LynneGraham

Podróżezmilionerem

Tłu​ma​cze​nie:

Mo​ni​kaŁe​sy​szak

ROZDZIAŁPIERWSZY

–Mię​dzynamiwszyst​koskoń​czo​ne,Rebo–oświad​czyłsta​now​czoBa​stienZi​kos.
Prze​ślicz​nablon​dyn​kapo​pa​trzy​łananie​gozroz​go​ry​cze​niem.
–Dla​cze​go?Prze​cieżbyłonamra​zemtakdo​brze.
–Ni​g​dynieuda​wa​łem,żełą​czynascoświę​cejniżseks.Aletojużko​niec.
Rebagwał​tow​nieza​mru​ga​łapo​wie​ka​mi,jak​bypo​wstrzy​my​wa​łałzy,aleniezwio​-

dłaBa​stie​na.Znałjejtwar​dycha​rak​ter.Wie​dział,żenicniepo​ru​szy​ło​byjejdołez
próczhoj​ne​goza​dość​uczy​nie​nia.Niewie​rzyłko​bie​tom.Wcze​śniepo​znałichfałsz.
Jużwdzie​ciń​stwiepo​stę​po​wa​nierów​nieroz​pust​nejcowy​ra​cho​wa​nejmat​kina​uczy​-
łogonie​uf​no​ściwo​becpłciprze​ciw​nej.

–Ostrze​ga​nomnie,żeszyb​kopo​rzu​caszko​chan​ki.Szko​da,żeniesłu​cha​łam–na​-

rze​ka​łaReba.

Ba​stienza​czy​nałtra​cićcier​pli​wość.Rebado​star​cza​łamuroz​ko​szywsy​pial​ni,ale

obec​niemiałjejdość.Nieczułwy​rzu​tówsu​mie​nia.Wkoń​cuwy​dałnaniąfor​tu​nę.
Niebrałniczadar​mo.

–Skon​tak​tujsięzmoimksię​go​wym–od​rzekłbezskru​pu​łów.
–Maszko​gośin​ne​gonaoku,praw​da?–na​ci​ska​łablon​dyn​ka.
–Nietwo​jaspra​wa–od​burk​nął.
Kie​row​castałprzedbu​dyn​kiem,żebyza​wieźćgonalot​ni​sko.Dy​rek​torfi​nan​so​wy,

Ri​chardJa​mes,jużcze​kałwob​szer​nejka​bi​nie.

– Czy mogę za​py​tać, co pana skło​ni​ło do za​ku​pu nie​wy​pła​cal​ne​go przed​się​bior​-

stwawtejza​pa​dłejdziu​rzenapół​no​cy?–za​gad​nął.

–Py​taćmo​żesz,alenieobie​cu​ję,żeod​po​wiem–od​parłBa​stien,le​ni​wieprze​glą​-

da​jącno​to​wa​niagieł​do​wenalap​to​pie.

– Czyż​by do​strzegł pan ja​kieś atu​ty Mo​ore Com​po​nents, któ​re umknę​ły mo​jej

uwa​dze?Cie​ka​wypa​tent?Nowywy​na​la​zek?

–Fa​bry​kastoinagrun​ciewar​tymmi​lio​ny.Toide​al​nemiej​scenabu​do​węosie​dla

miesz​ka​nio​we​gowpo​bli​żucen​trummia​sta.

– My​śla​łem, że daw​no za​prze​stał pan po​lo​wa​nia na oka​zje – sko​men​to​wał Ri​-

chard,pod​czasgdyper​so​nelBa​stie​naiochro​nia​rzezaj​mo​wa​limiej​scaztyłuka​bi​ny.

Ba​stien za​czął od wy​ku​py​wa​nia upa​da​ją​cych przed​się​biorstw, któ​re mo​der​ni​zo​-

wałiroz​wi​jał,żebyprzy​no​si​łymak​sy​mal​nedo​cho​dy.Niemiałwy​rzu​tówsu​mie​nia.
Wie​dział,żetren​dysięzmie​nia​ją,for​tu​nypo​wsta​jąinik​ną,fir​mypro​spe​ru​jąiban​-
kru​tu​ją.Miałta​lentdowy​chwy​ty​wa​niaoka​zjiide​ter​mi​na​cjęczło​wie​ka,któ​re​gonie
wspie​rabo​ga​taro​dzi​na.Samdo​szedłdomi​liar​dów.Za​czy​nałodzeraiwy​so​koso​-
biece​niłuzy​ska​nąnie​za​leż​ność.

Leczwtymmo​men​cieniemy​ślałoin​te​re​sachtyl​kooDe​li​lahMo​ore–je​dy​nejko​-

bie​cie,któ​ragood​trą​ci​ła,zo​sta​wi​łaznie​za​spo​ko​jo​nążą​dząiura​żo​nąam​bi​cją.Le​-
piej zniósł​by od​rzu​ce​nie, gdy​by jej nie in​te​re​so​wał. Ale wi​dział tę​sk​no​tę w jej
oczach,sły​szałjąwjejgło​sie.Wie​lepo​tra​fiłwy​ba​czyć,aleniekłam​stwo,żegonie

chce.Bez​czel​nieod​są​dzi​łagoodczciiwia​ry,rzu​ci​ławtwarzjegore​pu​ta​cjęko​bie​-
cia​rzani​czymdamaod​pra​wia​ją​cana​tręt​ne​goulicz​ni​ka.Roz​gnie​wa​łagotak,żepo
dwóchla​tachna​dalnieza​po​mniałznie​wa​gi.

Leczkołofor​tu​nyob​ró​ci​łosięnanie​ko​rzyśćDe​li​lahMo​oreijejro​dzi​ny,kupo​nu​-

rejsa​tys​fak​cjiBa​stie​na.Tymra​zemnieprze​wi​dy​wałza​wzię​te​goopo​ru…

–Jaksięczu​je?–spy​ta​łaLi​lahpół​gło​sem,gdyspo​strze​głaswo​je​goojca,Ro​ber​ta,

napo​dwór​kuma​łe​godom​kusze​re​go​we​go.

– Tak samo za​ła​ma​ny i prze​gra​ny jak za​wsze – wes​tchnę​ła cięż​ko jej ma​co​cha,

Vic​kie, krą​gła blon​dyn​ka tuż po trzy​dzie​st​ce, zmy​wa​ją​ca na​czy​nia nad zle​wem. –
Bu​do​wałtęfir​męprzezcałeży​cie,ate​razwszyst​kostra​cił.Brakmoż​li​wo​ścizna​le​-
zie​niapra​cyjesz​czebar​dziejgoprzy​gnę​bia.

Li​lah wzię​ła na ręce dwu​let​nią przy​rod​nią sio​strzycz​kę, Cla​rę, ucze​pio​ną nogi

mamy,po​sa​dzi​łająnakrze​seł​kuidałaza​baw​kę,żebynieprze​szka​dza​ła.

–Miej​myna​dzie​ję,żewkrót​cecośsiępo​ja​wi–po​cie​szy​łasztucz​niewe​so​łymto​-

nem.

Wy​cho​dzi​łazza​ło​że​nia,żewkaż​dej,na​wetnaj​trud​niej​szejsy​tu​acjiwar​toszu​kać

ja​kichśdo​brychstron.Tłu​ma​czy​łaso​bie,żechoćoj​ciecstra​ciłfir​męidom,ro​dzi​na
po​zo​sta​łacałaizdro​wa.Rów​no​cze​śniedzi​wi​łoją,żepo​lu​bi​łama​co​chę,któ​rejzpo​-
cząt​kuniezno​si​ła.Uzna​łajązajed​nązroz​ryw​ko​wychpa​nie​nek,któ​reoj​ciecuwo​-
dziłca​ły​mista​da​mi,pókiniezro​zu​mia​ła,żemimodwu​dzie​stulatróż​ni​cywie​kupo​-
łą​czy​łaichpraw​dzi​wami​łość.Wzię​liślubprzedczte​re​malaty.Obec​niemie​litrzy​-
let​nie​gosyn​ka,Bena,ima​leń​kąCla​rę.

Nara​ziewszy​scyza​miesz​ka​liwjejwy​na​ję​tymdom​kuzza​le​d​wiedwie​mama​ły​mi

sy​pial​nia​mi,cia​snympo​ko​jemdzien​nymijesz​czecia​śniej​sząkuch​nią.Alepókiwła​-
dzemia​stanieprzy​dzie​ląimmiesz​ka​niaso​cjal​ne​goalbooj​ciecnieznaj​dziepra​cy,
niemie​liwy​bo​ru.

Im​po​nu​ją​cy dom z pię​cio​ma sy​pial​nia​mi, któ​ry po​sia​da​li, prze​padł wraz z przed​-

się​bior​stwem.Mu​sie​liwszyst​kosprze​dać,żebyspła​cićpo​życz​kę,któ​rąRo​bertMo​-
oreza​cią​gnął,byra​to​waćMo​oreCom​po​nents.

–Wciążmamna​dzie​ję,żeBa​stienZi​kosrzu​citwo​je​muta​ciekołora​tun​ko​we–wy​-

zna​ła Vic​kie w na​głym przy​pły​wie opty​mi​zmu. – Nikt nie zna bran​ży le​piej od Ro​-
ber​ta.Napew​noznaj​dzieja​kieśza​sto​so​wa​niedlajegoumie​jęt​no​ści.

Zda​niemLi​lahgrec​kimi​liar​derprę​dzejprzy​wią​zał​bymuka​mieńdoszyi,żebygo

uto​pić.Dwalatawcze​śniejRo​bertod​rzu​ciłofer​tęsprze​da​żyfa​bry​ki,choćBa​stien
Zi​koszło​żyłwy​jąt​ko​woku​szą​cąpro​po​zy​cję.Alewte​dyfir​majesz​czedo​sko​na​lepro​-
spe​ro​wa​ła,aRo​bertniewy​obra​żałso​bieży​ciabezkie​ro​wa​niaswo​imprzed​się​bior​-
stwem.

Naj​gor​sze, że sam Ba​stien prze​wi​dział upa​dek za​kła​du, gdy od​krył, że jego do​-

cho​dyza​le​żąodjed​ne​goklu​czo​we​gokon​tra​hen​ta.Kil​katy​go​dnipoutra​ciekon​trak​-
tuMo​oreCom​po​nentswal​czy​łooprze​trwa​nie.

–Idędopra​cy–oświad​czy​ła,za​nimpo​gła​ska​łaswo​je​gomi​nia​tu​ro​we​gojam​nicz​-

ka,któ​ryła​siłsiędojejnóg,pro​szącopiesz​czo​tę.

Gry​zło ją su​mie​nie, że za​nie​dba​ła Skip​pie​go, od​kąd ro​dzi​na u niej za​miesz​ka​ła.

Nie pa​mię​ta​ła, kie​dy wzię​ła go na dłuż​szy spa​cer. Za​raz jed​nak zo​sta​wi​ła pie​ska,

żebyza​ło​żyćpłaszcziza​wią​zaćpa​sekwo​kółszczu​płejta​lii.Byładrob​naismu​kła,
mia​ładłu​gie,czar​newło​sy,por​ce​la​no​wąceręinie​bie​skieoczy.

OpróczLi​lahli​kwi​da​torzo​sta​wiłwza​kła​dzietyl​kopra​cow​ni​kówdzia​łukadr,żeby

do​peł​ni​li for​mal​no​ści zwią​za​nych z za​mknię​ciem przed​się​bior​stwa. Po​nie​waż za​-
trzy​ma​nojątyl​konadwanaj​bliż​szedni,wie​dzia​ła,żeteżzo​sta​niezwol​nio​na.

Vic​kiejużza​pi​na​łakurt​kęBe​no​wi.Li​lahod​pro​wa​dza​łagodoprzed​szko​lawdro​-

dzedopra​cy.Gdywy​szłanadwór,po​ża​ło​wa​ła,żeniespię​ławło​sówwkok.Wrześ​-
ki,wio​sen​nydzieńwiatrcią​gleroz​wie​wałjejwło​sy.Cochwi​lęmu​sia​łaod​gar​niaćje
ztwa​rzy.Po​nie​ważostat​nioźlesy​pia​łazezmar​twie​nia,wsta​wa​ławostat​niejchwi​li
ibra​ko​wa​łojejcza​sunaukła​da​niefry​zu​ry.

Od​kądusły​sza​ła,żeBa​stienZi​kosku​piłfa​bry​kęojca,do​kła​da​ławszel​kichsta​rań,

bynieoka​zaćstra​chu.Wszy​scyinniwi​dzie​liwnimwy​baw​cę.Syn​dyksza​lałzra​do​-
ści,żewogó​lezna​lazłna​byw​cę.Oj​ciecli​czyłnato,żenowywła​ści​cielza​trud​nijego
iczęśćza​ło​gi,któ​rastra​ci​łapra​cę.Tyl​koLi​lah,któ​rapo​zna​łabez​względ​nośćBa​-
stie​na, nie po​dzie​la​ła ich en​tu​zja​zmu. Wąt​pi​ła, czy przy​nie​sie do​bre wia​do​mo​ści.
Praw​dęmó​wiąc,niktwży​ciujejtaknieprze​ra​żał,jakza​bój​czoprzy​stoj​ny,wład​czy
ipo​tęż​nyGrek.Dla​te​gogdygopo​zna​ła,usi​ło​wa​łazejśćmuzdro​gi,cotyl​kopod​sy​-
ci​łojegoin​stynktłow​cy.

Mimo że Li​lah skoń​czy​ła do​pie​ro dwa​dzie​ścia trzy lata, nie ufa​ła przy​stoj​nym,

pew​nymsie​biemęż​czy​znom.Niebezpo​wo​duuwa​ża​łaichzakłam​ców.Jejwła​sny
oj​ciec uniesz​czę​śli​wił nie​ży​ją​cą już mat​kę, zdra​dza​jąc ją na​wet z jej ko​le​żan​ka​mi
iwła​sny​mipod​wład​ny​mi.Do​pie​rokie​dypo​znałVic​kie,Li​lahza​czę​łagoznówsza​no​-
waćiwy​ba​czy​łabłę​dyprze​szło​ści,po​nie​ważdru​giejżo​niedo​cho​wy​wałwier​no​ści.

Bo​ga​ty,by​stryiza​bój​czoprzy​stoj​nyBa​stienni​g​dyniekrył,żenieza​mie​rzaza​kła​-

dać ro​dzi​ny. Mimo to ko​bie​ty lgnę​ły do nie​go jak psz​czo​ły do mio​du. Tyl​ko Li​lah
umknę​ławpo​pło​chu.Niemo​głapo​zwo​lić,byczło​wiek,któ​re​goin​te​re​so​wa​łotyl​ko
jejcia​ło,zła​małjejser​ceipo​de​ptałgod​ność.Za​słu​gi​wa​łanaznacz​niewię​cej–na
czło​wie​ka,któ​rydajejmi​łość,oto​czyopie​kąipo​zo​sta​niewier​nywkaż​dychoko​licz​-
no​ściach.

Znówmu​sia​łatoso​biepo​wtó​rzyć,takjakprzeddwo​malaty.Wy​so​ki,przy​stoj​ny,

ciem​no​okiBa​stienZi​kosjużwte​dypo​cią​gałjątakbar​dzo,żeod​par​ciepo​ku​syprzy​-
szłojejznaj​więk​szymtru​dem.

Porazpierw​szyzo​ba​czy​łagowza​tło​czo​nymsa​lo​nieau​kcyj​nym.Po​szłatam,żeby

po kry​jo​mu od​ku​pić wi​sio​rek po mat​ce, któ​ry Vic​kie, wów​czas kon​ku​bi​na jej ojca,
wy​sta​wi​łanasprze​daż.Gdypod​pro​wa​dzo​nojądootwar​tejga​blo​ty,uj​rza​łaśnia​de​-
gobru​ne​ta,któ​ryoglą​dałuważ​niecoś,cotrzy​małwręku.Pod​szedł​szybli​żej,roz​-
po​zna​łazwy​czaj​ny,srebr​nywi​sio​rekpoma​miewkształ​cieko​ni​kamor​skie​go.

–Pocotopanu?–spy​ta​łabezza​sta​no​wie​nia.
–Acotopa​niąob​cho​dzi?
Gdypod​niósłnaniąprze​pięk​ne,ciem​neoczywopra​wiedłu​gichrzęs,ser​ceLi​lah

przy​spie​szy​łodoga​lo​pu,awustachjejza​schło,jak​bysta​nę​łanabrze​guprze​pa​ści.

–Na​le​żałdomo​jejmamy–wy​ja​śni​ła.
–Skądgowzię​ła?
–Ku​pi​łagonawy​prze​da​żynie​ode​bra​nychprzed​mio​tówzbiu​rarze​czyzna​le​zio​-

nychoko​łodwa​dzie​ścialattemu.Za​bra​łamniezesobą.

–Mojazgu​bi​łagowLon​dy​nienie​wie​lewcze​śniej.Mójoj​ciec,Ana​to​le,dałgomo​-

jejmat​ce,Athe​ne.–Od​wró​ciłwi​sio​rek,żebypo​ka​zaćdwiewy​gra​we​ro​wa​ne,sple​-
cio​neli​te​ryAoto​czo​neser​cem.–Cozanie​zwy​kłyzbiegoko​licz​no​ści!

– Rze​czy​wi​ście nie​zwy​kły… – po​wtó​rzy​ła, zbi​ta z tro​pu za​rów​no wy​ja​śnie​niem,

jak i jego bli​sko​ścią. Stał tak bli​sko, że wi​dzia​ła cień za​ro​stu na moc​nej żu​chwie
iczu​łacy​tru​so​wąnutęwodyko​loń​skiej.Od​stą​pi​ładotyłutaknie​zręcz​nie,żepo​trą​-
ci​łako​goś,ktostałzanią.

Ba​stienzła​pałjąmoc​nozara​mię,żebynieupa​dła.Gdyna​po​tka​łaspoj​rze​niegłę​-

bo​kich,ciem​nychoczu,ob​la​łająfalago​rą​ca.

–Czymogęgoobej​rzeć,za​nimscho​wa​jągozpo​wro​temdoga​blo​ty?–po​pro​si​ła.
–Niemasen​su.Za​mie​rzamgoku​pić–po​in​for​mo​wałzwięź​le.
–Jateż–mruk​nę​ła.
Ba​stienzocią​ga​niempo​dałjejwi​sio​rek.Łzyna​pły​nę​łyjejdooczuzewzru​sze​nia.

Wi​sio​rekprzy​po​mniałjejnie​licz​neszczę​śli​wechwi​lezdzie​ciń​stwa.Mat​kabar​dzo
golu​bi​ła.Czę​stono​si​łagola​tem.LeczBa​stienza​razgoode​brał,żebyod​daćjed​ne​-
muzesprze​daw​ców.

–Za​pra​szamnakawę–za​pro​po​no​wał.
– To chy​ba… nie​zbyt wła​ści​we, zwa​żyw​szy, że bę​dzie​my kon​ku​ro​wać o tę samą

rzecz–za​uwa​ży​ła.

–Możekie​ru​jemnąsen​ty​ment?Chciał​bymusły​szeć,ktogono​siłprzeztylelat.
Tym nie​zbyt wia​ry​god​nym ar​gu​men​tem szyb​ko ją prze​ko​nał. Uzna​ła, że nie​-

uprzej​mieby​ło​byod​mó​wićta​kiejproś​bie.

Na​stęp​ne​goty​go​dniawo​la​łaniewspo​mi​nać.Nie​pręd​koza​po​mnia​łaBa​stie​naZi​-

ko​sa.Jed​nakni​g​dynieża​ło​wa​ła,żegood​trą​ci​ła.Al​bo​wiempo​szu​ki​wa​niawin​ter​ne​-
cie za​owo​co​wa​ły od​na​le​zie​niem ca​łej ga​le​rii pięk​no​ści, do​trzy​mu​ją​cych mu to​wa​-
rzy​stwa.Wy​glą​da​łonato,żesta​wianailość,nienaja​kość.

Za​nim prze​kro​czy​ła bra​mę fa​bry​ki, po​wtó​rzy​ła so​bie, że pod​ję​ła naj​wła​ściw​szą

zmoż​li​wychde​cy​zji.Po​smut​nia​łanawi​dokpu​ste​gopla​cubezsa​mo​cho​dówitłu​mu
ro​bot​ni​ków.

W tym mo​men​cie za​dzwo​nił Josh, ko​le​ga ze stu​diów. Za​pro​po​no​wał wyj​ście do

kinaire​stau​ra​cjina​stęp​ne​gowie​czo​ra.Cokil​katy​go​dnicho​dzi​ligdzieścałąpacz​-
ką.Li​lahchęt​nieprzy​ję​łaza​pro​sze​nie.Ostat​nichło​pakpo​rzu​ciłją,kie​dyjejoj​ciec
zban​kru​to​wał.Po​trze​bo​wa​łaroz​ryw​ki,bychoćnachwi​lęza​po​mniećostra​pie​niach
iwyjśćzza​tło​czo​ne​godomu.Joshteżle​czyłbólzła​ma​ne​goser​capoze​rwa​nychza​-
rę​czy​nach.

Zokienga​bi​ne​tunaostat​nimpię​trzebiu​row​caBa​stienob​ser​wo​wałDe​li​lahMo​-

ore prze​mie​rza​ją​cą pu​sty par​king. Od​kąd po​znał cór​kę Ro​ber​ta Mo​ore’a, prze​pu​-
ściłprzezłóż​kowie​lepięk​no​ści,ależad​naniezdo​ła​łaza​trzy​maćgoprzyso​biena
dłu​żej.

Dzi​wi​ło go, że wciąż pa​mię​ta błę​kit​ne oczy, por​ce​la​no​wą cerę i bu​rzę czar​nych

lo​ków spły​wa​ją​cych do ta​lii. De​li​lah wy​glą​da​ła ele​ganc​ko na​wet w spra​nych dżin​-
sachicięż​kich,tu​ry​stycz​nychbu​tach.Samniero​zu​miał,cogopo​cią​ga​łowtejdrob​-
nejfi​gur​ce.Niebyławjegoty​pie.Wo​lałwy​so​kieblon​dyn​kiowy​dat​nych,ko​bie​cych
krą​gło​ściach.Obie​całso​bie,żetymra​zemniepo​zwo​lijejumknąć.Po​znawszyst​kie

jejwadyiwy​rzu​cizpa​mię​ci.

– Przy​je​chał nowy wła​ści​ciel! – szep​nę​ła Ju​lie, ko​le​żan​ka, z któ​rą Li​lah dzie​li​ła

małebiu​ro.

Li​lahza​mar​ławbez​ru​chu.
–Kie​dy?
– Ochro​niarz twier​dzi, że o siód​mej rano. Bar​dzo wcze​śnie. Przy​wiózł ze sobą

mnó​stwolu​dzi.Tochy​bado​brze,niesą​dzisz?Awy​glą​dajaksu​per​mo​del!Po​dob​no
byłtujużdwalatatemu.

–Tak–po​twier​dzi​łaLi​lah.–Chciałku​pićfa​bry​kę.
–Wi​dzia​łaśgo?Dla​cze​gootymniewspo​mnia​łaś?
–Moimzda​niemwobec​nejsy​tu​acjitobezzna​cze​nia–wy​mam​ro​ta​łaLi​lah.
Le​d​wieusia​dłazabiur​kiem,je​denzpod​wład​nychBa​stie​napo​pro​siłjądoga​bi​ne​tu

sze​fa.Strachchwy​ciłjązagar​dło.Dla​cze​gotakjąprze​ra​żał?

Wcho​dzącposcho​dach,tłu​ma​czy​łaso​bie,żenicjejniegro​zi,żepraw​do​po​dob​nie

chcetyl​konadniąosta​tecz​nieza​trium​fo​wać,nicwię​cej.Ku​piłfa​bry​kęzaśmiesz​ną
cenę, a ro​dzi​na Mo​ore’ów stra​ci​ła ją zgod​nie z jego prze​wi​dy​wa​nia​mi. Wpły​wo​wi
bo​ga​czelu​biąsięprze​chwa​lać,aBa​stienZi​kosmiałpo​wo​dydodumy.Alecóżwie​-
dzia​łaopo​tęż​nychbo​ga​czach?Prze​cieżniezna​łażad​ne​gopróczBa​stie​na.

Za​jąłga​bi​netojca,cojąjesz​czebar​dziejprzy​gnę​bi​ło.Za​razpowej​ściuspo​strze​-

gła,żeprócznie​gowpo​ko​juniemani​ko​go.Czytodo​bry,czyzłyznak?

–Dzieńdo​bry,pa​nieZi​kos–po​wi​ta​łagodrżą​cymgło​sem.
–Mo​żeszmniena​dalna​zy​waćBa​stie​nem.
Ba​stien ob​ser​wo​wał jej na​pię​te rysy, zdzi​wio​ny, że tak świet​nie wy​glą​da w zwy​-

kłej czar​nej spód​ni​cy nie​okre​ślo​nej dłu​go​ści i roz​cią​gnię​tym swe​trze. Nie ob​cię​ła
buj​nych lo​ków, któ​re przy​ku​ły jego uwa​gę, kie​dy ją pierw​szy raz zo​ba​czył. In​ten​-
syw​niebłę​kit​neoczykon​tra​sto​wa​łyzpor​ce​la​no​wącerą.

Li​lahusi​ło​wa​łaroz​luź​nićmię​śnietwa​rzy,żebyukryć,jakpio​ru​nu​ją​cewra​że​niena

niejrobi.Wkoń​cumu​sia​łamuspoj​rzećwoczy,choćswo​bod​niemo​gła​byza​trzy​mać
wzrok na nie​bie​skim kra​wa​cie z je​dwa​biu. Mie​rzył po​nad metr dzie​więć​dzie​siąt
iprze​wyż​szałjąwzro​stemopo​nadtrzy​dzie​ścicen​ty​me​trów.Leczoczysamepo​dą​-
ży​łykujegotwa​rzy.Skry​cieprzy​zna​łara​cjęJu​lie.Wy​glą​dałjaksu​per​mo​delzpięk​-
nie rzeź​bio​ny​mi ko​ść​mi po​licz​ko​wy​mi, kla​sycz​nym, pro​stym no​sem, moc​ną li​nią
szczę​ki i peł​ny​mi, ku​szą​cy​mi war​ga​mi. Po​czu​ła, że pło​ną jej po​licz​ki. Okrop​nie ją
krę​po​wa​ło,żenie​wąt​pli​wietoza​uwa​żył.Byłnie​zwy​klespo​strze​gaw​czy.Ni​g​dynic
nieumknę​łojegouwa​dze.

–Usiądź,De​li​lah–po​pro​sił,wska​zu​jącfo​telprzysto​li​kudokawywroguob​szer​-

ne​gopo​ko​ju.

–Li​lah–spro​sto​wa​łanieporazpierw​szy,po​nie​ważsko​ja​rze​niazbi​blij​nąDa​li​lą

[1]

przezcałąszko​łępod​sta​wo​wąiśred​niąna​ra​ża​łyjąnadrwi​ny.

–Wolętwo​jepeł​neimię–za​mru​czałzsa​tys​fak​cją,jakkot,któ​rydo​stałśmie​tan​-

kę.

Li​lahsztyw​noopa​dłanakrze​sło.Niepo​tra​fi​łaode​rwaćwzro​kuodciem​no​brą​zo​-

wychoczuwopra​wiegę​stych,dłu​gichrzęs,naj​wspa​nial​szych,ja​kiewży​ciuwi​dzia​-
ła.GdyMag​gie,sprzą​tacz​kaipo​moc​ni​ca,wnio​słatacęzkawąiher​bat​ni​ka​mi,sko​-

rzy​sta​łazoka​zji,bysko​czyćnarów​nenogiiode​braćjąodniej.Mag​gieprze​kro​-
czy​ławiekeme​ry​tal​nyidźwi​ga​niecię​ża​rówprzy​cho​dzi​łojejzco​razwięk​szymtru​-
dem.

–Dzię​ku​ję,aleda​ła​bymso​bieradę–usi​ło​wa​łająuspo​ko​ić.
Li​lah po​sta​wi​ła na sto​le re​pre​zen​ta​cyj​ną por​ce​la​nę, któ​rą se​kre​tar​ka jej ojca

trzy​ma​ładlanaj​waż​niej​szychgo​ści.Powyj​ściuMag​giebezza​sta​no​wie​niapo​sło​dzi​-
łaBa​stie​no​wikawę.Ode​brałjąodniej,spró​bo​wałistwier​dziw​szy,żetra​fi​ławjego
gust,ob​da​rzyłjąznie​wa​la​ją​cym,nie​malchło​pię​cymuśmie​chem,odktó​re​gotop​nia​ło
jejser​ce.Pa​trzy​łananie​gojakza​hip​no​ty​zo​wa​na.

–Dla​cze​gomniewe​zwa​łeś?–spy​ta​ła,gdyod​zy​ska​łagłos.
–Niewiesz?Cozaskrom​ność…zwa​żyw​szy,żewła​śniezo​sta​łaśbar​dzowpły​wo​-

wąoso​bą.Dal​szylosMo​oreCom​po​nentsspo​czy​waoddziśwy​łącz​niewtwo​ichrę​-
kach.

Li​lahosłu​pia​ła.
–Ja​kimcu​dem?

ROZDZIAŁDRUGI

Ba​stien ob​ser​wo​wał De​li​lah z sa​tys​fak​cją w głę​bo​ko osa​dzo​nych, ciem​nych

oczach.Dłu​gocze​kałnatęchwi​lę.Cie​szy​łagobar​dziej,niżprze​wi​dy​wał.

– Przed​sta​wię ci trzy moż​li​wo​ści. Od tego, któ​rą wy​bie​rzesz, za​le​ży dal​szy los

Mo​oreCom​po​nents.

Li​lahgwał​tow​nieod​sta​wi​łafi​li​żan​kęnasto​lik.
–Na​dalnicniero​zu​miem.Dla​cze​go?
–Nieje​steśażtakna​iw​na,żebyniewie​dzieć,żeciępra​gnę.
Li​lahniewie​rzy​ławła​snymuszom.My​śla​ła,żepopo​naddwóchla​tachza​po​mniał

nietyl​kojejtwarz,alena​wetimię.

–Na​dal?–wy​krztu​si​łazbez​gra​nicz​nymzdu​mie​niem.
Po​licz​ki Ba​stie​na lek​ko po​czer​wie​nia​ły, za​nim po​twier​dził la​ko​nicz​nie, lecz sta​-

now​czo:

–Tak.
LeczLi​lahcią​gleniepoj​mo​wa​ła,jaktomoż​li​we,żejesz​czejąpa​mię​tapoca​łejko​-

lek​cjizna​nychpięk​no​ści,któ​reprzeztenczasdo​trzy​my​wa​łymuto​wa​rzy​stwa.Nie
na​le​ża​ładoichgro​na,choćniemo​głana​rze​kaćnabrakpo​wo​dze​nia,przy​naj​mniej
zpo​zo​ru.Męż​czyź​nizwra​ca​linaniąuwa​gę,alegdyda​wa​ładozro​zu​mie​nia,żena​-
tych​miastniewsko​czyimdołóż​ka,więk​szośćznichszyb​kotra​ci​łaza​in​te​re​so​wa​-
nie. Na​wet nie pró​bo​wa​li jej bli​żej po​znać. Wi​docz​nie wy​cho​dzi​li z za​ło​że​nia, że
jest de​wot​ką albo że cze​ka z od​da​niem dzie​wic​twa na pier​ścio​nek za​rę​czy​no​wy
iprzy​się​gędo​zgon​nejmi​ło​ści.

Usia​dła z po​wro​tem, wciąż za​szo​ko​wa​na de​kla​ra​cją Ba​stie​na. Jak mógł na​dal

uwa​żać ją za atrak​cyj​ną po tylu mi​ło​snych przy​go​dach? Czyż​by jej opór pod​sy​cił
wnimpo​żą​da​nie?Czymoż​li​we,żebyktośtakby​strymy​ślałjakpier​wot​nyłow​ca?

–Nieza​mie​rzamciętutrzy​maćcałyra​nek–wy​rwałjązza​my​śle​niagłosBa​stie​-

na.–Przed​sta​więciwszyst​kietrzypro​po​zy​cje.Opcjapierw​sza:je​że​limnieod​trą​-
cisz, sprze​dam ma​szy​ny, a po​tem grunt de​we​lo​pe​ro​wi. Już otrzy​ma​łem ko​rzyst​ną
ofer​tę.Spo​ronaniejzy​skam.

Li​lah spu​ści​ła gło​wę, prze​ra​żo​na su​ge​stią zbu​rze​nia fa​bry​ki. Jej za​mknię​cie już

za​chwia​łogo​spo​dar​kąma​łe​gomia​stecz​ka.Na​wetskle​pyiin​sty​tu​cjekul​tu​ryucier​-
pia​ływsku​tekzu​bo​że​niamiesz​kań​ców.Lu​dzieda​rem​nieszu​ka​liza​ję​cia.Wie​luwy​-
sta​wi​łodomynasprze​dażzbra​kumoż​li​wo​ścispła​tykre​dy​tówhi​po​tecz​nych.Zna​ła
skut​kikry​zy​su.Ro​bi​ła,cowjejmocy,żebypo​mócby​łympra​cow​ni​komojca.Wy​ko​-
rzy​stu​jącdo​świad​cze​niezdo​by​tewdzia​lekadr,udzie​la​łaimwska​zó​wek,do​ra​dza​ła,
jakzdo​byćnowyza​wód.

– Opcja dru​ga: je​że​li spę​dzisz ze mną jed​ną noc, wzno​wię pro​duk​cję na rok. To

nie​opła​cal​nyikosz​tow​nysce​na​riusz,po​nie​ważza​kładwy​ma​gain​we​sty​cji,byspro​-
stać kon​ku​ren​cji i zdo​być kon​trak​ty. Ale je​że​li nic wię​cej nie mogę od cie​bie uzy​-
skać,je​stemgo​tówza​in​we​sto​wać.

Li​lahzro​bi​ławiel​kieoczy:
–Wy​ko​rzy​stu​jeszsy​tu​acjęwMo​oreCom​po​nentsjakośro​dekdozdo​by​ciamo​je​go

cia​ła?–wy​krztu​si​łaznie​do​wie​rza​niem.–Chy​baosza​la​łeś!

–Po​win​naśbyćmiwdzięcz​na.Gdy​bymcięniepo​żą​dał,nicbymnieza​pro​po​no​wał.

Nieza​dał​bymso​biena​wettru​du,żebytuprzy​le​cieć.Sprze​dał​bymzie​mięiko​niec–
po​in​for​mo​wałlo​do​wa​tymto​nem.

Li​lahosłu​pia​ła.
–Nie​moż​li​we,że​byśażtakbar​dzomniepra​gnął–za​pro​te​sto​wa​ła,gdyod​zy​ska​ła

mowę.–Prze​cieżtoczy​stesza​leń​stwo.

–Wi​docz​niena​praw​dęzwa​rio​wa​łem–po​twier​dziłzesto​ic​kimspo​ko​jem,mie​rząc

ją wzro​kiem od ró​żo​wych, peł​nych warg, po​przez drob​ne pier​si pod swe​trem, po
smu​kłebio​dra,kształt​neko​la​naikost​ki.–Maszfan​ta​stycz​nenogi–orzekłpodość
dłu​giejob​ser​wa​cji.

Dwalatawcze​śniejzna​jo​mośćzDe​li​lahMo​orekosz​to​wa​łagowie​lenie​prze​spa​-

nych nocy. Cier​piał męki nie​za​spo​ko​jo​ne​go po​żą​da​nia. Na​wet zim​ne prysz​ni​ce nie
po​ma​ga​ły. Przy​siągł so​bie, że wię​cej na coś ta​kie​go nie po​zwo​li. Zro​bi wszyst​ko,
żebyjązdo​być–alenawła​snychwa​run​kach.

Dru​giwa​riantbył​byprzy​pusz​czal​nienaj​ko​rzyst​niej​szydlanie​go,niema​te​rial​nie,

alezewzglę​dówoso​bi​stych.Prze​wi​dy​wał,żekie​dyza​cią​gniejądołóż​ka,stra​ciza​-
in​te​re​so​wa​nie,takjakpo​przed​ni​mipart​ner​ka​mi.Jed​nakchoćuwa​żał,żejed​nanoc
wzu​peł​no​ścimuwy​star​czy,nie​chęt​niena​rzu​całso​bieta​kieogra​ni​cze​nie.

Li​lah ob​cią​gnę​ła spód​ni​cę. Cała pło​nę​ła. Zmy​sło​we spoj​rze​nie Ba​stie​na dzia​ła​ło

jak piesz​czo​ta. At​mos​fe​ra w ga​bi​ne​cie aż pul​so​wa​ła ero​tycz​nym na​pię​ciem. Już
przeddwo​malatycią​gnę​łojądonie​gojakćmędopło​mie​nia.Te​razteżde​spe​rac​ko
wal​czy​łazpo​ku​są.

– Nie wie​rzę, że mó​wisz se​rio – za​pro​te​sto​wa​ła. – Nie​moż​li​we, żeby czło​wiek

o tak wy​so​kiej po​zy​cji tak bar​dzo po​żą​dał ta​kiej oso​by jak ja, żeby pro​po​no​wać
tegoro​dza​juukład.

–Cotymo​żeszotymwie​dzieć?Jesz​czenieznasztrze​ciejopcji.
Obu​rzo​najegoupo​rem,Li​lahpo​now​niewsta​ła.
–Od​ma​wiamwy​słu​chi​wa​niata​kichbzdur!–wy​krzyk​nę​ła.
–Wta​kimra​ziedzi​siajsprze​da​jęza​kład–oświad​czyłsta​now​czo,gdyru​szy​łaku

drzwiom.–Twójwy​bór.Maszszczę​ście,żewogó​leco​kol​wiekpro​po​nu​ję.

–Ład​nemiszczę​ście!–wrza​snę​ła,upo​ko​rzo​nasu​ge​stią,żerobijejła​skę.
Jed​nakzdru​giejstro​nywy​glą​da​łonato,żeBa​stienjestgo​tówwie​ledać,żebyza​-

cią​gnąćjądołóż​ka.Czypo​win​nauznaćjegoszcze​gól​neza​in​te​re​so​wa​niejejoso​bą
zakom​ple​ment?Cze​mujegopro​po​zy​cjetakbar​dzojąobu​rza​łyira​ni​ły?

–Przymoimpo​par​ciumo​żeszmach​nąćcza​ro​dziej​skąróżdż​kąizo​staćbo​ha​ter​ką.

Zro​bię nie​mal wszyst​ko, cze​go so​bie za​ży​czysz, łącz​nie z za​trud​nie​niem two​je​go
ojcanasta​no​wi​skukon​sul​tan​taime​ne​dże​ra.

Li​lah przy​sta​nę​ła w pół kro​ku. Za​mar​ła w bez​ru​chu, gdy zo​ba​czy​ła ocza​mi wy​-

obraź​ni zroz​pa​czo​ne​go ojca. Przy​wró​ci​ła​by mu god​ność i daw​ną ener​gię, gdy​by
umoż​li​wi​łamuza​ra​bia​nienaży​cieiutrzy​my​wa​niero​dzi​ny.

–Awięctyl​kowtenspo​sóbmoż​nacięza​trzy​mać.Praw​dzi​wacó​recz​kata​tu​sia!–

sko​men​to​wałBa​stienznie​skry​wa​nymroz​ba​wie​niem.–Czyze​chceszmniewkoń​cu
wy​słu​chać, za​miast ro​bić dra​mat i wy​zy​wać od sza​leń​ców? Je​dy​ny ob​jaw mo​je​go
rze​ko​me​gosza​leń​stwatoprze​moż​nachęćza​cią​gnię​ciaciędołóż​ka.

Li​lahpo​czer​wie​nia​ła,gdyuświa​do​mi​łaso​bie,żewy​po​wie​działtesło​wabezśla​du

za​że​no​wa​nia.Wgrun​cierze​czyniepo​win​nojejtodzi​wićprzyjegodo​świad​cze​niu
ero​tycz​nym.

–Do​brze.Wy​słu​chamcięzewzglę​dunatatę.
–Tosia​daj!–roz​ka​załta​kimsa​mymszorst​kimto​nem,ja​kimonaupo​mi​na​łaroz​-

bry​ka​ne​gopsa.

Mimoprzy​kro​ści,jakąjejspra​wił,speł​ni​łapo​le​ce​nie.
–Zo​sta​nieszmojąutrzy​man​kątakdłu​go,jakze​chcę.
– My​śla​łam, że ta for​ma sek​su​al​ne​go nie​wol​nic​twa prze​sta​ła ist​nieć co naj​mniej

stolattemu.

–Wmoimświe​cietonor​ma.Zresz​tąjesz​czeniewiesz,cootrzy​maszwza​mian.–

Prze​rwałnachwi​lę,gdywy​obra​ziłjąso​biewje​dwa​biach,ko​ron​kachibry​lan​tach.–
Za​in​we​stu​ję w fa​bry​kę i do​pro​wa​dzę ją do roz​kwi​tu. Jako wła​ści​ciel sie​ci spół​ek
beztru​duza​ła​twiękon​trak​ty,żebyutrzy​maćpro​duk​cję.Po​pro​szętwo​je​goojca,by
po​now​nie za​trud​nił swo​ich daw​nych pra​cow​ni​ków. W koń​cu nie​ła​two za​stą​pić wy​-
kwa​li​fi​ko​wa​ną siłę ro​bo​czą. Przy moim wspar​ciu fi​nan​so​wym przy​wró​cę Mo​ore
Com​po​nentsdodaw​nejkon​dy​cjisprzedutra​tyklu​czo​we​gokon​trak​tu.

Li​lah na​resz​cie po​ję​ła zna​cze​nie prze​no​śni o cza​ro​dziej​skiej różdż​ce. Ileż razy

w mi​nio​nych mie​sią​cach ma​rzy​ła o ta​kim cu​dzie? Chy​ba po raz pierw​szy do​ce​ni​ła
moż​li​wo​ści Ba​stie​na. Zda​wa​ła so​bie spra​wę, że po​trze​ba se​tek ty​się​cy fun​tów, by
fa​bry​ka mo​gła funk​cjo​no​wać i da​wać zy​ski w przy​szło​ści. Nie wąt​pi​ła, że to ry​zy​-
kow​neprzed​się​wzię​cie,aleodnie​goza​le​żałloswie​luosób.

– Wi​dzę, że wi​zja cza​ro​dziej​skiej różdż​ki prze​mó​wi​ła do two​jej wy​obraź​ni – za​-

uwa​żyłznie​skry​wa​nymroz​ba​wie​niem.–Inicdziw​ne​go,zwa​żyw​szynatwo​jąskłon​-
nośćdopo​świę​ceń.Nietyl​koprzy​ję​łaścałąro​dzi​nępoddach,aleteżutrzy​mu​jesz
wszyst​kich.Zbie​raszteżfun​du​szenabez​dom​nepsyigło​du​ją​cedzie​ci.

–Skądwiesz?
–Mu​sia​łemcięspraw​dzić,za​nimprzy​je​cha​łem.Gdy​byśwy​szłazamążalbopo​de​-

rwa​łachło​pa​ka,nietra​cił​bymcza​su.

–Mia​łamchło​pa​ka!
–Nie​zbytdłu​go.Po​rzu​ciłcię,kie​dytwójoj​cieczban​kru​to​wał.
Li​lahomalgoniesklę​ła,aleuzna​ła,żeniewar​tobro​nićko​gośtakbez​war​to​ścio​-

we​gojakSte​ve.Jaknairo​nięBa​stientra​fiłwsed​no.Ste​veza​cząłcho​dzićzLi​lah,
gdyMo​oreCom​po​nentsroz​kwi​ta​ło.Usi​ło​wałna​mó​wićojca,żebyprzy​jąłgodospół​-
ki.Naj​gor​sze,żeBa​stiennaj​wy​raź​niejznałprzy​czy​nęjegona​głe​good​wro​tu.Unio​-
sławy​so​kogło​wę,żebyukryć,jakcięż​koprze​ży​waupo​ko​rze​nie.

–Wciążniemogęuwie​rzyć,żenase​rioprzed​sta​wi​łeśmitaknie​mo​ral​nepro​po​zy​-

cje.

–Nieje​stembar​dzomo​ral​ny–oświad​czyłbezże​na​dy.–Dążęwprostdoceluiza​-

wszedo​sta​jęto,cze​gochcę.Achcęcie​bie.Po​win​naśsięczućwy​róż​nio​na.

–Tyni​ko​goniewy​róż​niasz.Trak​tu​jeszko​bie​tyjakto​war,jakza​baw​ki.Toobrzy​-

dli​weiwul​gar​ne.

–Będędlacie​biedo​bry.
– Nic z tego. Tata nie prze​han​dlu​je mnie za żad​ne pie​nią​dze czy na​wet naj​bar​-

dziejeks​po​no​wa​nesta​no​wi​sko!

–Niemusiznaćszcze​gó​łów.Ofi​cjal​nieofe​ru​jęcipra​cęma​rzeńzlicz​ny​mipo​dró​-

ża​misłuż​bo​wy​miiwy​so​kimfun​du​szemre​pre​zen​ta​cyj​nym.

Li​lahprze​szedłdreszczobrzy​dze​nia.
–Wi​dzę,żewszyst​koprze​my​śla​łeś–wy​tknę​łaoskar​ży​ciel​skimto​nem.
–Ow​szem,ato​biedajęczasnaza​sta​no​wie​niedoju​trarana.
–Nadczymtumy​śleć?Niezło​ży​łeśmianijed​nejsen​sow​nej,przy​zwo​itejpro​po​zy​-

cji.

–Je​że​linieotrzy​mamod​po​wie​dzidoju​tra,sprze​da​jęza​kład–ostrzegłlo​do​wa​tym

to​nem.

Li​lahbez​wied​nieza​ci​snę​ładło​niewpię​ści.Niepierw​szyrazmia​łaocho​tęwy​bić

muzęby.Ba​stienwy​dałpo​mrukznie​cier​pli​wie​nia.Na​stęp​niewziąłgłę​bo​kiod​dech.

–Niemu​si​mysię kłó​cić,De​li​lah–po​wie​dział po​jed​naw​czo.–Mo​że​myspo​koj​nie

prze​dys​ku​to​waćwszyst​koprzyko​la​cji.

–Wy​klu​czo​ne!–od​par​ła,chwy​ta​jączaklam​kę.–Je​stemjużumó​wio​nanadzi​siej​-

szywie​czór.

–Zkim?
–Nietwo​jaspra​wa.Zo​sta​łeśwła​ści​cie​lemMo​oreCom​po​nents,aleniemoim.
–Niebył​bymtegotakipe​wien–od​rzekł,otwie​ra​jącdlaniejdrzwi.
Roz​trzę​sio​naLi​lahzbie​głaposcho​dachwprostdoto​a​le​ty,żebyochło​nąć,za​nim

sta​nie twa​rzą w twarz z za​cie​ka​wio​ną Ju​lie. Umy​ła spo​co​ne ręce pod kra​nem
iwzię​łagłę​bo​kiod​dechdlauspo​ko​je​niawzbu​rzo​nychner​wów.

Nie​ste​tyBa​stientra​fiłwjejnaj​słab​szypunkt,da​jącna​dzie​jęnaura​to​wa​nienaj​-

bliż​szychodnę​dzy.Gdy​bydaw​nipra​cow​ni​cyojcado​sta​lizpo​wro​teman​ga​że,pra​ca
wzmo​der​ni​zo​wa​nymprzezBa​stie​na,przy​no​szą​cymdo​cho​dyza​kła​dzieza​pew​ni​ła​by
imsta​bi​li​za​cję.Per​spek​ty​waza​trud​nie​niauszczę​śli​wi​ła​bywszyst​kich.

Ale Ba​stien Zi​kos żą​dał od niej nie​praw​do​po​dob​nie wy​so​kiej ceny za do​ko​na​nie

tegocudu.Wciążwrza​łagnie​wem.Jakmógłjątakupo​ko​rzyć?Niekrył,żetrak​tu​je
jąjakprzed​miot,jakza​baw​kęnajed​nąlubkil​kanocy,pókimusięnieznu​dzi.

Roz​bo​la​ła ją gło​wa. Pul​so​wa​nie w skro​niach unie​moż​li​wia​ło lo​gicz​ne my​śle​nie,

po​dob​nie jak za pierw​szym ra​zem, kie​dy roz​to​czył przed nią swój urok oso​bi​sty.
Nie po​zo​stał po nim ża​den ślad, ale do​sko​na​le pa​mię​ta​ła, jak ją za​uro​czył, kie​dy
przeddwo​malatyza​pro​siłjąnakawęwdomuau​kcyj​nym.

Po wy​mia​nie pod​sta​wo​wych in​for​ma​cji wy​cią​gnął wi​zy​tów​kę, żeby po​ka​zać, że

wy​brałnalogoswo​jejspół​kiwi​ze​ru​nekko​ni​kamor​skie​go.Świa​do​mośćjegowię​zi
emo​cjo​nal​nej z li​cy​to​wa​nym wi​sior​kiem prze​ła​ma​ła pierw​sze lody. Spo​strze​gł​szy
zło​te​goro​le​xanaręceido​sko​na​łykrójgar​ni​tu​ru,Li​lahdo​szładownio​sku,żeprzy
takewi​dent​nychdo​wo​dachbo​gac​twanieist​nie​jeszan​sa,żebygoprze​li​cy​to​wa​ła.

Gdy do​ku​cza​ła mu, że sy​pie zbyt dużo cu​kru do kawy, po​słał jej szel​mow​ski

uśmiech,któ​ryprzy​spie​szyłrytmjejser​ca.Otak,po​cią​gałjąnie​od​par​cieodpierw​-
sze​gowej​rze​nia.Chło​nę​łaza​chłan​niekaż​dejegosło​wo.

–Niewy​ja​śni​łaśjesz​czejed​nejkwe​stii–za​gad​nąłwpew​nymmo​men​cie.–Sko​ro

takce​niszso​bietenwi​sio​rek,dla​cze​gozo​stałwy​sta​wio​nynasprze​daż?

Li​lah w skró​cie na​kre​śli​ła mu swo​ją sy​tu​ację ro​dzin​ną. Wy​tłu​ma​czy​ła, że oj​ciec

ofia​ro​wałma​co​szecałąbi​żu​te​riępozmar​łejżo​nie.

–Ate​razVic​kierobipo​rząd​kiwsza​fachiwy​prze​da​jeto,cze​gonienosi.Żebynie

spra​wićjejprzy​kro​ści,po​sta​no​wi​łamod​ku​pićgowse​kre​cie–do​da​łanaza​koń​cze​-
nie.

–Oconiepo​pro​sisz,tegoniedo​sta​niesz–sko​men​to​wałzprze​ką​sem.–Alenie

na​rze​kam.Twójtaktprzy​niósłmiko​rzyść.Gdy​bynietra​fiłnaau​kcję,ni​g​dybymgo
nieod​na​lazł.Odlatpró​bo​wa​łemgowy​tro​pić.

–Pa​mię​tasz,jakmamagono​si​ła?
– Nie. Pa​mię​tam, jak tata jej go po​da​ro​wał – spro​sto​wał bez​barw​nym gło​sem. –

Mia​łemwte​dyoko​łoczte​rechlatiwie​rzy​łem,żesta​no​wi​myide​al​nąro​dzi​nę–do​dał
nie​ocze​ki​wa​niezgo​ry​czą.

–Toniczłe​go–za​pew​ni​łazsze​ro​kimuśmie​chem,gdywy​obra​zi​łagoso​biejako

ślicz​ne​gochłop​czy​kazwiel​ki​mi,ciem​ny​miocza​miibu​rzączar​nychwło​sów.

–Nie​za​leż​nieodwy​ni​kuju​trzej​szejau​kcjiobie​caj,żezjeszzemnąju​troko​la​cję–

po​pro​sił.

–Mimowszyst​kobędępró​bo​wa​ławy​grać–ostrze​gła.
–Mogęso​biepo​zwo​lićnaprze​li​cy​to​wa​niewięk​szo​ściosób.Przyj​dzieszdomnie

wie​czo​remdoho​te​lu?–na​ci​skałnie​zmor​do​wa​nie.

Oczy​wi​ścieprzy​ję​łaza​pro​sze​nie.Ba​stienniesko​ja​rzyłjejzMo​oreCom​po​nents.

Kujejza​sko​cze​niupoprze​gra​nejnaau​kcjispo​tka​łagowbiu​rzeojca,któ​ryza​pro​sił
ichnako​la​cjędoswo​je​godomu.Gdyza​dzwo​niłte​le​fon,Ro​bertMo​orepo​pro​siłją,
żebyod​pro​wa​dzi​łago​ściadosa​mo​cho​du.

– Je​że​li ocze​ku​jesz gra​tu​la​cji z po​wo​du wy​gra​nej, cze​ka cię roz​cza​ro​wa​nie –

ostrze​gła,scho​dzącznimposcho​dach.–Spo​roprze​pła​ci​łeśzatenwi​sio​rek.

–Itomówioso​ba,któ​rapod​bi​łacenędotakza​wrot​nejkwo​ty!–wy​tknąłześmie​-

chem.

–Mu​sia​łamprzy​naj​mniejspró​bo​waćgood​zy​skać.Pocood​wie​dzi​łeśmo​je​goojca?

–spy​ta​ła,gdydo​tar​linapar​king.

– Je​stem za​in​te​re​so​wa​ny za​ku​pem fa​bry​ki, ale po​pro​sił mnie o tro​chę cza​su na

prze​my​śle​nie ofer​ty. Po​nie​waż tam pra​cu​jesz, nie​wy​klu​czo​ne, że po​zy​skał​bym też
cie​bie–wy​szep​tałjejdouchatakzmy​sło​wymgło​sem,żeob​la​łająfalago​rą​ca.

Za​nie​po​ko​jo​nawła​snąre​ak​cją,Li​lahze​sztyw​nia​ła.
–Niesą​dzę.Zresz​tąpo​dej​rze​wam,żetatanieze​chcesprze​daćza​kła​du,niete​-

raz,kie​dypły​nienafalipo​wo​dze​nia.

–Tonaj​lep​szyokresdosprze​da​ży.
Ba​stienpo​wo​lizmie​rzyłjątak​su​ją​cymspoj​rze​niem.Li​lahzro​bi​ławiel​kieoczyna

wi​dokpod​jeż​dża​ją​cejli​mu​zy​ny.Uświa​do​mi​łaso​biewpeł​niróż​ni​cęsta​tu​sufi​nan​so​-
we​go.Po​sta​no​wi​ła,żejaktyl​koznaj​dzieczas,po​szu​kaonimin​for​ma​cjiwin​ter​ne​-
cie.

–Szko​da,żetwójoj​ciecza​pro​siłnasnako​la​cję–wes​tchnąłBa​stien.–Wo​lał​bym

miećciętyl​kodlasie​bieumniewho​te​lu.

Jegowy​zna​nieza​nie​po​ko​iłoLi​lah.Zpo​cząt​kupo​chle​bia​łojejjegoza​in​te​re​so​wa​-

nie,alewy​glą​da​łonato,żeocze​ki​wał,żespę​dziznimnoc,cojejnieod​po​wia​da​ło.

Wpraw​dzieniepla​no​wa​łapo​zo​staćnie​tknię​tadowie​kudwu​dzie​stuje​denlat,ale

na uni​wer​sy​te​cie nie spo​tka​ła ni​ko​go, kto by po​cią​gał ją na tyle, by za​ry​zy​ko​wać.
Nie ufa​ła męż​czy​znom i słusz​nie. Po pierw​szym roku stu​diów, gdy ob​ser​wo​wa​ła
bar​dziejlek​ko​myśl​neko​le​żan​ki,po​rzu​co​ne,za​ła​ma​neiza​pła​ka​ne,po​sta​no​wi​łaza​-
cze​kaćzofia​ro​wa​niemca​łejsie​bie,do​pó​kiniepo​znako​goś,komubę​dzienaniejza​-
le​ża​łonatyle,żeza​cze​ka,ażbę​dziego​to​wanana​wią​za​niein​tym​nejwię​zi.

–Ba​stienniemożeodcie​bieoczuode​rwać–szep​nę​łaVic​kiezroz​ba​wie​niempo

ko​la​cjiujejojca.–Śle​dzikaż​dytwójruch.Choćwolęstar​szychmęż​czyzn,mu​szę
przy​znać,żejestza​bój​czoprzy​stoj​ny.

Za​nimLi​lahzdą​ży​ławe​zwaćtak​sów​kę,Ba​stienza​pro​po​no​wał,żeod​wie​ziejądo

domu.Le​d​wiewsia​dła,po​rwałjąwob​ję​ciaiwy​ci​snąłnajejustachza​chłan​nypo​ca​-
łu​nek,któ​ryroz​pa​liłjejzmy​sły.Od​su​nę​łago,aleBa​stienzi​gno​ro​wałjejpro​test.

–Spędźzemnąnoc–na​le​gał,gła​dzącpal​cemjejnad​gar​stek,gdziekrewpul​so​-

wa​ławza​wrot​nymtem​pie.

–Pra​wiecięnieznam–przy​po​mnia​ła.
–Po​znaszmniewłóż​ku.
–Toniewmoimsty​lu,Ba​stien.
Ba​stienpo​pa​trzyłnanią,jak​byspa​dłazksię​ży​ca.
–Dia​ve​los!–za​kląłpodno​sem.–Zo​sta​nętutyl​kodwadni.
–Trud​no,niezmie​niszmicha​rak​te​ru–od​rze​kłapół​gło​sem,gdykie​row​caza​trzy​-

małli​mu​zy​nęprzedsze​re​go​wymdom​kiem,wktó​rymmiesz​ka​ła.

–Janiemu​szęnicwie​dziećoswo​ichpart​ner​kach–przy​znałbezcie​niaza​że​no​wa​-

nia.–Szcze​rzemó​wiąc,in​te​re​su​jemnietyl​koseks.

– Stąd wnio​sek, że róż​ni​my się od sie​bie jak ogień i woda – pod​su​mo​wa​ła, po​-

spiesz​niewy​sia​da​jączauta.

Za​mknąw​szyzasobądrzwi,ode​tchnę​łazulgą.Leczza​razpo​temłzyna​pły​nę​łyjej

do oczu. Prze​kli​na​ła wła​sną na​iw​ność. Nie mo​gła so​bie da​ro​wać ro​man​tycz​nych
ma​rzeń.Do​sta​łaupo​ka​rza​ją​cąna​ucz​kę.

Oilezpo​cząt​kupo​cią​ga​łająatrak​cyj​napo​wierz​chow​nośćBa​stie​na,otyleznacz​-

nie bar​dziej fa​scy​no​wa​ła ją jego sil​na oso​bo​wość i bez​po​śred​ni spo​sób by​cia. Tej
nocysie​dzia​ładopóź​naprzykom​pu​te​rze,szu​ka​jącin​for​ma​cjinajegote​matwin​-
ter​ne​cie. Obej​rza​ła całą ga​le​rię pięk​no​ści, któ​re do​trzy​my​wa​ły mu to​wa​rzy​stwa.
Jegore​pu​ta​cjako​bie​cia​rzamoc​noniąwstrzą​snę​ła,aleteżsta​no​wi​łapew​nepo​cie​-
sze​nie.To,cowy​czy​ta​ła,utwier​dzi​łojąwprze​ko​na​niu,żepod​ję​ławła​ści​wąde​cy​zję
izra​zi​łodobliż​szychkon​tak​tów.Ba​stienniepra​gnąłsta​łe​gozwiąz​ku,aonanieszu​-
ka​łaero​tycz​nychprzy​gód.

Podwóchla​tachBa​stienznówspra​wił,żepła​ka​ła.Ob​my​łatwarz,za​szo​ko​wa​na,

żena​dalpo​tra​fiwy​pro​wa​dzićjązrów​no​wa​gi.

–Dłu​gosie​dzia​łaśuno​we​gosze​fa–za​uwa​ży​łaJu​lie,gdyzpo​wro​temusia​dłaza

biur​kiem.

– Pan Zi​kos chciał ze mną prze​dys​ku​to​wać pla​ny na przy​szłość – wy​mam​ro​ta​ła

zru​mień​cemnapo​licz​kach.

–Czyż​byza​mie​rzałwzno​wićpro​duk​cję?Niesprze​dafa​bry​ki?
–Jesz​czeniepod​jąłde​cy​zji–za​strze​głaLi​lah,żebyniero​bićni​ko​muzłud​nychna​-

dziei.–Niewy​klu​czamoż​li​wo​ścisprze​da​ży.

Ju​liezcięż​kimwes​tchnie​niemwró​ci​ładoswo​ichza​jęć.AleLi​lahniepo​tra​fi​łasku​-

pić uwa​gi na pra​cy. Jesz​cze nie ochło​nę​ła po wstrzą​sie. Rów​nie do​brze mógł jej
obie​caćgwiazd​kęznie​ba.Jejro​dzi​nabie​do​wa​łatakjakwszy​scy,któ​rzyutra​ci​liza​-
ro​bek w wy​ni​ku upa​dło​ści Mo​ore Com​po​nents. Mały pa​sierb i pa​sier​bi​ca stra​ci​li
ogróddoza​ba​wy.Wszyst​kiewięk​szeza​baw​kizo​sta​łyroz​da​ne,po​nie​ważwma​łym
dom​kuLi​lahza​bra​kłonaniemiej​sca.Oj​cieccier​piałnade​pre​sjęiprzyj​mo​wałleki.
Wdniuza​mknię​ciaza​kła​ducałyjegoświatległwgru​zach.Bezpra​cy,bezmoż​li​wo​-
ścipro​wa​dze​niain​te​re​sówRo​bertMo​oreniewie​dział,cozesobązro​bić.

Li​lahza​mru​ga​łapo​wie​ka​mi,żebypo​wstrzy​maćłzy.Mimotrud​nychlatnie​szczę​-

śli​we​gomał​żeń​stwaro​dzi​cówbar​dzoko​cha​łaojca.Mia​łaza​le​d​wieje​de​na​ścielat,
kie​dyjejmamazmar​łanatęt​nia​ka.Oj​ciecwspie​rałcór​kęwża​ło​bie,alenieza​nie​-
dbał in​te​re​sów. Szyb​ko wró​cił do pra​cy. Ha​ro​wał po osiem​na​ście go​dzin dzien​nie,
byroz​wi​nąćprzed​się​bior​stwo.

Na​glepo​zba​wio​nywy​so​kichdo​cho​dówiper​spek​tywnaprzy​szłość,czułsiębez​-

war​to​ścio​wyjakomęż​czy​zna.Ktoza​trud​niban​kru​tawśred​nimwie​ku?ChoćLi​lah
po​wta​rza​łaso​bie,żeniepo​win​naroz​wa​żaćod​ra​ża​ją​cejofer​tyBa​stie​na,wi​zjeak​-
tyw​ne​go,od​zy​sku​ją​ce​goener​giępopo​wro​ciedopra​cyojcawciążkrą​ży​łyjejpogło​-
wie.

Po​ra​zi​łająświa​do​mośćwła​snejsła​bo​ści.Czyna​praw​dębyłago​to​wazo​staćsek​-

su​al​ną nie​wol​ni​cą? Ze wsty​dem przy​zna​ła przed sobą, że kusi ją, by przy​stać na
nie​mo​ral​ną pro​po​zy​cję. Pew​nie Ba​stien nie spo​dzie​wał się, że za​cho​wa​ła dzie​wic​-
two, ale to bez zna​cze​nia. Prze​cież nie roz​wa​ża​ła na se​rio jego nie​przy​zwo​itych
opcji.

Na​dalnie​zdol​nadosku​pie​niasięnapra​cy,wró​ci​łapa​mię​ciądona​stęp​ne​gopo​ran​-

ka po ro​dzin​nej ko​la​cji sprzed dwóch lat. Przy​słał jej wte​dy kwia​ty, a wie​czo​rem
sta​nąłnajejpro​gu,żebyznówza​pro​sićnako​la​cję.Jegoupórwy​pro​wa​dziłjązrów​-
no​wa​gi.

Dla​cze​go?Gdyuświa​do​mi​łaso​bieprzy​czy​nęów​cze​sne​gowy​bu​chugnie​wu,po​bla​-

dła,apo​tempo​czer​wie​nia​ła.Ocza​ro​wa​naBa​stie​nem,nie​malgopo​ko​cha​ła.Do​zna​-
łabo​le​sne​goza​wo​du,gdyuświa​do​miłją,żein​te​re​su​jegotyl​kojejcia​ło.Niemo​gła
so​bieda​ro​wać,żeule​głajegocza​ro​wipojed​nympo​ca​łun​ku,skra​dzio​nymwli​mu​zy​-
nie. Za​czę​ła kwe​stio​no​wać swo​je nie​wzru​szo​ne do​tąd za​sa​dy. Roz​cza​ro​wa​na nim
iwście​kłanasie​biezaka​ry​god​nąsła​bość,rzu​ci​łamuwtwarzcałąwie​dzęnate​mat
jegore​pu​ta​cjiina​zwa​łabu​ha​jem.

Wdro​dzepo​wrot​nejdodomuna​dalprze​śla​do​wa​łojątonie​for​tun​newspo​mnie​nie.

Po​peł​ni​łabłąd,żegozwy​my​śla​łajakźlewy​cho​wa​nedziec​ko.Niejegowina,żemie​-
li od​mien​ne cha​rak​te​ry i re​pre​zen​to​wa​li róż​ne war​to​ści. Wciąż pa​mię​ta​ła zim​ny
błyskwciem​nychoczach.Nieod​po​wie​działanijed​nymsło​wemnaobe​lgi.Od​wró​cił
sięnapię​cie,wsiadłdoswo​jejluk​su​so​wejli​mu​zy​nyiod​je​chałbezsło​wa.

Kil​ka ty​go​dni póź​niej przy​sła​no jej do pra​cy nie​ocze​ki​wa​ny po​da​ru​nek: nie​mal

wier​ną ko​pię wi​sior​ka w kształ​cie ko​ni​ka mor​skie​go, któ​ry Ba​stien za​ku​pił na au​-
kcji. Je​dy​ną róż​ni​cę sta​no​wił brak wy​gra​we​ro​wa​nych ini​cja​łów na od​wro​cie. Na​-
tych​miastod​ga​dłatoż​sa​mośćofia​ro​daw​cy.Za​szo​ko​wa​na,żemimojejnie​kul​tu​ral​ne​-
go za​cho​wa​nia za​dał so​bie dla niej trud, by za​mó​wić i przy​słać od​lew, do​szła do
wnio​sku, że nic o nim nie wie. Za​czę​ła wąt​pić, czy rze​czy​wi​ście zo​ba​czy​ła gniew

wpo​ciem​nia​łychoczach,czytyl​kogoso​biewy​obra​zi​ła.

Dwalatapóź​niejzy​ska​łapew​ność,żedo​pro​wa​dzi​łagowte​dydopa​sji.Po​dej​rze​-

wa​ła,żeprzy​je​chał,żebyod​pła​cićjejzaznie​wa​gę.

ROZDZIAŁTRZECI

Wśrod​kunie​prze​spa​nejnocyLi​lahze​szłanapar​ter,żebyza​pa​rzyćso​bieher​ba​ty.

Przyku​chen​nymsto​leza​sta​łaVic​kie.

–Teżniemo​żeszusnąć?–za​gad​nę​ła.
–Tozezmar​twie​nia.Kie​dypo​szłampoBena,ro​dzi​cein​nychdzie​cipo​wie​dzie​limi,

żeBa​stienZi​kosbyłdziśwMo​oreCom​po​nents.Dziw​ne,żeotymniewspo​mnia​łaś.

Li​lahze​sztyw​nia​ła.
–Niewi​dzia​łampo​wo​du.
– Nie śmiem pro​sić, ale gdy​byś mia​ła oka​zję, czy mo​gła​byś za​py​tać, czy nie za​-

trud​nił​byRo​ber​ta?

–Do​brze,je​że​lidamiszan​sę–od​rze​kła,czer​wo​nazewsty​du,żeza​ta​iłapraw​dę.
Ba​stien miał ra​cję. Nikt nie po​dzię​ku​je jej za praw​dę, któ​rej nie chciał​by usły​-

szeć.Jakmo​gła​byda​lejżyć,wie​dząc,żedo​sta​łacza​ro​dziej​skąróżdż​kę,zdol​nąod​-
mie​nićlosywie​lulu​dzi,alejąod​rzu​ci​ła?Naj​ła​twiejby​ło​bywy​ła​do​waćcałązłośćna
Ba​stie​nie i odejść z pod​nie​sio​ną gło​wą, ale mu​sia​ła my​śleć prak​tycz​nie. Szcze​rze
mó​wiąc,ofe​ro​wałjejcud,zaokre​ślo​nącenę.

Czy war​to bro​nić dzie​wic​twa bez wzglę​du na kosz​ty? W koń​cu, czy jej to od​po​-

wia​da​ło,czynie,odpo​cząt​kująpo​cią​gał.Jakmo​głaszu​kaćuspra​wie​dli​wieńdlasie​-
bie, kie​dy z tego ukła​du wy​ni​kło​by tyle do​bre​go? Nie ule​ga​ło wąt​pli​wo​ści, że Ba​-
stien szyb​ko stra​ci za​in​te​re​so​wa​nie. Nie wy​trwał dłu​go przy żad​nej z ko​cha​nek.
Wkrót​cewró​ci​ła​bydonor​mal​ne​goży​cia,alenaj​praw​do​po​dob​niejniedodomu.Gdy​-
byjąpo​rzu​cił,po​szu​ka​ła​bypra​cywLon​dy​nieiza​czę​ławszyst​koodnowa.

Li​lahubra​łasiędopra​cysta​ran​niejniżzwy​kle.Zwią​za​łanie​sfor​neloki,za​ło​ży​ła

czar​ną,wą​skąspód​ni​cęikre​mo​wą,je​dwab​nąbluz​kę.Wo​la​łaniemy​ślećotym,co
jącze​ka.Jejró​wie​śnicz​kioddaw​napro​wa​dzi​łyży​cieero​tycz​ne.Onateżprzy​wyk​-
nie. Bo​ga​te do​świad​cze​nie Ba​stie​na uła​twi jej wej​ście w nie​zna​ny świat ero​ty​ki,
zwłasz​czażeodpo​cząt​kujądonie​gocią​gnę​ło.Za​cho​wa​nieemo​cjo​nal​ne​gody​stan​-
su po​win​no jej przyjść bez tru​du wo​bec bra​ku za​an​ga​żo​wa​nia emo​cjo​nal​ne​go ze
stro​nypart​ne​ra,zwłasz​czażeznie​na​wi​dzi​łagozanie​mo​ral​nąpro​po​zy​cję.

Jesz​czeprzed​wczo​rajwi​dzia​ławnimko​bie​cia​rza,któ​ryzra​niłjejwraż​li​weser​ce

ipo​zo​sta​wałpozajejza​się​giem.Obec​nieuwa​ża​łagozanędz​ne​goło​tra,któ​rypo​-
trak​to​wałjąjakpro​sty​tut​kę,ku​pu​jącjejcia​ło.

Za​drża​łanamyślospo​tka​niuzBa​stie​nem.Za​wie​ra​łapaktzdia​błem,aleprzy​się​-

głaso​bie,żenieoka​żesła​bo​ści.Po​wo​lina​bra​łapo​wie​trzawpłu​caiwy​pro​sto​wa​ła
ple​cy.Le​d​wiewe​szładobiu​ra,Ju​liepo​pa​trzy​łananiązza​cie​ka​wie​niem.

–PanZi​kosdzwo​nił,żebyocie​bieza​py​tać.Wy​ja​śni​łammu,żeni​g​dynieprzy​cho​-

dziszprzeddzie​wią​tą,po​nie​ważod​pro​wa​dzaszma​łe​gobra​cisz​kadoprzed​szko​la.

–Dzię​ku​ję.
Li​lahdrżą​cąrękąpo​wie​si​łapłaszcznawie​sza​ku.Wy​zna​czyłspo​tka​nienadzie​sią​-

tą, ale naj​wy​raź​niej nie star​czy​ło mu cier​pli​wo​ści, żeby za​cze​kać. Roz​sa​dza​ła go
ener​gia.Cią​glepo​trze​bo​wałza​ję​cia.Zmu​szo​nydobez​czyn​no​ści,jużpochwi​libęb​-
niłpal​ca​miwstółiner​wo​woprze​bie​rałno​ga​mi.

Ob​cią​gnę​łaspód​ni​cęnabio​drachiwe​szłaposcho​dach.Dla​cze​gozże​ra​łyjąner​-

wy?Czyżniewy​tłu​ma​czy​łaso​bie,żesekstonicstrasz​ne​go?Prze​cieżnierzu​cijej
nabiur​koiniewy​ko​rzy​stana​tych​miast.Tymnie​mniejprze​ra​ża​łająper​spek​ty​wafi​-
zycz​ne​go kon​tak​tu. Naj​le​piej by​ło​by, gdy​by ode​brał swo​ją na​gro​dę w kom​plet​nej
ciem​no​ściici​szy.

Gdywkro​czy​ładodaw​ne​goga​bi​ne​tuojca,Ba​stienjed​nymru​chemrękiod​pra​wił

pod​wład​nychiodło​żyłta​blet.

–We​zwa​łeśmnie,alejesz​czeniemadzie​sią​tej–zwró​ci​łamuuwa​gę.–Jestdo​pie​-

rodzie​sięćpodzie​wią​tej.

–Mójbio​lo​gicz​nyze​garwska​zu​jedzie​sią​tą.
–Wta​kimra​zieźlecho​dzi.
Ba​stienzmie​rzyłjąwzro​kiemspoddłu​gichrzęs.Zmy​sło​wespoj​rze​niepo​dzia​ła​ło

jakpiesz​czo​ta.

– Ni​g​dy się nie mylę, De​li​lah. Lek​cja pierw​sza: nie po to utrzy​mu​ję ko​chan​kę,

żebymniekry​ty​ko​wa​ła,tyl​kopoto,żebypod​bu​do​wy​wa​łamojeego.

Li​lahza​mar​ławbez​ru​chu.Skry​ciepo​że​ra​ławzro​kiemdo​sko​na​leskro​jo​nygar​ni​-

tur,pod​kre​śla​ją​cysze​ro​kie,mu​sku​lar​nera​mio​na,smu​kłebio​draidłu​gienogi.Gdy
prze​nio​sławzroknare​gu​lar​nerysytwa​rzy,jejcia​łoza​re​ago​wa​ło.

–Nieumiemni​ko​muschle​biać–oświad​czy​ła.
–Ja​kośprze​ży​jętwo​jedo​cin​ki–od​parłzszel​mow​skimuśmie​chem.–Anaczym

po​le​ga​jątwo​jepraw​dzi​weta​len​ty?

–Wy​glą​danato,żecho​ciażjesz​czeniewy​ra​zi​łamzgo​dy,uzna​łeśjązaoczy​wi​stą!

–wy​krzyk​nę​łaLi​lahzobu​rze​niem.

–Czyż​bymsięmy​lił?
–Nie.
–Więcktó​rąopcjęwy​bie​rasz?Dru​gączytrze​cią?

Ba​stien bła​gał w my​ślach De​li​lah, żeby wy​bra​ła trze​cią opcję, naj​ko​rzyst​niej​szą

dla nie​go. Sprze​dał​by grunt, prze​niósł​by fa​bry​kę na przed​mie​ścia i uzy​skał hoj​ne
do​ta​cjerzą​do​wenastwo​rze​niemiejscpra​cywre​jo​nachowy​so​kiejsto​piebez​ro​bo​-
cia. Upiekł​by dwie, a wła​ści​wie trzy pie​cze​nie na jed​nym ogniu. Zdo​był​by De​ilah,
na​tych​mia​sto​wyzyskiza​ło​żył​bydo​cho​do​weprzed​się​bior​stwobezżad​nychkosz​tów
wła​snych.

–Niemaszwsty​du–wy​ce​dzi​łaLi​lahprzezza​ci​śnię​tezęby.
–Nie,je​że​litoje​dy​nyspo​sób,że​byśprze​sta​łaupar​cieza​prze​czać,żemniepra​-

gniesz. Nie mogę się do​cze​kać chwi​li, gdy so​bie uświa​do​misz, że nie po​tra​fisz
utrzy​maćrąkprzyso​biewmo​jejobec​no​ści.

–Prę​dzejsięze​sta​rze​jesz–od​burk​nę​ła.
Ba​stienza​cząłkrą​żyćpopo​ko​jujakdra​pież​nik,okrą​ża​ją​cyofia​rę.
–Nietrzy​majmniewnie​pew​no​ści.Któ​rąopcjęwy​bie​rasz?Dru​gączytrze​cią?
–Trze​cią,alemu​szęcięostrzec,żewy​bra​łeśnie​wła​ści​wąoso​bę.
–Nibydla​cze​go?

Li​lahnie​pew​nieprze​stą​pi​łaznoginanogę.
–Po​nie​ważbra​ku​jemido​świad​cze​nia,któ​re​goza​pew​neocze​ku​jesz.
–Mo​je​gowy​star​czydlanasdwoj​ga.Czypró​bu​jeszmipo​wie​dzieć,żerzad​koko​-

rzy​staszzuciechcie​le​snych?

–Ni​g​dyniepró​bo​wa​łam–oświad​czy​ła,uno​szącdum​niegło​wę.–Je​stemdzie​wi​cą.
Ba​stienod​stą​piłkil​kakro​kówdotyłu,wy​raź​nieza​szo​ko​wa​ny.
–Żar​tu​jeszso​biezemnie?
– Nie. Uzna​łam, że po​win​nam cię uprze​dzić, na wy​pa​dek, gdy​byś uwa​żał moje

dzie​wic​twozaprze​szko​dęwdo​peł​nie​niuwa​run​kówumo​wy.

–Je​że​limó​wiszpraw​dę,tonieprze​szko​da,tyl​konaj​bar​dziejfa​scy​nu​ją​capod​nie​-

ta,jakąmoż​naso​biewy​ma​rzyć.

Do​pie​ro te​raz do​szedł do ta​kie​go wnio​sku. Ni​g​dy nie in​te​re​so​wa​ły go nie​win​ne,

mło​dedziew​czę​ta.Jakona​sto​la​tekwy​bie​rałstar​szepart​ner​ki,póź​niejró​wie​śni​ce,
ale z do​świad​cze​niem. Nie lu​bił tra​cić cza​su na prze​ła​my​wa​nie za​ha​mo​wań. Lecz
kujegoza​sko​cze​niuper​spek​ty​wazo​sta​niapierw​szymko​chan​kiemDe​li​lahogrom​nie
goucie​szy​ła.Niero​zu​miałdla​cze​go.Niebyłza​bor​czyaniteżnatylenie​pew​nywła​-
snychumie​jęt​no​ści,byoba​wiaćsiępo​rów​na​niazin​ny​mi.Zmarsz​czyłbrwi,usi​łu​jąc
od​gad​nąćprzy​czy​nęzmia​nyswo​je​gona​sta​wie​niadodzie​wic.Pona​my​śledo​szedłdo
wnio​sku,żepo​cią​gagourokno​wo​ści.

–Tood​ra​ża​ją​ce!–sko​men​to​wa​łaLi​lahzwście​kło​ścią.–Jakmo​żesztakotwar​cie

przy​zna​waćcośta​kie​go?

Ba​stien naj​chęt​niej przy​cią​gnął​by ją do sie​bie i po​ka​zał, co czu​je, ale ner​wo​wy

błyskwbłę​kit​nychoczachDe​li​lahostrzegłgo,żego​to​waumknąćwpo​pło​chu.

–Po​pro​szęcięopod​pi​sa​niede​kla​ra​cjipo​uf​no​ści.Tostan​dard.Ozna​cza,żeni​ko​-

muniewy​ja​wiszszcze​gó​łówna​szejumo​wy,pu​blicz​nieczypry​wat​nie.

–Niesą​dzę,że​bymchcia​ła–prych​nę​ła.
–Wza​mianku​piętwo​je​muojcuod​po​wied​nidom.
–Nie!Je​że​liza​cznieszsza​staćpie​niędz​mi,na​bie​rzepo​dej​rzeńcodocha​rak​te​ru

mo​jejpra​cydlacie​bie.Za​trud​nijgo,asamza​dbaoro​dzi​nębeztwo​je​gowspar​cia–
do​da​łazgod​no​ścią.

–Ży​częso​bie,że​byśju​tropo​le​cia​łazemnądoLon​dy​nu.
–Jużju​tro?
–Za​dzwo​niędotwo​je​goojca,żebydomnieprzy​szedł,iprze​ka​żęmudo​brąwia​-

do​mość.Po​in​for​mu​jęgo,żedo​łą​czyszdomo​jejoso​bi​stejasy​sty.Mo​żeszwcze​śniej
wyjśćzpra​cy,żebyspa​ko​waćba​gaż,za​nimzjeszzemnąko​la​cjęwmoimho​te​lu.

–Je​stemjużumó​wio​nazprzy​ja​ciół​mi.
–Poco?
–Dokinaire​stau​ra​cji.
Ba​stienza​ci​snąłzęby.Naj​chęt​niejuświa​do​mił​byjej,żewkrót​ceniebę​dziemo​gła

nic zro​bić bez jego ze​zwo​le​nia, ale po​sta​no​wił za​cze​kać, żeby jej nie wy​stra​szyć.
Nie​ba​wembę​dziena​le​ża​ławy​łącz​niedonie​go,cogonie​po​mier​niecie​szy​ło.Niebę​-
dziemu​siałsięniądzie​lićzżad​ny​mizna​jo​my​mi,ro​dzi​nączykim​kol​wiekin​nym.

Za​nie​po​ko​iła go wła​sna za​bor​czość. Za​raz jed​nak wy​tłu​ma​czył so​bie, że dłu​gie

ocze​ki​wa​niewy​wo​ła​łownimchęćza​gar​nię​ciajejnaja​kiśczaswy​łącz​niedlasie​bie.
Wy​cią​gnąłte​le​foniroz​ka​załjed​ne​muzeswo​ichochro​nia​rzydys​kret​niejąśle​dzić.

Li​lahwmil​cze​niuob​ser​wo​wa​ła,jakwy​da​jeko​muśpo​le​ce​niapogrec​ku.
–Mójkie​row​caod​wie​ziecięte​razdodomuiza​cze​kanatwo​je​goojca,żebyprzy​-

wieźćgodomnie–po​in​for​mo​wałpowy​łą​cze​niuapa​ra​tu,uj​mu​jącjejdłoń.–Niezo​-
ba​czę cię do ju​tra, póki nie wsią​dziesz do mo​je​go sa​mo​lo​tu. To na​wet do​brze, że
wy​cho​dziszdzi​siajzprzy​ja​ciół​mi,boniewzbu​dzi​mypo​dej​rzeń,acz​kol​wieknie​wie​le
ob​cho​dzimnieopi​niatwo​je​goojca.To,coro​bi​mysamnasam,totyl​kona​szaspra​-
wa. – Przy​cią​gnął ją do sie​bie, po​chy​lił gło​wę i de​li​kat​nie mu​snął jej usta zę​ba​mi
iwsu​nąłwnieję​zyk.

–Je​ste​śmywpra​cy!–wy​dy​sza​ła.
–Po​ca​łu​nektoniczdroż​ne​go.
Nibytak,alechoćpa​mię​ta​ła,żeBa​stienwkrót​ceza​żą​dawię​cej,od​da​łagozpa​-

sją. Nie star​czy​ło jej siły woli, by po​now​nie za​pro​te​sto​wać, gdy przy​cią​gnął ją do
sie​bietakmoc​no,żeczu​ła,jakbar​dzojejpo​żą​da.Chło​nę​łajegobli​skośćwszyst​ki​mi
zmy​sła​mi,do​pó​kinieod​su​nąłjejodsie​bie.

–Niepo​wi​nie​nemza​czy​naćcze​goś,cze​goniemogędo​koń​czyć–wy​mam​ro​tał.
Li​lahprzy​sta​nę​ławdro​dzedodrzwi.Peł​napo​gar​dydlasie​bie,go​rącz​ko​woszu​-

ka​ła ja​kie​goś neu​tral​ne​go te​ma​tu, żeby od​wró​cić uwa​gę od wła​snej sła​bo​ści.
Wkoń​cugozna​la​zła.

–Czymo​gła​bymza​braćzesobąpsa?–za​py​ta​ła.
–Nie.Zo​stawgowdomu.
–Niemogę.Mojama​co​chanielubipsów.Niebę​dzienamprze​szka​dzał.Tomały,

spo​koj​ny zwie​rzak – za​pew​ni​ła, nie​zu​peł​nie zgod​nie z praw​dą, po​nie​waż Skip​py
zwy​kledośćha​ła​śli​wieob​szcze​ki​wałnowopo​zna​neoso​by.

Ba​stienzmarsz​czyłbrwi.
–Nodo​brze.Spiszwszyst​kiedane.Prze​ka​żęjespe​cja​li​stycz​nejfir​mietrans​por​-

to​wej,któ​ragoprzy​wie​zie.AleweFran​cjitrzy​majgozdalaodemnie.

–WeFran​cji?–po​wtó​rzy​łazbez​gra​nicz​nymzdu​mie​niem.
–Tak.Wy​la​tu​je​mytampo​ju​trze.
Li​lahze​szłaposcho​dach,wstrzą​śnię​tawła​snąre​ak​cjąnapo​ca​łu​nekBa​stie​na.Jak

mógłroz​pa​lićwniejogieńpo​mi​motakwstręt​nychwa​run​kówumo​wy?Dotejpory
na​iw​nie są​dzi​ła, że od​ra​ża​ją​ca for​ma trak​ta​tu han​dlo​we​go za​bez​pie​czy ją przed
jegozwod​ni​czymuro​kiem.Czynieprzy​szłomudogło​wy,żeku​pu​jącjąjakto​war,
zra​zijądosie​bie?Naj​wy​raź​niejnie.Nieob​cho​dzi​łogo,coonaczu​je.

W dro​dze po​wrot​nej do domu usi​ło​wa​ła so​bie wy​tłu​ma​czyć, że nie po​zo​sta​je jej

nicin​ne​go,jakwziąćznie​goprzy​kład.Nad​wraż​li​wośćtyl​kojejza​szko​dzi,na​ra​zina
ból i upo​ko​rze​nie. Nie mo​gła li​czyć na kom​ple​men​ty czy inne ro​man​tycz​ne ge​sty,
któ​re po​zwo​li​ły​by jej za​cho​wać twarz. Na​wet nie pró​bo​wał ubrać bez​dusz​ne​go
kon​trak​tuwja​kąścy​wi​li​zo​wa​nąfor​mę.

Wie​czo​rem, na​kar​miw​szy ro​dzi​nę ste​kiem nie​wia​ry​god​nych kłamstw, spa​ko​wa​ła

rze​czyiwy​szładokina.To​wa​rzy​szyłjejJosh,wy​so​ki,przy​stoj​nydwu​dzie​sto​kil​ku​la​-
tek o brą​zo​wych wło​sach i zie​lo​nych oczach, i dwie pary: Ann z Jac​kiem i Dana
zGeo​r​ge’em.

–Pod​ję​łaśmą​drąde​cy​zję–za​gad​nąłJoshpowyj​ściuzkina.–Wmię​dzy​na​ro​do​wej

fir​mie zdo​bę​dziesz wszech​stron​ne do​świad​cze​nie. Pra​ca w dzia​le kadr w biu​rze
ojcanieda​wa​łacita​kichszansnaroz​wójka​rie​ryza​wo​do​wej.

Li​lahspło​nę​łaru​mień​cem,za​wsty​dzo​na,żeprzy​ja​cie​lerów​niegład​kojaknaj​bliż​si

prze​łknę​liwszyst​kiekłam​stwanate​matcha​rak​te​rujejpra​cyuBa​stie​na.

–Mamna​dzie​ję…–wy​mam​ro​ta​łazza​że​no​wa​niem.
– Szko​da tyl​ko, że wy​jeż​dżasz aku​rat te​raz, kie​dy za​mie​rza​łem cię za​pro​sić na

praw​dzi​wąrand​kę–cią​gnąłJosh.

–Cota​kie​go?–wy​krztu​si​łazbez​gra​nicz​nymzdu​mie​niem.
Joshob​da​rzyłjąsze​ro​kimuśmie​chem,igno​ru​jącszy​der​czegwizd​nię​cieJac​ka.
–Mu​sia​łaśsięza​sta​na​wiać,czysta​no​wi​li​by​śmydo​bra​nąparę.
Li​lahniewie​dzia​ła,cood​po​wie​dzieć,po​nie​ważni​g​dyniezwra​ca​łananie​gouwa​-

gi.

–Po​ca​łujmnie–po​pro​sił,przy​pie​ra​jącjądościa​ny.
–Nie.
Li​lah ze​sztyw​nia​ła, wspar​ła ręce o jego pierś, ale po​nie​waż go nie ode​pchnę​ła,

wy​ko​rzy​stałmo​mentza​sko​cze​nia,żebyskraśćpo​ca​łu​nek.Nieczu​łaab​so​lut​nienic.
Lu​bi​łaJo​sha,chęt​nieprze​by​wa​ławjegoto​wa​rzy​stwie,aleni​g​dyjejspe​cjal​nienie
in​te​re​so​wał.

–Kie​dywy​je​dziesz,po​myśl,czychcia​ła​byśzemnącho​dzić–za​pro​po​no​wał,obej​-

mu​jącją,żebyza​pro​wa​dzićdoswo​je​gosa​mo​cho​du.

–Niesą​dzę–mruk​nę​ła,go​rącz​ko​woszu​ka​jąctak​tow​ne​gospo​so​buuświa​do​mie​-

niamu,żenieod​wza​jem​niajegoza​in​te​re​so​wa​nia.Po​nie​ważgoniezna​la​zła,do​szła
downio​sku,żenaj​le​piejzi​gno​ro​waćcałezda​rze​nie.

Popo​wro​ciedodomuza​sta​łaojcawsa​lo​nie.Za​sko​czyłjąuszczę​śli​wio​nywy​raz

jego twa​rzy, choć wie​dzia​ła, że Ba​stien za​dzwo​nił do nie​go, jesz​cze przed jej po​-
wro​tempopo​łu​dniudodomu.Za​nimwró​ci​ła,zdą​żyłza​ło​żyćgar​ni​tur.Kie​dywy​cho​-
dzi​ławie​czo​rem,na​dalprze​by​wałwga​bi​ne​cieBa​stie​na,cojąmar​twi​ło.

–Czywszyst​kowpo​rząd​ku,tato?–spy​ta​łazdrże​niemser​ca.
–Wspa​nia​le!–za​pew​niłRo​bertMo​orezen​tu​zja​zmem.Na​stęp​niepo​in​for​mo​wał

ją, że pan Zi​kos za​trud​nił go na sta​no​wi​sku me​ne​dże​ra w Mo​ore Com​po​nents, co
mu bar​dzo od​po​wia​da. – Za​czy​nam ro​zu​mieć, dla​cze​go tak szyb​ko do​szedł do bo​-
gac​twa–do​dałnako​niec.–Jestbar​dzoby​stry.Wy​chwy​ciłoka​zję,któ​rejniktinny
niedo​strzegł,aktó​raprzy​nie​sieprzed​się​bior​stwupo​kaź​nezy​ski.

–Cotozaoka​zja?–spy​ta​łaLi​lah.
–Wy​krył,żeradamiej​skawy​zna​czy​łanowete​re​nypodin​we​sty​cje,żebyumoż​li​-

wić roz​wój przed​się​bior​czo​ści. Sprze​da​je obec​ną sie​dzi​bę za ol​brzy​mią sumę
iprze​no​sifa​bry​kęnaMoatRoad,coupraw​niagodootrzy​ma​niakil​kuhoj​nychdo​ta​-
cjirzą​do​wychpootwar​ciujejwno​wymmiej​scu.Spryt​nepo​su​nie​cie!

– O rany! – jęk​nę​ła Li​lah, gdy uświa​do​mi​ła so​bie, jak świet​ny in​te​res zro​bił Ba​-

stienjejkosz​tem.Pod​stęp​niewy​ko​rzy​stałjąwdwój​na​sób.Nietylejąku​pił,cowziął
za dar​mo i jesz​cze na tym za​ro​bi. Świa​do​mość, że nie mu​siał nic za​in​we​sto​wać,
żebyjązdo​być,do​pro​wa​dzi​łajądopa​sji.

ROZDZIAŁCZWARTY

Li​lahwkro​czy​łanapo​kładod​rzu​tow​caBa​stie​nazwy​so​kopod​nie​sio​nągło​wą.Nie

za​mie​rza​łaoka​zy​waćwsty​du,któ​ryczu​ła.Po​wtó​rzy​łaso​bie,żeniejestjegoofia​rą.
Choćpo​sta​wiłjejupo​ka​rza​ją​cewa​run​ki,toonawosta​tecz​nymroz​ra​chun​kudo​ko​-
na​ławy​bo​ru.Inieża​ło​wa​ła,po​nie​ważjejpo​świę​ce​nieprzy​nio​słoro​dzi​niewy​mier​-
neko​rzy​ści.

Oj​ciecza​rzą​dzałuko​cha​nymprzed​się​bior​stwem.Nara​ziezo​sta​lizVic​kieidzieć​-

mi w dom​ku Li​lah ze wzglę​du na ni​ski czynsz i bli​ską od​le​głość do przed​szko​la
Bena.Li​lahprzy​pusz​cza​ła,żejesz​czeniedokoń​cawie​rząwtrwa​łąod​mia​nęlosu.
Stra​ciw​szywszyst​kowjed​nejchwi​li,pew​niena​dalżyliwstra​chuprzedko​lej​nąka​-
ta​stro​fą.

Li​lahzełza​miwoczachże​gna​łategoran​kasio​strzycz​kęibra​cisz​ka.Niewie​dzia​-

ła,kie​dyichzno​wuzo​ba​czy.Czyutrzy​man​ceprzy​słu​gu​jeurlop?Czywogó​lemaja​-
kie​kol​wiekpra​wa?

Ba​stien uniósł gło​wę i ob​ser​wo​wał Li​lah wcho​dzą​cą do ka​bi​ny. Wy​krzy​wił usta

znie​sma​kiemnawi​dokjejstro​ju.Wło​ży​łasta​reczar​nespodnieima​ry​nar​kęizno​-
wusplo​tławło​sywwar​kocz.Naj​wy​raź​niejdo​ło​ży​ławszel​kichsta​rań,żebywy​glą​-
dać jak naj​mniej atrak​cyj​nie, ale go nie zwio​dła. Nie po​tra​fi​ła za​ma​sko​wać ani
zgrab​nejfi​gu​ry,anizdro​wej, mło​dejcery.Le​d​wieroz​pię​ła ża​kiet,wi​dokbia​łej ko​-
szu​lo​wejbluz​ki,opi​na​ją​cejjędr​nepier​si,roz​bu​dziłwnimpo​żą​da​nie.Tegowie​czo​ra
na​resz​ciejeza​spo​koi.

Czyna​praw​dęza​cho​wa​ładzie​wic​two?Je​że​litak,przy​pusz​czał,żebę​dziewy​ma​-

ga​łaszcze​gól​niede​li​kat​ne​gotrak​to​wa​nia.Zi​ry​to​wa​łagotamyśl,zwłasz​czażeusi​-
ło​wa​łagowy​mi​nąć,żebyza​jąćmiej​sceztyłuwrazzresz​tąper​so​ne​lu.Wy​cią​gnął
rękęipo​chwy​ciłjązanad​gar​stek.

–Usiądźprzymnie–roz​ka​zał.–Zdej​mijtenpa​skud​nyża​kietiroz​puśćwło​sy.
Li​lahze​sztyw​nia​ła.
–Aje​że​liod​mó​wię?
–Samgozcie​bieze​dręiroz​plo​tęciwar​kocz–od​parłbezwa​ha​nia.
Li​lah, w peł​ni świa​do​ma, że cała za​ło​ga ob​ser​wu​je ich z dru​gie​go koń​ca ka​bi​ny,

spło​nę​łaru​mień​cemispu​ści​łarzę​sy.Nie​wąt​pli​wiecie​ka​wi​łoich,coturobi.Gdy​by
nie po​słu​cha​ła, za​spo​ko​iła​by ich cie​ka​wość i na​ro​bi​ła so​bie wsty​du. Z ocią​ga​niem
speł​ni​ła po​le​ce​nie, żeby unik​nąć skan​da​lu, choć ręka jej drża​ła, gdy roz​wią​zy​wa​ła
wstąż​kę.Zwście​kło​ściąopa​dłanafo​telobokBa​stie​naispu​ści​łagło​wę,byza​kryć
wło​sa​miza​czer​wie​nio​nepo​licz​ki.

–Znówślicz​niewy​glą​dasz,la​lecz​ko–po​chwa​lił.
– Czy za​wsze bę​dziesz wy​ma​gał bez​względ​ne​go po​słu​szeń​stwa? – wy​ce​dzi​ła

przezza​ci​śnię​tezęby.

–Ajakmy​ślisz?

–Żepraw​dzi​wymęż​czy​znaniemusinakaż​dymkro​kuudo​wad​niaćswo​jejpo​tę​gi!
Przy​stoj​ną,śnia​dątwarznie​ocze​ki​wa​nieroz​ja​śniłpro​mien​nyuśmiech.
–Całykło​potwtym,żelu​bięciroz​ka​zy​wać.
Li​lah gwał​tow​nie za​czerp​nę​ła po​wie​trza. Nie po raz pierw​szy wy​pro​wa​dził ją

zrów​no​wa​gi.Pókigoniepo​zna​ła,rzad​kowpa​da​ławgniew,aleBa​stiencią​gledzia​-
łałjejnaner​wy.

– Dla​cze​go pra​gniesz ko​bie​ty, któ​ra cię nie chce? – spy​ta​ła. – Czyż​by opór cię

pod​nie​cał?

Jej su​ge​stia ura​zi​ła Ba​stie​na. Nie zniósł​by naj​lżej​szych ob​ja​wów nie​chę​ci u ko​-

chan​ki.Zwró​ciłkuniejgniew​nespoj​rze​nieiwplótłpal​cewgę​stewło​sy,żebymu​sia​-
łaspoj​rzećmuwoczy.

–Nie.Tysamasta​no​wiszwy​star​cza​ją​cąpod​nie​tę,cho​ciażpo​tra​fiszmniepo​waż​-

nieroz​gnie​wać.

–Na​praw​dę?
Za​miastod​po​wie​dziwy​ci​snąłnajejustachtakza​chłan​nypo​ca​łu​nek,żenachwi​lę

za​bra​kłojejtchu.Światza​wi​ro​wałwo​kółniej.Roz​pa​liłwniejnie​po​ha​mo​wa​nążą​-
dzę.

Przezkil​kase​kundBa​stienroz​wa​żał,czynieza​nieśćjejdowy​dzie​lo​nejka​bi​nysy​-

pial​nej,aleza​razzre​zy​gno​wałztegoza​mia​ru.Skrzyw​dził​byją,po​nie​ważtakroz​-
pa​li​łajegozmy​sły,żeniezdo​łał​byza​cho​waćkon​tro​linadsobą.Zresz​tąodLon​dy​nu
dzie​li​łaichnie​wiel​kaod​le​głość.Wkrót​cewy​lą​du​ją.Mimożepo​żą​dałjejdobólu,od​-
su​nąłsięodniej.

– Chcesz mnie, od pierw​sze​go spo​tka​nia – stwier​dził z nie​za​chwia​ną pew​no​ścią

nawi​dokroz​pa​lo​nychpo​licz​kówiopuch​nię​tych,za​czer​wie​nio​nychwarg.

Li​lah od​wró​ci​ła wzrok. Choć draż​ni​ła ją jego aro​gan​cja, skła​ma​ła​by, gdy​by za​-

prze​czy​ła. Wbrew roz​sąd​ko​wi, mimo trud​ne​go cha​rak​te​ru i fa​tal​nych ma​nier każ​-
dym spoj​rze​niem czy do​tknię​ciem roz​pa​lał w niej ogień. Do​sko​na​le zda​wa​ła so​bie
spra​wę,żegdy​bypo​trak​to​wałjąnie​cosub​tel​niejiniewy​ło​żyłtakbez​ce​re​mo​nial​nie
swo​je​gopo​dej​ściadopłciprze​ciw​nej,praw​do​po​dob​nieuwiódł​byjąbeztru​du.

Za​ło​ga sa​mo​lo​tu ser​wo​wa​ła na​po​je. Ślicz​na, ja​sno​wło​sa ste​war​des​sa otwar​cie

ko​kie​to​wa​łaBa​stie​na.Choćwy​cho​dzi​łazeskó​ry,byzwró​ciłnaniąuwa​gę,zi​gno​ro​-
wałjejsłod​kąpa​pla​ni​nę.Na​wetnaniąniespoj​rzał.

–Do​kądpo​je​dzie​my?–spy​ta​łaLi​lah,gdyod​rzu​to​wiecwy​lą​do​wał.
–Za​bio​ręcięnaza​ku​py.Ju​trowy​la​tu​je​mydoPa​ry​ża.Mamtamważ​nąna​ra​dę.
–Naza​ku​py?–po​wtó​rzy​łazezdzi​wie​niem.
Ba​stientyl​kowzru​szyłra​mio​na​miza​miastod​po​wie​dzi.Li​lahspo​strze​gła,żeste​-

war​des​sa pa​trzy na nią z dzi​ką za​zdro​ścią. Gdy​byś zna​ła praw​dę, dziew​czy​no… –
po​my​śla​łazprzy​gnę​bie​niem.

Leczjakwy​glą​da​łapraw​da?Za​da​wa​łaso​bietopy​ta​niewli​mu​zy​nie,któ​rawio​zła

ichza​tło​czo​ny​miuli​ca​miLon​dy​nu.Dałasło​wo,aBa​stienjakdotejporydo​trzy​my​-
wałobiet​nic,coozna​cza​ło,żewnaj​bliż​szejprzy​szło​ścibę​dziedonie​gona​le​ża​ła.Ta
świa​do​mośćsta​wia​łająwpo​zy​cjiofia​ry,pókinieprzy​zna​łaprzedsobą,żewy​star​-
czyjed​nospoj​rze​nienapięk​nierzeź​bio​nerysyiatle​tycz​nąsyl​wet​kę,żebyobu​dzić
w niej nie​zna​ne do​tąd ero​tycz​ne tę​sk​no​ty. Zwa​żyw​szy na jego re​pu​ta​cję ko​bie​cia​-
rza,pew​nienie​jed​naczu​łaprzynimtosamo.

Kil​kaosóbwy​szłoponichprzeddrzwizna​ne​goma​ga​zy​numody.Wje​cha​liwin​dą

nagóręwasy​ściesty​list​ki,oso​bi​stejdo​rad​czy​nidosprawza​ku​pówikil​kor​gasprze​-
daw​ców. Wi​docz​nie Ba​stien już okre​ślił swo​je pre​fe​ren​cje, po​nie​waż skie​ro​wa​no
ichdowy​dzie​lo​ne​gopo​miesz​cze​nia,gdziewska​za​nomufo​tel.Li​lahprzy​sta​nę​ła,ob​-
ser​wu​jąc,jakpo​da​jąmuszam​pa​na.Za​razjed​nakza​pro​wa​dzo​nojądoprze​bie​ral​ni,
gdziecze​kałnaniąnie​praw​do​po​dob​niewiel​kiwy​bórubrań.

Zcałąpew​no​ściąmo​głająspo​tkaćwięk​szaprzy​krośćniżprzy​mie​rza​niestro​jów

dlaBa​stie​na,alenieod​po​wia​da​łajejrolama​ne​ki​napre​zen​tu​ją​ce​gokre​acjedlajego
wy​łącz​nej przy​jem​no​ści. Nie po​zo​sta​ło jej jed​nak nic in​ne​go, jak za​ci​snąć zęby
ispeł​nićjegowolę.Zru​mień​cemnapo​licz​kachwy​szładonie​gowsu​kien​cezbłę​kit​-
ne​goje​dwa​biu,przy​le​ga​ją​cejdocia​łajakdru​gaskó​ra.

Ba​stien roz​siadł się wy​god​nie w fo​te​lu w ocze​ki​wa​niu mi​łych dla oka wi​do​ków.

Z roz​ba​wie​niem ob​ser​wo​wał, jak De​li​lah wy​cho​dzi z prze​bie​ral​ni nie​pew​nym,
chwiej​nym kro​kiem. Naj​wy​raź​niej nie przy​wy​kła do wy​so​kich ob​ca​sów. Su​kien​kę
na​tych​miastuznałzazbytwy​zy​wa​ją​cą.Wtakpro​wo​ku​ją​cejkre​acjimo​gła​bypa​ra​-
do​wać wy​łącz​nie po jego sy​pial​ni i ni​g​dzie wię​cej. Mach​nął lek​ce​wa​żą​co ręką
iocze​ki​wałko​lej​nejpre​zen​ta​cji.

Ja​sno​ró​żo​wyża​kietzespód​ni​cąpa​so​wałdokru​czo​czar​nychwło​sówinie​bie​skich

oczu. Nie​do​sta​tek krą​gło​ści re​kom​pen​so​wa​ła de​li​kat​no​ścią i ko​bie​cą kla​są. Kie​dy
pierw​szyrazjązo​ba​czył,przy​po​mi​na​łamudo​sko​na​łą,por​ce​la​no​wąla​lecz​kę,póki
niedo​strzegłfa​scy​nu​ją​cej,zmien​nejgryuczućnajejtwa​rzy.Wy​ra​ża​ławszyst​ko,co
czu​ła.Czy​tałwniejjakwotwar​tejksiąż​ce.

–Nieza​pre​zen​tu​jęcibie​li​zny–za​strze​głaszorst​kimto​nem.
Wy​rwa​ny z za​du​my, Ba​stien pod​niósł wzrok na jej twarz. Błę​kit​ne oczy pło​nę​ły

gnie​wem.

–Nicnieszko​dzi–rzu​ciłlek​kimto​nem.–Odło​ży​mytenpo​kaznapóź​niej.Po​ka​-

żeszmijąwsy​pial​ni.

–Toniewmoimsty​lu–za​pro​te​sto​wa​łazura​zą.–Wy​bra​łeśnie​wła​ści​wąoso​bę.
–Dlamnieje​steśdo​sko​na​ła.
– Nie​ste​ty nie mogę od​wza​jem​nić tego kom​ple​men​tu – od​burk​nę​ła. – Nie ule​ga

wąt​pli​wo​ści,żeniesta​no​wi​mydo​bra​nejpary.Po​trze​bu​jeszwy​stro​jo​nejma​rio​net​ki,
po​słusz​niewy​ko​nu​ją​cejroz​ka​zy,ajaniecier​pię,jakktośmnąrzą​dzi.

Ba​stienwstałipo​pa​trzyłnaniązgóryznie​prze​nik​nio​nymwy​ra​zemtwa​rzy.
–Nietegochcę.
–Żą​daszbez​względ​ne​gopo​słu​szeń​stwa.Po​trze​bu​jeszule​głejko​bie​ty,ajabro​nię

swo​je​go sta​no​wi​ska przed oso​ba​mi sta​wia​ją​cy​mi nie​roz​sąd​ne wy​ma​ga​nia, tak jak
ty.Cozemnązro​bisz?

–Spró​bu​jęciwy​tłu​ma​czyć,żefał​szy​wiein​ter​pre​tu​jeszmojein​ten​cje.
– Czyż​by? Je​steś tak apo​dyk​tycz​ny, że chcesz de​cy​do​wać na​wet o tym, co mam

no​sić.

–Tonie​praw​da.Wi​dzęwto​bieklej​notwy​ma​ga​ją​cyod​po​wied​niejopra​wy.Dla​te​go

nielu​bię,jakno​siszta​nierze​czy.Chciał​bym,że​byśbłysz​cza​ła…

– Ba​stien! – wy​krzyk​nę​ła, ale za​mil​kła rap​tow​nie, za​szo​ko​wa​na nie​ocze​ki​wa​ną

de​kla​ra​cją.Odpo​cząt​kutrak​to​wałjąjakto​war.Cogoob​cho​dzi​łoopa​ko​wa​nie?Nie
krył,żein​te​re​su​jegowy​łącz​niejejcia​ło,bezubra​nia.

Pa​ra​do​wa​ładlajegoprzy​jem​no​ściwjed​nymstro​jupodru​gim.Od​da​nojejdodys​-

po​zy​cji ob​szer​ną gar​de​ro​bę. Po​dej​rze​wa​ła, że nie zdą​ży za​ło​żyć na​wet jed​nej
czwar​tejztego,cowy​brał,za​nimjąod​pra​wi.Najakdłu​gopla​no​wałjąza​trzy​mać?
Sły​nąłznie​sta​ło​ści.Przyżad​nejko​chan​ceniewy​trwałdłu​żejniżmie​siąc.Mimoto
wy​po​sa​żyłjąwnie​zli​czo​nesztu​kiubra​nianawszel​kiemoż​li​weoka​zjeikaż​dąporę
roku.Po​po​łu​dnio​wawy​pra​wapoza​ku​pypo​trwa​łaażdowie​czo​ra.

– Te​raz wró​ci​my do ho​te​lu na ko​la​cję – po​in​for​mo​wał w pew​nym mo​men​cie ze

sto​ic​kimspo​ko​jem,jak​byniedo​szłomię​dzynimidosprzecz​ki.

Li​lahwró​ci​ładoprze​bie​ral​ni.Roz​dar​tawe​wnętrz​nie,zdję​łazwie​sza​kaspód​ni​cę

ibluz​kę,żebynasie​bieza​ło​żyć.Zjed​nejstro​nyku​si​łoją,żebysta​wićopórBa​stie​-
no​wi, z dru​giej chcia​ła mu spra​wić przy​jem​ność. W koń​cu, cóż zna​czy​ła jej duma
wo​becra​do​ściiod​zy​ska​nejener​giiojca?To,coBa​stiendał,mógłode​braćwjed​nej
chwi​li.Ofe​ru​jącRo​ber​to​wista​no​wi​sko,przy​wró​ciłmuwia​ręwsie​bieichęćdoży​-
cia. Li​lah tłu​ma​czy​ła so​bie, że po​win​na być mu wdzięcz​na, ale przy swo​im ide​ali​-
stycz​nym na​sta​wie​niu do świa​ta nie po​tra​fi​ła prak​tycz​nie my​śleć. W prze​ci​wień​-
stwiedoBa​stie​napra​gnę​łain​tym​nejwię​ziwpo​łą​cze​niuzdu​cho​wąwro​man​tycz​nej
otocz​ce.

Ba​stienza​brałjądoluk​su​so​we​goho​te​lu,wktó​rymwy​na​jąłprze​stron​nyapar​ta​-

mentzło​żo​nyzdwóchsy​pial​ni.Przy​sta​nąłprzeddrzwia​mipierw​szej.

–Totwójpo​kój–oznaj​mił.–Jaza​miesz​kamwdru​gim.Po​trze​bu​jęwła​snejprze​-

strze​ni.

Li​lah z ulgą przy​ję​ła do wia​do​mo​ści, że tym sa​mym i jej za​pew​nił pry​wat​ność.

Uspo​ko​jo​na,pa​trzy​ła,jaksłuż​baho​te​lo​wawno​sinie​zli​czo​nepu​dłaitor​byza​wie​ra​-
ją​cejejnowągar​de​ro​bęorazpo​kaź​nąko​lek​cjęmar​ko​wychwa​li​zek.

Ba​stienode​brałodjed​ne​gozpod​wład​nychte​le​fon.Zpo​waż​nąminądłu​gode​ba​to​-

wał z kimś po fran​cu​sku, przy​wo​łu​jąc ge​stem po​zo​sta​łych pra​cow​ni​ków. Pod​czas
roz​mo​wypod​szedłdobiur​kawwiel​kimholu,gdziejużusta​wio​nodlanie​golap​top.
Wmgnie​niuokaza​po​mniałoobec​no​ściLi​lah.Ob​ser​wo​wałswo​ichlu​dziroz​kła​da​ją​-
cych te​le​fo​ny i lap​to​py, żeby wy​peł​nić jego po​le​ce​nia. Cią​gle po​wta​rza​li jed​ną na​-
zwę:Du​fortPhar​ma​ceu​ti​cals.

Li​lahzrzu​ci​łabutynawy​so​kichob​ca​sachiwłą​czy​łate​le​wi​zorwrogupo​ko​ju.Za​-

miast eks​klu​zyw​nej ko​la​cji, któ​rą obie​cy​wał, do​pie​ro po go​dzi​nie kel​ne​rzy wnie​śli
tacezzim​ny​miprze​ką​ska​midlapra​cow​ni​ków,któ​rzywo​le​liprze​gryźćcośnasto​ją​-
coniżusiąśćdosto​łu.

–De​li​lah!–za​wo​łałBa​stienzdru​gie​gokoń​capo​ko​ju.–Chodź,weźso​biecoś.Na

pew​nozgłod​nia​łaśdotejpory.

–Umie​ramzgło​du–przy​zna​ła,za​nimpo​de​szłanabo​sa​kaode​braćta​lerz,któ​ry

dlaniejna​peł​nił.Do​pie​rote​raz,bezbu​tów,wpeł​nido​strze​głaróż​ni​cęwzro​stu.

–Wy​chwy​ci​li​śmyobie​cu​ją​cąoka​zję–wy​znał,mie​rzącjąwzro​kiemodbu​rzyroz​-

czo​chra​nychwło​sówpoma​leń​kiepa​lusz​kiunóg.

Po​dzi​wiałjązabrakpróż​no​ści.Nieusi​ło​wa​łamuza​im​po​no​wać.Sza​no​wałjejpo​-

czu​ciewła​snejwar​to​ści.

–Takmy​śla​łam–od​rze​kła,sta​ran​nieukry​wa​jącra​dość,żecośod​wró​ci​łouwa​gę

Ba​stie​naodjejoso​by.

Ba​stienpa​trzył,jaksia​dawy​god​nienaso​fie,żebyobej​rzećdokoń​caod​ci​nekre​-

ali​tyshow.Za​ak​cep​to​wa​łabezura​zy,żesta​wiain​te​re​synapierw​szymmiej​scu.Nie
pró​bo​wa​łazwró​cićnasie​biejegouwa​gi.Wi​dząc,jakza​ja​dazape​ty​temswo​jąpor​-
cję,po​my​ślał,żewła​ści​wiepo​wi​nienuznaćjejobo​jęt​nośćzaznie​wa​gę.By​naj​mniej
niepo​chle​bia​łomu,żenieprze​szka​dzajejbrakza​in​te​re​so​wa​niazjegostro​ny.

Pogo​dzi​nieznu​dzo​naDe​li​lahwy​łą​czy​łate​le​wi​zorizpo​wro​temza​ło​ży​łabuty.Nie

na​de​szłajesz​czeporaspa​niainaj​wy​raź​niejniemo​gławy​sie​dziećnamiej​scu.

–Do​kądidziesz?–spy​tał,gdyru​szy​łakudrzwiom.
–Naspa​cer.Po​trze​bu​jęwy​tchnie​nia.
Kie​dywsia​da​ładowin​dy,kujejza​sko​cze​niudo​łą​czyłdoniejje​denzpra​cow​ni​ków

Ba​stie​na.

–CzyBa​stienboisię,żeuciek​nę?–spy​ta​ła,gdygoroz​po​zna​ła.
–Nie​ste​ty,jestpaniska​za​nanamojeto​wa​rzy​stwo.Do​sta​łempo​le​ce​nie,żebynie

spusz​czaćzpanioka.

–Jakmapannaimię?
–Ciro.
–AjaLi​lah–od​rze​kłazuśmie​chem,świa​do​ma,żeby​ło​bynie​spra​wie​dli​wiewy​ła​-

do​wy​wać złość na Bogu du​cha win​nym czło​wie​ku, wy​ko​nu​ją​cym tyl​ko swo​je obo​-
wiąz​ki.

Wba​rzenadole,oświe​tlo​nymna​stro​jo​wym,przy​ćmio​nymświa​tłem,grałpia​ni​sta.

Li​lahza​mó​wi​łaso​biena​pój.Cirousiadłprzysto​li​kupodścia​nąizo​sta​wiłjąwspo​-
ko​ju. Li​lah ża​ło​wa​ła, że nie wzię​ła ze sobą nic do czy​ta​nia. Po​sta​no​wi​ła wy​peł​nić
nad​miarcza​su,dzwo​niącdoro​dzi​ny.

Jako pierw​szy wy​bra​ła nu​mer ojca. Ro​bert Mo​ore przed​sta​wił cór​ce pla​ny Ba​-

stie​nawo​becfir​myiza​le​tyno​wejlo​ka​li​za​cjiza​kła​du.Na​stęp​nieusły​sza​łaodVic​kie,
żejejpie​sek,Skip​py,zo​stałza​bra​nytegoran​kazgod​niezprze​pi​sa​miprzezspe​cja​li​-
stycz​nąfir​mętrans​por​to​wą.

Wkła​da​łate​le​fonzpo​wro​temdoto​reb​ki,kie​dyja​kaśblon​dyn​kabezpy​ta​niaopo​-

zwo​le​nieza​ję​łamiej​scena​prze​ciw​ko.Li​lahpo​pa​trzy​łananiązezdzi​wie​niem.

–Miesz​kapanizBa​stie​nemZi​ko​sem,praw​da?–za​gad​nę​łazuśmie​chem.
Li​lahzmarsz​czy​łabrwi.
–Dla​cze​gopanipyta?
–Na​zy​wamsięJen​nyGo​wer.Pi​szęar​ty​ku​łynastro​nydlapańw„Da​ilyPa​ge​ant”–

wy​ja​śni​łapo​god​nymto​nem,wyj​mu​jącwi​zy​tów​kę.–Otomójnu​merte​le​fo​nu.Pro​szę
dzwo​nićodo​wol​nejpo​rze.Ba​stienna​le​żydoulu​bień​cówna​szychczy​tel​ni​czek.Dla​-
te​gozbie​ra​myin​for​ma​cjeojegonaj​now​szychpod​bo​jach.

–Niemampaninicdopo​wie​dze​nia–od​par​łaLi​lah,prze​ra​żo​naata​kiemre​por​ter​-

ki.

–Pro​szęsięniekrę​po​wać.Hoj​niepła​ci​myna​wetzadrob​neplo​tecz​ki.
Nie​ocze​ki​wa​niepod​szedłdonichCiroiostrzegł:
–Li​lah!Nieroz​ma​wiajzdzien​ni​ka​rza​mi.
– Wła​ści​wie nie roz​ma​wia​ły​śmy. Wła​śnie za​mie​rza​łam wyjść. – Po ostat​nich sło​-

wachdo​pi​łana​pójiwsta​łaodsto​li​ka.

–PanZi​kosniezno​siplot​kar​skichga​zet–po​in​for​mo​wałjąCiro.–Je​że​litobę​dzie

moż​li​we,nieprze​ka​żęmu,żedocie​biepo​de​szła.

Gdywró​ci​ładoapar​ta​men​tu,Ba​stienwła​śnieod​pra​wiałswo​ichlu​dziprzednocą.

–Pla​no​wa​łemzejśćnadółidocie​biedo​łą​czyć–oznaj​mił,kie​dyjąspo​strzegł.
Li​lahdrgnę​ła,spło​nę​łaru​mień​cemizprze​stra​chempod​nio​słananie​gowzrok.
Ba​stie​nazde​ner​wo​wa​łojejspło​szo​nespoj​rze​nie.Niebu​dziłwko​bie​tachstra​chu,

tyl​kopo​żą​da​nie.Mu​sia​łamó​wićpraw​dęoswo​jejnie​win​no​ści.Tyl​kobrakdo​świad​-
cze​niauspra​wie​dli​wiałjejlęk.Uznał,żenaj​wyż​szyczaspo​ka​zaćjej,żeniemapo​-
wo​dudoobaw.

–Za​mó​wićcicośdopi​cia?–za​pro​po​no​wał.
–Nie,dzię​ku​ję.
Ba​stienprze​mie​rzyłpo​kójiuniósłjądogóry.Usi​łu​jącsięoswo​bo​dzić,wiłasięjak

wę​gorz.

–Prze​stańhi​ste​ry​zo​wać–upo​mniałjąsu​ro​wo.
Li​lahza​sty​gławbez​ru​chuwjegora​mio​nach,jak​bywy​mie​rzyłjejpo​li​czek.Uświa​-

do​mi​łaso​bie,żefak​tycz​nieprze​sad​nieza​re​ago​wa​ła.Wie​dzia​ła,żeza​mie​rzajejdo​-
ty​kać.Po​win​nabyćnatoprzy​go​to​wa​na.

–Za​sko​czy​łeśmnieiwy​stra​szy​łeś–wy​mam​ro​ta​łazza​że​no​wa​niem.
– Nie za​mie​rzam prze​pra​szać. – Usiadł na krze​śle, na​dal tu​ląc ją do sze​ro​kiej

pier​si.Po​temroz​su​nąłza​mekbły​ska​wicz​nynaple​cachizsu​nąłjejbluz​kęzra​mion.

–Och!–wes​tchnę​łazno​wu,za​wsty​dzo​na,żero​ze​brałjądosta​ni​ka.
Ba​stientym​cza​semob​jąłztyłujejwą​skąta​lię,żebyjąprzy​trzy​mać,pod​czasgdy

jegoustabłą​dzi​łypokar​ku.Ser​cewa​li​łojejjakmło​tem,gdyde​li​kat​niechwy​tałzę​-
ba​miskó​ręiwo​dziłję​zy​kiempoza​głę​bie​niupo​mię​dzyszy​jąara​mie​niem.Przy​spie​-
szyłjejnietyl​kopuls,aleiod​dech.Chło​nę​łazmy​sło​wedo​zna​niatakin​ten​syw​nie,że
chwi​la​mibra​ko​wa​łojejtchu,abiu​sto​noszza​cząłuwie​raćna​brzmia​łepier​si.Póź​niej
uniósłjądogóry,po​sa​dziłzroz​sta​wio​ny​mino​ga​miprzo​demdosie​bieiwy​ci​snąłna
jejustachna​mięt​nypo​ca​łu​nek.Przy​cią​gnąłjąbli​żej,żebyczu​ła,jakbar​dzojejpra​-
gnie.

–Ba​stien…
Wy​star​czy​ło jed​no spoj​rze​nie pięk​nych, ciem​nych oczu w opra​wie dłu​gich rzęs,

żebyjąuci​szyć.Prze​sta​łapro​te​sto​wać,prze​sta​łana​wetmy​śleć.Od​bie​ra​łajegobli​-
skośćkaż​dąko​mór​kącia​ła.Niewie​dzia​łana​wet,kie​dyzdjąłjejbiu​sto​nosz.Za​nim
zdą​ży​ła od​czuć skrę​po​wa​nie z po​wo​du ma​łych roz​mia​rów pier​si, ob​jął je dłoń​mi
iwpraw​ny​miru​cha​mipal​cówza​cząłpie​ścić,bu​dzącnie​zna​nedo​tąd,ero​tycz​netę​-
sk​no​ty.

–Maszpięk​nybiust.Itakiwraż​li​wy…–wy​mam​ro​tał,za​nimob​jąłwar​ga​mije​den

su​tek.

Dłu​go,ryt​micz​nieko​ły​sałjąwra​mio​nach,za​nimjegodło​niedo​tar​łydonaj​wraż​-

liw​szychmiejsc.Wmgnie​niuokaskru​szyłwszel​kieopo​ry,takżekrzy​cza​łazroz​ko​-
szybezwsty​du,bezopo​rów,bezza​ha​mo​wań.

Wy​czer​pa​naponie​ziem​skichdo​zna​niach,wspar​łagło​węomoc​nąpierś,za​dzi​wio​-

na,żejejcia​łopo​tra​fitakgwał​tow​niere​ago​waćnasamjegodo​tyk.Zprzy​jem​no​-
ściąwdy​cha​łaza​pachwodyko​loń​skiej,te​sto​ste​ro​nuipiż​ma.

Ba​stie​naogar​nę​łaczu​łość,gdyDe​li​lahprzy​tu​li​łasiędonie​go.Ob​li​załpal​ce,żeby

po​czućjejsmak.Pra​gnąłwię​cej,takwie​le,żenieśmiałjejdo​tknąć,pókinieochło​-
nie.Niebyłcier​pli​wyiznałswo​jewady.Wstał,na​daltu​lącjąwob​ję​ciach,za​niósł
dojejsy​pial​ni,po​ło​żyłnałóż​kuizga​siłlamp​kęnoc​ną.

–Dozo​ba​cze​niarano.
Gdy po​czu​ła na na​gich pier​siach po​wiew zim​ne​go po​wie​trza, pod​nio​sła na nie​go

zdu​mio​nespoj​rze​nie.Czyż​bynieza​mie​rzałdoniejdo​łą​czyćido​koń​czyćtego,coza​-
czął?

–Ale…
–Dzi​siej​szywie​czórbyłdlacie​bie,niedlamnie–oświad​czyłwdro​dzedodrzwi.–

Na​gle przy​sta​nął i ob​da​rzył ją znie​wa​la​ją​cym uśmie​chem. – Wy​obraź so​bie, że to
naj​bar​dziejnie​win​nedo​świad​cze​niezko​bie​tąwca​łymmoimży​ciu.

Gdyza​mknąłzasobądrzwi,Li​lahunio​słabrwizezdu​mie​nia.Jakmógłtakin​tym​-

ny kon​takt na​zwać nie​win​nym? Na mięk​kich no​gach do​szła do ła​zien​ki. Pół​na​ga,
zroz​ma​za​nymma​ki​ja​żemiroz​wi​chrzo​ny​miwło​sa​mi,by​naj​mniejniewy​glą​da​łajak
uoso​bie​nie nie​win​no​ści. Za​wsty​dzo​na, ścią​gnę​ła spód​ni​cę i we​szła pod prysz​nic.
Lecz na​wet pod orzeź​wia​ją​cym stru​mie​niem chłod​nej wody miej​sca, któ​rych Ba​-
stiendo​ty​kał,pło​nę​łyipul​so​wa​ły.

Za​drża​łanamyślopo​wtór​ce,by​naj​mniejniezod​ra​zy.Póź​niejprzezpółnocynie

mo​głaza​snąć.

ROZDZIAŁPIĄTY

–Czymogępanapro​sićnasłów​ko?–za​gad​nąłznie​pew​nąminąszefochro​nyBa​-

stie​na,Ma​nos.–Spra​wado​ty​czypan​nyMo​ore.

Ma​nos w cią​gu kil​ku mi​nut zbu​rzył spo​kój Ba​stie​na. Po​nie​waż z po​cząt​ku uznał

De​li​lahMo​orezanowąpra​cow​ni​cę,niewi​działpo​wo​du,byin​for​mo​waćsze​fa,jak
spę​dzawol​nyczas.Zbytpóź​nodo​szedłdownio​sku,żejejspo​tka​niezin​nymmęż​-
czy​znąmo​gło​bygoza​in​te​re​so​wać.

Ba​stienprze​żyłszok.Gdytro​chęochło​nął,ogar​nę​łagozłośćnasie​bie,żeotrzy​-

ma​nyra​porttakmoc​nonimwstrzą​snął.Ilerazyko​bie​tagoza​wio​dła,okła​ma​ła,na​-
cią​gnę​ła, oka​zy​wa​ła fał​szy​we emo​cje? Zbyt wie​le razy, żeby mógł zli​czyć. Lecz
ztego,cowie​dział,żad​nazko​cha​nekgoniezdra​dzi​ła.

Je​że​liDe​li​lahpo​szłanarand​kęzin​nymza​le​d​wiewczo​raj,jużjejniechce.Prze​kli​-

nałjed​nakochro​nia​rzyzato,żeniepo​je​cha​lizaniądodomu,spraw​dzić,jakza​koń​-
czy​ła wie​czór. Sfru​stro​wa​ny, za​ci​snął pię​ści, wsa​dził je do kie​sze​ni i po​sta​no​wił
wyjśćnamia​sto,żebyroz​ła​do​waćnad​miarzłychemo​cji.

Dzie​wi​ca?Wie​rut​nekłam​stwo!Niewąt​pił,żejezmy​śli​ła,żebyzro​bićznie​gopo​-

two​ra,azsie​bieznie​wo​lo​nąofia​rę.ABa​stienniezno​siłdra​ma​tów.Jużprzeddwo​-
malatyuznałswo​jąfa​scy​na​cjęDe​li​lahMo​orezaszko​dli​wą.Czykie​dy​kol​wiekpra​-
gnąłja​kiejśoso​bytakbar​dzo,żebypa​mię​taćjąprzezdwalata?

Po​szedłdoeks​klu​zyw​ne​gonoc​ne​goklu​bu,zna​leźćdziew​czy​nęnanoc.Mu​siałso​-

bie udo​wod​nić, że nie bar​dzo obe​szło go po​stę​po​wa​nie De​li​lah. Pi​jąc trze​ci kie​li​-
szek,po​wta​rzałso​bie,żeni​czymszcze​gól​nymsięniewy​róż​nia.Każ​damożejąza​-
stą​pić.

Wklu​biena​tych​miastoto​czy​łygoślicz​not​ki,któ​rewprostwy​cho​dzi​łyzeskó​ry,by

zwró​cił na nie uwa​gę. Obej​rzał je do​kład​nie w na​dziei, że któ​raś go za​in​te​re​su​je.
Blon​dyn​kęuznałzazbytpulch​ną.Ubru​net​kiprze​szka​dza​łymuzbytbli​skoosa​dzo​-
neoczy,uru​dejzbytgło​śnyśmiech,jesz​czeuin​nejpa​skud​nasu​kien​kawkwiat​ki,
auko​lej​nejzbytwiel​kiesto​py.

De​li​lahmia​łama​leń​kiepa​lusz​kizpa​zno​kiet​ka​mijakpe​reł​ki.
Uświa​do​miłso​bie,żeza​nimjąpo​znał,ni​g​dyniezwra​całuwa​ginata​kiedro​bia​zgi.

Każ​daład​nadziew​czy​napo​win​najązpo​wo​dze​niemza​stą​pić.Dla​cze​gowięcna​dal
sie​działsam?Niepo​wi​nienpo​świę​cićanijed​nejmy​ślioso​bie,któ​ragooszu​ka​ła.

Za​mó​wił czwar​te​go drin​ka, usiadł i spró​bo​wał ze​brać my​śli. Wbrew wła​snym

zwy​cza​jomczułpo​trze​bękon​fron​ta​cji zDe​li​lah,cogo nie​po​ko​iło.Ni​g​dynie kłó​cił
się z ko​chan​ka​mi. Je​że​li któ​raś go draż​ni​ła, szyb​ko wy​kre​ślał ją de​fi​ni​tyw​nie ze
swo​je​goży​ciaiznaj​do​wałna​stęp​nąnajejmiej​sce.Do​szedłdownio​sku,żenaj​le​piej
by​ło​by ode​słać De​li​lah z po​wro​tem na pół​noc, ze​rwać wszel​kie kon​tak​ty i za​po​-
mniećoca​łejprzy​go​dzie.

Li​lahobu​dziłdźwiękgwał​tow​nieotwie​ra​nychdrzwi.Usia​dłanałóż​ku.Wświe​tle,

do​cho​dzą​cymzze​wnątrz,uj​rza​łapo​tęż​ną,mę​skąsyl​wet​kę.Na​tych​miastroz​po​zna​-
łaBa​stie​na.

Za​pa​liłświa​tło,któ​rejąośle​pi​ło,iwkro​czyłdośrod​kazchmur​nąminą.Wy​stra​-

szo​najegona​głymwtar​gnię​ciem,pod​cią​gnę​łako​la​napodbro​dę.Gdyza​trza​snąłza
sobądrzwiipod​szedłbli​żej,wy​czu​łalek​kiza​pachal​ko​ho​lu.

Porazpierw​szyuświa​do​mi​łaso​bie,żepra​wieniconimniewie.To,cowy​czy​ta​ła

win​ter​ne​cie,by​naj​mniejjejnieuspo​ko​iło.Czydużopije?Czypopi​ja​ne​mujestzdol​-
nydoprze​mo​cy?Czymagwał​tow​nycha​rak​ter?–za​sta​na​wia​łasięgo​rącz​ko​wo,gdy
ob​ser​wo​wałjąbacz​niespoddłu​gich,gę​stychrzęs.

–Niepatrznamniezta​kimprze​stra​chem–upo​mniałjąsu​ro​wo.–Ni​g​dywży​ciu

nieskrzyw​dzi​łemko​bie​ty–do​dałjużła​god​niej.

–Obu​dzi​łeśmniena​gle.Jużmoc​nospa​łam–wy​ja​śni​ła,za​ta​ja​jącnaj​bar​dziejnie​-

wy​god​nączęśćpraw​dy,żena​praw​dęjąprze​ra​ża.

Wy​so​ki,po​tęż​ny,nie​prze​wi​dy​wal​nybu​dziłwniejlęk,zwłasz​czate​raz,gdystałtuż

przyłóż​kuipa​trzyłnaniąba​daw​czozgóryzgniew​nymbły​skiemwoku.

–Wy​ja​śnij,do​kądizkimwy​cho​dzi​łaśwczo​rajwie​czo​rem–za​żą​dał.
–Po​szłamzpacz​kąprzy​ja​ciółnako​la​cjęidokina–nie​malwy​szep​ta​ła,zdzi​wio​na,

żeżądata​kichwy​ja​śnieńna​glewśrod​kunocy.

–Czyza​wszeca​łu​jeszko​le​gówiwra​caszznimisa​mo​cho​da​midodomupóź​ny​mi

wie​czo​ra​mi?–do​cie​kałzpo​nu​rąminą.

Li​lahzro​bi​ławiel​kieoczy.
–Skądwieszopo​ca​łun​ku?
Ba​stienpil​nieśle​dziłgręuczućnajejtwa​rzy.Wy​czy​tałzniejza​że​no​wa​nie,ura​zę,

aleaniśla​duskru​chy.

–Wy​sła​łemzatobąjed​ne​gozmo​ichochro​nia​rzy.Stra​ciłcięzoczu,gdywsia​dłaś

dosa​mo​cho​dutegofa​ce​ta.

–Och!–jęk​nę​łaLi​lah,po​nie​ważode​bra​łojejmowęnawieść,żeka​załjąśle​dzić,

jesz​czeza​nimopu​ści​łaro​dzin​nemia​sto.Jakśmiałna​ru​szaćjejpry​wat​ność?

–Niemia​łeśpra​wamnieszpie​go​wać!–za​pro​te​sto​wa​ła.
–Zy​ska​łemjewmo​men​cie,kie​dyprzy​sta​łaśnamojewa​run​ki.Czyspę​dzi​łaśznim

noc?

Li​lahwzię​łagłę​bo​kiod​dechdlauspo​ko​je​niawzbu​rzo​nychner​wów.
–Nie–za​prze​czy​łasta​now​czo.–Joshod​wiózłmniedodomu.Po​ca​ło​wałmnietyl​-

koraz,zza​sko​cze​nia.Ni​g​dywcze​śniejniepró​bo​wałmnieuwo​dzić.

–Niezro​bi​łaśnic,żebygopo​wstrzy​mać.
–Nieby​li​śmysami.Niechcia​łamro​bićprzy​ja​cie​lo​wiwsty​duprzylu​dziach,żeby

niepo​sta​wićgownie​zręcz​nejsy​tu​acji.

Ba​stiendłu​goob​ser​wo​wałjąwna​pię​ciu,nie​zde​cy​do​wa​ny,czyuwie​rzyć,czynie.
–Oka​za​łaśmuzbytwiel​kąwy​ro​zu​mia​łość.Niepo​zwo​lę,żebyktośpróczmniecię

do​ty​kał.

–Ajanieży​częso​bie,żebykto​kol​wiekdep​tałmipopię​tach.
–Toko​niecz​nedlamo​je​gospo​ko​juitwo​je​gobez​pie​czeń​stwa.
–Niepo​trze​bu​jęochro​ny.
–Tojaotymde​cy​du​ję–oświad​czyłto​nemnie​zno​szą​cymsprze​ci​wu,ga​szącświa​-

tło.

–Cza​sa​miokrop​niemniede​ner​wu​jesz–od​burk​nę​ła.
–Tymnieteż.–Za​milkłnachwi​lę,na​stęp​nieod​rzu​ciłkoł​drę,wziąłjąnaręceiru​-

szyłkudrzwiom.

–Coro​bisz?–za​pro​te​sto​wa​ła,gdyspo​strze​gła,żenie​siejądoswo​jejsy​pial​ni.–

Obie​ca​łeśmiosob​nypo​kój.

–Nadziśzmie​ni​łemzda​nie–uciąłkrót​ko,ukła​da​jącjąnawła​snymłóż​ku.Na​stęp​-

niezdjąłma​ry​nar​kęipo​wie​siłnaopar​ciukrze​sła.–Idępodprysz​nic–oświad​czył
bez​barw​nymgło​sem.

Li​lah zwi​nę​ła się w kłę​bek, zbyt zmę​czo​na, zdez​o​rien​to​wa​na i za​lęk​nio​na, żeby

wsz​czy​naćkłót​nie.Za​sko​czy​łoją,żeza​koń​czyłdys​ku​sjęrów​niena​gle,jakjąroz​po​-
czął.Czyprze​ko​na​łago,żeniespa​łazJo​shem?Niepo​tra​fi​łaod​gad​nąćjegomy​śli
ani prze​wi​dzieć re​ak​cji. Do​szła do wnio​sku, że nie​słusz​nie uzna​ła go za zim​ne​go,
po​zba​wio​ne​gouczućczło​wie​ka.

Od​kądgopo​zna​ła,wjejgło​wiepa​no​wałto​tal​nyza​męt.Jesz​czekil​kago​dzinwcze​-

śniejnieśmia​ła​bypo​now​niespoj​rzećmuwoczypoin​tym​nychpiesz​czo​tach,któ​re
okre​śliłjakonie​win​ne.Do​pie​rote​razza​czy​na​łaso​bieuświa​da​miać,żejejpru​de​ria
ina​iw​nośćwy​ni​ka​łyzbra​kudo​świad​cze​nia.Pola​tachdo​bro​wol​nejwstrze​mięź​li​wo​-
ścinicniewie​dzia​łaoży​ciu.Sko​roznacz​niebar​dziejdo​świad​czo​nyBa​stienuwa​żał,
żeniezro​bi​liniczdroż​ne​go,onateżniepo​win​naod​czu​waćwsty​du.

Na​stęp​ne​go ran​ka obu​dzi​ła ją służ​ba, któ​ra przy​nio​sła ob​fi​te śnia​da​nie na tacy.

Li​lah zer​k​nę​ła na wgnie​ce​nie na po​dusz​ce obok, zdzi​wio​na, że spo​koj​nie za​snę​ła
obokBa​stie​naiprze​spa​łacałąnoc.

Ja​dławła​śniero​ga​li​kazna​dzie​niemcze​ko​la​do​wym,kie​dyoso​bi​staasy​stent​kaBa​-

stie​na o imie​niu Ber​di​na przy​szła ją po​in​for​mo​wać, że wy​szedł na waż​ną na​ra​dę.
Do​da​ła,żepospo​tka​niuzjegopraw​ni​kiemzakil​kago​dzinod​le​cądoPa​ry​ża.

Za​cho​dzącwgło​wę,pocojąznimumó​wił,spa​ko​wa​łanowona​by​tągar​de​ro​bę.

Wło​ży​łain​ten​syw​nienie​bie​skipłaszczija​snąsu​kien​kę.Po​wie​dzia​łaso​bie,żeno​sze​-
nieele​ganc​kichstro​jówna​le​żydojejobo​wiąz​ków,zaktó​rehoj​nieza​pła​cił.Mu​sia​ła
so​bie re​gu​lar​nie przy​po​mi​nać, że za​war​li pro​sty układ han​dlo​wy. Za​ak​cep​to​wa​ła
jegowa​run​kiwza​mianzapo​now​neotwar​ciefa​bry​kiiza​trud​nie​niedaw​nejza​ło​gi,
łącz​nie z oj​cem. Wąt​pi​ła, czy kie​dy​kol​wiek wy​ba​czy Ba​stie​no​wi, że udo​wod​nił, że
moż​nająku​pić.

Gdywy​szłazsy​pial​ni,praw​nikBa​stie​naza​pre​zen​to​wałjejde​kla​ra​cjępo​uf​no​ści,

któ​rązgo​dzi​łasiępod​pi​sać.Star​szypanroz​ło​żyłdo​ku​mentnasto​le.Pod​czasczy​ta​-
niazwra​całjejuwa​gęnaróż​neklau​zu​le,za​nimwrę​czyłdłu​go​pis.Po​nie​ważniezna​-
la​złanicpo​dej​rza​ne​go,bezopo​rówzło​ży​łapod​pis.

Gdytra​ga​rzeprzy​szliza​braćba​ga​że,opu​ści​łaho​telwto​wa​rzy​stwieBer​di​ny.
–Ma​riel​leiFra​nço​isDu​randza​pro​si​linasdzi​siajnalunchwPa​ry​żu–po​in​for​mo​-

wałBa​stien,gdyle​d​wieza​ję​łamiej​sceoboknie​gowob​szer​nejka​bi​niejegood​rzu​-
tow​ca.

Gra​fi​to​wygar​ni​turdo​sko​na​lele​żałnasmu​kłej,bar​czy​stejsyl​wet​ce.Bia​łako​szu​la

pod​kre​śla​łaśnia​dącerę.

–Cotozalu​dzie?–spy​ta​łaLi​lahzza​cie​ka​wie​niem.
–Ma​riel​lebyłakie​dyśmojądziew​czy​ną.Póź​niejwy​szłazaFra​nço​is–wy​znałbez

cie​niaza​że​no​wa​nia,kie​dypo​da​nokawę.–Two​jaobec​nośćroz​ła​du​jeat​mos​fe​rę.

Jego wy​zna​nie pod​sy​ci​ło cie​ka​wość Li​lah. Ba​stien wy​cią​gnął kar​tę kre​dy​to​wą

irzu​ciłnadzie​lą​cyichsto​lik.

–Todlacie​bie.Idźnaza​ku​py,gdyjabędępro​wa​dziłin​te​re​sy.Przy​ja​dępocie​bie

przedlun​chem.

Li​lahpo​pa​trzy​łaznie​sma​kiemnakar​tę,poczymod​su​nę​łająodsie​bie.
–Niechcęwy​da​waćtwo​ichpie​nię​dzy.
–Niemaszwy​bo​ru.Ocze​ku​jętegoodcie​bie.
Li​lah dla świę​te​go spo​ko​ju wsu​nę​ła kar​tę do to​reb​ki. Po​wie​dzia​ła so​bie, że nie

musini​cze​goku​po​wać.Nieumknę​łojejuwa​dze,żepod​wład​niBa​stie​naśle​dząkaż​-
dy jej ruch. Nie ule​ga​ło wąt​pli​wo​ści, że roz​sa​dza ich cie​ka​wość, co ją łą​czy z ich
sze​fem.Ichza​in​te​re​so​wa​nieświad​czy​łootym,żeprzy​naj​mniejdlapo​stron​ne​goob​-
ser​wa​to​raichwza​jem​nere​la​cjeniespra​wia​ływra​że​niaty​po​wych.

Gdyunio​słagło​wę,go​rą​cespoj​rze​nieBa​stie​naprzy​po​mnia​łojejnie​daw​nein​tym​-

ne piesz​czo​ty. Na​tych​miast wzro​sła jej tem​pe​ra​tu​ra, a ser​ce szyb​ciej za​bi​ło. Bez​-
wied​niezwil​ży​łaję​zy​kiemwy​schnię​tewar​gi.

–Sethe​lo.Pra​gnęcię–wy​szep​tał,gła​dzącjąpodło​ni.–Ni​g​dynażad​nąko​bie​tę

niecze​ka​łemtakdłu​go.Wczo​raj​szywie​czórpod​sy​ciłmójape​tyt.

–Wca​leniecze​ka​łeś!–wy​po​mnia​ła,co​fa​jącrękę.–Wprze​cią​gudwóchlatuwio​-

dłeścałytłumpięk​no​ści.

–Spraw​dzi​łaś,ile?
–Apoco?Comnieob​cho​dzątwo​jepry​wat​nespra​wy?
–Ra​cja.Niepo​win​nycięin​te​re​so​wać.Niełą​czynasnicpróczpo​cią​gufi​zycz​ne​go.
–Oczy​wi​ście.
Poprzej​ściuprzezbram​kępor​tulot​ni​cze​gowPa​ry​żuLi​lahza​sko​czyłwi​dokwy​ce​-

lo​wa​nychwnichobiek​ty​wów.Strachchwy​ciłjązagar​dło,żeme​diaokrzyk​nąjąnaj​-
now​szą zdo​by​czą Ba​stie​na. Mar​twi​ło ją, że gdy ro​dzi​na lub zna​jo​mi zo​ba​czą ich
zdję​ciawga​ze​tach,za​cznąpo​dej​rze​wać,żełą​czyichcoświę​cejniżsto​sun​kisłuż​-
bo​we.

Aby zmi​ni​ma​li​zo​wać ry​zy​ko, od​stą​pi​ła do tyłu i pró​bo​wa​ła uda​wać jed​ną z pra​-

cow​nic.Mimotofle​szewciążbły​ska​ły.Dzien​ni​ka​rzewy​krzy​ki​wa​lipy​ta​niapofran​-
cu​skuian​giel​sku,alezi​gno​ro​wa​łaichtaksamojakfo​to​gra​fów.Wsia​dładoli​mu​zy​ny
wto​wa​rzy​stwieBer​di​ny,zktó​rąmia​ławspól​niero​bićza​ku​py,iCira,przy​dzie​lo​ne​go
jejdoochro​ny.

Kie​row​ca za​wiózł ich na Ave​nue Mon​ta​igne, eks​klu​zyw​ną ale​ję han​dlo​wą. Gdy

Ber​di​naniezwra​ca​łananiąuwa​gi,Li​lahpo​szu​ka​ławte​le​fo​niein​for​ma​cjioMa​riel​-
leDu​rand.Naekra​nieuj​rza​łasmu​kłą,ślicz​nąblon​dyn​kęiwy​czy​ta​ła,żeprzedwyj​-
ściemzamążbyłasław​nąmo​del​ką.

Nie​obec​nadu​chem,prze​mie​rzy​łafir​mo​weskle​pyLo​uisaVu​it​to​na,Dio​raiCha​nel.

Wkoń​cuzgod​niezży​cze​niemBa​stie​nasko​rzy​sta​łazkar​tykre​dy​to​wej,żebyku​pić
mukra​watuRal​phaLau​re​na.Sko​rospeł​ni​łajegoży​cze​nie,niepo​wi​nienna​rze​kać.

Do​łą​czyłdoniejwpo​łu​dnie.
–Gdzietor​byzza​ku​pa​mi?–za​py​tałza​miastpo​wi​ta​nia.
Li​lahwy​cią​gnę​łazto​reb​kima​lut​kąpa​czusz​kęiwrę​czy​łamu.
–Pro​szę,todlacie​bie.

–Dlamnie?
–Ka​za​łeśmiwy​da​waćswo​jepie​nią​dze–przy​po​mnia​ła.
–Alenienamnie!–wy​krzyk​nął,gdyroz​pa​ko​wałkra​watzezło​ci​ste​goje​dwa​biu.
–Ku​pi​łeśmitylerze​czywLon​dy​nie,żeniebędępo​trze​bo​wa​łani​cze​gono​we​goco

naj​mniejdokoń​castu​le​cia.

–Nieotomicho​dzi​ło.Chcia​łem,że​byśprzy​naj​mniejrazspeł​ni​łamojeży​cze​nie.

Czywy​peł​nia​nieja​kich​kol​wiekpo​le​ceńspra​wiaciażtakwiel​kątrud​ność?

–Nie.Tyl​kotwo​ich.Wy​bacz,pa​nie.Na​stęp​nymra​zempo​słu​chamroz​ka​zu–za​-

drwi​ła.

–Po​win​naśzwła​snejwolidą​żyćdotego,żebymnieza​do​wo​lić.
–Nibydla​cze​go?
–Żebywpra​wićmniewdo​bryna​strój.
Pod​czasgdyLi​lahpró​bo​wa​łaso​biewy​obra​zić,cobyzy​ska​ła,oka​zu​jącule​głość,

sa​mo​chódru​szyłwdro​gę.

Du​ran​do​wie miesz​ka​li w im​po​nu​ją​cym osiem​na​sto​wiecz​nym domu na Wy​spie

Świę​te​goLu​dwi​ka.Po​ko​jów​kaza​pro​wa​dzi​łaichdoprze​stron​ne​gosa​lo​nu,gdziewy​-
mie​ni​lizgo​spo​da​rza​mipo​wi​tal​neuprzej​mo​ściigdziepo​da​nona​po​je.

Okrop​nieskrę​po​wa​naba​daw​czymspoj​rze​niemMa​riel​le,Li​lahnapróż​nousi​ło​wa​-

ła opa​no​wać zde​ner​wo​wa​nie. Ma​riel​le na żywo wy​glą​da​ła jesz​cze pięk​niej niż na
zdję​ciach.Ucie​szy​łająwia​do​mość,żejestAn​giel​ką.

Ba​stienza​sko​czyłLi​lah,uj​mu​jącjejdłońiprzy​cią​ga​jącjądosie​biepod​czaspo​ga​-

węd​kizFra​nço​is.Roz​ma​wia​liwy​łącz​niepofran​cu​sku,do​pó​kiMa​riel​lenieza​py​ta​ła
Li​lahoro​dzin​nemia​sto.Za​do​wo​lo​na,żeniemusiprzy​wo​ły​waćzza​ka​mar​kówpa​-
mię​ci szkol​nej fran​cusz​czy​zny, Li​lah od​prę​ży​ła się nie​co pod​czas lun​chu. Przy kie​-
lisz​kuwinapięk​nablon​dyn​kaza​pro​si​łająnaprze​chadz​kępoogro​dzie.

–Odjakdaw​naje​steśzBa​stie​nem?–spy​ta​łapro​stozmo​stu,gdyode​szłynatyle

da​le​ko,żepa​no​wieniemo​gliichusły​szeć.

–Za​le​d​wieodkil​kudni–przy​zna​łaLi​lahzocią​ga​niem.–Czywol​nomiza​py​tać,

kie​dyznimcho​dzi​łaś?

– Bar​dzo daw​no temu, gdy za​czę​łam od​no​sić suk​ce​sy jako mo​del​ka. Uwiel​biam

męża,alemu​szęprzy​znać,żeni​g​dywży​ciunieprze​ży​łamtakfa​scy​nu​ją​cejprzy​go​-
dy jak z Ba​stie​nem. Lecz złe do​świad​cze​nia wy​war​ły na nie​go zbyt de​struk​cyj​ny
wpływ,bymógłza​ufaćja​kiej​kol​wiekko​bie​cieizo​staćprzyjed​nejnasta​łe.Dla​te​go
ła​miedam​skieser​ca.

–Cogospo​tka​ło?
–Niewiem,aledamgło​wę,żedo​ra​stałwnie​przy​ja​znymśro​do​wi​sku.Przy​pusz​-

czam,żetrud​nedzie​ciń​stwowy​ci​snę​łopięt​nonajegopsy​chi​ce,stądjegonie​sta​łość
inie​uza​sad​nio​nanie​uf​ność.Dlamniemazbytskom​pli​ko​wa​nąoso​bo​wość.

Li​lah od​kry​ła, że wła​śnie nie​prze​wi​dy​wal​ność Ba​stie​na naj​bar​dziej ją po​cią​ga.

Sta​no​wiłdlaniejza​gad​kęicie​ka​wewy​zwa​nie.Nieprzy​po​mi​nałni​ko​go,kogozna​ła.
Nie​prze​cięt​niein​te​li​gent​ny,nie​cier​pli​wy,skry​ty,bezresz​tyod​da​nypra​cyinie​na​sy​-
co​nywdą​że​niudoko​lej​nychsuk​ce​sów,in​try​go​wałjąjakniktinny.Coukształ​to​wa​ło
jegocha​rak​ter?Albokto?Ja​kiemo​ty​wynimkie​ro​wa​ły?Idla​cze​gowogó​leła​ma​ła
so​bienadnimgło​wę?

–Sku​tecz​nieocza​ro​wa​łaśDu​ran​dów–orzekłBa​stienwdro​dzepo​wrot​nejnalot​-

ni​sko.–Nieje​steśomnieanitro​chęza​zdro​sna.

–Acze​mumia​ła​bymbyć?–od​po​wie​dzia​łapy​ta​niem,żebyukryćza​sko​cze​nienie​-

ocze​ki​wa​nymstwier​dze​niem.–Niesą​dzę,że​byślu​biłza​bor​czeko​bie​ty.

Ba​stienprzy​znałjejwdu​chura​cję,alegdyob​ser​wo​wałprzezotwar​tedrzwina

pa​tio,jakswo​bod​niega​wę​dziiżar​tu​jezjegobyłąko​chan​ką,za​bo​la​łagojejobo​jęt​-
ność.

Za​wsty​dziłnie​coLi​lah,po​nie​ważniepo​wie​dzia​łamuca​łejpraw​dy.Niecier​pia​ła

mąkza​zdro​ści,aleprze​szka​dza​łajejświa​do​mość,żeprze​ślicz​namo​del​kanie​gdyś
dzie​li​łaznimłoże.

–Do​kądte​razpo​le​ci​my? –spy​ta​ła,żebyod​wró​cić jegouwa​gęod nie​wy​god​ne​go

te​ma​tu.

–Mamza​mekwPro​wan​sji.

ROZDZIAŁSZÓSTY

Opu​ści​lilot​ni​skosa​mo​cho​demte​re​no​wym.Ochro​napo​dą​ża​łazanimidru​gimau​-

tem.

Ja​snepro​wan​sal​skiesłoń​cechy​li​łosiękuza​cho​do​wi,ła​go​dzącostrekon​tu​rycie​-

ni. Je​cha​li przez wy​bo​iste wzgó​rza z głę​bo​ki​mi wą​wo​za​mi i ży​zny​mi do​li​na​mi. Na
szczy​tachwy​bu​do​wa​noma​low​ni​cze,for​ty​fi​ko​wa​neosa​dyzwą​ski​mi,krę​ty​miulicz​-
ka​miidom​ka​mizokien​ni​ca​miwoknach.Wspa​nia​łykra​jo​brazpo​ra​sta​łabuj​nazie​-
leń. Zbo​cza wzgórz po​kry​wa​ły sta​re win​ni​ce. W sa​dach na ka​mien​nych ta​ra​sach
roz​kwi​ta​łybrzo​skwi​nie,gru​sze,nek​ta​ryn​kiiwi​śnie.

–Czyodzie​dzi​czy​łeśre​zy​den​cjępoprzod​kach?–spy​ta​łaLi​lah.
–Niepo​cho​dzęzza​moż​ne​gorodu–po​in​for​mo​wałBa​stienoschłymto​nem.–Moja

mat​kauro​dzi​łasięnaprzed​mie​ściuAten.Pra​co​wa​łajakokel​ner​ka.Oj​ciecpro​wa​dzi
małeprzed​się​bior​stwobu​dow​la​ne.Po​ślu​biłbo​ga​tąko​bie​tę.Nie​ste​ty,ni​g​dynieoże​-
niłsięzmojąmat​ką.

– Och! – wes​tchnę​ła Li​lah po dość dłu​gim, nie​zręcz​nym mil​cze​niu. – Gdy wspo​-

mnia​łeś,żepo​da​ro​wałjejwi​sio​rekwkształ​cieko​ni​kamor​skie​go,ido​da​łeś,żejako
dziec​kouwa​ża​łeśzwią​zekswo​ichro​dzi​cówzado​sko​na​ły,od​nio​słammyl​newra​że​-
nienate​matwa​szychsto​sun​kówro​dzin​nych.

–Jakomałychło​piecniero​zu​mia​łem,jakwy​glą​da​jąpraw​dzi​were​la​cjemię​dzyro​-

dzi​ca​mi.

–Ajakwy​glą​da​ły?
–Fa​tal​nie.Mojamat​kabyłako​chan​kąAna​to​le.Razprzy​zna​ła,żece​lo​woza​szła

wcią​żęwna​dziei,żepo​rzu​ciżonęioże​nisięznią.Jed​nakjejplanspa​liłnapa​new​-
ce. Do​zna​ła gorz​kie​go roz​cza​ro​wa​nia. Nie​co wcze​śniej spło​dził z żoną mo​je​go
przy​rod​nie​gobra​ta,Le​ona,star​sze​goodemnieza​le​d​wieokil​kamie​się​cy.

–Po​wie​dzia​łaciotym?–do​py​ty​wa​łasięLi​lahznie​do​wie​rza​niem.
Ba​stienwy​krzy​wiłpięk​niewy​kro​jo​neusta.
–Athe​neniemia​łazagroszin​stynk​tuma​cie​rzyń​skie​go.Ni​g​dynieprze​zwy​cię​ży​ła

roz​go​ry​cze​nia. Nie kry​ła żalu, że spa​dła na nią od​po​wie​dzial​ność i wy​dat​ki na
dziec​ko,któ​renieprzy​nio​słojejżad​ne​gopo​żyt​ku.

Li​lahza​ci​snę​łazęby,żebyniewy​rzu​cićzsie​bie,comy​śliotakbez​dusz​nejoso​bie.

Prze​ży​łaszok,aleprze​wi​dy​wa​ła,żeBa​stienbyjąwy​śmiał,gdy​bywy​ra​zi​łaobu​rze​-
nie.Bo​la​łojąjed​nak,żedo​ra​stał,my​śląc,ja​ko​bynie​po​trzeb​nieprzy​szedłnaświat.
Żad​nepo​czę​ciedziec​kaniepo​win​nobyćna​rzę​dziemmo​ral​ne​goszan​ta​żu.

–Cze​mumil​czysz?–za​gad​nąłBa​stienpodłuż​szejchwi​li.–Dał​bymgło​wę,żewy​-

gło​siszmo​ra​li​za​tor​skąprze​mo​wę.

–Bomnienieznasz.Do​sko​na​lezda​jęso​biespra​wę,żeniewszyst​kiedzie​cido​ra​-

sta​jąwbaj​ko​wymświe​cie.Ina​czejmójoj​ciecko​chał​bymamęipo​zo​stałjejwier​ny.

–Aniebył?–za​py​tałznie​do​wie​rza​niem.–Po​nie​ważłą​czywasbli​skawięź,uzna​-

łemzaoczy​wi​ste…

–Moiro​dzi​ceniebylizesobąszczę​śli​wi.Niewzię​liślu​buzmi​ło​ści.Oj​cieczdra​-

dzałmamę,zkimpo​pa​dło.Zpo​wo​dujegonie​wier​no​ścicią​gledo​cho​dzi​łowdomudo
kłót​ni. Zo​sta​li parą bar​dzo wcze​śnie, w wie​ku kil​ku​na​stu lat. Wszy​scy ocze​ki​wa​li,
żesięzniąoże​ni,więcwkoń​cutozro​bił.Nie​pręd​kozro​zu​mia​łam,żepre​sjaspo​-
łecz​naspo​wo​do​wa​ła,żeczułsięjakschwy​ta​nywpu​łap​kę.Zu​peł​nieina​czejtrak​tu​je
mojąma​co​chę.

–Czynie​sta​łośćojcawpły​nę​łanatwo​jąoce​nę,kie​dywy​zwa​łaśmnieodbu​ha​jów?
Za​wsty​dziłLi​lah,przy​po​mi​na​jącobe​lgęsprzeddwóchlatwnaj​mniejspo​dzie​wa​-

nymmo​men​cie.

–Oczy​wi​ścieżenie,ale…tyteżczę​stozmie​niaszko​chan​ki.
–Aleniezdra​dzaminieśpięzbylekim.Choćwy​zna​jęinnewar​to​ściniżty,jatak​-

żeprze​strze​gamokre​ślo​nychstan​dar​dów.

Li​lahzewsty​dumoc​noza​ci​snę​łapal​ce,sple​cio​nenako​la​nach.
–Tam​te​gowie​czo​ranie​po​trzeb​niepo​nio​słymniener​wy.Niepo​win​namod​są​dzać

odczciiwia​ryko​goś,kogopra​wieniezna​łam–przy​zna​ławna​dziei,żetymwy​zna​-
niemza​mknienie​wy​god​nyte​mat.

–Czytoprze​pro​si​ny?–Gdyza​miastpo​twier​dze​niausły​szałtyl​kogłę​bo​kiod​dech,

do​dałpochwi​li:–Przyj​mu​ję,żetak.Wkoń​cuniezro​bi​łemcikrzyw​dy.Za​pro​si​łem
ciętyl​konako​la​cjęiza​pro​po​no​wa​łem,że​byśspę​dzi​łazemnąnoc.Niepró​bo​wa​łem
cięznie​wo​lić.

–Nodo​brze,prze​pra​szam…uni​że​nie.Za​do​wo​lo​ny?–wark​nę​łazura​zą.
–Swo​jądro​gą,codzie​wi​camożewie​dziećomę​skichzwy​cza​jach?–za​drwił.
–Możeczy​tambru​ko​wąli​te​ra​tu​rę–od​burk​nę​ła.
Ba​stien ro​ze​śmiał się na wi​dok za​czer​wie​nio​nych po​licz​ków i gniew​ne​go bły​sku

wbłę​kit​nychoczach.Ba​wi​łogo,żena​wetje​że​liniemia​łara​cji,nieda​wa​łazawy​-
gra​nąjakinne.Lu​biłtęjejprze​ko​rę.

Wje​cha​li po​mię​dzy dwie​ma po​tęż​ny​mi ka​mien​ny​mi ko​lum​na​mi w ale​ję sta​rych

drzew.Wkrót​ceza​trzy​małsa​mo​chód.

–Wi​tajwCha​te​auSa​in​te-Mo​ni​que.
Kin​kie​tywfor​mieże​la​znychla​tarńoświe​tla​łysta​rąbu​dow​lę,pod​kre​śla​jącmio​do​-

wą bar​wę ka​mie​ni. Wie​le okien prze​sła​nia​ły ty​po​wo pro​wan​sal​skie fio​le​to​wo-nie​-
bie​skieokien​ni​ce.Ra​bat​kikwia​to​wepo​mię​dzyżwi​ro​wy​mialej​ka​mizdo​bi​łyfron​to​-
wydzie​dzi​niec.

Li​lahwy​sia​dłaipo​de​szłazBa​stie​nemkuwej​ściu.
–Kie​dyku​pi​łeśtępo​sia​dłość?–za​py​ta​ła.
–Oko​łotrzechlattemu.Na​le​ża​ładosę​dzi​wejhra​bi​ny,któ​rąpo​zna​łem,kie​dypo​-

szu​ki​wa​łemte​re​nówpodwiej​skąza​bu​do​wę.Le​d​wiezo​ba​czy​łemtęre​zy​den​cję,zło​-
ży​łemjejofer​tę,aledo​pie​ropokil​kumie​sią​cachzgo​dzi​łasięjąsprze​dać.Re​mont
za​jął na​stęp​ny rok. Przy​jeż​dżam tu od​po​cząć albo kie​dy mogę pra​co​wać w domu.
Miesz​ka​łemtuprzezostat​nimie​siąc.

Otwo​rzył im męż​czy​zna w śred​nim wie​ku w sztyw​no wy​kroch​ma​lo​nej bia​łej ko​-

szu​liimusz​ce.Po​wi​tałichuśmie​chem.

–Ste​fanwrazzżoną,Ma​rie,dba​jąodom–po​in​for​mo​wałBa​stienpoprzed​sta​wie​-

niujejdo​mow​ni​kom.Na​stęp​nieob​jąłLi​lahiwpro​wa​dziłdośrod​ka.

Wy​strójwnę​trzaza​pie​rałdechwpier​si.Holzno​wo​cze​sny​mime​bla​mipo​kry​wa​ła

po​sadz​kazuło​żo​ne​gowsza​chow​ni​cęczar​ne​goibia​łe​gomar​mu​ru.Nagórępro​wa​-
dzi​łysze​ro​kie,krę​co​nescho​dy.

Gdywnie​sio​noba​ga​że,Ba​stienru​szyłkuscho​dom.Ste​fanotwo​rzyłdrzwiiLi​lah

usły​sza​łazna​jo​me,ra​do​sneszcze​ka​nie.Ste​fanuśmiech​nąłsięnawi​dokjam​nicz​ka
zdłu​gi​miusza​mi,któ​rywpod​sko​kachdo​padłdoLi​lah.

–Jateżzatobątę​sk​ni​łam–przy​zna​ła,ku​ca​jąc,żebywziąćpu​pi​lanaręce.Wy​ję​ła

mu z pyszcz​ka jed​ną z pisz​czą​cych za​ba​wek, któ​re uwiel​biał apor​to​wać, po czym
zpo​wro​tempo​sta​wi​łagonapod​ło​dze.Gdymująrzu​ci​ła,po​chwy​ciłjąipo​spie​szył
doBa​stie​na.

– Zi​gno​ruj jego za​czep​ki – do​ra​dzi​ła. – Zro​zu​mie, że nie chcesz się z nim ba​wić

idacispo​kój.Vic​kieza​wszetakrobi.Nieprze​pa​dazapsa​mi.Wolikoty.

Skip​pytrą​ciłno​skiemczu​bekbutaBa​stie​na.Mimożepa​trzyłnanie​gobła​gal​nie

wiel​ki​mi,ciem​ny​miocza​mi,Ba​stienod​su​nąłgonogą.Li​lahpa​trzy​łazprze​ra​że​niem,
jakpie​sekspa​dazeschod​ka.Ste​fanpod​biegł,żebygopod​nieść,naj​wy​raź​niejświa​-
do​my,żejegopra​co​daw​canielubizwie​rząt.

Li​lahpo​dą​ży​łazaBa​stie​nemdona​stro​jo​wejsy​pial​ni,wy​po​sa​żo​nejwmie​sza​ni​nę

za​byt​ko​wychiwspół​cze​snychme​bli.Woknachza​wie​szo​noper​ło​weza​sło​ny.Dra​pe​-
ria z tego sa​me​go ma​te​ria​łu spły​wa​ła ob​fi​ty​mi fa​la​mi z ob​rę​czy z ku​te​go że​la​za
wkształ​cieko​ro​nynadwiel​kimło​żem.

–Jakiprze​pięk​nypo​kój!–wy​szep​ta​łaLi​lahwza​chwy​cie.
–Po​ko​jów​kiroz​pa​ku​jątwo​jerze​czy.Przyjdźzago​dzi​nęnako​la​cję–po​wie​dział,

gdyja​kiśmęż​czy​znaprzy​niósłjejba​gaż,adwiedziew​czy​nywuni​for​machprzy​szły
prze​nieść wa​liz​ki do przy​le​głej gar​de​ro​by, wi​docz​nej przez otwar​te drzwi. – Włóż
cośwy​jąt​ko​we​go,że​bymroz​bie​rałciępóź​niejzprzy​jem​no​ścią,mojasłod​ka.

Li​lah spło​nę​ła ru​mień​cem, gdy na​po​tka​ła go​rą​ce spoj​rze​nie Ba​stie​na. De​li​kat​nie

po​gła​dziłjąpopo​licz​ku,poczymwy​ci​snąłnajejustachna​mięt​nypo​ca​łu​nek,któ​ry
przy​spie​szyłjejod​dechipuls.Gdyjąpu​ścił,pa​trzyłnaniąwmil​cze​niuprzezkil​ka
dłu​gichse​kund,za​nimru​szyłkudrzwiom.

Li​lah we​szła do wy​ło​żo​nej mar​mu​ra​mi ła​zien​ki. Kom​plet​nie za​gu​bio​na, po​wio​dła

pal​cempoopuch​nię​tychwar​gach.Niemo​głaso​bieda​ro​wać,żepra​gnieBa​stie​nado
bólu.Tyl​kotegobra​ko​wa​ło,żebypo​lu​bi​łarolęutrzy​man​ki!Aleczytona​praw​dęta​-
kie złe? Czy nie prze​ma​wia​ła przez nią ura​żo​na duma? Prze​cież lu​dzie upra​wia​ją
seksdlaprzy​jem​no​ści,acz​kol​wiekzre​la​cjiprzy​ja​ció​łekwy​ni​ka​ło,żeczę​stodo​zna​-
wa​ły roz​cza​ro​wa​nia. W koń​cu uzna​ła, że kie​dy wy​peł​ni zo​bo​wią​za​nie, praw​do​po​-
dob​niebę​dziesiędzi​wićsamaso​bie,żeła​ma​łaso​biegło​węnadzu​peł​niena​tu​ral​ną
ludz​kąak​tyw​no​ścią.

Wzię​łaprysz​nic,za​bra​łako​sme​ty​kidoma​ki​ja​żuiowi​nię​tawręcz​nikwró​ci​łado

sy​pial​ni.Wgar​de​ro​bieprzej​rza​łanowoza​ku​pio​nestro​je.Ba​stienka​załjejwło​żyć
cośwy​jąt​ko​we​go.Zbły​skiemroz​ba​wie​niawokuścią​gnę​łazwie​sza​kasuk​nięba​lo​-
wąbrzo​skwi​nio​wejbar​wy,bar​dziejprzy​po​mi​na​ją​cąko​stiumte​atral​nyniżwspół​cze​-
sneubra​nie.Uzna​ła,żewsamrazpa​su​jedopa​ła​cu.Kie​dypre​zen​to​wa​łająBa​stie​-
no​wiwdomumody,do​strze​gławjegooczachpło​mieńpo​żą​da​nia.

Ba​stiensta​nąłwholuizza​chwy​temob​ser​wo​wałDe​li​lah.Scho​dzi​łazescho​dów

zwdzię​kiemigod​no​ściąkró​lo​wej.Wspa​nia​ła,lśnią​cakre​acjaopi​na​łajejsmu​kłąfi​-
gu​rędota​lii.Po​ni​żejnie​zli​czo​newar​stwycie​niut​kie​gotiu​luspły​wa​łypoka​mien​nych

scho​dach. Bu​rza czar​nych lo​ków opa​da​ła na ple​cy. Po​je​dyn​cze pa​sem​ka oka​la​ły
trój​kąt​nątwa​rzycz​kę,pod​kre​śla​jącbłę​kitoczu.Po​dałjejrękę,wpa​trzo​nywpeł​ne,
ró​żo​weustecz​ka.

–Za​par​łomidechwpier​sinatwójwi​dok–wy​znał.
Li​lahza​sko​czyłnie​ocze​ki​wa​nykom​ple​ment.Ba​stienprze​pro​wa​dziłjąprzezprze​-

stron​nysa​lonzza​byt​ko​wym,rzeź​bio​nymko​min​kiemiele​ganc​ki​mi,nie​bie​ski​miso​-
fa​minawy​ło​żo​nyka​mien​nąpo​sadz​kąta​raszpło​ną​cy​miświe​ca​minasto​le.

–Je​stembar​dzogłod​na–stwier​dzi​ła,gdylo​kajod​su​nąłdlaniejkrze​słoiroz​ło​żył

jejser​wet​kęnako​la​nach.

–Po​win​nocisma​ko​wać.Ma​rie,żonaSte​fa​na,go​to​wa​ławre​no​mo​wa​nejre​stau​ra​-

cji,ozna​czo​nejgwiazd​ka​miMi​che​li​nawPa​ry​żu,za​nimpod​ję​liumniepra​cę–po​in​-
for​mo​wał.

–Za​trud​niasztuwie​lulu​dzi–za​uwa​ży​ła.–Ży​jeszjakkról.
–Tyl​kowte​dy,gdyobo​wiąz​kipo​zwa​la​jąmituspę​dzićja​kiśczas.Pod​czaspo​dró​ży

służ​bo​wychja​damwlo​ka​lachlubsamprzy​rzą​dzamso​biepo​sił​ki.

–Umieszgo​to​wać?–spy​ta​łaznie​do​wie​rza​niem.
–Oczy​wi​ście.Niktmnienieroz​piesz​czał.Aledo​ce​niamto,cowży​ciunaj​lep​sze.
–Czytwo​jamamażyje?–spy​ta​łapod​czaspierw​sze​goda​nia.
Ba​stienprzezchwi​lęob​ser​wo​wałjązezmarsz​czo​ny​mibrwia​mi.
–Wi​dzę,żecie​ka​wicięmojeży​cie.
–Cze​munie?Tochy​banicdziw​ne​go–od​rze​kła,wzru​sza​jącra​mio​na​mi.
– Zgi​nę​ła w wy​pad​ku sa​mo​cho​do​wym, gdy by​łem jesz​cze dziec​kiem, i mu​sia​łem

za​miesz​kaćuojca.

–Jakcitambyło?
–Kosz​mar​nie.Jegożona,Cle​ta,znie​na​wi​dzi​łamnieodpierw​sze​gowej​rze​nia.Sta​-

no​wi​łemdlaniejżywydo​wódnie​wier​no​ścimęża.Amójprzy​rod​nibrat,Leo…na​gle
prze​stałbyćuko​cha​nymje​dy​na​kiem.Na​tu​ral​nieionmnieniezno​sił.Aleod​nio​słem
pew​neko​rzy​ścizprze​pro​wadz​kidono​we​godomu.

–Ja​kie?
– Przede wszyst​kim wresz​cie re​gu​lar​nie wi​dy​wa​łem ojca i po​sze​dłem do lep​szej

szko​ły.

–Wy​glą​danato,żezoj​cemłą​czyciębli​skawięź–sko​men​to​wa​łaLi​lahwna​dziei,

żepo​twier​dzi.Ucie​szy​łoją,żemó​wiłonimcie​pło,po​nie​ważnieule​ga​łowąt​pli​wo​-
ści,żemiałbar​dzocięż​kiedzie​ciń​stwo.

–Tak.Bar​dzogoko​cham.Fa​tal​niewy​bie​rałży​cio​wepart​ner​ki,alebyłwspa​nia​-

łymoj​cem.Za​wszemo​głemnanimpo​le​gać–przy​znałznie​skry​wa​nądumą.

Li​lahode​tchnę​łazulgą,żeprzy​naj​mniejje​denczło​wiekgoko​chał.Kujejza​sko​-

cze​niu bar​dzo przy​gnę​bi​ła ją myśl, że do​ra​stał w osa​mot​nie​niu, bez ro​dzi​ciel​skiej
mi​ło​ści.Od​po​wie​dziBa​stie​nawy​ja​śni​łyjej,coukształ​to​wa​łojegotwar​dy,bez​kom​-
pro​mi​so​wycha​rak​ter.

– Ale daj​my spo​kój mo​jej prze​szło​ści, gli​kiamou – wy​rwał ją z za​du​my głos Ba​-

stie​na.–Le​piejopo​wiedzmioJo​shuBur​ro​we​sie.

Li​lahze​sztyw​nia​ła,zbi​taztro​pu.
–Niemaoczymmó​wić.Stu​dio​wałzemnąnajed​nymrokunauni​wer​sy​te​cie.Jest

dlamnietyl​koko​le​gą.

–Alenaj​wy​raź​niejjemutoniewy​star​cza.Chciał​bycze​goświę​cej.Po​win​naśpo​-

wie​dziećmupraw​dę.

–Opo​wie​dzia​łamzna​jo​mymtęsamąhi​sto​rięcoro​dzi​nie,żeza​ofe​ro​wa​łeśmipo​-

sa​dę.

Ba​stienwbiłwzrokwku​szą​ceusta,gdypró​bo​wa​ławspa​nia​łejja​gnię​ci​ny,po​da​nej

nadru​gieda​nie.

–Dlajegodo​brale​piej,że​byśmuuświa​do​mi​ła,żeje​steśmoja.
–Niena​le​żędocie​bie–wy​ce​dzi​łaprzezza​ci​śnię​tezęby.
–Na​le​żysz.Ile​kroćnacie​biespoj​rzę,wi​dzę,żeod​wza​jem​niaszmojepra​gnie​nia.
Li​lahuzna​łamil​cze​niezanaj​bar​dziejdy​plo​ma​tycz​nąod​po​wiedź.Zażad​neskar​by

nieprzy​zna​ła​by,żepo​cią​gająnie​od​par​cie.Spró​bo​wa​łasku​pićuwa​gęnaje​dze​niu,
aleoczysamepo​dą​ży​łyzaBa​stie​nem.Odpierw​sze​gowej​rze​niauzna​łagozanaja​-
trak​cyj​niej​sze​gomęż​czy​znę,ja​kie​gowży​ciuwi​dzia​ła.Przezdwalataniezmie​ni​ła
zda​nia.Do​pie​rokie​dyza​bra​nopu​steta​le​rzeina​peł​nio​noimkie​lisz​ki,zdo​ła​łaode​-
rwaćwzrokodpięk​nierzeź​bio​nychry​sów.

–ŻonaSte​fa​nawspa​nia​lego​tu​je–po​chwa​li​ła,gdyspró​bo​wa​łapie​czo​nągrusz​kę

z so​sem cze​ko​la​do​wym, któ​rą po​da​no na de​ser. – Ale nic wię​cej już nie zdo​łam
prze​łknąć–do​da​ła,od​su​wa​jącta​le​rzyk.

–Chceszkawy?
–Nie,dzię​ku​ję.–Za​mar​ławbez​ru​chu,gdyBa​stienwstałipod​szedłdoniej.
– Re​agu​ję na cie​bie jak na​sto​la​tek – wy​znał schryp​nię​tym gło​sem. – Nie mogę

cze​kaćanimi​nu​tydłu​żej.

Li​lahwspar​łaręceostółiwsta​ła.Fał​dybrzo​skwi​nio​wejsuk​nispły​nę​łynapod​ło​-

gę.Czasspła​cićzo​bo​wią​za​nie–my​śla​łago​rącz​ko​wo.

Ba​stiennieodrazujejdo​tknął.Po​chy​liłgło​węimu​snąłjejustaza​pra​sza​ją​cympo​-

ca​łun​kiem, któ​ry przy​spie​szył jej puls i przy​pra​wił o za​wro​ty gło​wy, tak że le​d​wie
mo​głaustaćnano​gach.Na​stęp​niepo​rwałjąnaręce.

– Wczo​raj zde​ner​wo​wa​ła mnie wia​do​mość, że Josh cię po​ca​ło​wał – oświad​czył

nie​ocze​ki​wa​nie,nio​sącjąposcho​dachztakąła​two​ścią,jak​bynicniewa​ży​ła.–Póki
po​zo​sta​jeszzemną,niepo​zwól,żebyktośinnyciędo​ty​kał.

Na​dal oszo​ło​mio​na nie​wy​po​wie​dzia​nie słod​kim po​ca​łun​kiem, Li​lah pod​nio​sła na

nie​goza​mglo​nespoj​rze​nie.

–Niegro​zimito–wy​mam​ro​ta​ła.
–Dla​cze​go?Je​steśpięk​na.Nietyl​kojatowi​dzę.Joshteż.
–Wi​dziszwemniewię​cej,niżsamado​strze​gam–od​rze​kła,po​nie​ważwe​długwła​-

snejoce​nyniedo​ra​sta​ładopiętpięk​nymmo​del​kom,zktó​ry​miwcze​śniejro​man​so​-
wał.Za​wszewy​bie​rałdłu​go​no​gie,ja​sno​wło​se,kla​sycz​nepięk​no​ściwty​pieMa​riel​le.
Ni​ska,zaszczu​płaLi​lahwni​czymnieprzy​po​mi​na​łaide​ałuuro​dy.Wszko​lechłop​cy
niezwra​ca​linaniąuwa​gizpo​wo​duzbytma​łe​gobiu​stuizbytwą​skichbio​der.

–Wiemtyl​kotyle,żeciępra​gnę.Nicin​ne​gosięnieli​czy.
–Nic?–po​wtó​rzy​łaznie​do​wie​rza​niem.
–Nic–po​twier​dził,wdy​cha​jączlu​bo​ściąaro​matko​ko​so​we​goszam​po​nuzmie​sza​-

nyzde​li​kat​nymza​pa​chemko​sme​ty​kówijejwła​snym,uni​kal​nym,nie​po​wta​rzal​nym.
Ateoczy,błę​kit​nejaksza​fi​ry,lśni​łyjakklej​no​ty!

Uło​żyłjąnałóż​kuwjejsy​pial​ni.Samjejwi​dokroz​pa​lałmuzmy​sły.Po​wie​działso​-

bie,żegdyjąpo​sią​dzie,na​sy​cigłód.Niewy​klu​czał,żedo​znaroz​cza​ro​wa​nia,zwa​-
żyw​szy na jej brak do​świad​cze​nia i za​in​te​re​so​wa​nia cie​le​sny​mi ucie​cha​mi. Bo czy
zmy​sło​wako​bie​tapo​zo​sta​ła​bytakdłu​gonie​tknię​ta?Na​wetje​że​lijejoczybłysz​cza​-
łyjakgwiaz​dy,gdynanie​gopa​trzy​ła,na​wetje​ślizpa​sjąod​da​wa​łapo​ca​łun​ki,mało
praw​do​po​dob​ne,bymia​ławie​ledoza​ofe​ro​wa​nia.

Zdej​mu​jącjejbuty,świa​do​mieod​parłpo​ku​sępo​gła​ska​niaroz​czu​la​ją​coma​leń​kich

stó​pek.Wy​tłu​ma​czyłso​bie,żenieumiezniąpo​stę​po​wać,po​nie​ważjejdzie​wic​two
zbi​jagoztro​pu.Aleje​że​limó​wi​łapraw​dę,aniemia​łapo​wo​du,żebykła​mać,bę​dzie
donie​gona​le​ża​łabar​dziejniżja​ka​kol​wiekinnapart​ner​ka.Zezdzi​wie​niemstwier​-
dził,żeogrom​niegotocie​szy.

–Oczymmy​ślisz?–wy​szep​ta​łaLi​lahnie​śmia​ło,gdyroz​su​nąłza​mekbły​ska​wicz​ny

su​kien​ki.

–Oczy​wi​ścieosek​sie.
–Ja​sne.Głu​piepy​ta​nie–mruk​nę​ła.
Po​nad jej gło​wą Ba​stien uśmiech​nął się szel​mow​sko. Zsu​nął su​kien​kę z bia​łych,

smu​kłychra​mion,zdu​mio​nyjejprzy​spie​szo​nymod​de​chem.

–Bezoba​wy.Niezro​bięcikrzyw​dy–za​pew​nił.
–Sły​sza​łam,żepierw​szyrazboli.
–Prze​ma​wiaszjakśre​dnio​wiecz​namę​czen​ni​ca,pro​wa​dzo​nanator​tu​ry–wy​tknął

zura​zą.

–Jużza​my​kambu​zię.Nakłód​kę.
Ba​stienzdarłzniejsuk​nięirzu​ciłzmię​tąnady​wan.
–Ba​stien!Wi​dzia​łamcenę.Niemoż​nataktrak​to​waćta​kichele​ganc​kichrze​czy!–

za​pro​te​sto​wa​łażar​li​wie.–To…nie​przy​zwo​ite.

–Nie​zbytdłu​gomil​cza​łaś.Prze​stańmniede​ner​wo​wać–upo​mniałjąsu​ro​wo.
– Ja​kie ty mo​żesz mieć po​wo​dy do zde​ner​wo​wa​nia? – spy​ta​ła z bez​gra​nicz​nym

zdu​mie​niem,po​mnajegobo​ga​te​godo​świad​cze​nia.Naj​chęt​niejodrazuza​nur​ko​wa​-
ła​by pod koł​drę, za​miast sie​dzieć na łóż​ku w sa​mej bie​liź​nie. Pod​cią​gnę​ła ko​la​na
podbro​dę,żebyza​kryćtyle,ilemoż​na.

Ba​stienwsu​nąłrękędokie​sze​niiwy​cią​gnąłpu​de​łecz​koodju​bi​le​ra.
–Todlacie​bie.
–Niechcępre​zen​tów.
–Za​łóżgodlamo​jejprzy​jem​no​ści,mojaślicz​na.Od​kądciępo​zna​łem,chcia​łemcię

zo​ba​czyćwdia​men​tach.–Otwo​rzyłpu​de​łecz​ko,wy​jąłbry​lan​to​wywi​sio​reknałań​-
cusz​kuiza​piąłjejnaszyi.

Li​lahniewy​ko​na​łażad​ne​goru​chu.Czu​łachłódicię​żarklej​no​tunaszyi.Ba​stien

od​stą​piłodłóż​ka,żebyzdjąćma​ry​nar​kęiroz​piąćko​szu​lę,aleprzezcałyczasnie
od​ry​wał od niej wzro​ku. Jego spoj​rze​nie dzia​ła​ło jak piesz​czo​ta, roz​pa​la​ło zmy​sły.
Po​że​ra​ła wzro​kiem wspa​nia​łe mię​śnie na jego klat​ce pier​sio​wej. Lecz gdy wy​jął
zkie​sze​nikil​kafo​lio​wychpa​kie​ci​ków,apo​temsię​gnąłdopa​skaspodni,zza​że​no​wa​-
niem od​wró​ci​ła wzrok. Usiadł koło niej na łóż​ku w sa​mych bok​ser​kach i jed​nym
zręcz​nymru​chemroz​piąłjejbiu​sto​nosz,od​sła​nia​jącsut​ki.

–Zgaśprzy​naj​mniejświa​tło!–krzyk​nę​ła.
–Je​steśpięk​na.Chcęnacie​biepa​trzeć.Je​że​liciętokrę​pu​je,za​mknijoczy–za​su​-

ge​ro​wał.

Li​lahnieśmia​łada​lejpro​te​sto​wać,gdygo​rą​ceustabłą​dzi​łypojejroz​pa​lo​nejskó​-

rze.Za​sko​czy​łająjegode​li​kat​ność.Potaknie​cier​pli​wym,apo​dyk​tycz​nymczło​wie​-
kuspo​dzie​wa​łasięgwał​tow​no​ści.Prze​sta​ławal​czyćzesobąibezopo​rówchło​nę​ła
cu​dow​nedo​zna​nia.Każ​dedo​tknię​cie,każ​dyin​tym​nypo​ca​łu​nekspra​wiałjejnie​wy​-
po​wie​dzia​nąroz​kosz.

– Po​wiedz, że mnie pra​gniesz, od pierw​sze​go spo​tka​nia – za​żą​dał, gdy nie​co

ochło​nę​ła.

–Prze​cieżwiesz–wy​dy​sza​ławśródprzy​spie​szo​nychod​de​chów.–Niepo​trze​bu​-

jeszpo​twier​dze​nia.

Uło​żyłjąwy​god​nieiznówroz​bu​dzałpo​wo​li.Roz​pa​liłwniejtakiżar,żewmo​men​-

cie po​łą​cze​nia ra​dość speł​nie​nia przy​ćmi​ła lek​kie ukłu​cie bólu. Gdy opadł na nią,
wy​czer​pa​ny,zgło​wąwtu​lo​nąwjejpo​li​czek,czu​łakaż​deude​rze​niejegoser​ca.Gdy
wy​rów​nał od​dech, po​rwał ją zno​wu w ra​mio​na i spon​ta​nicz​nie po​ca​ło​wał w czo​ło.
Spra​wi​ła mu taką przy​jem​ność, ja​kiej nie pa​mię​tał. Sam nie ro​zu​miał, co w nie​go
wstą​pi​ło,alewie​dział,żenieprze​stałjejpra​gnąć.Prze​ra​żo​ny,żeza​czy​napo​pa​dać
wuza​leż​nie​nie,wstałzłóż​kairu​szyłwstro​nęła​zien​ki,choćnaj​chęt​niejpo​zo​stał​by
przyniej.

–Nieśpięspo​koj​nie,dla​te​gopój​dęspaćdopo​ko​juobok–rzu​ciłprzezra​mięod

nie​chce​nia.

Li​lahdo​zna​łaza​wo​du.Tłu​ma​czy​łaso​bie,żeniepo​win​naocze​ki​waćni​cze​gowię​-

cej.Odpo​cząt​kuniekrył,żenieczu​jedoniejnicpróczfi​zycz​ne​gopo​cią​gu.Mimo
wszyst​ko było jej przy​kro, że po za​spo​ko​je​niu po​żą​da​nia zo​sta​wił ją samą. Czy
ocze​ki​wa​łacie​plej​sze​goza​koń​cze​niapierw​szejwspól​nejnocy?Je​że​litak,tonie​po​-
trzeb​nie ro​bi​ła so​bie złu​dze​nia. Prze​cież od​trą​ci​ła go przed dwo​ma laty wła​śnie
dla​te​go,żeniein​te​re​so​wa​łogonicpróczjejcia​ła,pod​czasgdyonapra​gnę​ławię​cej.
Nietyl​koura​ziłjejdumę,aleteżzła​małser​ce.Wresz​cieprzy​zna​łaprzedsobą,że
odpierw​sze​gospoj​rze​niauto​nę​ławtychgłę​bo​kich,ta​jem​ni​czychoczach.

Oczy​wi​ście nic o nim nie wie​dzia​ła. Okre​śli​ła​by swo​je po​cząt​ko​we za​uro​cze​nie

ra​czejmia​nemfa​scy​na​cjiniżmi​ło​ści.Od​rzu​ci​łagotyl​kodla​te​go,żegłę​bo​koroz​cza​-
ro​wa​łojąpo​wierz​chow​nepo​dej​ścieBa​stie​nadoko​biet.Po​nie​ważuwo​dziłjerów​nie
ła​twojakpo​rzu​cał,od​par​łapo​ku​sę,żebyjejnieuniesz​czę​śli​wił.

Te​razznówmu​sia​łaspoj​rzećwoczybo​le​snejpraw​dzie,żezna​czydlanie​gonie

wię​cejniżinne,je​dy​nietyle,cotym​cza​so​waza​baw​ka,prze​lot​ny,ero​tycz​nyka​prys.
Nie ule​ga​ło wąt​pli​wo​ści, że za​pła​cił jej za ule​głość wy​so​ką cenę nie z po​wo​dów
uczu​cio​wych,tyl​kodla​te​go,żeprzy​wykłna​gi​naćin​nychdoswejwoliwszel​ki​mido​-
stęp​ny​mispo​so​ba​mi.Nieumiałprze​gry​waćinieprzyj​mo​wałdowia​do​mo​ściod​mo​-
wy.

Żeby od​pę​dzić przy​gnę​bia​ją​ce my​śli, usi​ło​wa​ła sku​pić uwa​gę na za​le​tach tego

bez​dusz​ne​go ukła​du: na po​now​nym otwar​ciu fa​bry​ki, za​trud​nie​niu ojca, za​pła​co​-
nychra​chun​kach.Jejprzy​rod​niero​dzeń​stwomo​głodo​ra​staćbez​piecz​nie,beztrosk
ma​te​rial​nych, a byli pra​cow​ni​cy Mo​ore Com​po​nents wkrót​ce po​wró​cą do pra​cy.
Pod​czas roz​mo​wy te​le​fo​nicz​nej oj​ciec wspo​mniał, że zwo​łał ze​bra​nie za​ło​gi, żeby
po​in​for​mo​waćjąopla​nachotwar​ciaza​kła​duwno​wymmiej​scu.Tawia​do​mośćucie​-
szywszyst​kich.

Tyl​ko bar​dzo sa​mo​lub​na oso​ba mo​gła​by uża​lać się nad sobą, wi​dząc tyle po​zy​-

tyw​nych skut​ków po​świę​ce​nia wła​snej dumy. Przy​się​gła so​bie, że nie bę​dzie ro​bić
dra​ma​tuztego,cze​goniemoż​nazmie​nić.

Wsta​ła z łóż​ka, prze​szła nago do gar​de​ro​by, wy​ję​ła szla​frok i za​wią​za​ła pa​sek

wta​lii.Gdyzmie​rza​ławstro​nęła​zien​ki,Ba​stienwy​szedłzniejwsa​mymręcz​ni​ku
nabio​drach.Kro​pel​kiwodynaowło​sio​nejpier​silśni​łyjakkrysz​ta​ły.Mo​kre,krę​co​-
ne wło​sy opa​da​ły na czo​ło. Cień za​ro​stu pod​kre​ślał moc​ny za​rys żu​chwy i pięk​nie
wy​kro​jo​ne usta. Gdy po​pa​trzył na nią spod dłu​gich rzęs, jej ser​ce przy​spie​szy​ło
rytm.Nawi​dokLi​lahzmarsz​czyłbrwi.

–My​śla​łem,żeśpisz.
–Po​trze​bu​jęką​pie​li.
Żebyzmyćwspo​mnie​niatwo​je​godo​ty​ku–do​da​ła,oczy​wi​ścieje​dy​niewmy​ślach.

Pró​bo​wa​łagowy​mi​nąć,alewy​cią​gnąłrękęichwy​ciłjązanad​gar​stek.

–By​łaśwspa​nia​ła,gli​kiamou–po​chwa​lił.
–Niebyłotakstrasz​nie,jakso​biewy​obra​ża​łam–od​po​wie​dzia​łazwy​so​kopod​nie​-

sio​nągło​wą,oswo​bo​dziw​szyrękę.

Ba​stien aż za​mru​gał po​wie​ka​mi po usły​sze​niu tak pro​za​icz​nej od​po​wie​dzi.

Zchmur​nąminąotwo​rzyłdrzwi,łą​czą​ceobiesy​pial​nieiwy​szedłbezsło​wa.De​li​lah
jakzwy​kleką​sa​łajakosa.

Cze​go ocze​ki​wał? Kom​ple​men​tów? – my​śla​ła Li​lah pod prysz​ni​cem. Po​wie​dzia​ła

mu praw​dę, acz​kol​wiek nie​ca​łą. Mu​sia​ła przy​znać, że do​ło​żył wszel​kich sta​rań,
żebyniespra​wićjejbólu,tyl​koprzy​jem​ność.Mógłpo​trak​to​waćjąbar​dziejsa​mo​-
lub​nie.Lecztro​skaojejod​czu​cianiezmie​nia​łaod​ra​ża​ją​ce​gofak​tu,żeza​cią​gnąłją
do łóż​ka za po​mo​cą szan​ta​żu. Nie miał pra​wa ocze​ki​wać cie​płych słó​wek jak od
uko​cha​nej.

Wy​czer​pa​na,szyb​koza​snę​ła,aleBa​stie​naobu​dziłte​le​fonwśrod​kunocy.Wia​do​-

mość,któ​rąusły​szał,ze​psu​łamuna​strójnacałydzień.

ROZDZIAŁSIÓDMY

–De​li​lah!–wrza​snąłBa​stienodpro​gu.–Wsta​waj!Mu​szęztobąpo​roz​ma​wiać.
Li​lahzwy​sił​kiemuchy​li​łacięż​kiepo​wie​ki,za​da​jącso​biepy​ta​nie,czymza​słu​ży​ła

natakbru​tal​neprze​bu​dze​nie.Bu​dzikkołołóż​kawska​zy​wałdo​pie​rosiód​mąrano.
Za​mru​ga​łaistłu​mi​łaziew​nię​cie,poczymzwró​ci​ławzroknapo​tęż​nąsyl​wet​kęBa​-
stie​nasto​ją​ce​gowdrzwiachsy​pial​ni.

–Ococho​dzi?–spy​ta​łapół​przy​tom​nie.
–Po​dy​sku​tu​je​my,jakwsta​niesz–od​parłlo​do​wa​tymto​nem.–Zejdźnadółzapięć

mi​nut.

Li​lahprze​wró​ci​łaocza​mizezgro​zy.Do​pro​wa​dza​łojądopa​sji,żetrak​tu​jejąjak

nie​grzecz​nąuczen​ni​cę.Pona​my​śledo​szładownio​sku,żemu​sia​łosięwy​da​rzyćcoś
złe​go, co rów​nież jej w ja​kiś spo​sób do​ty​czy​ło. Ina​czej nie pa​trzył​by na nią spode
łba.Mimowszyst​kona​wetje​że​litak,niepo​zwo​lisobąpo​mia​taćjaknie​wol​ni​cą.Nie
przy​bie​gniewpod​sko​kachwprze​cią​gupię​ciumi​nut.Nie​do​cze​ka​nie!

Prze​szładogar​de​ro​by,prze​szu​ka​łanie​zli​czo​neszu​fla​dy,za​pcha​nenowoza​ku​pio​-

ny​mi stro​ja​mi, póki nie zna​la​zła wła​snych ubrań, któ​re ze sobą za​bra​ła. Wy​bra​ła
dżin​so​we krót​kie spoden​ki i zwy​kły bia​ły pod​ko​szu​lek, w sam raz od​po​wied​ni na
upa​ły.Wzię​łajesz​czeszyb​kiprysz​nic,na​ło​ży​łalek​kima​ki​jaż,poczymze​szłanadół
wpłó​cien​nychte​ni​sów​kach,przy​go​to​wa​nananaj​gor​sze.

Skip​pypo​spie​szyłzanią,gło​śnoskro​biącpa​zur​ka​mipopod​ło​dze.Ste​fanpo​in​for​-

mo​wałją,żeBa​stiencze​kawga​bi​ne​cie,iskie​ro​wałjąko​ry​ta​rzemwod​po​wied​nią
stro​nę.Do​dał,żeśnia​da​niezo​sta​nieprzy​go​to​wa​nenata​ra​sie.

Ba​stien stał przy oknie w wiel​kim, wy​peł​nio​nym książ​ka​mi po​ko​ju, zwró​co​ny ty​-

łemdoniej.Dro​gima​te​riałma​ry​nar​kiopi​nałwspa​nia​łąmu​sku​la​tu​rę.Usły​szaw​szy
jejkro​ki,od​wró​ciłsiętwa​rządoniej.Li​lahwbrewwoliskry​ciepo​dzi​wia​ławspa​nia​-
łąsyl​wet​kęwświet​nieuszy​tymgar​ni​tu​rze.Po​bla​dłanawi​dokba​daw​cze​go,nie​mal
wro​gie​gospoj​rze​nia.

Ba​stienpo​wo​lizmie​rzyłjąwzro​kiem.Wswo​bod​nym,dziew​czę​cymstro​ju,zdłu​gi​-

mi wło​sa​mi i bar​dzo dys​kret​nym ma​ki​ja​żem wy​glą​da​ła jak na​sto​lat​ka, na​wia​sem
mó​wiącprze​ślicz​na.Nie,ni​g​dynieuży​wałtaksta​ro​świec​kichokre​śleń.Okre​ślił​by
jąra​czejjakoape​tycz​nąztąsmu​kłąta​lią,drob​ny​mi,jędr​ny​mipier​sia​miizgrab​ny​-
mi, dłu​gi​mi no​ga​mi. Usi​ło​wał od​pę​dzić nie​wy​god​ne my​śli, ale sam jej wi​dok bu​dził
wnimpo​żą​da​nie.

–Ococho​dzi?–spy​ta​łaznie​win​nąminą.
Ba​stienprze​mie​rzyłpo​kój,po​rwałta​bletzbiur​kaipod​su​nąłjejpodnos.
–Oto!–wark​nął.
Li​lahod​czy​ta​łazekra​nuty​tułzbry​tyj​skiejga​ze​ty:

CzyZi​kosprzy​łą​czyDu​fortPhar​ma​ceu​ti​calsdoswo​je​goim​pe​rium?

–Na​dalnicniero​zu​miem–stwier​dzi​łaLi​lah,choćjakprzezmgłęprzy​po​mi​na​ła

so​biena​zwęspół​ki.Czę​stopa​da​łapod​czaswie​czor​nejna​ra​dyBa​stie​nazpod​wład​-
ny​miwho​te​luwLon​dy​nie.Nie​ste​ty,po​nie​ważniesłu​cha​łauważ​niedys​ku​sji,na​dal
niepo​tra​fi​łaod​gad​nąćprzy​czy​nyzde​ner​wo​wa​niaBa​stie​na.

– Tam​te​go wie​czo​ra w Lon​dy​nie ktoś wy​ja​wił pra​sie taj​ną in​for​ma​cję. Po​dej​rze​-

wam,żety–wy​ce​dziłprzezza​ci​śnię​tezęby.

Li​lahrap​tow​niesięwy​pro​sto​wa​ła.Za​szo​ko​wa​nabez​pod​staw​nymza​rzu​tem,unio​-

słagło​węipo​pa​trzy​łamupro​stowoczy.

–Ja?Osza​la​łeś?
RysyBa​stie​nastę​ża​ły.
–Jakoje​dy​naopu​ści​łaśapar​ta​mentpod​czasmo​jejde​ba​tyzper​so​ne​lem.Moiin​-

for​ma​to​rzy do​no​szą, że ktoś za​wia​do​mił pra​sę w trak​cie trwa​nia dys​ku​sji. Ochro​-
niarz, któ​ry ci to​wa​rzy​szył, wi​dział, jak dzwo​ni​łaś do kil​ku osób. Na​wią​za​łaś też
kon​taktzdzien​ni​kar​ką.

Li​lahniewie​rzy​ławła​snymuszom.Szczę​kajejopa​dła.Jakśmiałoskar​żaćoszpie​-

go​stwogo​spo​dar​czeoso​bę,zktó​rąspę​dziłnoc?Za​razjed​nakprzy​po​mnia​łaso​bie,
żenie​ca​łą,po​nie​ważpoza​spo​ko​je​niużą​dzyzo​sta​wiłjąsamąipo​szedłspaćdosie​-
bie.

– Nie wie​rzę, że mó​wisz se​rio. Nie​moż​li​we, że​byś po​dej​rze​wał mnie o kra​dzież

po​uf​nejin​for​ma​cji.Pocokto​kol​wiekmiał​byjąroz​po​wszech​niać?

– Wia​do​mość, że pla​nu​ję za​kup Du​fort Phar​ma​ceu​ti​cals, jest war​ta set​ki ty​się​cy

fun​tównaryn​ku.

–Niejapo​no​szęwinęzaprze​ciek.Niedys​ku​to​wa​łamzni​kimotejspra​wie.Nie

ob​cho​dzimnie,ja​kiein​te​re​sypro​wa​dzisziniesłu​cha​łamwa​szejde​ba​ty.Oglą​da​łam
te​le​wi​zję.

–Mimowszyst​koby​łaśobec​na.Sły​sza​łaśwszyst​ko–przy​po​mniałnie​ubła​ga​nie.
–Conaj​mniejczte​rechtwo​ichlu​dziuczest​ni​czy​łowze​bra​niu.Dla​cze​goty​pu​jesz

wła​śniemnie?

–Po​nie​ważbez​gra​nicz​nieufamswo​imnaj​bliż​szymwspół​pra​cow​ni​kom.
–Miłomitosły​szeć,alenaj​wy​raź​niejconaj​mniejje​denznichza​wiódłtwo​jeza​-

ufa​nie.Za​pew​niamcię,żeni​ko​muniesprze​da​łamin​for​ma​cjiotwo​ichpla​nach.

–Niewie​rzęci–od​parł,po​nie​ważwszyst​kiepo​szla​kiwska​zy​wa​łynanią.
Li​lahpo​ło​ży​łata​bletzpo​wro​temnasto​le.
–Nieróbzemnieko​złaofiar​ne​go.Za​miasttra​cićczasnabez​pod​staw​neoskar​że​-

nia, po​szu​kaj praw​dzi​we​go wi​no​waj​cy. Dla​cze​go mnie po​dej​rze​wasz? Mam zbyt
wie​ledostra​ce​nia,żebyciszko​dzić.

–Jakto?–wark​nął,co​razbar​dziejzły,po​nie​ważkie​dyobu​dziłgote​le​fonzostrze​-

że​niem,miałocho​tęznówpo​rwaćjąwra​mio​na.

–Da​łeśta​ciepra​cę,któ​rawie​ledlanie​gozna​czy.Niepod​ję​ła​bymżad​nychdzia​-

łań,któ​remo​gły​bymuza​gro​zić.Zado​brzezda​jęso​biespra​wę,żegdy​bymza​wio​dła
two​jeza​ufa​nie,ze​rwał​byśumo​wę.

Ba​stienza​ci​snąłzęby.Niemógłli​czyćnajejlo​jal​ność.Niepra​co​wa​łaunie​go.Nie

wy​klu​czał,żepo​sta​no​wi​łagouka​raćzawy​war​cienaniąpre​sji,costa​no​wi​ło​bywy​-
star​cza​ją​cy mo​tyw. Poza tym mia​ła oka​zję tam​te​go wie​czo​ra, żeby wy​słu​chać, co
usta​li​li,iwy​ja​wićjegoza​mia​rypra​sie.Naj​gor​sze,żepu​bli​ka​cjaode​bra​łamuszan​sę

oka​zyj​ne​goza​ku​pu.Ist​nia​łytyl​kodwiemoż​li​wo​ści:alboprze​pła​cić,albozre​zy​gno​-
wać.

–Po​zba​wi​łaśmnieogrom​nychpie​nię​dzy–wy​tknąłoskar​ży​ciel​skimto​nem.
–Wogó​lemnieniesłu​cha​łeś,sko​ronieprzy​ją​łeśdowia​do​mo​ścianijed​ne​gosło​-

wa, któ​re wy​po​wie​dzia​łam w swo​jej obro​nie. Po​wta​rzam jesz​cze raz: je​stem nie​-
win​na. Nie plot​ku​ję o two​ich przed​się​wzię​ciach ani nie prze​ka​zu​ję two​ich pla​nów
ni​ko​mu, komu wie​dza o two​ich po​czy​na​niach mo​gła​by przy​spo​rzyć ko​rzy​ści. Po
opusz​cze​niu apar​ta​men​tu w ho​te​lu za​dzwo​ni​łam do dwóch osób: naj​pierw do taty,
a póź​niej do ma​co​chy. W żad​nej z roz​mów nie wspo​mnia​łam o wa​szej na​ra​dzie.
Dzien​ni​kar​ka,któ​ramnieza​cze​pi​ła,pi​szedoplot​kar​skiejko​lum​nydlapań,aniedo
ga​ze​tyeko​no​micz​nej…aletyna​dalniesłu​chasz–stwier​dzi​ła,pa​trzącwchmur​ne,
ka​mien​neob​li​cze.Nieule​ga​łowąt​pli​wo​ści,żezgóryuznałjązawin​ną,za​nimod​po​-
wie​dzia​łanajegoza​rzu​ty.Bo​la​łajątanie​spra​wie​dli​wość.–Czyżad​nejko​bie​cienie
po​tra​fiszza​ufać,czytyl​komnie?

–Ko​bie​tydo​sko​na​leumie​jąwy​kryćiwy​ko​rzy​staćmę​skiesła​bo​ści.
–Żebyichoszu​kaćiokraść?Je​że​liwtenspo​sóbmniepo​strze​gasz,niepo​zwo​lę

siędo​tknąć,pókinieoczy​ściszmo​je​goimie​nia.

–Za​war​li​śmyumo​wę.
–Prze​sta​łaobo​wią​zy​wać,od​kąduzna​łeśmniezaoszust​kęizło​dziej​kę.Chy​banie

wy​obra​żasz so​bie, że po tak uwła​cza​ją​cych oskar​że​niach ra​do​śnie wsko​czę ci do
łóż​ka!Spraw​dziszwszyst​kichpra​cow​ni​ków,któ​rzybyliobec​niprzyna​ra​dzie,oraz
tych,któ​rzywie​dzie​li,żein​te​re​su​jecięza​kupspół​ki,wy​kry​jeszzdraj​cęiprze​pro​-
siszmniezaznie​wa​gę.

Ba​stienpo​pa​trzyłnaniąznie​do​wie​rza​niem.Rysymustę​ża​ły,wciem​nychoczach

mi​go​ta​łygroź​nebły​ski.

–Mamciępro​sićowy​ba​cze​nie?
–Tak,choć​byśmiałpo​temumrzeć–od​burk​nę​ła.–Strasz​li​wiemnieznie​wa​ży​łeś.

Nieza​mie​rzamto​le​ro​waćtakpo​ni​ża​ją​ce​gotrak​to​wa​nia.Atoso​bieza​trzy​maj–do​-
da​ła,kła​dącnasto​lewi​sio​rekzbry​lan​tem.–Niepro​si​łamonie​go,niece​nięgoiod​-
ma​wiamno​sze​niabły​sko​tekodcie​bie,pókimnienieprze​pro​sisz.

–Skoń​czy​łaś?–wark​nąłzwście​kło​ścią.–Je​że​litak,toprzyj​mijdowia​do​mo​ści,że

niezwy​kłemzanicprze​pra​szać.

– Na szczę​ście ni​g​dy nie jest za póź​no na na​ukę do​brych ma​nier – od​pa​ro​wa​ła

rów​niesta​now​czo,za​nimod​wró​ci​łasięnapię​cieiru​szy​łakuwyj​ściunata​ras,żeby
zjeśćobie​ca​neprzezSte​fa​naśnia​da​nie.

Skip​pypo​dą​żyłzaniąjakcień.
Cała roz​trzę​sio​na, bez​wład​nie opa​dła na fo​tel przy sto​li​ku, ale nie ża​ło​wa​ła ani

sło​wa.Gdy​byniesta​wi​łamuczo​ła,stłam​sił​byjąipo​de​ptałreszt​kigod​no​ści.Za​kwe​-
stio​no​wałjejuczci​wość,że​la​znąza​sa​dę,któ​rejbez​względ​nieprze​strze​ga​ławkaż​-
dychoko​licz​no​ściach.Niebyłaanio​łem,aleniekła​ma​ła,nieoszu​ki​wa​łainiezdra​-
dza​ła,zwłasz​czadlatakni​skichmo​ty​wówjakzysk.

Prze​ży​ła wstrząs, gdy rzu​cił jej w twarz wy​jąt​ko​wo od​ra​ża​ją​ce oskar​że​nia po

tym, jak zo​sta​li ko​chan​ka​mi. Ta myśl po​win​na ją ostrzec, że na​dal na​iw​nie my​śli
o ich związ​ku. Za​wsze so​bie wy​obra​ża​ła, że jej pierw​szym part​ne​rem zo​sta​nie
ktoś, kto do​brze ją po​zna i bę​dzie ro​zu​miał. Lecz z Ba​stie​nem po​łą​czy​ła ją tyl​ko

więź cie​le​sna, a nie in​te​lek​tu​al​na czy du​cho​wa. Nie in​te​re​so​wał go jej cha​rak​ter.
Ale czy po​wierz​chow​na zna​jo​mość uspra​wie​dli​wia​ła po​dej​rze​nie o pod​stęp​ne zdo​-
by​cieisprze​da​nietaj​nychin​for​ma​cji?

Już wcze​śniej do​szła do wnio​sku, że Ba​stien nie ma zbyt do​bre​go mnie​ma​nia

o płci prze​ciw​nej, zwłasz​cza o ko​bie​tach, któ​re dzie​li​ły z nim łoże. Za​drża​ła na
wspo​mnie​niezim​ne​gocię​ża​ruwi​sior​kazbry​lan​tem,któ​ryza​wie​siłnajejszyimi​nio​-
ne​gowie​czo​ra.Czyuwa​żał,żedro​giepre​zen​tyuspra​wie​dli​wia​jąobrzy​dli​weza​cho​-
wa​nie?Czyjejpo​przed​nicz​kina​uczy​łygota​kiejaro​gan​cji?

Je​dząc cze​ko​la​do​we ro​ga​li​ki i po​pi​ja​jąc her​ba​tą, Li​lah spró​bo​wa​ła bez​stron​nie

oce​nić Ba​stie​na. Nie​praw​do​po​dob​nie atrak​cyj​ny wy​gląd, ba​jecz​ne bo​gac​two i bo​-
ga​tedo​świad​cze​niewsy​pial​nista​no​wi​łynie​wąt​pli​weatu​ty.Niewąt​pi​ła,żedlanie​-
jed​nej sam jego sta​tus spo​łecz​ny i ma​te​rial​ny re​kom​pen​so​wał wady cha​rak​te​ru.
Nie​ste​tyBa​stie​nanie​wie​leob​cho​dzi​ło,żeonanieza​mie​rzananieprzy​my​kaćoczu.
Nie in​te​re​so​wa​ły go jej uczu​cia, tyl​ko cia​ło. Za każ​dym ra​zem, kie​dy so​bie o tym
przy​po​mi​na​ła,do​cho​dzi​ładownio​sku,żetkwiwmar​twympunk​cieiżedal​szeroz​-
wa​ża​niadoni​cze​goniedo​pro​wa​dzą.

Pośnia​da​niupo​pro​si​łaSte​fa​naobu​tel​kęwodyiwy​szłazwie​dzićoko​li​cęznie​od​-

łącz​nymSkip​pymprzyno​dze.Niewy​sie​dzia​ła​bybez​czyn​nie,po​kor​niecze​ka​jąc,aż
Ba​stienjązre​ha​bi​li​tu​je.

Ogro​dy ota​cza​ją​ce pa​ła​cyk urzą​dzo​no w tra​dy​cyj​nym fran​cu​skim sty​lu. Kwa​te​ry

ozdob​nieprzy​strzy​żo​nychkrze​wówzespa​ty​no​wa​ny​miurna​miiżwi​ro​wy​mialej​ka​mi
ota​cza​łyni​skie,geo​me​trycz​neży​wo​pło​ty.Li​lahba​lan​so​wa​łajakba​let​ni​canabrze​gu
sta​rej,ka​mien​nejfon​tan​nyroz​pry​sku​ją​cejlśnią​cekro​pledomisyupod​sta​wy.

Z okna na gó​rze Ba​stien ob​ser​wo​wał jej za​ba​wę. Wy​glą​da​ła nie​mal dzie​cin​nie,

jak dłu​go​no​ga dziew​czyn​ka, gdy raz po raz pod​no​si​ła głu​pią, pisz​czą​cą za​baw​kę
irzu​ca​łająroz​bry​ka​ne​mupsu.

Niewie​dział,cooniejmy​śleć.Wciążgoza​ska​ki​wa​ła,aBa​stiennielu​biłnie​spo​-

dzia​nek.Mu​siałprzy​znać,żeniewy​glą​danawi​no​waj​czy​nię.Jed​nakzdru​giejstro​ny
znałwie​leko​bietnacodzieńprze​wyż​sza​ją​cychta​len​ta​miak​tor​ski​minaj​słyn​niej​sze
gwiaz​dyHol​ly​wo​od.Jegowła​snamat​kanie​ustan​nieod​gry​wa​łaprze​ko​nu​ją​ceprzed​-
sta​wie​nianauży​tekjegoojca,któ​rydokoń​cająad​o​ro​wał.

AleoileAna​to​leomo​ta​łabeztru​du,otylesynwy​cią​gnąłlo​gicz​newnio​skizob​-

ser​wa​cji z dzie​ciń​stwa, że nie na​le​ży wie​rzyć po​zo​rom. Nie miał zbyt wy​so​kie​go
mnie​ma​nia o ga​tun​ku ludz​kim i wo​lał naj​bar​dziej bru​tal​ną praw​dę od naj​pięk​niej​-
szychkłamstw.Za​uwa​żyłteż,żewmia​ręwzro​stujegoma​jąt​kuprzy​by​wa​łota​kich,
któ​rzyusi​ło​wa​ligowy​ko​rzy​stać.Po​nie​ważniezno​siłma​ni​pu​la​cji,ob​ser​wo​wałbacz​-
nieswo​jeoto​cze​niewpo​szu​ki​wa​niufał​szy​wychpo​chleb​cówczywiel​bi​cie​lek.

Je​że​likto​kol​wiekgozra​nił,nieznałli​to​ści.Od​pła​całwdwój​na​sób,byuka​raćwin​-

ne​go i na​uczyć sza​cun​ku. Od naj​młod​szych lat udo​wad​niał so​bie, że jest sil​niej​szy
od do​bre​go, ale nie​od​por​ne​go na ma​ni​pu​la​cję ojca, któ​re​go bar​dzo ko​chał. Przy​-
siągłso​bie,żeniktnieoma​migotakjakAthe​neAna​to​le.

Athe​neprze​zy​wa​łaAna​to​le„pa​nemuni​żo​nym”.Drę​czo​nypo​czu​ciemwiny,zakaż​-

dymra​zem,kie​dyod​wie​dzałko​chan​kęisynawciążzacośprze​pra​szał,żebyza​cho​-
waćwzględ​nyspo​kójwswo​imnie​upo​rząd​ko​wa​nym,po​dwój​nymży​ciu.Dla​te​goBa​-
stiengar​dziłpo​ko​rą.Wjegood​czu​ciuwy​ra​ża​nieskru​chysta​no​wi​łoob​jawsła​bo​ści

itchó​rzo​stwa.

Leczte​razprzy​znałsamprzedsobą,żenieprze​wi​działkon​se​kwen​cjina​tych​mia​-

sto​wejkon​fron​ta​cjizDe​li​lahpootrzy​ma​niudo​nie​sie​niaoprze​cie​ku.Samniero​zu​-
miał, dla​cze​go po​nio​sły go ner​wy. Cze​mu nie spraw​dził wszel​kich do​wo​dów przed
sfor​mu​ło​wa​niemza​rzu​tów?Prze​cieżdo​świad​cze​niena​uczy​łogo,żepo​chop​nedzia​-
ła​nia przy​no​szą wię​cej szko​dy niż po​żyt​ku. Dla​te​go ni​g​dy nie po​zwa​lał so​bie na
utra​tękon​tro​linadsobą.Jed​nakDe​li​lahdwu​krot​niezdo​ła​ławy​pro​wa​dzićgozrów​-
no​wa​gi, choć prze​wi​dział, że bę​dzie od​gry​wa​ła uci​śnio​ną nie​win​ność. Jak ina​czej
mo​gła​bypo​stą​pić?

–Spraw​dzękaż​de​goczłon​kapań​skiejza​ło​gi–za​de​kla​ro​wałMa​nos,szefochro​ny

Ba​stie​na, po wy​słu​cha​niu jego in​struk​cji. – Zda​ję so​bie spra​wę, że pan​na Mo​ore
mia​łaoka​zjęprze​ka​zaćwia​do​mość,aleja​kośjejniepo​dej​rze​wam.

–Poczymroz​po​zna​jeszpo​dej​rza​neoso​by?–spy​tałBa​stienlo​do​wa​tymto​nem,ob​-

ser​wu​jąc zgrab​ne nogi De​li​lah w krót​kich spoden​kach z wy​strzę​pio​nym brze​giem
no​ga​wek.

Ręcegoświerz​bi​ły,żebyjezniejścią​gnąć,aleod​pę​dziłnie​do​rzecz​nepra​gnie​nia.

Miał na​dzie​ję, że nie pla​nu​je opu​ścić po​sia​dło​ści w tak wy​zy​wa​ją​cym stro​ju. Za​ci​-
snąłzęby.Draż​ni​łogo,żewciążjejpo​żą​da.Niewąt​pił,żegdy​bywie​dzia​ła,jakbar​-
dzo, wy​ko​rzy​sta​ła​by jego sła​bość prze​ciw​ko nie​mu. Wo​lał​by, żeby go szyb​ko znu​-
dzi​łajakwszyst​kiewcze​śniej​szezdo​by​cze.Mu​siałjaknaj​szyb​ciejwy​rzu​cićjązpa​-
mię​ci.

Po​ra​nekmi​nąłmuszyb​ko.Żebyod​wró​cićwła​snąuwa​gęodra​por​tu,któ​ryza​bu​-

rzyłjegoplandnia,usi​ło​wałnad​ro​bićpo​wsta​łeza​le​gło​ści.

Zszedł​szynata​ras,od​krył,żeprzyj​dziemusa​mot​niespo​ży​waćlunch.De​li​lahbo​-

wiem po​sta​no​wi​ła prze​ką​sić coś w swo​im po​ko​ju. Po​now​nie za​ci​snął zęby i prze​-
niósłwzroknapsa,dy​szą​ce​gowcie​niu.Praw​do​po​dob​nieza​wę​dro​wa​łatakda​le​ko,
że na​dą​że​nie za nią na kró​ciut​kich łap​kach kosz​to​wa​ło mi​nia​tu​ro​we​go jam​nicz​ka
wie​lewy​sił​ku.

Nawi​dokwy​wie​szo​ne​goję​zy​kaBa​stienopróż​niłmi​secz​kęzowo​ca​mi,na​peł​niłją

wodąipo​sta​wiłprzedSkip​pym.Pie​sekna​tych​miastdoniejpod​szedłiwy​piłwszyst​-
kozgło​śnymmla​ska​niem.Po​temwszedłdośrod​ka,przy​niósłwpyszcz​kuza​baw​kę
ipo​ło​żyłobokbutaBa​stie​na,alejegoza​czep​kazo​sta​łazi​gno​ro​wa​na.

Li​lahniemo​głausie​dziećnamiej​scu.Ner​wo​woprze​mie​rza​łapo​kój,za​da​jącso​bie

py​ta​nie,czymusibyćuwię​zio​nawzam​ku.Nieod​po​wia​da​łojejsie​dze​nieicze​ka​nie
naroz​ka​zyBa​stie​na.

Przy​po​mniaw​szyso​bie,żewdro​dzedore​zy​den​cjimi​ja​lima​low​ni​cząwio​skęLo​ur​-

ma​rin,do​szładownio​sku,żezwie​dze​nieoko​li​cydo​brzejejzro​bi.Opłu​ka​łaza​ku​rzo​-
nesto​py,zmie​ni​łaszor​tyite​ni​sów​kinabia​łą,let​niąsu​kien​kęisan​da​ły,poczymze​-
szłanadół,od​szu​kaćSte​fa​naiza​py​tać,czymo​gła​byurzą​dzićso​bieprze​jażdż​kę.

Kil​kami​nutpóź​niejprzy​je​chałponiąsa​mo​chód.Po​wi​ta​łauśmie​chemCirasie​dzą​-

ce​goobokkie​row​cy.

Ba​stie​naza​sko​czy​ławia​do​mość,żeopu​ści​łare​zy​den​cję.Roz​draż​ni​łagojejdzie​-

cin​natak​ty​kauni​ków.Pote​le​fo​niedokie​row​cypo​dą​ży​liwśladzaniądoLo​ur​ma​rin.

Co w niej wi​dział? Spra​wia​ła same kło​po​ty. Ab​sor​bo​wa​ła jego uwa​gę jak żad​na

inna.Dla​cze​gojejnatopo​zwa​lał?Idla​cze​gona​daljejpra​gnął,mimożecią​glewy​-
pro​wa​dza​łagozrów​no​wa​gi?

WLo​ur​ma​rintra​fi​linadzieńtar​go​wy.Dłu​giepo​szu​ki​wa​niemiej​scadopar​ko​wa​-

niaby​naj​mniejniepo​pra​wi​łomuna​stro​ju.

Gdyusta​liłmiej​scepo​by​tuDe​li​lah,usły​szałjejśmiech,cogojesz​czebar​dziejzde​-

ner​wo​wa​ło,po​nie​ważostat​nirazwi​działjąro​ze​śmia​nąprzeddwo​malaty.Oilenie
zno​siłchi​cho​tek,otylejejwe​so​łośćzwy​klepo​pra​wia​łamuhu​mor.Do​strzegłjąna
ta​ra​sieka​wiar​ni.Czar​newło​syoka​la​łyoży​wio​nąbu​zię,gdyga​wę​dzi​łaiżar​to​wa​ła
z Ci​rem. W pew​nym mo​men​cie na​wet do​tknę​ła jego ra​mie​nia. Ba​stien za​ci​snął
zęby,wi​dząctakąpo​ufa​łość,zwłasz​czażeCiropa​trzyłnaniąznie​skry​wa​nymza​-
chwy​tem.

–De​li​lah!
Li​lah ze​sztyw​nia​ła, sły​sząc dez​apro​ba​tę w jego gło​sie. Unio​sła gło​wę i uto​nę​ła

w ciem​nych, głę​bo​kich oczach. Na ich wi​dok za​po​mnia​ła o cza​row​nym oto​cze​niu.
Na​wetsro​gaminaikar​cą​cespoj​rze​nienieod​bie​ra​łoBa​stie​no​wiznie​wa​la​ją​cejmę​-
skiejuro​dy.

– Szu​ka​łeś mnie? – spy​ta​ła, od​sta​wia​jąc kie​li​szek. – Nie są​dzę, że​byś tra​fił na

mniewsku​teknie​szczę​śli​we​gozbie​guoko​licz​no​ści.

Wod​po​wie​dziBa​stienpo​chwy​ciłjejdłońipo​cią​gnąłdogóry,zmu​sza​jąc,bywsta​ła

zkrze​sła.

–Dzię​ku​ję,żejejpo​pil​no​wa​łeś,Ciro.Te​razwra​ca​mydodomu.
–Wy​glą​danato,żeniewol​nomiwyjśćztwo​je​gozam​ku–szep​nę​ła,gdypro​wa​-

dziłjądosa​mo​cho​du.

–Nie​praw​da.Uwa​żamzanie​do​pusz​czal​netyl​koflir​to​wa​niezochro​nia​rzem.
–Wca​leznimnieflir​to​wa​łam–za​pro​te​sto​wa​ła,ztru​demdo​trzy​mu​jącmukro​ku.

Szedł bar​dzo szyb​ko, nie zwa​ża​jąc na to, że roz​trą​ca prze​chod​niów, a po pra​wie
dwóchlamp​kachwinatro​chękrę​ci​łojejsięwgło​wie.

–Ciroteżniepo​wi​nienpo​zwa​laćso​bienatakąpo​ufa​łośćzmojąko​bie​tą–do​dał

gniew​nymto​nem,go​tówwziąćjąnaręceiza​nieśćdoautaprzypierw​szychozna​-
kachbun​tu.

– Nie je​stem two​ja – od​burk​nę​ła ze zło​ścią. – Zgo​dzi​łam się tyl​ko z tobą spać,

pókicisięnieznu​dzę.

Ba​stienspo​strzegł,żepoostat​nimzda​niukil​kaosóbod​wró​ci​łogło​wywichstro​-

nę.

– Nie wrzeszcz tak gło​śno. Czy po​trze​bu​jesz me​ga​fo​nu, żeby roz​gło​sić tę in​for​-

ma​cję?–upo​mniałjąsu​ro​wo.

–Niepod​nio​słamgło​su–wy​ce​dzi​łaprzezza​ci​śnię​tezęby,wzru​sza​jącra​mio​na​mi.

–Przy​po​mnia​łamcityl​kopod​sta​wo​wewa​run​kina​szejumo​wy.Za​war​łampaktzdia​-
błem, ale mimo to wy​peł​ni​łam swo​je zo​bo​wią​za​nie. W za​mian ocze​ku​ję przy​naj​-
mniejodro​bi​nysza​cun​kuizro​zu​mie​nia.

–Akie​dyjaza​słu​żęso​bienasza​cu​nek?
–Kie​dyzro​biszcoś,czymgoso​bieza​skar​bisz–od​pa​ro​wa​łabezwa​ha​nia.
Ba​stien otwo​rzył fer​ra​ri, wziął De​li​lah na ręce i po​sa​dził na miej​scu pa​sa​że​ra,

głu​chynajejna​rze​ka​nia.Nie​wie​lebra​ko​wa​ło,bynaniąna​krzy​czał.Porazpierw​-

szyoddzie​ciń​stwaspo​tkałoso​bę,któ​radotegostop​niawy​pro​wa​dza​łagozrów​no​-
wa​gi.

–Pocomniecią​gnieszzpo​wro​temdozam​ku?–do​py​ty​wa​łasięwo​jow​ni​czymto​-

nem,kie​dyza​jąłmiej​sceobokniej.–Wobec​nejsy​tu​acjipo​wi​nie​neśmnieuni​kaćjak
za​ra​zy.

Ba​stienpo​wo​liza​nu​rzyłpal​cewgę​stwi​niedłu​gich,czar​nychwło​sów,żebyod​wró​-

cićjejtwarzkuso​bie.Dru​gądłońde​li​kat​niepo​ło​żyłnapo​licz​ku,żebyjąprzy​trzy​-
mać.Gdywy​ci​snąłnajejustachgo​rą​cypo​ca​łu​nek,Li​lahdrgnę​ła,apo​tembez​wied​-
nie wplo​tła mu pal​ce we wło​sy. Roz​pa​lił w niej ogień po​żą​da​nia, jak​by wczo​raj​sze
zbli​że​nieobu​dzi​łowul​kanna​mięt​no​ści,któ​rejniepo​tra​fi​łastłu​mić.Pra​gnę​łagodo
bólu. Lecz gdy wsu​nął pal​ce pod rą​bek su​kien​ki, przy​szło opa​mię​ta​nie. Od​chy​li​ła
gło​węiprzy​trzy​ma​łajegorękę,żebynieza​wę​dro​wa​łada​lej.

–Nie–za​ka​za​ładrżą​cymgło​sem.
Ba​stienza​kląłpogrec​ku.Naj​chęt​niejwy​wlókł​byjązsa​mo​cho​du,uło​żyłnama​sce

i po​siadł na​tych​miast, bez żad​nej gry wstęp​nej. Za​ci​snął zęby, za​piął pas i skrę​cił
wkrę​tą,wą​skądro​gępro​wa​dzą​cąwdółwzgó​rza.

Li​lah mę​czy​ło na​pię​cie pa​nu​ją​ce w sa​mo​cho​dzie, ale to Ba​stien po​no​sił za nie

winę.Niepo​wi​nienjejdo​ty​kać.Napróż​nousi​ło​wa​łastłu​mićnie​za​spo​ko​jo​nepo​żą​-
da​nie. Każ​de jego do​tknię​cie roz​pa​la​ło jej zmy​sły. Żeby od​wró​cić swo​ją uwa​gę od
nie​go,wy​sia​dłapo​spiesz​nie,gdydo​je​cha​linamiej​sce.

Ma​nosjużnanichcze​kał.Sko​rzy​sta​łazoka​zji,byumknąćnagórę.
Ba​stien nie po​trze​bo​wał świad​ków, gdy usły​szał, że wstęp​ne śledz​two ujaw​ni​ło

fak​tyob​cią​ża​ją​cejed​ne​gozjegooso​bi​stychwspół​pra​cow​ni​ków.An​dre​asThe​oda​kis
zro​biłso​bieprze​rwęnapa​pie​ro​sapod​czaswie​czor​nejna​ra​dywLon​dy​nie.Wi​dzia​-
nogo,jakko​rzy​stałzte​le​fo​nunabal​ko​nie.Cowię​cej,je​denzko​le​gówwy​ja​wił,że
upra​wiaha​zard.Ba​stienuznałzabar​dzopraw​do​po​dob​ne,żetoonprze​ka​załpra​-
siewia​do​mośćopla​no​wa​nymza​ku​pieDu​fortPhar​ma​ceu​ti​cals.

– Przy​pusz​czal​nie do koń​ca ty​go​dnia zdo​bę​dę nie​pod​wa​żal​ne do​wo​dy jego winy

lubnie​win​no​ści–pod​su​mo​wałMa​nos.

Ba​stien na​lał so​bie kie​li​szek i roz​wa​żał to, co usły​szał. Nie za​mie​rzał prze​pra​-

szać De​li​lah po tym, jak urzą​dzi​ła mu sce​nę. Nie zniósł​by ta​kie​go upo​ko​rze​nia.
Zjadłko​la​cjęsamprzybiur​kuiswo​imzwy​cza​jempo​szu​kałuko​je​niawpra​cy.

Roz​pro​szy​łogoskro​ba​niepa​zur​ka​mipopod​ło​dze.Ode​rwaw​szywzrokodekra​nu,

zo​ba​czyłSkip​py’ego,któ​rymu​siałsięwśli​znąćdoga​bi​ne​tu,gdySte​fanprzy​niósłpo​-
si​łek.

Mi​nia​tu​ro​wyjam​ni​czekużyłtecz​kile​żą​cejnapod​ło​dzewcha​rak​te​rzetram​po​li​ny,

żeby wsko​czyć na krze​sło po prze​ciw​nej stro​nie biur​ka. Na​stęp​nie jed​nym su​sem
sko​czył na blat, po​wie​wa​jąc dłu​gi​mi usza​mi, pod​szedł do Ba​stie​na i po​ło​żył swo​ją
za​baw​kęobokjegolap​to​pa.Ba​stienzcięż​kimwes​tchnie​niemprze​niósłgozpo​wro​-
temnapod​ło​gę,żebyniepo​ła​małła​pekprzyze​sko​ku.Po​temznie​sma​kiemwziąłdo
rękiza​baw​kęirzu​ciłpie​sko​wi,któ​rypo​gnałzaniąra​do​śnie.

–Dru​girazcijejnierzu​cę–ostrzegł.
Niemo​gącsku​pićuwa​ginapra​cy,wy​szedłnabal​koniwy​dałgło​śnypo​mruk,gdy

owio​nę​łogocie​płe,wie​czor​nepo​wie​trze.Ze​sztyw​nia​łymuwszyst​kiemię​śnie.Prze​-
go​nił Skip​py’ego, któ​ry naj​wy​raź​niej po​sta​no​wił do​trzy​mać mu to​wa​rzy​stwa, i po​-

szedłdosaligim​na​stycz​nejwpiw​ni​cy,żebyroz​ła​do​waćna​pię​cie.Poma​ra​to​niepły​-
wac​kim i za​wzię​tej wal​ce z wor​kiem tre​nin​go​wym wziął prysz​nic. Ku​si​ło go, żeby
zaj​rzećdoDe​li​lah,alepo​wie​działso​biewca​lejejniepo​trze​bu​je.Wy​star​czymupo​-
rząd​nysen.

Li​lahczy​ta​ładopóź​na.Za​snę​łaprzyświe​tleiobu​dzi​łasię,zdez​o​rien​to​wa​na,oko​-

łotrze​ciejwnocy.Wdro​dzezła​zien​kiusły​sza​ła,żektośkrzy​czy.Po​de​szładookna,
od​su​nę​łaza​sło​nyipo​pa​trzy​łanaską​pa​nywbla​skuksię​ży​caogród,aleniedo​strze​-
głani​ko​go,na​wetcie​nia.

Gdypo​now​niedo​biegłjąpo​dob​nydźwięk,usta​li​ła,żedo​cho​dzizsy​pial​niBa​stie​-

na. Ze zmarsz​czo​ny​mi brwia​mi po​de​szła do drzwi dzie​lą​cych obie sy​pial​nie. Roz​-
dzie​ra​ją​cykrzykzmu​siłjądoichotwar​cia.

Ba​stienrzu​całsięnałóż​ku,naprze​mianszlo​cha​jąciwy​rzu​ca​jączsie​biegrec​kie

sło​wa.Naj​wy​raź​niejdrę​czy​łygoja​kieśstrasz​li​wenoc​nekosz​ma​ry.Su​mie​nieniepo​-
zwa​la​ło jej go zo​sta​wić, by da​lej tak cier​piał. Przez chwi​lę sta​ła nie​zde​cy​do​wa​na
przyłóż​ku,apo​temści​snę​łamoc​noopa​lo​nera​mię,żebynimpo​trzą​snąć.

–Obudźsię,Ba​stien.Totyl​kosen–po​wie​dzia​łała​god​nie.

ROZDZIAŁÓSMY

Ba​stiengwał​tow​niewy​rzu​ciłprzedsie​bierękę,zła​pałjązaszy​jęiścią​gnąłwdół,

otwie​ra​jącsze​ro​kooczy.

–Spo​koj​nie,Ba​stien,toja,Li​lah–wy​dy​sza​ła,prze​ra​żo​nare​zul​ta​temswo​jejin​ter​-

wen​cji.–Mia​łeśkosz​mar​nysen.Pró​bo​wa​łamcięobu​dzić.

Ba​stienza​mru​gałipół​przy​tom​niepo​krę​ciłgło​wą.Ciem​neoczybłysz​cza​ływsła​-

bymświe​tle,do​cho​dzą​cymzjejpo​ko​ju.

–De​li​lah!Coturo​bisz?
–Przy​szłamzo​ba​czyć,coztobą,kie​dyusły​sza​łamtwójkrzyk.Mu​sia​łocisięprzy​-

śnićcośokrop​ne​go–wy​ja​śni​ła,sia​da​jącnawol​nymbrze​gułóż​ka.Spo​strze​gł​szy,że
na​daldrżyicałybłysz​czyodpotu,spy​ta​ła:–Cociętakwy​koń​czy​ło?

–Chwy​ci​łemcięzaszy​ję.Niezro​bi​łemcikrzyw​dy?–za​py​tał,za​nimza​pa​liłnoc​ną

lamp​kęprzyłóż​kuiobej​rzałlek​kieza​czer​wie​nie​nienabia​łejszyi.–Prze​pra​szam.
Ni​g​dyniepod​chodźdomniewta​kichsy​tu​acjach.By​wambar​dzonie​spo​koj​ny,dla​te​-
goza​wsześpięsam.

–Niezro​bi​łeśminiczłe​go.Mar​twi​łamsięocie​bie–przy​zna​ła.
–Dla​cze​gotrosz​czyszsięofa​ce​ta,któ​rynieoka​zu​jecisza​cun​kuanitro​ski?
Li​lah zi​gno​ro​wa​ła py​ta​nie, po​nie​waż nie umia​ła​by na nie od​po​wie​dzieć na​wet

samaso​bie.

–Nie​waż​ne.Po​wiedzle​piej,cota​kie​gostrasz​ne​gocisięśni​ło–po​pro​si​ła.
–Uwierzmi,niechcia​ła​byświe​dzieć–od​parłznie​prze​nik​nio​nymwy​ra​zemtwa​-

rzy.Za​nimzdo​ła​łaochło​nąćzza​sko​cze​nia,po​rwałjąwob​ję​cia.

Li​lahczu​ła,żena​dalwstrzą​sa​jąnimdresz​cze.
–Spró​bujsięod​prę​żyć–do​ra​dzi​ła.
–Nieza​stę​pujmimat​ki,gli​kiamou.Nietegoodcie​bieocze​ku​ję–przy​po​mniał,

poczymopadłnapo​dusz​kiiwziąłgłę​bo​kiod​dech.

–Nara​zieni​cze​gowię​cejniedo​sta​niesz–ostrze​gła.
Śmia​łaod​po​wiedźna​resz​cieroz​ba​wi​łaBa​stie​na,boro​ze​śmiałsięgło​śno.
–Opo​wiedzmiswójsen–na​le​ga​łanie​zmor​do​wa​nie.
Ba​stienprze​wró​ciłocza​miiob​jąłjąwta​lii,gdyzpo​wro​temzło​ży​łagło​węnajego

pier​si.

–Prze​ży​wa​łemnanowodra​matzdzie​ciń​stwa–wy​znałzocią​ga​niem.–Pew​ne​go

dniazo​sta​łemcięż​kopo​bi​ty.

–Jakodziec​ko?Przezkogo?
–Przezko​chan​kamo​jejmat​ki.Kie​dyśwsze​dłemdosy​pial​niiza​sta​łemjąwłóż​ku

z han​dla​rzem nar​ko​ty​ków. Po​bił mnie do nie​przy​tom​no​ści. Nie in​ter​we​nio​wa​ła
zoba​wy,żewy​ja​więojcu,żesy​piazin​ny​mi,pod​czasgdyonpła​cina​szera​chun​ki.

Li​lahniewie​rzy​ławła​snymuszom.
–Onie!Ilemia​łeśwte​dylat?
Ba​stienwzru​szyłra​mio​na​mi.

– Nie pa​mię​tam do​kład​nie. Oko​ło pię​ciu. Naj​wy​żej sześć. O mało nie umar​łem.

Athe​neza​bra​łamniedoszpi​ta​lado​pie​rona​stęp​ne​godnia,kie​dywy​uczy​łamniena
pa​mięćze​zna​nia,żespa​dłemzescho​dów.

Li​lahprzy​po​mnia​łaso​bieprzy​pusz​cze​nieMa​riel​leDu​rand,żeBa​stienpraw​do​po​-

dob​nieprze​żyłcośokrop​ne​go,cowy​ci​snę​łostrasz​li​wepięt​nonajegopsy​chi​ce.Te​-
razzo​ba​czy​łabólwjegooczach.Nicdziw​ne​go,żestra​ciłza​ufa​niedolu​dziprzytak
bez​względ​nej,sa​mo​lub​nejmat​ce,któ​ragoniechcia​łaaninieko​cha​ła.Po​nie​ważwi​-
dzia​ła, jak bar​dzo za​wsty​dzi​ło go wy​zna​nie bru​tal​nej praw​dy, od​wró​ci​ła wzrok,
żebyoszczę​dzićmuskrę​po​wa​nia.Łzyna​pły​nę​łyjejdooczu.

Jako dziec​ko cier​pia​ła męki, kie​dy oj​ciec przy​pro​wa​dzał ko​chan​ki do domu na

noc. Cza​sa​mi mu​sia​ła jeść z nimi śnia​da​nie. Z per​spek​ty​wy cza​su do​szła do wnio​-
sku,żemo​głojąspo​tkaćcośowie​legor​sze​go.Choćnie​wier​nośćojcaza​wsty​dza​ła
jąiza​smu​ca​ła,niemo​głana​rze​kaćnabrakro​dzi​ciel​skiejtro​ski.Za​wszejąko​chał
iota​czałopie​ką.Ba​stienniemiałtyleszczę​ścia.

– Sam nie wiem, cze​mu opo​wie​dzia​łem ci tę hi​sto​rię – wy​szep​tał schryp​nię​tym

gło​sem.

–Po​nie​ważna​le​ga​łam.Je​że​lichcęcoświe​dzieć,by​wambar​dzoupar​ta–przy​zna​-

łaroz​myśl​nielek​kimto​nem.–Ipo​nie​ważro​bi​łeśwra​że​nieza​ła​ma​ne​go.

–Nicmnienieza​ła​mu​je–za​pro​te​sto​wałzgod​niezjejprze​wi​dy​wa​nia​mi.
–Oczy​wi​ście–po​twier​dzi​łazdrwią​cymuśmiesz​kiem.
Ba​stienbezostrze​że​niawy​sko​czyłzłóż​ka,na​daltrzy​ma​jącjąwob​ję​ciach.
–Coro​bisz?
–Mu​szęwziąćprysz​nic.
–Wta​kimra​ziewró​cędosie​bie.
–Ni​g​dziecięniepusz​czę.–Za​nimzdą​ży​łapo​now​nieza​pro​te​sto​wać,za​niósłjądo

ła​zien​ki,wprostdoka​bi​nyprysz​ni​co​wej,ina​ci​snąłłok​ciemprzy​cisk.

–Cotywy​pra​wiasz?–krzyk​nę​ła,gdyob​lałjąstru​mieńcie​płejwody,przy​le​pia​jąc

noc​nąko​szu​lędocia​ła.

Ba​stien zda​wał so​bie spra​wę, że za​cho​wu​je się jak sza​lo​ny, ale dzia​łał au​to​ma​-

tycz​nie.Nieob​cho​dzi​łogonicpróczDe​li​lah.Wpo​ry​wiedzi​kiejna​mięt​no​ściod​gar​-
nąłmo​krewło​syzjejtwa​rzyiza​mknąłjejustaza​chłan​nympo​ca​łun​kiem.

Oszo​ło​mio​na chwy​ci​ła go za ra​mio​na, żeby za​cho​wać rów​no​wa​gę, gdy pe​ne​tro​-

wałję​zy​kiemwnę​trzejejust.Po​dej​rze​wa​ła,żeroz​pacz​li​wiepo​szu​ku​jebli​sko​ści.Po
razpierw​szyjegogwał​tow​nośćjejniera​zi​ła.Wręczprze​ciw​nie,odu​rza​łabar​dziej
niżwy​pi​tepo​przed​nie​gowie​czo​rawinoina​pa​wa​ładumą,żeprzyniejtra​cikon​tro​lę
nadsobą.

Po​wio​dła dłoń​mi po gład​kim, moc​nym tor​sie, a po​tem bez za​sta​no​wie​nia opa​dła

na ko​la​na i ob​da​rzy​ła go in​tym​ny​mi, czu​ły​mi piesz​czo​ta​mi, nad​ra​bia​jąc brak do​-
świad​cze​niaspon​ta​nicz​no​ścią.Gdyniemógłdłu​żejwy​trzy​maćna​pię​cia,pod​niósłją
dogóry,oparłoka​fel​kiispeł​niłwspól​nepra​gnie​nie.Za​nimzdą​ży​łaochło​nąć,zdjął
jejko​szu​lęiowi​nąłjąwręcz​nik.

–Niepo​win​namnatopo​zwo​lić–wy​mam​ro​ta​ła,gdyod​zy​ska​łazdol​nośćlo​gicz​ne​-

gomy​śle​nia.–Nieprze​pro​si​łeśmnie.

–Do​sze​dłemdownio​sku,żenie​spra​wie​dli​wiecięosą​dzi​łem.Wy​glą​danato,żeje​-

den z mo​ich współ​pra​cow​ni​ków prze​ka​zał in​for​ma​cję pra​sie – przy​znał z ocią​ga​-

niem,się​ga​jącpodru​giręcz​nik,żebyowi​nąćwnie​gomo​krewło​syDe​li​lah.

–Aniemó​wi​łam?–wy​po​mnia​łanie​zbytuprzej​mie.
–Wbrewswo​imzwy​cza​jomstra​ci​łempa​no​wa​nienadsobą.Nie​po​trzeb​niepo​nio​-

słymniener​wy.Wgnie​wieczło​wiekpo​peł​niabłę​dy.

–Czytozna​czy,żemnieprze​pra​szasz?–wy​szep​ta​ła,sła​bajakko​ciak,gdyza​niósł

jądojejsy​pial​ni,uło​żyłde​li​kat​nienałóż​kuiprzy​kryłprze​ście​ra​dłem.

Ba​stien za​milkł. Prze​pro​si​ny nie prze​szły mu przez gar​dło, ale cie​szy​ło go, że

przy​ję​ła jego wy​ja​śnie​nie za do​brą mo​ne​tę. Chciał za​wrzeć z nią po​kój, po​nie​waż
przy niej czuł, że żyje. Jed​no zbli​że​nie roz​bu​dzi​ło ape​tyt na po​wtór​kę. Ob​jął jej
twarzdłu​gi​mi,śnia​dy​mipal​ca​mi.Zprzy​jem​no​ściądo​ty​kałgład​kiej,je​dwa​bi​stejskó​-
ryisma​ko​wałró​ża​neustecz​ka.Wmgnie​niuokaroz​pa​liłwniejogień.Gdygouga​-
sił,opa​dłabez​wład​nienapo​dusz​ki,wy​czer​pa​na,alespeł​nio​na.

Ba​stien z lu​bo​ścią wdy​chał za​pach jej szam​po​nu. Pach​nia​ła jak łąka la​tem. Nie

wy​pusz​cza​jącDe​li​lahzob​jęć,uca​ło​wałjąwczo​ło.

–Je​steśnaj​lep​szymle​kar​stwemnanoc​nekosz​ma​ry–stwier​dziłzroz​ba​wie​niem,

za​nimru​szyłdoła​zien​ki.

Do​pie​rotamuświa​do​miłso​bie,żedwu​krot​nieza​po​mniałoza​bez​pie​cze​niu.Gar​-

dziłsobązatakka​ry​god​neza​nie​dba​nie.Kie​dystałpodprysz​ni​cem,po​wró​ci​łynaj​-
strasz​niej​sze wspo​mnie​nia, któ​re przy​pra​wi​ły go o dresz​cze. Szyb​ko zde​cy​do​wał,
copo​wi​nienzro​bić.Niemógłso​biepo​zwo​lićnabier​neocze​ki​wa​nienakon​se​kwen​-
cje.De​li​lahmusiwie​dzieć,żeco​kol​wiekna​stą​pi,za​bez​pie​czyprzy​szłośćjejidziec​-
ka. Ob​wią​zał ręcz​nik wo​kół bio​der i wró​cił do sy​pial​ni, żeby za​dać bar​dzo waż​ne
py​ta​nie,któ​reuzna​łazawy​so​cenie​sto​sow​ne.

–Dla​cze​gowy​py​tu​jeszota​kierze​czy?–za​pro​te​sto​wa​łazru​mień​cemnapo​licz​-

kach.

–Po​nie​ważza​po​mnia​łemza​dbaćoza​bez​pie​cze​nie–wy​ja​śniłpo​nu​rymgło​sem.–

Ni​czymcięnieza​ra​żę,bore​gu​lar​niero​bięba​da​niaije​stemzdro​wy.Usi​łu​jętyl​ko
oce​nićry​zy​koza​płod​nie​nia.

Li​lahza​mar​łazezgro​zy.Zim​nydreszczprze​szedłjejpople​cach.Wsza​lena​mięt​-

no​ścinieza​uwa​ży​ła,żenieza​dbałoan​ty​kon​cep​cję.Świa​do​maewen​tu​al​nychkon​se​-
kwen​cji, nie mo​gła so​bie da​ro​wać nie​do​pa​trze​nia. Za​wsty​dzo​na swą lek​ko​myśl​no​-
ścią,ob​li​czy​łaipo​da​ładatęostat​niejmie​siącz​ki.Zprze​ra​że​niempa​trzy​ła,jakBa​-
stienmarsz​czybrwizestra​pie​nia.

–Ist​nie​jedużepraw​do​po​do​bień​stwo,żeza​szłaśwcią​żę–orzekł.–Je​steśmło​da,

płod​na.Weź​mie​myślubtakszyb​ko,jaktyl​kozdo​łamza​ła​twićfor​mal​no​ści.

Li​lahgwał​tow​nieusia​dłanałóż​kuizro​bi​ławiel​kieoczy.
–Ślub?–po​wtó​rzy​łaznie​do​wie​rza​niem.
–Mu​siszwie​dzieć,żenie​za​leż​nieodtego,cosięwy​da​rzy,mo​żesznamniepo​le​-

gać.Ob​rącz​katonaj​lep​szyspo​sóbza​pew​nie​niako​bie​ciepo​czu​ciabez​pie​czeń​stwa
wta​kiejsy​tu​acji.

– To czy​ste sza​leń​stwo. Lu​dzie nie pę​dzą do urzę​du sta​nu cy​wil​ne​go za​raz po

wsta​niuzłóż​ka.

–Do​sko​na​lewiem,coro​bię.Stra​ci​łempierw​szedziec​kowwie​kuza​le​d​wiedwu​-

dzie​stuje​denlat.Nieza​ry​zy​ku​jęporazdru​gi–oświad​czyłgło​semniezno​szą​cym
sprze​ci​wu.

–Ale…–za​mil​kła,za​szo​ko​wa​nawy​zna​niemBa​stie​na.
– Żad​ne​go ale. Je​że​li zo​sta​niesz mę​żat​ką, nie bę​dzie cię ku​si​ło, żeby do​ko​nać

abor​cji.Niemu​si​myogła​szaćna​szychpla​nów.Urzą​dzi​myka​me​ral​nące​re​mo​nię.Je​-
że​li oka​że się, że nie ma po​wo​du, że​by​śmy po​zo​sta​li mał​żeń​stwem, szyb​ko do​sta​-
nie​myroz​wód–za​pew​nił,jak​byna​głazmia​nasta​nucy​wil​ne​gobyłanaj​bar​dziejna​-
tu​ral​nąrze​cząnaświe​cie.

Li​lahzpo​wro​temopa​dłanapo​dusz​ki,wstrzą​śnię​taiwy​czer​pa​na.Zadużonanią

spa​dło: szo​ku​ją​ce wy​zna​nie na te​mat jego prze​szło​ści i nie​re​al​ny plan na przy​-
szłość.

–Moimzda​niemtoab​sur​dal​nypo​mysł,aleprze​dys​ku​tu​je​mygorano–za​pro​po​no​-

wa​ła,wciążoszo​ło​mio​nanie​spo​dzie​wa​ny​mioświad​czy​na​mi.–Prze​wi​du​jesznaj​gor​-
szysce​na​riusz.

–Nie.Jużgoprze​ży​łem.Stra​ci​łemupra​gnio​nedziec​ko,po​nie​ważmojapart​ner​ka

po​sta​no​wi​łausu​nąćcią​żę.

Li​lahsły​sza​łaroz​go​ry​cze​niewjegogło​sie.Cie​ka​wi​łoją,ktogotakstrasz​li​wieza​-

wiódł. Wy​zna​nie Ba​stie​na moc​no ją po​ru​szy​ło. Zdu​mia​ło ją od​kry​cie głę​bo​kiej,
wraż​li​wejstro​nyjegona​tu​ry.Porazpierw​szyspró​bo​wa​łaso​biewy​obra​zić,coczuł.
Zpew​no​ściącięż​koprze​żył utra​tędziec​ka,alemu​siał teżode​braćde​cy​zjęswo​jej
dziew​czy​nyjakood​rzu​ce​nieiupo​ko​rze​nie,copew​niejesz​czebar​dziejbo​la​ło.Bar​-
dzomuwspół​czu​ła.

Od​pro​wa​dzi​łagowzro​kiem,gdywró​ciłdosie​bie,by​naj​mniejnieskrę​po​wa​nyswo​-

ją na​go​ścią. Ale co mia​ło​by go krę​po​wać przy tak do​sko​na​łej bu​do​wie? Mimo
wszyst​ko ża​ło​wa​ła, że u niej nie zo​stał. To, co usły​sza​ła, kom​plet​nie wy​trą​ci​ło ją
zrów​no​wa​gi.

Czyko​chałko​bie​tę,któ​razde​cy​do​wa​ła,żenieuro​dzimudziec​ka?Idla​cze​goza​-

smu​ci​łoją,żekie​dyśBa​stie​no​wiza​le​ża​łonain​nej?Wi​docz​niewte​dyniebyłtakza​-
mknię​ty w so​bie i ozię​bły uczu​cio​wo jak te​raz. Wy​glą​da​ło na to, że od​dał ko​muś
ser​ceizo​stałzra​nio​ny.Dla​cze​gotaświa​do​mośćtakbar​dzojąprzy​gnę​bi​ła?Chy​ba
niepo​wo​do​wa​łaniąza​zdrość?

Wma​wia​ła so​bie, że nie za​le​ży jej na Ba​stie​nie. Zo​sta​ła jego utrzy​man​ką, żeby

do​trzy​mać za​war​tej umo​wy. Ni​cze​go wię​cej od niej nie chciał. Ani ona od nie​go.
Przy​sta​ła na jego wa​run​ki, żeby na​kło​nić go do po​now​ne​go otwar​cia fa​bry​ki i za​-
pew​nićojcupra​cę.

Uczci​wośćzmu​si​łaLi​lahdoprzy​zna​nia,żeokła​mu​jesamąsie​bie.Dwalatawcze​-

śniej,gdypo​zna​łaBa​stie​na,obu​dziłwniejgłę​bo​kieuczu​cia.Roz​cza​ro​wa​łojąjego
po​wierz​chow​neza​in​te​re​so​wa​nieowy​łącz​nieero​tycz​nymcha​rak​te​rze.Nie​ste​tynie
zmie​niłna​sta​wie​nia.Ibezwąt​pie​nianiezmie​ni,na​wetgdy​byzanie​gowy​szła.Je​że​-
linicdoniejnieczułodsa​me​gopo​cząt​ku,nieist​nia​łaszan​sanapo​waż​nąwięź.

Alejakśmiałza​kła​dać,żepo​sta​no​wido​ko​naćabor​cji,je​że​linieprzej​mienadnią

kon​tro​li?Niemiałpra​waanitakmy​śleć,anide​cy​do​waćzanią.Znu​żo​nabez​owoc​-
ny​miroz​wa​ża​nia​mi,szyb​koza​pa​dławgłę​bo​kisen.

Na​stęp​ne​goran​kanie​ty​po​weoświad​czy​nyBa​stie​nawy​da​łysięLi​lahzu​peł​nienie​-

re​al​ne,wręczsur​re​ali​stycz​ne.Głę​bo​koza​my​ślo​na,ze​szłanadółnaśnia​da​nie.

Ba​stienob​ser​wo​wałjejdrob​nąpo​stać,gdyprze​mie​rza​łata​ras.Let​ni,tur​ku​so​wy

kom​bi​ne​zonpod​kre​ślałsmu​kłośćta​liiidłu​gośćszczu​płychnóg.Zczar​ny​milo​ka​mi
na ra​mio​nach wy​glą​da​ła bar​dzo mło​do. Gdy usia​dła na​prze​ciw​ko, po​chwy​cił jej
spło​szo​nespoj​rze​nie.

Nawi​dokBa​stie​naLi​lahza​par​łodech.Sie​działnani​skimoka​la​ją​cymta​rasmur​ku

z fi​li​żan​ką kawy w ręku. Świe​żo ogo​lo​ny, w kre​mo​wych, świet​nie uszy​tych
spodniachiwswo​bod​nejpo​zie,ema​no​wałcha​ry​zmąipew​no​ściąsie​bie.

–Prze​my​śla​łamna​sząsy​tu​ację–za​gad​nę​łapo​spiesz​nieza​miastpo​wi​ta​nia.–Nie​-

po​trzeb​niezgórysięmar​twisz.Nietakła​twozajśćwcią​żę.Mojama​co​chacze​ka​ła
kil​kamie​się​cy.

– Nie zmie​ni​łem zda​nia. Na​dal uwa​żam mał​żeń​stwo za naj​lep​sze roz​wią​za​nie –

od​parł,sta​ran​nieukry​wa​jącroz​ba​wie​niejejopo​rem.Nie​jed​nanajejmiej​scuskwa​-
pli​wiesko​rzy​sta​ła​byzoka​zji,bywyjśćbo​ga​tozamąż.–Za​nimza​ła​twi​mynie​zbęd​-
nefor​mal​no​ści,cotu​taj,weFran​cji,trwado​syćdłu​go,moipraw​ni​cyprzy​go​tu​jąin​-
ter​cy​zę.Na​wetje​że​limojapro​po​zy​cjabrzmidlacie​biedziw​niewna​szymukła​dzie,
udo​wod​nię,żemamwie​ledoza​ofe​ro​wa​niajakomążioj​ciec.

Li​lahniepo​wstrzy​ma​łacie​ka​wo​ści.Mu​sia​ławie​dzieć,ktoode​brałBa​stie​no​wipo​-

czu​ciewła​snejwar​to​ściupro​gudo​ro​słe​goży​cia.

–Wiem,Ba​stien–za​pew​ni​łabezwa​ha​nia.–Kimbyładziew​czy​na,któ​rado​ko​na​ła

abor​cji?

TwarzBa​stie​nawy​krzy​wiłbo​le​snygry​mas.
–Mi​nę​łotylecza​su,żeniemasen​suwra​caćdotam​tychwy​da​rzeń.
– Je​że​li chcesz, że​bym za cie​bie wy​szła, mam pra​wo po​znać całą hi​sto​rię –

oświad​czy​ła,pa​trzącmupro​stowoczy.

–Na​zy​wasięMa​ri​naKo​uros.Jestcór​kąbo​ga​te​goprzed​się​bior​cy.
–Grec​kie​go?
–Tak.Wy​pa​try​wa​łaoczyzamoimprzy​rod​nimbra​tem,aleonwi​działwniejtyl​ko

ko​le​żan​kę.

–Skom​pli​ko​wa​nasy​tu​acja…
–Wte​dyniemy​śla​łemwtenspo​sób.Niewąt​pi​łem,żeprzymnieonimza​po​mni.

Oczy​wi​ścieby​łemniąza​uro​czo​ny,aleizbytpew​nysie​bie.Spę​dzi​łemzniątyl​kojed​-
nąnoc,aletominiewy​star​czy​ło.Chcia​łem,żebyzemnązo​sta​ła.Niezda​wa​łemso​-
biespra​wy,żewy​ko​rzy​sta​łamnie,żebywzbu​dzićza​zdrośćwLe​onie.

–Topod​łe!Niepo​win​nawcho​dzićmię​dzybra​ci.
–Szcze​rzemó​wiąc,nieza​mie​rza​łanaspo​róż​nić.Zresz​tąni​g​dynieży​li​śmywzgo​-

dzie. Ro​zu​miem też, dla​cze​go po​zby​ła się dziec​ka za mo​imi ple​ca​mi. Bę​kart bez
pen​sa przy du​szy nie sta​no​wił od​po​wied​niej par​tii dla có​recz​ki bo​ga​te​go ta​tu​sia.
Naj​gor​sze,żegdyLeousły​szałplot​kiocią​ży,okła​ma​łago,żeza​cią​gną​łemjąwbrew
wolidokli​ni​kiabor​cyj​nej.Póź​niejwy​ko​rzy​sty​wałkaż​dąoka​zję,bywy​tknąćmibez​-
dusz​ność.

–Tonie​spra​wie​dli​we!–sko​men​to​wa​łaLi​lahzobu​rze​niem.
–Przezcałeży​cieniemo​głemli​czyćnaspra​wie​dli​wość.Dla​te​gomu​sia​łemwziąć

swójloswewła​sneręce.Do​sze​dłemdoobec​nejpo​zy​cjibezni​czy​jejpo​mo​cy.Wolę
samdbaćoswo​jespra​wyniżco​kol​wiekko​muśza​wdzię​czać.

–Alejaniepo​trze​bu​jęwży​cio​ry​siepo​chop​ne​gomał​żeń​stwaza​koń​czo​ne​goroz​-

wo​dem.Le​piejza​cze​kaćispraw​dzić,czymamypo​wóddozmar​twień.Na​wetje​śli

za​szłamwcią​żę,niesą​dzę,że​bymchcia​łająusu​nąć–za​pew​ni​łanako​niec.

Ba​stienrap​tow​nieod​sta​wiłkawęiwstał.
–Tymra​zemnieza​mie​rzamry​zy​ko​wać.
Li​lahjesz​czerazusi​ło​wa​łaprze​mó​wićmudoroz​sąd​ku,alezi​gno​ro​wałjejpro​te​-

sty:

– Zro​bi​my tak, jak po​sta​no​wi​łem. Zo​sta​niesz moją żoną. Uznaj moją de​cy​zję za

do​dat​ko​wywa​ru​nekumo​wyipo​gódźsięzko​niecz​no​ściąjegospeł​nie​nia–oświad​-
czyłbezwa​ha​nia.–Dajęcikil​kadninaprze​my​śle​nieswo​jejsy​tu​acji.Będęmu​siał
po​le​ciećdoAzji,żebyroz​wią​zaćpro​ble​mywjed​nymzmo​ichza​kła​dówpro​duk​cyj​-
nych.

–Kie​dywró​cisz?–spy​ta​ła,za​sko​czo​na.
–Mniejwię​cejzaty​dzień.
Pod​czasgdyBa​stienroz​ma​wiałprzezte​le​fonwob​cymję​zy​ku,Li​lahprzydru​giej

fi​li​żan​ceher​ba​tyroz​wa​ża​łajegoostat​niąwy​po​wiedź.

Dla​cze​goprzy​po​mniałoza​war​tymukła​dzie?Czyż​byjejgro​ził?Czypo​trak​tu​jeod​-

mo​węza​war​ciazwiąz​kumał​żeń​skie​gojakoze​rwa​nieumo​wy?Czywar​topró​bo​wać
goprze​ko​nać?Niemo​gławy​klu​czyć,żenie​po​trzeb​nieznimwal​czy.Je​że​lijegooba​-
wy się po​twier​dzą, bę​dzie po​trze​bo​wa​ła jego wspar​cia. Na samą myśl o ta​kiej
ewen​tu​al​no​ściprze​szedłjązim​nydreszcz.

ROZDZIAŁDZIEWIĄTY

Pro​sta,ele​ganc​kasu​kien​kazdłu​gi​mirę​ka​wa​mizgę​stejko​ron​ki,łód​ko​wa​tymde​-

kol​temiwą​skąspód​ni​cąpod​kre​śla​łasmu​kłąfi​gu​ręLi​lah.Jejsuk​niaślub​na!Oglą​da​-
jąc w lu​strze wła​sne od​bi​cie, wciąż nie mo​gła uwie​rzyć, że za chwi​lę wyj​dzie za
mążzaBa​stie​naZi​ko​sa.

Przy​go​to​wa​niaza​ję​łycałymi​nio​nyty​dzień.Wto​wa​rzy​stwiejed​ne​gozoso​bi​stych

asy​sten​tówBa​stie​na,bie​glewła​da​ją​ce​gofran​cu​skim,od​wie​dzi​łame​ro​stwo–sie​dzi​-
bęmiej​sco​we​gobur​mi​strza,gdziemia​łasięod​byćce​re​mo​nia.Całystosdo​ku​men​-
tów prze​tłu​ma​czo​no no​ta​rial​nie i przed​sta​wio​no jej do pod​pi​su. Po do​peł​nie​niu
wszyst​kichfor​mal​no​ścidwadnitemuwobec​no​ścipraw​ni​kapod​pi​sa​ławza​mecz​ku
Ba​stie​na umo​wę przed​ślub​ną. Ba​stien za​gwa​ran​to​wał jej wy​so​kie ali​men​ty w wy​-
pad​kuroz​wo​du,znacz​niewyż​sze,niżuwa​ża​łazako​niecz​ne.

–Po​trak​tujjejakood​szko​do​wa​nie–do​ra​dziłprzezte​le​fon,gdypró​bo​wa​łapro​te​-

sto​wać.–Wy​cho​dziszzamniewbrewswo​jejwoli.

Za​pi​na​jącnaszyiwi​sio​rekzbry​lan​tem,któ​rydo​sta​łaodBa​stie​na,po​wta​rza​łaso​-

biewmy​ślach,żenieza​wie​rapraw​dzi​we​gozwiąz​kumał​żeń​skie​go.Usi​ło​wa​łaso​bie
wmó​wić,żetymle​piejdlaniej.Opu​ściłjąza​le​d​wienasie​demdni,aza​czę​łazanim
tę​sk​nić za​raz po wy​jeź​dzie. Jak to moż​li​we? Do tej pory my​śla​ła, że go nie zno​si.
Jakmo​głojejtakbra​ko​waćczło​wie​ka,któ​ryzapo​mo​cąszan​ta​żuzmu​siłjądoprzy​-
ję​cianie​mo​ral​nejpro​po​zy​cji?

Po​de​szładookna,za​czerp​nąćświe​że​gopo​wie​trza.Wzię​łakil​kagłę​bo​kichod​de​-

chówdlauspo​ko​je​niawzbu​rzo​nychner​wów.Niepo​ko​cha​łaBa​stie​na,nieod​da​łamu
ser​ca.Nieczu​ładonie​gonicpróczpo​cią​gufi​zycz​ne​goiwspół​czu​cia.Za​czę​łale​piej
ro​zu​mieć, że cięż​kie dzie​ciń​stwo i bo​le​sne do​świad​cze​nia z wcze​snej mło​do​ści
ukształ​to​wa​ły jego trud​ny, agre​syw​ny cha​rak​ter. Czyż​by szu​ka​ła dla nie​go uspra​-
wie​dli​wień? Nie, skąd​że. Do​sko​na​le zna​ła jego wady, więc nie ist​nia​ło ry​zy​ko, że
stra​cidlanie​gogło​wę.

Pu​ka​niedodrzwiprze​rwa​łogo​ni​twęnie​spo​koj​nychmy​śliiprzy​po​mnia​ło,żeczas

wy​cho​dzić.Poopusz​cze​niupo​ko​juMa​nospo​wi​tałjąuśmie​chem.Fał​dylśnią​ce​goje​-
dwa​biuwi​ro​wa​łyLi​lahwo​kółnóg.Ba​stienka​załjejprzy​słaćcałągamęsu​kienślub​-
nych od naj​lep​szych pro​jek​tan​tów, co ją za​sko​czy​ło. Prze​wi​dy​wa​ła, że zre​zy​gnu​ją
zezwy​cza​jo​we​gosplen​do​ru.

– Po​win​ni​śmy wy​glą​dać, jak przy​sta​ło na nor​mal​nych no​wo​żeń​ców – orzekł, gdy

wy​ra​zi​łazdzi​wie​nie.

Alejakza​cho​waćchoć​bypo​zo​rynor​mal​no​ścibezudzia​łużad​ne​gozczłon​kówro​-

dzi​ny? Li​lah drę​czy​ło ab​sur​dal​ne po​czu​cie winy, że wy​cho​dzi za mąż bez wie​dzy
ojca.

Ba​stiencze​kałnaniąwholu.Wy​glą​dałosza​ła​mia​ją​cownie​na​gan​nym,ja​sno​sza​-

rym gar​ni​tu​rze. Gdy na​po​tka​ła spoj​rze​nie głę​bo​kich, ciem​nych oczu, ser​ce Li​lah
przy​spie​szy​łodoga​lo​pu.Czu​ła,żepło​nąjejpo​licz​ki.Ba​stienująłjejdłoń,gdydo​tar​-

ładonaj​niż​sze​gostop​niascho​dów.

–Wy​glą​daszfan​ta​stycz​nie–po​chwa​lił.
–Kie​dywró​ci​łeś?
–Oświ​cie.Spa​łemwsa​mo​lo​cie.
Ste​fanwrę​czyłjejnie​wiel​kibu​kie​cik,zaktó​ryser​decz​niepo​dzię​ko​wa​ła.Powyj​-

ściuprzedfron​to​wedrzwiprzy​sta​nę​li,gdyfo​to​grafwy​szedłimna​prze​ciw.

–Niespo​dzie​wa​łamsięgo–wy​szep​ta​łaLi​lah.
–Trze​bauwiecz​nićtenmo​ment–od​rzekłBa​stien.
–Dlakogo?
–Dlana​sze​godziec​ka.Napew​noze​chcezo​ba​czyćna​gra​niezna​sze​goślu​bu.
–Ale…–prze​rwa​ła,gdyfo​to​grafpo​pro​siłouśmiechdoka​me​ry.Niewie​rzy​ła,że

za​szławcią​żę,aleniewi​dzia​łasen​sudys​ku​to​waćzBa​stie​nem.Itakbygonieprze​-
ko​na​ła.

Li​mu​zy​naza​wio​złaichdome​ro​stwa,nie​wiel​kie​gobu​dyn​kuzkre​mo​we​goka​mie​-

nia,sto​ją​ce​gozapo​mni​kiemupa​mięt​nia​ją​cymofia​rywoj​ny.Cy​wil​nące​re​mo​niępro​-
wa​dzi​łaurzęd​nicz​kawśred​nimwie​ku.Li​lahwstrzy​ma​łaod​dech,gdyBa​stienwło​żył
jejnapa​lecob​rącz​kę.Kie​dyprzy​szłako​lejnanią,ręcejejdrża​ły,gdyuświa​do​mi​ła
so​bie,żeBa​stienwła​śniezo​stałjejmę​żem.

Wsia​da​ła z po​wro​tem do li​mu​zy​ny, gdy po prze​ciw​nej stro​nie uli​cy za​par​ko​wał

spor​to​wysa​mo​chódidam​skigłosza​wo​łałBa​stie​na.

Ba​stien wy​siadł i od​wró​cił się ku szczu​płej blon​dyn​ce, któ​ra pod​bie​gła, żeby go

po​wi​tać.Mia​łanaso​bietyl​koszy​fo​no​wątu​ni​kę,roz​cię​tąoddołuażdota​lii,uka​zu​-
ją​cąwspa​nia​łenogiiko​stiumbi​ki​nizna​dru​kiemwzo​ruskó​ryle​opar​da.

Li​lahwy​gła​dzi​łasu​kien​kęnako​la​nachipa​trzy​ła,jakmło​dadamaca​łu​jeBa​stie​na

na po​wi​ta​nie w oba po​licz​ki. Ba​stien po​wi​tał ją rów​nie cie​pło. Pa​pla​ła z oży​wie​-
niem,ge​sty​ku​lu​jącsmu​kły​mirę​ka​mi.Li​lahstwier​dzi​ła,żewy​glą​dabar​dzoszy​kow​-
nie, jak ty​po​wa Fran​cuz​ka. Ce​lo​wo od​wró​ci​ła wzrok, tłu​ma​cząc so​bie, że nie ob​-
cho​dzą jej zna​jo​mo​ści Ba​stie​na. Lecz gdy ser​ce po​de​szło jej do gar​dła, do​szła do
wnio​sku,żejakożonaBa​stie​naniemusiak​cep​to​waćnad​mier​nychpo​ufa​ło​ścizin​ny​-
mi,sko​rokil​kami​nuttemuprzy​siągłjejwier​ność.

– Kim ona jest? – spy​ta​ła, gdy wresz​cie wsiadł z po​wro​tem i sa​mo​chód ru​szył

zmiej​sca.

–Mojąsą​siad​ką.Na​zy​wasięChan​talBau​din.
– Spa​łeś z nią, praw​da? – spy​ta​ła bez za​sta​no​wie​nia, ku wła​sne​mu za​sko​cze​niu,

bo​wiemwcze​śniejnieuświa​da​mia​łaso​bie,żetopy​ta​niekrą​żyjejpogło​wie.

–Odcza​sudocza​su,od​kądku​pi​łemtenza​mek–od​rzekłlo​do​wa​tymto​nem.–Jest

mo​del​ką.

–Noja​sne,kimbyin​nym?–wark​nę​ła,wście​kłanasie​bie,żede​monza​zdro​ściza​-

ćmiłjejumysł.

–Niełą​czy​łonasnicpo​waż​ne​go,aletonietwo​jaspra​wa.
Li​lahpo​pa​trzy​łananie​gospodełba.Sza​fi​ro​weoczybłysz​cza​łygnie​wem.
– Ow​szem, te​raz już moja – za​pew​ni​ła bez wa​ha​nia. – Przed chwi​lą zło​ży​łeś mi

przy​się​gęmał​żeń​ską.Obo​wią​zu​jecię,do​pó​kipo​zo​sta​nieszmoimmę​żem.

Ba​stienpo​czer​wie​niał.
–Tobrzmijakostrze​że​nie–za​uwa​żył.

– Zgod​nie z moją in​ten​cją – od​rze​kła z god​no​ścią. – Czy ocze​ku​jesz ode mnie

wier​no​ści?

–Oczy​wi​ście–po​twier​dziłbezna​my​słu.
–Wta​kimra​zietyteżjejdo​cho​waj.Niebądźszo​wi​ni​stą.Ży​je​mywcza​sachrów​-

no​upraw​nie​nia.Naczastrwa​niamał​żeń​stwaza​po​mnijoro​man​sach–do​da​łaznie​-
skry​wa​nąsa​tys​fak​cją.

–Mamna​dzie​ję,żewy​na​gro​dziszmiogra​ni​cze​niewol​no​ści?–za​py​tał,spo​glą​da​-

jącnaniąspoddłu​gich,gę​stychrzęs.

Wy​star​czy​łojed​nozmy​sło​wespoj​rze​nie,byprzy​spie​szyćjejpuls.Za​wszetaksil​-

nienaniądzia​łał,na​wetkie​dygrałjejnaner​wach.

Popo​wro​ciedozam​kuwja​dal​nicze​kałnanichlunch.Stółna​kry​tobia​łymob​ru​-

sem,ozdo​bio​noko​ron​kąipłat​ka​miróżjaknawe​se​le.Li​lahotwo​rzy​łasze​ro​kooczy
ze zdzi​wie​nia, po​nie​waż wy​glą​dał bar​dzo ro​man​tycz​nie. Je​dze​nie sma​ko​wa​ło wy​-
śmie​ni​cie,are​la​cjaBa​stie​nazesłuż​bo​wejpo​dró​żynie​cojąod​prę​ży​ła.Opo​wie​dział
jej,naja​kiepro​ble​myna​po​tkałwazja​tyc​kimza​kła​dzieijakjeroz​wią​zał.

Ba​stien po​że​rał wzro​kiem De​li​lah, bar​dzo smu​kłą i ko​bie​cą, za​sta​na​wia​jąc się,

czyjestwcią​ży.Stwier​dził,żepra​gniedziec​ka,pew​niedla​te​go,żedoj​rzałdozmia​-
nysty​luży​cia.Aleczyczuł​bytosamoprzyin​nej?

–Mu​szęsięprze​brać–za​gad​nę​łaprzyka​wie.
–Nie.Chcęcięro​ze​braćztejsuk​ni.
–Wśrod​kudnia?
–Nie​waż​ne.Ze​ga​rekniere​gu​lu​jemo​je​goli​bi​do.Zresz​tąwo​becfak​tu,żeprzed

chwi​lązo​sta​łaśmojążoną,ta​kiedrob​nost​kijakporadniatra​cąnazna​cze​niu.

AleLi​lahusi​ło​wa​łaniemy​ślećonimjakomężu.Do​szładownio​sku,żebez​piecz​-

niejbę​dzieuznaćtomał​żeń​stwozako​lej​nypunktumo​wy.In​ny​misło​wy,no​szącob​-
rącz​kę na pal​cu, na​dal po​zo​sta​ła jego utrzy​man​ką, czy​li ero​tycz​ną za​baw​ką. Nie
by​ło​byroz​sąd​neli​czyćnato,żepoza​war​ciuślub​ne​gokon​trak​tuza​ję​ławaż​niej​sze
czyteżsta​łemiej​scewjegoży​ciu.

Gdyująłjejdłońdłu​gi​mi,opa​lo​ny​mipal​ca​mi,wna​pię​ciuwe​szłaznimnagórę.Sy​-

gnałte​le​fo​nucochwi​lęin​for​mo​wałBa​stie​naona​dej​ściuwia​do​mo​ści.Li​lahdraż​ni​ło,
żeni​g​dyniewy​łą​czałapa​ra​tu,na​wetwnaj​bar​dziejin​tym​nychsy​tu​acjach.

Ba​stien zer​k​nął na ekran i zmarsz​czył brwi, prze​czy​taw​szy tekst. Chan​tal na​-

przy​krza​łamusię,cho​ciażjąuprze​dził,żenieprzy​je​chałsam.Po​win​nazro​zu​mieć,
żepo​zo​sta​jepozajejza​się​giem.Pew​nieźlezro​bił,żeniepo​in​for​mo​wałjej,żesię
oże​nił,alepocoroz​gła​szaćzmia​nęsta​nucy​wil​ne​go,niema​jącpew​no​ści,czytoko​-
niecz​ne? W koń​cu je​że​li za​płod​nie​nie nie na​stą​pi​ło, wkrót​ce weź​mie roz​wód i bę​-
dziewol​nyjakptak,takjakpra​gnął.Za​wszewy​so​koso​biece​niłwol​nośćbezżad​-
nychre​gułczyzo​bo​wią​zań.

Wy​glą​da​łojed​naknato,żeupły​niejesz​czetro​chęcza​su,za​nimDe​li​lahgoznu​dzi.

Zezdzi​wie​niemstwier​dził,żewca​leniepo​cią​gagoper​spek​ty​waroz​sta​nia.Uświa​-
do​miłso​bie,żechcejąprzyso​bieza​trzy​mać.Taświa​do​mośćprze​czy​ławszyst​kie​-
mu,cowie​działoso​bie.

Go​rącz​ko​woszu​ka​jącra​cjo​nal​ne​gowy​tłu​ma​cze​niategonie​ty​po​we​gopra​gnie​nia,

po​wo​lut​kuroz​su​nąłza​mekbły​ska​wicz​nyioswo​bo​dziłjązsuk​ni.Por​ce​la​no​wakar​-
na​cjakon​tra​sto​wa​łaznie​kon​wen​cjo​nal​ną,szkar​łat​nąbie​li​zną.

My​ślał, że za​ło​ży nie​bie​ską zgod​nie ze sta​rą tra​dy​cją, że pan​na mło​da po​win​na

iśćdoślu​buwczymśnie​bie​skim,czymśsta​rymiczymśno​wym.Obej​rzałjejdłu​gie
nogi,alepod​wiąz​kiteżniezna​lazł.

–Niewło​ży​łaśnicnie​bie​skie​go?–za​py​tałzezdzi​wie​niem.
–Poco?Za​war​li​śmyzwią​zekmał​żeń​skityl​konapa​pie​rze.Niewi​dzia​łampo​wo​du

prze​strze​gaćtra​dy​cyj​nychoby​cza​jów–rzu​ci​łabez​tro​sko.

Jejlek​ce​wa​że​nieura​zi​łoiobu​rzy​łoBa​stie​na.Uwa​żałjązabar​dziejsen​ty​men​tal​-

nąoso​bę.

–Tymnie​mniejzo​sta​li​śmymał​żeń​stwem–przy​po​mniał.
–Tyl​kowświe​tlepra​wainienadłu​go.Trud​notrak​to​waćjepo​waż​nie,sko​rojesz​-

czeprzedślu​bemza​pla​no​wa​łeśroz​wód–wy​po​mnia​łabezogró​dek.

– Nikt w mo​jej sy​tu​acji ma​jąt​ko​wej nie żeni się bez umo​wy przed​mał​żeń​skiej.

Pozatymnieroz​wio​dęsięztobą,je​że​lino​siszwło​niemojedziec​ko–obie​cał,sa​-
dza​jącjąnabrze​gułóż​ka,nie​za​do​wo​lo​ny,żewspo​mnia​łaoroz​wo​dzie.

–Moimzda​niemtomałopraw​do​po​dob​ne–wy​mam​ro​ta​ła,za​wsty​dzo​na,żesie​dzi

wsa​mejbie​liź​nie,pod​czasgdyonpo​zo​stałkom​plet​nieubra​ny.

–Czaspo​ka​że–stwier​dził,ścią​ga​jącjejsan​da​ły.–Mamcałyty​dzieńnaza​płod​nie​-

nie.Od​kądje​ste​śmymę​żemiżoną,sto​so​wa​nieśrod​kówan​ty​kon​cep​cyj​nychstra​ci​ło
sens.

– Jak dla kogo. Gdy​bym pla​no​wa​ła ma​cie​rzyń​stwo, nie wy​bra​ła​bym ko​bie​cia​rza

naży​cio​we​gopart​ne​ra–od​burk​nę​ła.

Ba​stien zdjął ma​ry​nar​kę, po​wie​sił na opar​ciu krze​sła i za​czął roz​wią​zy​wać kra​-

wat.Po​sta​no​wiłzro​bićwszyst​ko,żebyjąprzyso​bieza​trzy​mać,zawszel​kącenę.

–Je​że​lidaszmidziec​ko,zo​sta​nieszje​dy​nąko​bie​tąwmoimży​ciu.
Nie​ocze​ki​wa​nade​kla​ra​cjaza​sko​czy​łaLi​lah.
–Takbar​dzopra​gnieszzo​staćoj​cem?–za​py​ta​łaznie​do​wie​rza​niem.
Ba​stienprze​mil​czał,żetyl​koje​że​lionazo​sta​niemat​ką.Po​sia​da​łarzad​kieza​le​ty,

któ​re do​strzegł już pod​czas pierw​sze​go spo​tka​nia. Nie była chci​wa, fał​szy​wa czy
za​kła​ma​na,niema​ni​pu​lo​wa​łaludź​mi.Im​po​no​wa​łamuteżjejlo​jal​nośćido​broćdla
bli​skich. Sta​no​wi​ła prze​dziw​nie po​cią​ga​ją​cą kom​bi​na​cję au​ten​tycz​nej, sta​ro​świec​-
kiej wraż​li​wo​ści z upo​rem i prze​ko​rą. Je​że​li do​dać do tego uro​dę i nie​od​par​ty
wdzięk,De​li​lahMo​ore-Zi​kossta​no​wi​łakla​sęsamąwso​bie.

Nieza​mie​rzałjed​nakwy​ra​żaćtejpo​chleb​nejopi​nii,zwłasz​czate​raz,gdywy​ka​zy​-

wa​łaab​so​lut​nąobo​jęt​nośćza​rów​nowo​becnie​go,jakiwo​becper​spek​ty​wyzo​sta​nia
mat​ką. Nie wie​rzył jed​nak po​zo​rom. Po​dob​nie jak on, De​li​lah wo​la​ła prze​my​śleć
każ​dąspra​wę,za​nimob​na​żydu​szęprzeddru​gimczło​wie​kiemczypo​dej​mieja​kie​-
kol​wiekdzia​ła​nie.Pod​jąw​szynie​ty​po​wądlanie​go,za​dzi​wia​ją​coszyb​kąde​cy​zję,ujął
jejdłońwsmu​kłepal​ce.

–Chcęmiećztobądziec​ko–oświad​czył.
–Alewin​ter​cy​zie…
– Za​po​mnij o niej. To tyl​ko for​mal​ność. Je​że​li uro​dzisz mi dziec​ko, po​zo​sta​nę ci

wier​ny.

–Dla​cze​goza​kła​dasz,żeod​po​wia​damitakapro​po​zy​cja?–do​cie​ka​łaLi​lahzru​-

mień​cemnapo​licz​kach.

–Anieod​po​wia​daci?

Li​lah nie wie​rzy​ła wła​snym uszom. Le​gen​dar​ny ko​bie​ciarz zło​żył jej de​kla​ra​cję

wier​no​ści.Le​d​wiemo​głaod​dy​chaćzwra​że​nia.

–Czyż​byśzno​wuusi​ło​wałmnieprze​ku​pić?–do​cie​ka​łanie​zmor​do​wa​nie.
–Pró​bu​jętyl​kone​go​cjo​wać.
–Niewia​do​mo,czyje​stempłod​na–ostrze​gła.
– Po​my​śli​my o tym, je​że​li wy​nik​ną pro​ble​my. Nie ocze​ku​ję, że wszyst​ko na​tych​-

miastpój​dziepomo​jejmy​śli.Nicwar​to​ścio​we​gonieprzy​cho​dziła​two.

Tra​fił w samo sed​no. My​śla​ła tak samo jak on. Łzy wzru​sze​nia na​pły​nę​ły jej do

oczu.Za​mru​ga​łapo​wie​ka​mi,żebyjepo​wstrzy​mać.

– W ta​kim ra​zie… niech los za​de​cy​du​je za nas – wy​krztu​si​ła, nie​pew​na, czy do​-

brzerobi.Zjed​nejstro​nydrę​czy​łająoba​waprzeduczu​cio​wąpo​raż​ką,zdru​giej–
roz​pacz​li​wiepra​gnę​ładaćmuszan​sę.

Alenaco?Nato,żebyzła​małjejser​ce,je​że​liznówodej​dzieszu​kaćpo​cie​sze​nia

wra​mio​nachin​nych?Czymoż​li​we,żebypo​zo​stałjejwier​ny?Czywar​tory​zy​ko​wać
ma​cie​rzyń​stwowtaknie​pew​nymzwiąz​ku?Idla​cze​gowogó​leroz​wa​ża​łatakąmoż​-
li​wość?

Jed​no ukrad​ko​we spoj​rze​nie dało jej ja​sną od​po​wiedź przy​naj​mniej na ostat​nie

znur​tu​ją​cychjąpy​tań.Nawi​dokpięk​nierzeź​bio​nychry​sówjakzwy​kleza​par​łojej
dech.Ku​si​łoją,żebyspeł​nićjegoży​cze​nie,po​nie​ważko​cha​łagooddwóchlat.

W koń​cu prze​sta​ła oszu​ki​wać samą sie​bie, przy​zna​jąc, że uto​nę​ła w tych ciem​-

nychoczachwchwi​li,gdyporazpierw​szyob​da​rzyłjąuśmie​chem.Wal​czy​łaztym
uczu​ciemzewszyst​kichsił,aleprze​gra​ła.Ob​rącz​kanapal​cuosła​bi​łajejsiłyobron​-
ne,uczy​ni​łabar​dziejpo​dat​ną,roz​bu​dzi​łana​dzie​jęnauczu​cio​wespeł​nie​nie.

–Wi​dzę,żespo​waż​nia​łaś–wy​rwałjązza​du​mygłosBa​stie​na.
Li​lahpa​trzy​łajakurze​czo​na,jakzdej​mu​jeko​szu​lę,uka​zu​jącmu​sku​lar​nytors.Nie

wąt​pi​ła, że re​gu​lar​nie pra​cu​je nad utrzy​ma​niem do​sko​na​łej syl​wet​ki. Chło​nę​ła
wzro​kiemwspa​nia​łemię​śnieklat​kipier​sio​wejibrzu​cha.

Gdy po​chy​lił gło​wę, za​schło jej w ustach. Le​ciut​ko po​chwy​cił zę​ba​mi jej dol​ną

war​gęipo​wiódłko​niusz​kiemję​zy​kapogór​nej.Wo​dzi​ładłoń​miposzorst​kimtor​sie,
po​ro​śnię​tym twar​dy​mi wło​ska​mi. Ba​stien wy​dał po​mruk po​żą​da​nia, za​niósł ją na
łóż​ko,po​ło​żyłnaso​bieiroz​piąłbiu​sto​nosz.

–Pra​gnęcię–wy​znałschryp​nię​tymgło​sem.–Niewi​dzia​łemcięprzezcałydłu​gi,

mę​czą​cyty​dzień.

Za​cze​kałjed​nakzespeł​nie​niemwła​snychpra​gnieńdochwi​li,kie​dypona​mięt​nych

piesz​czo​tachwy​krzy​cza​łajegoimięwmi​ło​snejeks​ta​zie.

–Chy​baniezdo​łamwy​ko​naćżad​ne​goru​chu–wy​zna​ła,gdyopa​dłanapo​dusz​ki,

wy​czer​pa​naina​sy​co​na.

–Jaciępo​ru​szę–wy​szep​tałjejdoucha,tu​lącjąwob​ję​ciach.–Mamna​dzie​ję,że

od​po​wia​dacipo​mysłspę​dze​niaresz​tydniawłóż​ku?Wy​na​gro​dzęcitoju​tro.Wzią​-
łemwol​nedokoń​caty​go​dnia,kar​do​ulamou.Będęsięzaj​mo​wałwy​łącz​nietobą.

Li​lahuśmiech​nę​łasię,gdypo​czu​łajegoza​pachigo​rą​cyod​dechnaskó​rze.Po​tar​ła

po​licz​kiemobrą​zo​wera​mię,od​prę​żo​naiszczę​śli​wa.Wtymmo​men​ciewy​star​czy​ło
jej,żeBa​stiensku​piananiejcałąuwa​gę.Porazpierw​szypo​czu​łasięjakżona,nie
jakko​chan​ka.

Ty​dzieńpoślu​bieLi​lahobu​dzi​łasięwśrod​kunocy,sły​sząc,jakBa​stienroz​ma​wia

przezte​le​fonpogrec​ku.Cho​dziłner​wo​wopopo​ko​juwogrom​nymna​pię​ciu.Le​d​wie
otwo​rzy​łausta,uci​szyłjąge​stem.Li​lahna​ka​za​łaso​biecier​pli​wość,choćogrom​nie
nie​po​ko​iłyjąna​pię​terysyBa​stie​na.

Mi​nio​ny ty​dzień przy​niósł ra​dy​kal​ne zmia​ny. Ba​stien prze​ła​mał opo​ry i co noc

dzie​liłzniąłoże.Tyl​korazmiałzłysen,leczbli​skośćLi​lahszyb​kood​wró​ci​łajego
uwa​gęodnoc​nychkosz​ma​rów.Dotejporyfa​scy​nu​ją​ceero​tycz​newspo​mnie​nieroz​-
grze​wa​łojejkrewwży​łach.

Naj​pierwopro​wa​dziłjąponaj​bliż​szejoko​li​cy,po​temza​brałnadal​sząwy​ciecz​kę.

Po​je​cha​li do klu​bu jaz​zo​we​go nie​da​le​ko Va​ison-Ven​to​ux-en-Pro​ven​ce. Od​wie​dza​li
ko​lo​ro​wetar​gi,wę​dro​wa​liwą​ski​mi,bru​ko​wa​ny​miulicz​ka​milubpilikawęnaocie​-
nio​nychpla​cachzszem​rzą​cy​mici​chut​kofon​tan​na​mi.Po​da​ro​wałjejprze​ślicz​nąskó​-
rza​ną to​reb​kę i śmiał się z ko​lo​ro​wej, ce​ra​micz​nej kury, któ​rą ku​pi​ła dla Vic​kie.
Żar​to​wał,żenie​moż​li​we,żebyna​praw​dęlu​bi​łama​co​chę,je​że​liwy​bra​łacośta​kie​go
napre​zent.

Kil​ka​krot​niewy​cho​dzi​linako​la​cjedolo​kal​nychre​stau​ra​cji,ależa​denpo​si​łeknie

do​rów​ny​wałpysz​no​ściom,przy​go​to​wa​nymprzezMa​riewzam​ko​wejkuch​ni.Przez
kil​ka nocy ko​cha​li się aż do świ​tu. W nie​któ​re po​po​łu​dnia w ogó​le nie opusz​cza​li
łóż​ka, póki nie wy​go​nił ich głód. Li​lah w peł​ni od​wza​jem​nia​ła nie​na​sy​co​ny ape​tyt
Ba​stie​na.Dzię​kijegoza​chę​tomza​czę​ławy​ka​zy​waćnie​coin​wen​cjiwsy​pial​ni.

Je​dy​ne, co ją nur​to​wa​ło, to nie​po​kój, jak Ba​stien za​re​agu​je, je​że​li nie zaj​dzie

wcią​żę.Czynapew​nojejpra​gnie,czytyl​kopo​sta​no​wiłspeł​nićdłu​gotłu​mio​nema​-
rze​nieooj​co​stwie?Tłu​ma​czy​łaso​bie,żemógłjezre​ali​zo​waćzkaż​dąinną.Wo​la​ła
niemy​śleć,żewy​brałjątyl​kodla​te​go,żeaku​ratbyłapodręką.Wkaż​dymra​zieza
kil​ka dni do​wie się, czy na​stą​pi​ło za​płod​nie​nie. Na​wet je​że​li tak, praw​do​po​dob​nie
niewy​star​czyjejod​wa​gi,bywy​znaćBa​stie​no​wimi​łość,żebynieczułsięschwy​ta​ny
wpu​łap​kę.

–Cosiędzie​je?–spy​ta​ła,gdyBa​stienodło​żyłte​le​foniner​wo​woprze​mie​rzyłpo​-

kój.

–Dzwo​niłmójbrat,Leo–po​in​for​mo​wałzpo​nu​rąminą.–Mójoj​ciectra​fiłdoszpi​-

ta​lawAte​nachzpo​dej​rze​niemza​wa​łuser​ca.Leotwier​dzi,żeniemapo​trze​by,że​-
bymtamje​chał.Obie​całmniein​for​mo​waćnabie​żą​co,ale…

–Na​tu​ral​niechceszbyćprzynim–do​koń​czy​łazanie​goLi​lah.
–Irów​niena​tu​ral​nieLeoijegomat​kanieży​cząso​biemo​jejobec​no​ści.
– To wca​le nie ta​kie oczy​wi​ste! – za​pro​te​sto​wa​ła gwał​tow​nie w jego obro​nie. –

Ana​to​lejestza​rów​notwo​imoj​cem,jakitwo​je​gobra​ta.

– Cho​ciaż ży​łem z nimi całe lata pod jed​nym da​chem, ni​g​dy nie zo​sta​łem człon​-

kiemtejro​dzi​ny–wy​znałBa​stienzgo​ry​czą.–Dodziśnieje​stemtammilewi​dzia​ny.
Żonamo​je​goojca,Cle​ta,nie​na​wi​dzimniezca​łe​goser​ca.

Li​lahza​ci​snę​łazęby.
– Po tylu la​tach, któ​re upły​nę​ły od śmier​ci two​jej mat​ki i któ​re spę​dzi​łeś w ich

domu,tojużtyl​kojejpro​blem,nietwój–prze​ko​ny​wa​łażar​li​wie.–Niepo​zwólni​ko​-
mu po​zba​wić cię pra​wa do wi​dy​wa​nia ro​dzo​ne​go ojca. Ty rów​nież je​steś jego sy​-
nem.

OczyBa​stie​naroz​bły​słygnie​wem.

–Po​sta​no​wi​łem,żedonie​gopo​ja​dę.Wy​le​ci​my,jaktyl​kozor​ga​ni​zu​jęlot.

ROZDZIAŁDZIESIĄTY

Ba​stien z Li​lah wprost z lot​ni​ska po​je​cha​li do szpi​ta​la. Li​lah za​wa​ha​ła się, gdy

wkro​czy​lidoza​tło​czo​nejpo​cze​kal​ni.Ana​to​lena​dalprze​cho​dziłba​da​niaityl​konaj​-
bliż​szej ro​dzi​nie po​zwo​lo​no go od​wie​dzać. Pod ob​strza​łem nie​przy​chyl​nych spoj​-
rzeńLi​lahstwier​dzi​ła,żecho​ciażwy​szłazaBa​stie​na,nieczu​jesięczłon​kiemjego
ro​dzi​ny.

Ni​ska,pulch​nako​bie​tawśred​nimwie​ku,prze​dziw​niewy​stro​jo​nawwie​czo​ro​wy

płaszczzbro​ka​tuipo​dob​nąsu​kien​kę,ob​wie​szo​natakąilo​ściąbry​lan​tów,ja​kiejLi​-
lahniewi​dzia​łani​g​dziepozawy​sta​wąskle​puju​bi​ler​skie​go,po​pa​trzy​łanaBa​stie​na
spodełba.

– Jak śmia​łeś przy​pro​wa​dzić do szpi​ta​la jed​ną ze swo​ich ko​cha​nic? – prych​nę​ła

zwście​kło​ścią.

–Po​zwól​cie,żeprzed​sta​więwammojążonę–od​rzekłBa​stien.–ToCle​taZi​kos,

żonamo​je​goojca,atomójprzy​rod​nibrat,Leo,ijegożona,Gra​ce.

– Two​ja żona? – wy​krzyk​nę​ła ra​do​śnie ru​do​wło​sa ślicz​not​ka z nie​na​gan​nym an​-

giel​skimak​cen​tem,pod​cho​dzącbli​żej.–Kie​dywzię​li​ścieślub?

–Nie​daw​no–od​po​wie​dzia​łaLi​lah,wdzięcz​nazażycz​li​wepo​wi​ta​nie.
Gra​ce ro​bi​ła wra​że​nie cie​płej i przy​ja​ciel​skiej w prze​ci​wień​stwie do męża. Leo

wy​glą​dałnazdu​mio​ne​gowia​do​mo​ściąoślu​bieprzy​rod​nie​gobra​ta.Jegozgryź​li​wa
mat​ka wy​krzy​wi​ła twarz, wy​raź​nie da​jąc do zro​zu​mie​nia, że nie ży​czy so​bie żad​-
nychkon​tak​tówzBa​stie​nem,żo​na​tymczynie.WLi​lahna​ra​sta​łazłość,gdywy​obra​-
zi​łaso​bie,przezja​kiepie​kłoprze​szedł,zmu​szo​nymiesz​kaćwjejdomupośmier​ci
mat​ki.Nieule​ga​łowąt​pli​wo​ści,żeCle​taZi​kosniepró​bo​wa​łatrak​to​waćgojakpa​-
sier​ba.Gar​dzi​łanimzato,żeuro​dzi​łagoko​chan​kamęża.

Leopod​szedłzło​żyćBa​stie​no​wigra​tu​la​cje.
–Nieprzy​pusz​cza​łem,żedo​ży​jętegodnia–wy​mam​ro​tałpodno​sem.
Mimopo​dob​ne​gowzro​stuibu​do​wydwajbra​ciadlapo​stron​ne​goob​ser​wa​to​ranie

spra​wia​liwra​że​niaspo​krew​nio​nych.Wy​czu​wa​ławza​jem​nąre​zer​wę,kie​dyprze​szli
nagrec​ki,praw​do​po​dob​nieżebyomó​wićstanzdro​wiaojca.

Gra​cewzię​łaLi​lahzarękęipod​pro​wa​dzi​ładokrze​sełprzyprze​ciw​le​głejścia​nie.
–Opo​wiedzmiwszyst​ko,De​li​lah–po​pro​si​ła.–Leobyłprze​ko​na​ny,żeBa​stiendo

koń​caży​ciapo​zo​sta​nieka​wa​le​rem.

–Wszy​scyopróczBa​stie​nana​zy​wa​jąmnieLi​lah–po​in​for​mo​wa​łaLi​lahnie​śmia​ło.
–Oby​dwiewy​szły​śmyzaokrop​nieupar​tychlu​dzi.Ża​denznichnieustą​pinakrok.
Li​lahzo​ba​czy​ła,żeprzy​by​łajesz​czejed​naoso​ba.Cle​taZi​koswy​szłana​prze​ciw

wy​so​kiej,zgrab​nejbru​net​ce,mó​wią​cejpogrec​ku.

–Ktotojest?–za​py​ta​łaLi​lah.
–Ma​ri​naKo​uros,przy​ja​ciół​karo​dzi​ny.
Daw​na mi​łość Ba​stie​na. Gdy Li​lah sko​ja​rzy​ła na​zwi​sko, ser​ce za​cią​ży​ło jej jak

głaz.

Bezwąt​pie​niaBa​stienmiałdo​brygustjużwwie​kudwu​dzie​stuje​denlat.Pa​pla​ją​-

ca z oży​wie​niem bru​net​ka była kla​sycz​ną pięk​no​ścią. Ze​sztyw​nia​ła, po​bla​dła i za​-
mil​kła, do​strze​gł​szy Ba​stie​na. Nie wy​mie​ni​li po​wi​tal​nych uśmie​chów. Ski​nę​li tyl​ko
gło​wa​mizpo​waż​nymwy​ra​zemtwa​rzy,leczLi​lahspo​strze​gła,żeBa​stienpa​trzyłna
daw​nąko​chan​kędłu​żejniżtoko​niecz​ne.Ogar​nę​łajądzi​kaza​zdrość.Czyż​byprzy​-
sło​wie,żesta​rami​łośćnierdze​wie​je,mó​wi​łopraw​dę?Spu​ści​ławzroknarękęMa​-
ri​ny.Nieno​si​łaob​rącz​ki,coozna​cza​ło,żeniewy​szłazamąż.

–Chodź​ciedomniezMa​ri​nąnakawę–za​pro​po​no​wa​łaGra​ce.–Żad​nejznasnie

po​zwo​lą od​wie​dzić te​ścia. Cie​bie, Cle​to, też bym za​pro​si​ła, ale wiem, że nie opu​-
ściszszpi​ta​la,pókiniezo​ba​czyszmęża.

–Póź​niejprzy​ja​dępocie​bie–za​ofe​ro​wałBa​stienpół​gło​sem,wy​raź​nieza​do​wo​lo​-

ny,żewy​jeż​dża.

–Wo​la​ła​bymzo​stać–usi​ło​wa​łapro​te​sto​waćLi​lah.
Ba​stienpo​pa​trzyłwjejza​tro​ska​neoczy.
–Nietrze​ba.Niepo​trze​bu​jęwspar​cia–za​pew​nił.
Li​lahpo​my​śla​ła,żena​sta​wie​nieza​le​żyodpunk​tuwi​dze​nia.Mimożeuni​ka​ławro​-

gie​gospoj​rze​niaCle​tyirów​nienie​przy​chyl​ne​go,choćza​cie​ka​wio​ne​goLe​ona,wie​-
dzia​ła, że Ba​stien bę​dzie osa​mot​nio​ny w nie​przy​chyl​nie do nie​go na​sta​wio​nym to​-
wa​rzy​stwie.Nie​chęt​niezo​sta​wia​łagoznimi.Aleza​wszemu​siałbyćbar​dzosa​mot​-
ny w tej dys​funk​cyj​nej ro​dzi​nie. Na​dal trak​to​wa​li go jak bę​kar​ta – god​ną po​gar​dy
isto​tęniż​sze​gorzę​du,któ​rąle​piejtrzy​maćnady​stans.Na​tu​ral​nąko​le​jąrze​czyzdo​-
łałja​kośprzy​wyk​nąćdonie​chę​cinaj​bliż​sze​gooto​cze​nia.Na​uczyłsiężyćbezmię​-
dzy​ludz​kichwię​ziitłu​mićemo​cje.Ni​ko​munieufał,po​nie​ważzbytwie​lezłe​gospo​-
tka​łogowokre​siedo​ra​sta​nia.

–Jakży​jeszzte​ścio​wą?–spy​ta​ła,gdywsia​dływetrzydowin​dy.
–Rzad​kojąwi​du​ję.Jejży​cieto​czysięgłów​niewo​kółAna​to​le.Uwa​żamjązazim​-

nąrybę–wy​zna​łaGra​cezgry​ma​semnie​sma​kunatwa​rzy.

Li​lahprzy​ci​snę​łarękędona​brzmia​łych,obo​la​łychpier​si.Czę​stojąbo​la​łyprzed

mie​siącz​ką,aletymra​zemkrwa​wie​niesięopóź​nia​ło.Pla​no​wa​łazro​bićtestcią​żo​wy
na​stęp​ne​goran​ka,alenieprze​wi​dy​wa​łapo​zy​tyw​ne​gowy​ni​ku.Ja​kośniemo​głaso​-
biewy​obra​zić,żezo​sta​niemamą.Po​czu​ła,żesłab​nie,więcopar​łasięościa​nęka​bi​-
ny.Wtymmo​men​ciena​po​tka​łaza​cie​ka​wio​nespoj​rze​nieMa​ri​ny.

–Za​sko​czy​łamniewia​do​mość,żeBa​stiensięoże​nił–przy​zna​łaotwar​cie.
–Zmu​siłmniedomał​żeń​stwa–od​par​łaLi​lahlo​do​wa​tymto​nem,ukrad​kiemob​ser​-

wu​jąc oso​bę, któ​ra wy​wo​ła​ła dłu​go​trwa​ły za​męt w jego ży​ciu po spę​dze​niu z nim
za​le​d​wiejed​nejnocy.

–Mu​siałsięoba​wiać,żecięstra​ci–sko​men​to​wa​łaGra​ce.
– Ba​stie​na nie​ła​two wy​stra​szyć – od​rze​kła, wspo​mi​na​jąc, jak za​czę​li zna​jo​mość

ijakszyb​kozmie​ni​łana​sta​wie​nie.

Oczy​wi​ście mi​łość po​zba​wi​ła ją od​por​no​ści. Wszyst​ko mu wy​ba​cza​ła, po​nie​waż

po​ko​cha​łagoodpierw​sze​gowej​rze​nia.Dla​te​goteżfa​tal​niesięczu​ławobec​no​ści
Ma​ri​ny.Bu​dzi​ławniejza​rów​noza​zdrość,jakinie​chęć.Napróż​nousi​ło​wa​łaso​bie
wy​tłu​ma​czyć,żeniepo​win​naosą​dzaćoso​byzna​nejtyl​kozre​la​cjiBa​stie​na.Mimo
toniezno​si​łajejzato,żekie​dyśspa​łazBa​stie​nem,żenie​gdyśjąko​chał,anaj​bar​-
dziejzato,żeod​trą​ci​łajegomi​łość,ajejoszczer​stwapo​róż​ni​łygozje​dy​nymbra​-

tem.

–Nieje​steśzbytga​da​tli​wa–za​uwa​ży​łaGra​cewsa​mo​cho​dzie.
–Ucię​łamso​biedrzem​kęwsa​mo​lo​cie,alemimotopo​dróżmniezmę​czy​ła–od​-

rze​kłaLi​lahzprze​pra​sza​ją​cymuśmie​chem.

–Kie​dypo​zna​łaśBa​stie​na?–spy​ta​łaMa​ri​na.
–Przedpo​naddwo​malaty.
–Wspa​nia​łyfa​cet–po​chwa​li​łaMa​ri​na.–Nie​jed​nabę​dzieciza​zdro​ścić.
Łącz​nie z tobą? – po​my​śla​ła Li​lah, któ​ra wy​czu​ła cie​płą, nie​mal in​tym​ną nutę

wgło​sieby​łejko​chan​kiBa​stie​na.Niemo​gławy​klu​czyć,żeMa​ri​naża​łu​je,żekie​dyś
go od​trą​ci​ła. Te​raz, gdy do​szedł do bo​gac​twa i od​no​sił suk​ce​sy, jego po​zy​cja spo​-
łecz​na,aza​temiatrak​cyj​nośćpew​nieznacz​niewzro​sławjejoczach.Prze​ra​ża​łają
wła​snawro​gośćwo​becMa​ri​nyiza​bor​czośćwsto​sun​kudoBa​stie​na.

Leo i Gra​ce miesz​ka​li w pa​ła​co​wej, miej​skiej re​zy​den​cji. Nia​nia przy​nio​sła ich

małącó​recz​kę,Ro​sie,żebyjąpo​zna​ły.Wobec​no​ściślicz​nej,prze​mi​łejdziew​czyn​ki
Li​lahnie​cosięod​prę​ży​ła,aletyl​kodochwi​li,gdyza​czę​łasięza​sta​na​wiać,jakBa​-
stienza​re​agu​je,je​że​linieza​szławcią​żę.Czyze​chcejąprzyso​bieza​trzy​mać,je​że​li
do​znaza​wo​du?Czyniedoj​dziedownio​sku,żejużjejniepo​trze​bu​je,kie​dyza​wie​-
dziejegona​dzie​jenaoj​co​stwo?Bo​ga​ci,wpły​wo​wimęż​czyź​niźlezno​sząroz​cza​ro​-
wa​nia,po​nie​ważrzad​koichspo​ty​ka​ją.Zim​nydreszczprze​biegłjejpople​cach,gdy
spró​bo​wa​łaopty​mi​stycz​niemy​ślećopo​wro​ciedodaw​ne​goży​ciabezBa​stie​na.

–Mia​łamna​dzie​ję,żesko​roje​ste​ściewAte​nach,przyj​dzie​ciedonasnako​la​cję,

żebyprze​ła​maćlody–za​gad​nę​łaGra​ce.

–Moimzda​niemdotegotrze​balo​do​ła​ma​cza–sko​men​to​wa​łaLi​lah.
– Ba​stien nie prze​pa​da za ży​ciem ro​dzin​nym – wtrą​ci​ła Ma​ri​na. – Jest ty​po​wym

sa​mot​ni​kiem.

Li​lahze​sztyw​nia​ła.Błę​kit​neoczyroz​bły​słygnie​wem.
– Ba​stien mógł​by dojść do po​ro​zu​mie​nia z bra​tem, gdy​byś dzie​sięć lat temu nie

za​tru​łaichsto​sun​kówoszczer​stwem–wy​pa​li​łabezza​sta​no​wie​nia.

Pojejwy​po​wie​dziza​pa​dładłu​ga,nie​zręcz​naci​sza.Ma​ri​napo​bla​dła,askon​ster​-

no​wa​naGra​cezro​bi​ławiel​kieoczy.

–Niewiem,cood​po​wie​dzieć–wy​mam​ro​ta​łaMa​ri​nazru​mień​cemnapo​licz​kach.
–Alejawiem.De​li​lah,porawra​cać–wtrą​ciłzna​jo​my,szorst​kigłoszzasofy,na

któ​rejsie​dzia​ła.

Li​lahod​wró​ci​łagło​węistru​chla​łazprze​ra​że​nianawi​dokchmur​nejminyigniew​-

ne​gobły​skuwoczachBa​stie​na.Nieule​ga​łowąt​pli​wo​ści,żesły​szałjejza​rzu​tywo​-
becMa​ri​ny.Do​pro​wa​dzi​łagodopa​sji,wy​cią​ga​jącnaświa​tłodzien​neuczu​cio​wąpo​-
raż​kęsprzedlat.Za​ru​mie​nio​nazewsty​du,wsta​łaina​po​tka​ławspół​czu​ją​cespoj​rze​-
nieGra​ce.

–Prze​pra​szam,żewkro​czy​łamtam,gdzieniepo​win​nam–wy​mam​ro​ta​łazeskru​-

chą,gdywsie​dlidosa​mo​cho​du.

–Prze​dys​ku​tu​je​mytęspra​wępopo​wro​ciedomiesz​ka​nia.
–Coztwo​imtatą?
– Po​dej​rze​wa​ją lek​ki za​wał ser​ca. Musi zmie​nić styl ży​cia: mniej jeść, a wię​cej

ćwi​czyć–rzu​ciłkrót​ko.–Cle​taprzynimzo​sta​ła.Jawró​cędonie​gopóź​niej.

Li​lahukrad​kiemzer​k​nę​łanaza​gnie​wa​neob​li​czeBa​stie​na.Prze​kli​na​łazło​śli​wość

losu,któ​ryspro​wa​dziłgoaku​ratwtymmo​men​cie,kie​dyza​ata​ko​wa​łajegobyłąuko​-
cha​ną. Wie​dzia​ła, że źle po​stą​pi​ła, że nie trzy​ma​ła ję​zy​ka za zę​ba​mi. Po​sta​wi​ła
Gra​cewnie​zręcz​nejsy​tu​acjiwjejwła​snymdomuijesz​czeroz​gnie​wa​łaBa​stie​na.
Za​ci​snę​łazęby,złanasie​bie,żeniepo​my​śla​łaokon​se​kwen​cjach,alenieża​ło​wa​ła,
żepo​wie​dzia​łaMa​ri​nie,cooniejmy​śli.

Wje​cha​li win​dą do prze​stron​ne​go, no​wo​cze​sne​go apar​ta​men​tu na ostat​nim pię​-

trze.Li​lahrzu​ci​łato​reb​kęwsa​lo​nieicięż​koopa​dłanasie​dze​nie.

–Mów,comaszdopo​wie​dze​nia–wy​rzu​ci​łazsie​bie,caławner​wach.
Ba​stienwbiłwniąchmur​nespoj​rze​nie.
–Co,dodia​bła,wcie​biewstą​pi​ło?Wy​ja​wi​łemcipry​wat​nyse​kret,atyuży​łaśgo

jakobro​niprze​ciw​koMa​ri​nie.Tonietwo​jaspra​wa.Na​ro​bi​łaśwsty​dumnieiGra​ce.

–Je​że​liza​wsty​dzi​łamteżMa​ri​nę,tonieża​łu​ję–od​pa​ro​wa​łaLi​lah.–Za​słu​ży​łana

to, żeby usły​szeć kil​ka słów praw​dy. Zresz​tą nie opo​wia​da​łam ca​łej hi​sto​rii, to​też
wąt​pię,że​bymskom​pro​mi​to​wa​łako​go​kol​wiek.

–Czytowszyst​ko?–od​burk​nąłBa​stien.–Wy​cią​gnę​łaśnaświa​tłodzien​nebo​le​-

sne prze​ży​cie z mo​jej prze​szło​ści. Aż trud​no mi uwie​rzyć, że otwo​rzy​łem przed
tobądu​szę.Po​wi​nie​nempa​mię​tać,żeko​bie​tomniemoż​naufać.

–Prze​stańhoł​do​waćtymsta​ro​świec​kimprze​są​dom!Todlamnieża​denar​gu​ment.

Po​nio​słymniener​wy,kie​dyMa​ri​nawkro​czy​łamię​dzywas,uśmiech​nię​taisłod​kajak
naj​lep​szaprzy​ja​ciół​karo​dzi​ny.

–Bona​praw​dęjestprzy​ja​ciół​kąro​dzi​ny.
–Alenietwo​ją.Skłó​ci​łacięzbra​tem.Niepo​wi​nie​neśpo​zwo​lić,żebyoszczer​stwa

uszłyjejpła​zem.Fa​tal​niewy​cho​dzisznaswo​jejdu​mie,Ba​stien.

– Nie​po​trzeb​nie dys​ku​tu​je​my na ten te​mat. To, co za​szło daw​niej mię​dzy mną,

Ma​ri​nąaLe​onem,tonietwo​jaspra​wa.Jakśmia​łaśin​ter​we​nio​wać?

–Może…pró​bo​wa​łamcośdlacie​biezro​bić.
–Niemia​łaśpra​waspra​wiaćMa​ri​nieta​kiejprzy​kro​ści.
–Jejża​łu​jesz?–wy​dy​sza​łanie​malbeztchu,jak​bywy​mie​rzyłjejcios.Ser​cejąbo​-

la​ło,żebar​dziejgoob​cho​dząuczu​ciaby​łejko​chan​kiniżwła​snejżony.

–Tak–po​twier​dził.–Oczy​wi​ściebyłaza​ła​ma​na.Wi​dzia​łemjejminę.Na​tych​miast

po​ję​ła,oczymmó​wisz.Chy​banieprze​my​śla​łaśswo​jejwy​po​wie​dzi,De​li​lah.

Li​lahcier​pia​łamęki,aledo​kła​da​ławszel​kichsta​rań,żebynieoka​zać,jakgłę​bo​ko

jązra​nił.Jejmążstałprzednią,po​tęż​ny,pięk​nyigroź​nyibro​niłin​nej,za​miasttrzy​-
maćjejstro​nę.Zezde​ner​wo​wa​niado​sta​łamdło​ści.

–Ma​ri​nacięż​koprze​ży​łaabor​cję–tłu​ma​czyłBa​stien.–Samapod​ję​łatakąde​cy​-

zję,aleniewąt​pię,żedro​gojąkosz​to​wa​ła.Przedewszyst​kimdla​te​gonieusi​ło​wa​-
łemprze​ko​naćLe​onadomo​jejwer​sjiwy​da​rzeń.Ma​ri​nanieza​słu​gu​jenato,żeby
przy​po​mi​nać jej ten kosz​mar. Fakt, skła​ma​ła, od​gry​wa​jąc ofia​rę, żeby wzbu​dzić
współ​czu​cie mo​je​go bra​ta. Oczy​wi​ście źle po​stą​pi​ła. Ale to Leo po​sta​no​wił uwie​-
rzyćjej,aniemnie.

Wy​ja​śnie​nieBa​stie​naobu​dzi​łowLi​lahwy​rzu​tysu​mie​niaWjed​nejkwe​stiimu​sia​ła

przy​znaćBa​stie​no​wira​cję.Niepo​my​śla​łaokon​se​kwen​cjachcięż​kichza​rzu​tów,ja​-
kie rzu​ci​ła w twarz Ma​ri​nie. Z na​tu​ry nie była bez​względ​na ani za​wzię​ta. Pa​lił ją
wstyd,żetakokrut​niejąpo​trak​to​wa​ła.Wsta​łagwał​tow​nie,żebyumknąćprzednie​-

przy​chyl​nymspoj​rze​niemBa​stie​naiwy​le​czyćzra​nio​nądumęwsa​mot​no​ści.

Na​glepo​kójza​cząłwi​ro​waćwo​kółniej.Do​sta​łaza​wro​tówgło​wy.Zim​nypotpo​-

kryłjejskó​rę.Niezdą​ży​łana​wetjęk​nąć,gdyoto​czy​łająciem​nośćipa​dłaze​mdlo​na
nady​wan.

Ba​stienosłu​piał.Przezchwi​lę pa​trzyłbez​rad​nie,jakpada bezczu​cia,aleza​raz

pod​biegłiprzy​kuc​nął,żebyjąpod​nieść.Strachchwy​ciłgozagar​dło,choćzre​gu​ły
niewpa​dałwpo​płoch.Wy​cią​gnąłko​mór​kę,żebyza​dzwo​nićdodomubra​taipo​pro​-
sićdote​le​fo​nuGra​ce.

Leoonicniepy​tał,zatoGra​ceza​sy​pa​łagoca​łymgra​dempy​tań.Póź​niejspo​koj​-

nieudzie​li​łamuin​struk​cji.Zro​biłwszyst​ko,coka​za​ła,złynasie​bie,żeniepo​szedł
na kurs pierw​szej po​mo​cy, po​nie​waż wy​szedł z za​ło​że​nia, że ni​g​dy nie bę​dzie po​-
trze​bo​wałta​kichumie​jęt​no​ści.

Kie​dyscho​wałapa​ratiniósłDe​li​lahdogłów​nejsy​pial​ni,za​czę​łada​waćzna​kiży​-

cia. Za​mru​ga​ła po​wie​ka​mi, po​ru​szy​ła gło​wą, a po​bla​dłe po​licz​ki za​bar​wił le​ciut​ki
ru​mie​niec.

Do​pie​rowte​dyBa​stienod​wa​żyłsięgłę​biejode​tchnąć.Od​gar​nąłjejzczo​łasplą​ta​-

newło​sy.Ni​g​dywży​ciunieprze​żyłta​kie​gostra​chu.Niemógłso​bieda​ro​wać,żeją
po​tę​pił,żenaniąkrzy​czał.Wciążbrzmia​łymuwuszachsło​waDe​li​lah:„Możepró​-
bo​wa​łamcośdlacie​biezro​bić”.Kie​dyprze​ana​li​zo​wałichsens,wstrzą​snę​łynimdo
głę​bi.Kie​dykto​kol​wiekpró​bo​wałpo​pra​wićjegoży​cie?Kie​dykto​kol​wiekpod​jąłja​-
kieśdzia​ła​nie,żebyochro​nićgoprzedkon​se​kwen​cja​mijegowła​sne​gopo​stę​po​wa​-
nia?Napew​noniktprzedDe​li​lah.

LeczBa​stienniepo​trze​bo​wałni​czy​jejochro​ny.Niktonie​goniedbał,animat​ka,

anioj​ciec.Mu​siałsięna​uczyćżyć,niecze​ka​jącnani​czy​jewspar​cie.

Ale De​li​lah sta​nę​ła w jego obro​nie. Lek​ce​wa​żąc za​sa​dy do​bre​go wy​cho​wa​nia,

w nie​zręcz​ny i nie​prze​my​śla​ny spo​sób spró​bo​wa​ła na​pra​wić jego fa​tal​ne sto​sun​ki
zje​dy​nymbra​tem.Sta​nę​łapojegostro​nie,gdyspo​strze​gła,jakro​dzi​naZi​ko​sówgo
trak​tu​je. Uświa​do​mił so​bie z bez​gra​nicz​nym zdzi​wie​niem, że za​le​ży jej na nim
mimo nik​czem​nych me​tod, ja​kich użył, żeby ją zdo​być, i wszyst​kich błę​dów, ja​kie
po​peł​nił.Wziąłgłę​bo​kiod​dechipo​pa​trzyłnaniązuzna​niem.

Li​lahotwo​rzy​łanie​bie​skieoczyispoj​rza​łananie​gopół​przy​tom​nie.
–Cosięsta​ło?–za​py​ta​ła.–Czyż​bymze​mdla​ła?Ni​g​dyży​ciuniestra​ci​łamprzy​-

tom​no​ści.Takmiprzy​kro!

–By​łaśzde​ner​wo​wa​na.Pozatymkie​dyostat​nioco​kol​wiekja​dłaś?Po​leżjesz​cze

chwil​kę–po​pro​sił,kła​dącjązpo​wro​tem,kie​dypró​bo​wa​ławstać.Nie​do​brzeci?

–Mamlek​kiemdło​ści.Aletonic,topew​niesku​tekomdle​nia.
–Bar​dzoprze​pra​szam,żenacie​biena​krzy​cza​łem–po​wie​dział,uj​mu​jącjejdłoń,

zdzi​wio​ny,żeprze​pro​si​nytaklek​koprze​szłymuprzezusta.

–Niekrzy​cza​łeś.
–Alepo​nio​słymniener​wy.Mar​twi​łemsięoAna​to​leimia​łemwo​becnie​gowy​rzu​-

tysu​mie​nia–wy​znał,za​sko​czo​nywła​snąszcze​ro​ścią.–Ko​chamojca,aleni​g​dynie
po​tra​fi​łem go sza​no​wać, co mnie okrop​nie za​wsty​dza. Za​wsze czu​łem się pod​łym
sy​nem.

Li​lahuści​snę​łajegodłoń.
–Moimzda​niemdoj​rza​łeśdotego,żebyko​chaćgomimoświa​do​mo​ścijegowad.

Uwa​żam,żetodo​brze.

–Czyza​wszepo​tra​fiszzna​leźćuspra​wie​dli​wie​niedlakaż​de​gomo​je​gouczyn​ku?–

za​py​tał,pa​trzącnaniązpo​dzi​wem.

–Wąt​pię,aleprzy​zna​jęcira​cjęwspra​wieMa​ri​ny.Po​stą​pi​łamokrut​nie,wy​cią​ga​-

jąc na świa​tło dzien​ne błąd wcze​snej mło​do​ści. Nie​ste​ty nie po​my​śla​łam, żeby
wziąćpoduwa​gęjejod​czu​cia,anietyl​kotwo​je.Wstydprzy​znać,alepo​wo​do​wa​ła
mnąprzedewszyst​kimza​zdrość.Niemogęso​bieda​ro​waćswo​jejbez​względ​no​ści.

–My​śla​łaśomnieiomo​jejre​la​cjizLe​onem.Aledla​cze​gomia​ła​byśbyćza​zdro​-

sna o Ma​ri​nę? Mi​nę​ło pra​wie dzie​sięć lat od tam​tej nie​for​tun​nej przy​go​dy, kie​dy
obo​jeby​li​śmymło​dziigłu​pi.

Li​lahwzię​łagłę​bo​kiod​dech.
– Je​stem za​zdro​sna o każ​dą two​ją byłą part​ner​kę – wy​zna​ła. – Ni​g​dy wcze​śniej

niezda​wa​łamso​biespra​wyzeswo​jejza​bor​czo​ści.

–Takjakja–wtrą​ciłnie​ocze​ki​wa​nieBa​stien.–Tyl​koprzyto​biezże​ramnieir​ra​-

cjo​nal​naza​zdrość,jakożad​nąinnąprzedtobą.Niemo​głemna​wetznieść,żeżar​to​-
wa​łaśiga​wę​dzi​łaśzCi​rem.

Li​lahzro​bi​ławiel​kieoczy,usły​szaw​szytęnie​spo​dzie​wa​nąde​kla​ra​cję.
–Mó​wiszse​rio?–wy​krztu​si​ła.
– Tak. Za​cho​wy​wa​łem się jak sza​le​niec, od​kąd cię od​zy​ska​łem. Na two​je nie​-

szczę​ściewolęży​cieztobąniżbezcie​bie.Kie​dywi​dzęcięprzyso​biepoprze​bu​-
dze​niu,je​stemszczę​śliw​szyniżkie​dy​kol​wiek–wy​rzu​ciłzsie​biejed​nymtchem.

Li​lahniewie​rzy​ławła​snymuszom.Chło​nę​łakaż​desło​wo,nie​pew​na,cootymmy​-

śleć.

–Na​praw​dę?Czyna​dalbę​dzieszszczę​śli​wy,je​że​liniezaj​dęwcią​żę?
–Dia​ve​los!Acotozaróż​ni​ca?Je​że​lilosza​de​cy​du​jeina​czej,ja​kośso​biepo​ra​dzi​-

my…oileze​chceszzemnązo​stać.

Li​lahusia​dłanałóż​ku,za​rzu​ci​łamuręcenaszy​jęizulgąwdy​cha​łaza​pachjego

skó​ry.

–Oczy​wi​ście,żechcę–za​pew​ni​łazcałąmocą.
–Towca​lenieta​kieoczy​wi​ste–za​pro​te​sto​wałzewsty​dem,ukła​da​jącjąde​li​kat​-

nie z po​wro​tem na po​dusz​kach. – Za​cią​gną​łem cię do łóż​ka za po​mo​cą szan​ta​żu,
apo​temzmu​si​łemdomał​żeń​stwarów​nienie​cnymspo​so​bem.

–Wiem,żenieje​steśdo​sko​na​łyiro​bi​łeśokrop​nerze​czy.Pa​mię​tam,jakmnąma​-

ni​pu​lo​wa​łeś, ale… mimo wszyst​ko cię ko​cham. To nie​roz​sąd​ne, ale sil​niej​sze ode
mnie.

Ba​stie​no​wiza​schłowgar​dle.
–Nieza​słu​gu​jęnatwo​jąmi​łość–po​wie​działschryp​nię​tymzemo​cjigło​sem.
–Nie,alemimotocięko​cham.
–Todo​brze,boniezdo​łamna​glezmie​nićswo​je​gocha​rak​te​ru.Le​piej,żewi​dzisz

wszyst​kiemojewady.Przy​naj​mniejwiesz,cobie​rzesz–do​dał,ści​ska​jącobiejejdło​-
nie.–Alejateżcięko​cham,choćniesą​dzi​łem,żezdo​łampo​ko​chaćko​go​kol​wiek.
Krót​komó​wiąc,sza​le​jęzatobą.Dotejporyniezda​wa​łemso​biespra​wy,żestra​ci​-
łemdlacie​biegło​wę.Takzgłu​pia​łemnatwo​impunk​cie,żeuwa​ża​łemzanor​mal​ne,
że spi​sku​ję, jak prze​jąć fa​bry​kę two​je​go ojca, by zy​skać nad tobą wy​star​cza​ją​cą
wła​dzę,żebycięusi​dlić.

Li​lahgwał​tow​nieza​mru​ga​łapo​wie​ka​mi.
–Na​praw​dęmnieko​chasz?
Ba​stienuniósłjejdłońdoustinie​malnie​śmia​łopo​ca​ło​wał.
–Takbar​dzo,żeniemogębezcie​bieżyć.Nie​waż​ne,czykie​dy​kol​wiekuro​dzisz

midziec​ko.Chcęcięipo​trze​bu​ję,bona​da​jeszsensmo​je​muży​ciu.

– Na​wet je​że​li in​ge​ru​ję bez za​sta​no​wie​nia w nie swo​je spra​wy? – wy​szep​ta​ła

zmoc​nobi​ją​cymser​cem,wciążniewie​rzącwto,cousły​sza​ła.

– Ro​bisz to spon​ta​nicz​nie, z do​bre​go ser​ca, żeby po​móc mi upo​rząd​ko​wać moje

ży​cie.Wy​obraźso​bie,żeoduro​dze​nianiktmnieniebro​nił,niktniewsparł,do​pó​ki
dziśtynieprze​mó​wi​łaśwmo​jejobro​nie.Wtymmo​men​cieuświa​do​mi​łemso​bie,jak
bar​dzocięko​chamidla​cze​go.Praw​do​po​dob​nieza​ko​cha​łemsięwto​biejużwtym
mo​men​cie,kie​dywy​zwa​łaśmnieodbu​ha​jówiza​trza​snę​łaśmidrzwiprzedno​sem
przeddwo​malaty.Odtam​tejporydo​sta​łemist​nejob​se​sjinatwo​impunk​cie.

–Któ​raja​kośnieprze​szka​dza​łacispaćzin​ny​mi.
– Nie wiń mnie za to, sko​ro nie da​łaś mi naj​mniej​szej szan​sy po​wro​tu. Zresz​tą

zżad​nąniewy​trzy​ma​łemdłu​go.

Łzyna​pły​nę​łyLi​lahdooczu.Za​mru​ga​łagwał​tow​niepo​wie​ka​mi,żebyjepo​wstrzy​-

mać.

–Nieśmia​łamwie​rzyć,żecośtrwa​łe​gomożewy​nik​nąćztwo​je​gopo​wierz​chow​-

ne​goza​in​te​re​so​wa​niawy​łącz​niesek​sem.

–Och!–jęk​nąłzezbo​la​łąminą.–Zmie​ni​łaśmojeży​ciewjed​nejmi​nu​cie.Obu​dzi​-

łaśwemniesil​neuczu​cia.Bezcie​bieży​cietra​cidlamniesens,jak​bymniemiałna
cocze​kaćanidlakogopra​co​wać.

Popo​licz​kuLi​lahspły​nę​łałza.
–Och,Ba​stien!–za​łka​ła.–Do​pro​wa​dzaszmniedołez.Ko​chamcię,aleoba​wiam

się,żepew​ne​godniastwier​dzisz,żeczu​jeszsięwmał​żeń​stwiezemnąjakwpu​łap​-
ce.

–Przyto​bieni​g​dy.Przykaż​dejin​nejczu​łemsięuwię​zio​nyalboznu​dzo​ny.–Po​pa​-

trzyłnaniązmi​ło​ścią,poczympo​chy​liłgło​węizło​żyłnajejustachpo​wol​ny,czu​ły
po​ca​łu​nek.Wy​ra​ziłnimwszyst​ko,cze​goniepo​tra​fiłująćwsło​wa.

Niezda​wałso​biespra​wy,żeszu​kako​gośta​kie​gojakona,żenaniącze​ka.Jejob​-

razutkwiłwjegogło​wieprzeddwo​malatytakmoc​no,żeżad​nainnaniezdo​ła​łago
za​do​wo​lićaniza​trzy​maćprzyso​bie.

Po​ca​łu​nekobu​dziłLi​lahnanowodoży​cia,wy​wo​łałprzy​jem​newi​bra​cjepodskó​-

rą.Wraż​li​wepier​sina​brzmia​ły,akrewza​czę​łaszyb​ciejkrą​żyćwży​łach.Dzwo​nek
udrzwiniemógłza​dzwo​nićwmniejod​po​wied​nimdlaoboj​gamo​men​cie.

Ba​stienuniósłgło​wę.
–Zo​ba​czę,ktoprzy​szedł.Niewsta​waj.
Le​d​wieopu​ściłpo​kój,Li​lahwbrewza​ka​zo​wiwy​sko​czy​łazłóż​kaipo​bie​gładore​-

pre​zen​ta​cyj​ne​go sa​lo​nu po to​reb​kę. W dro​dze po​wrot​nej prze​mie​rzy​ła hol i zo​ba​-
czy​ła,żeod​wie​dziłichLeo.Ba​stienzmarsz​czyłbrwi,wi​dząc,żeopu​ści​łałóż​kobez
po​zwo​le​nia.

Li​lahuśmiech​nę​łasiędobra​ciiza​pew​ni​ła:
–Za​razsiępo​ło​żęzpo​wro​tem.
Za​miastspeł​nićobiet​ni​cę,po​mknę​łapro​stodoła​zien​kiprzysy​pial​niiwy​cią​gnę​ła

testcią​żo​wy,któ​ryku​pi​łaprzedkil​ko​madnia​mi.Zro​bi​ła​bygowcze​śniej,gdy​bynie
strach, że ne​ga​tyw​ny wy​nik zruj​nu​je ich zwią​zek. Do​pie​ro za​pew​nie​nia Ba​stie​na
roz​pro​szy​ły jej oba​wy. Poza tym utra​ta przy​tom​no​ści obu​dzi​ła jej po​dej​rze​nia, po​-
nie​waż ni​g​dy wcze​śniej nie ze​mdla​ła. Mu​sia​ła wresz​cie po​znać praw​dę. Kil​ka mi​-
nut, któ​re mu​sia​ła od​cze​kać, trwa​ły w jej od​czu​ciu nie​na​tu​ral​nie dłu​go. Kie​dy
w koń​cu wsta​ła z brze​gu wan​ny, zmarsz​czy​ła brwi. Po​ra​żo​na re​zul​ta​tem, sze​ro​ko
otwo​rzy​ładrzwiła​zien​kiiwrza​snę​ła:

–Ba​stien!Je​ste​śmywcią​ży!
Po​czer​wie​nia​ła,gdyspo​strze​głaLe​ona.Za​ab​sor​bo​wa​naocze​ki​wa​niemnare​zul​-

tat,zu​peł​nieza​po​mnia​łaojegoobec​no​ści.

Leo,za​sko​czo​nyjejob​wiesz​cze​niem,niepo​wstrzy​małuśmie​churoz​ba​wie​nia.Po​-

gra​tu​lo​wałBa​stie​no​wity​po​wopomę​sku,kle​piącgopora​mie​niu,poczympo​spiesz​-
nieru​szyłkudrzwiomfron​to​wym,żebyzo​sta​wićmał​żon​kówsa​mych.

–Na​praw​dę?–za​py​tałBa​stiennie​pew​nie.–Prze​cieżby​łaśnie​malpew​na,żeto

nie​moż​li​we.

–Symp​to​myniebyłyjed​no​znacz​ne–wy​tłu​ma​czy​łaLi​lahskrom​nie.–Po​wiedz,co

otymmy​ślisz?Coczu​jesz?

–Chy​baje​stemwszo​ku.Zo​sta​łemtwo​immę​żem,awkrót​cezo​sta​nęteżoj​cemi…

niemo​głaśmniebar​dziejuszczę​śli​wić–do​koń​czyłzsze​ro​kim,pro​mien​nymuśmie​-
chem.

Li​lahpod​bie​gładonie​go.
–Na​wetje​że​liza​war​łeśinnąumo​wę?
–Wi​dzę,żenieprze​czy​ta​łaśjejdo​kład​nie,sko​ronieza​uwa​ży​łaś,żenieza​koń​czy​-

łemjejobiet​ni​cą,żepo​zwo​lęciodejść.Je​steśmojążoną,no​siszwło​niemojedziec​-
koizro​bięwszyst​ko,żebyza​trzy​maćwasprzyso​bie.

–Niechcie​li​by​śmybezcie​bieżyć–za​pew​ni​łaLi​lah,sta​nę​łanapal​cachiza​rzu​ci​ła

muręcenaszy​ję.–Takbar​dzocięko​cham,Ba​stien.

Ba​stienpo​pa​trzyłnaniąwra​do​snymzdzi​wie​niu.
–Wiem,aleniero​zu​miemzaco.
–Bobu​dziszmi​łość.
Ba​stien na​dal nie ochło​nął z za​sko​cze​nia, ale uznał, że le​piej nie kwe​stio​no​wać

cudu. Po​peł​nił wie​le błę​dów, wie​lo​krot​nie po​stą​pił nie​god​nie, ale wszyst​ko mu wy​-
ba​czy​ła.Na​praw​dęmu​sia​łojejnanimza​le​żeć.Czyko​mu​kol​wiekin​ne​mukie​dy​kol​-
wieknanimza​le​ża​ło?Zpo​dej​rza​niebłysz​czą​cy​miocza​miostroż​niewziąłżonęna
ręceibar​dzode​li​kat​niepo​ło​żyłnałóż​ku.

–Po​trze​bu​jeszod​po​czyn​ku–stwier​dziłzpeł​nymprze​ko​na​niem.
–Nie.Po​trze​bu​jęcie​bie–za​pro​te​sto​wa​ła,wy​cią​ga​jącręce,żebyprzy​cią​gnąćgo

dosie​bie.

Ba​stienod​stą​piłkrokdotylu.
–Je​że​lipo​ło​żęsięobokcie​bie…–za​czął,aleniedałamudo​koń​czyć.
–Po​wi​tamcięzotwar​ty​mirę​ka​mi.
–Wta​kimra​zietwo​jeży​cze​niejestdlamnieroz​ka​zem–od​rzekł,roz​pi​na​jącma​-

ry​nar​kę

–Odkie​dy?–do​py​ty​wa​łasięLi​lah,nie​wzru​szo​nanie​praw​do​po​dob​nąde​kla​ra​cją.
–Od​kądusły​sza​łem,żemnieko​chasz.

–Ko​cham–wes​tchnę​ła,wdy​cha​jączlu​bo​ściąjegoza​pach.
–Jacie​bieteż.Nadży​cie–wy​znał,od​gar​nia​jącjejwło​syztwa​rzy.Ciem​neoczy

pło​nę​łymi​ło​ścią.

Li​lahpo​ca​ło​wa​łagona​mięt​nie,bez​gra​nicz​nieszczę​śli​wa,żelospo​da​ro​wałjejnie

tyl​koBa​stie​na,aleteżobiet​ni​cępo​więk​sze​niaro​dzi​ny.

EPILOG

Trzylatapóź​niej

Li​lahwy​gła​dzi​łako​lo​ro​wąlet​niąsu​kien​kęipo​pa​trzy​łanapier​ścio​nekzsza​fi​rem

ibry​lan​tem,któ​ryBa​stienpo​da​ro​wałjejzoka​zjina​ro​dzinsyna.Ni​kos,prze​ślicz​ny
chłop​czyk, odzie​dzi​czył po ro​dzi​cach gę​ste, czar​ne wło​sy, a po mat​ce sza​fi​ro​we
oczy. Był też bar​dzo uczu​cio​wy. Uwiel​biał ojca, któ​ry po​świę​cał mu wie​le uwa​gi
iro​biłwszyst​ko,żebyza​pew​nićchłop​cuszczę​śli​we,peł​nemi​ło​ścidzie​ciń​stwo.

Wcią​gumi​nio​nychtrzechlatza​szłowie​lezmian.Nasta​łemiesz​ka​liwlon​dyń​skim

domu,alekie​dypo​trze​bo​wa​liwy​tchnie​niaodin​ten​syw​nejpra​cy,le​cie​lidore​zy​den​-
cjiwPro​wan​sji.

Wiel​kidomsta​no​wiłdo​sko​na​łąbazędoro​dzin​nychzjaz​dów.Oj​ciecLi​lah,jejma​-

co​chairo​dzeń​stwore​gu​lar​nieichod​wie​dza​li.Ro​bertMo​orena​dalkie​ro​wałMo​ore
Com​po​nents.Roz​bu​do​wa​lifa​bry​kę,żebymo​głana​dą​żaćzre​ali​za​cjąna​wa​łuzle​ceń.

Kil​katy​go​dnipoza​wa​leAna​to​leBa​stienzLi​lahwzię​lidru​gi,ko​ściel​nyślubwPro​-

wan​sji,naktó​ryprzy​by​łacałaro​dzi​na.Urzą​dzi​liponimhucz​newe​se​lewpro​wan​-
sal​skiejre​zy​den​cjiBa​stie​na.

Przezja​kiśczaspóź​niejLi​lahpra​co​wa​łajakoasy​stent​kaBa​stie​na,coumoż​li​wi​ło

mał​żon​komspę​dza​niewię​cejcza​suzesobą,zwłasz​czagdyBa​stiendużopo​dró​żo​-
wał. Jed​nak po na​ro​dzi​nach syn​ka Ba​stien skon​so​li​do​wał róż​ne przed​się​wzię​cia
swo​je​goprze​my​sło​we​goim​pe​rium,żebyogra​ni​czyćko​niecz​nośćpo​dró​żyispę​dzać
wię​cejcza​suzro​dzi​ną.

Gra​ceiLeore​gu​lar​nieichod​wie​dza​li.Prze​ła​ma​nielo​dówza​ję​łowie​lecza​su,ale

LeozBa​stie​nemwkoń​cuna​wią​za​lipraw​dzi​wąbra​ter​skąwięź.Ma​ri​napo​wie​dzia​ła
Le​ono​wipraw​dęoabor​cji.Leoprzy​szedłza​wrzećpo​kójwdniu,wktó​rymLi​lahod​-
kry​ła,żeza​szławcią​żę.

Zini​cja​ty​wyLi​lahiGra​ce,któ​repo​łą​czy​łaser​decz​naprzy​jaźń,obiero​dzi​nykil​ka​-

krot​niespę​dzi​łyra​zemmiłewa​ka​cjenajach​cieLe​onaiwzam​kuBa​stie​na.

Ana​to​lepoza​wa​leser​cazrzu​ciłspo​roki​lo​gra​mówdlapo​pra​wyzdro​wia.Uwiel​-

białwnu​kiiczę​stoprzy​jeż​dżałza​rów​nodoLon​dy​nujakidoPro​wan​sji.Jegożona,
Cle​ta,pra​wieni​g​dynieto​wa​rzy​szy​łamuwtychwi​zy​tach.Ra​dośćojcazpo​jed​na​nia
oby​dwusy​nówwzru​sza​łaLi​lah.

–Prze​pra​szamzaspóź​nie​nie–za​wo​łałBa​stienoddrzwi,zdej​mu​jącko​szu​lę,żeby

wziąćką​piel.–Ni​koszeSkip​pymmnieza​trzy​ma​li,że​bymza​grałznimiwpił​kę.Leo
mnieza​stą​pił,cho​ciażRo​siestwier​dzi​ła,żeko​pa​niepi​łektogłu​piaza​ba​wadlachło​-
pa​ków.

Li​lahro​ze​śmia​łasięser​decz​nie.Có​recz​kaGra​ce,bar​dzoby​strajaknaswójwiek,

czę​storoz​ba​wia​łado​ro​słychwe​so​ły​mipo​wie​dzon​ka​mi.

Prze​szłaprzezpo​kój,żebypo​mócBa​stie​no​wiroz​piąćko​szu​lę.
– Wszyst​kie​go naj​lep​sze​go z oka​zji uro​dzin – za​gad​nę​ła ła​god​nie. – Czy miał​byś

ocho​tęnato​wa​rzy​stwopodprysz​ni​cem?

–Czytopre​zenturo​dzi​no​wy?–spy​tałzna​dzie​jąwgło​sie.
Li​lahzdję​łasu​kien​kęiroz​pię​łabiu​sto​nosz.
– Nie. To tyl​ko drob​na nie​spo​dzian​ka. Nie było cię całe trzy dni. Tę​sk​ni​łam za

tobą.

–Jazatobąteż.Uwa​żaj,za​mo​czyszwło​sy.
–Po​de​pnęje.
Li​lahwes​tchnę​łabło​go,gdywziąłjąwob​ję​ciaina​mięt​niepo​ca​ło​wał.Wtymmo​-

men​cieta​kiedro​bia​zgijakwy​glądstra​ci​łynazna​cze​niuwo​becbli​sko​ściBa​stie​na.

–Uprze​dzi​łemLe​ona,żepo​zo​sta​nęztobątro​chęsamnasam–wy​znałBa​stien.
–Wy​ko​rzy​sta​łeśoka​zję?
–Jakzwy​kle,haramou-przy​znałschryp​nię​tymzpo​żą​da​niagło​sem,za​nimścią​-

gnąłresz​tęubra​nia,niewy​pusz​cza​jącżonyzob​jęć.

Od​po​czy​wa​li póź​niej, cia​sno sple​ce​ni, i wy​mie​nia​li naj​now​sze plo​tecz​ki, szczę​śli​-

wi,żezno​wusąra​zem.

–Ko​chamcię–wes​tchnę​łaLi​lah.
–Jacięko​chambar​dziej–wy​szep​tałBa​stien,któ​rywkaż​dejsy​tu​acji,na​wettak

in​tym​nej,lu​biłkon​ku​ro​waćiwy​gry​wać.

[1]

Da​li​la – uko​cha​na bi​blij​ne​go Sam​so​na, któ​ra roz​ko​cha​ła go w so​bie, żeby pod​stę​pem wy​cią​gnąć od

nie​go ta​jem​ni​cę jego nad​ludz​kiej siły (za​klę​tej w nie​ob​ci​na​nych ni​g​dy wło​sach) i wy​dać wro​gom – Fi​li​sty​-
nom[przyp.tłum.].