BIBLIA MÓWI PRAWDĘ KATOLIKOM

Dr Bartholomew F. Brewer (były ksiądz rzymskokatolicki)

PRAWDZIWY KOŚCIÓŁ?
Rzymski katolicyzm twierdzi, że jest prawdziwym kościołem Boga. Jego członkowie mają
być posłuszni biskupowi Rzymu, który nazywany jest Następcą Świętego Piotra, Księciem
Apostołów i Zastępcą Chrystusa. Rzymski katolicyzm zbudowany jest na twierdzeniu, że w

Ewangelii Mateusza 16,13-19

Jezus ustanowił Piotra pierwszym papieżem i w ten sposób

założył swój kościół i ustanowił papiestwo. Jeżeli to prawda, to wszyscy prawdziwi
chrześcijanie muszą zostać katolikami. Jeżeli to fałsz, to cała religia katolicka jest fałszywa,
ma charakter kultu i żaden prawdziwy chrześcijanin nie może utożsamiać się z jej systemem.
Musimy więc przeszukać Biblię, by poznać prawdę. Biblia nie jest jedynie dziełem ludzi:
"Nie z woli bowiem ludzkiej zostało kiedyś przyniesione proroctwo, ale kierowani Duchem
Świętym mówili od Boga święci ludzie

" (2 P 1,21).

"Wszelkie Pismo od Boga natchnione

jest i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w
sprawiedliwości - aby człowiek Boży byt doskonały, przysposobiony do każdego dobrego
czynu (

2 Tm 3,16-17).

"Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa [Biblia] nie przeminą"

(Mt 24,35).

Pismo zawiera w sobie wewnętrzne świadectwo swej autentyczności, wiarygodności,
skuteczności i wystarczalności. O tym samym świadczy historia. Choć niektóre przekłady
Biblii są lepsze od innych, wszystkie są wystarczająco rzetelne dla celów ogólnego studium.
W słowach Jezusa, zapisanych w

Ewangelii Mateusza 16,18

["Ty jesteś Piotr [petros -

kamyk] i na tej Skale [petra - skała, potężna opoka] zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne
go nie przemogą"], wykorzystany jest zaimek wskazujący "taute", odnoszący się do wyznania
Piotra - "Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego" - jako skały. Jezus powiedział: "Ty jesteś
Piotr (petros, kamień - wszyscy wierzący są kamieniami;

patrz 1 P 2,5 i Efezjan 2,21

) i na tej

skale (petra, potężna opoka -wyznanie, że Jezus jest Chrystusem) zbuduję mój kościół". On
nie obiecał zbudować swojego Kościoła na Piotrze. Jezus nie powierzyłby tak drogocennej
rzeczy, jak swój Kościół, przywództwu choćby jednego omylnego człowieka, nie mówiąc już
o całym ich łańcuchu. Rzymski papież nazywany jest Zastępcą Syna Bożego (Vicarius Filii
Dei). W Biblii zauważamy, że aby zająć miejsce Jezusa na ziemi posłany został Duch Święty,
nie papież. Duch Święty jest Jego zastępcą - został posłany przez Boga, aby wprowadzać nas
we wszelką

prawdę (J 16,7-15),

a Pismo Święte zostało nam dane dla nauczania,

przekonywania, poprawiania i kształcenia w sprawiedliwości

(2 Tm 3,16).

Chrystus nie

pozostawił swojego Kościoła w rękach ludzi. On sam jest w dalszym ciągu jego Głową. On
przemawia do nas przez swoje nieomylne Słowo, Pismo Święte i przez swego wszech-
obecnego i nieomylnego Ducha Świętego. Pamiętajmy, że Jezus jest Opoką i jedyną Głową
Kościoła

(1 Kor 3,11).

"Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego, jak ten, który jest

położony, a którym jest Jezus Chrystus". Skałą jest Chrystus

: 1 Kor 10 4.

On jest Głową

kościoła:

Ef 1,22-23.

Jest kamieniem węgielnym:

Ef 2,20

. Około trzydziestu czterech razy w

Starym Testamencie Bóg jest nazwany Skałą (Opoką) lub Skałą Izraela. Biblia wyraźnie
naucza, że gdy Jezus założył swój Kościół, miał być Jego jedyną Głową, Duch Święty miał
być jego Zastępcą i Przewodnikiem, a Biblia jedynym autorytetem w sprawach wiary i
moralności. Wszyscy prawdziwi chrześcijanie tworzą PRAWDZIWY KOŚCIÓŁ (ci, w
których zamieszkuje Duch Święty, którzy wierzą w naukę Chrystusa i są Mu posłuszni).
Prawdziwi wierzący są w Biblii nazwani "chrześcijanami", nie "katolikami".

Dz 11,26:

"Uczniowie zostali nazwani chrześcijanami".

Dz 26,28

: "(...) przekonałbyś mnie i zrobił

ze mnie chrześcijanina".

1 P 4,16

: "(...) cierpi jako chrześcijanin". Nie było katolików,

dopóki chrześcijaństwo nie przemieszało się z pogaństwem, tworząc religię państwową
około roku 315 po Chrystusie

. Prawdziwi chrześcijanie byli posłuszni Bożemu słowu i nie

przyłączyli się do pogańskiego zepsucia. Bramy piekła nie przemogły prawdziwych
wierzących. Jest ich niewielu, a ich droga jest wąska. Wolą cierpieć męczeństwo niż
zdecydować się na kompromis wobec słowa Bożego lub wyprzeć się swojego Pana i
Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.

"Ludu mój, wyjdźcie z niej, byście nie mieli udziału w jej

grzechach i żadnej z jej plag nie ponieśli"

(Ap 18,4).

Wierzący nie mogą utożsamiać się z

fałszywymi kościołami lub takimi, które zgadzają się na kompromis!


Dr Bartholomew F. Brewer (były ksiądz rzymskokatolicki)

PAPIEŻ

Papież nazywany jest "Ojcem Świętym" (patrz encyklika papieża Leona XIII). Jest również
nazywany "naszym Najświętszym Panem", papież Pius X (patrz "Przysięga kardynałów").
Moreri, sławny historyk, powiedział: "Wojna przeciw Papieżowi jest wojną przeciw Bogu,
wiedząc, że Papież jest Bogiem, a Bóg jest Papieżem". Decjusz powiedział: "Papież może
zrobić wszystko, co może zrobić Bóg". Papież Leon XIII powiedział o sobie: "Najwyższym
nauczycielem w kościele jest Biskup Rzymu. Jedność umysłów wymaga więc, obok
doskonalej zgodności w jednej wierze, całkowitego podporządkowania się i posłuszeństwa
woli Kościoła i Biskupa Rzymu jak samego Boga". Papież Pius X powiedział: "Papież jest nie
tylko przedstawicielem Jezusa Chrystusa, lecz jest samym Jezusem Chrystusem ukrytym pod
zasłoną ciała. Co papież mówi? To mówi Jezus Chrystus". Papież Pius XI stwierdził:
"Wiecie, że jestem Ojcem Świętym, reprezentantem Boga na ziemi, Zastępcą Chrystusa, co
oznacza, że jestem Bogiem na ziemi". Wszystko to są bluźnierstwa!

Izajasz 44,8:

"Czy jest

Bóg oprócz mnie?"

Mateusz 23,9:

"Nie nazywajcie nikogo na ziemi swoim ojcem".

Efezjan 4,5

:

"Jeden jest Pan". Filipian 2,11

:

"Jezus Chrystus jest w chwale Boga Ojca".

1 P 5,3:

"Nie jak0 panujący nad tymi". 1 P 5,1-4

:

"Proszę ja, również starszy".

Piotr

nazywał siebie starszym, nie papieżem.
Nie zgodził się żeby ktoś klękał przed nim

(Dz 10,25-26)

mówiąc:

"Wstań, ja też jestem

człowiekiem".

Apostołowie kłócili się ze sobą o to, kto jest największy w Królestwie

(Mt

18,1),

co oznacza, że nie wiedzieli nic na temat tego, jakoby Piotr miął być Głową Kościoła.

Piotr i inni apostołowie mogliby cieszyć się bogactwem i władzą, jaką mają rzymscy papieże,
gdyby tylko chcieli. Potrafili pociągać za sobą tłumy, mogli uzdrawiać chorych i wskrzeszać
umarłych oraz dokonywać wiele innych cudów. Mogliby nagromadzić wiele złota i bogactw i
dowodzić zwycięskimi armiami, ale rozdawali wszystko, co składano u ich stóp

(Dz 4,37;

3,6).

Cieszyli się, że zostali uznani za godnych cierpieć dla imienia Jezusa Chrystusa (

Dz

5,41)

. Jak ktoś mógłby być tak naiwny, by sądzić, że papiestwo wyrosło z ich pokory i

prostoty? Urząd papieża ma pochodzenie pogańskie i nie jest możliwe uzasadnienie go w
jakikolwiek sposób na podstawie Biblii.

Ze względu na działanie i posługę Ducha Świętego

urząd taki nie jest ani konieczny, ani pożyteczny.

KAPŁAŃSTWO
Katolicyzm naucza, że podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus ustanowił dwunastu
apostołów kapłanami i że władza kapłańska była przekazywana przez 2000 lat.

Nauczanie to jest wyraźnie sprzeczne z Pismem.

W

Starym Testamencie dzieło Chrystusa było wyobrażane przez trzy urzędy: proroka,

kapłana i króla. Naród izraelski posiadał każdy z nich. Wraz z przyjściem Chrystusa
każdy z tych urzędów znalazł w Nim swoje wypełnienie. Dlatego w Nowym Testamencie
nie istnieje potrzeba kapłanów składających ofiary.

J 19,30

:

"Wykonało się";

1 Tm 2,5

:

"Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik

między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus

".

Hbr 7,17

:

"Ty [Chrystus] jesteś

kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka"

.

Hbr 7,24

:

"Ponieważ trwa na wieki, ma

kapłaństwo nieprzemijające".

Hbr 7,25

:

"Zawsze żyje, aby się wstawiać za nimi

".

Hbr

7,27

:

"Nie jest zobowiązany, jak inni arcykapłani, do składania codziennej ofiary".

Hbr

9,12

:

“(...) zdobywszy wieczne odkupienie”.

Hbr 10,10

:

"Uświęceni jesteśmy przez ofiarę

ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze"

.

1Kor 12,28

:

"I tak ustanowił Bóg w kościele

najprzód apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli..."

(nie ma mowy o

kapłanach).

Ef 4,11

:

"I On ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych

ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami"

(ponownie nie ma mowy o

kapłanach).

1 P 5,1-3

:

"(...) proszę ja, również starszy, a przy tym świadek

Chrystusowych cierpień"

(nic o byciu kapłanem

)

. Kapłan to nie to samo

co pastor czy starszy.

Idea kapłana-pośrednika, który składa ofiary Bogu,

pojawiła się w katolicyzmie i ukształtowała za życia Cypriana, autorytetu teologicznego
na Zachodzie do czasów Augustyna.

Na nim spoczywa część odpowiedzialności za

zmieszanie chrześcijaństwa z pogaństwem

.

Nigdzie w Biblii nie ma

dowodu na istnienie - po czasach Chrystusa -
kapłanów - pośredników składających Bogu ofiary.

MSZA

Katolicyzm naucza, że msza jest bezkrwawą ofiarą ciała i krwi Chrystusa. Naucza
również, że jest tą samą ofiarą, co ofiara na krzyżu. Oba te twierdzenia są
sprzeczne z nauczaniem, jakie Bóg zawarł w Biblii. Hbr 7,27: "To bowiem
uczynił raz na zawsze, ofiarowując samego siebie". Hbr 9,11-15: "przez własną
krew wszedł raz na zawsze do miejsca świętego". Hbr 9,28: "Chrystus raz jeden
był ofiarowany". Hbr 10,10: "raz na zawsze". Hbr 10,11-12: "złożywszy raz na
zawsze jedną ofiarę za grzechy". Hbr 10,14: "Jedną bowiem ofiarą udoskonalił na
wieki". Hbr 10,15-20: "już więcej nie zachodzi potrzeba ofiary za grzechy".
Jeżeli Chrystus jest składany ponownie jako ofiara przez rzymskokatolickich
kapłanów - jak sami twierdzą - to powyższe teksty Pisma Świętego nie są
prawdziwe. Dzisiaj na całym świecie codziennie odprawia się ponad sto tysięcy
mszy. Jezus musiałby cierpieć straszliwą agonię Kalwarii przynajmniej sto tysięcy
razy w ciągu każdych dwudziestu czterech godzin, a nie jedynie "raz na zawsze",
jak naucza Pismo. Musimy wierzyć Pismu. Jeżeli naprawdę kochamy Jezusa jako
naszego Pana i staramy się postępować zgodnie z Jego słowem, nie będziemy

uznawać nauczania o tym, że chleb i wino zmieniają się" w ciało i krew Chrystusa,
a potem składane są Bogu jako ofiara, przez którą dokonuje się zadośćuczynienie
za grzechy. Gdy Jezus powiedział: "To jest moje ciało" i "To jest moja krew",
nie "zmienił" ich substancji, ale wyjaśniał, że paschalny chleb i paschalne wino
"reprezentują" Jego. Jezus nie powiedział touto gignetai: "to stało się" lub “to
zostało przemienione". lecz touto esti, co może jedynie oznaczać: “to
reprezentuje” lub “to oznacza”. Podobnie jak pascha była pamiątką, tak też
pamiątką jest wieczerza Pańska aż do dnia, kiedy Chrystus powróci. Broniąc
doktryny transsubstancjacji rzymski katolicyzm odchodzi od dosłownego
znaczenia Biblii, jednym słowem kłamie . Powiedzmy wraz z apostołem Pawłem:
Nie jesteśmy bowiem jak wielu, którzy kupczą słowem Bożym" (2 Kor 2,17).

BIBLIA MÓWI PRAWDĘ KATOLIKOM

Dr Bartholomew F. Brewer (były ksiądz rzymskokatolicki)

SPOWIEDŹ CZYLI SAKRAMENT POKUTY

Rzymski katolicyzm naucza, że jego kapłani sprawują władzę odpuszczania
grzechów słuchając spowiedzi i udzielając przebaczenia jako słudzy Boga i w Jego
imieniu.

Nauczanie takie nie pochodzi z Biblii

.

Ezd. 10,11: "A teraz wyznajcie

wykroczenie swoje wobec Pana, Boga ojców waszych".

Mk. 2,7

:

"Któż może

odpuszczać grzechy, jeśli nie Bóg sam jeden?"

Dz.Ap. 4,12

:

"Nie ma w żadnym

innym zbawienia".

Dz.Ap. 8,12:

"odwróć się więc od swego grzechu i proś Pana, a

może ci odpuści twój zamiar"

(Piotr nie wysłuchał jego spowiedzi i nie przebaczył

mu grzechów, lecz powiedział:

"Proś Pana"

).

1Jn. 1,7

:

"Krew Jezusa, Syna Jego,

oczyszcza nas z wszelkiego grzechu".

1Jn. 1,9

:

"Jeżeli wyznajemy nasze grzechy,

Bóg jako wiemy i sprawiedliwy, odpuści je nam"

(wyznajemy Bogu, nie kapłanowi).

1Jn. 2,1

:

"Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, mamy rzecznika wobec Ojca - Jezusa

Chrystusa sprawiedliwego".

W całej Biblii odpuszczenie grzechów i zbawienie związane są z wiarą w
Chrystusa, a nie z kapłańskim rozgrzeszeniem. Aby podeprzeć swoją ziemską
pozycję katolicyzm fałszywie interpretuje teksty

Ewangelii Mateusza 16,19

:

"I

tobie dam klucze do królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie
związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie"

i

Mt

18,18

:

"Wszystko, co zwiążcie na ziemi, będzie związane w niebie, a co

rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie"

oraz

Jn. 20,23

:

"Którym

opuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane"

.

Przede wszystkim

"klucze królestwa"

oznaczają władzę głoszenia drogi zbawienia

w Chrystusie. Jest to przywilej i obowiązek wszystkich chrześcijan. Władza
związywania i rozwiązywania to przede wszystkim posłanie do zwiastowania
ewangelii, wyzwalające tych, którzy w nie uwierzą i pozostawiające w kajdanach
tych, którzy je odrzucą.

Rzymski katolicyzm błędnie interpretuje ten tekst aby

podeprzeć praktykę wyznawania grzechów kapłanowi

. Kontekst biblijny wyraźnie

wskazuje jednak na to, że słowa z

Ewangelii Mateusza 16, 19; 18,18 i Jana 20,23

skierowane były nie tylko do apostołów, lecz także do wierzących, którzy byli z
nimi.

Chrześcijanie moją głosić nawrócenie,

natomiast o słuchaniu spowiedzi i co

udzielaniu rozgrzeszenia nie ma w Biblii nic napisane aby człowiek mógł dać
rozgrzeszenie drugiemu człowiekowi ,jedynie tylko Bóg ma do tego prawo. A
spowiedź przez kapłanów została wymyślona dlatego ,aby można było wiedzieć co
lud myśli i jakie dobra mają ,by można było z nich czerpacz korzyści materialne
,Niekiedy do dziś można usłyszeć w kościele katolickim jak ktoś ukradł drugiemu
świnie ,lub zrobił cos na złość , i to właśnie było powiedziane w tak zwanej
„świętej spowiedzi” której kapłan powinien dochować tajemnicy , ale tego nie
czynią. ,bo to są ludzkie nakazy

USPRAWIEDLIWIENIE
Najważniejszym pytaniem w sferze religii jest: "Jak człowiek może uzyskać
odpuszczenie grzechów?" Tutaj występują najpo-ważniejsze odchylenia od
prawdy biblijnej. Biblia naucza, że odpuszczenie grzechów uzyskuje się przez
"wiarę" (Dz 10,43) natomiast rzymski katolicyzm uczy, że dokonują tego
sakramenty (w dodatku do wiary). Musimy być w tej sprawie bardzo dokładni,
ponieważ apostoł Paweł powiedział że wszelki inny sposób zbawienia, nawet gdyby
byt głoszony przez anioła, ma być przeklęty. Jezus powiedział, że ziarno zasiane
na dobrej ziemi oznacza człowieka, który "zrozumiał" drogę zbawienia (Mt 13,23).
Prosimy cię gorąco, żebyś przyjął drogę zbawienia głoszoną przez Jezusa i
zrezygnował ze swej dotychczasowej. Pi-smo mówi: "Dostąpiwszy więc
usprawiedliwienia przez wiarę zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego
Jezusa Chry-stusa" (Rz 5,1).

Pewien katolicki pisarz broniąc swojego kościoła wypowiedział słowa, które
wszyscy powinniśmy usłyszeć. Stwierdził on, że jeśli jedynie wiarą człowiek
przyjmuje zbawienie, to "cała tradycyjna struktura chrześcijaństwa jest
niepotrzebnym i pustym przedstawieniem: msza, sakramenty ofiarnicze
kapłaństwo, hierarchia nauczająca, papiestwo, praktyki, pokuty, ascetyzm,
umartwienia, modlitwa. Rzeczy te są nawet przeszkodą, hańbą, straszliwym

systemem kłamstw i dlatego należałoby je całko-wicie usunąć i zniszczyć" Philip
Hughes, A Popular History of The Catholic Church, s. 176. Prawdziwe biblijne
chrześcijań-stwo odrzuca twierdzenie, że zbawienie jest procesem moralnym, że
grzesznik jest "czyniony" sprawiedliwym lub "dopełnia" swojego zbawienia przez
własne uczynki. Posłuchaj, czego naucza Bóg w następujących słowach: J 3,3:
"Jeśli się ktoś nie na-rodzi powtórnie, nie może ujrzeć królestwa Bożego". J
3,16: "Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzone-go dal, aby
każdy, kto w Niego wierzy, nie zginał, ale miał życie wieczne". J 5,24: "Kto słucha
słowa mego i wierzy w Tego, który mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd,
lecz ze śmierci przeszedł do życia". Dz 4,12: "Nie ma w żadnym innym zbawienia".
Rz 4,5: "Temu jednak, który nie wykonuje pracy, a wierzy w tego, co
usprawiedliwia grzesznika, wiarę jego po-czytuje się za tytuł do
usprawiedliwienia". Rz 4,6: "Zgodnie z pochwalą, jaką Dawid wypowiada o
człowieku, którego Bóg usprawiedliwia niezależnie od uczynków". Rz 3,28:
"Sądzimy bowiem, że człowiek osiąga usprawiedliwienie przez wiarę, niezależnie
od pełnienia nakazów prawa". Rz 5,1: "Dostąpiwszy więc usprawiedliwienia przez
wiarę". Rz 10,3: "Albowiem nie chcąc uznać, że usprawiedliwienie pochodzi od
Boga, uporczywie trzymając się własnej drogi usprawiedliwienia, nie pod-dali się
usprawiedliwieniu pochodzącemu od Boga". Tt 3,5: "Nie ze względu na
sprawiedliwe uczynki, jakie spełniliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas". 1 J
5,11-13: "Bóg dal nam życie wieczne, a to życie jest w jego Synu. Ten, kto ma
Syna, ma życie, a kto nie ma Syna Bożego nie ma też i życia. O tym napisałem do
was, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie życie
wieczne".
Modlitwa: Chryste, w Twoim imieniu proszę o przebaczenie moich grzechów.
Oddaję Ci swoje życie i przyjmuje Cię jako mo-jego jedynego Pana i Zbawcę.
Pragnę, aby Duch Święty działał we mnie, abym mógł wypełniać Twoją wolę. Panie
Jezu, po-nieważ tak mówi Twoje Słowo, wierzę, że wysłuchałeś mojej modlitwy,
przebaczyłeś moje grzechy oraz że zamieszkałeś w moim życiu jako mój Pan i
Zbawiciel. Obiecuję, że będę studiował Twoje Słowo i będę Ci wierny do końca
swoich dni. Amen.



RZYMSKOKATOLICKIE INWENCJE

1. Prezbiterzy (starsi) nazwani "kapłanami" przez Lu-cjana II w.
2. Msza kapłańska ustanowiona przez Cypriana III w.
3. Modlitwy za zmarłych zaczęły się około 300 AD
4. Czynienie znaku krzyża 300 AD
5. Woskowe świece około 320 AD

6. Oddawanie czci aniołom, zmarłym świętym i obrazom 375 AD
7. Codzienna celebracja mszy 394 AD
8. Określenie "matka Boża" użyte po raz pierwszy przez Synod Efeski 431 AD
9. Kapłani zaczynają ubierać się odmiennie od świeckich 500 AD
10. Ostatnie namaszczenie 526 AD
11. Doktryna czyśćca wprowadzona przez Grzegorza 593 AD
12. Język łaciński używany w modlitwie i kulcie 600 AD
13. Modlitwy kierowane do Marii, świętych i aniołów oko-ło 600 AD
14. Pierwszy człowiek nazwany "papieżem" (Bonifacy III) 607 AD
15. Całowanie stóp papieża 709 AD
16. Król Franków Pepin nadaje doczesną władzę papie-żom 750 AD
17. Kult krzyża, obrazów i relikwii 786 AD
18. Woda święcona z solą błogosławiona przez kapłana 850 AD
19. Kult świętego Józefa 890 AD
20. Ustanowienie kolegium kardynałów 927 AD
21. Chrzest dzwonów wprowadzony przez papieża Jana XIII 965 AD
22. Kanonizacja zmarłych świętych przez papieża Jana XV 995 AD
23. Post w piątki i podczas Wielkiego Postu 998 AD
24. Msza kształtująca się stopniowo jako ofiara,
w której uczestnictwo zostało uznane za obowiązkowe XI w.
25. Celibat duchowieństwa 1079 AD
26. Różaniec przejęty (z pogaństwa) przez Piotra Pustel-nika 1090 AD
27. Inkwizycja ustanowiona przez Synod Weroński 1184 AD
28. Sprzedaż odpustów 1190 AD
29. Siedem sakramentów zdefiniowane przez Piotra Lombarda XlI w.
30. Transubstancjacja zdefiniowana przez Innocentego III 1215 AD
31. Spowiedź uszna (ryt pojednania) jako wyznanie grze-chów kapłanowi zamiast
Bogu wprowadzona przez Inno-centego III 1215 AD
32. Adoracja hostii wprowadzona przez Honoriusza III 1220 AD
33. Biblia zabroniona ludziom świeckim, umieszczona na indeksie Ksiąg
Zakazanych przez Synod w Walencji 1229 AD
34. Angielski mnich Szymon Stock wprowadza szkaplerz 1251 AD
35. Sobór w Konstancji odbiera kielich ludowi przy ko-munii 1414AD
36. Czyściec ogłoszony dogmatem przez Sobór Florencki 1439 AD
37. Równy autorytet tradycji i Biblii (Sobór Trydencki) 1545 AD
38. Księgi apokryficzne dodane do Biblii (Sobór Trydenc-ki) 1546 AD
39. Credo Piusa IV narzucone jako oficjalne wyznanie wiary 1560 AD
40. Niepokalane poczęcie dziewicy Marii (nie to samo, co narodzenie Jezusa z
dziewicy) proklamowane przez pa-pieża Piusa IX 1854 AD
41. Sylabus Błędów proklamowany przez Piusa IX, raty-fikowany przez Sobór
Watykański, potępiający wolność religijną, wolność sumienia, wolność słowa,

wolność pra-sy, wolność odkryć naukowych, które są nieaprobowane przez kościół
rzymski, ogłaszający naukę o doczesnej władzy papieża nad wszelką władzą
cywilną i państwową 1864 AD
42. Nieomylność papieża w sprawach wiary i moralności
proklamowana przez Sobór Watykański 1870 AD
43. Wniebowzięcie Marii (cielesne wzięcie do nieba wkrótce po jej śmierci)
proklamowanie przez papieża Piusa XII 1950 AD
44. Maria ogłoszona "Matką Kościoła" przez papieża Pawła VI 1965


Kardynał Newman w książce "The Development of The Christian Religion"
przyznaje, że "świątynie, kadzidło, lampy oliwne, ofiary wotywne, woda święcona,
święta, szczególne okresy pobożności, procesje, błogosławienie pól, szaty
kapłańskie, tonsu-ra [księży zakonnych i zakonników], obrazy (...) są pochodzenia
pogańskiego" (s. 359). W Biblii czytamy jednak, że prakty-kowanie tych tradycji
jest przekreślaniem słowa Bożego (Mt 15,16) i oddawaniem czci na próżno (Mt
15,9); patrz także 2 J 9-10. Biblia sama stwierdza, że droga zbawienia jest tak
prosta, że "nawet głupi na niej nie zbłądzi" (Iz 35,8; Biblia Brytyjska). "Gdy ślepy
prowadzi ślepego, obaj upadną" (Mt 14,15). Pilną potrzebą naszych czasów jest
badanie niezmiennej Biblii, aby zobaczyć, czy to, co mówią nam papieże,
kardynałowie, biskupi, kapłani i nauczyciele jest prawdą, czy też nie. Tak czyniono
w czasach apostolskich: "Ci [mieszkańcy Berei] byli szlachetniejsi od
Tesaloniczan, przyjęli naukę z całą gorliwością i co-dziennie badali Pisma, czy
istotnie tak jest". (Dz 17,11). Ci, którzy inaczej głoszą ewangelię, niż jest ona
zapisana w Biblii, znajdują się pod Bożym przekleństwem: "Ale gdybyśrny nawet
my lub anioł z nieba głosił wam ewangelię różną od tej, którą wam głosiliśmy -
niech będzie przeklęty!" (Ga 1,8). Nie daj się oszukać przez fałszywych
nauczycieli. Spójrz do Listu do Ko-losan 2,8. Sprawdzaj wszystko! (1 Tes 5,21).
Prawdy biblijne zawarte w tej broszurze przedstawiamy w duchu
chrześcijańskiej miłości. Prosimy, żebyś rozważył je obiektywnie po to, byś mógł
wraz z psalmistą powiedzieć: "Drogę wierności obrałem" (Ps 119,30).