Przyjdzie taki czas...

Nikt już nie uroni łzy
pola pokryją się złotem zbóż
kołysane podmuchem wiatru.
Nadejdzie taki dzień gdy
nie będziesz wiedział co to
żal i łzy.
Co złe odejdzie w zapomnienie
powstanie nowy świat.
Świat z betonu
błękitem nieba zdobiony
rozświetlony promieniami Słońca.
Dziś...wszyscy uczymy się żyć
stąpając trudną drogą.
Z nadzieją na lepsze jutro
mijamy przeszkody.
Kiedyś...
morze wyciszy spienione fale
rzeki spowolnią bieg
w krysztale ich wód
ujrzysz swoją twarz.
Kiedyś będzie inaczej
kiedyś nadejdzie ten czas
nasz czas.

U.T.Poetka
1.05.2012
(wszelkie prawa zastrzeżone)