Grupa 1
Lange – „ O ekonomicznej teorii socjalizmu”
Erhard – „Dobrobyt dla wszystkich”
Marshall – „Zasady ekonomiki”
Smith – „Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów”
Friedman – „Historia monetarna Stanów zjednoczonych 1867-1960”

Inicjatorem debaty socjalizm kontra kapitalizm w latach 20tych XX w. był:
L. von Mises

Na gruncie klasycznej teorii wartości, wartość czyli cena była wyrażona przez czynniki:
Podażowe

F.A von Hayek zakładał:
Możliwość prowadzenia racjonalnego rachunku ekonomicznego w gospodarce socjalistycznej
jedynie w teorii a nie w praktyce

Zgodnie z teorią ludnościową T.M. Malthusa optymalnym rodzajem polityki społecznej jest:
Zaniechanie pomocy dla ludzi ubogich gdyż nędza jako czynnik naturalny nigdy nie zostanie
przezwyciężona

Oskar Lange w swoim modelu socjalizmu quasi – konkurencyjnego zakładał:
Niemożliwość całkowitego zastąpienia rynku przez centralnego planistę

Na gruncie ekonomii klasycznej za twórcę ekonomicznej teorii podziału uznaje się:
D. Ricardo

Celem analizy K. Marksa przedstawionej w jego pracy „Kapitał” była:
Krytyka funkcjonowania dziewiętnastowiecznej gospodarki rynkowej

Twórcą modelu równowagi cząstkowej jest:
A.Marshall

Neutralność pieniądza na gruncie współczesnej ilościowej teorii pieniądza występuje:
W długim okresie

Hipoteza dochodu permanentnego służyła M. Friedmanowi do uzasadniania:
Stabilności gospodarki rynkowej

M. Friedman twierdził, że:
Wymienność pomiędzy bezrobociem a inflacją, opisaną przez ujemnie nachyloną krzywą
Phillipsa jest zależnością krótkookresową

Na gruncie koncepcji społecznej gospodarki rynkowej polityka ładu gospodarczego
kształtowana jest przez:
Państwo

Za przedstawicieli społecznej gospodarki rynkowej można uznać:
L.Erharda

Keynesizm był podstawą teoretyczną dla kreowania polityki gospodarczej:
W USA i Wielkiej Brytanii w latach 50tych i 60tych XX wieku

Reganomika była przykładem polityki gospodarczej odwołującej się do:
Poglądów monetarystów

Który z podanych niżej ekonomistów nie był laureatem Nagrody Nobla z ekonomii:
J. M. Keynes




Grupa 2

Keynes – „Ogólna teoria zatrudnienia procentu pieniądza”
Marks – „Kapitał”
Marshall – „Zasady ekonomiki”
Lange – „O ekonomicznej teorii socjalizmu”
Hayek – „Droga do zniewolenia”

Za twórców pojęcia laissez-faire uznawani są:
Francuscy fizjokraci

Zgodnie z prawem rynków Say’a:
Podaż kreuje własny popyt

Inicjatorem debaty socjalizm kontra kapitalizm w latach 20tych XX w. był:
L. von Mises

F.A von Hayek zakładał:
Możliwość prowadzenia racjonalnego rachunku ekonomicznego w gospodarce socjalistycznej
jedynie w teorii a nie w praktyce

Zgodnie z klasyczną teorią zaproponowaną przez T.R. Malthusa płace robotników:
Pozostają na poziomie minimum egzystencji w wyniku presji opisanej przez prawo ludności

Polskim ekonomistą, który odegrał znaczącą rolę w debacie socjalizm kontra kapitalizm był:
O. Lange

Ekonomistą, który podważył leseferyzm jako optymalny rodzaj polityki gospodarczej jest:
J. M. Keynes

Współczesna teoria popytu ma swoje źródło w poglądach:
Marginalistów

Neutralność pieniądza na gruncie współczesnej ilościowej teorii pieniądza występuje:
W długim okresie

Hipoteza dochodu permanentnego służyła M. Friedmanowi do uzasadniania:
Stabilności gospodarki rynkowej

M. Friedman twierdził, że:
Wymienność pomiędzy bezrobociem a inflacją, opisaną przez ujemnie nachyloną krzywą
Phillipsa jest zależnością krótkookresową

Na gruncie koncepcji społecznej gospodarki rynkowej polityka ładu gospodarczego
kształtowana jest przez:
Państwo

Twórcą modelu równowagi ogólnej jest:
L. Walras

Keynesizm był podstawą teoretyczną dla kreowania polityki gospodarczej:
W USA i Wielkiej Brytanii w latach 50tych i 60tych XX wieku

Reganomika była przykładem polityki gospodarczej odwołującej się do:
Poglądów monetarystów

Który z podanych niżej ekonomistów był laureatem Nagrody Nobla z ekonomii w 2008 r.:
Paul Krugman