Święty Andrzeju, daj znać, co się z nami będzie dziać? - scenariusz wieczoru andrzejkowego.

Cele ogólne:
1. Budzenie i rozwijanie zainteresowań tradycjami, obrzędowością i zwyczajami ludowymi.
2. Integracja dzieci i przybyłych gości.
3. Czynne uczestnictwo w zabawie.
4. Rozbudzanie pozytywnych emocji dzieci.
5. Ukazanie Rodzicom możliwości zabaw z dzieckiem w warunkach domowych.

Pomoce: monety jednogroszowe.płyta z nagraniem piosenki Woogie Boogie, znaczki dla rodziców i dzieci: koty, duszki, gwiazdki, zaczarowana studzienka, gałązki wiśni, klucz, garnek z woskiem, miska z wodą, strój wesołej czarownicy i smutnej czarownicy, hulajnoga, lampa, świeczki w szklankach, szkatułka z kluczem, list od wróżki.

Zajęcia odbywają się w rmagicznymr1; nastroju stworzonym przez udekorowanie sali pajęczyną i innymi znakami. Nauczyciel wita gości, przylepiając każdemu znaczek. Rodzic i dziecko mają taki sam symbol. Na środku sali stoi zaczarowana studzienka, do której goście wrzucają monetę jednogroszową wypowiadając zaklęcie: Hokus pokus, czary mary, aby wróżby się spełniły, złóżmy dary, po czym zajmują miejsca przy stolikach.

Przebieg zajęć:
1. Na hulajnodze wjeżdża smutna czarownica i mówi:
"Jestem smutna czarownica, czarny płaszcz mój i spódnica. Swoim przybyciem wzbudzam zdziwienie? A gdzie dla mnie zaproszenie? Czekałam, czekałam, wielką nadzieję miałam, a zaproszenia nie dostałam. A więc sama przyjechałam, na tym, co pod nogą miałam.
Chciałam Wam powiedzieć jak to dawniej w Polsce było. Kiedyś uważano listopad za miesiąc magiczny, niezwykły. I właśnie dlatego wszyscy ludzie wykorzystywali ten czas na wróżby, które miały przepowiadać przyszłość. A zaczynały się one od dnia św. Marcina, kiedy na stołach pojawiała się pieczona gęś, której kosteczki przepowiadały pogodę. Kostki białe oznaczały, że będzie śnieżna zima, kostki czerwone zimę mroźną, a ciemne, że zimy nie ma. W wigilię Św. Katarzyny kawalerowie mogli się dowiedzieć jaka przypadnie im żonka, a w wigilię Św. Andrzeja dziewczęta otrzymywały odpowiedź na pytanie, kto będzie ich mężem. Do dzisiaj przetrwała jedynie tradycja andrzejkowa. Dzięki andrzejkowej zabawie możemy kultywować tradycje ludowe. Uważam, że to co stare w tradycji andrzejkowej harmonijnie splata się z tym, co w naszej kulturze nowe, po to, by łączyć ludzi we wspólnej zabawie.
A teraz pocieszcie czarownicę, bo przecież nikt dzisiaj nie powinien być smutny. Jeśli powtórzycie czarodziejskie zaklęcie stanę się wesołą czarownicą. Wszyscy powtarzają zaklęcie: Hokus pokus, czarowanie, niech się czarownica wesołą stanie. Czarownica szybkimi ruchami zdejmuje płaszcz i czarną perukę i powiada: już zmieniłam uczesanie, już zmieniłam me ubranie, teraz będzie przywitanie.

2. Zaproszenie wszystkich uczestników do koła, chwyt za ręce. Czarownica wymawia słowa: "Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech wróci do moich rąk" . Witam serdecznie P. wizytator, P. dyrektor, rodziców i dzieci. Zaczynamy wieczór od wróżby: Wędrująca noga w bucie. W tym celu proszę zrobić w prawo zwrot. Jedziemy w daleką podróż, na razie to tylko w zabawie. Ale wróżba ta pokaże nam, kto naprawdę pojedzie w daleką podróż. Wszyscy uczestnicy ustawiają lewą nogę tak, aby dotykała buta sąsiada. Kto stwierdzi, że nie ma już nikogo za plecami, idzie na początek, kierując swoją nogę w bucie do drzwi. Ten, którego but jako pierwszy przekroczy próg sali wyjedzie w daleką podróż. Czarownica gratuluje tej osobie. Zaprasza do siebie dzieci, a rodzicom proponuje zajęcie swoich miejsc przy stolikach.

3. Teraz czarownica proponuje dzieciom zabawę w Zaczarowane dziurki. To ona sprawi, że dziecko po przejściu przez zaczarowaną dziurkę zniknie z dywanu. Jest to ten rodzaj zabawy, którą z powodzeniem mogą przeprowadzić rodzice z dziećmi w domu. Pozwala aktywnie spędzać czas. Zabawa wymaga niezwykłej delikatności i wzajemnego zaufania. Można zaproponować kilku rodzicom próbę zabawy podczas dzisiejszego wieczoru. Zabawa polega na tym, że osoba dorosła przyjmuje taką pozycję ciała na dywanie, aby utworzona z rąk lub nóg rdziurkar1; umożliwiła dziecku przejście przez nią.

4. Aby następna wróżba powiodła się potrzebne są zwinne ręce wszystkich zgromadzonych w sali. Najlepszy sposób na sprawne ręce, to gimnastyka przy muzyce. Czarownica proponuje dzieciom, aby zaprosiły na środek sali rodziców i wspólnie odtańczyli Woogie Boogie, taniec wywijaniec. Kto zatańczy temu spełnią się najskrytsze marzenia. (płyta CD i kaseta magnetof.) Po skończonym tańcu rozdaje rodzicom po jednym kawałku sznurka. Dziękuje za taniec i zaprasza do stolików. Dzieci pozostają z czarownicą na dywanie.

5. Kolejna wróżba ma spełnić najskrytsze marzenia każdego rodzica. Dlatego proszę rodziców o zawiązanie siedmiu supełków na sznurku (siedem, magiczna liczba). Każdy supełek oznacza jedno życzenie. Kiedy już wszyscy zawiążą supełki, podejdą dzieci i na znak czarownicy, w określonym przez nią czasie postarają się rozwiązać je. Ilość rozwiązanych przez dziecko supełków to ilość spełnionych życzeń jego rodzica. W tym czasie dzieci z czarownicą bawią się na dywanie przy piosence na melodię Karuzeli.
Chłopcy, dziewczęta dalej spieszmy się,
Wróżba na nas czeka, wzywa nas z daleka.
Starsi już poszli, a młodsi jeszcze nie.
Hej, hopsasa, niech wróżba toczy się,
Hej, dalej, dalej, do zabawy śpieszmy się.
Kiedy rodzice są gotowi do kontynuacji wróżby, naucz. pozwala dzieciom podejść do rodziców i na jej znak rozwiązać supełki, a na ponowny znak zakończyć pracę.
Czarownica gratuluje rodzicom świetnej sprawności rąk ich dzieci, dzięki czemu spełni się duża liczba ich skrytych życzeń.

6. Teraz będzie chwila przerwy dla rodziców na wypicie kawy, natomiast dzieci zaproszone zostają przez czarownicę na dywanik, gdzie odbędzie się zabawa pt: Dobra i zła wróżka. Kolejny przykład zabawy, która może zostać przeprowadzona w warunkach domowych, a która jest doskonałym sposobem na wyczucie ciała dziecka oraz ćwiczeniem siłowym, z którego dziecko nie zdaje sobie sprawy. Prowadząca zabawę określa się jako dobra czarownica, która przed chwilą słyszała dźwięki, jakie wydaje skrzypiąca miotła złej czarownicy. Aby uchronić dzieci przed jej zamiarem (przyleci, aby wybrać sobie dzieci, które będą spełniały jej zachcianki) dobra czarownica przykleja dzieci niewidzialnym klejem do dywanu. Dzięki takiemu zabiegowi, zła czarownica nie będzie mogła odkleić dziecka i nie zabierze z sobą.

7. Dzieci pięknie się sprawiły, do dywanu przykleiły, więc w nagrodę, pączkową wróżbę ogłaszam. Przygotowane na tacy pączki, zawinięte w papierową serwetkę zawierają przepowiednię taką samą dla każdego dziecka: "Dostaniesz prezent, o jakim marzysz. Powiedz tylko teraz cichutko, na ucho swojej mamie lub tacie nazwę tego prezentu". Czarownica rozdaje dzieciom pączki, prosi, aby dzieci udały się do rodziców, którzy odczytają przepowiednię. Dzieci zjadają pączki przy stolikach.

8. Teraz czarownica prosi o sprawdzenie znaczków, które naczepiła przy powitaniu. Czarownica zamienia wszystkich w echo. Echo słynie z tego, że potrafi powtórzyć dokładnie wszystkie dźwięki. Kiedy wypowie nazwę znaczka, wszystkie osoby, które taki posiadają powtórzą zaklęcie. Hokus pokus, czarowanie, teraz będzie wosku lanie. Ta grupa, która najgłośniej wypowie zaklęcie, jako pierwsza będzie przelewała wosk przez dziurkę od klucza. Pozostali uczestnicy zabawy czekają na swoją kolej. Czarownica znajduje list od wróżki, odczytuje jego treść:
List od wróżki
Moi Kochani, w szkatułce, która leży przed Wami znajduje się klucz, który ma magiczną moc. Proszę, aby to dziecko trzymało klucz, a rodzic będzie przez jego dziurkę przelewał wosk do miski z wodą i to on wyjmie z wody zastygły odlew. Wróćcie z nim na swoje miejsca i wspólnie się domyślajcie co pokazała wróżba. Życzę wspaniałej zabawy.

9. Ostatnia wróżba pożegnalna, którą można nazwać wróżbą dla cierpliwych. Czarownica zaprasza wszystkich do koła. Każdy rodzic trzyma za rękę swoje dziecko. Czarownica wyjaśnia, że teraz będzie pożegnanie. Podczas dźwięków pianina przekazujemy sobie magiczną kuleczkę. Kiedy nastąpi przerwa w muzyce, osoba, która trzyma kulkę, przekazuje ją dalej, a sama wraz z dzieckiem odchodzi z koła i zabiera gałązkę wiśni. Jeśli gałązka zakwitnie do Bożego Narodzenia to znaczy, że wróżby się spełnią. Pożegnalna zabawa trwa do chwili, gdy wszyscy opuszczą koło.

Wróżby

Dzieci wypowiadają zaklęcie:

Oj, dadaże! Oj, babaże!

Niechaj przyszłość się ukaże.

Ty, Andrzeju, czarodzieju,

Pomóż nam w tym dobrodzieju!

Przekłuwanie serc - „Kim zostanę", „Imię chłopca"

Nauczycielka trzyma serce, na którym wypisane są różne zawody. Chłopcy podchodzą i przekuwają serce szpilką. Dowiadują się w jakim zawodzie będą pracować w przyszłości. Na drugim serduszku wypisane są imiona chłopców. Dziewczynki przekłuwają szpilką serce, a prowadząca odczytuje imiona chłopców, których poznają w przyszłości.

Wróżba z miseczkami „Co cię czeka"

Na stoliku stoją odwrócone do góry dnem miseczki, pod którymi zostały ukryte przedmioty symbolizujące przyszłość:

- moneta - będziesz bogaty

- cukierek - czeka cię słodkie życie

- samochód - kupisz sobie samochód

- bilet - czeka cię podróż

- klucz - znajdziesz skarb

- portfel - zawsze będziesz miał pieniądze

- koperta - otrzymasz list

Wróżba z balonami „Dobre rady"

W balonach rozwieszonych w sali zostały ukryte karteczki z dobrymi radami. Chętne dzieci przekłuwają balony. Oto przykłady dobrych rad:

- Zjadaj posiłki w przedszkolu.

- Pij więcej mleka.

- Częściej myj zęby.

- Bądź grzeczny.

- Słuchaj rodziców.

- Mów „dzień dobry" znajomym.

- Zawsze się uśmiechaj.

Dziecko, które chce otrzymać radę, wypowiada zaklęcie:

Ty Andrzeju, daj nam znać, co się z nami będzie dziać!

Wróżba z butami (1) „Komu spełnią się marzenia"

Każde dziecko zdejmuje jeden but i marzy o czymś. Buty ustawione są jeden za drugim, od okna do drzwi. Te buty, które stały na końcu, przestawia się do przodu, aż któryś przekroczy próg. Właścicielowi buta, który pierwszy stanął na progu, spełnią się wszystkie marzenia. Dzieci powtarzają chórem zaklęcie:

Marzysz ty! Marzę ja!

Niech się spełni, raz i dwa!

Wróżba z butami (2)

Inna wróżba polega na rzucaniu butem za siebie. Jeżeli czubek buta skieruje się do wyjścia - osoba rzucająca wyjdzie za mąż, ożeni się. Jeżeli but zwrócony będzie do wnętrza - osoba pozostanie w stanie bezżennym.

Co dostaniesz od Świętego Mikołaja?

Dzieci wyjmują z koszyczka losy, które próbują same odczytać (w razie trudności pomaga w czytaniu osoba prowadząca zabawę). Oto napisy umieszczone w losach:

- lalka

- miś

- samolot

- zabawki

- samochód

- piłka

- książka

- farby

- kredki

- klocki

---