Katedra Geodezji Szczegółowej, UWM w Olsztynie
Materiały dydaktyczne przedmiotu „Geodezja z geomatyką” (II rok GiG, stacjonarne)
Zadanie opracowania projektu szczegółowej poziomej osnowy geodezyjnej
zakładanej metodą poligonizacji
Wykonaj
projekt
techniczny
(na
kalce
technicznej
formatu
A1)
szczegółowej poziomej osnowy geodezyjnej (dotychczasowej osnowy poziomej III klasy)
przewidzianej do pomiaru metodą poligonizacji zgodnie z wytycznymi ROZPORZĄDZENIA.
Projekt wykonaj w oparciu o mapę topograficzną w skali 1:10 000, zawierającą w swej treści
istniejące punkty podstawowej bazowej osnowy poziomej: istniejące punkty dotychczasowej osnowy
I klasy stabilizowane znakiem naziemnym oraz punkty na wieżach kościelnych wraz z punktami
przeniesienia, jak również punkty sieci EUREF-POL, POLREF, EUVN i stacji referencyjnych
systemu ASG-EUPOS (przyjmując położenie punktów nawiązania na mapie topograficznej w skali
1:10 000, wg zaleceń Prowadzącego zajęcia). Ponadto (w razie potrzeby) zlokalizuj dodatkowe punkty
podstawowej bazowej osnowy poziomej wyznaczone techniką pomiarów satelitarnych GNSS
w miejscach o dogodnej komunikacji i dostępności do dalszych prac geodezyjnych.
1. Zaprojektuj sieć punktów szczegółowej poziomej osnowy geodezyjnej metodą poligonową
w nawiązaniu do istniejących punktów podstawowej bazowej osnowy poziomej. W przypadku
nawiązania ciągu do punktu osnowy zlokalizowanego na wieży budowli wysmukłej,
określ położenie punktu przeniesienia współrzędnych (naziemnego) i dokonaj bezpośredniego
dowiązania ciągu.
2. W sytuacji braku punktów nawiązania dla projektowanego ciągu poligonowego wyznacz punkty
podstawowej bazowej osnowy poziomej (zespoły trzech punktów - dwa niezależne wektory)
technologią
pomiarów
satelitarnych
GNSS
(licząc
się
z
jej
ograniczeniami).
Ponadto pamiętaj o zaprojektowaniu wzmocnienia konstrukcji poligonowej, poprzez dodatkowe
wyznaczenie punktów węzłowych ciągów poligonowych szczegółowej poziomej osnowy
geodezyjnej pomiarami w technice GNSS.
3. Zaprojektuj elementy poligonotriangulacji, w postaci kątowo-liniowych nawiązań bocznych
ciągów projektowanej osnowy szczegółowej do widocznych punktów osnowy bazowej.
4. Dokonaj numeracji zaprojektowanych punktów i punktów nawiązania zgodnie z zaleceniami
ROZPORZĄDZENIA po ustaleniu godła arkuszy mapy w skali 1:10 000 w układzie
współrzędnych „2000”, na których zawarte są fragmenty podkładowej mapy topograficznej.
5. Sporządź opis techniczny projektu według wzoru przedstawionego przez Prowadzącego.
Ponadto pamiętaj, aby w opisie uwzględnić rozwinięcie punktów poligonowych projektowanej
osnowy III klasy na infrastrukturę trwałą (w technologii osnów odtwarzalnych).
6. Uzgodnij projekt osnowy (wykonany na kalce, ołówkiem przy pomocy przyborów kreślarskich)
z Prowadzącym zajęcia, uzyskując jego pisemną akceptację.
Literatura
ROZPORZĄDZENIE Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 14 lutego 2012 roku w sprawie osnów geodezyjnych,
grawimetrycznych i magnetycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 352,http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20120000352).
CZARNECKI K., Geodezja współczesna w zarysie, Wydawnictwo Wiedza i Życie, Warszawa 1996 r.
DĄBROWSKI W., Dorzak A.: Perspektywy rozwoju technologii osnów odtwarzalnych w świetle 12-letnich doświadczeń.
Zesz. Nauk. AR Wrocław, Seria: Geodezja i Urządzenia Rolne XIV, nr 324 z 1997 r.
GAJDEROWICZ I., Opracowanie wyników pomiarów sieci III klasy stabilizowanej znakami ściennymi, Biuletyn Naukowy,
Nr 6, Olsztyn 1999 r.
JAGIELSKI A., Geodezja II, Wydawnictwo P. W. STABIL, Kraków 2003 r.
KADAJ R., Przykład wyrównania i numerycznego opracowania sieci III klasy jako sieci zintegrowanej
z obserwacji klasycznych i wektorów GPS, (źródło: http://www.geonet.net.pl/pliki.php) Rzeszów 2003 r.
KADAJ R., Problematyka obliczeniowa poziomych osnów szczegółowych III klasy oraz osnów pomiarowych
w układzie 2000 - część I (str. 2-3), (źródło: http://www.geonet.net.pl/gfx/pliki/osnowy_w_2000_1.rtf) Rzeszów 2003 r.
KADAJ R., Sieci wektorowe GPS z obserwacjami klasycznymi w aspekcie modernizacji państwowych osnów geodezyjnych,
(źródło: http://www.prz.rzeszow.pl/wbiis/kg/dokumenty/kadaj_solina_2007.doc) Rzeszów 2007 r.
LAMPARSKI J., NAVSTAR GPS od teorii do praktyki, Wydawnictwo UWM, Olsztyn 2001 r.
LAMPARSKI J., ŚWIĄTEK K., GPS w praktyce geodezyjnej, Wydawnictwo GALL, Katowice 2007 r.
LAZZARINI T., Geodezja – geodezyjna osnowa szczegółowa, PPWK, Warszawa - Wrocław 1990 r.
ŁYSZKOWICZ A., Geodezja. Czyli sztuka mierzenia Ziemi. Wydawnictwo UWM, Olsztyn 2006 r.
OSZCZAK St., Technologia GPS w praktyce geodezyjnej, Przegląd Geodezyjny nr 7 z 1993 r., Warszawa.
ŚLEDZIŃSKI J., Wyznaczanie pozycji punktów za pomocą technologii satelitarnych GPS, GEODETA 5/1995.
DOTYCHCZASOWE STANDARDY: Instrukcja G-1, Pozioma osnowa geodezyjna, Główny Urząd Geodezji i
Kartografii, Warszawa 1984.
Wytyczne G-1.5, Szczegółowa osnowa pozioma – projektowanie, pomiar i opracowanie wyników, GUGiK 1984.
Projekt Instr. G-2,
szczegółowa pozioma i wysokościowa osnowa geodezyjna i przeliczenia współrzędnych
między układami, GUGiK 2001.
Wytyczne
G-2.5, Szczegółowa pozioma i wysokościowa osnowa geodezyjna – projektowanie, pomiar i
opracowanie wyników, GUGiK 2002.