M

odlitwa

końcowa

O

mój Jezu, doświadczony boleścią w swojej Duszy

i w swoim Ciele, przecierpiałeś wszystko, co tylko czło­

wiek może wycierpieć.

Patrzę na Twoje Ciało zdjęte z Krzyża, Twoje wyniszczone

Człowieczeństwo, Twoją najcenniejszą Krew, którą wylałeś do
ostatniej kropli.

Po wszystkie czasy będziesz dla nas ucieleśnieniem bólu.
Bólu, który zawiera w sobie godność, siłę, powagę, słodycz

i wzniosłość. Bólu, który został wzniesiony od płaszczyzny roz­

ważań filozoficznych aż po nieskończenie wysoki horyzont wia­

ry. Bólu w jego teologicznym znaczeniu, jako koniecznej pokuty
i niezbędnej pomocy do naszego zbawienia.

Przez zasługi Twojej cennej Krwi, daj naszemu rozumowi ja­

sność konieczną, aby pojął znaczenie bólu, a naszej woli daj siłę

pokochania go z całej duszy.

Tylko bowiem przez zrozumienie wielkiego znaczenia bólu

i tajemnicy Krzyża, ludzkość wyjdzie z wielkiego kryzysu, w jakim
się znalazła. Tylko przez zrozumienie znaczenia bólu i tajemnicy
Krzyża, ocali od wiecznego rozdzielenia z Tobą tych, którzy aż
do ostatniej chwili sprzeciwiali się Twemu wezwaniu, aby pójść
z Tobą bolesną drogą.

Najświętsza Maryjo, Matko Bolesna, uproś Twoimi błagania­

mi, aby Bóg powiększył na ziemi grono tych, którzy prawdziwie

kochają Krzyż.

O tę łaskę prosimy wobec zmierzchu, jaki zapada nad naszą

smutną cywilizacją.