Pismo Święte str. 1
List Judy
Pozdrowienie
1
Juda, sługa Jezusa Chrystusa, a brat Jakuba,1 ukochanym w
Bogu Ojcu, zachowanym w Jezusie Chrystusie,2 powołanym:
2
Miłosierdzie, pokój i miłość niech wam będą pomno\
one.3
Przestroga przed fałszywymi nauczycielami
3
Ukochani! Podejmując wszelkie staranie, aby pisać wam o
naszym wspólnym zbawieniu, miałem potrzebę wezwać was do
podjęcia powa\
nej walki4 o raz na zawsze przekazaną świętym
wiarę.5 4Wślizgnęli się bowiem pomiędzy was pewni ludzie,6 na
których od dawna wypisany ju\
został ten wyrok,7 bezbo\
ni,
którzy łaskę naszego Boga obracają8 w rozwiązłość i wypierają
się naszego jedynego Władcy i Pana, Jezusa Chrystusa.
1
Choć Juda był przyrodnim bratem Jezusa, łączy się ze swoim bratem
Jakubem, określając swój stosunek do Chrystusa słowem sługa, gr. dou/loj
(doulos), niewolnik. W pierwszym wieku imię Juda było bardzo popularne
(NET 772).
2
Słowa: zachowanym w Jezusie Chrystusie, mo\
na te\
przeło\
yć jako:
zachowanym dla Jezusa Chrystusa. Myśl ta wyra\
ona jest często w kon-
tekście eschatologicznym (1 Ts 5,23; 1 Ptr 1,4; Obj 3,10). Słowo zacho-
wać, gr. thre,w (tereo) równie\
występuje w kontekście eschatologicznym
(2 Ts 3,3; 2 Tm 1,12; 1 Ptr 1,5; Jd 24). Inna mo\
liwość: zachowanym
przez Jezusa Chrystusa (NET 772).
3
1 Ptr 1,2; 2 Ptr 1,2.
4
Podjęcie powa\
nej walki, gr. evpagwni, (epagonizomai).
zomai
5
Lub: Spragniony napisania do was o naszym wspólnym zbawieniu, odczu-
łem jednak wielką potrzebę wezwania was do podjęcia walki o wiarę, któ-
ra raz na zawsze została przekazana świętym. Wynika z tego, \
e Juda pla-
nował napisanie o czym innym, jednak\
e potrzeba chwili wpłynęła na
zmianę tematu. Wiara w tym kontekście to zbiór charakterystycznych dla
chrześcijaństwa nauk. Zostały one przekazane najprawdopodobniej w for-
mie Listów Pawła i Piotra.
6
Dz 20,29-30; 2 Ptr 2,1.
7
Lub: od dawna wpisani ju\
na ten sąd.
8
obracają lub: traktują jako przyzwolenie. Zob. Rz 6,1nn.
str. 2 Pismo Święte
Przykłady kary
za przekraczanie ustalonego przez Boga porządku
5
Chcę wam zaś przypomnieć  wam, którzy wszystko poznali-
ście  \
e Pan najpierw wybawił lud z ziemi egipskiej, potem
[jednak] wygubił tych, którzy nie uwierzyli; 6aniołów zaś, któ-
rzy nie zadbali o swój [pierwotny] urząd, lecz porzucili swe
własne mieszkanie, zatrzymał w wiecznych pętach, w mroku, na
7
wielki dzień sądu; tak te\
Sodoma i Gomora oraz poło\
one
wokół nich miasta, w podobny im sposób pogrą\
one w nierzą-
dzie i wypuszczaniu się za innym ciałem,9 stanowią przykład
słusznie ponoszących karę wiecznego ognia.
8
Podobnie jednak\
e i ci snom oddani,10 z jednej strony plamią
ciała, z drugiej zaś gardzą zwierzchnością oraz zniewa\
ają
[uczestników] chwały. 9Michał zaś, archanioł,11 gdy prowadził
spór z diabłem o ciało Moj\
esza, nie ośmielił się wypowiedzieć
obraz
liwego wyroku, lecz powiedział: Pan niech cię skarci! 10Ci
natomiast zniewa\
ają to, czego nie poznali, a to, co instynktow-
nie jak nierozumne zwierzęta pojmują, w tym ulegają zepsuciu.
11
Biada im, \
e poszli drogą Kaina i dla zapłaty pogrą\
yli się w
12
oszustwie Balaama, i poginęli w buncie Korego. Oni to są
niby skryte pod wodą skały12 na waszych agapach,13 w których
bez obawy biorą udział, sami siebie pasąc, bez owoców, po
13
dwakroć martwymi,14 wykorzenionymi, dzikimi bałwanami
9
Wypuszczanie się za innym ciałem: wypowiedz
ró\
nie wyjaśniana: (1)
wypowiedz
ta jest skrótem dłu\
szej wypowiedzi: wypuszczanie się za cia-
łem innym ni\
zwykle, i odnosi się do praktyk seksualnych innych ni\
nor-
malne, homoseksualnych i lesbijskich. (2) wypowiedz
odnosi się w ogóle
do niemoralności w sferze seksu.
10
Lub: marzyciele (w sensie negatywnym),  prorocy ze snów (jak BT),
głosiciele własnych snów.
11
śydowska literatura międzytestamentowa (jak 1 Enocha 20) przedstawiała
Michała jako jednego z siedmiu archaniołów.
12
Ludzie ci robią wra\
enie filarów społeczeństwa, w rzeczy samej jednak są
niby podwodne skały  kto się z nimi zderzy tonie; zob. Mt 16,18; Gal
2,9 (NET 776).
13
Agapy w tamtych czasach łączyły posiłek, nabo\
eństwo i naukę (NET
776).
14
Obj 20,6.
Pismo Święte str. 3
morskimi, pieniącymi się własnym bezwstydem, zbłąkanymi
gwiazdami,15 dla których na wieki zachowane są mroki ciemno-
ści.
14
Prorokował o nich siódmy po Adamie Henoch,16 w słowach:
Oto przyszedł Pan z miriadami17 swoich świętych, 15aby doko-
nać sądu nad ka\
dym i skazać wszystkie dusze za wszelkie ich
bezbo\
ne czyny, których się dopuścili, i za wszelkie twarde
słowa,18 które wypowiedzieli przeciwko Niemu bezbo\
ni
grzesznicy. 16Są to ludzie narzekający, wcią\
wynajdujący nie-
dociągnięcia, chodzący według własnych \
ądz; a ich usta wy-
powiadają słowa przesadnie wzniosłe,19 dla zysku podziwiają
oblicza.20
17
Wy zaś, ukochani, przypomnijcie sobie słowa uprzednio wy-
powiedziane przez apostołów naszego Pana Jezusa Chrystusa,
18
\
e mawiali do was: W czasie ostatecznym pojawią się szyder-
cy, którzy będą postępować według swoich własnych bezbo\
-
nych po\
ądliwości. 19To są ci, którzy powodują rozłamy, zmy-
słowi, nie mający Ducha.21
Zasady zdrowego chrześcijańskiego \
ycia
20
Ale wy, ukochani, budujcie siebie samych w waszej najświęt-
szej wierze, módlcie się w Duchu Świętym, 21zachowajcie sie-
bie samych w miłości Bo\
ej, oczekując miłosierdzia Pana na-
szego Jezusa Chrystusa, które prowadzi do \
ycia wiecznego. 22I
miejcie miłosierdzie dla tych, którzy wątpią, 23drugich zbawiaj-
15
Iz 14,12.
16
Tzn: Adam, Set, Enosz, Kainan, Mahalaleel, Jared, Enoch.
17
Miriada to 10.000 (Obj 19,19) lub ogromna liczba (A
k 12,1).
18
J 6,60.
19
Wypowiedz
sugeruje wygłaszanie przez nich pompatycznych mów; zob.
Mt 5,2; A
k 4,22; Dz 1,16; 3,18; 10,34; Ef 6,19; Obj 13,5-6 (NET 777).
20
Podziwiać oblicza, idiom hebrajski: okazywać szacunek osobom ze
względu na to, co widoczne, zewnętrzne, bez głębszej wartości (3 Mj\

19,15; Jb 13,10; A
k 20,21; Mt 22,16; Jk 2,9). NET: dla zysku oczarowują
ludzi, p. 777.
21
Być mo\
e autor chce wyrazić status fałszywych nauczycieli  są oni
pozbawieni Ducha, a zatem niezbawieni (zob. Rz 8,9).
str. 4 Pismo Święte
cie wyrywając ich z ognia; dla innych miejcie miłosierdzie po-
łączone z lękiem,22 mając odrazę nawet do tuniki splamionej
przez ciało.
Końcowe błogosławieństwo
24
A Temu, który ma moc ustrzec was od upadku23 i postawić
nieskazitelnych, pełnych wielkiej radości przed obliczem swojej
25
chwały, jedynemu Bogu, naszemu Zbawcy przez Jezusa
Chrystusa, naszego Pana, niech będzie chwała, majestat, moc i
władza przed wszystkimi wiekami, teraz i po wszystkie wieki.
Amen.
22
1 Ptr 1,17; 3,15; 2 Kor 7,1; Flp 2,12.
23
Jk 3,2; 2 Ptr 1,10.