Anastazy Kowalczyk „Nastek”, „Andrzej” urodził się 16 kwietnia 1908 r.

w Sosnowcu, w rodzinie robotniczej. Mając 14 lat pracuje już zawodowo,
początkowo w cukierni jako chłopiec na posyłki, następnie zaś w warsztacie
ślusarskim, hucie szkła w Będzinie, a od 1924 r. w fabryce włókienniczej. W
marcu 1927 roku wstępuje do Związku Młodzieży Komunistycznej (ZMK).
Członek egzekutywy Komitetu Okręgowego ZMK Zagłębia Dąbrowskiego,
następnie sekretarz tego okręgu. Od grudnia 1932 do kwietnia 1933 r. sekretarz
Komitetu Okręgowego KZMP na Górnym Śląsku.

Za działalność rewolucyjną wielokrotnie aresztowany, przesiedział w

więzieniach sanacyjnych prawie 10 lat.

Po katastrofie wrześniowej przebywa w ZSRR, początkowo we Lwowie,

gdzie współpracuje z redakcją polskiego czasopisma Czerwony Sztandar i
MOPR, następnie w Moskwie. Członek „Grupy Inicjatywnej” komunistów
polskich w ZSRR. Przerzucony do kraju, w nocy z 5 na 6 stycznia 1942 r., jest
współorganizatorem i działaczem Polskiej Partii Robotniczej (PPR), zastępcą
członka jej Komitetu Centralnego. Działa początkowo na terenie okręgu
częstochowsko – piotrkowskiego, następnie w Zagłębiu Dąbrowskim. Od
początku 1943 roku pełni funkcję sekretarza PPR okręgu warszawskiego, a od
połowy 1943 r. sekretarza obwodowego PPR w Krakowie. Aresztowany przez
gestapo na skutek denuncjacji 1 grudnia 1943, popełnia samobójstwo przez
zażycie cjanku potasu. Odznaczony Krzyżem Grunwaldu 2 klasy.