Św. Pius X powtarzał, że Komunia święta jest najkrótszą
i najpewniejszą drogą do Nieba.
, mistyczka i stygmatyczka: „Kiedy przyjmuję
Komunię Św., to dzieje się tak jak gdyby żywa osoba wchodziła we
mnie... Za każdym razem wlewa się we mnie nowe życie. Jezus jest
w całym moim ciele, jakbym zmartwychwstała, Komunia Św. jest
czymś więcej niż zjednoczeniem: jest stopieniem się w jedno...”
Poprzez przykład Marty, Bóg przypomina nam, że prawdziwe życie
otrzymujemy tylko wtedy, gdy przyjmujemy Ciało i Krew Chrystusa
w Eucharystii. Msza Święta jest więc dla każdego z nas największym
darem i cudem. To sam Jezus daje nam Siebie samego, doprowadza
nas do żarliwej wiary i do świadomości, że Komunia Św. to On sam
w Swoim zmartwychwstałym i uwielbionym człowieczeństwie.
TAJEMNICE MSZY ŚWIĘTEJ – Aneta Krasuska
●
str.
15
V. Błogosławieństwo końcowe
V. Błogosławieństwo końcowe
Kiedy celebrans miał udzielić błogosławieństwa, Catalina Rivas,
usłyszała od Najświętszej Dziewicy:
„Pamiętaj, że to
błogosławieństwo może być ostatnim, jakie otrzymujesz w swym
życiu z rąk kapłana. Nie wiesz - czy wychodząc stąd - umrzesz czy
nie. Nie wiesz czy będziesz miała jeszcze okazję przyjąć
błogosławieństwo od innego kapłana. Te konsekrowane ręce
udzielają ci teraz błogosławieństwa w Imię Najświętszej Trójcy,
dlatego czyń znak Krzyża z takim szacunkiem, jakby to było ostatni
raz w twoim życiu”.
Z chwilą, kiedy opuszczamy kościół, Chrystus wychodzi razem
z nami, pragnie być z tymi, którzy Go przyjęli, rozświetlać ludzkie
drogi.
„Dusza rozmiłowana w Bogu - mówi
zatopiona idzie do obowiązku z tym samym usposobieniem jak do
Komunii Św. i najprostszą czynność wykonuje z wielką
starannością, pod miłosnym spojrzeniem Boga; nie miesza się, gdy
rzecz jaka okaże się w czasie mniej udana, ona jest spokojna, bo
w chwili działania zrobiła, co było w jej mocy”.
Ta tajemnica bliskości Pana, promieniuje dalej i szerzej, obejmuje
nasz dom, rodzinę, spotkanych znajomych. Trzeba pozwolić działać
Jezusowi w nas i prze nas. To działanie – według opinii św. Faustyny
- powinno trwać do następnej Mszy i Komunii Świętej.
TAJEMNICE MSZY ŚWIĘTEJ – Aneta Krasuska
●
str.
16
V. Błogosławieństwo końcowe
Pamiętajmy również o tym, że gdy otrzymujemy błogosławieństwo
kapłana, Bóg sam potwierdza je w Niebie.
Mszy Św. powinny być pewnego rodzaju
„pomostem”, który pozwoli nam na przejście od trwania
w kontemplacji oblicza Chrystusa do niesienia Go innym.
Zgromadzenie rozwiązuje się, by każdy z wiernych powrócił do
swych zajęć, wychwalając i błogosławiąc Pana. Rozesłanie wiernych
to powierzenie im apostolskiej misji. Niech naszą odpowiedzią
będzie życie ukazujące owoce udziału w Eucharystii.