Ballada o o nierzyku

ż ł

W d ugi, mieszny karabin

ł

ś

I w stary bagnet zbrojny,
Zjawi si u mnie o nierz

ł ę

ż ł

Z pierwszej wiatowej wojny.

ś

I stan w okienku strychu

ął

Z tym karabinem w d oni,

ł

I strzela przez to okienko
I wida si przed kim broni.

ć ę

ś

Na pró no mu t umacz

ż

ł

ę

e teraz to nie ma sensu,

Ż

I eby sobie odpocz

ż

ął

Bo r ce mu si trz s

ę

ę

ę ą

I eby przesta strzela

ż

ł

ć

Bo wsz dzie jest spokojnie,

ę

I jest nie tylko po pierwszej
Ale i po drugiej wojnie.
On milczy i patrzy w przestrze

ń

Nieruchomymi oczami,
I strzela cz sto i g sto

ę

ę

Zardzewia ymi kulami.

ł

Do wrogów nieistniej cych

ą

Lecz wci

tak samo z ych,

ąż

ł

I czasem mój ma y synek

ł

Idzie do niego na strych.
Zanosi mu misk zupy

ę

Albo trzy - cztery bu ki,

ł

A id c zawsze zabiera

ą

swój uk i strza y z pó ki.

ł

ł

ł

A o nierz jest bardzo g odny,

ż ł

ł

Lecz nim si rzuci na arcie,

ę

ż

Ustawia mojego synka
Na niepotrzebnej warcie.
Wi c synek wk ada he m,

ę

ł

ł

W którym wygl da miesznie,

ą

ś

I strzela z uku, a o nierz

ł

ż ł

Jedzeniem si d awi po piesznie,

ę ł

ś

Lecz jedz c spogl da czujnie

ą

ą

Ku ciemniej cym polom,

ą

Pos uszny przebrzmia ym rozkazom

ł

ł

a osny i smutny dziwol g.

Ż ł

ą

A mnie wcale nie mieszy

ś

Tej sprawy absurd niezmierny,
Mnie imponuje ten o nierz,

ż ł

Przynajmniej jest czemu wierny.

ś

Wpisa (-a): Ma gorzata "Zuzanka" Krzy aniak

ł

ł

ż